 |
| ΟΜΗΡΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ |
Με αφορμή τα όσα ανέφερα σε κάποια διάλεξη που έχω κάνει πρόσφατα με το Κυπριακό Κέντρο Μελετών και σχετικού άρθρου που έχω στείλει σε δεκάδες χιλιάδες λήπτες των άρθρων μου, σε σχέση με το ξέπλυμα του αμύθητου χρήματος του Σλόποταν Μιλόσεβιτς, σας μεταφέρω πιο κάτω σχετική μαρτυρία του κυρίου Γιάννου Σταυριανού καθώς επίσης και σχετικό άρθρο μου με βίντεο που ακολουθεί.
Είναι επιτέλους καιρός να ειπωθούν κάποιες σκληρές αλήθειες για τον ρόλο που έπαιξαν ο πρώην Πρόεδρος Τάσος Παπαδόπουλος και ο νυν Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης τόσο στο ξέπλυμα των κλεμμένων χρημάτων του Γιουγκοσλαβικού Λαού (12δις) όσο και στο ξέπλυμα των κλεμμένων 50δις του Ρώσικου λαού για να διαφανεί επιτέλους στις τσέπες ποίων κατέληξε αυτό το αμύθητο χρήμα. Τα δύο πιο πάνω γεγονότα ήσαν η κύρια αφορμή να στοχοποιηθεί από τους ξένους το κυπριακό τραπεζικό σύστημα και η οικονομία με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε στα τα σημερινά τραγικά για την Κύπρο και τον Λαό της αποτελέσματα.
Τα τελευταία 15 χρόνια τολμώ και δημοσιοποιώ μέσω του διαδικτύου άρθρα μου, τα οποία διαβάζουν δεκάδες χιλιάδες αναγνώστες μου, για σκληρές αλήθειες που η πλειοψηφία των πολιτών τις αγνοεί και θα συνεχίσω να το κάνω μέχρι να πετύχω αυτός ο λαός να βγει επιτέλους από την πλάνη του και να αντιληφθεί ποίοι τον κατέστρεψαν. Όπως είχα αναφέρει πολλές φορές στο παρελθόν, οι δύο προαναφερόμενοι προεδρικοί ηγετίσκοι έπρεπε από καιρό να βρίσκονταν στην φυλακή για τον βρώμικο τους ρόλο τόσο στο Χρηματιστηριακό Έγκλημα όσο και στο ξέπλυμα βρώμικου χρήματος αλλά παρ’ όλα αυτά ο απίστευτα ανώριμος πολιτικά λαός τους εξέλεξε Προέδρους. Παπαδόπουλος και Αναστασιάδης ήταν οι ηθικοί αυτουργοί ενός ακόμη μεγάλου εγκλήματος, γιατί έπαιξαν βρώμικα παιχνίδια εξουσίας τα οποία είχαν σαν αποτέλεσμα να φέρουν στην εξουσία το ανόητο και ανεκδιήγητο ανθρωπάκι που ακούει στο όνομα Δημήτρης Χριστόφιας το οποίο μας έδωσε την χαριστική βολή. Όλα αυτά που μας συμβαίνουν σήμερα δεν ήρθαν εξωγήινοι και μας τα προκάλεσαν, τα προκάλεσε η δική μας πολιτική ανωριμότητα, γιατί για δεκαετίες τώρα, ανακυκλώνουμε και εναλλάσσουμε στην εξουσία τα 3 μεγάλα και διεφθαρμένα κόμματα του κατεστημένου ΔΗΣΥ, ΑΚΕΛ, ΔΗΚΟ. Όλα τα πιο πάνω προς γνώσιν και συμμόρφωση στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές του Μάη.
