«Έτσι μιλώ για σένα και για μένα
Όταν έχεις ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα ..και η Πανσέληνος θα είναι ..φαντάστική..
********************
**********************
Joanna Sgourou
Με την αδελφόύλα μου στην παραλία...
********************
Fenia Vlachoyianni ♥ ♥ ♥ Με το χθεσινό φως του Φεγγαριού..
************************
Stella Ramadanoglou
ante kalokairiase epitelous!!!!!!!!
***********************************
Στο ΕΛΛΗΝΑΔΙΚΟ
*****************************************************
**********************
ΝΑ ΜΗ ΞΕΧΝΑΜΕ..
*********************
Επειδή σ’ αγαπώ και στην αγάπη ξέρω
Να μπαίνω σαν ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ».
Να μπαίνω σαν ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ».
(Ο. Ελύτης)
«Κόλλησε το άλικό σου στόμα πάνω στο δικό μου/ ΣΕΛΗΝΗ, τσιγγάνα εσύ! Και κάτω απ’ του ήλιου το χρυσάφι, στο καταμεσήμερο/ το μήλο θα δαγκώσω…».
(Φ. Γκ. Λόρκα)
[Το φεγγάρι σκόνταψε]…
«…Χτές βράδυ δεν κοιμήθηκαν καθόλου τα παιδιά….Είχανε κλείσει ένα σωρό τζιτζίκια στο κουτί των μολυβιών, και τα τζιτζίκια τραγουδούσαν κάτου απ΄το προσκεφάλι τους ένα τραγούδι που το ξέραν τα παιδιά από πάντα και το ξεχνούσαν με τον ήλιο.
Χρυσά βατράχια κάθονταν στις άκρες των ποδιών χωρίς να βλέπουν στα νερά τη σκιά τους. Κι ήτανε σαν αγάλματα μικρά της ερημιάς και της γαλήνης.
Τότε το ΦΕΓΓΑΡΙ σκόνταψε στις ιτιές κι έπεσε στο πυκνό χορτάρι.
Μεγάλο σούσουρο έγινε στα φύλλα.
Τρέξανε τα παιδιά, πήραν στα παχουλά τους χέρια το φεγγάρι κι όλη τη νύχτα παίζανε στον κάμπο.
Τώρα τα χέρια τους είναι χρυσά, τα πόδια τους χρυσά, κι όπου πατούν αφήνουνε κάτι μικρά φεγγάρια στο νοτισμένο χώμα. Μα, ευτυχώς, οι μεγάλοι που ξέρουν πολλά, δεν καλοβλέπουν. Μονάχα οι μάνες κάτι υποψιάστηκαν.
Χρυσά βατράχια κάθονταν στις άκρες των ποδιών χωρίς να βλέπουν στα νερά τη σκιά τους. Κι ήτανε σαν αγάλματα μικρά της ερημιάς και της γαλήνης.
Τότε το ΦΕΓΓΑΡΙ σκόνταψε στις ιτιές κι έπεσε στο πυκνό χορτάρι.
Μεγάλο σούσουρο έγινε στα φύλλα.
Τρέξανε τα παιδιά, πήραν στα παχουλά τους χέρια το φεγγάρι κι όλη τη νύχτα παίζανε στον κάμπο.
Τώρα τα χέρια τους είναι χρυσά, τα πόδια τους χρυσά, κι όπου πατούν αφήνουνε κάτι μικρά φεγγάρια στο νοτισμένο χώμα. Μα, ευτυχώς, οι μεγάλοι που ξέρουν πολλά, δεν καλοβλέπουν. Μονάχα οι μάνες κάτι υποψιάστηκαν.
Γι αυτό τα παιδιά κρύβουνε τα χρυσωμένα χέρια τους στις άδειες τσέπες, μην τα μαλώσει η μάνα τους που όλη τη νύχτα παίζανε κρυφά με το φεγγάρι.» […]
(Γ. Ρίτσος, Όνειρο καλοκαιρινού μεσημεριού)
Olga Papanikolaou13 minutes ago
Santorini GreeceΌταν έχεις ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα ..και η Πανσέληνος θα είναι ..φαντάστική..
********************
**********************
Joanna Sgourou
o
Με την αδελφόύλα μου στην παραλία...
********************
Fenia Vlachoyianni ♥ ♥ ♥ Με το χθεσινό φως του Φεγγαριού..
40 minutes ago
************************
Stella Ramadanoglou
ante kalokairiase epitelous!!!!!!!!
Προσθήκη λεζάντας |
***********************************
Με την αύρα της παλιάς πρωτεύουσας.. καταφέρνει πάντα να εντυπωσιάζει.. ακτινοβολώντας κομψότητα, ρομαντισμό και εκπέμποντας το ιδιαίτερο άρωμα της μακραίωνης ιστορίας του , το γεμάτο αρχοντιά Ναύπλιο..!!!Κάθε γωνιά, κάθε μνημείο του Ναυπλίου ψιθυρίζει κάτι από το πολυσήμαντο «χθες» του.. Διαχρονικοί ψίθυροι ιστορίας, που θα τους αφουγκραστείτε πίσω από τα «κυκλώπεια» τείχη του Παλαμηδίου, μπροστά στην εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα, πάνω στα ανεμοδαρμένα βράχια της Ακροναυπλίας, μέσα στα καλντερίμια της πόλης.. |
**********************
ΝΑ ΜΗ ΞΕΧΝΑΜΕ..