Πολλα θα ιδούμε ακόμα αλλα και γάιδαρο να μιλάει... Αν δεν το είδατε ακόμα ॥ειναι ώρα να γελάσετε λίγο..Καλή χρονιά..
ΠΗΓΗ:ΡΑΔΙΟ ΚΑΛΛΟΝΗ, रदिओकल्लोनि.gr
Οι Καλλικάντζαροι και συνεχεια της παρουσίασης απο την ΕΡΤ του μύλου του Ματσόπουλου με τα ξωτικά του που κυριολεκτικά έκανε τα Τρίκαλα το εργαστηρι γλυκισμάτων και άλλων εκλεκτων δωρων του Σάντα Κλάους.. Ευγε στο Δήμαρχο , τον Οδυσσέα και σ ολόκληρο τον Τρικαλινό λαό,που μέσα στην Κρίση δημιούργησε μια νέα γιορτή που με λίγη προσοχή και προσπάθεια θα ξεπεράσει το Πατρινό καρνβάλι..
όλοι στην Ελλάδα μιλούν για τον Μύλο του Ματσόπουλου,με τα ...ξωτικά και το εργοστάσιο παραγωγης σοκολατων του Σάντα Κλάους..Να δείτε που σε λίγα χρόνια όλοι θα πάνε στα Τρίκαλα για να δούνε το εργαστήρι του και θα αναπτυχθεί μια κίνηση,μεγαλύτερη απο το καρναβάλι της Πάτρας.Όλα εξαρτωνται απο τους Τρικαλινους και φυσικά το Δήμαρχο που φαινεται ότι πράγματι αξίζει πολλά. Ευγε Δήμαρχε,γιατρέ Λάππα.
Ελληνοαμερικανός καθηγητής πολιτικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο Χάουαρντ της Ουάσιγκτον, Νικόλαος Σταύρου, έφυγε χθες από τη ζωή, σε ηλικία 76 ετών.
Ο γνωστός ακαδημαϊκός, ο οποίος ήταν μια από τις λίγες «μαχητικές φωνές» του Ελληνισμού στον αμερικανικό πανεπιστημιακό χώρο, απεβίωσε μετά από καρδιακό πρόβλημα, σε νοσοκομείο της πολιτείας Μέριλαντ των ΗΠΑ.
Ο αποθανών είχε γεννηθεί στη Γριάσδανη της Βορείου Ηπείρου και έγραψε βιβλία και μελέτες για σειρά θεμάτων που αφορούν τη χώρα μας, αλλά κυρίως αρκετά άρθρα σε αμερικανικά ΜΜΕ για τα «δικαιώματα των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου, που καταπατήθηκαν βάναυσα από τις αλβανικές αρχές», όπως υπογράμμιζε χαρακτηριστικά.
Συγκινητική θεωρήθηκε η πολύχρονη προσπάθειά του να βρει τα οστά του αδελφού του Γρηγόρη στην Αλβανία και να τα ενταφιάσει στον τάφο του πατέρα τους. Ο αδελφός του είχε καταδικαστεί σε θάνατο και εκτελέστηκε από το καθεστώς του Χότζα στις 3 Σεπτεμβρίου 1953. Η Ελληνική Πολιτεία τον τίμησε μετά θάνατο το 1991.
Ο καθηγητής Σταύρου είχε ιδρύσει και διεύθυνε το περιοδικό «Mediterranean Quarterly», το οποίο θεωρείτο ένα από τα πιο αξιόλογα έντυπα πολιτικού περιεχομένου στην αμερικανική πρωτεύουσα, μέσω του οποίου αναδεικνύονταν και προβάλλονταν θέματα που αφορούσαν την Ελλάδα
ΠΗΓΗ:skai.gr
30/12/2011 | 01:14 Τελευταία Ενημέρωση: 01:14 30/12/2011
29-12-11 Τι απαντηση έδωσε ο "Απείθαρχος" όταν ο υπευθυνος της νυχτερινής εκπομπής (12 μεσάνυχτα- 05:00) του παραπονέθηκε ότι τον έμπλεξε σχετικά με τον πατέρα τη Νάνα Μούσχουρη,αναφερόμενος φυσικά στο βίντεο που ανέβασε η "εφημερίς" http://efhmeris.blogspot.com/2011/12/blog-post_16.html Στο μεταξύ ενδιαφέρον παρουσιάζει η εκτιμηση του "απείθαρχου¨" ότι τον Κααραμανλή τον ανέτρεψε αποκλειστικά το σεξουαλικό σκάνδαλο με το Ζαχόπουλο όπου ειχε στην κατοχή του ο Θέμος Αναστασιάδης..
