Ένας γιος πήγε τον πατέρα του σε ένα εστιατόριο για βραδινό δείπνο. Ο πατέρας ήταν πολύ γέρος και αδύναμος, ενώ έτρωγε, έριξε φαγητό στο πουκάμισο και το παντελόνι του. Άλλοι πελάτες τον έβλεπαν με αηδία, ενώ ο γιος του ήταν ήρεμος.
Αφού τελείωσε το φαγητό του, ο γιος του που δεν ήταν καθόλου ντροπιασμένος, τον πήγε αθόρυβα στην τουαλέτα, σκούπισε τα σωματίδια τροφής, αφαίρεσε τους λεκέδες, χτένισε τα μαλλιά του και έβαλε τα γυαλιά του σταθερά. Όταν βγήκαν έξω, όλο το εστιατόριο τους παρακολουθούσε σε νεκρή σιωπή, χωρίς να μπορούν να καταλάβουν πως κάποιος θα μπορούσε να ντροπιάσει τον εαυτό του δημόσια έτσι. Ο γιος τακτοποιηθεί το λογαριασμό και άρχισε να βγαίνει με τον πατέρα του.
Εκείνη την εποχή, ένας γέρος ανάμεσα στους πελάτες κάλεσε τον γιο και τον ρώτησε, " δεν νομίζεις ότι έχεις αφήσει κάτι πίσω?".
Ο γιος απάντησε, "όχι κύριε, δεν έχω".
Ο γέρος απάντησε, " Ναι, έχεις! Άφησες ένα μάθημα για κάθε γιο και ελπίδα για κάθε πατέρα ".
Ηθικό δίδαγμα: να φροντίζουμε αυτούς που κάποτε νοιάζονταν για μας είναι μια από τις υψηλότερες τιμές. Όλοι ξέρουμε, πως οι γονείς μας νοιάζονταν για μας για κάθε μικρό πράγμα. Να τους αγαπάς, να τους σέβεσαι, και να τους νοιάζεσαι. 💖..
Από το ΦΒ του
Giorgos Drakoulis
No comments:
Post a Comment