ΕΘΝΙΚΟ ΈΓΚΛΗΜΑ
Η πώληση της Ο.Α.
Έχει περάσει πλέον ένας χρόνος
από την ημερομηνία που έπαψε να
λειτουργεί η
Ολυμπιακή Αεροπορία, υπό την
ευθύνη του κράτους και συνεχώς,
διαπιστώνεται
το τεράστιο κενό που αφήνει πίσω
του ο εθνικός αερομεταφορέας,
αλλά και τις
μεθοδεύσεις που
χρησιμοποιήθηκαν για να περάσει
στο ιδιωτικό κεφάλαιο.
Πρόσφατα μάλιστα, αναδείχθηκε
και ο ρόλος της ευρωπαϊκής
ένωσης στις
προσπάθειες που έγιναν για την
αλλαγή του ιδιοκτησιακού
καθεστώτος της
εταιρείας.
Όλα τα χρόνια που υπηρετούσα
στην Ο.Α., πάλεψα για τη δημόσια
υπόσταση της
Ο.Α., που μας έκανε όλους
περήφανους και για έναν άλλο
σημαντικό λόγο,
εθνικό θα έλεγα.
Όπως είναι γνωστό, η
Ολυμπιακή Αεροπορία εν καιρώ
ειρήνης είχε την
ευθύνη της διάσωσης του
απανταχού ελληνισμού σε
πολιτικές ανωμαλίες κρατών
όπως της Αφρικής της Ασίας και
της Νοτίου Αμερικής ( Σχέδιο
διάσωσης
Ελληνισμού). Πρόσφατα, είχαμε
αποστολές στην Ταϋλάνδη, που
μεταφέραμε
συμπατριώτες μας, μετά το
τσουνάμι στην Ασία.
Ακόμα, σε καιρό ειρήνης,
είχε την ευθύνη πολεμικής
εκπαίδευσης του
προσωπικού για καταστάσεις
εκτάκτου ανάγκης, έτσι ώστε σε
περίπτωση κήρυξης
πολέμου, να μπορεί να
ανταποκριθεί. Η ειδική αυτή
υπηρεσία απόρροια των
νόμων ήταν η δημιουργία της
ειδικής υπηρεσίας ΠΣΕΑ.
Εν καιρώ πολέμου η ΟΑ
μετατρέπονταν αμέσως στην 136
Σμηναρχία Μάχης με 2
Μοίρες Μεταφορών την 357ΜΜ/ΟΑ και
352 ΜΕΑ/ΑΕΡΟΠΛΟΙΑ που είχαν κατά
νόμον την
μαζική μεταφορά ενόπλων
δυνάμεων, οπλισμού και άλλων
εθνικών αποστολών σε
διάφορους προορισμούς.
Ακόμα, σε καιρό
πολέμου, η 157 Σμηναρχία Μάχης
είχε την ευθύνη της
επιστράτευσης όλων των
πολιτικών αεροπορικών εταιρειών
που δρουν εντός
Ελλάδας. Σήμερα έχει
δημιουργηθεί ανεκπλήρωτο κενό
στην κατάσταση αυτή και
θεωρώ ότι είναι εθνικά
επικίνδυνο.
Σε παρέμβαση μου με έγγραφο
της 7/5/1999 στο Υπ. Εθνικής Άμυνας
μου
επιβεβαίωσε ότι το
πλειοψηφικό πακέτο της ΟΑ 51% δεν
πρόκειται να πουληθεί
και ότι το Υπουργείο γνωρίζει το
όλο εθνικό θέμα, όμως στη
συνέχεια, άλλαξαν
όλα. Μετά το ξεπούλημα σε βαθμό
διάλυσης της Ο.Α., πιστεύω ότι το
θέμα αυτό
δεν αντιμετωπίστηκε εθνικά
είναι σοβαρότατο και πρέπει να
απασχολήσει το
Υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
Η ανάγκη ύπαρξης αυτού του
σχεδίου (ΟΛΥΜPIA) προέκυψε μετά
την
μεταπολίτευση 1974 (νόμος 17/74) όταν
εκτιμήθηκε από την τότε
κυβέρνηση
Καραμανλή ότι αν υπήρχε ένα
τέτοιο σχέδιο και
εφαρμόζονταν στην κρίση της
Κύπρου δεν θα ήταν δυνατό οι
Τούρκοι να καταλάβουν την
μεγαλόνησο. Η
απόπειρα μεταφοράς στρατoυ τοτε
με λίγα στρατιωτικά αεροπλάνα
απέτυχε
παταγωδώς και τα στρατιωτικά
α/φη, συνετρίβησαν στο
αεροδρόμιο της
Λευκωσίας, ενώ η μεταφορά
στρατού από την Κρήτη με τα Boeing 707
της Ο.Α που
μετατρέπονταν και σε Cargo α/φη
ματαιώθηκε την τελευταία
στιγμή.
Πιστεύω ότι το ξεπούλημα
της ΟΑ δεν ήταν οικονομικό θέμα
αλλά ήταν θέμα
συμφερόντων ξένων δυνάμεων,
έχει δε πλέον ουσιαστικές
επιπτώσεις στην
εθνική οικονομία, ελπίζω όμως
και εύχομαι, να μην έχει και στην
ασφάλεια της
χώρας.
Αχιλλέας Παπαγεωργίου
Τελευταίος Υπεύθυνος ΠΣΕΑ
Ο.Α.