Όμηρος Αλεξάνδρου
<<Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ Π. ΣΤΑΥΡΙΑΝΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΣΤΗ «Σ»
Ήμουν παρών όταν μετρούσαν τα εκατομμύρια του Μιλόσεβιτς
Μεταξύ πολλών άλλων ο Γιάννος Σταυριανός ανέφερε στην εφημερίδα μας ότι δύο φορές είδε να είναι παρούσα στην παραλαβή και μια ηλικιωμένη κυρία, η οποία φάνηκε να είχε λόγο στην όλη υπόθεση…
Δύο φορές την εβδομάδα βλέπαμε να έρχονται ξύλινα κασόνια, τα οποία συνόδευαν Γιουγκοσλάβοι και τα οποία παραδίδονταν στους συναδέλφους της Λαϊκής Τράπεζας. Οι υπάλληλοι τα άνοιγαν, μετρούσαν τα λεφτά, ξανάκλειναν τα κασόνια και τα παρέδιδαν στο διευθυντικό στέλεχος της Λαϊκής, που ήταν παρόν στην καταμέτρηση
Ένα πέπλο σιωπής γύρω από την υπόθεση των εκατομμυρίων του Μιλόσεβιτς επικρατούσε κι επικρατεί ακόμα, παρά το γεγονός ότι είχε φτάσει και στο δικαστήριο μετά από μια αγωγή που είχε καταχωρίσει το δικηγορικό γραφείο Τάσσος Παπαδόπουλος εναντίον της εφημερίδας «Financial Times»
«Στο παλιό αεροδρόμιο της Λάρνακας υπήρχαν κάμερες, οι οποίες κατέγραφαν όλες τις κινήσεις εκεί. Αν ψάξετε, μπορείτε να βρείτε τις κάμερες για να δείτε πώς γίνονταν όλα αυτά. Πρέπει να υπάρχουν σε αρχείο οι ταινίες»
«Ήμουν παρών σε πάρα πολλές περιπτώσεις παραλαβής κασονιών γεμάτων με χρήματα που έρχονταν από τη Γιουγκοσλαβία. Έρχονταν στο κατάστημα της Λαϊκής Τράπεζας στο αεροδρόμιο, χωρίς να περάσουν από τελωνειακό έλεγχο και καταμετρούντο από τους συναδέλφους της Λαϊκής στην παρουσία διευθυντικού στελέχους της. Συνήθως τα κασόνια περιείχαν γερμανικά μάρκα σε χαρτονομίσματα των 1.000». Με αυτή την επώνυμη δήλωση πρώην υπάλληλος τράπεζας, ο Γιάννος Σταυριανός, μας κάλεσε την περασμένη Τετάρτη «για να μας μιλήσει ανοικτά», όπως είπε, «για τα εκατομμύρια του Μιλόσεβιτς». Πήγαμε και μάθαμε πολλά και διαφωτιστικά για την περιβόητη υπόθεση…
Πριν προχωρήσουμε στην αφήγηση-συνέντευξη του Γιάννου Σταυριανού, να θυμίσουμε ότι πριν από τέσσερεις περίπου μήνες η εφημερίδα μας είχε δημοσιεύσει μια μεγάλη έρευνα για τα εκατομμύρια που ο Γιουγκοσλάβος ηγέτης Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς έστελλε στην Κύπρο μέσα σε κασόνια και μαύρα σακούλια, χωρίς να γίνει γνωστό πού κατέληγαν αυτά τα χρήματα. Πολλά είχαν λεχθεί κατά καιρούς, ενώ η χώρα μας είχε κατηγορηθεί και για ξέπλυμα χρήματος λόγω της υπόθεσης αυτής.
Πέπλο σιωπής
Ένα πέπλο σιωπής γύρω από την υπόθεση των εκατομμυρίων του Μιλόσεβιτς επικρατούσε κι επικρατεί ακόμα, παρά το γεγονός ότι είχε φτάσει και στο δικαστήριο μετά από μια αγωγή που είχε καταχωρίσει το δικηγορικό γραφείο Τάσσος Παπαδόπουλος εναντίον της εφημερίδας «Financial Times». Το δικηγορικό γραφείο ζητούσε αποζημιώσεις από την εφημερίδα για δημοσιεύματά της, τα οποία το συνέδεαν με την υπόθεση. Συγκεκριμένα, η εφημερίδα είχε δημοσιεύσει ότι το εν λόγω γραφείο είχε εγγράψει κι εκπροσωπούσε οκτώ υπεράκτιες εταιρείες, οι οποίες πήραν τη θέση της γιουγκοσλαβικής τράπεζας Beogradska, που είχε την έδρα της στη Λευκωσία και δεχόταν χρήματα από τη Γιουγκοσλαβία.
Η Beogradska Banka
Να σημειωθεί ότι όταν ξέσπασε ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία, το 1992, τα Ηνωμένα Έθνη είχαν επιβάλει κυρώσεις στη Σερβία, κάτι που υποχρέωσε την Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου να εκδώσει αυστηρές οδηγίες για τον έλεγχο των κεφαλαίων από τη Γιουγκοσλαβία. Οι οδηγίες αυτές όμως έδεσαν κυριολεκτικά τα χέρια της Beogradska. Η Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου, υπό τον Αυξέντη Αυξεντίου τότε, είχε στείλει και δύο υπαλλήλους της στα γραφεία της Beogradska για να ελέγχουν όλες τις συναλλαγές.
