Σαν Σήμερα οι Εβραίοι απελευθερωθηκαν από τους Έλληνες

Χανουκά

Εβραϊκή γιορτή, σε ανάμνηση της επανάκτησης του Ναού του Σολομώντος, κατά τη διάρκεια της εξέγερσης των Μακκαβαίων εναντίον του ελληνιστικού βασιλείου των Σελευκιδών τον 2ο π.Χ. αιώνα. Η γιορτή της Χανουκά (Hanukkah) διαρκεί οκτώ νύχτες και ημέρες, με αφετηρία την 25 ημέρα του μήνα Κισλέβ, σύμφωνα με το Εβραϊκό Ημερολόγιο (σούρουπο της 12ης Δεκεμβρίου - βράδυ της 20ης Δεκεμβρίου 2017). Είναι γνωστή ως εορτή των Φώτων, επειδή ανάβεται μία ειδική λυχνία με εννέα βραχίονες, που ονομάζεται μενορά ή χανουκά.

Η δυναστεία των Σελευκιδών είχε ιδρυθεί το 305 π.Χ. από τον Σέλευκο Α' Νικάτορα, στρατηγό και διάδοχο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, και καταλάμβανε σε γενικές γραμμές τη γεωγραφική περιοχή που σήμερα αποκαλούμε Μέση Ανατολή. Ένας από τους επιγόνους του, ο Αντίοχος Δ' ο Επιφανής (175-163 π.Χ.), φανατικός λάτρης του ελληνικού πολιτισμού, κατέλαβε την Ιερουσαλήμ και θέλησε να επιβάλει με τη βία τον ελληνικό τρόπο ζωής και την εθνική θρησκεία στους Ιουδαίους. Βεβήλωσε το Ναό με την τοποθέτηση βωμού του Ολυμπίου Διός και την τέλεση θυσίας από τον ίδιο το 168 π.Χ. Οι Ιουδαίοι αντέδρασαν και με επικεφαλής την οικογένεια των Μακκαβαίων ή Ασμοναίων, κατόρθωσαν να ανακαταλάβουν την Ιερουσαλήμ το 162 π.Χ. και να εξαγνίσουν το Ναό από το μίασμα της ειδωλολατρίας.

Σύμφωνα με την παράδοση, όταν επέστρεψαν στο Ναό βρήκαν μόνο ένα μπουκαλάκι με ελαιόλαδο που δεν είχε σπάσει για να ανάψουν το λυχνάρι του ναού, τη μενορά. Το λάδι έφτανε για μία ημέρα μόνο κι όμως διάρκεσε οχτώ ημέρες, όσο χρειάστηκε για να φτιάξουν καινούριο λάδι και να το φέρουν από την Ιερουσαλήμ. Αυτό το συμβάν αποτέλεσε την αφορμή για την παράδοση να ανάβονται κεριά στη γιορτή του Χανουκά. Το πρώτο βράδυ της Χανουκά ανάβεται ένα κερί και κάθε ημέρα προστίθεται από ένα μέχρι που το όγδοο βράδυ είναι αναμμένα και τα οχτώ κεριά της μενορά. Τα κεριά πρέπει να ανάβονται αμέσως μόλις σκοτεινιάσει, μετά την εσπερινή προσευχή.

Η Χανουκά άρχισε να διαδίδεται από τη δεκαετία του '70, μέσω των Αμερικανοεβραίων, οι οποίοι θέλοντας να προσαρμοστούν στον αμερικάνικο τρόπο ζωής, επέλεξαν τη γιορτή αυτή που βρίσκεται κοντά στα Χριστούγεννα. Τα φαγητά των ημερών είναι βασισμένα στο λάδι και ξεχωρίζουν οι λουκουμάδες (sufganiyah) και οι πατατοκροκέτες (latkes). Τα παιδιά διασκεδάζουν με μία σβούρα που λέγεται ντρέντλ ή σεβιβόν και δέχονται σοκολατένια νομίσματα (hanukkah gelt) από τους μεγαλύτερους. 

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ/gr

Ρόδος.Νεκρός ο αριστούχος φοιτητής Νίκος Χατζηνικολάου

Ο 20χρονος αγνοείτο από τα ξημερώματα της Τετάρτης

Ο τραγικός θάνατος του Νίκου Χατζηνικολάου έχει βυθίσει στο πένθος όλη την Ρόδο. Ο 20χρονος Ροδίτης, βρέθηκε νεκρός σήμερα το πρωί στην Αρχαία Κάμειρο.

Ο Νίκος Χατζηνικολάου, που πέρασε τρίτος στο τμήμα εφαρμοσμένων μαθηματικών του Πολυτεχνείου, έκοψε πρόωρα το νήμα της ζωής του. Το αυτοκίνητο που οδηγούσε βρέθηκε στην θάλασσα και ήδη έσπευσαν στο σημείο λιμενικοί του τμήματος ασφαλείας του Κεντρικού Λιμεναρχείου Ρόδου και αστυνομικοί από την Υποδιεύθυνση Ασφαλείας Ρόδου και την σήμανση.

