Sunday, August 6, 2017

Νέος πρόωρος θάνατος στα Τρίκαλα

5η Αυγούστου 2017
 Αναδημοσιεύεται από  trikalanews 



Στην λίστα Τρικαλινών που έφυγαν πρόωρα από την ζωή, προστέθηκε ο Γρηγόριος Νταούλας 51 ετών.

Ο εκλιπών, κηδεύεται αύριο στις 11 το πρωί από τον Ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου Πυργετού Τρικάλων, αφήνοντας πίσω τους γονείς του  Κων/νο και Ζωή, την αδερφή του Γεωργία, τον γαμπρό του Ιωάννη Αποστόλου και ανίψια.

Από την ενημερωτική ομάδα τουtrikalanews.gr θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του εκλιπόντα.

Ιστοριες ξενητιας. Από τα καπνοχώραφα του Κλείτους ..στις φάμπρικες της Γερμανίας

Γράφει η φιλόλογος




ΓΙΏΤΑ ΙΩΑΚΕΙΜΙΔΟΥ

Από τα καπνοχώραφα  του Κλείτους ..στις φάμπρικες της Γερμανίας

( Προδημοσίευση )

Μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και τον εμφύλιο ,αρχές δεκαετίας του 50,στο χωριό επικρατούσε μεγάλη φτώχεια. Η καλλιέργεια του καπνού δεν μπορούσε να συντηρήσει τις οικογένειες και οι ανάγκες ήταν πολλές και επιτακτικές. Τότε ξεκίνησε το μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα στην τότε Δυτική Γερμανία. Το χωριό άδειασε ξαφνικά και πίσω έμειναν οι γυναίκες, οι γέροι και τα παιδιά. Ο αγώνας για την επιβίωση ήταν πολύ σκληρός ,όσοι έμειναν πίσω εξακολουθούσαν να καλλιεργούν καπνά, το ίδιο έκανε και η δική μου μάνα. Τα χρόνια περνούσαν, τα παιδιά μεγάλωναν και η ζωή στο χωριό άρχισε να καλυτερεύει, μια και τα εμβάσματα από την Γερμανία συνετέλεσαν ώστε να κτιστούν νέα σπίτια, τα παιδιά να πάνε στο Γυμνάσιο ,ένα μόνον δεν άλλαξε η νοσταλγία της πρώτης γενιάς για την πατρίδα.
Η Γερμανία μετά την οικονομική και πολιτική κατάρρευση ήθελε φτηνά εργατικά χέρια .Οι γερμανικές επιτροπές μετανάστευσης επέλεγαν εργάτες υγιείς και τους προωθούσαν στα μεγάλα βιομηχανικά κέντρα. Όσοι ήθελαν να πάνε στην Γερμανία έκαναν αίτηση στην Κοζάνη και μετά πήγαιναν στην Θεσσαλονίκη για περάσουν από ιατρικές εξετάσεις. Ακόμα και ένα χαλασμένο δόντι να είχε κάποιος ,τον έκοβαν ,η Γερμανία δεν ήθελε να πληρώνει χρήματα για την αποκατάσταση της υγείας αυτών των ανθρώπων.
Οι συνθήκες για την πρώτη εκείνη γενιά μεταναστών ήταν πολύ δύσκολες. Έφταναν στον σταθμό του Μονάχου με μια ξύλινη βαλίτσα και πολλά όνειρα και τα τραγούδια του Καζαντζίδη να τους παρηγορούν τις γκρίζες Κυριακές τους . Η απόσταση που τους χώριζε από τα καπνοχώραφα του Κλείτους μέχρι τα γερμανικά εργοστάσια ,από την οικογένεια τους μέχρι τις εργατικές εστίες ,ήταν πολύ μεγάλη και με συναισθηματικό κόστος . Η αναχώρηση γινόταν από Θεσσαλονίκη με το τρένο και αποβιβάζονταν στην γραμμή 11 του Μονάχου ,την γραμμή της ελπίδας όπως την αποκαλούσαν .Από εκεί προωθούνταν στα εργοστάσια της Νυρεμβέργης ,Στουτγάρδης ,Κολωνίας ,Ντίσελντορφ. Το ταξίδι από Θεσσαλονίκη για Μόναχο διαρκούσε 40 ώρες περίπου.
