Θέματα. Σκουπίδια ευρωπαϊκά. Νίκος Χρυσόγελος

• 02 Φεβρουάριος 2016

Ημερίδα «Χωριστή συλλογή απορριμμάτων στο πλαίσιο της κυκλικής οικονομίας»

• font size   
• Print 
• Email

Συμμετείχα πρόσφατα στην ημερίδα «Χωριστή συλλογή απορριμμάτων στο πλαίσιο της κυκλικής οικονομίας», που συνδιοργάνωσαν το MunicipalWasteEurope και το EUROCITIES στις 29/1/2016, στις Βρυξέλλες, ως εκπρόσωπος του κοινωνικού συνεταιρισμού "ΑΝΕΜΟΣ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ".  Ως ομιλητές συμμετείχαν ο Επίτροπος Περιβάλλοντος, Θαλάσσιας Πολιτικής και Αλιείας, Karmenu Vella, στελέχη της Γενικής Διεύθυνσης Περιβάλλοντος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Επιτροπής Περιφερειών, εκπρόσωποι της αυτοδιοίκησης και δημοτικών επιχειρήσεων, ερευνητές, μεταξύ άλλων των ινστιτούτων BiPRO, Copenhagen Resource Institute καθώς και στελέχη ενώσεων και δικτύων, όπως των Municipal Waste Europe, EUROCITIES που συνδιοργάνωσαν την ημερίδα.

Είχα την ευκαιρία να συνομιλήσει με εκπροσώπους Δήμων και δημοτικών επιχειρήσεων σχετικά με τις επιτυχίες τους.

Δείτε το πρόγραμμα της ημερίδας εδώ και τις παρουσιάσεις εδώ.

Μελέτη της Κομισιόν για χωριστή συλλογή απορριμμάτων

Σήμερα στα 28 κράτη μέλη της ΕΕ μόνο το 19% των αστικών αποβλήτων συλλέγεται χωριστά, ενώ το 80% εξακολουθεί να καταλήγει στο καλάθι των αχρήστων. Μεγάλο μέρος αυτών των αποβλήτων δεν μπορεί να ανακυκλωθεί, καθώς έχει επιμολυνθεί κατά τη διάρκεια της συλλογής, με αποτέλεσμα να σημειώνεται τεράστια απώλεια πρώτων υλών. Η χωριστή συλλογή γυαλιού, χαρτιού, μετάλλου και πλαστικού είναι υποχρεωτική στην Ευρωπαϊκή Ένωση από το 2015.

Με το νέο πακέτο για την κυκλική οικονομία[1]που υιοθετήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή το Δεκέμβριο του 2015, η χωριστή συλλογή αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία.  Οι προτάσεις περιλαμβάνουν περισσότερο φιλόδοξους στόχους ανακύκλωσης για τα αστικά απόβλητα και τις συσκευασίες, με απαγόρευση της υγειονομικής ταφής για τα χωριστά συλλεγμένα απόβλητα από χαρτί, μέταλλο, γυαλί, πλαστικό και τα νέα βιολογικά απόβλητα.

Σύμφωνα με μελέτη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η Σλοβενία, η Εσθονία και η Φιλανδία παρουσιάζουν τα υψηλότερα ποσοστά στη χωριστή συλλογή απορριμμάτων. Η χωριστή συλλογή απορριμμάτων αποτελεί ήδη νομική υποχρέωση στην Ευρώπη, αλλά χρειάζονται ακόμα βελτιώσεις αναφορικά με τη διαχείριση και ανακύκλωση των αποβλήτων ώστε να επιταχυνθεί η μετάβαση προς μία περισσότερο κυκλική οικονομία. Οι πρωταθλήτριες πόλεις στη χωριστή συλλογή είναι οι: Λιουμπλιάνα (Σλοβενία), Ταλίν (Eσθονία) και Ελσίνκι (Φιλανδία), με ποσοστά 55,4 %, 47,2 % και 38,6 %, αντιστοίχως.

Η μελέτη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής [2], τα αποτελέσματα της οποίας παρουσιάστηκαν στις 29 Ιανουαρίου 2015 στις Βρυξέλλες, αποτελεί μέρος μια ευρύτερης πρωτοβουλίας προώθησης της συνεργασίας και της ανταλλαγής καλών πρακτικών στην Ευρώπη μέσω του συστηματικού διαλόγου.

Μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία που παρουσιάστηκαν στην ημερίδα από πόλεις

Στην ημερίδα παρουσιάστηκαν οι εμπειρίες και οι επιτυχίες πόλεων όπως το Μιλάνο, το Γκέτεμποργκ, το Μάντσεστερ (από τις μεγάλες πόλεις), η Λουμπλιάνα, το Ταλίν και το Ελσίνκι (πρωτεύουσες) καθώς και 3 μικρότερων αλλά πετυχημένων πόλεων: Haderslev (Δανία), Zwolle (Ολλανδία), Ρίμινι (Ιταλία).

Ένα σύνολο φορέων συμμετείχαν, επίσης, στον διάλογο που αναπτύχθηκε σε δυο στρογγυλά τραπέζια, «πώς μπορεί να ενισχυθεί η διακυβέρνηση σε τοπικό επίπεδο για τη χωριστή συλλογή, την ανακύκλωση και την ανάκτηση υλικών» καθώς και «πώς μπορεί η ευθύνη του παραγωγού και η χωριστή συλλογή να υποστηρίξει την ποιοτική ανακύκλωση και την μεγιστοποίηση της ανάκτησης υλικών».

Όλες οι εισηγήσεις είχαν ενδιαφέρον, και μπορεί κάποιος να τις μελετήσει προσεκτικά. Θα ήθελα να ξεχωρίσω κάποιες πόλεις, χωρίς διάθεση να αδικήσω τις υπόλοιπες:

