Είναι όλοι τους τσιράκια των απατεώνων ..δανειστων

Συνέχεια λέω ότι αυτό που γίνεται στην Ελλάδα, είναι ένα καλό οργανωμένο σχέδιο. Οι αποδείξεις υπάρχουν, αλλά δυστυχώς, κανείς δεν ανοίγει τα μάτια να δει την αλήθεια.
Είναι σα να είμαστε υπνωτισμένοι και οτιδήποτε και να συμβεί, εμείς πιστεύουμε ότι γίνετε κάτι διαφορετικό, παρόλο που είναι τόσο ξεκάθαρα τα πράγματα.

Το σενάριο έχει παιχτεί τόσες φορές, και τόσες χώρες του κόσμου, αλλά εμείς δυστυχώς συμπεριφερόμαστε σαν να είναι η πρώτη φορά που τα βλέπουμε αυτά.

Δε θα πω για τα αεροδρόμια, που είναι τόσο ξεκάθαρο αυτό που συμβαίνει!

Οι ισχυροί της γης καταστρέφουν την οικονομία χώρας που έχει «ασημικά» (στην προκυμμένη περίπτωση τα αεροδρόμια, αλλά στη λέξη ασημικών μπορείτε να βάλε λιμάνια, ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΔΕΗ, ΟΤΕ… κλπ), οι αφέντες (Γερμανοί) είναι ανένδοτοι για οποιαδήποτε αλλαγή του προγράμματος (μνημονίου), οι Έλληνες πουλημένοι πολιτικοί, που δήθεν έκαναν διαπραγμάτευση, πωλούν τα αεροδρόμια σε τιμή ευκαιρίας. Τότε έρχεται Γερμανική εταιρία (δηλαδή εταιρία της χώρας που σε πολέμησε ανελέητα για να εφαρμόσεις το δήθεν πρόγραμμα χωρίς οίκτο), να αγοράσει τα αεροδρόμιο σε τιμή ευκαιρίας και να τα εκμεταλλευτεί για 40 χρόνια. Αν δε γνωρίζετε η γερμανική Hochtief, που διαχειρίζεται το Ελ.Βενιζέλος, χρωστάει 800 εκατ. ευρώ φόρους στο Δημόσιο! Άρα, η Γερμανική Fraport πόσα θα χρωστάει μετά από 40 χρόνια; Το απόλυτο ξεπούλημα!

Ας πάμε τώρα το απόλυτο σχέδιο:
Πριν βγει ο Σύριζα στην εξουσία, κατέβαινε στις εκλογές και τα εξής συνθήματα: «Σκίζω τα μνημόνια», «καταργώ τα μνημόνια με ένα νόμο», «Go Home Merkell» και φυσικά «Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη». Αυτά όμως άλλαξαν μετά τις εκλογές όπως γνωρίζουμε όλοι.

Ας πάμε στο περιβόητο σύνθημα: «Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη»

Πολλοί, όταν άκουσατε για πλειστηριασμούς και κόκκινα δάνεια θα αναρωτηθήκατε: «Καλά, τι θα το κάνει η τράπεζα το δυάρι στα Πατήσια;» Εδώ σας θέλω…. (για να δείτε πόσο οργανωμένο είναι το σχέδιο, και πόσο πουλημένοι προδότες είναι οι Έλληνες πολιτικοί!

Τα βήματα ήταν τα εξής:
1) Έχει ξεκινήσει η «κρίση» λαθρομετανάστευσης στην Ευρώπη. Κρίση-δημιούργημα, που δεν είναι άλλη από εισαγωγή φτηνών εργατών στις Ευρωπαϊκές χώρες. Οι ισχυροί της Ευρώπης θέλουν φτηνά εργατικά χέρια, και μόνο αν εισάγουν εργάτες θα μπορεί να το πετύχουν αυτό. Πως γίνετε η Ελλάδα να έχει 40% ανεργία, η Ευρώπη να καταστρέφετε οικονομικά, αλλά παρόλο αυτά να επιτρέπουμε εισαγωγή λαθρομεταναστών; Η απάντηση είναι απλή: ΦΤΗΝΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΧΕΡΙΑ! Τα πάντα είναι ΚΕΡΔΟΣ και ΜΕΙΩΣΗ ΚΟΣΤΟΥΣ. Αν πραγματικά ήθελαν να βοηθήσουν τους πρόσφυγες, θα τους δίνανε οδηγίες να πάνε σε hotspot κάπου στην Τουρκία. Αλλά ο σκοπός είναι η εισαγωγή φτηνών εργατών στην Ευρώπη.

Άρα η λαθρομετανάστευση θα συνεχιστεί ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΑΤΑ

Μέχρι να Ισλαμοποιηθεί τελείως η Ευρώπη, και μαζί η Ελλάδα. Πολλοί πιστεύουν ότι στην Ελλάδα δε θα δούμε ποτέ φαινόμενα Γαλλίας και Αγγλίας, αλλά όλα είναι θέμα χρόνου και μαθηματικών. Κάποια στιγμή θα είναι περισσότεροι από μας, τότε να δω τι θα λέτε. Με την παράνομη εισβολή, και όπως είδαμε όλοι, την παράνομη παραμονή (αφού κανείς δε θέλει Πακιστανούς και Μαροκινους – αλήθεια, η Ισπανία δεν είναι απέναντι από το Μαρόκο; Αυτοί έχουν πόλεμο; Αν γράψεις Morocco στο tripadvisor, εμφανίζεται ως Top 25 Destinations to visit! Άρα, ο Μαροκινός, που πάει;;;; Θα σας πω εγώ: Λέγεται: Ανταλλαγή πληθυσμού και φτηνά εργατικά χέρια! Άρα, σε μικρό χρονικό διάστημα οι παράνομοι εισβολείς θα είναι περισσότεροι από τον γηγενή πληθυσμό, και τότε… καληνύχτα ελευθερία.. γεια σου μεσαίωνα!

2) Κερδίζει ο Σύριζα τις εκλογές με το σύνθημα: «Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη»

3) Ανακοινώνει πλειστηριασμούς 1ης κατοικίας.

Μετά την ανακοίνωση, μερικοί βουλευτές το παίζουν καραγκιόζηδες αντιδρώντας στο νόμο αυτό. Να ξέρετε ότι αυτό (η αντίδραση δηλαδή) είναι και αυτό μέρος του σχεδίου. Πάντα θα βρεθούν κάποιοι βουλευτές που θα «αντιδράσουν». Οι λεγόμενοι καραγκιόζηδες που προέρχονται από όλα τα κόμματα.

4) Αποφασίζει η κυβέρνηση του Τσίπρα να πουλήσει τα κόκκινα δάνεια στα distressed funds. Δηλαδή, κρατάει την υπόσχεσή του ο Τσίπρας, οι κατοικίες μας δεν πάνε στους τραπεζίτες, αλλά σε εταιρίες εκμετάλλευσης ακινήτων, στις οποίες θα αναθέσει η τράπεζα τη διαχείριση του δυαρίου στα Πατήσια (και όλων των άλλων σπιτιών που θα κατασχεθούν). Κατόπιν απαίτησης της ΕΚΤ στον πλειστηριασμό το Fund θα αγοράσει όλα τα σπίτια σε τιμές ευκαιρίας!

5) Η Ελληνική προδοτική κυβέρνηση ανακοινώνει ότι θα δοθούν επιδόματα ενοικίου στους κακόμοιρους «πρόσφυγες». Μη μπερδεύεστε, Σύριοι υπάρχουν ελάχιστοι πλέον. Οι περισσότεροι είναι Πακιστανοί, Μαροκινοί, από Μπαγλαντές, κλπ. Αυτοί θα πάρουν τα επιδόματα ενοικίου!… οι οποίοι δεν είναι πρόσφυγες, αλλά παράνομοι εισβολείς!

6) Η εταιρία που θα διαχειριστεί τα καινούργια σπίτια που έχει πάρει σε τιμές ευκαιρίας θα βγάλει πολλά χρήματα από το Ευρωπαϊκό πρόγραμμα επιδότησης κατοικίας για τους «πρόσφυγες» , απορροφώντας τα σχετικά κονδύλια που έχουν ήδη δεσμευτεί για την Ελλάδα!

Και έτσι το δυαράκι, και το κάθε δυαράκι, θα βγάλει πολλά λεφτά!

Στην ουσία…Φέρτε επιπλέον Πακιστανούς, και πάρτε τα σπίτια από τους Έλληνες!

Αφού αν θέλετε να παίρνετε Ευρωπαϊκά κονδύλια επιδότησης κατοικίας για πρόσφυγες, πρέπει να έχεις λαθρομετανάστες να ζουν στα σπίτια.