Η διευθύντρια της τράπεζας, η Μπόρκα Βούτιτς, έπρεπε να βρει έναν τρόπο να αντιδράσει, ώστε η τράπεζα να συνεχίσει να δέχεται μετρητά από τον Μιλόσεβιτς. Όπως η ίδια είπε σε συνέντευξή της στον δημοσιογράφο Γιάννη Τέλλογλου του «Σκάι», ζήτησε τη βοήθεια του Τάσσου Παπαδόπουλου, ο οποίος, μαζί με τον συνεργάτη του Πάμπο Ιωαννίδη, τη συμβουλεύσαν να δημιουργήσει υπεράκτιες εταιρείες που θα έπαιρναν περίπου τη θέση της τράπεζας. Θα εργάζονταν, δηλαδή, «αντ’ αυτής».
Οι οκτώ υπεράκτιες εταιρείες που δημιουργήθηκαν ήταν οι: ANTEXOL, BROWNCOURT, VANTERVEST, LAMORAL, VERICON, CABCOM HILLSAY και SOUTHMED.
Με διεύθυνση το γραφείο Τ. Παπαδόπουλος
Από έρευνα που κάναμε στο Γραφείο του Εφόρου Εταιρειών, μόνον τέσσερεις από τις οκτώ αυτές εταιρείες εξακολουθούν να είναι εγγεγραμμένες. Φυσικά ίσως να είχαν διαγραφεί όλες και να ενεγράφησαν άλλες, άσχετες, με μικρή παραλλαγή στο όνομά τους. Όμως οι πρώτες τέσσερεις διεγράφησαν μεταξύ 2000-2003. Για τη VERICON βρήκαμε ότι από το 2005 μέχρι και το 2006 έκανε αλλαγή αξιωματούχων και αλλαγή της διεύθυνσης του γραφείου της. Οι διευθυντές της επίσης άλλαξαν. Πάντως και οι οκτώ εταιρείες, όταν ενεγράφησαν στην Κύπρο, είχαν τα γραφεία τους στη διεύθυνση Σοφούλη 2, Μέγαρο Σιαντεκλαίρ στη Λευκωσία. Στην ίδια διεύθυνση βρίσκεται και το δικηγορικό γραφείο Τάσσος Παπαδόπουλος.
Το γραφείο του μ. Τάσσου Παπαδόπουλου είχε κατηγορηθεί αρκετές φορές ότι έκανε τα στραβά μάτια στο ξέπλυμα χρήματος από τη Γιουγκοσλαβία στην Κύπρο. Για να αποδείξει το αντίθετο, ο πρώην Πρόεδρος είχε καταχωρίσει την προαναφερθείσα αγωγή κατά της εφημερίδας «Financial Times», ζητώντας αποζημιώσεις 250.000 λιρών για δυσφήμιση και όχι μόνον.
Η κοινοποίηση στο Facebook που ξανάνοιξε το θέμα
Το δημοσίευμά μας του Απριλίου ήρθε ξανά στη δημοσιότητα, όταν χρήστης ενός από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, του Facebook, το κοινοποίησε την περασμένη εβδομάδα. Την κοινοποίηση είδε άτομο, το οποίο ήταν παρόν σε αρκετές περιπτώσεις παραλαβής κασονιών γεμάτων μετρητά από τη Γιουγκοσλαβία, μια κι εργαζόταν τότε σε τράπεζα στο αεροδρόμιο Λάρνακας. Το άτομο αυτό επικοινώνησε με την εφημερίδα μας και μας είπε πως είναι πρόθυμο να μιλήσει επωνύμως για όλα όσα είδε να συμβαίνουν όταν γινόταν η παραλαβή των χρημάτων. Πρόκειται για τον Γιάννο Σταυριανό, αδελφό του βουλευτή του ΑΚΕΛ Πανίκου Σταυριανού, τον οποίο συναντήσαμε την περασμένη Τετάρτη στη Λάρνακα, όπου διαμένει.
Ο Γ. Σταυριανός, λοιπόν, μας είπε πως τότε εργαζόταν σε τράπεζα και συγκεκριμένα στο κατάστημα που λειτουργούσε στο Αεροδρόμιο Λάρνακας.
«Ήμουν παρών σε πάρα πολλές περιπτώσεις παραλαβής κασονιών γεμάτων με χρήματα που έρχονταν από τη Γιουγκοσλαβία. Έρχονταν στο κατάστημα στο αεροδρόμιο, χωρίς να περάσουν από τελωνειακό έλεγχο και καταμετρούντο από τους συναδέλφους της Λαϊκής Τράπεζας, στην παρουσία διευθυντικού στελέχους της», μας είπε.