Η πώληση της Ο.Α.
Έχει περάσει πλέον ένας χρόνος
από την ημερομηνία που έπαψε να
λειτουργεί η
Ολυμπιακή Αεροπορία, υπό την
ευθύνη του κράτους και συνεχώς,
διαπιστώνεται
το τεράστιο κενό που αφήνει πίσω
του ο εθνικός αερομεταφορέας,
αλλά και τις
μεθοδεύσεις που
χρησιμοποιήθηκαν για να περάσει
στο ιδιωτικό κεφάλαιο.
Πρόσφατα μάλιστα, αναδείχθηκε
και ο ρόλος της ευρωπαϊκής
ένωσης στις
προσπάθειες που έγιναν για την
αλλαγή του ιδιοκτησιακού
καθεστώτος της
εταιρείας.
Όλα τα χρόνια που υπηρετούσα
στην Ο.Α., πάλεψα για τη δημόσια
υπόσταση της
Ο.Α., που μας έκανε όλους
περήφανους και για έναν άλλο
σημαντικό λόγο,
εθνικό θα έλεγα.
Όπως είναι γνωστό, η
Ολυμπιακή Αεροπορία εν καιρώ
ειρήνης είχε την
ευθύνη της διάσωσης του
απανταχού ελληνισμού σε
πολιτικές ανωμαλίες κρατών
όπως της Αφρικής της Ασίας και
της Νοτίου Αμερικής ( Σχέδιο
διάσωσης
Ελληνισμού). Πρόσφατα, είχαμε
αποστολές στην Ταϋλάνδη, που
μεταφέραμε
συμπατριώτες μας, μετά το
τσουνάμι στην Ασία.
Ακόμα, σε καιρό ειρήνης,
είχε την ευθύνη πολεμικής
εκπαίδευσης του
προσωπικού για καταστάσεις
εκτάκτου ανάγκης, έτσι ώστε σε
περίπτωση κήρυξης
πολέμου, να μπορεί να
ανταποκριθεί. Η ειδική αυτή
υπηρεσία απόρροια των
νόμων ήταν η δημιουργία της
ειδικής υπηρεσίας ΠΣΕΑ.
Εν καιρώ πολέμου η ΟΑ
μετατρέπονταν αμέσως στην 136
Σμηναρχία Μάχης με 2
Μοίρες Μεταφορών την 357ΜΜ/ΟΑ και
352 ΜΕΑ/ΑΕΡΟΠΛΟΙΑ που είχαν κατά
νόμον την
μαζική μεταφορά ενόπλων
δυνάμεων, οπλισμού και άλλων
εθνικών αποστολών σε
διάφορους προορισμούς.
Ακόμα, σε καιρό
πολέμου, η 157 Σμηναρχία Μάχης
είχε την ευθύνη της
επιστράτευσης όλων των
πολιτικών αεροπορικών εταιρειών
που δρουν εντός
Ελλάδας. Σήμερα έχει
δημιουργηθεί ανεκπλήρωτο κενό
στην κατάσταση αυτή και
θεωρώ ότι είναι εθνικά
επικίνδυνο.
Σε παρέμβαση μου με έγγραφο
της 7/5/1999 στο Υπ. Εθνικής Άμυνας
μου
επιβεβαίωσε ότι το
πλειοψηφικό πακέτο της ΟΑ 51% δεν
πρόκειται να πουληθεί
και ότι το Υπουργείο γνωρίζει το
όλο εθνικό θέμα, όμως στη
συνέχεια, άλλαξαν
όλα. Μετά το ξεπούλημα σε βαθμό
διάλυσης της Ο.Α., πιστεύω ότι το
θέμα αυτό
δεν αντιμετωπίστηκε εθνικά
είναι σοβαρότατο και πρέπει να
απασχολήσει το
Υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
Η ανάγκη ύπαρξης αυτού του
σχεδίου (ΟΛΥΜPIA) προέκυψε μετά
την
μεταπολίτευση 1974 (νόμος 17/74) όταν
εκτιμήθηκε από την τότε
κυβέρνηση
Καραμανλή ότι αν υπήρχε ένα
τέτοιο σχέδιο και
εφαρμόζονταν στην κρίση της
Κύπρου δεν θα ήταν δυνατό οι
Τούρκοι να καταλάβουν την
μεγαλόνησο. Η
απόπειρα μεταφοράς στρατoυ τοτε
με λίγα στρατιωτικά αεροπλάνα
απέτυχε
παταγωδώς και τα στρατιωτικά
α/φη, συνετρίβησαν στο
αεροδρόμιο της
Λευκωσίας, ενώ η μεταφορά
στρατού από την Κρήτη με τα Boeing 707
της Ο.Α που
μετατρέπονταν και σε Cargo α/φη
ματαιώθηκε την τελευταία
στιγμή.
Πιστεύω ότι το ξεπούλημα
της ΟΑ δεν ήταν οικονομικό θέμα
αλλά ήταν θέμα
συμφερόντων ξένων δυνάμεων,
έχει δε πλέον ουσιαστικές
επιπτώσεις στην
εθνική οικονομία, ελπίζω όμως
και εύχομαι, να μην έχει και στην
ασφάλεια της
χώρας.
Αχιλλέας Παπαγεωργίου
Τελευταίος Υπεύθυνος ΠΣΕΑ
Ο.Α.