Άρα, μία εταιρία θα «κλέψει» στην ουσία καμιά 300ρια διαμερίσματα. Αυτά τα σπίτια θα τα πάρει από Έλληνες που λόγω της κρίσης αδυνατούν να πληρώσουν το δάνειό τους. Δεν είναι εγκληματίες, απλά είναι άνθρωποι που η κακή οικονομική κατάσταση τους έφερε σε δύσκολη θέση. Όταν η οικονομία πήγαινε καλά και είχαν καλή δουλειά, αποφάσισαν να πάρουν δάνειο και να αγοράσουν σπίτι. Με την κρίση όμως, τα βγάζουν πέρα δύσκολα. Έτσι, αυτά τα διαμερίσματα θα πάρει η εταιρία με τους πλειστηριασμούς. Και θα τα πάρει σε τιμή ευκαιρίας!

Τότε, η εταιρία αυτή θα τα νοικιάσει σε λαθρομετανάστες. Και ποιος θα πληρώνει; Η Ευρώπη φυσικά, με διάφορα κονδύλια. Η ίδια Ευρώπη που δεν χαλαρώνει το χρέος, η ίδια Ευρώπη δεν βοηθά τους Έλληνες που αντιμετωπίζουν κρίση. Η ίδια Ευρώπη που γίνει χρήματα στην Τουρκία (παρόλο που όλοι λένε ότι συνεργάζονται με τους τρομοκράτες του ISIS). Αυτή η Ευρώπη θα δίνει κονδύλια για εκοίκια λαρθραίων, γιατί ο σκοπός της Ευρώπης είναι τα φτηνά εργατικά χέρια.

Άρα, θα γεμίσει όλη την Ευρώπη σε γκέτο φτηνών εργατών.

Σκεφτείτε τι έχει να γίνει σε μερικά χρόνια. Όταν αυξηθεί ο ΕΝΦΙΑ. Όταν η κρίση θα γίνει χειρότερη. Τα σπίτια των Ελλήνων θα πάνε στα χέρια εταιριών που θα τα νοικιάζουν με λαθρομετανάστες, και με τη σειρά τους, οι εταιρίες θα πληρώνονται με Ευρωπαϊκά κονδύλια! Και μιλάμε για ΠΟΛΛΛΛΑΑΑ ΛΕΦΤΑ!

Και σε όλο αυτό το σχέδιο…. Οι Ελληνικές κυβερνήσεις. ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΑΝΕΛ… ήταν συνεταίρες!

Σκεφτείτε το λίγο… το απόλυτο σχέδιο ε;;

Στην ουσία, αν ο Τσίπρας δεν άλλαζε το νόμο για τους πλειστηριασμούς και δεν θα πούλαγε τα κόκκινα δάνεια, τίποτα από όλα αυτά δε θα ήταν πραγματοποιήσιμα.

Άρα, ποιος είναι ο προδότης;

Κλείνοντας θα πω και πάλι, οι ισχυροί δε θέλουν ούτε πατρίδες, ούτε σύνορα, ούτε έθνη.

Θέλουν καταναλωτές, που θα πληρώνουν φόρους, πρόστιμα, επιτόκια, υπηρεσίες.

Φτηνά εργατικά χέρια, οικονομικοί δούλοι, χωρίς κριτική σκέψη.

Ο Σύριζα είναι το πουλημένο κόμμα αναρχικών του 3% που τους πήγαν στο 30% για να εκτελέσει τις εντολές της ελίτ, αφού η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ είχαν πλέον χάσει τη δύναμή τους. Οι ισχυροί έπρεπε να βρουν την επόμενη μαριονέτα, και αυτή δεν ήταν άλλη από τον Αλέξη Τσίπρα. Έκαναν την Αριστερά μόδα, και σιγά σιγά καταστρέφει την Ελλάδα. Ό,τι έχει μείνει όρθιο δηλαδή. Ξεπουλάει τα πάντα και διαλύει ό,τι πατριωτικό έχει μείνει. Οι προδότες, άθεοι, ανθέλληνες, εθνομηδενιστές, κλέφτες και απατεώνες έχουν ένα σκοπό μόνο: Την ολοκληρωτική καταστροφή της Ελλάδας και την υποδούλωση των Ελλήνων.

Όλα ΑΥΤΑ γίνονται μπροστά στα μάτια μας, αλλά εμείς δυστυχώς κοιμόμαστε…

...και όταν θα ξυπνήσουμε… θα είμαστε δούλοι!



 . strouthokamilos.wordpress.com

Τέλος τα αγγλικά από την ΕΕ μετά το Brexit

Δεν θα είναι επίσημη γλώσσα

Μετά την αποχώρηση της Μ. Βρετανίας από την ΕΕ, τα αγγλικά δεν θα συγκαταλέγονται ανάμεσα στις επίσημες γλώσσες της Ένωσης.

Παράπλευρες συνέπειες φαίνεται ότι θα έχει το Brexit, καθώς μετά την αποχώρηση της Μ. Βρετανίας από την ΕΕ, τα αγγλικά δεν θα συγκαταλέγονται ανάμεσα στις επίσημες γλώσσες της Ένωσης. Αυτό δήλωσε η Danuta Ηubner, επικεφαλής της Επιτροπής Συνταγματικών Θεμάτων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όπως αναφέρει το Politico.

Τα αγγλικά αποτελούν μία από τις 24 επίσημες γλώσσες της ΕΕ επειδή είναι η επίσημη γλώσσα της Μεγάλης Βρετανίας, σημείωσε η Hubner και πρόσθεσε πως μόλις ολοκληρωθεί η διαδικασία εξόδου, τα αγγλικά θα χάσουν αυτό το καθεστώς.

«Έχουμε έναν συγκεκριμένο κανονισμό σύμφωνα με τον οποίο κάθε χώρα της ΕΕ έχει το δικαίωμα να προσδιορίζει μία επίσημη γλώσσα. Η Ιρλανδία έχει δηλώσει τα Γαελικά, η Μάλτα τη μαλτέζικη γλώσσα, οπότε έχουμε μόνο το Ηνωμένο Βασίλειο που έχει δηλώσει τα Αγγλικά. Εάν δεν έχουμε το Ηνωμένο Βασίλειο στην ΕΕ, τότε δεν έχουμε αγγλικά» είπε χαρακτηριστικά η Hubner, σύμφωνα με όσα αναφέρει το Politico. 

Τα αγγλικά είναι μία από τις επίσημες γλώσσες στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, στην πραγματικότητα είναι η κυρίαρχη γλώσσα και εκείνη που χρησιμοποιείται συχνότερα από όλες, σημείωσε η Hubner.

Σύμφωνα πάντως με δημοσίευμα τηςWSJ, η Κομισιόν άρχισε να χρησιμοποιεί τα γαλλικά και τα γερμανικά με μεγαλύτερη συχνότητα στις επίσημες επικοινωνίες της, ως μια συμβολική κίνηση μετά το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος.

The TOC.gr

Η Ε.λλήνωνΣΥ.υνέλευσιςστη Μελβούρνη αν και ...

Με επιτυχία ολοκληρώθηκε άλλη μια ενημέρωση της  Ελλήνων Συνέλευσις Ε.ΣΥ. στην Εστία Συνταξιούχων στο Οακλευ της Μελβούρνης, την Κυριακή 26-6-2016, με ομιλητές την Κ. Άννα Θεοχάρους και τον Κ. Κώστα Μπαρλά.

Με τα λύπης μας όμως είδαμε ότι δεν παρευρέθηκαν εκπρόσωποι από την Κοινότητα Μελβούρνης και Βικτωρίας, Ράδιο 3ΧΥ, Εφημερίδα Νέος Κόσμος και Τα Νέα παρά τις προσκλήσεις που είχαν επίσημα από την Ε.ΣΥ Μελβούρνης 2.
Για όσους αναρωτιούνται τι είναι η Ε.ΣΥ. σάς αναφέρουμε λίγα λόγια. Η Ε.ΣΥ. είναι η νομική οντότητα, ο μηχανισμός όπου μπορεί ο κάθε Έλληνας και Ελληνίδα Υπήκοος (είμαστε – νομικά -  όλοι οι Ελληνες και Ελληνίδες Υπήκοοι Έλληνες) να δηλώσει την Ιθαγένεια του και να ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός του Έθνους χωρίς κόμμα χωρίς δόγμα χωρίς χρώμα. Κάνοντας το αυτό πάμε για την 5η Εθνοσυνέλευση και εκεί όλα σταματάνε, οι ληστείες των Παγκόσμιων Τραπεζιτών αλλά και όλες οι ληστείες του πλούτου των Ελλήνων μπαίνουν σε έλεγχο από Ελληνες. Σταματάει να κυβερνάτε η πατρίδα μας από αλλογενείς.
Θα συνεχίσουμε να ενημερώνουμε τους Συνελληνες μας για το Εκ γενετής δικαίωμα αλλά και υποχρέωση της διαφύλαξης της Κυριαρχίας των Ελλήνων.
Ευχαριστούμε όσους μας τίμησαν με την παρουσία τους.

