Στον Εγκέλαδο του Κρόνου βρέθηκαν οργανικές ουσίες πρόδρομες της ζωής

Νέα είδη οργανικών ουσιών, που αποτελούν συστατικά των αμινοξέων, θεμελιωδών «λίθων» της ζωής στη Γη, ανιχνεύθηκαν στους πίδακες παγωμένων σωματιδίων που εκτινάσσονται στο διάστημα από τον δορυφόρο του Κρόνου Εγκέλαδο.

Η ανακάλυψη, που έγινε έπειτα από ανάλυση στοιχείων της αποστολής του σκάφους Cassini της NASA, αυξάνει τις πιθανότητες εύρεσης κάποιας μορφής εξωγήινης ζωής στο μέλλον.

Ισχυρές υδροθερμικές πηγές εκτινάσσουν υλικά από τον πυρήνα του Εγκέλαδου, τα οποία αναμιγνύονται με νερό από τον τεράστιο υπόγειο ωκεανό του δορυφόρου και τελικά εκλύονται στο διάστημα ως υδρατμοί και κόκκοι πάγου.

Σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο, μέσα σε αυτούς τους κόκκους ανακαλύφθηκαν μόρια που περιέχουν οξυγόνο και άζωτο, καθώς και αρωματικές ουσίες.

Στη Γη παρόμοια μόρια αποτελούν μέρος χημικών αντιδράσεων που παράγουν αμινοξέα.

Οι υδροθερμικές πηγές στους βυθούς του πλανήτη μας παρέχουν την ενέργεια που τροφοδοτεί αυτές τις χημικές αντιδράσεις.

Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι οι υδροθερμικοί πόροι λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο και στον Εγκέλαδο, παρέχοντας την αναγκαία ενέργεια για την παραγωγή αμινοξέων.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Νοζάιρ Κχαγουάτζα του Ελευθέρου Πανεπιστημίου του Βερολίνου, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Monthly Notices της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας της Βρετανίας.

«Δεν γνωρίζουμε ακόμη αν τα αμινοξέα χρειάζονται για τη ζωή πέρα από τη Γη, αλλά η εύρεση μορίων που σχηματίζουν αμινοξέα, αποτελεί σημαντικό κομμάτι του παζλ», δήλωσε ο Κχαγουάτζα.

Η αποστολή Cassini τερματίστηκε τον Σεπτέμβριο 2017 με την αυτοκαταστροφή του σκάφους στον Κρόνο, αλλά τα στοιχεία που έχει ήδη στείλει, θα συνεχίσουν να μελετώνται επί δεκαετίες και να παρέχουν νέα ευρήματα.

Στην προκειμένη περίπτωση, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από τον «αναλυτή κοσμικής σκόνης» του Cassini, που είχε ανιχνεύσει κόκκους πάγου από τον Εγκέλαδο στον δακτύλιο Ε του Κρόνου.

Οι φασματοσκοπικές αναλύσεις φανέρωσαν την ύπαρξη οργανικού υλικού μέσα σε αυτούς τους παγωμένους κόκκους.

Οι οργανικές αυτές ουσίες αρχικά διαλύονται στον υπόγειο ωκεανό του δορυφόρου, μετά εξατμίζονται από το νερό και τελικά συμπυκνώνονται και παγώνουν στο εσωτερικό των κόκκων μέσα στο φλοιό του Εγκέλαδου, προτού τελικά εκτιναχθούν στο διάστημα μαζί με τους πίδακες, οι οποίοι φθάνουν σε ύψος πολλών χιλιομέτρων.

Η νέα ανακάλυψη έρχεται να προστεθεί στα περυσινά ευρήματα μεγάλων πολύπλοκων μη διαλυτών οργανικών μορίων που πιστεύεται ότι επιπλέουν στην επιφάνεια του ωκεανού του Εγκέλαδου.

Αυτή τη φορά, βρέθηκαν μικρότερα και διαλυτά οργανικά μόρια, δυνητικοί πρόδρομοι των αμινοξέων.

Ο Εγκέλαδος και η Ευρώπη του Δία αποτελούν κατ’ εξοχήν στόχους για αναζήτηση εξωγήινης (μικροβιακής κατά πάσα πιθανότητα) ζωής στο μέλλον.

Ψάχνουν «κλόουν» να στείλουν στον Άρη – Το ταξίδι στο διάστημα χρειάζεται άνθρωπο με χιούμορ

Οι πρώτες επανδρωμένες αποστολές της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) στον Άρη μάλλον θα χρειαστεί να περιλαμβάνουν και κλόουν-αστροναύτες.