Η Λουμπλιάνα, όπως εξήγησε ο JankoKramzar, διευθυντής της δημοτικής επιχείρησης Snagaτης πόλης, έχει καταφέρει να συλλέγει χωριστά 30 κατηγορίες υλικών και συνολικά το 65% των απορριμμάτων της, βασιζόμενη στην δημοτική επιχείρησή της. Από 16 κιλά ανά άτομο που ήταν το 2004 η χωριστή συλλογή, έχει φτάσει σήμερα στα 145 κιλά ανά άτομο το χρόνο, ενώ τα υπολείμματα από 100.000 τόνους το 2004 έχουν πέσει κάτω από τους 50.000 τόνους το 2014. Η στρατηγική της είναι «Μηδενικά Απόβλητα» (Zero waste), και στοχεύει μέχρι το 2025: να ανακυκλώνεται το 75-80%των αστικών απορριμμάτων, να μειωθεί η ποσότητα των υπολειμμάτων από τα 117 κιλά σήμερα σε λιγότερο από60 κιλά, να μειωθούν τα απόβλητα που καταλήγουν στον ΧΥΤΥ στα 30 κιλά ανά κάτοικο το χρόνο αλλά και να έχουν εξοικειωθεί οι πολίτες με την επαναχρησιμοποίηση. Να σημειωθεί ότι η Σλοβενία ανακυκλώνει το 58% του συνόλου των απορριμμάτων της. Ο JankoKramzarμας εξήγησε ότι η καμπάνια τους επικεντρώνει σε μια ιστορία/ αφήγηση, και αξιοποιεί την μουσική και την τέχνη για να μιλήσει στους πολίτες. Ενδιαφέρθηκε πολύ για συνεργασίες με ελληνικούς Δήμους και  ιδιαίτερα με το Δίκτυο Ελληνικών Πράσινων Πόλεων.  “Αφού τα καταφέραμε εμείς, δεν υπάρχει πόλη που δεν μπορεί να τα καταφέρει», επισήμανε χαρακτηριστικά τόσο στην δημόσια ομιλία του όσο και στην κουβέντα μαζί μας. Δικαίως ανακηρύχθηκε ως η ευρωπαϊκή «Πράσινη Πρωτεύουσα» για το 2016.

Η Ολλανδική πόλη Zwοlleδίνει πλέον έμφαση στην μεγιστοποίηση της διαλογής στην πηγή και τη χωριστή συλλογή των διαφόρων υλικών, σε βάρος της συλλογής των υπολειμμάτων. Οι πολίτες πρέπει να μεταφέρουν τα υπολείμματα σε ειδικούς χώρους, ενώ ηδημοτική επιχείρησηROVA συλλέγει μόνο τα ανακυκλώσιμα υλικά πόρτα-πόρτα. Όπως τόνισε στην ομιλία της η NataschaSpanBroen, σύμβουλος της δημοτικής επιχείρησης, «μέχρι πρόσφατα δίναμε έμφαση στη συλλογή των υπολειμμάτων, τώρα πλέον δίνουμε έμφαση στην ανακύκλωση. Και η καμπάνια ευαισθητοποίησης είναι ελκυστική και στοχεύει στο να παρακινήσει τους δημότες να συμμετάσχουν». Η χωριστή συλλογή συνδυάζεται και με το σύστημα «Πληρώνω Όσα Πετάω», με βάση το οποίο οι πολίτες επιβαρύνονται κυρίως για τα υπολείμματα που πετάνε. Με την εφαρμογή αυτού του συστήματος χρέωσης των δημοτών για τα απορρίμματα, παρατηρήθηκε σημαντική αύξηση της απόδοσης της πρόληψης και της ανακύκλωσης – κάτι που παρατηρείται και σε όποιες άλλες περιοχές έχει εφαρμοστεί. Στον Δήμο εφαρμόστηκε με επιτυχία και το πρόγραμμα 100-100-100, δηλαδή να μειωθεί 100 νοικοκυριά συμμετείχαν σε ένα πιλοτικό πρόγραμμα 100 ημερών με στόχο να επιτευχθεί 100% κυκλική οικονομία στα απορρίμματα (ανακύκλωση κι επαναχρησιμοποίηση).  

Η πόλη του Ρίμινι πέτυχε μέσα σε 6 χρόνια να έχει μια από τις καλύτερες επιδόσεις συστημάτων διαλογής των απορριμμάτων στα σπίτια και συλλογής τους χωριστά πόρτα – πόρτα. Σημαντικές είναι και οι επιδόσεις των άλλων μεγάλων πόλεων που παρουσίασαν τις δράσεις τους. Το Μιλάνο έχει ως στόχο της στρατηγικής του να μηδενίσει την ταφή απορριμμάτων δίνοντας έμφαση στη συλλογή πόρτα-πόρτα, σε καινοτομίες και σε οργανωτικές και τεχνολογικές αλλαγές για να το πετύχει αυτό. Μεταξύ άλλων βελτιστοποίησε το σύστημα συλλογής με βάση σημεία κλειδιά (βάρος, χρήστες, διαδρομές, παραγωγικότητα κα), εισήγαγε και τη χωριστή συλλογή των οργανικών (αποφάγια, κλαδέματα) με ειδικούς κάδους 120 ή 35 λίτρων, ενώ υποχρέωσε τους πολίτες να χρησιμοποιούν ειδικές διαφανείς σακούλες για τα υπολείμματα των απορριμμάτων.

HΓερμανική πόλη Muenster θεωρείται μια από τις πιο «πράσινες» στις αποδόσεις της πόλη, με αναπτυγμένα προγράμματα διαλογής στην πηγή και χωριστής συλλογής ήδη από την δεκαετία του ’80. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που αντιπρόεδρος του Municipal Waste Europe είναι ο Patrick Hasenkamp, εκπρόσωπος του Muenster.

Οι δηλώσεις του Επιτρόπου

Ο Επίτροπος Περιβάλλοντος, Θαλάσσιας Πολιτικής και Αλιείας, Karmenu Vella,δήλωσε μεταξύ άλλων: "Όταν τρία κράτη μέλη της ΕΕ σημειώνουν τόσο υψηλά ποσοστά, αποδεικνύεται η σημασία της πολιτικής βούλησης. Οι χώρες αυτές μας δείχνουν ότι η μετάβαση από τις απαρχαιωμένες μεθόδους στη σύγχρονη και ευφυή διαχείριση αποβλήτων μπορεί πραγματοποιηθεί σχετικά γρήγορα, χωρίς να απαιτείται μακρά μεταβατική περίοδος. Όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ μπορούν να εντάξουν την κυκλική προσέγγιση στης οικονομίας στο πλαίσιο των πολιτικών τους και αυτή η μελέτη τους δείχνει τον τρόπο." Η ορθή διαχείριση των αποβλήτων αποτελεί βασικό στοιχείο προκειμένου να μπει η οικονομία σε πορεία βιωσιμότητας, μαζί με τη βιώσιμη πολιτική για τα προϊόντα. Η χωριστή συλλογή των απορριμμάτων παίζει καταλυτικό ρόλο σε αυτή τη μετάβαση, καθώς εξασφαλίζει υψηλότερα ποσοστά ανακύκλωσης, ελαχιστοποιεί την ποσότητα των αποβλήτων που προορίζονται για τελική διάθεση και φέρνει την Ευρώπη πιο κοντά στο στόχο των μηδενικών αποβλήτων (zero waste).  Επιπλέον, συμβάλλει στη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και στην εξοικονόμηση πόρων.