Kostas Barlas Tel: +61 (0)411 59 39 51

Anna Theocharous
0403155055

H Eυρώπη ξυπνά..Το Brexit φέρνει πανευρωπαϊκό στρατό

Μετά την ψήφο υπέρ του Brexit, ο πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Elmar Brok καλεί να δημιουργηθεί κοινό στρατιωτικό αρχηγείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης κι ευρωπαϊκός στρατός, με δηλώσεις του στην εφημερίδα Welt am Sonntag.

"Χρειαζόμαστε ένα κοινό αρχηγείο και μια συμμαχία των προθύμων, βάσει της μόνιμης διαρθρωτικής συνεργασίας όπως αυτή ορίζεται στις Συνθήκες της Ε.Ε. Από μια τέτοια δομή θα μπορούσε να προκύψει τελικά ένας ευρωπαϊκός στρατός", δηλώνει ο Brok στην κυριακάτικη έκδοση της Welt.

Για τον Brok, μια κοινή στρατιωτική διοίκηση θα βοηθήσει την Ε.Ε. να ενισχύσει τον ρόλο της όσον αφορά την πολιτική ασφαλείας και άμυνας και να αναλάβει μεγαλύτερες ευθύνες σε παγκόσμιο επίπεδο.

Διπλωματική πηγή στις Βρυξέλλες εκτίμησε ότι η αποχώρηση της Βρετανίας από την Ε.Ε. θα μπορούσε να φέρει ξανά στο προσκήνιο την ιδέα της δημιουργίας ευρωπαϊκού στρατού. Η Βρετανία είναι άλλωστε η μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη της Ευρώπης και η αποχώρηση της γεννά ερωτήματα και νέες ανάγκες.

Για να καταλάβει κανείς το μέγεθος της στρατιωτικής ισχύος που θα χάσει η Ε.Ε. από την αποχώρηση της Βρετανίας, αρκεί να αναλογιστεί τα παρακάτω.

Η Βρετανική στρατιωτική δύναμη αποτελείται από:

-879 πολεμικά αεροσκάφη διαφόρων τύπων,

-76 πολεμικά πλοία,

© Χρήστος Δεμέτης

-1 αεροπλανοφόρο,

-407 τανκς τελευταίας γενιάς,

-5.948 τεθωρακισμένα οχήματα μάχης,

-150.000 άτομα ενεργό στρατιωτικό προσωπικό,

-182.000 εν εφεδρεία στρατιωτικό προσωπικό.

Ο αμυντικός της προϋπολογισμός είναι 55 δισ. δολάρια.

Συγκριτικά, η Γερμανία διαθέτει:

-676 πολεμικά αεροσκάφη,

-81 πολεμικά πλοία,

-κανένα αεροπλανοφόρο,

-408 τανκς,

-5.869 τεθωρακισμένα οχήματα μάχης,

-180.000 άτομα ενεργό στρατιωτικό προσωπικό,

-145.000 εν εφεδρεία στρατιωτικό προσωπικό.

Ο αμυντικός της προϋπολογισμός είναι 36,3 δισ. δολάρια.

Διευκρινίζεται επίσης πως η Βρετανία, που είναι μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, είχε ταχθεί ανοιχτά υπέρ της επιβολής κυρώσεων στη Ρωσία με αφορμή τον πόλεμο στην ανατολική Ουκρανία και την προσάρτηση της χερσονήσου της Κριμαίας. Η αποχώρηση της ενδεχομένως να γεννήσει νέες προοπτικές για τους Ρώσους ως προς τη σχέση τους με την Ε.Ε. όπως θα διαμορφωθεί τις επόμενες ημέρες.

ΑΠΟΨΗ. Από αυτοκρατορία, δύο μίζερα νησιά. ΝΙΚΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ

Η Βρετανία ποτέ δεν ήταν σίγουρη ότι ήταν «Ευρώπη». Αλλά από την εποχή του ’60, έπειτα από δύο οικονομικά επώδυνες μεταπολεμικές δεκαετίες, χωρίς πια αυτοκρατορία και υστέρα από το φιάσκο της εκστρατείας του Σουέζ, αποφάσισε ότι θα είχε καλύτερο μέλλον στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Πήρε χρόνια να γίνει δεκτή, αλλά μετά, για τέσσερις δεκαετίες, ωφελήθηκε σημαντικά από τη συμμετοχή της στην Ε.Ε.

Ωφελήθηκε επίσης με την ειδική μεταχείριση μέσα πάντα στο πλαίσιο της Ε.Ε. σε ένα σωρό θέματα.

Γιατί λοιπόν Brexit; Ο πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον αποδείχθηκε πολύ κατώτερος των περιστάσεων. Πιεζόμενος από τον υπερεθνικιστή Νάιτζελ Φάρατζ, έβαλε τα κομματικά του συμφέροντα πάνω από τα εθνικά και έθεσε την ερώτηση του δημοψηφίσματος, μια ερώτηση που δεν υπήρχε λόγος να τεθεί.

Και αφού έχασε το δημοψήφισμα προχθές, θέλει τώρα να καθυστερήσει τη διαδοχή του, ορίζοντάς την για τον ερχόμενο Οκτώβριο, και πάλι για κομματικούς λόγους, δημιουργώντας, όμως, επιπλέον αβεβαιότητα στις ήδη πολύ ανήσυχες αγορές. Η άμεση ζημία από την καταιγίδα στις διεθνείς χρηματαγορές και στη στερλίνα γίνεται ήδη. Και αδύναμα κράτη, όπως η Ελλάδα, πλήττονται σφοδρά. Αλλά η μεγάλη ζημιά του Brexit είναι μακροχρόνια.

Το Brexit θα προκαλέσει πολύ σοβαρές ζημίες στην οικονομία της Bρετανίας, της Ευρώπης και του κόσμου. Στη Βρετανία, χιλιάδες θέσεις εργασίας θα χαθούν, από τη στιγμή που οι αμερικανικές τράπεζες θα μεταφέρουν τα κεντρικά τους γραφεία στην Ευρώπη, από το Λονδίνο στη Γερμανία, αφού η Βρετανία δεν είναι πια μέλος της Eυρωπαϊκής Ενωσης. Στο μεταξύ, δασμοί μεταξύ Bρετανίας και Eυρωπαϊκής Ενωσης θα μειώσουν την κίνηση εμπορευμάτων και θα ανεβάσουν τις τιμές, ζημιώνοντας τους Βρετανούς.

Επίσης, η Βρετανία θα χρειαστεί να επαναδιαπραγματευτεί (με χειρότερους όρους, όμως, αυτή τη φορά) εκατοντάδες διακρατικές συμφωνίες με τρίτα κράτη, υπογραμμένες όταν η Βρετανία ήταν μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η βρετανική οικονομία που πήγαινε καλυτέρα από τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τώρα θα πέσει στην ύφεση.

Σε ό,τι αφορά τις οικονομικές ζημίες στην Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο, θα είναι μεν παρόμοιες με τη Βρετανία, αλλά μικρότερες.

Στην Ευρώπη, η έξοδος της Bρετανίας αυξάνει την παντοδυναμία της Γερμανίας. Μέχρι στιγμής δεν έχει δημιουργηθεί άλλος πόλος μέσα στην Eυρωπαϊκή Ενωση, αλλά με τον καιρό ίσως εμφανιστεί.

Ενας άλλος ισχυρός πόλος, με ηγέτιδα δύναμη ενδεχομένως τη Γαλλία, θα είχε θετική επιρροή στην Ελλάδα, που τώρα έχει ευθυγραμμιστεί με τη Γερμανία. Προς το παρόν όμως, η Ελλάδα είναι χαμένη, και από την αβεβαιότητα και τη θύελλα των αγορών και από την αυξανομένη παντοδυναμία της Γερμανίας.
KAΘΗΜΕΡΙΝΗ.gr

*Ο κ. Νίκος Οικονομίδης είναι καθηγητής, Stern School of Business, NYU & University of California, Berkeley.

Ζωή για Τσίπρα: Ολοκληρώνει το πραξικόπημα που ξεκίνησαν οι δανειστές

Το Μαντείο της Δωδώνης σε έκθεση στο Μουσείο της Ακρόπολης

Δωδώνη, το Μαντείο των  ήχων. Έκθεση  σημαντικών έργων από το αρχαιότερο ελληνικό Μαντείο, στο ισόγειο του Μουσείου της Ακρόπολης, διάρκειας μέχρι 10 Ιανουαρίου 2017.