Πώς γινόταν η παραλαβή
-Πώς ακριβώς, κ. Σταυριανέ, γινόταν η παραλαβή και πώς μπορούσατε να βλέπεται τι γινόταν, αφού η τράπεζα στην οποία εργαζόσασταν δεν ήταν η Λαϊκή;
-Στο αεροδρόμιο δεν υπήρχαν ξεχωριστά καταστήματα τραπεζών. Υπήρχε απλώς ένας πάγκος εξυπηρέτησης πελατών και πίσω από αυτόν ήταν τα γραφεία των εργαζομένων στις τράπεζες, στον ίδιο χώρο, χωρίς κανένα διαχωριστικό. Δύο φορές την εβδομάδα βλέπαμε να έρχονται ξύλινα κασόνια, τα οποία συνόδευαν Γιουγκοσλάβοι και τα οποία παραδίδονταν στους συναδέλφους της Λαϊκής Τράπεζας. Οι υπάλληλοι τα άνοιγαν, μετρούσαν τα λεφτά, ξανάκλειναν τα κασόνια και τα παρέδιδαν στο διευθυντικό στέλεχος της Λαϊκής, που ήταν παρόν στην καταμέτρηση. Από εκεί, με συνοδεία της αστυνομίας, τα κασόνια έφευγαν με προορισμό το κατάστημα της Λαϊκής στη λεωφόρο Βασιλέως Παύλου, κοντά στο αεροδρόμιο.
Χιλιάρικα σε μεγάλα ξύλινα κασόνια
Ο Γιάννος Σταυριανός μάς είπε πως τα μετρητά ήταν σε χαρτονομίσματα των χιλίων γερμανικών μάρκων συνήθως. Σε ερώτησή μας πόσα λεφτά έφταναν κάθε φορά στην Κύπρο, απάντησε ότι δεν είναι σε θέση να γνωρίζει. Μας είπε όμως το εξής: «Επρόκειτο για ξύλινα κασόνια, μήκους 1.60 εκατοστών, ύψους 30-35 εκατοστών και πλάτους επίσης 30-35 εκατοστών. Από τις διαστάσεις μπορείτε να αντιληφθείτε πόσα χρήματα μπορούσαν να χωρέσουν, όταν μιλάμε για χαρτονομίσματα των 1.000 μάρκων».
Ήταν και μια ηλικιωμένη κυρία…
Στη συνέχεια ανέφερε ότι δύο φορές είδε να είναι παρούσα στην παραλαβή και μια ηλικιωμένη κυρία, η οποία φάνηκε να είχε λόγο στην όλη υπόθεση. «Μου είπαν, σημείωσε, αλλά δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω, ότι επρόκειτο για στέλεχος γιουγκοσλαβικής τράπεζας στην Κύπρο».
Στον Κόκιτς ή στον Σάμπουριτς; Αστεία πράγματα!
-Γίνονταν συζητήσεις για τα χρήματα αυτά και την προέλευσή τους, μεταξύ των εργαζομένων;
-Τι να συζητήσουμε; Γνωρίζαμε ότι τα λεφτά αυτά έρχονταν από τη Γιουγκοσλαβία. Ήταν κοινό μυστικό ποιος τα έστελνε. Ποιος μπορούσε να έχει τόσα χρήματα; Ο Κόκιτς του ΑΠΟΕΛ ή ο Σάμπουριτς; Αστεία πράγματα.
-Οι υπεύθυνοι της Λαϊκής που ήταν παρόντες στην καταμέτρηση δεν μιλούσαν; Δεν συζητούσαν μεταξύ τους για την προέλευση των χρημάτων ή τον προορισμό τους;
-Όχι. Τι να έλεγαν; Από κάποια φάση και μετά σταμάτησε ακόμα και η καταμέτρηση των χρημάτων. Σταμάτησαν ακόμα και να ανοίγουν τα κασόνια. Απλώς τα έπαιρναν κι έφευγαν τα στελέχη της Λαϊκής, που περίμεναν στο αεροδρόμιο να τα παραλάβουν από Γιουγκοσλάβους.
- Άλλες εταιρείες ή τράπεζες παραλάμβαναν κασόνια με λεφτά, αν τελοσπάντων αυτή η διαδικασία ήταν συνηθισμένη;
-Όχι! Οι πτήσεις από τη Γιουγκοσλαβία γίνονταν δύο φορές την εβδομάδα, δεν γνωρίζω, όμως, αν τα κασόνια έρχονταν στο νησί μας με ιδιωτικό αεροπλάνο ή κανονική πτήση. Δεν μπορούσα να δω. Λέω μόνον όσα είδα με τα μάτια μου και όσα άκουσα με τα αφτιά μου. Τίποτε περισσότερο.
-Τα στελέχη της Λαϊκής που παραλάμβαναν τα κασόνια δεν ένιωθαν την ανάγκη να μιλήσουν με τους συναδέλφους τους, να δώσουν μια εξήγηση;
-Να πουν τι; Αυτοί απλώς έπαιρναν αγκαζέ τους Γιουγκοσλάβους κι έφευγαν μαζί τους. Από κάποια στιγμή και μετά μάλιστα ούτε τα προσχήματα δεν τηρούσαν. Η καταμέτρηση γινόταν σε κοινή θέα.