Διοργανωτές:

ΗMunicipal Waste Europeείναι η ένωση που εκπροσωπεί τους Δήμους και τις δημόσιες επιχειρήσεις διαχείρισης αποβλήτων σε ευρωπαϊκό επίπεδο και προωθεί την ενημέρωση / ευαισθητοποίηση αναφορικά με τη διαχείριση αποβλήτων.

Τα μέλη της είναι δημόσιοι φορείς και εθνικές ή περιφερειακές οργανώσεις. Κοινή τους δέσμευση αποτελεί η βιώσιμη διαχείριση αποβλήτων που ελαχιστοποιεί τις επιπτώσεις για το περιβάλλον και προωθεί την αποδοτική χρήση των πόρων, λαμβάνοντας υπόψη τοπικούς παράγοντες. Η ένωση Municipal Waste Europe προωθεί τα συμφέροντα των μελών της σε ευρωπαϊκό επίπεδο, διατυπώνοντας κοινή θέση προς τα ευρωπαϊκά όργανα και ενημερώνει τα μέλη της αναφορικά με τις ευρωπαϊκές εξελίξεις.  Η ένωση ενθαρρύνει την ανταλλαγή πληροφοριών και καλών πρακτικών μεταξύ των μελών της αναφορικά με την τοπική διαχείριση των αποβλήτων.

Το EUROCITIES είναι το δίκτυο των μεγάλων ευρωπαϊκών πόλεων, δηλαδή μέλη του είναι οι εκλεγμένες τοπικές αυτοδιοικήσεις μεγάλων ευρωπαϊκών πόλεων. Το δίκτυο EUROCITIES ιδρύθηκε το 1986 από έξι πόλεις μέλη και σήμερα συμμετέχουν σε αυτό περισσότερες από 130 ευρωπαϊκές πόλεις. Το δίκτυο προορίζεται να αποτελέσει μία πολιτική πλατφόρμα που λειτουργεί ως δίαυλος επικοινωνίας με τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα προκειμένου οι τοπικές κυβερνήσεις να μπορούν να αντιμετωπίσουν θέματα στρατηγικών προκλήσεων σε τοπικό επίπεδο.

---

[1]http://ec.europa.eu/environment/circular-economy/index_en.htm

[2]http://ec.europa.eu/environment/waste/studies/pd

Ζητάνε 21.000 ευρώ από οπαδό του κινήματος «Δεν πληρώνω» για διόδια -Τα βάζει με τον ΣΥΡΙΖΑ

Ακόμη και το σπίτι του κινδυνεύει να χάσει ένας άνεργος συμβασιούχος αρχαιολόγος, οπαδός του κινήματος «Δεν πληρώνω», επειδή περνούσε από τα διόδια χωρίς να καταβάλει αντίτιμο επί τρία χρόνια.  

Ο Γιώργος Θεοφάνου έχει περιέλθει σε απόγνωση, καθώς καλείται τώρα να πληρώσει πάνω από 21.000 ευρώ. Συγκεκριμένα, του ζητούν να καταβάλει 427 ευρώ για καθεμία από τις 178 παραβάσεις που του χρεώθηκαν από την εταιρεία που διαχειρίζεται τα διόδια στην Εγνατία οδό, με αποτέλεσμα το χρέος του να φτάνει τα 21.787 ευρώ μαζί με τις προσαυξήσεις.

Ο άνεργος αρχαιολόγος έλαβε πριν από λίγες ημέρες ατομική ειδοποίηση από την εφορία να πληρώσει 8.400 ευρώ έως τις 29 Φεβρουαρίου. Σε περίπτωση που δεν καταβάλλει τα χρήματα απειλείται με κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών, ακόμη και του σπιτιού του, όπως είπε μιλώντας στο Mega.

Μάλιστα, ο κ. Θεοφάνου ξέσπασε κατά του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί όπως είπε το κόμμα στήριζε το κίνημα «Δεν Πληρώνω» μόνο όσο καιρό ήταν στην αντιπολίτευση. «Εκανα λάθος ίσως στο ότι πίστευα ότι όταν θα βγει μια κυβέρνηση της Αριστεράς, αυτή θα άλλαζε τους νόμους και αυτά τα κινήματα θα δικαιώνονταν», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Τώρα, ο άνδρας που είναι άνεργος από τον περασμένο μήνα ζητά να πληρώσει μόνο το αντίτιμο των διοδίων, χωρίς προσαυξήσεις, καθώς έχει δύο ανήλικα παιδιά και κάθε μήνα καταβάλλει διατροφή 500 ευρώ στην εν διαστάσει σύζυγό του, η οποία ζει με τα παιδιά του στην Ιταλία και είναι επίσης άνεργη.

 iefimerida.gr 

Κοκκίνισαν τα γραφεία του.. Άνθιμου

Κόκκινη μπογιά πέταξαν το πρωί άγνωστοι στα γραφεία της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης, που βρίσκονται στην οδό Βογατσικού.

Σύμφωνα με την Αστυνομία, στις 9:40 το πρωί, πέντε - έξι άτομα με καλυμμένα τα χαρακτηριστικά των προσώπων τους, μπήκαν στα γραφεία της Μητρόπολης και έριξαν κόκκινη μπογιά σε τοίχους και έπιπλα. Η αστυνομία ερευνά την υπόθεση

Δήλωση Ανθίμου

Απότι φαίνεται το κόκκινο καρπέτο πρέπει να διατηρεί το χρώμα του και να μη βάφτηκε απο μπογιές.

Χαρείτε το χορό της νύφης και του γαμπρού,σε 3 διαφορετικούς γάμους !

NA

ZHΣΕΙ 

Η ΝΥΦΗ 

ΚΙ Ο ΓΑΜΠΡΟΣ 

(παραδοσιακός 

γάμος)

Χορός της Νύφης ΓΡΙΒΑ- ΚΑΨΑΛΗΣ ΠΕΤΡΩΤΟ
petrwto

Published on Nov 10, 2015

Ωραία ειναι η νύφη μας- Μήλο μου χρυσό μου μήλο. Χορεύει η νύφη Χαρά Τριανταφύλλου (Λαδικού Υπάτης)Στο Γάμο με το Σπύρο Καψάλη (Πετρωτό) που έγινε στις 10 Οκτωβρίου στο ''Κτήμα Πασιάκου'' στη Λαμία.
ΓΙΩΤΑ ΓΡΙΒΑ τραγούδι,
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΑΛΗΣ τραγούδι,
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΚΚΩΝΗΣ κλαρίνο,
ΜΗΤΣΟΣ ΚΑΡΠΕΤΑΣ βιολί,
ΜΠΑΜΠΗΣ ΦΩΤΙΟΥ λαούτο και κιθάρα,
ΤΑΣΟΣ ΜΠΑΡΛΑΣ κρουστά,
ΜΠΑΜΠΗΣ ΜΕΤΣΙΟΣ πλήκτρα.