Δωδώνη. Το μαντείο των ήχων.
Δευτέρα, 20 Ιουνίου, 2016 - Τρίτη, 10 Ιανουαρίου, 2017
Διάρκεια έκθεσης: 20 Ιουνίου 2016 έως 10 Ιανουαρίου 2017 (στην Αίθουσα Περιοδικών Εκθέσεων, ισόγειο Μουσείου Ακρόπολης)
Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα: 8:00 π.μ. - 4:00 μ.μ. / Τρίτη έως Πέμπτη: 8:00 π.μ. - 8:00 μ.μ. / Παρασκευή: 8:00 π.μ. - 10:00 μ.μ. / Σάββατο και Κυριακή: 8:00 π.μ. - 8:00 μ.μ.
Είσοδος στην περιοδική έκθεση: 3 ευρώ. Η αγορά εισιτηρίων γίνεται απευθείας στο ταμείο του Μουσείου.
Το Μουσείο Ακρόπολης εγκαινίασε το 2015 σειρά περιοδικών εκθέσεων με σημαντικά έργα της αρχαιότητας από σπουδαίους τόπους της ελληνικής περιφέρειας. Στόχος του είναι να παρουσιάζει ασυνήθιστα θέματα που θα ενδιέφεραν τον σημερινό επισκέπτη και παράλληλα θα τον παρότρυναν να επισκεφθεί τους τόπους προέλευσης των εκθεμάτων.
Η δεύτερη έκθεση της σειράς έχει θέμα το Μαντείο της Δωδώνης. Σκοπός της είναι να κάνει ευρύτερα γνωστό το παλαιότερο ελληνικό μαντείο, να δείξει τον τρόπο λειτουργίας, τον ρόλο και τη σημασία του στον αρχαίο κόσμο αλλά και να αναδείξει την ανάγκη του ανθρώπου να προβλέπει το μέλλον.
Η αφήγηση της έκθεσης ξεκινάει με τη Δωδώνη της ύστερης εποχής του χαλκού. Πήλινα και χάλκινα αντικείμενα αναδεικνύουν την ταυτότητα των πρώτων κατοίκων, την αρχέγονη λατρεία της Μητέρας Γης και την καθιέρωση της λατρείας του Διός. Στη συνέχεια, το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στο Δία και την κυρίαρχη παρουσία του στο ιερό. Κεντρικό θέμα είναι η μαντική βελανιδιά που με το θρόισμα των φύλλων της απαντούσε στα αγωνιώδη ερωτήματα των ανθρώπων για τα μελλούμενα. Τους χρησμούς αποκρυπτογραφούσαν ακόμη οι ιερείς από τους ήχους χάλκινων λεβήτων και το κρώξιμο των περιστεριών. Στις ανασκαφές της Δωδώνης ήρθαν στο φως μερικές χιλιάδες ερωτήματα των επισκεπτών του ιερού χαραγμένα σε μολύβδινα ελάσματα. Ορισμένα τέτοια ελάσματα με ερωτήματα για το εμπόριο, τα χρέη, τα περιουσιακά, τα δικαστήρια, την υγεία, την απόκτηση παιδιών, τον επικείμενο γάμο, την προίκα και τη χηρεία παρουσιάζονται σε ξεχωριστή ενότητα της έκθεσης. Από τα αναθήματα στο ιερό εκτίθενται τμήματα από χάλκινους ανδριάντες, επωμίδες, τελαμώνες, ξίφη, αφιερώματα αυτών που ωφελήθηκαν ή ζητούσαν τη βοήθεια των θεών. Επιπλέον, μέσα από χαρακτηριστικά νομίσματα, τονίζεται και ο πολιτικός χαρακτήρας του μαντείου καθώς και η σχέση του με τον βασιλιά Πύρρο της Ηπείρου. Τέλος, δύο εκθέματα από το Μουσείο Ακρόπολης παρουσιάζουν τις σχέσεις της Δωδώνης με την Αθήνα.

Η έκθεση θα συνοδεύεται από επιστημονικό κατάλογο των εκθεμάτων. Σε μεγάλη οθόνη στον εκθεσιακό χώρο θα παρουσιάζεται βίντεο για το μαντείο και το φυσικό του περιβάλλον.
Στο εστιατόριο του Μουσείου θα προσφέρονται γιαννιώτικα εδέσματα σε όλη τη διάρκεια της έκθεσης.
Η έκθεση πραγματοποιείται σε συνεργασία του Μουσείου Ακρόπολης με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Ιωαννίνων. Τα εκθέματα προέρχονται από το Μουσείο Ιωαννίνων και το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Συλλογή Καραπάνου.

Μόνο με πυροσβεστική στα μοναστήρια. Κίνδυνος θάνατοςγια 6 Λαρισαίους

 Άσχημη τροπή πήρε σήμερα το μεσημέρι για μια 6μελή οικογένεια από την Λάρισα το ταξίδι για προσκύνημα στην Ιερά Μονή Τιμίου Σταυρού Δολιανών Καλαμπάκας.

Όπως κατέγραψε το trikalanews.gr το ΙΧΕ αυτοκίνητο στο οποίο επέβαιναν τα Μέλη της οικογένειας, υπό άγνωστες συνθήκες τυλίχθηκε εν κινήσει στις φλόγες.

Το συμβάν σημειώθηκε επί της επαρχιακής οδού Αμάραντου-Καστανιάς και ευτυχώς όλα τα μέλη της οικογένειας, εγκατέλειψαν έγκαιρα το φλεγόμενο όχημα.

Στο σημείο έσπευσαν 2 οχήματα της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Καλαμπάκας με 5 Πυροσβέστες που έσβησαν τις φλόγες αλλά δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν την ολοσχερή καταστροφή του αυτοκινήτου.

Media

• 
• 

Το ΒREXIT, ο Β Παγκόσμιος Πόλεμος και τα ....επιδόματα των παιδιών των Πολωνων μεταναστών

Του Γιάννη Μαγκριώτη

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΩΝΙΑΣ Η ΒΡΕΤΑΝΙΑ ΜΠΗΚΕ ΣΤΟΝ Β' ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ.

ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΩΝΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΏΝ ΒΓΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ.

O TEMPORA O MORES

Οι ημερομηνίες και τα γεγονότα είναι συγκεκριμένα:

- Στις 3 Σεπτεμβρίου 1939, τρεις ημέρες μετά την εισβολή της  Ναζιστικής Γερμανίας στην Πολωνία, πρώτη η Βρετανία κήρυξε τον πόλεμο κατά του Γ ' ΡΑΙΧ, στο όνομα των πανανθρώπινων αξιών της Ελευθερίας, της Ανεξαρτησίας και της Αλληλεγγύης

- Στις 23 Ιουνίου 2016, πριν λίγες ημέρες, στο όνομα μιας αμφίβολης Αγγλικής Ελευθερίας και Ανεξαρτησίας και ενάντια σε κάθε έννοια Αλληλεγγύης, η Βρετανία αποφάσισε την έξοδό της από την ΕΕ, την θεσμική συμπύκνωση των κοινών προσπαθειών των Ευρωπαϊκών λαών, που ξεκίνησαν αμέσως μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο και εξασφάλισαν, μέχρι σήμερα, την μεγαλύτερη περίοδο Ειρήνης, ανάπτυξης και ευημερίας, στην Ευρώπη και τον κόσμο.

Είχαν, πολλά επιχειρήματα, οι οπαδοί του BREXIT. Όμως, τα πιο ισχυρά ήταν, η απειλή των απελπισμένων οικονομικών μεταναστών, οι  πρόσφυγες και τα επιδόματα των παιδιών των Πολωνών μεταναστών.

Η ΕΕ, έχει πολλά προβλήματα και πολλά πρέπει να αλλάξουν, όπως και στην Ελλάδα, γι αυτό πρέπει να αλλάξουμε δρόμο.

Η διάλυση όμως της ΕΕ, είναι ο πιο κακός.

*Ο Γιάννης Μαγκριώτης είναι συντονιστής Πρωτοβουλίας Κεντρικής Μακεδονίας για την Ανασύνθεση του Προοδευτικού χώρου

PRO NEWS.gr

«Μετά το Brexit τι;» Ανάλυση της ΗΜΕΡΗΣΙΑΣ gr

Μια εκπληκτική ανάλυση απαντά στο ερώτημα: «Μετά το Brexit τι;»

Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ανάλυση που απαντά στο ερώτημα που απασχολεί πλέον τους πάντες, δηλαδή: «Τι θα συμβεί στο Ηνωμένο Βασίλειο, την ΕΕ και τον κόσμο ολόκληρο μετά το Brexit και τι οδήγησε σε αυτό;» κάνει η ευρωπαϊκή έκδοση του Politico ζήτησε από δημοσιογράφους, πολιτικούς και τεχνοκράτες την γνώμη τους.