-Οι Γιουγκοσλάβοι ποιοι ήταν;
-Δεν γνωρίζω.
Υπάρχουν τα πλάνα από τις καταμετρήσεις
Ο Γ. Σταυριανός μάς είπε επίσης ότι στο παλιό αεροδρόμιο της Λάρνακας υπήρχαν κάμερες, οι οποίες κατέγραφαν όλες τις κινήσεις εκεί.
«Αν ψάξετε», ανέφερε, «μπορείτε να βρείτε τις κάμερες για να δείτε πώς γίνονταν όλα αυτά. Πρέπει να υπάρχουν σε αρχείο οι ταινίες».
Η συνομιλία περιεστράφη στη συνέχεια στο θέμα της δίκης που έγινε στη Λευκωσία για την αγωγή για τα δημοσιεύματα περί εκατομμυρίων του Μιλόσεβιτς.
«Αν η δίκη ήταν ορθή», μας είπε, «γιατί δεν φώναξαν για μάρτυρες εμάς, τους εννέα εργαζόμενους στις τράπεζες του αεροδρομίου να πούμε τι γινόταν; Άρα η δίκη εκείνη έγινε απλώς για τα μάτια του κόσμου».
Υποδείξαμε στον Γ. Σταυριανό ότι η δίκη δεν ήταν ποινική αλλά αστική, οπότε δεν ήταν θέμα αστυνομίας.
Η συνέντευξη συνεχίσθηκε με αναφορές εκ μέρους του Γ. Σταυριανού για πληροφορίες, όχι όμως δική του γνώση, ότι κάποια από τα χρήματα στα κασόνια κατέληγαν αλλού, όχι δηλαδή στη Λαϊκή Τράπεζα.
«Αυτά έλεγαν οι διάφοροι που γνώριζαν καταστάσεις. Εγώ προσωπικά δεν γνωρίζω».
Για προβληματισμό το μπουμ του ΧΑΚ
Τέλος, ο συνομιλητής μας έθεσε κι ένα ερώτημα, το οποίο προκαλεί προβληματισμό.
«Πιστεύετε πως είναι τυχαίο που το Χρηματιστήριο της Κύπρου εκείνη την εποχή, 1999-2001, πέταξε στα ύψη; Με ποιων τα χρήματα γίνονταν οι συναλλαγές; Με τους μισθούς των Κυπρίων εργαζομένων;».
Το ερώτημα αυτό εγείρει σοβαρά ζητήματα, τα οποία δεν είναι εύκολο να απαντηθούν. Οι συναλλαγές στο Χρηματιστήριο γίνονταν σε μετρητά, σύμφωνα με τους τότε κανονισμούς. Ποιος μπορεί να γνωρίζει πού βρέθηκαν τόσα λεφτά τότε, για να αγοράζονται εκατομμύρια μετοχές καθημερινά; Χάριν της ιστορίας, να αναφέρουμε ότι στη χρυσή εκείνη περίοδο, σε μια και μόνη χρηματιστηριακή συνάντηση, μέσα σε μιάμιση ώρα δηλαδή -τόσο διαρκούσε τότε η χρηματιστηριακή συνάντηση- έγιναν συναλλαγές ύψους 800 εκατομμυρίων λιρών. Η έρευνα που έγινε τότε για τις μεγαλύτερες αγορές και τις μεγαλύτερες πωλήσεις μετοχών δεν είχε οποιοδήποτε αποτέλεσμα, πέραν της συζήτησης του πορίσματός της στη Βουλή.
Οι αξιωματούχοι, που μας μίλησαν, μας όρκισαν
Στο δημοσίευμά μας του περασμένου Απριλίου είχαμε φιλοξενήσει και δηλώσεις κρατικού αξιωματούχου, ο οποίος μίλησε στην εφημερίδα μας, αφού προηγουμένως «μας όρκισε» ότι δεν θα γράφαμε σε καμία περίπτωση το όνομά του. Ο αξιωματούχος αυτός μάς είπε πως ο ίδιος είχε δει να μεταφέρονται στην Κύπρο, τότε, μετρητά από ανθρώπους του Μιλόσεβιτς. Δεν ανέφερε κανένα από τα ονόματα των μεταφορέων, μας αποκάλυψε όμως ότι ο ίδιος είδε σε μια περίπτωση σακούλες, οι οποίες περιείχαν 500 εκατομμύρια γερμανικά μάρκα.
«Επρόκειτο για τελωνειακούς δασμούς, που αντί να παραμένουν στη Γιουγκοσλαβία στέλνονταν στην Κύπρο. Αυτό δεν ήταν παράνομο, αφού τα μετρητά συνοδεύονταν από πιστοποιητικά», είπε.