Τουλάχιστον ένας αστροναύτης θα πρέπει να έχει το ταλέντο του κωμικού για να διασκεδάζει τους υπόλοιπους, ώστε να αντέξουν τη μοναξιά της αποστολής τους.

Οι έως τώρα επιστημονικές μελέτες είτε αποστολών σε μακρινά μέρη όπως η Ανταρκτική, είτε πειραμάτων παρατεταμένου αποκλεισμού σε προσομοιωμένες διαστημικές βάσεις στη Γη, δείχνουν ότι αίσθηση απομόνωσης και μονοτονίας μπορεί να επιβαρύνει την ψυχική κατάσταση των συμμετεχόντων, γι’ αυτό είναι ζωτικό να διασκεδάζουν.

Κάποιο από τα μέλη της αποστολής πρέπει να παίζει το ρόλο του κλόουν για να «ανεβάζει» την παρέα με τα αστεία του.

Με αυτό ακριβώς το σκεπτικό ο ανθρωπολόγος δρ Τζέφρι Τζόνσον, του Πανεπιστημίου της Φλόριντα, έχει αναλάβει να εξετάσει κατά πόσο κάτι τέτοιο είναι όντως αναγκαίο και εφικτό στα μελλοντικά διαστημικά ταξίδια.

Ο Τζόνσον έχει έως τώρα μελετήσει τέσσερις ομάδες αστροναυτών της NASA, οι οποίοι έχουν περάσει 30 έως 60 μέρες σε ένα προσομοιωμένο διαστημικό καταφύγιο (Human Exploration Research Analoga-HERA) στο Χιούστον του Τέξας.

Προηγουμένως είχε μελετήσει απομονωμένες ομάδες που ζούσαν σε βάσεις των ΗΠΑ, της Ρωσίας, της Πολωνίας, της Κίνας και της Ινδίας στην Ανταρκτική, καθώς και αλιευτικές αποστολές στην Αλάσκα.

Σε όλες τις περιπτώσεις διαπίστωσε τον ζωτικό ρόλο ενός κωμικού μέσα στην απομονωμένη ομάδα.

Η σχετική ανακοίνωση έγινε από τον Αμερικανό επιστήμονα στο πλαίσιο του ετήσιου συνεδρίου της Αμερικανικής Ένωσης για την Πρόοδο της Επιστήμης (AAAS) στην Ουάσιγκτον, σύμφωνα με τις βρετανικές «Γκάρντιαν» και «Ιντιπέντεντ» και όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Όπως είπε ο Τζόνσον, «οι κλόουν είναι άνθρωποι που έχουν την ικανότητα να δημιουργούν ομαδικό πνεύμα, να γεφυρώνουν τις διαφορές όταν εμφανίζονται εντάσεις και να τονώνουν πραγματικά το ηθικό».

Το περίπου οκτάμηνο ταξίδι στον Άρη -και ακόμη περισσότερο η παραμονή εκεί- θα απαιτήσει ένα επίπεδο απομόνωσης που δεν έχει υπάρξει ξανά στη διαστημική ιστορία.

Ο Τζόνσον θύμισε ότι ο μάγειρας Άντολφ Λίνστρομ, ο οποίος συνόδευε τον διάσημο Νορβηγό εξερευνητή Ρόαλντ Αμούδσεν και διακρινόταν για το χιούμορ του, είχε σημαντική συμβολή στην επιτυχία της αποστολής στον Νότιο Πόλο.

Όπως έγραψε ο Αμούδσεν στο ημερολόγιο του, «ο Λίνστρομ παρείχε μεγαλύτερες και πιο πολύτιμες υπηρεσίες στη νορβηγική αποστολή από κάθε άλλο άνδρα».

Ο Τζόνσον τόνισε ότι «μια αποστολή στον Άρη θα χρειαστεί έναν τύπο σαν τον Λίντστρομ, κάποιον που να διαλύει την ένταση, να συνενώνει τους ανθρώπους».

Βέβαια, προτού οι κλόουν αρχίζουν να ετοιμάζουν το βιογραφικό τους για τον Άρη, όπως είπε ο Τζόνσον, θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους ότι θα χρειαστούν και άλλα ταλέντα.

«Θα πρέπει επίσης να είναι εξαίρετοι επιστήμονες και μηχανικοί και ικανοί να περάσουν τη δύσκολη εκπαίδευση του αστροναύτη…».