Έτσι έφυγε στην Γερμανία και ο δικός μου πατέρας ,αρχές της δεκαετίας του 60 ,αφού απέτυχε η επιχείρηση με τον νερόμυλο που είχε στήσει στο χωριό μας. Μια μέρα στις αρχές του 62 έφυγε από το χωριό ,δεν την θυμάμαι καν αυτήν την μέρα ,γιατί ήμουνα πολύ μικρή. Σχεδόν είχα ξεχάσει την μορφή του ,δεν τον ήξερα πια ,όταν ήρθε για πρώτη φορά ,νομίζω το 65 ήτανε, δεν τον πλησίασα, πήγα και κρύφτηκα .Χρειάστηκε να μου δείξει τα δώρα μου για να τον πλησιάσω. Ήταν ένα υπέροχο πράσινο παλτό με ίδιο σκουφάκι πλεχτό, ένα γούνινο άσπρο καπέλο με ένα βελούδινο φιόγκο πίσω και ένα φουστάνι .
Οι συγχωριανοί μας μετανάστευσαν ομαδικά σχεδόν στις ίδιες περιοχές, για να μην νιώθουν μόνοι. Άφησαν πίσω στο χωριό οικογένειες, ξεριζώθηκαν για δεύτερη φορά κυνηγώντας την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Λένε πως «πρώτα γίνεσαι φτωχός και μετά μετανάστης»,αυτό είναι αλήθεια ,η φτώχεια στο χωριό μας ήταν μεγάλη και οι συνθήκες εξόδου από αυτήν ανύπαρκτες. Με όπλο την ψυχική αντοχή και το όραμα μιας καλύτερης ζωής έφυγαν οι περισσότεροι για Γερμανία και λίγες οικογένειες για Αμερική και Αυστραλία.
Στην Γερμανία οι συγχωριανοί μας δούλεψαν σε βαριές δουλειές για να κερδίσουν περισσότερα ,διακρίθηκαν και εκεί για την μεγάλη τους εργατικότητα και την τιμιότητα τους. Τα πρώτα χρόνια ήταν πέτρινα, πολύ δύσκολα. Οι Γερμανοί τους θεωρούσαν τότε προσωρινούς, φιλοξενούμενους εργάτες .Έμεναν στα λεγόμενα «χάιμ» ,τις εστίες δηλαδή , ομαδικά . Κάθε εργάτης είχε στη διάθεσή του ένα κρεβάτι σε κουκέτα, ένα ντουλάπι που κλείδωνε, μια θέση στο τραπέζι του φαγητού και μια καρέκλα ανά άτομο. Οι εστίες, χωρισμένες ανά φύλο (αν υπήρχαν αντρόγυνα έπρεπε να χωρίσουν), συχνά αποτελούσαν τμήμα των εργοστασιακών εγκαταστάσεων. Πολλοί συγγενείς μας υπέστησαν ένα πολιτισμικό σοκ προσπαθώντας να ενταχθούν σε μια νέα κοινωνία ,έναν διαφορετικό τρόπο ζωής ,μια άλλη κουλτούρα. Δεν λύγισαν όμως ,δεν ήθελαν να γυρίσουν ηττημένοι. Πάλεψαν με νύχια και με δόντια και άρχισαν σιγά σιγά να γυρίζουν στο χωριό με αυτοκίνητα και έναν
ευρωπαϊκό αέρα ,ο οποίος είναι αλήθεια ότι αρχικά ξένισε όσους είχαν μείνει πίσω. Δεν ήταν λίγες οι φορές που τα καμώματα τους προκαλούσαν θυμηδία.
Τα παιδιά έμειναν πίσω με τους παππούδες και τις γιαγιάδες ή ακόμα και σε θείες και σε άλλους συγγενείς. Οι πληγές δεν έκλεισαν ποτέ ,πονάνε ακόμα .Οι γονείς έβλεπαν τα παιδιά να μεγαλώνουν μέσα από μια φωτογραφία, τα παιδιά ένιωθαν την παρουσία των γονιών μέσα από τα δέματα με τα ρούχα που έστελναν οι γονείς τους με συγγενείς και φίλους. Απάλυναν τον πόνο τους με την δικαιολογία ότι «ό,τι κάνουν το κάνουν για το καλό των παιδιών τους».
Όσοι έμειναν πίσω συνεχίζουν τους ρυθμούς τους στο χωριό. Καλλιεργούν καπνά ,λίγα σιτάρια και περιμένουν τα μάρκα από την Γερμανία
 (απόσπασμα από το υπό έκδοση βιβλίο μου )
Γ.Ι.