«Γνωρίζω πως κουβαλούσαν μετρητά επί ένα χρόνο»
Άλλη πηγή, από την Κεντρική Τράπεζα, ανέφερε στην εφημερίδα μας -και πάλιν υπό τον όρο της ανωνυμίας- ότι, με βάση τη δική της ενημέρωση, χρήματα από τη Γιουγκοσλαβία μεταφέρονταν στην Κύπρο επί ένα χρόνο.
«Πιστεύω πως ίσως να μεταφέρθηκαν εδώ γύρω στα 3 δισεκατομμύρια γερμανικά μάρκα. Σίγουρα όχι δέκα δισεκατομμύρια, όπως κάποιοι λένε. Θα πρέπει επίσης να πω ότι η Κεντρική Τράπεζα από κάποιο χρονικό σημείο και μετά είχε απαγορεύσει τη μεταφορά μετρητών σε βαλίτσες ή σακούλες».
Παρά την πιο πάνω δήλωση, έγκυρες εφημερίδες του εξωτερικού, όπως οι «Financial Times», η «Guardian», η «Washington Post» και άλλες έγραφαν συνεχώς για πολύ περισσότερα δισεκατομμύρια, τα οποία μεταφέρονταν στην Κύπρο επί χρόνια. Τα χρήματα αυτά διοχετεύονταν στη συνέχεια αλλού, κυρίως στον Λίβανο.
<<ΤΑΣΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ – ΝΙΚΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ, ΟΙ ΗΘΙΚΟΙ ΑΥΤΟΥΡΓΟΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
Του Όμηρου Αλεξάνδρου
Οικονομολόγου, Εγκεκριμένου Λογιστή - Ελεγκτή
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
Αποκαλυπτικό μήνυμα των Wikileaks κάνει αναφορά στο θέμα της αποχώρησης του τραπεζικού κολοσσού HSBC, μεγαλύτερου μετόχου της Λαϊκής Τράπεζας, και τη διάθεση του ποσοστού της στον Ανδρέα Βγενόπουλο. Ο Βγενόπουλος στην συνέχεια αφού λάδωσε μέσω Focus τον πρώην Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας Χριστόδουλο Χριστοδούλου και το κομματικό κατεστημένο και ενεργώντας σε συνεννόηση με το ‘’Tosca Fund’’ του Ντουπάι άρπαξε τον έλεγχο της Λαϊκής.
Το Wikileaks αναφέρεται επίσης και στην αδυναμία να τεθεί υπό έλεγχο το πρώην αφεντικό της Λαϊκής Τράπεζας και επιστήθιου φίλου του Τάσου Παπαδόπουλου, Κίκη Λαζαρίδης, και στην δυσαρέσκεια της HSBCγια τη αδυναμία εξυπηρέτησης ενός πολύ μεγάλου δανείου 90 εκατομμυρίων κυπριακών λιρών που ενέκρινε ο Κίκης και παραχωρήθηκε σε άλλο μεγάλο μέτοχο της Λαϊκής. Κάνει επίσης αναφορά στους φόβους που τα αφεντικά της HSBC είχαν για τις δυσκολίες που σχετίζοντο με τον έλεγχο από την HSBC, πολλών υποκαταστημάτων της στην κατεχόμενη Κύπρο, σε γη που ανήκε σε Ελληνοκύπριους και που αποκτήθηκε όταν η Τράπεζα απέκτησε μια τουρκική τράπεζα νωρίτερα αυτήν τη δεκαετία.
Μια σημαντική κατά την άποψη μου λεπτομέρεια που το Wikileaks δεν αναφέρει, είναι το γεγονός ότι το αφεντικό της HSBC ήρθε τότε στην Κύπρο με το προσωπικό του αεροπλάνο και συνάντησε το δίδυμο της αμαρτίας, Τάσο και Κίκη και ζήτησε από αυτούς να του επιτρέψουν να αυξήσει το ποσοστό της HSBC στην Λαϊκή από 25 % σε 51%, να την εκσυγχρονίσει και να την καταστήσει τράπεζα διεθνούς εμβέλειας. Από πληροφορίες που έχουν διαρρεύσει, ο λόγος που δεν το επέτρεψαν ήτο για να μην αποκαλυφθούν τα βρώμικα τους παιχνίδια στην Λαϊκή και κυρίως αυτά που είχαν σχέση με το ξέπλυμα των κλεμμένων δισεκατομμυρίων δολαρίων του Γιουγκοσλαβικού Λαού.