Χθες το απόγευμα δηλώθηκε στην Ασφάλεια η εξαφάνιση του ενώ οι έρευνες που έγιναν από αστυνομικούς και εθελοντές για τον εντοπισμό του δεν ευδοκίμησαν.

Ο 20χρονος αγνοείτο από τα ξημερώματα της Τετάρτης. Σύμφωνα με τις πληροφορίες αλλά και από αναρτήσεις αναζήτησης, που έγιναν στο διαδίκτυο, ο 20χρονος αναχώρησε από την οικία του στην Ιαλυσό με ασημί αυτοκίνητο μάρκας GOLF και αριθμό πινακίδας ΡΟΗ 8548 και δεν επέστρεψε ενώ είχε αφήσει το κινητό του τηλέφωνο στην οικία του.

Διενεργείται προανάκριση.

Απο: dimokratiki.gr

Ματιές στην ιστορία μας ΣΤΡΑΒΩΝ ο γεωγράφος

Ο Στράβων (64 π.Χ. - 24 μ.Χ.) ήταν Έλληνας γεωγράφος, φιλόσοφος και ιστορικός. Ειδικότερα, ως γεωγράφος, συγκαταλέγεται στους διασημότερους της αρχαιότητας.

Βιογραφία

Ο Στράβων γεννήθηκε από πλούσια οικογένεια το 63 ή το 64 π.Χ. στην Αμάσεια του Πόντου, όπου και πέθανε, σε ηλικία 90 περίπου ετών (λίγο μετά το 23 μ.Χ.). Η Αμάσεια πλέον ανήκει στη σημερινή Τουρκία, ωστόσο την περίοδο που γεννήθηκε ο Στράβων, η περιοχή αυτή είχε μόλις ενσωματωθεί στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

Απέκτησε μόρφωση εξειδικευμένη κι εκλεκτή από μεγάλους δασκάλους της εποχής του και μελέτησε τα γραπτά διάφορων γεωγράφων και φιλοσόφων της αρχαιότητας, αρχικά στην περιοχή του και αργότερα στη Ρώμη. Ταξίδεψε αρκετά, μεταξύ άλλων στην Αίγυπτο και την Αιθιοπία. Σε ό,τι αφορά στις φιλοσοφικές του πεποιθήσεις, ήταν οπαδός του στωικισμού, ενώ στην πολιτική ήταν υπέρμαχος του ρωμαϊκού ιμπεριαλισμού. Στο διάστημα των ταξιδιών του φρόντισε να συλλέξει όλο το απαιτούμενο υλικό, το οποίο τον βοήθησε αργότερα στη συγγραφή ιστορικών και γεωγραφικών έργων.

Τα δύο μεγαλύτερα έργα του είναι τα Ιστορικά υπομνήματα και τα περίφημα Γεωγραφικάτου. Τα Ιστορικά υπομνήματα αποτελούνται από 47 βιβλία γραμμένα σε πάπυρο, τα περισσότερα εκ των οποίων χάθηκαν, με αποτέλεσμα τα σωζόμενα αποσπάσματα (που σήμερα βρίσκονται στην κατοχή του πανεπιστημίου του Μιλάνου) να μην επιτρέπουν τον σχηματισμό ακριβούς εικόνας του όλου έργου.

Το έργο του "Γεωγραφικά", που αποτελείται από 17 βιβλία, ευτυχώς σώζεται ακέραιο και σε άριστη κατάσταση, χαρίζοντας τη φήμη και τη δόξα του στους κατοπινούς αιώνες. Πρόκειται για ένα περιληπτικό μεν, αλλά σαφέστατο και μεθοδικό σύγγραμμα, όχι απλά και μόνο χρήσιμο, αλλά και πραγματικά πολύτιμο σε ό,τι αφορά στην πληροφόρηση για τα πράγματα της εποχής του, καθώς παρουσιάζει την περιγραφική ιστορία ανθρώπων και πόλεων από διαφορετικές περιοχές του τότε γνωστού κόσμου. Το έργο αυτό του Στράβωνα είναι, θα μπορούσε να λεχθεί, ο πιο ακριβής και ποιοτικός "παγκόσμιος Γεωγραφικός Άτλας" της εποχής του. Δεν υπάρχουν πληροφορίες για το ακριβές χρονοδιάγραμμα της συγγραφής του έργου του, ωστόσο αναφορές στα κείμενά του τοποθετούν την ολοκλήρωση των "Γεωγραφικών" στο διάστημα κατά το οποίο τα ηνία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας είχε ο Τιβέριος.
Από el.wikipedia.org

Ηττήθηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η πρόταση για τον γύρο