Ρωτήθηκαν 11 αναλυτές, ειδικοί των αγορών, της πολιτικής, δημοσιογράφοι, καθηγητές για το μείζον αυτό ερώτημα κκαι απάντησαν τα εξή

• Κίνδυνος μετάδοσης

(Mark Leonard, συν-ιδρυτής και διευθυντής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων)

Οι πολίτες μίλησαν. Αλλά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της Πέμπτης είναι μόνο η αρχή ενος χρονοβόρου και αβέβαιου διαζυγίου.

Αντί για ανάληψη πρωτοβουλιών ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, οι ηγέτες της ΕΕ πρέπει να εργαστούν σκληρά για να κρατήσουν τα υπόλοιπα μέλη της ΕΕ ενωμένα. Οι φιλόδοξες πρωτοβουλίες ολοκλήρωσης μεταξύ των ιδρυτικών κρατών της Ένωσης θα μπορούσαν σε μια τέτοια στιγμή να προκαλέσουν την αντίθετη από την επιθυμητή αντίδραση από τις χώρες-μέλη που έχουν ισχυρά ευρωσκεπτικιστικά κόμματα, καθώς και από εκείνα, όπως η Πολωνία, που ανησυχούν ότι η Ευρωπαική ολοκλήρωση μπορεί να γίνει ασύμμετρη, ταυτιζόμενη με τον γαλλο-γερμανικό άξονα.

Η ΕΕ πρέπει να εργαστεί για να κρατήσει τους δεσμούς με τη Βρετανία ζωντανούς - διακρίνοντας μεταξύ των πεδίων όπου όλοι θα επωφεληθούν και εκείνων όπου μια ταύτιση με το Ηνωμένο Βασίλειο θα μπορούσε να τροφοδοτήσει περαιτέρω την εξάπλωσή των αποσχιστικών ρευμάτων.

Η βρετανική κυβέρνηση και η Τράπεζα της Αγγλίας θα πρέπει να επιδιώξουν να καθησυχάσουν τις αγορές και να μετριάσουν τον άμεσο οικονομικό αντίκτυπο. Αλλά θα πρέπει να αποφύγουν την υιοθέτηση μονομερών κινήσεων που θα μπορούσαν να αποσταθεροποιήσουν ακόμη περισσότερο την ΕΕ ή να βλάψουν κράτη-μέλη της. Μόλις ο διάδοχος του Καμερον ορκιστεί το φθινόπωρο, η βρετανική κυβέρνηση θα πρέπει να επιδιώξει ένα μοντέλο εταιρικής σχέσης με την ΕΕ, αντί να προσπαθήσει να διαμορφώσει μια εντελώς νέα σχέση.

• Επικίνδυνη ιστορικά απόφαση

(Josef Joffe, εκδότης της Die Zeit και συνεργάτης του Ιδρύματος «Hoover», στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ)

Αντίο, Μεγάλη Βρετανία! Γεια σου, Μικρή Αγγλία! Μετά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, η Σκωτία μπορεί να οδηγηθεί τώρα στο να ψηφίσει την αποχώρηση της από το Ηνωμένο Βασίλειο, και το ίδιο θα μπορούσε να πράξει και η Βόρεια Ιρλανδία. Το έθνος που καθόρισε τη μοίρα της Ευρώπης για πάνω 400 χρόνια, φεύγει τώρα στα κρυφά, με τον κίνδυνο να μετατραπεί σε μια «υπεράκτια» Αυστρία, ένα απομεινάρι δηλαδή της άλλοτε πανίσχυρης αυτοκρατορίας των Αψβούργων. Η «Μικρή Βρετανία» είναι ένας τόπος με γραφικά χωριά και ιδιόμορφες συνήθειες, όπως η ζεστή μπύρα - αλλά ως χώρα δεν θα «μετράει» πλέον. Απλά φανταστείτε μια «Μικρή Βρετανία» το 1939. Ο Χίτλερ θα την είχε κατακτήσει σε λίγες μόλις ημέρες, και στη συνέχεια θα ακολουθούσε ολόκληρη η Ευρώπη.

Μόνο όταν οι Γερμανοί ψήφισαν τον Χίτλερ και τον έφεραν στην εξουσία, ένα εκλογικό σώμα προκάλεσε με δημοκρατικό τρόπο ένα τόσο καίριο πλήγμα στην ένδοξη ιστορία της Ευρώπης και στις προοπτικές της. Στην πραγματικότητα, η κατάσταση σήμερα είναι ακόμα χειρότερη. Οι Γερμανοί δεν ήξεραν τότε τι τους περίμενε. Όμως σήμερα, το μέλλον - μια θανατηφόρα απώλεια της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας - κοίταξε τον βρετανικό λαό κατάματα, και εκείνοι επέλεξαν τον αυτο-υποβιβασμό.

Η ιστορία δεν θα είναι φιλική προς το 52% που διέλυσαν το μεγαλείο της χώρας τους. Ούτε βέβαια στους γραφειοκράτες των Βρυξελλών που αρέσκονται στο παρασκήνιο ή στις εθνικές κυβερνήσεις που αγνόησαν τα σημάδια και οι οποίες είχαν ως μόνιμη απάντηση σε κάθε είδους λαϊκής δυσαρέσκειας, την αρπαγή ακόμη ενός κομματιού εθνικής κυριαρχίας από τα κράτη-μέλη προς τις Βρυξέλλες. Το Brexit φωνάζει: Το έχετε παρατραβήξει. Μην διανοηθείτε καν περισσότερη ευρωπαϊκή ολοκλήρωση αυτή τη στιγμή.

Η Ευρώπη πρέπει να κρατήσει τη Βρετανία αγκυροβολημένη στην Ευρωπαϊκή οικογένεια. Εάν δεν το επιτύχει, η ΕΕ θα συρρικνωθεί σε ένα ανούσιο φυλάκιο της Ευρασίας. Θα μπορούσε όμως αυτός ο εφιάλτης να εξαφανιστεί; Αγαπητοί Βρετανοί, παρακαλούμε ψηφίσετε πάλι – αυτή τη φορά για το καλό σας, και το καλό της Ευρώπης.

• Ηγέτες, η απόφαση αποχώρησης κάνει την Βρετανία σχεδόν ακυβέρνητη

(Mary Ann Sieghart, αρθρογράφος των Times, του Economist και της Independent)

Ο Ντέιβιντ Κάμερον έβαλε το μεγαλύτερο στοίχημα της πολιτικής του καριέρας και έχασε. Τώρα, το Ηνωμένο Βασίλειο θα βιώσει τις μακροπρόθεσμες συνέπειες της προσπάθειας του να κρατήσει το κόμμα του ενωμένο και να τηρήσει την υπόσχεση του στον βρετανικό λαό για τη διενέργεια δημοψηφίσματος για την αποχώρηση ή όχι της χώρας του από την ΕΕ, όλα την ίδια στιγμή.

Σε εγχώριο πολιτικό επίπεδο, το αποτέλεσμα αυτό έχει ήδη οδηγήσει στην αναβίωση της Δεξιάς πτέρυγας στο εσωτερικό του κυβερνώντος Συντηρητικού κόμματος και σε μια απόπειρα αντικατάστασης του αριστερού ηγέτη των Εργατικών, του Τζέρεμι Κόρμπιν, ο οποίος αντιμετωπίζει έντονη κριτική από στελέχη των Εργατικών ότι δεν έπεισε ψηφοφόρους τους κόμματος τους να μην ψηφίσουν υπέρ της αποχώρησης.
Το αποτέλεσμα μπορεί επίσης να οδηγήσει σε εθνικές εκλογές, υπό έναν νέο Συντηρητικό Πρωθυπουργό, λιγότερο από δύο χρόνια από την τελευταία φορά που στήθηκαν κάλπες, όπως μπορεί επίσης να υπάρξει μια διάσπαση του Ηνωμένου Βασιλείου, αν η Σκωτία διενεργήσει ένα ακόμη δημοψήφισμα για να αποφασίσει την παραμονή της στην ΕΕ ως ανεξάρτητο έθνος.