Η NASA σχεδιάζει να στείλει αστροναύτες στη Σελήνη το 2023 ως ένα ενδιάμεσο βήμα για την αποστολή αστροναυτών στον Άρη, ίσως το 2033.

Ρώσοι και Κινέζοι έχουν ανάλογα σχέδια για τη δεκαετία του 2040, όπως επίσης και αμερικανικές διαστημικές εταιρείες με πιο προχωρημένη τη Space X του Ίλον Μασκ

Κεφάλι πολεμιστή σκαλισμένο σε πέτρα στον πλανήτη Άρη (φωτο)

Υπάρχει ζωή στον Άρη; Ή μήπως υπήρχε κάποτε; Οι αστρονόμοι είναι μάλλον σκεπτικοί σχετικά με αυτό, καθώς δεν κατάφεραν να ανακαλύψουν σαφείς ενδείξεις μέχρι στιγμής. Αλλά για τους θεωρητικούς της συνωμοσιολογίας το θέμα φαίνεται να έχει ξεκαθαριστεί πολύ καιρό.

Ένα βίντεο που πρόσφατα κυκλοφόρησε στο Youtube δείχνει ένα θεαματικό εύρημα από τον Κόκκινο Πλανήτη: το κεφάλι ενός αγάλματος στην άμμο, γράφει το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel.

«Μπορείτε να δείτε πολύ καθαρά: το πηγούνι, το στόμα, τη μύτη, τα μάτια, τα αυτιά», Θα μπορούσε να είναι ένας πολεμιστής που φοράει κράνος.

Η πέτρα αυτή, που έχει διάσταση μόνο μερικά εκατοστά, βρίσκεται σε μια φωτογραφία που έστειλε το διαστημικό όχημα Curiosity της NASA το οποίο προσεδαφίστηκε στον Άρη τον Αύγουστο του 2012.

Είναι εξαιρετικά απίθανο η πέτρα αυτή να είναι πραγματικά ένα γλυπτό.

Μάλλον, η μορφή είναι πιθανό να είναι το τυχαίο αποτέλεσμα της φυσικής διάβρωσης.

Όμως, δεν είναι το πρώτο περίεργο αντικείμενο στον Κόκκινο Πλανήτη που έχει αποτυπωθεί σε φωτογραφίες.

Το διαστημόπλοιο Viking είχε στείλει πριν από δεκαετίες εικόνες από το «άγαλμα μιας γυναίκας» που – επίσης – εντοπίστηκε στον Άρη.

Μετά από ένα χρόνο στο διάστημα ο αστροναύτης Σκοτ Κέλι επέστρεψε με αλλαγμένο το 7% του DNA του

Ο Σκοτ Κέλι, ο αστροναύτης της αμερικανικής υπηρεσίας διαστήματος (NASA) που έσπασε κάθε ρεκόρ παραμονής στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό επέστρεψε… διαφορετικός.

Αυτό τουλάχιστον προέκυψε έπειτα από αναλύσεις της NASA, μετά τις οποίες οι επιστήμονες της υπηρεσίας ανακοίνωσαν ότι το DNA του υπέστη αλλαγές κατά 7%.

Το 2015, όταν ο Σκοτ Κέλι πέρασε έναν χρόνο στο διάστημα.

Ενώ μερικές αλλαγές που είχε υποστεί ο οργανισμός του ήταν προσωρινές, όπως για παράδειγμα οι πέντε πόντοι που είχε προσθέσει στο ύψος του, καθώς οι δίσκοι της σπονδυλικής του στήλης «απελευθερώθηκαν» από την πίεση της βαρύτητας και «άνοιξαν», μερικές άλλες αλλαγές ήταν πιο σοβαρές.

Οι επιστήμονες της NASA περιέγραψαν τις αλλαγές στην λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και του αμφιβληστροειδούς του ως παρόμοιες με αυτές που θα συνέβαιναν σε κάθε οργανισμό που αντιλαμβάνεται το περιβάλλον του ως εξαιρετικά εχθρικό.

«Γνωρίζουμε πλέον με βεβαιότητα ότι η παραμονή στο διάστημα είναι μια πολύ δυσάρεστη εμπειρία για τον ανθρώπινο οργανισμό, ο οποίος προσπαθεί να ανταποκριθεί σε ακραίες συνθήκες», αναφέρουν επιστήμονες σε αμερικανικά μέσα ενημέρωσης.