Σώθηκε ο γύρος και το κεμπάπ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ειδικότερα, το ψήφισμα που ζητούσε να απορριφθεί η πρόταση της Επιτροπής για χρήση πρόσθετων φωσφορικών αλάτων στον κατεψυγμένο γύρο, δεν συγκέντρωσε την απαραίτητη πλειοψηφία των 376 ευρωβουλευτών. Αν και για μόνο 3 ψήφους, οι ευρωβουλευτές δεν κατάφεραν να θέσουν «εκτός νόμου» το πρόσθετο που χρησιμοποιείται ευρέως για τη διατήρηση της γεύσης και της υγρασίας του κρέατος. Ως εκ τούτου, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μπορεί πλέον να επιτρέψει τη χρήση φωσφορικού οξέος, διφωσφορικών, τριφωσφορικών και πολυφωσφορικών αλάτων (Ε 338-452) στον κατεψυγμένο γύρο (όλα τα είδη κρέατος). Για την ιστορία, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε προτείνει να επιτραπεί η χρήση του φωσφορικού άλατος στο κατεψυγμένο κρέας, για να εναρμονιστεί με την τρέχουσα πρακτική. Αυτή η χημική ουσία θεωρητικά απαγορεύεται να χρησιμοποιείται, αλλά ο κανόνας σπανίως εφαρμόζεται. Τα φωσφορικά άλατα επιτρέπονται σε ορισμένα είδη λουκάνικων. Φυσικές πηγές φωσφορικών αλάτων είναι ορισμένα τρόφιμα πλούσια σε πρωτεΐνες, όπως τα κρέατα, οι ξηροί καρποί και τα γαλακτοκομικά προϊόντα. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η χρήση φωσφορικών αλάτων απαιτείται προκειμένου να σχηματιστεί μια πρωτεϊνική μεμβράνη που συγκολλάει τα κομμάτια κρέατος και επιτρέπει έτσι την ομοιόμορφη ψύξη και το ψήσιμό τους. Το ψήφισμα που κατατέθηκε από την επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων έλαβε 373 ψήφους υπέρ, 272 κατά και 30 αποχές, ωστόσο δεν κατάφερε να συγκεντρώσει την απαραίτητη απόλυτη πλειοψηφία των 376 ψήφων (για 3 ψήφους). Το ψήφισμα καλούσε την ολομέλεια να ασκήσει βέτο στη χρήση φωσφορικών αλάτων στον κατεψυγμένο γύρο, καθότι υπάρχουν ανησυχίες για τις επιπτώσεις τους στην υγεία, ενώ  αναμένεται και η δημοσίευση της επιστημονικής αξιολόγησης των ουσιών αυτών από την Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων πριν από το τέλος του 2018. Πως τοποθετήθηκαν οι πολιτικές ομάδες Οι Πράσινοι και οι Σοσιαλιστές προσπάθησαν να μπλοκάρουν την πρόταση της Επιτροπής, υποστηρίζοντας ότι τα πρόσθετα αυτά μπορεί να αυξάνουν τον κίνδυνο καρδιοπαθειών και να προκαλούν βλάβες στα οστά. Επισήμαναν επίσης ότι δεν επιτρέπεται γενικά η χρήση τους σε κρέατα. «Εκτός και αν αποδείξουν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι τα πρόσθετα φωσφορικά άλατα δεν είναι επιβλαβή, η χρήση τους σε όλα τα τρόφιμα πρέπει να επανεξεταστεί αμέσως από την Επιτροπή», τόνισε ο Μπαρτ Στάες, ο Βέλγος ευρωβουλευτής των Πρασίνων που εισηγήθηκε την απαγόρευση. Οι ευρωβουλευτές που ήταν παρόντες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπερψήφισαν την πρόταση του συναδέλφου τους, με ψήφους 373 έναντι 272 κατά. Όμως για να μπλοκάρουν την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής χρειαζόταν η απόλυτη πλειοψηφία, δηλαδή 376 ψήφοι. Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, που αποτελεί τη μεγαλύτερη ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τόνισε ότι αν απαγορευτεί η χρήση φωσφορικών αλάτων μπορεί να χαθούν 200.000 θέσεις εργασίας σε όλη την Ευρώπη – περισσότερες από τις μισές στη Γερμανία. Υποστηρίζει επίσης ότι δεν υπάρχει κάποιος κίνδυνος για την υγεία των καταναλωτών. «Σώσαμε το κεμπάπ σας. Παρακαλούμε», έγραψε στο Twitter μετά την ψηφοφορία η Κοινοβουλευτική Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, που είναι το μεγαλύτερο μπλοκ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Πηγή:ΑΠΕ-ΜΠΕ

Της ημέρας.Καλάβρυτα : ΕΚΕΊ ΠΟΥ ΚΑΘΌΜΑΣΤΑΝ ΣΤΗ ΛΑΚΚΑ.. .πάταγα μέσ' στο αίμα και το πόδι μου βούλιαζε ως το γόνα.

ΤΟ ΟΛΟΚΑΎΤΩΜΑ
ΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ
Μαρτυρία του Νίκου Φερλελή, από τους επιζήσαντες του ολοκαυτώματος των Καλαβρύτων.