Οι κοινωνικές συνέπειες αναμένονται εξίσου βαθιές. Η Βρετανία πάντα υπερηφανευόταν ότι είναι μια ανεκτική, εξωστρεφής χώρα, ικανή να αντιμετωπίσει με επιτυχία έναν ποικιλόμορφο πληθυσμό. Αυτή όμως η «αυτο-εικόνα» βρίσκεται τώρα υπό κατάρρευση. Περισσότερο από το ήμισυ του εκλογικού σώματος ψήφισε «Αποχώρηση», και το κίνητρο πολλών από αυτούς ήταν η καχυποψία τους απέναντι στο «ξένο» και η επιθυμία τους να μειωθεί ο αριθμός των μεταναστών από την Ευρώπη που φτάνουν στην Βρετανία.

Αυτοί οι ψηφοφόροι θέλουν τη Βρετανία να γυρίσει την πλάτη της στον κόσμο, να «οχυρωθεί» απέναντι στην παγκοσμιοποίηση και να αποχωρήσει από τη διεθνή συνεργασία. Αυτό είναι επίσης το ανάθεμα των ψηφοφόρων προς τους περισσότερους πολιτικούς όλων των κομμάτων. Με ένα τέτοιο χάσμα μεταξύ του εκλογικού σώματος και των ανθρώπων που έχουν εκλεγεί για να τους κυβερνούν, η Βρετανία είναι τώρα ένα έθνος που δεν θα κυβερνηθεί εύκολα.

• Οι Πολιτικές ελίτ έχασαν τον έλεγχο της Ευρώπης

(Ivan Krastev, πρόεδρος του Κέντρου Φιλελεύθερων Στρατηγικών στη Σόφια, Βουλγαρία)

Η ιστορική σημασία της απόφασης του Ηνωμένου Βασιλείου να εγκαταλείψει την Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να συγκριθεί μόνο με την επανένωση της Γερμανίας μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Αλλά το Brexit είναι η γερμανική επανένωση με την όπισθεν. Μια περίοδος στην ευρωπαϊκή ιστορία που ξεκίνησε το 1945 έληξε σήμερα. Μένει να δούμε πόσο ενωμένο μπορεί να παραμείνει το Ηνωμένο Βασίλειο, και πόσο μεγάλη είναι η Μεγάλη Βρετανία όταν σταθεί μόνη της.

Ένα πράγμα είναι σαφές: Οι ελίτ δεν έχουν πια τον έλεγχο. Ούτε το γεγονός ότι 9 στους 10 οικονομολόγους υποστήριξαν την παραμονή της Βρετανίας, ούτε το γεγονός ότι 9 στους 10 celebrities υποστήριξαν ανοικτά το «Bremain» δεν κατάφερε να πείσει τους Βρετανούς να μην αποφασίσουν τελικά το «Brexit».

Ο ψυχολογικός αντίκτυπος της απόφασης της Βρετανίας είναι επίσης υψίστης σημασίας. Έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει καίριο πλήγμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό που μπορούμε να περιμένουμε στο άμεσο μέλλον είναι χάος, θόρυβος και ένα κύμα αντίστοιχων δημοψηφισμάτων σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Ο πανικός που γεννήθηκε από τη βρετανική ψηφοφορία θα ενισχύσει την εν εξελίξει διαδικασία της εκ νέου εθνικοποίηση της ευρωπαϊκής πολιτικής. Αυτό που τώρα έρχεται είναι μια νέα επανάσταση: όπου πλειοψηφίες σε εθνικό επίπεδο θα επαναστατήσουν εναντίον των κυρίαρχων πόλεων και εναντίον των αξίων που πρεσβεύουν.

• Η Ξενοφοβία ως «εισιτήριο» για πολιτική επικράτηση

(Daniel Trilling, εκδότης του περιοδικού «New Humanist» και συγγραφέας)

Μεταξύ άλλων, η ψήφος της Βρετανίας υπέρ της εξόδου της από την ΕΕ, αντιπροσωπεύει το αποκορύφωμα μιας μακράς εκστρατείας από την Δεξιά να διεκδικήσει εκ νέου έδαφος στο πεδίο της φυλής και της μετανάστευσης.

Η κυβέρνηση των «Νέων Εργατικών» υπό τον Τόνι Μπλαιρ είχε με προθυμία πλέξει το εγκώμιο της πολυπολιτισμικότητας. Αλλά στα 15 χρόνια που ακολούθησαν, η συναίνεση αυτή ξεθώριασε. Εφημερίδες και ΜΜΕ έσπερναν τον πανικό για «ψεύτικους» πρόσφυγες και για μια «πολιτική ορθότητα» που πνίγει τους Βρετανούς. Πολιτικοί σχολιαστές και αρθρογράφοι υποστήριζαν με υπερβολές ότι η Βρετανική κοινωνία έχει κατακερματισθεί και ότι  υπάρχουν «απαγορευμένες περιοχές-γκέτο» σε πόλεις της Βρετανίας. Προς την ίδια κατεύθυνση και η ρητορική πολιτικών κομμάτων στα δεξιά των Τόρις -αρχικά από το νεοφασιστικό BNP και έπειτα από το UKIP.

Αυτά τα κόμματα προσέλκυσαν συστηματικά και επιτυχώς τμήματα των ψηφοφόρων της εργατικής τάξης σε περιοχές όπου κάποτε κυριαρχούσε το Εργατικό Κόμμα. Σε απάντηση, οι διαδοχικές κυβερνήσεις, Εργατικών και Συντηρητικών, προσπάθησαν να υιοθετήσουν μέρος του μηνύματός αυτό, καθιστώντας όλο και πιο έντονες τις δεσμεύσεις τους για περιορισμό της μετανάστευσης.

Αυτά όλα γύρισαν μπούμερανγκ κατά την πρόσφατη εκστρατεία. Μέρος της συζήτησης περιστράφηκε γύρω από τους μισθούς, και πώς να διαχειριστεί η Βρετανία την ελεύθερη κυκλοφορία ανθρώπων, προϊόντων και κεφαλαίων στην ΕΕ σε μια εποχή λιτότητας. Αλλά αυτό που κυριάρχησε στον δημόσιο διάλογο ήταν η ξενοφοβία: από τον εξωφρενικό ισχυρισμό ότι 74 εκατομμύρια Τούρκων πoλiτών βρίσκονται στα πρόθυρα της ένταξης στην ΕΕ, μέχρι την ρατσιστική κινδυνολογία του UKIP γύρω από την προσφυγική κρίση.

Γίναμε μάρτυρες της ανόδου του μίσους και του ρατσιστικού πολιτικού λόγου σε τέτοιο βαθμό που ελπίζαμε ότι τα είχαμε αφήσει στο παρελθόν. Κατά το τελευταίο έτος, μετανάστες που κινδύνευαν να πνιγούν στη Μεσόγειο χαρακτηριζόντουσαν ως «κατσαρίδες» σε μια από τις πιο δημοφιλείς εφημερίδες της χώρας, ενώ υποψήφιος για τη δημαρχία του Λονδίνου χαρακτηριζόταν ως συμπαθών την τρομοκρατία, μόνο και μόνο λόγω της θρησκείας του. Και το αποκορύφωμα ήρθε όταν βουλευτής δολοφονήθηκε μέρα μεσημέρι από κάποιον που φώναζε την στιγμή της επίθεσης «θάνατος στους προδότες, ελευθερία για την Βρετανία».

Όπως και αλλού στην Ευρώπη και την Αμερική, οι λαϊκιστές προσφέρουν στους δυσαρεστημένους Βρετανούς ψηφοφόρους την ψευδαίσθηση της ανεξαρτησίας. Κι αν, όπως είναι πιθανό, το Brexit αποτύχει να βελτιώσει τις δημόσιες υπηρεσίες, ή να αυξήσει τους μισθούς, αυτοί οι ψηφοφόροι θα γίνουν ακόμη πιο δυσαρεστημένοι. Αλλά τότε οι κορυφαίες φωνές στην πολιτική μας σκηνή θα είναι δημαγωγοί με μια έφεση στις θεωρίες συνωμοσίας.

Ποιον θα κατηγορήσουν τότε για όσα θα μας συμβούν;
Η «Ξενοφοβία» σίγουρα και δεν αποτελεί την πλήρη εξήγηση για το τι συνέβη, αλλά ούτε μπορεί να αγνοηθεί. Η αριστερά πρέπει να διαμορφώσει μια εναλλακτική πρόταση - και μάλιστα γρήγορα.

• Οι εθνικές κυβερνήσεις θα στραφούν τώρα εναντίον των Βρυξελλών

(Charles Grant, Διευθυντής του Κέντρου για την Ευρωπαϊκή Μεταρρύθμιση)

Το «Brexit» αλλάζει την κυρίαρχη αφήγηση στη ΕΕ, από την «ενοποίηση» στην «αποσύνθεση». Οι κεντρώες ελίτ που διοικούν τις περισσότερες χώρες-μέλη της ΕΕ βρίσκονται πλέον σε αμυντική στάση: Ξέρουν ότι η Βρετανία δεν είναι η μόνη χώρα όπου αντί-Ευρωπαιοι, λαϊκιστές κερδίζουν ολοένα και περισσότερο έδαφος και θα προσπαθήσουν να αποφύγουν πολιτικές που τους ενισχύουν.