ΓΙΩΤΑ ΓΡΙΒΑ τραγούδι, 

ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΓΑΜΟΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ  ΣΤΟ ΧΟΡΟ ΤΗΣ ΝΥΦΗΣ

Μαγικός χορός νύφης και γαμπρού

MATREX
 KAI O 3ος  ΓΑΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΩΡΑΙΑ ΕΚΠΛΗΞΗ

Έκπληξη της νύφης στο γαμπρό απο τις φίλες της

dj-Μ.Πίτσιος

 

Η έκθεση της Κομισιόν κατακεραυνώνει την Ελλάδα: Σύνορα χωρίς μηχανήματα, προσωπικό και ίντερνετ- Δεν γίνονται έλεγχοι

Στις 10 Νοεμβρίου του 2015, οι επιθεωρητές της ΕΕ έφτασαν στην Ελλάδα χωρίς προειδοποίηση. Εμειναν τρεις ημέρες και εξέτασαν πόσο καλά λειτουργούν τα ελληνικά σύνορα, που είναι ταυτόχρονα και τα εξωτερικά σύνορα της Σένγκεν.

Το συμπέρασμα της έκθεσης των 23 σελίδων, συντριπτικό: Οι Ελληνες αποτυγχάνουν. Και υπάρχουν πολλοί λόγοι: έλλειψη προσωπικού, ανικανότητα, απουσία εκπαίδευσης, τεχνικές ελλείψεις, κακές εγκαταστάσεις, σύμφωνα με την Die Welt που αποκάλυψε την Τρίτη το περιεχόμενο αυτού του πορίσματος.

Πρόκειται για την έκθεση την οποία υιοθέτησε η Κομισιόν την προηγούμενη εβδομάδα, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι η Ελλάδα αμελεί σοβαρά τα καθήκοντά της και ότι υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις στη φύλαξη των συνόρων. Και αν η χώρα μας δεν τα διορθώσει όλα αυτά σε τρεις μήνες, κινδυνεύει να αποκλειστεί από τη ζώνη Σένγκεν.

Δεν ελέγχονται τα διαβατήρια

Οι Ευρωπαίοι, που επιστρέφουν από τον πόλεμο της Συρίας, αποτελούν τεράστιο κίνδυνο για την Ευρώπη. Αλλά οι Ελληνες συνοριοφύλακες συχνά δεν είναι εξοικειωμένοι με το θέμα, ήταν ένα από τα παράπονα. Οι αξιωματούχοι της ΕΕ διαπίστωσαν ότι τα διαβατήρια των προσφύγων δεν είναι ελέγχονται με τις μεγάλες βάσεις δεδομένων, όπως της Ιντερπόλ. «Αυτό δεν επιτρέπει τη σωστή ταυτοποίηση των ανθρώπων», σημειώνεται.

Οι ταξιδιώτες που περνούν νόμιμα τα σύνορα, ελέγχονται ανεπαρκώς. Η έκθεση της ΕΕ για την επιθεώρηση στα λιμάνια της Χίου και της Σάμου αναφέρει ότι η αυθεντικότητα των διαβατηρίων ελέγχθηκε σε μία περίπτωση, γιατί ο μοναδικός αξιωματούχος που μπορεί να χειριστεί την απαραίτητη συσκευή ήταν σε άδεια.

Δεν υπάρχει ούτε ίντερνετ

Τρομακτικές είναι και οι τεχνικές ελλείψεις στα ελληνικά σύνορα. Πολλές φορές δεν υπάρχουν ακόμη και τα πιο απλά πράγματα, όπως η σύνδεση ίντερνετ. Στη Χίο, όπου έφτασαν 67.000 πρόσφυγες από τον Ιανουάριο ως τον Οκτώβριο του 2015, λειτουργούσαν μόνο δύο μηχανήματα καταγραφής. Και ακόμη και με αυτά υπήρχε πρόβλημα, καθώς δεν υπήρχε σύνδεση ίντερνετ.

Αντί για αυτό, οι αξιωματούχοι παίρνουν αποτυπώματα με μελάνι και τα σκανάρουν μετά. Ομως αυτό απαιτεί δέκα ημέρες, αλλά μέχρι τότε οι πρόσφυγες ήδη είναι καθ' οδόν για τη Γερμανία. Στη Σάμο, όπου έφτασαν 92.000 πρόσφυγες από τον Ιανουάριο ως τον Οκτώβριο του 2015, από τα δύο σκάνερ στην πόλη μόνο ένα λειτουργούσε, γιατί έλειπε ένας αξιωματούχος. Στο λιμάνι, λειτουργούσαν μόνο δύο από τα τρία σκάνερ. Η Αθήνα αποφάσισε να λαμβάνονται αποτυπώματα μόνο από τους ενήλικους άνδρες, κάτι που σημαίνει ότι 25.000 άνθρωποι διέφυγαν τον έλεγχο.

Οι πρόσφυγες ξεφεύγουν από τον έλεγχο

Προφανώς, είναι εύκολο να ξεφύγει κάποιος από την υποχρεωτική καταγραφή. Οι αξιωματούχοι της ΕΕ αναφέρουν ότι μπροστά στα μάτια της ελληνικής αστυνομίας πολλοί πρόσφυγες κατάφερναν να ξεφύγουν πριν τους πάρουν αποτυπώματα. Ο λόγος είναι ότι η καταγραφή δεν γίνεται σε κλειστό χώρο.

Επίσης, σημειώνεται ότι οι ελληνικές αρχές δεν κάνουν τίποτα για εκείνους που είναι εμφανές ότι δεν δικαιούνται άσυλο. Από τα νησιά δεν τους επιστρέφουν στις χώρες προέλευσης, αλλά τους αφήνουν να περνούν στην ενδοχώρα. Και από εκεί, συνεχίζουν το ταξίδι τους για την Ευρώπη.

Κανένα σχέδιο για hotspot

Η έκθεση κατακεραυνώνει την Ελλάδα και επειδή δεν είχε καμία πληροφορία για τα σχέδια δημιουργίας των πέντε hotspot, για τα οποία έχει δεσμευθεί η χώρα μας, σύμφωνα με τα όσα έγραψαν οι αξιωματούχοι έπειτα από την επίσκεψή τους στη Σάμο και τη Χίο.