«Ο Νίκος Φερλελής, ένας από τους επιζήσαντες αφηγείται: “Εκεί που καθόμασταν στη λάκκα [το μέρος που είχαν συγκεντρώσει τους άντρες] όλοι οι άντρες, μας έκαναν νόημα να σηκωθούμε. Και μόλις έπεσαν οι φωτοβολίδες, άρχισαν να μας "θερίζουν" με τα μυδράλλια. Όταν πέσαμε όλοι, πλησίασαν οι Γερμανοί με τα πόδια να βουλιάζουν στο αίμα και σ' έναν-έναν έδιναν τη χαριστική βολή. Εγώ είχα μείνει ζωντανός. Δυο αδέρφια ακόμα και κάποιοι άλλοι δίπλα μου. Μιαμιάμισυ ώρα είχε κρατήσει η εκτέλεση κι άλλες δυο και περισσότερο η χαριστική βολή. Είχα ένα γείτονα που ζούσε ακόμα και μου λέει: έρχεται η σειρά μας. Εμένα είχε πιαστεί, η αναπνoή και δεν μπορούσα να μιλήσω. Φτάνoυν σε μας, δίνουν δυo πιστoλιές στο γείτονά μου, στο κεφάλι - τον αποτέλειωσαν. Πετάχτηκαν τα αίματά του απάνω μου. Εμένα, όπως είχα το χέρι στο κεφάλι, μου δίνουν μια πιστολιά, η σφαίρα τρύπησε το χέρι μου και με λάβωσε στο μέτωπο. Λέω - πάλι τη γλύτωσα. Δεν πέθανα. Μετά από καμιά δεκαριά λεπτά, έρχεται άλλος, με γραπώνει απ' το γιακά, μου γυρίζει το πρόσωπο και μου δίνει άλλη μια πιστολιά. Να εδώ, στην κoρφή. Έμεινα για λίγο αναίσθητος. Είχα μουδιάσει ολόκληρος. Τέλος φύγανε. Ανασηκώθηχα τότε ανάμεσα στους σκοτωμένους, κοιτάω και βλέπω από κείνο το δρομάκι εκεί ερχόταν η μάνα μου. Μου λέει - πού είναι οι άλλοι; Είχα άλλα δυο αδέρφια, το Βασίλη και τον Κίμωνα. Bρήκαμε τον έναν, ύστερα και τον άλλον σκοτωμένους. Έφυγα από κει, και θυμάμαι πάταγα μέσ' στο αίμα και το πόδι μου βούλιαζε ως το γόνα. Το αίμα κύλαγε ποτάμι, είχε φτάσει ως κάτω στο δρόμο ... »
(Π. Ανταίος, Μαύρη Βίβλος της Κατοχής, Αθήνα 1999)
Λαός χωρίς μνήμη,λαός χωρίς μέλλον.

Αναδημοσιευεται από την 
ιστοσελίδα Καλαβρύτων

Καλάβρυτα. Μια πόλη με σημαντική οικονομική και κοινωνική ζωή και κουλτούρα.

                                        

13 Δεκεμβρίου 1943 ξημερώματα χτυπούν οι καμπάνες της μητρόπολης και καλείται με αυστηρές διαταγές ο πληθυσμός σε συγκέντρωση στο δημοτικό σχολείο, έχοντας μία κουβέρτα και τρόφιμα μιας ημέρας. Οι Γερμανοί διαχωρίζουν τα γυναικόπαιδα από τους άντρες άνω των 14 ετών.

 Το δημοτικό σχολείο

Οι άνδρες οδηγούνται στη ράχη του Καπή, χώρο αμφιθεατρικό, από όπου θα ήταν αναγκασμένοι να βλέπουν τα σπίτια της πόλης τους, μαζί με το σχολείο, όπου βρίσκονταν οι οικογένειές τους, να καίγονται. Σαδισμός!

                     Ο τόπος εκτέλεσης, ράχη του Καπή, με το μνημείο του ολοκαυτώματος

 Ο επικεφαλής του εκτελεστικού αποσπάσματος Αυστριακός υπολοχαγός Βάλλιμπαλντ Ακαμπχούμπερ.

    Ο Διοικητής του γερμανικού αποσπάσματος τους καθησυχάζει λέγοντας πως στο... λόγο της στρατιωτικής του τιμής(!) δεν θα τους σκοτώσουν, αλλά μόνο θα κάψουν την πόλη και θα μεταφέρουν τους κατοίκους σε άλλη πόλη...

  Με τον οδοντωτό σιδηρόδρομο, φορτηγά και ζώα μετέφεραν όλη την περιουσία των Καλαβρυτινών, ακόμα και τα κοπάδια ζώων, γενικά ό,τι πολύτιμο συγκέντρωσαν από τη λεηλασία σπιτιών, Τραπεζών και Δημοσίου Ταμείου.

    Ενώ η πόλη καιγόταν, 2.30΄ το μεσημέρι, οι ριπές των πολυβόλων άρχιζαν να ρίχνουν άψυχα τα σώματα όλων των συγκεντρωμένων αντρών και εφήβων. Δίνουν και τη "χαριστική βολή".