Εκείνοι που θέλουν μια πιο ολοκληρωμένη Ευρώπη έχουν χάσει τα επιχειρήματα τους. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανταποκρίνεται συνήθως στις κρίσεις, όπως αυτή στην Ευρωζώνη ή εκείνη του προσφυγικού ρεύματος, απαιτώντας από τις χώρες-μέλη να αποδεχθούν «ευρωπαϊκές» λύσεις που περιλαμβάνουν περισσότερες αρμοδιότητες για τα θεσμικά όργανα της ΕΕ.

Αλλά αυτή την φορά ακόμη και ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ, φαίνεται να ακολουθεί μια διαφορετική γραμμή. Τις τελευταίες εβδομάδες έχει επανειλημμένως προειδοποιήσει ότι οι πολίτες της Ευρώπης δεν επιθυμούν περαιτέρω «Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση». Χρησιμοποιώντας μάλιστα το σχόλιο ενός πρώην Γάλλου υπουργού Εξωτερικών, του Ιμπέρ Βεντρίν, δήλωσε: «Βλέπεις κυβερνήσεις και κόμματα σε όλη την Ευρώπη να ζητούν “Περισσότερη Ευρώπη”. Αν θέλετε οι άνθρωποι να απορρίψουν μαζικά την Ευρώπη, απλά συνεχίστε να απαιτείτε περισσότερη Ευρώπη, περισσότερη Ευρώπη!».

Η γραμμή Τουσκ φαίνεται ότι τελικά θα επικρατήσει. Ούτε η γερμανική, αλλά ούτε η γαλλική κυβέρνηση, δείχνουν ενθουσιασμένες με την προοπτική μιας νέας συνθήκης και με επιπλέον βήματα προς μια ομόσπονδη ΕΕ. Είναι αλήθεια ότι κάποια στιγμή οι ηγέτες της ΕΕ ενδέχεται να χρειαστεί να αντιμετωπίσουν τα ιδιαίτερα προβλήματα που θα παρουσιαστούν, μεταφέροντας συγκεκριμένες εξουσίες στα θεσμικά όργανα της ΕΕ. Αλλά οι εθνικές κυβερνήσεις θα θέλουν να κρατήσουν την ίδια ώρα σφιχτά το χαλινάρι στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα. Με λίγα λόγια δεν θα επιτρέψουν πλέον στις Βρυξέλλες να καθορίζουν την ημερήσια διάταξη.

• Οι «νεόπτωχοι» γέννησαν το «Brexit»

(Dawn Foster, αρθρογράφος της Guardian, της Independent και των Times)

Είναι δικαιολογημένο το σοκ κάτω από το οποίο πολλοί άνθρωποι βρίσκονται σήμερα το πρωί: Η κοινή παραδοχή μέχρι σήμερα ότι όταν βρίσκονται αντιμέτωποι με μια ευθεία ερώτηση μεταξύ δύο επιλογών, οι αναποφάσιστοι ψηφοφόροι ταυτίζονται με αναλογία 2 προς 1 στην πλευρά του «status quo» (κατεστημένο) αποδείχθηκε ψευδής. 

Αλλά κατά κάποιο τρόπο το αποτέλεσμα δεν συνιστά έκπληξη. Καθώς τα αποτελέσματα ανακοινωνόντουσαν το ένα μετά το άλλο, οι περιοχές που ψήφιζαν υπέρ της αποχώρησης, μοιραζόντουσαν ορισμένα βασικά χαρακτηριστικά. Έχω επισκεφθεί πολλές από αυτές τις περιοχές κατά το παρελθόν -Ρεντκαρ, Σουονζι, Σάντερλαντ, Νιουπορτ, και πολλά ακόμη - όχι για να μετρήσω τη γνώμη των κατοίκων τους για το δημοψήφισμα, αλλά για να συντάξω ένα άρθρο σχετικά με τη φτώχεια.

Όλες ήταν περιοχές που κάποτε στεκόντουσαν εύπορες, με ισχυρή βιομηχανία, με σταθερές θέσεις εργασίας και με λαμπρές προοπτικές για εργασιακή αποκατάσταση, στέγαση και κοινωνική ζωή. Σήμερα όμως, μετά και την κατάρρευση των κλάδων των ορυχείων και των κατασκευών, οι θέσεις εργασίας είναι σπάνιες και επισφαλείς. Οι άνθρωποι με τους οποίους συνομίλησα μου είπαν ότι αισθάνονται ξεχασμένοι, αλλά και φοβισμένοι από ένα μέλλον που τους φαίνεται ζοφερό.

Όταν οι πολιτικοί ανακοινώνουν από καιρό σε καιρό ότι η οικονομία της Βρετανίας ανακάμπτει, οι κάτοικοι αυτών των περιοχών δεν βλέπουν κανένα αποδεικτικό στοιχείο, ούτε στις αμοιβές τους, αλλά ούτε στις συνθήκες διαβίωσης στις πόλεις τους. Οι κεντρικοί εμπορικοί δρόμοι των πόλεων τους δείχνουν έρημοι και εγκαταλελειμμένοι και οι πολίτες χρειάζονται μέρες για να εξασφαλίσουν ένα ραντεβού με τον γιατρό τους. 

Χωρίς εργασία, χρήματα ή προοπτικές, οι άνθρωποι αισθάνονται ανίσχυροι. Το αποτέλεσμα υπέρ της εξόδου της χώρας από την ΕΕ προσφέρει το σύντομο, απότομο σοκ που επιθυμούν να στείλουν. Το κύριο άλλωστε σύνθημα της εκστρατείας υπέρ της αποχώρησης, «Πάρτε πίσω τον έλεγχο», ήταν μια έξυπνη υπόσχεσή για μεγαλύτερη εμπλοκή, σε ανθρώπους που αισθάνονται ότι δεν έχουν άλλη επιλογή.

• Μια αδύναμη Ευρώπη θα διολισθήσει πίσω στις παλιές διαιρέσεις

(Carl Bildt, πρώην πρωθυπουργός και υπουργός Εξωτερικών της Σουηδίας και πρόεδρος της Παγκόσμιας Επιτροπής για τη Διακυβέρνηση του Διαδικτύου)

Σήμερα, έχουμε επικεντρωθεί στην άμεση αναταραχή που προκάλεσε το δημοψήφισμα στην Βρετανία. Αλλά σταδιακά, θα αρχίσουμε να αισθανόμαστε τις ακόμη πιο σοβαρές, μακροπρόθεσμες επιπτώσεις αυτής της απόφασης. Αυτό που είδαμε σήμερα είναι το πιο σημαντικό γεγονός στην ιστορία της Ευρώπης από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου.

Για περισσότερο από μισό αιώνα η ιδέα της ολοκλήρωσης οδηγεί την ευρωπαϊκή πολιτική και έχει καταστήσει δυνατό για την ΕΕ να ξεπεράσει παλιές διαιρέσεις και να σταθεροποιήσει την δημοκρατία στα πιο «εύθραυστα» μέρη της ηπείρου.

Αυτό όμως τώρα βρίσκεται υπό αμφισβήτηση. Με τη γοητεία της Ευρωπαϊκής ιδέας πιο τρωθείσα από ποτέ, δεν θα πρέπει να αγνοήσουμε τον κίνδυνο η Ευρώπη να επανέλθει πίσω στις διαιρέσεις που κυριάρχησαν ιστορικά. Αυτό που έχουμε ανάγκη τώρα είναι μια πραγματική πολιτική ηγεσία ικανή να ανταποκριθεί.

• To «ξήλωμα» της ΕΕ

(Ana Palacio, δικηγόρος και πρώην υπουργός Εξωτερικών της Ισπανίας)

Υπάρχει ένας κανόνας στην δικηγορία: ποτέ μην θέσετε ένα ερώτημα, αν δεν είστε σίγουροι για την απάντηση που θα λάβετε. Πριν από τρία χρόνια, σε ένα εγωιστικό τέχνασμα που στόχευε στην προσωπική του σταθεροποίηση στον πρωθυπουργικό θώκο για μια δεύτερη θητεία, ο Ντέιβιντ Κάμερον έκανε ακριβώς αυτό. Η ανταμοιβή του; 13 μήνες από αυτήν του την παραμονή στο αριθμό 10 της Downing Street (πρωθυπουργικό μέγαρο) να καταναλώνεται εξ ολοκλήρου από μια καταστροφική και διχαστική συζήτηση που προκάλεσε το δημοψήφισμα.