Επιπλέον, σημειώνεται ότι η Ελλάδα και η Τουρκία μετά βίας συνεργάζονται στον έλεγχο των συνόρων. Η επικοινωνία είναι περίπλοκη και αναποτελεσματική σύμφωνα με τους αξιωματούχους, με αποτέλεσμα να είναι αδύνατη η γρήγορη δράση.

Ελάχιστοι φύλακες

Σύμφωνα με τους Ευρωπαίους, οι Ελληνες συνοριοφύλακες είναι ελάχιστοι και η κατάσταση τους ξεπερνά, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή η αποτελεσματική ταυτοποίηση και καταγραφή των προσφύγων. Το ίδιο ισχύει και για τα ηπειρωτικά σύνορα με την Τουρκία, σύμφωνα με τους αξιωματούχους της ΕΕ, οι οποίοι αναφέρουν χαρακτηριστικά ότι ακόμη και τις ημέρες μικρής κίνησης είναι εύκολο να ξεγελάσει κάποιος τους συνοριοφύλακες και να περάσει απαρατήρητος.

Η έκθεση της ΕΕ όμως ασκεί κριτική και στον ελληνικό στρατό, αναφέροντας ότι μετά βίας μοιράζεται τις πληροφορίες που έχει, με αποτέλεσμα οι συνοριοφύλακες να έχουν μία γενική άποψη για τα πλοία που δεν δίνουν αναγνωριστικό σήμα, προκειμένου να εντοπίσουν τα σκάφη με τους πρόσφυγες.

Η έκθεση θα συζητηθεί από τα μέλη της ΕΕ και αν οι υπόλοιπες χώρες υιοθετήσουν τα ευρήματα των αξιωματούχων, η Ελλάδα θα έχει τρεις μήνες να βελτιωθεί, διαφορετικά κινδυνεύει να μείνει εκτός Σένγκεν. 

iefimerida.gr 

Θεσσαλονίκη: Πέταξαν κόκκινη μπογιά μέσα στα γραφεία της Μητρόποληςζ

Κόκκινη μπογιά πέταξαν το πρωί άγνωστοι στα γραφεία της Ιεράς Μητρόπολης Θεσσαλονίκης, που βρίσκονται στην οδό Βογατσικού.

Σύμφωνα με την Αστυνομία, στις 9:40 το πρωί, πέντε - έξι άτομα με καλυμμένα τα χαρακτηριστικά των προσώπων τους, μπήκαν στα γραφεία της Μητρόπολης και έριξαν κόκκινη μπογιά σε τοίχους και έπιπλα.

Λλ 

THESTIVAL GR

Δήλωση του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμου

Η ομάδα αποχώρησε μέσα σε λίγα λεπτά. Το περιστατικό ερευνά η αστυνομική διεύθυνση Θεσσαλονίκης.

Ο Ελληνας που έβαλε το ελαιόλαδο στις βιτρίνες του «Harrods». 29/01/2013

Εγινε γνωστός με το λάδι «λ», το πιο ακριβό λάδι στον κόσμο. Για να το λανσάρει έστειλε 80 χειροποίητες κασετίνες με κούριερ σε trendsetters και δημοσιογράφους γκουρμέ.

Στην Ντονατέλα Βερσάτσε, στον Ιαν Σράγκερ, ο οποίος ήταν ιδιοκτήτης του Studio 54 και δημιουργός του πρώτου boutique hotel μαζί με τον Φίλιπ Σταρκ, στους «Los Angeles Times» και στους «New York Times». «Οχι απαραίτητα για να τους κάνω πελάτες, αλλά για να διαδοθεί το «λ» μέσω του word of mouth» αναφέρει ο ίδιος.

Τώρα λανσάρει το πρώτο υπογεγραμμένο ελαιόλαδο στον κόσμο. Μπορείς να το παραγγείλεις με την υπογραφή σου πάνω ως μεταξοτυπία, είναι limited production, αριθμημένο μπουκάλι, και περικλείεται σε χειροποίητη κασετίνα από λευκό λακαρισμένο μασίφ ξύλο, με δύο πλακέτες λευκόχρυσου. Η τιμή του, 11.000 ευρώ.

Λάδι πολυτελείας

Το πρώτα πράγματα που τραβάνε την προσοχή στο «λ» είναι το μπουκάλι του και η θήκη πολυτελείας. Θα μπορούσε να παραπέμπει σε άρωμα ή σε ένα ακριβό ουίσκι, σε καμία περίπτωση όμως σε αγνό παρθένο ελαιόλαδο Κρήτης. «Ηθελα να δημιουργήσω ένα κόσμημα στο τραπέζι. Το μπουκάλι είναι χειροποίητο. Ακόμα και η ετικέτα πίσω μπαίνει με το χέρι, όπως και ο φελλός. Ηθελα να φτιάξω ένα προϊόν μαγικό, να σε ταξιδεύει στη γεύση», αναφέρει ο κ. Κολιόπουλος .

«Μπορώ να μιλήσω άφοβα για την ποιότητά του, καθώς το προϊόν μου έχει περάσει από επίσημες χημικές και οργανοληπτικές αναλύσεις. Πήρα, μάλιστα, και ασημένιο βραβείο στο New York Festival, αλλά στοχεύω στο χρυσό», τονίζει χαρακτηριστικά και οι πρωτιές του «Lambda» δεν σταματούν εδώ.

Ιδρυτής και διευθύνων της Speiron

Επάγγελμα: τελειομανής. Οραμά του να πουλήσει το καλύτερο λάδι στον κόσμο... στους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο. Και να συνεχίσει να επιλέγει και να λανσάρει και άλλα ελληνικά προϊόντα ως τα καλύτερα στον κόσμο.

Οι πρωτιές του «λ» είναι πολλές. Είναι το πρώτο λάδι πολυτελείας στον κόσμο, το πρώτο λάδι στο οποίο αναγράφεται η ultra premium κατηγορία του, το πρώτο επίσης με συσκευασία λευκών αποχρώσεων σε αντίθεση με τα γήινα χρώματα που έχουν τα υπόλοιπα. Είναι το πρώτο σε τόσο ακριβή συσκευασία δώρου παγκοσμίως (€ 150 ή $ 180), αλλιώς € 41 το μπουκάλι (500 ml). Το «λ» αναβαθμίζει εξίμισι φορές την προστιθέμενη εξαγώγιμη αξία του ελληνικού ελαιόλαδου στο εξωτερικό.