 Η "χαριστική βολή"

Εγκαταλείπουν την πόλη και συνεχίζουν το έγκλημά τους στο ιστορικό μοναστήρι της Αγίας Λαύρας· το έκαψαν, αφού σκότωσαν καλόγερους και προσωπικό. Το ίδιο και στο Μέγα Σπήλαιο.

 Το Μέγα Σπήλαιο κατεστραμμένο

Από την εκτέλεση, ανάμεσα στα θύματα, επέζησαν 13 μάρτυρες των γεγονότων. 

(Στην αρχή δειτε τη μαρτυρία του επιζησαντος Νίκου Φερλελή. )

Στην πόλη οι φλόγες περιζώνουν το δημοτικό σχολείο. Γυναίκες και παιδιά σε αλλοφροσύνη παραβιάζουν τις κλειδωμένες πόρτες ή πηδάνε από τα παράθυρα...

Δεν βλέπουν πουθενά τους άντρες. Αργά το μεσημέρι μαθαίνουν το κακό της μαζικής εκτέλεσης. Ανηφορίζουν την πλαγιά και παγώνουν από το φρικτό θέαμα που αντικρίζουν! Οδυρμός και θρήνος...

Την επόμενη μέρα θρηνώντας απελπισμένα μεταφέρουν τους αγαπημένους νεκρούς σέρνοντάς τους πάνω στις κουβέρτες που εκείνοι είχαν πάρει μαζί τους, κατά τις διαταγές...

Οι αποδεκατισμένες οικογένειες φτιάχνουν πρόχειρα καταλύματα για να μείνουν - είναι και χειμώνας!...

Η πόλη καπνίζει ακόμα από τις φωτιές στα ερείπια. Δυο μέρες κράτησαν οι ταφές. Ατέλειωτες μέρες ο θρήνος...

                                     

                                        ερείπια...                                                                                   θρήνος και απόγνωση

 Οι μαθητές που απόμειναν...

  μαθήτριες και δασκάλες μετά το κακό...

 Το γλυπτό της "Πονεμένης Μάνας" (Άννα Βαφία)

 

Γλυπτή σύνθεση "ΟΧΙ άλλοι πόλεμοι" (Νίκος Δημόπουλος), στον περίβολο του μοιραίου σχολείου

Το σχολείο σήμερα λειτουργεί ως Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος

---

πηγές:

Το σπίτι των ηρώων μας, Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος, Καλάβρυτα 2006

 Μαρτυρική πόλη Καλαβρύτων-φωτογραφικό λεύκωμα,Δήμος Καλαβρύτων, Καλάβρυτα 2003

 Χρίστος Α. Φωτεινόπουλος, Το Σχολείο στο Εκτελεστικό Απόσπασμα, Δήμος Καλαβρύτων- Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος-Βιβλιοθήκη Σχολικού Συγκροτήματος Β΄/θμιας Εκπαίδευσης «Ευσέβιος Κηπουργός, Καλάβρυτα 2004

    Μανώλης Γλέζος, Εθνική Αντίσταση 1940-1945, Στοχαστής, Αθήνα χ.χ.

Θεσσαλονίκη: Τη δημιουργία εβραϊκού σχολείου σχεδιάζει ο Μπουτάρης

Τη δημιουργία εβραϊκού σχολείου στην περιοχή Χιρς σχεδιάζει η διοίκηση του δήμου Θεσσαλονίκης μαζί με την Ισραηλιτική Κοινότητα της πόλης, όπως ανακοίνωσε ο δήμαρχος, Γιάννης Μπουτάρης

"Θα είναι ένα σχολείο, όχι μόνο για τα Εβραιόπουλα και θα γίνει στην περιοχή Χιρς", είπε ο κ. Μπουτάρης κατά τη διάρκεια της σημερινής συνεδρίασης του δημοτικού συμβουλίου.

Σύμφωνα με τον δήμαρχο, ο δήμος θα παραχωρήσει το οικόπεδο και την ανέγερση του κτιρίου θα αναλάβει η Ισραηλιτική Κοινότητα, ενώ θα εξεταστεί το ενδεχόμενο να γίνει μέσω σύμπραξης του δημοσίου με τον ιδιωτικό τομέα (ΣΔΙΤ).

Με αφορμή τις επικρίσεις που δέχτηκε από την αντιπολίτευση για τα έργα που σχεδιάζει ο δήμος Θεσσαλονίκης το 2018, ο κ. Μπουτάρης αναφέρθηκε στο Μουσείο Ολοκαυτώματος. "Θα σας πω τι θα αρχίσει να παίρνει σάρκα και οστά εντός του 2018: Μέσα στον Ιανουάριο θα αρχίσει η ανέγερση του Μουσείου Ολοκαυτώματος. Έχουμε τέσσερα χρόνια που πολεμάμε αυτή την ιστορία. Υπογράφεται το Προεδρικό Διάταγμα, και στις αρχές του χρόνου θα αρχίσουν οι προεργασίες. Θα είναι ένα έργο διεθνούς ακτινοβολίας" διαβεβαίωσε.