Όπως είχα αναφέρει και σε προηγούμενα άρθρα και διαλέξεις μου, το δικηγορικό γραφείο του Τάσου Παπαδόπουλου, προκειμένου να παρακάμψει το εμπάργκο που είχε επιβάλει ο ΟΗΕ στο καθεστώς του Δικτάτορα Μιλόσεβιτς, ίδρυσε με το αζημίωτο βέβαια, 8 υπεράκτιες εταιρείες οι οποίες άνοιξαν λογαριασμούς με την Λαϊκή και σε αυτές κατατέθηκαν δισεκατομμύρια δολάρια τα οποία μεταφέροντο σε σακούλες από την Γιουγκοσλαβία μέσω του αεροδρομίου Λάρνακας. Πολλοί υπάλληλοι της Λαϊκής υποχρεώνοντο από τον Κίκη Λαζαρίδη να δουλεύουν μέχρι πρωίας για να καταμετρείται το χρήμα αυτό και να κατατίθεται στους τραπεζικούς λογαριασμούς των εταιρειών αυτών οι οποίες εταιρείες ήταν θυγατρικές της Γιουγκοσλαβικής Τράπεζας Μπεοκράσκα. Κανείς μέχρι σήμερα δεν έδωσε απάντηση, στις τσέπες ποίων κατέληξε αυτό το αμύθητο χρήμα μετά που δηλητηρίασαν το Μιλόσεβιτς που κρατείτο και δικάζετο από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Κάτι που το Wikileaks επίσης δεν αναφέρει είναι το πέπλο μυστηρίου που μέχρι σήμερα υπάρχει, γύρω από τους πραγματικούς απαγωγείς της σωρού του πρώην Προέδρου Τάσου Παπαδόπουλου και την φημολογούμενη σύνδεση της πρωτοφανούς αυτής ενέργειας με ανθρώπους του Σλόποταν Μιλόσεβιτς
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ
Ο άλλος ηθικός αυτουργός της σημερινής καταστροφής της οικονομίας, είναι ο σημερνός Πρόεδρος Νίκος Χρυσάνθου Αναστασιάδης. O εγκληματικός ρόλος του Αναστασιάδη στο σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου, καθώς επίσης και ο ρόλος του δικηγορικού του γραφείου στο ξέπλυμα των ρώσικων κεφαλαίων είναι σε όλους γνωστός. Όπως και στην περίπτωση του Τάσου έτσι και σε αυτή του Αναστασιάδη, μετά το χρήμα έρχεται και η εξουσία. Διακαής πόθος του Νίκου Αναστασιάδη ήταν η κατάκτηση της εξουσίας αλλά όπως ο ίδιος εκμυστηρεύτηκε σε στενούς του φίλους και συνεργάτες ο κυπριακός λαός δύσκολα θα του εμπιστευόταν την διακυβέρνηση του τόπου λόγω του χαρακτήρα του και το παρελθόντος του. Έπρεπε λοιπόν να μηχανευτεί κάποιο ραδιούργο τρόπο να το πετύχει.
Στην προ Τάσου εποχή, Χριστόφιας και ΑΚΕΛ ήταν αδιανόητο να βρεθούν στην εξουσία. Για πρώτη φορά επί Προεδρίας Τάσου, το ΑΚΕΛ παίρνει τα μισά και πλέον υπουργεία και την Προεδρία της Βουλής με τον γραφικό Δημήτρη Χριστόφια. Η αρχή για το ΑΚΕΛ έγινε. Όσο αδιανόητο και σχιζοφρενικό ήταν ένα δογματικό κομμουνιστικό όπως το ΑΚΕΛ να κυβερνήσει μια άκρως καπιταλιστική κοινωνία και χώρα όπως η Κύπρος, άλλο τόσο αδιανόητο ήταν, ένας ασταθής χαρακτήρας και αναξιόπιστος πολιτικός όπως ο Αναστασιάδης, να εκλεγεί Πρόεδρος. Αν όμως το ένα αδιανόητο μπορούσε να προηγηθεί, γιατί να μην ακολουθήσει και το άλλο, να εκλεγεί δηλαδή Πρόεδρος ένας Αναστασιάδης; Ο Νίκος Αναστασιάδης σύμφωνα με κάποιους κύκλους της πολιτικής ήταν και παραμένει, ίσως ο πιο ανιστόρητος και αδιάβαστος πολιτικός. Ωστόσο οι ίδιοι κύκλοι παραδέχονται ότι ο Αναστασιάδης είναι ο πλέον ραδιούργος και πανούργος πολιτικός που γέννησε ποτέ η κυπριακή και πολιτική ζωή και μπορεί να χρησιμοποιήσει θεμιτά και αθέμιτα μέσα για να πετύχει να υλοποιήσει τις πολιτικές του φιλοδοξίες. Χρησιμοποίησε λοιπόν σαν αναλώσιμο τον νυν Υπουργό Εξωτερικών Γιαννάκη Κασουλίδη στις προεδρικές εκλογές του 2008 για να αναδείξει τον Χριστόφια Πρόεδρο. Ο Αναστασιάδης μαζί με τον νύν πρόεδρο του ΔΗ.ΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου και συγκεκριμένο εκδότη-επιχειρηματία, υπέσκαψαν σκόπιμα την υποψηφιότητα Κασουλίδη για να φέρουν στην εξουσία έναν γραφικό και ανόητο Δημήτρη Χριστόφια, για να τα κάνει, όπως και τα έκανε μαντάρα στην οικονομία, και να προβάλει ο Αναστασιάδης, όπως και προέβαλε, σαν ο από μηχανής θεός και σωτήρας και να αρπάξει την εξουσία. Ο Κασουλίδης αντιλήφθηκε το βρώμικο παιχνίδι που παίχθηκε σε βάρος του και σε βάρος του κυπριακού λαού και παρ’ όλα αυτά δεν αντέδρασε και δέχθηκε να γίνει ακόμη και Υπουργός Εξωτερικών αυτού που τον υπέσκαψε. Μέχρι που θα φθάσει η αναξιοπρέπεια και πολιτική ανηθικότητα κάποιων πολιτικών για να διατηρήσουν τις καρέκλες εξουσίας; μέχρις εκεί που η πολιτική ανωριμότητα αυτού του λαού θα συνεχίσει να τους το επιτρέπει!!