Ο Κάμερον μπορεί να ανακοίνωσε την παραίτησή του, αλλά οι ευρύτερες και παράπλευρες απώλειες είναι τεράστιες. Η Ευρώπη και το Ηνωμένο Βασίλειο πλέουν πλέον σε αχαρτογράφητα νερά. Οι διαπραγματεύσεις για το διαζύγιο που βρίσκονται μπροστά μας προκαλούν μόνο ανησυχίες. Με τις γαλλικές και τις γερμανικές εκλογές να πλησιάζουν, μια συντονισμένη προσπάθεια από τις Βρυξέλλες να καταστήσει την περίπτωση του Ηνωμένου Βασιλείου παράδειγμα προς αποφυγή για όσους σκέφτονται το ενδεχόμενο και μιας δικής τους εξόδου από την ΕΕ, σημαίνει ότι η συμφωνία δεν θα έρθει και τόσο εύκολα. Το αποτέλεσμα φέρνει το Ηνωμένο Βασίλειο σε ένα ταξίδι πρός το άγνωστο, μη γνωρίζοντας τι ακριβώς θα συμβεί από εδώ και πέρα.

Για την Ευρώπη, δεν υπάρχει πλέον καμία άλλη ρεαλιστική εναλλακτική λύση εκτός της ΕΕ, όπως διακηρύσσει ο πυρήνας των χωρών-μελών της. Αν μάλιστα οι εκλογές της Κυριακής στην Ισπανία οδηγήσουν σε μια κυβέρνηση συνεργασίας με τη συμμετοχή των Podemos, εξέλιξη απίθανη αλλά όχι αδύνατη, τότε θα επισπευσθεί η συζήτηση για το αν ο πυρήνας της Ευρώπης θα καθορίζεται από το Ευρώ ή τις πιστώτριες χώρες.

Αυτή είναι μια υπαρξιακή αναζήτηση για την Ευρώπη. Αυτή η εκστρατεία για το δημοψήφισμα ήταν στην πραγματικότητα μια αντιπαράθεση μεταξύ κοινής λογικής και πάθους, όπου το πάθος κατάφερε μια ηχηρή νίκη. Για να σταματήσει τώρα αυτή η διαδικασία «ξηλώματος» του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, χρειάζεται οπωσδήποτε ένα σαφές και συναρπαστικό αφήγημα που να μιλά όχι μόνο στο μυαλό, αλλά και στις καρδιές των ανθρώπων.

• Μην τιμωρήσετε την Βρετανία

(Christian Odendahl, επικεφαλής οικονομολόγος στο Κέντρο για την Ευρωπαϊκή Μεταρρύθμιση)

Η Γερμανία έχει τώρα δύο στόχους: να ενισχύσει την Ευρώπη και για να βεβαιωθεί ότι η Βρετανία θα παραμένει εταίρος της ΕΕ. Αυτοί οι δύο στόχοι όμως συγκρούονται μεταξύ τους, παρουσιάζοντας τους διαμορφωτές πολιτικής στο Βερολίνο με μια δύσκολη πρόκληση.

Αυτό που προέχει και από το οποίο πρέπει να ξεκινήσουμε είναι η ενίσχυση της Ευρώπης. Από οικονομικής άποψης, η Ευρωζώνη χρειάζεται ισχυρότερη ανάπτυξη, συμπεριλαμβανομένης αυτής της Γερμανικής οικονομίας, ώστε να γίνει σαφές σε όλους ότι η ΕΕ αποδίδει οικονομικά οφέλη για τους πολίτες της. Η Γερμανία ειδικότερα πρέπει να γίνει πιο ρεαλιστική στις απαιτήσεις της και να εγκαταλείψει την λανθασμένη εμμονή της στους ισορροπημένους προϋπολογισμούς, βοηθώντας την ίδια στιγμή την ΕΚΤ στην προσπάθεια της να τονώσει την οικονομία της ευρωζώνης.

Για την προστασία του ευρωπαϊκού εγχειρήματος, πρέπει επίσης να βεβαιωθούμε ότι δεν θα ακολουθήσουν και άλλες χώρες, όπως η Ιταλία, η Ολλανδία και η Γαλλία, με αντίστοιχα δημοψηφίσματα. Αλλά αυτό είναι πολύ δύσκολο και η απόφαση να κάνουμε το διαζύγιο με την Βρετανία τόσο δύσκολο ώστε κανείς άλλος να μην επιθυμεί μια παρόμοια διαδικασία μπορεί να φαίνεται σαν ο καλύτερος τρόπος για να το επιτύχουμε, αλλά η διαδρομή δεν θα είναι χωρίς κινδύνους για όλους μας. Και ευτυχώς η Άνγκελα Μέρκελ φαίνεται απίθανο να ενδώσει σε αυτόν τον πειρασμό.

Μια «τιμωρία» της χώρας που επιθυμεί την αποχώρηση της θα μπορούσε να τροφοδοτήσει επιπλέον την φωτιά του Ευρωσκεπτικισμού, αντί να την σβήσει. Αυτό που επιθυμεί η Γερμανία τώρα είναι να οικοδομήσει μια ρεαλιστική και διαρκή συνεργασία με τη Βρετανία.

• Η Ευρώπη έχασε την μόνη μετριοπαθή φωνή Ευρωσκεπτικισμού

(Cas Mudde, αναπληρωτής καθηγητής στη Σχολή Δημοσίων και Διεθνών Υποθέσεων (SPIA) στο Πανεπιστήμιο της Γεωργίας και ερευνητής στο Κέντρο Έρευνας για τον εξτρεμισμό (C-REX) στο Πανεπιστήμιο του Όσλο)

Στο πλαίσιο της απέχθειας τους για την Ευρωπαϊκή Ένωση, οι λαϊκιστές σε όλη την ήπειρο υποδέχθηκαν με πανηγυρισμούς τον πανικό που δημιούργησε το δημοψήφισμα του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας, το οποίο και έπληξε την καρδιά της Ευρώπης. Το αποτέλεσμά του είναι χρήσιμο όπλο σε όσους επιθυμούν να αποδείξουν ότι «η ΕΕ έχει τελειώσει», ότι «οι ελίτ» έχουν χάσει την επαφή τους με τους «απλούς ανθρώπους», οι οποίοι πλέον απέκτησαν τη φωνή τους.

Το Brexit νομιμοποίησε τη «Αντί-Ευρωπαικη» θέση, που για χρόνια χαρακτηριζόταν ως «απαράδεκτη» και «μη ρεαλιστική».

Ο Ιδρυτής του ολλανδικού Κόμματος για την Ελευθερία μάλιστα, ο Geert Wilders, δεν έχασε χρόνο για να συγχαρεί τους Βρετανούς και να ζητήσει και αυτός με τη σειρά του ένα ανάλογο δημοψήφισμα στην Ολλανδία. Το ίδιο είναι πιθανό να συμβεί και στη Γαλλία και στη Δανία, όπου οι λαϊκιστές της Αριστεράς και της Δεξιάς υποστηρίζουν εδώ και καιρό μια έξοδο της χώρας τους από την ΕΕ και ο ευρωσκεπτικισμός είναι ευρέως διαδεδομένος.

Όμως, ενώ η πλειοψηφία των λαϊκιστικών κομμάτων συντάσσονται με τον Ευρωσκεπτικισμό, οι περισσότεροι εξακολουθούν να θέλουν να μεταρρυθμίσουν την ΕΕ αντί να την εγκαταλείψουν. Λαϊκιστικά κόμματα, όπως οι Podemos ή ο ΣΥΡΙΖΑ, θέλουν μια ευρεία και βαθιά ολοκληρωμένη κοινωνική Ευρώπη. Από την άλλη, δεξιά λαϊκιστικά κόμματα, όπως η «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AFD) και το Βελγικό «Flemmish Interest» (VB) θέλουν μια περιορισμένη και επιφανειακή ολοκλήρωση, με γνώμονα την ασφάλεια της ιδέας της «Ευρώπη των Εθνών».

Η Ευρώπη έχασε σήμερα μια από τις μετριοπαθείς φωνές Ευρωσκεπτικισμού. Και έτσι οι λαϊκιστές της Αριστεράς - που φοβούνται μια διάλυση του συνόλου του ευρωπαϊκού σχεδίου - και οι λαϊκιστές της Δεξιάς - που φοβούνται ένα κύμα προς μεγαλύτερη ενοποίηση - είναι τώρα δικαιολογημένα νευρικοί.

HMEΡHΣHA.gr

Φωτογραφίες: Aris Oikonomou / SOOC