Λάδι από βιβλία

Το «λ» είναι το πρώτο λάδι που δεν φτιάχτηκε από ελιές αλλά από βιβλία, λέει ο ίδιος. Είναι καρπός εγκεφαλικής σκέψης. Τον βοήθησαν τα διαβάσματά του. Κυρίως ο Πίντσον. Είναι σαν να ανατρέπει όλο το Σύμπαν, να πριονίζει το στάτους κβο.

Βασικότατη επιρροή του θεωρεί τον Στέλιο Ράμφο, ο οποίος στα βιβλία του ασχολείται με το τι φταίει στον ελληνικό ψυχισμό και δεν μπορεί να προαχθεί. «Ο καημός του ενός» τον εκφράζει απόλυτα. Και βεβαίως ο αρχιτέκτονας Ζενέτος, γιατί πιστεύει ότι οι πρωτοπόροι στην Ελλάδα πάντα αισθάνονταν μια μοναξιά.

Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα της Ελλάδας δεν ενισχύει την επιχειρηματικότητα, πιστεύει. Δεν καταλαβαίνουν τι κάνεις και αντί τουλάχιστον να πουν «προχώρα», μόνο σε αποθαρρύνουν. Κατέληξε ότι έπρεπε να κάνει τη δική του υπέρβαση. Είπε: «Ο κόσμος δεν είναι έτσι όπως μου τον έχουν μάθει στην Ελλάδα, όπου όλα είναι ένα ακίνητο σύμπαν. Στον κόσμο μπορεί να υπάρχει ρευστότητα».

Επρεπε όμως πρώτα να φτιάξει τον εαυτό μου. «Να φτάσω στο «μηδέν». Αποκαθήλωσε πλήρως την Ελλάδα και είπε: «Δεν αξίζουμε τίποτε». Αυτό είναι και το μυστικό για την αυτογνωσία του Νεοέλληνα. Πρέπει να δεις τον εαυτό σου ως μηδενικό για να ξαναβρείς το ένα σου, να δημιουργήσεις. Είτε είσαι επιχειρηματίας είτε δάσκαλος.

Ηθελε να κάνει κάτι αποκλειστικό επειδή του αρέσουν τα ιδιαίτερα πράγματα

«Δεν θα πάρω μια Rolls-Royce, αλλά αναγνωρίζω γιατί υπάρχει στον κόσμο. Το κυριότερο, το ότι δεν οδηγώ Rolls-Royce, δεν σημαίνει ότι δεν μπορώ να φτιάξω μία. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει πολύς κόσμος που το καταλαβαίνει αυτό. Κάθε άνθρωπος πρέπει να έχει το αντικείμενο που τον εκφράζει. Ανέκαθεν συνέβαινε αυτό. Οσο πιο απόμακρο είναι ένα αγαθό τόσο πιο πολύ το θέλουμε. Πολλοί θα αντιμάχονταν αυτήν την άποψη, αλλά ίσως δεν την αναγνωρίζουν στον τρόπο με τον οποίο αντιδρούν και οι ίδιοι» δήλωσε σε συνέντευξή του στο Βήμα.

Εκανε το πρώτο πολυτελές αγαθό από ελληνικά χέρια. Εφερε το premiumization που εφαρμόζεται χρόνια στα ποτά, στο λάδι. Η κατηγορία ultra premium δεν υπήρχε, αλλά αποφάσισε να το πει έτσι επειδή έτσι του αρέσει. Είναι το πρώτο λάδι που χρησιμοποίησε αυτήν την ιδέα μάρκετινγκ.

Δεν έχει φύγει ποτέ στο εξωτερικό, δεν έχει μείνει ποτέ έξω και αυτό είναι ένα ενδιαφέρον case study. Ολα έγιναν μέσα από το λάπτοπ, διότι έχει το ταλέντο να ανακαλύπτω τη χρήσιμη γνώση κάτω από στρώματα άχρηστων πληροφοριών. Είναι εφικτό να ζεις σε μια χώρα και να κάνεις καριέρα σε άλλη. Οπως ο Ζενέτος, αλλά και ο Μορικόνε, ο οποίος έκανε καριέρα στο Χόλιγουντ όντας στη Ρώμη. Μένει στην Ελλάδα γιατί αγαπά τη χώρα του. Στην ουσία της, όχι όπως είναι.

Πλούσιος δεν έγινε, αλλά συνεχίζει, αυτή είναι η τρέλα του. Το ότι κατάφερε και άλλους να παθιαστούν με το προϊόν μου, σημαίνει ότι πέτυχε. Η Speiron δεν είναι εταιρεία των τζίρων. Τη φαντάζεται μικρή και ταγμένη, α λα Rolls-Royce. Εχει κάνει κάτι μοναδικό σε παγκόσμια κλίμακα, και αυτό ήθελε.

Η συμβουλή του σε κάθε επίδοξο επιχειρηματία ή δημιουργό

Είναι να μην ακούει το «γύρω γύρω». Το μέλλον της Ελλάδας δεν είναι σε αυτό που βλέπουμε γύρω μας, στο τώρα. Το μυστικό είναι η σπανιότητα και η μικρή παραγωγή. Αλλά και η προστιθέμενη αξία, που σημαίνει αυτοπεποίθηση, όραμα. Στην Ελλάδα, στα προϊόντα της, αλλά πρωτίστως στον εαυτό μας.

«Αν διοχετεύαμε ελάχιστο από το πάθος με το οποίο διαδηλώνουμε στην αμερικανική πρεσβεία σε ένα όραμα, θα ανορθώναμε την οικονομία. Να βρεθούν επιχειρηματίες και να τυποποιήσουν προϊόντα που θα κατακτήσουν την Αμερική ειρηνικά».

Με πτυχίο Νομικής

Με πτυχίο Νομικής και προϋπηρεσία σε διαφημιστική ως copywriter, ο Γιώργος Κολιόπουλος έγινε ο επιχειρηματίας που είδε το ελληνικό λάδι ως τον «υγρό χρυσό» και εισέβαλε στις αγορές του Χονγκ Κονγκ, της Σιγκαπούρης, του Αμπου Ντάμπι, αλλά και στις πανάκριβες βιτρίνες του λονδρέζικου πολυκαταστήματος «Harrods».

Το «λ» ή «Lambda», όπως ονομάζεται το ελαιόλαδο πολυτελείας, πήρε το όνομά του από το αρχικό γράμμα της λέξης «λάδι» και τα τελευταία χρόνια εξελίσσεται σε ένα πανίσχυρο brand name, γεγονός που οφείλεται στην προσπάθεια του κ. Κολιόπουλου να δημιουργήσει ένα προϊόν πολυτελείας σε πανάκριβο gift box, το οποίο θα απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό. Ο ίδιος, ο οποίος δεν έχει βγει ποτέ στο εξωτερικό, κατάφερε μέσω του laptop του να διαδώσει το ελληνικό ελαιόλαδο στις διεθνείς αγορές και να κυριαρχήσει στις βιτρίνες του «Harrods».