Η σκηνοθέτιδα, παραγωγός, συγγραφέας και πρωτεργάτης του stand-up
comedy στην Ελλάδα, Λουκία Ρικάκη, έφυγε το μεσημέρι της Τετάρτης 28
Δεκεμβρίου από τη ζωή, σε ηλικία μόλις 50 ετών, έπειτα από άνιση μάχη
με την επάρατη νόσο.
H Λουκία Ρικάκη γεννήθηκε το 1961 στον Πειραιά. Σπούδασε Ιστορία Τέχνης,
Κινηματογράφο, Γραφικές Τέχνες και Φωτογραφία στο Dartington College of
Arts στην Αγγλία, εργάστηκε στο Συμβούλιο της Ευρώπης στο Στρασβούργο και στο Υπουργείο Περιβάλλοντος της Δανίας ως υπεύθυνη εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Το 1990 το «Ταξίδι στην Αυστραλία» σηματοδοτεί το ντεμπούτο της στην
κινηματογραφική σκηνοθεσία - και με αυτό απέσπασε κρατική διάκριση στα
βραβεία ποιότητας το 1991.
Ακολούθησαν, μεταξύ άλλων, η ταινία μυθοπλασίας «Συμφωνία χαρακτήρων»
(1998) και τα ντοκιμαντέρ «Νύχτες κωμωδίας» (2001), «Το Αιγαίο μέσα από
τα λόγια των ποιητών» (2003) και ο «’λλος» (2004) -ίσως η καλύτερη
δουλειά της με θέμα ένα σχολείο στο χωριό Πατσίδερο της Κρήτης, στο
οποίο φοιτά μόνο ένας Έλληνας μαθητής (οι συμμαθητές του είναι Αλβανοί).
Η Λουκία Ρικάκη δίδαξε ηθοποιούς στο «Εργαστήρι» του Βασίλη
Διαμαντόπουλου και στα σεμινάρια του οίκου Κρίστις στην Ελλάδα. Ήταν
υπεύθυνη εκπαιδευτικών προγραμμάτων της International Youth Federation -
IYF. Διατέλεσε tutor στα εκπαιδευτικά προγράμματα στελεχών στο European
Youth Center του Συμβουλίου της Ευρώπης
και υπήρξε συντονίστρια του προγράμματος έρευνας για τα οπτικοακουστικά
μέσα στην παιδεία, στο Συμβούλιο της Ευρώπης το 1990. Ήταν μέλος της
επιτροπής εκπαίδευσης European Youth Forum και διατέλεσε υπεύθυνη
κινηματογράφου σε σεμινάρια εκπαιδευτικών του προγράμματος Mελίνα 2000.
Τελευταία δουλειά της Ρικάκη -που παίχθηκε στις κινηματογραφικές
αίθουσες- ήταν το βραβευμένο στο Φεστιβάλ Χαλκίδας ντοκιμαντέρ «Σχέδιο
Σωτηρία» που αναφερόταν στο ομότιτλο νοσοκομείο. Με αφορμή αυτό, είχαμε
πρόσφατα την χαρά και την τιμή να μιλήσουμε μαζί της. «Αναζητώ το
θετικό. Αυτό με γαληνεύει στη δουλειά μου», μας είχε πει. Ενώ στην
ερώτηση μας, «τι σας κάνει να χαμογελάτε;» άμεση ήταν η απάντησή της:
«Η πρωινή προσευχή. Η ανατολή του ήλιου. Η αγάπη των δικών μου. Η αέναη
κίνηση των κυμάτων. Οι αγκαλιές, τα χαμόγελα των παιδιών, οι φίλοι μου. Η
ανιψιά μου. Ο άντρας μου ». Θα την θυμόμαστε μέσα από τις δημιουργίες
της, μέσα από την δραστήρια πορεία της που βίαια διακόπηκε. Και θα την
θυμόμαστε πάντα με αυτό το ξεχωριστό της χαμόγελο, που υπήρξε τόσο
ξεχωριστό όσο και η ίδια.
Το τελευταίο αντίο θα δοθεί την Παρασκευή. Η Λουκία ζήτησε να μην υπάρξουν στεφάνια, αλλά δωρεές.