Του
Χαράλαμπου Τσιχτή
Οι παλιοί Γκαραγκούνηδες τα βράδια του Χειμώνα, όταν δεν έφτανε το φαγητό για όλους ή για άλλους λόγους, συνήθιζαν να κόβουν δυό - τρείς μεγάλες φέτες ψωμιού ( από τη μεγάλη περιφέρεια του καρβελιού ) και να τις τοποθετούν μπροστά στην παραστιά του τζακιού για ψήσιμο. ΄Όταν καψαλιζόταν από το ένα μέρος, τις γυρνούσαν κι από το άλλο. ΄Οταν τελείωνε το καψάλισμα, τις έξυναν με ένα μαχαίρι για να καθαρισθούν τα καρβουνιασμένα σημεία τους και τις φυσούσαν κι από τις δυό πλευρές τους για να φύγουν τα τρίμματα και οι στάχτες τους. Κατόπιν τις έβαζαν στην τάβλα και τις πασσάλειφαν με λίπα ή σάλτσα για να συνοδεύσουν επίσης και κανένα ... ψημένο κρεμμύδι. Επικάθονταν δε ... και κάνα δυό μαστραπάδες κρασί! ... και σώσε λεβέντη μ΄ το χορό!.
Τη φωτογραφία και τα κείμενα είναι του εκ Καρδίτσας ιστορικού Χαράλαμπου Τσιχτή και τα δανειστήκαμε απο την ιστοσελίδα του στο ΦΒ με πολλές ευχαριστίες
Χαράλαμπου Τσιχτή
Οι παλιοί Γκαραγκούνηδες τα βράδια του Χειμώνα, όταν δεν έφτανε το φαγητό για όλους ή για άλλους λόγους, συνήθιζαν να κόβουν δυό - τρείς μεγάλες φέτες ψωμιού ( από τη μεγάλη περιφέρεια του καρβελιού ) και να τις τοποθετούν μπροστά στην παραστιά του τζακιού για ψήσιμο. ΄Όταν καψαλιζόταν από το ένα μέρος, τις γυρνούσαν κι από το άλλο. ΄Οταν τελείωνε το καψάλισμα, τις έξυναν με ένα μαχαίρι για να καθαρισθούν τα καρβουνιασμένα σημεία τους και τις φυσούσαν κι από τις δυό πλευρές τους για να φύγουν τα τρίμματα και οι στάχτες τους. Κατόπιν τις έβαζαν στην τάβλα και τις πασσάλειφαν με λίπα ή σάλτσα για να συνοδεύσουν επίσης και κανένα ... ψημένο κρεμμύδι. Επικάθονταν δε ... και κάνα δυό μαστραπάδες κρασί! ... και σώσε λεβέντη μ΄ το χορό!.
Τη φωτογραφία και τα κείμενα είναι του εκ Καρδίτσας ιστορικού Χαράλαμπου Τσιχτή και τα δανειστήκαμε απο την ιστοσελίδα του στο ΦΒ με πολλές ευχαριστίες