Πηγές: iefimerida.gr , lesvosnews.net/ , Harrods (£50.00 σημερινή τιμή) , wikipedia

Αντικλείδι , http://antikleidi.com

Ευρωπαϊκός δορυφόρος, ελληνικό hardware ΤΑΣΟΥΛΑ ΕΠΤΑΚΟΙΛΗ

Είμαστε στο Κορωπί, στο κτίριο της εταιρείας European Sensor Systems (ESS), μπροστά στο clean room. O συγκεκριμένος «καθαρός χώρος», ειδικά σχεδιασμένος και αποστειρωμένος, είναι κλάσης 10.000, δεν περιέχει δηλαδή περισσότερα από 10.000 μικροσωματίδια σκόνης. Γι’ αυτό και ο φωτογράφος μας, για να μπει εκεί, πρέπει να κάνει ειδική προετοιμασία: να φορέσει ποδιά, γάντια και σκουφάκι στα μαλλιά, να βγάλει τα παπούτσια του - ώστε να μη μολύνει το εργαστηριακό περιβάλλον. Αυτή η διαδικασία είναι ρουτίνα για όσους εργάζονται στην ESS. Υψηλή τεχνολογία, γαρ. Εδώ, άλλωστε, φτιάχνεται ένα καινοτόμο προϊόν που χρησιμοποιείται για διαστημικές εφαρμογές. Καλώς ήρθατε στον θαυμαστό κόσμο της ελληνικής διαστημικής βιομηχανίας, η οποία -μην απορείτε- όχι μόνο υπάρχει, αλλά και ανθεί, παρά την κρίση και τις τρικλοποδιές που, συνειδητά ή ασυνείδητα, της βάζει το συχνά στενόμυαλο και κοντόφθαλμο ελληνικό κράτος.

Επιστροφή στο clean room. Oι άνθρωποι της ESS ελέγχουν κατά πόσον ο μικροσκοπικός αισθητήρας πίεσης που έχουν κατασκευάσει -και ο οποίος κοστίζει 10.000 ευρώ- είναι έτοιμος να σταλεί στον πελάτη. Τι είναι όμως αυτός ο αισθητήρας και σε τι χρησιμεύει; Ας τα πούμε απλά και κατανοητά. Κάθε δορυφόρος που στέλνεται στο Διάστημα διαθέτει μια δεξαμενή καυσίμου. Και έναν αισθητήρα που πρέπει να μετράει την ποσότητα αυτού του καυσίμου, το οποίο είναι άκρως τοξικό. Τον πρώτο χρόνο, οι ενδείξεις του είναι απολύτως ακριβείς. «Είναι σαν το γάμο. Στην αρχή όλα λειτουργούν τέλεια», λέει χαριτολογώντας ο Εμμανουήλ Ζερβάκης, γενικός διευθυντής της ESS. «Στη συνέχεια, όμως, η ακρίβειά του φθίνει. Και αυτό οφείλεται στο εξαιρετικά αντίξοο περιβάλλον του Διαστήματος, με την ακτινοβολία, τη γήρανση των υλικών και πολλούς άλλους επιβαρυντικούς παράγοντες. Σκεφτείτε, λοιπόν, τι συμβαίνει έπειτα από 15-20 χρόνια - τόσα κατά μέσο όρο μένει ένας δορυφόρος στο Διάστημα. Αν λόγω εσφαλμένης ένδειξης του αισθητήρα η εικόνα που έχει ο χειριστής του είναι ότι το καύσιμο τελειώνει, πρέπει να οδηγήσει το δορυφόρο προς τη Γη, ώστε να καταστραφεί μπαίνοντας στην ατμόσφαιρα. Διαφορετικά, δεν θα μπορεί να τον κινήσει και θα αφήσει στο Διάστημα ένα “σκουπίδι”. Τα πρόστιμα που προβλέπονται γι’ αυτή την περίπτωση ανέρχονται σε αρκετές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ. Και αν, από την άλλη, καύσιμο υπάρχει αλλά δεν φαίνεται, ο χειριστής θα έχει αναγκαστεί να καταστρέψει πρόωρα το δορυφόρο χωρίς λόγο, κάτι που του κοστίζει επίσης εκατοντάδες εκατομμύρια».

Η ESS έρχεται να δώσει λύση με τους δικούς της, πρωτοποριακούς και πάνω απ’ όλα αξιόπιστους αισθητήρες, βασισμένους στην τεχνολογία Microelectromechanical Systems (MEMS) και κατασκευασμένους πάνω σε δισκία πυριτίου. Και μάλιστα είναι η μοναδική εταιρεία που παράγει ένα τέτοιο προϊόν. Πώς έφτασε έως εδώ; «Ηταν στρατηγική επιλογή μας να μπούμε στο χώρο της διαστημικής βιομηχανίας και να δοκιμάσουμε τις δυνάμεις μας», εξηγεί ο κ. Ζερβάκης. Το 2007 υπογράψαμε το πρώτο συμβόλαιό μας με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (European Space Agency - ESA). Εμειναν πολύ ευχαριστημένοι και μας σύστησαν στην AIRBUS, έναν από τους δύο ευρωπαϊκούς κολοσσούς, μαζί με την THALES, που δραστηριοποιούνται στις διαστημικές αποστολές. Το ένα συμβόλαιο έφερνε το άλλο, κι έτσι σήμερα είμαστε βασικοί προμηθευτές τους σε αισθητήρες πίεσης αλλά και επιτάχυνσης (κατά την εκτόξευση του δορυφόρου)».

Ισως ακούγεται απλό, αλλά δεν είναι. «Η διαδικασία πιστοποίησης για να αγοράσει η ESA οτιδήποτε από μια εταιρεία είναι απίστευτα πολύπλοκη και απαιτητική. Για κάθε υλικό που χρησιμοποιούμε -ακόμη και για τις βίδες- πρέπει να ξέρει από τι ακριβώς είναι φτιαγμένο, ποιος είναι ο προμηθευτής, το serial number του. Και τα θέλει όλα γραμμένα αναλυτικά. Το να χτιστεί, λοιπόν, μια σχέση εμπιστοσύνης μαζί της θέλει χρόνο, χρήμα και αφοσίωση. Γι’ αυτό λίγοι το προσπαθούν και ακόμη λιγότεροι το πετυχαίνουν».