Παράλληλα, ο κ. Μπουτάρης αναφέρθηκε στο μητροπολιτικό πάρκο που σχεδιάζεται να δημιουργηθεί στην ευρύτερη περιοχή όπου θα δημιουργηθεί το Μουσείο Ολοκαυτώματος. "Ο χώρος από τα δικαστήρια μέχρι το Μουσείο Ολοκαυτώματος θα μετατραπεί σε ένα ανοιχτό μητροπολιτικό πάρκο. Στο χώρο θα μεταφερθεί και το Μουσείο Σιδηροδρόμων, που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο Κορδελιό. Θα διαφοροποιηθεί όλη η περιοχή της δυτικής Θεσσαλονίκης την επόμενη τριετία - τετραετία", είπε ο κ. Μπουτάρης.

Documento

ABC: Ορυκτά οστά ανθρώπινου μεγέθους πιγκουίνου που βρέθηκαν στη Νέα Ζηλανδία

ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΑ 

Ο πιγκουίνος Kumimanu ήταν σχεδόν έξι πόδια ψηλός και ζύγιζε 100 κιλά.

SENCKENBERG

Οι επιστήμονες έχουν αποκαλύψει τα απολιθωμένα οστά της Νέας Ζηλανδίας από αυτό που θα μπορούσε να είναι ο πρωταθλητής βαρέων βαρών του κόσμου πιγκουίνος, ένα πουλί ύψους 177 εκατοστών που αναπτύχθηκε πριν από 55 έως 60 εκατομμύρια χρόνια, σχετικά σύντομα μετά την κατάρρευση των δεινοσαύρων.

Οι ερευνητές δήλωσαν ότι ο αρχαίος πιγκουίνος, που ονομάζεται Kumimanu biceae, ζύγιζε σχεδόν 100 κιλά και ήταν πολύ μεγαλύτερος από το μεγαλύτερο από αυτά τα πτηνά θαλάσσης που ζουν σήμερα, ο αυτοκράτορας πιγκουίνος, που φτάνει στα 120 εκατοστά και περίπου 40 κιλά.

Ο μόνος αρχαίος πιγκουίνος που ανακάλυψε ότι θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερος από το Kumimanu είναι γνωστός μόνο από ένα οστό πόδι, δήλωσε ο ορνιθολόγος Gerald Mayr του Ινστιτούτου Έρευνας Senckenberg και του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας στη Φρανκφούρτη.

"Ο γιγαντισμός στους πιγκουίνους εξελίχθηκε πολλές φορές", δήλωσε ο κ. Mayr.

Ο Kumimanu, το όνομά του από ένα πλάσμα από τη λαϊκή λαογραφία και τη λέξη Maori για τα πουλιά, είναι ο δεύτερος παλαιότερος γνωστός πιγκουίνος. Ο παλαιότερος, επίσης από τη Νέα Ζηλανδία, ήταν 61 εκατομμύρια χρόνια.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΑ Ο μερικώς προετοιμασμένος σκελετός του Παλαιοκένου γίγαντα πιγκουίνος Kumimanu biceae.

SENCKENBERG

Ο μερικός σκελετός του Kumimanu στερείται του κρανίου.

Ο κ. Mayr δήλωσε ότι άλλα απολιθώματα έδειξαν ότι οι πιό πρώην πιγκουίνοι είχαν πολύ μεγαλύτερες ράμφους από τους σύγχρονους συγγενείς τους, χρήσιμοι για να ψαρεύουν τα ψάρια.

"Θα ήταν πολύ εντυπωσιακό: τόσο ψηλό όσο πολλοί άνθρωποι, και ένα πολύ στερεό, μυώδες ζώο χτισμένο για να αντέχει σε συχνές βαθιές καταδύσεις για να πιάσει τη λεία του", δήλωσε ο Alan Tennyson, επιμελητής σπονδυλωτών στο Μουσείο της Νέας Ζηλανδίας Te Papa Tongarewa των ερευνητών στη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Communications.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΑ Το βραχιόνιο και ένα οστό από τη ζώνη ώμων του Kumimanu (αριστερά) συγκρίνονται με τα αντίστοιχα οστά ενός από τους μεγαλύτερους απολιθωμένους πιγκουίνους που είναι γνωστό μέχρι σήμερα.

SENCKENBERG

"Δεν θα ήταν το είδος του πουλιού που κάποιος θα μπορούσε να πιάσει ζωντανός, θα ήταν πολύ πιο ισχυρός από ένα άτομο".

Ο Kumimanu και άλλοι πρώιμοι πιγκουίνοι είχαν ήδη αναπτύξει τυπικά χαρακτηριστικά πιγκουίνος, συμπεριλαμβανομένων των φτερωτών φτερών και μιας όρθιας στάσης.

Οι μελέτες δείχνουν ότι οι πρώτοι πιγκουίνοι ήταν καφετί, όχι το ασπρόμαυρο σήμα σημερινών πιγκουίνων, είπε ο κ. Mayr.

