Οι τελευταίες μέρες του Μάρτη: Η ελληνική και η ποντιακή παράδοση

Γράφει η φιλόλογος - συγραφέας
ΓΙΏΤΑ ΙΩΑΚΕΙΜΊΔΟΥ 

Οι τελευταίες μέρες του Μάρτη: Η ελληνική και η ποντιακή παράδοση

Μέρες της γριάς .. τις θέλει η ελληνική παράδοση ,τις τελευταίες μέρες του Μάρτη...
"Ήτανε μια φορά μια γριά κι είχε κάτι κατσικάκια. Ο Μάρτης τότε είχε εικοσιοκτώ ημέρες και ο Φλεβάρης τριανταμία.
Ήρθε λοιπόν εκείνη την εποχή ο Μάρτης κι επέρασε χωρίς να κάμει χειμώνα και η γριά από τη χαρά της που βγήκανε πέρα καλά τα πράματα της, ξεγελάστηκε και είπε:«Πρίτσι Μάρτη μου, στην πομπή σου. Μπήκες, βγήκες τίποτα δε μου έκανες. Τα αρνάκια και τα κατσικάκια μου τα ξεχείμασα».
Τότε ο Μάρτης πείσμωσε και δανείστηκε τρεις ημέρες απ' το Φλεβάρη και έριξε χιόνια πολλά.Ήταν τόσο άσχημος ο καιρός, που η γριά και τα ζωντανά της πέτρωσαν από το κρύο.Για αυτό που έπαθε εκείνη η γριά, τις τρεις τελευταίες ημέρες του Μάρτη τις λένε ημέρες των γριών.
Στη ποντιακή παράδοση οι τελευταίες κρύες μέρες του Μάρτη
λέγονται " τα ποράνε τη γραίας "
Η Οσία Μαρία ήτανε πόρνη . Ήρθε η γιορτή της Σαυροπροσκυνησεως και η Μαρία πήγε να προσκυνήσει τον σταυρό. Όμως ένα χέρι την άρπαξε και δεν την άφησε ,γιατί ήταν αμαρτωλή. Τότε έγινε ασκήτρια και ζούσε στην έρημο. Μια μέρα είδε έναν τσοπάνη και πήγε κοντά του στην αγκαλιά του "ενενήντα εννιά και άλλο ένα εκατό " είπε., ξαπαπέφτοντας σε αμαρτία.Γιαυτό έμεινε άλλα 18 χρόνια ασκήτρια. Πέθανε στα τέλη του Μάρτη.έμεινε άταφη 6 μέρες ,τις έξι αυτές τελευταίες μέρες του Μάρτη πάντα βρέχει , χιονίζει και φυσάει δυνατά, αυτές οι μέρες ονομάζονται "της γριάς οι μπόρες"

Γ.Ι.