Ελληνες στο Διάστημα

Αλλά δεν υπάρχει μόνο η ESS. H TELETEL παράγει hardware το οποίο ελέγχει την ομαλή λειτουργία των βασικών υποσυστημάτων των δορυφόρων πριν από την εκτόξευση αλλά και λογισμικό που ελέγχει τη λειτουργία πτήσης τους. Η Hellas SAT παρέχει υπηρεσίες μετάδοσης πληροφοριών δεδομένων και φωνής σε μεγάλο αριθμό χρηστών ανά τον κόσμο. Η Prisma Electronics  κατασκευάζει ειδικών προδιαγραφών καλώδια για διαστημική χρήση και η INASCO διατάξεις με σύνθετα υλικά τα οποία χρησιμοποιούνται στο Διάστημα λόγω του χαμηλού τους βάρους και της αντοχής τους. Και ο κατάλογος δεν σταματά εδώ. «Σαράντα εταιρείες ασχολούνται σήμερα με το Διάστημα», με ενημερώνει ο Αθανάσιος Πότσης, δραστήριος πρόεδρος της Ενωσης Ελληνικών Βιομηχανιών Διαστημικής Τεχνολογίας και Εφαρμογών (ΕΒΙΔΙΤΕ). «Εχουν τζίρο που ξεπερνά τα 200 εκατ. ευρώ ετησίως, απασχολούν περίπου 5.000 εργαζομένους και τα προϊόντα τους εξάγονται κατά 99,9%!» Ενα success story άγνωστο, δυστυχώς, στο ευρύ κοινό...

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή. Η χώρα μας έγινε μέλος της περίφημης ESA, δηλαδή του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος, το 2005, κατά την περίοδο (επίπλαστης, όπως αποδείχθηκε) ευφορίας που ακολούθησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Η ετήσια συνδρομή για τη συμμετοχή της είναι 10 εκατ. ευρώ. Μεγάλο ποσό, αναμφίβολα. «Υπάρχει όμως μια ιδιαιτερότητα. Βάσει του καταστατικού της ESA, η συνδρομή επιστρέφεται σε ποσοστό 90% στην Ελλάδα με τη μορφή βιομηχανικού έργου». Στα μέσα της δεκαετίας του 2000, βιομηχανικό έργο στην Ελλάδα υπήρχε ελάχιστο. «Αυτό δεν το είχαμε συνειδητοποιήσει ως χώρα όταν μπήκαμε στην ESA», λέει ο κ. Πότσης. «Σκεφτόμασταν μόνο το κομμάτι της έρευνας, το οποίο όμως αφορά μόνο στο 5% του μπάτζετ της. Γι’ αυτό κι εμείς, ως Ενωση, αποφασίστηκε να ενταχθούμε στη Γενική Γραμματεία Ερευνας και Τεχνολογίας». Κάπως έτσι, όλη αυτή η χάι-τεκ βιομηχανία βρέθηκε στην αρμοδιότητα των γραφειοκρατών του υπουργείου Παιδείας. Απίστευτο και όμως ελληνικό!

Τότε, υπήρχε μόνο ένας μικρός πυρήνας ελληνικών εταιρειών που ασχολούνταν με το Διάστημα. Οι νέες προκλήσεις, όμως, έφεραν κι άλλες. «Ο κλάδος μας χτίστηκε από μηδενική βάση, με επιχειρήσεις εστιασμένες στην καινοτομία, χωρίς τις αγκυλώσεις και τα βαρίδια του παρελθόντος. Ξέρουμε όλοι καλά πως η ESA δεν παίζει. Οταν ετοιμάζει μια αποστολή στον Αρη, για παράδειγμα, θέλει να πάρει από εσένα ένα προϊόν αξιόπιστο, που θα δουλεύει άψογα και δεν θα την προδώσει».

Με τον καιρό, το πελατολόγιό τους διευρύνθηκε. Ενδιαφέρον για τα ελληνικά διαστημικά προϊόντα έχουν δείξει η Κίνα, το Ισραήλ, ο Καναδάς, η Ινδία. Δεν αρκεί όμως μόνο η προσπάθεια από πλευράς των ίδιων των εταιρειών. Πρέπει και το ελληνικό κράτος να συνειδητοποιήσει τη σημασία και τη δυναμική της διαστημικής βιομηχανίας μας. «Για να μείνουν στην Ελλάδα οι επιστήμονές μας», όπως τονίζει ο κ. Πότσης. «Δεν μπορεί το υπουργείο Παιδείας να μεριμνά μόνο για τα ερευνητικά ινστιτούτα και τον ακαδημαϊκό χώρο. Βγάζουμε πολλούς εξαιρετικούς επιστήμονες, οι οποίοι φεύγουν από την πατρίδα μας, πάνε στην Ολλανδία, για παράδειγμα, φτιάχνουν εκεί ένα καινοτόμο προϊόν, το οποίο μετά η Ελλάδα θα αναγκαστεί να αγοράσει γιατί το χρειάζεται. Δεν είναι παράλογο;»

Αναμφίβολα είναι. Τι του λένε, όμως, οι ιθύνοντες όταν ως πρόεδρος του κλάδου θίγει αυτά τα ζητήματα; «Η χώρα περνάει μια πολύ δύσκολη περίοδο. Οταν πας σε έναν υπουργό, που έχει πολλά και σοβαρά προβλήματα να λύσει, και του μιλάς για το Διάστημα, θα σε δει σαν εξωγήινο! Αλλά ακριβώς αυτή την υπέρβαση πρέπει να κάνει η ελληνική κυβέρνηση: με το βλέμμα στο μέλλον, να δώσει προσοχή στους ανθρώπους που μπορούν να κάνουν τη διαφορά... Ενδεικτικά σας λέω ότι σε μια εξαιρετική χρονιά για το ελαιόλαδο οι εξαγωγές δεν θα ξεπεράσουν τα 600 εκατ. ευρώ. Εμείς χωρίς καμία απολύτως υποστήριξη φτάνουμε τα 200 εκατ.». Αναφέρει και μια χαρακτηριστική στιχομυθία. «Η ESA “τρέχει” ένα πρόγραμμα χρηματοδότησης start-up. Οταν πήγαμε στη Γενική Γραμματεία Ερευνας και Τεχνολογίας και τους είπαμε ότι χρειαζόμαστε τη βοήθειά τους για να ενταχθούμε κι εμείς σ’ αυτό, ξέρετε τις μας απάντησαν: Οτι έχουμε αρκετές εταιρείες για το Διάστημα στην Ελλάδα, δεν θέλουμε άλλες!»