Οι πιγκουίνοι πιστεύεται ότι έχουν εξελιχθεί από έναν ιπτάμενο πρόγονο που ίσως μοιάζει με κορμοράνο, είπε ο κ. Mayr.

Ο αστεροειδής που καταδίκασε τους δεινοσαύρους πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια εξάλειψε επίσης τα μεγάλα θαλάσσια ερπετά που κυριάρχησαν στις θάλασσες, εκτοπίζοντας το δρόμο για τους δύτες που ψαρεύουν ψάρια όπως οι πιγκουίνοι.

Ο Κουμιμάνου έζησε πολύ πριν από την παγετώνα της Ανταρκτικής. Την εποχή εκείνη, η Νέα Ζηλανδία και η Ανταρκτική ήταν υποτροπικές.

"Είναι ένας κοινός μύθος ότι οι πιγκουίνοι ζουν μόνο σε πολύ ψυχρά περιβάλλοντα όπως η περιοχή της Ανταρκτικής", δήλωσε ο κ. Tennyson.

"Σήμερα, οι πιγκουίνοι του Γκαλαπάγκος ζουν στον ισημερινό και πολλά απολιθώματα δείχνουν ότι πρώιμες μορφές πιγκουίνων ζούσαν σε θερμές θάλασσες".

ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΑ Ο πιγκουίνος Kumimanu ήταν 60cm ψηλότερος και 60kg βαρύτερος από τον πιγκουίνο αυτοκράτορα (εικόνα).

FREDERIQUE OLIVIER / ΑΝΤΑΡΚΤΙΚΉ ΑΥΣΤΡΑΛΊΑΣ

Reuters

Τι ξέρετε για τον ρήτορα Κόρακα και το...αυγό του;

Γράφει η
ΓΙΩΤΑ ΙΩΑΚΕΙΜΊΔΟΥ
Φιλολογος, Συγγραφέας 

÷Εκ κακού κόρακος κακόν ωόν = από κακό κοράκι (βγαίνει) κακό αυγό (μεταφορικά) από κακό δάσκαλο (βγαίνει) κακός μαθητής

Ο Κόρακας (αρχές 5ου αι. π. Χ.) ήταν ρήτορας από της Συρακούσες της Μεγάλης Ελλάδας. Έθεσε τις βάσεις της ρητορικής τέχνης, γι' αυτό και θεωρήθηκε ο θεμελιωτής του έντεχνου ρητορικού λόγου. Σπουδαίος μαθητής του ήταν ο Τεισίας, με τον οποίο συμφώνησαν να του πληρώσει ο τελευταίος τα δίδακτρα, όταν θα κέρδιζε την πρώτη του δίκη. Αυτός όμως δεν φρόντιζε να αναλάβει καμία δίκη. Τότε ο Κόρακας μήνυσε τον μαθητή του και στο δικαστήριο του είπε: «αν χάσεις τη δίκη πρέπει να πληρωθώ, επειδή αυτή θα είναι η απόφαση των δικαστών, αν πάλι κερδίσεις τη δίκη πρέπει να πληρωθώ για τα δίδακτρα, γιατί έτσι συμφωνήσαμε». Τότε, ο Τεισίας ανταπάντησε «αν κερδίσω, αυτή θα είναι η απόφαση του δικαστηρίου, αν χάσω, τότε πάλι δεν πρέπει να σε πληρώσω, γιατί έτσι συμφωνήσαμε». Το αποτέλεσμα ήταν -επειδή οι δικαστές έφτασαν σε αδιέξοδο- να αναβληθεί η δίκη και να μην επαναληφθεί ποτέ. Τότε κάποιοι είπαν ειρωνικά: «ἐκ κακοῦ κόρακος, κακόν ᾠόν».

ΚΕΦΙ. Μια βραδιά στου Παπαδόπουλου με τους Droulias Brothers

Στην υγειά μας ρε παιδιά - 17.06.2017. Droulias Βrothers - Ποτ πουρί. (Κωνσταντίνος
και Ηλίας Δρούλιας).

Και με πολλές ευχές
για τις ξενιτεμένες
Ελληνικές καρδιές

Κάστρο 3.000 χρόνων, ενός «μυστηριώδη» πολιτισμού, βρέθηκε στον βυθό μιας λίμνης με ελληνικό όνομα… στην Αρμενία

Του Γιώργου Λεκάκη

Η υποβρύχια αρχαιολογία βρήκε ένα μεγάλο εύρημα 3.000 χρόνων, στο βάθος της μεγαλύτερης λίμνης τηςΑρμενίας στην Τουρκία. Πιθανότατα εκτίσθη από τον μυστηριώδη Ουράρτιο/ Urartian πολιτισμό, που κατοικούσε γύρω από την λίμνη Βαν, η οποία θρυλείται ότι είχε και έχει πολλά μυστικά. Το κάστρο, εκτίσθη κατά τηνΕποχή του Σιδήρου, όταν τα επίπεδα του αλκαλικού νερού της ήταν πολύ χαμηλότερα, και παραμένει σε καλή κατάσταση!