Ο ΛΑΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΩΡΙΜΑΣΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΤΙΝΑΞΕΙ ΤΑ ΤΡΙΑ ΜΕΓΑΛΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΤΡΑΓΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Κάποιοι μεγαλόσχημοι και υψηλά ιστάμενοι πολιτικοί κέρδισαν αμύθητο χρήμα όχι μόνο από το ξέπλυμα το κλεμμένων χρημάτων του Γιουγκοσλαβικού λαού αλλά και των 50 δις ρώσικων κεφαλαίων που εισέρευσαν μέχρι το 2010 στο κυπριακό τραπεζικό σύστημα. Το αμύθητο αυτό χρήμα οι αετονύχηδες οι τραπεζίτες μας με την ανοχή της Κεντρικής Τράπεζας, το επένδυσαν σε ελληνικά ομόλογα από τα οποία χάθηκαν 5 δις και δάνεισαν επίσης ακόμη και την ‘’κουτσή Μαρία’’ προκειμένου να κερδοσκοπήσουν και να πάρουν ψηλά μπόνους. Είναι απίστευτο αλλά κάποιοι πρέπει να το γνωρίζουν, μέχρι το 2010 οι κυπριακές τράπεζες δάνεισαν επιχειρήσεις και νοικοκυριά, 4 με 5 φορές περισσότερα από ότι δάνεισαν κατά μέσο όρο οι τράπεζες της ΕΕ. Είμαστε η πιο υπερδανισμένη χώρα του πλανήτη και τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια σήμερα ξεπέρασαν το 60% του συνόλου των δανείων. Όσο η κατάσταση αυτή συνεχίζεται τόσο η οικονομία δεν θα μπορεί να ανακάμψει και άλλο τόσο θα κινδυνεύει ο κάθε ένας από εμάς να χάσει τα σπίτια και τις περιουσίες του. Πληροφορίες κάνουν λόγο ότι, η Τουρκία σταμάτησε μέσω της Επιτροπής που σύστησε, να αγοράζει περιουσίες ελληνοκυπρίων στα κατεχόμενα και βρίσκεται πίσω από τούρκικα ‘’Επενδυτικά Ταμεία’’ για να αγοράσει σε εξευτελιστικές τιμές τα σπίτια και τις περιουσίες ελληνοκυπρίων στην ελεύθερη περιοχή.
Τρία και πλέον χρόνια μετά από την κατάρρευση της οικονομίας και εμείς οι αφελείς έχουμε ακόμη την ψευδαίσθηση ότι θα τιμωρηθούν οι ένοχοι. Από τη στιγμή που η Δικαιοσύνη συνέρχεται εις Σαγκάν μίαν με το διεφθαρμένο και βρώμικο πολιτικο-οικονομικό σύστημα πραγμάτων που διορίζει δικαστές και εισαγγελείς, είναι αναπόφευκτο να λειτουργεί με τους άγραφους κανόνες εκείνων που την ορίζουν. Έτσι ο πολίτης είναι καταδικασμένος να πληρώνει πάντα τον λογαριασμό όσο ανέχεται να υπομένει σιωπηλά και αγόγγυστα τα τρία κακά της μοίρας που του φορτώνει εδώ και δεκαετίες ένα αμαρτωλό κατεστημένο: την έλλειψη λογοδοσίας, την ασυδοσία και την ατιμωρησία! >>