Αν και οι εντόπιοι αναφέρουν τους θρύλους των αρχαίων ερειπίων, κάτω από το νερό, οι δύτες διερευνούσαν την λίμνη για σχεδόν μια δεκαετία, πριν βρουν τις οχυρώσεις. Η ερευνητική ομάδα (ο υποβρύχιος φωτογράφος και κινηματογραφιστής T. Ceylan, ο δύτης C. Birol και ο ακαδημαϊκός από το Πανεπιστήμιο Van Yuzuncu Yıl, M. Akkus) ανακάλυψε πολυάριθμα άλλα ενδιαφέροντα, όπως σταλαγμίτες-«υποβρύχιες καμινάδες νεραϊδών» (μήκους τουλάχιστον 10 μ.), μαργαριτάρια ως και ένα βυθισμένο… ρωσικό πλοίο.

Αλλά τα αρχαία ερείπια εξακολουθούν τα σπουδαιότερα, ως αδιευκρίνιστα έως τώρα…

«Σήμερα, είμαστε εδώ για να ανακοινώσουμε την ανακάλυψη ενός κάστρου που παρέμενε βυθισμένο στην λίμνη Βαν», δήλωσε ο T.Ceylan. «Πιστεύω ότι θα συμβάλει στην οικονομία και στον τουρισμό της περιοχής. Είναι θαυμάσιο που βρήκαμε αυτό το υποβρύχιο κάστρο. Οι αρχαιολόγοι θα έλθουν εδώ για να εξετάσουν την ιστορία του κάστρου και να παράσχουν πληροφορίες για αυτό».

Ο κ.Ceylan εξήγησε ότι τα τείχη της οχύρωσης καλύπτουν μια έκταση περίπου ενός τετραγωνικού χιλιομέτρου. Περίπου 3-4 μ. του τοίχου είναι ορατά από την επιφάνεια της λίμνης, αλλά δεν είναι σαφές πόσο βαθειά πηγαίνουν τα τείχη. Πρέπει να γίνουν λεπτομερείς ανασκαφές για να μάθουμε περισσότερα.

Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι το κάστρο εκτίσθη από τους Ουραρτινούς, έναν «μυστηριώδη πολιτισμό», που υπήρχε στις εκτάσεις της νυνΑνατολική Τουρκία, του νυν Ιράν και της νυν Αρμενίας, γύρω στον 13ο αι. π.Χ. Η οχύρωση δείχνει την αρχιτεκτονική των πέτρινων δομών, που όντως χρησιμοποιούσαν οι Ουραρτιανοί, οι οποίοι ήταν γνωστοί και για την προηγμένη μεταλλουργία τους. Αλλά πολύ λίγα είναι γνωστά σχετικά με το βασίλειο του Urartu και την προέλευση του λαού του. Μετά από μια περίοδο επεκτατικών πολέμων, το Βασίλειο των Urartu εδέχθη επιθέσεις, οι οποίες εξεκίνησαν γύρω στον 8ο αι. π.Χ. και κατεστράφη, τελικά, προς τα τέλη του 6ου αι. π.Χ. Πολλοί Αρμένιοι, σήμερα, ισχυρίζονται ότι είναι απόγονοι αυτών των Ουραρτιανών…

Ομιλούσαν μια γλώσσα που, μάλλον, λένε οι ειδικοί, σχετίζεται με τους Ουρίους / Ουριανούς / Hurrian. Και χρησιμοποίησαν μια παραλλαγμένη μορφή σφηνοειδούς γραφής, σαν της Ασσυρίας, λένε. Αλλά ο κ. Ceylan εδήλωσε ότι η λίμνη Βαν ονομάσθηκε από την (ελληνική) λέξη «άνω» και σημαίνει «Άνω Θάλασσα».

ΠΗΓΗ: Hurriyet Daily News.

Μαζί, λοιπόν, με την πληροφορία της μυθολογίας μας ότι και οι Αρμένιοι είναι ελληνικής καταγωγής, από τονΘεσσαλό ήρωα Άρμενο, «αφ’ ου εκλήθη η Αρμενία», πιθανότερο είναι και ο «μυστηριώδης» αυτός πολιτισμός να έχει ελληνικές ρίζες, αλλά δεν τολμούν ακόμη οι αρχαιολόγοι να το εκστομίσουν…

ΔΕΙΤΕ το βίντεο Ruins of a 3000 year old Armenian castle found in Lake Van – Turkey:

ΔΙΑΒΑΣΤΕ επίσης: 3,000-Year-Old Castle Built by Mysterious Civilization Found at The Bottom of a Lake in Turkey.

*****
Ο Γ. Λεκάκης είναι μέλος του ΔΣ της Εταιρείας Μελέτης Αρχαίας Ελληνικής Μυθολογίας(ΕΜΑΕΜ). 
Γράψτε το μέιλ σας, να σας έρχονται αυτόματα ενημερώσεις νέων κειμένων, ραδιοφωνικών εκπομπών, βίντεο, κλπ.