Friday, August 4, 2017

Κατήγγειλε στην Αστυνομία κλοπή, όμως όταν αρνήθηκε να υπογράψει με το ζόρι ότι είναι Χριστιανός Ορθόδοξος όλα άλλαξαν...


Ο Γιάννης Οικονόμου, γλωσσολόγος και μεταφραστής, απασχολούμενος σήμερα στη Γενική Διεύθυνση Μετάφρασης της Κομισιόν, έκανε το λάθος να έρθει διακοπές στην πατρίδα του

Χτες βράδυ τον έκλεψαν και όπως ήταν απαραίτητο -για να μπορέσει να βγάλει καινούργια έγγραφα το συντομότερο πριν επιστρέψει στο Βέλγιο όπου ζει- πήγε στην Αστυνομία. Είχε το θάρρος να μη δεχτεί να υπογράψει κάτι το οποίο ήταν ψευδές, κι όμως η Αστυνομία σύμφωνα με τα λεγόμενά του σχεδόν του επέβαλλε να ψευδομαρτυρήσει. Απ' τη στιγμή που δεν το έκανε, λέει πως αντιμετωπίστηκε με αγένεια και αδιαφορία.

Ο Γιάννης Οικονόμου, γλωσσολόγος και μεταφραστής με εξαιρετικές επιδόσεις, απασχολούμενος σήμερα στη Γενική Διεύθυνση Μετάφρασης της Κομισιόν είχε δώσει μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη πρόσφατα στο LIFO.gr και τον Θοδωρή Αντωνόπουλο. 

Αυτή είναι η αφήγησή του και τη δημοσιεύουμε με την άδειά του:

Χθες τη νύχτα μου έκλεψαν το σακίδιομε τα προσωπικά μου αντικείμενα και μετρητά στον Άρειο Πάγο, κάτω από την Ακρόπολη.
Πήγα σήμερα να το καταγγείλω αφού χθες τη νύχτα η Ασφάλεια ήταν κλειστή.
Επιστρέφω μόλις από το αστυνομικό τμήμα και αισθάνομαι διπλά ως θύμα. Αισθάνομαι να έχει ποδοπατηθεί η προσωπικότητά μου ως πολίτη.

Το γραφείο ήταν γεμάτο καπνό, δεν μπορούσα να αναπνεύσω, παρόλο που επιγραφή (βλ. φωτο) απαγόρευε το κάπνισμα.
Αλλά ας είναι...

Τη βιβλιοθήκη του γραφείου κοσμούσαν θρησκευτικά βιβλία, και στον τοίχο κρεμόταν ορθόδοξη εικόνα (βλ. φωτο) κι ας πρόκειται για δημόσια υπηρεσία που οφείλει να εξυπηρετεί κάθε πολίτη, ασχέτως θρησκεύματος.
Αλλά ας είναι...

Έδωσα λοιπόν την κατάθεσή μου για την κλοπή στον φιλικό αστυνομικό. Ώσπου μου έδωσε την κατάθεσή μου για να την υπογράψω.

Και τότε διαπίστωσα εμβρόντητος (μετά από χρόνια που είχα σχέσεις μόνο με το βελγικό αστυνομικό τμήμα της γειτονιάς μου) ότι η κατάθεσή μου με εμφάνιζε ως Χριστιανό Ορθόδοξο.

Παρατήρησα ευγενικά στον αστυνομικό ότι 1) δεν είμαι Χριστιανός, και 2) ό,τι και να είμαι, δεν έχει καμία σχέση ούτε με τη χθεσινοβραδινή κλοπή ούτε με το ελληνικό κράτος.

Τότε ο αστυνομικός υπηρεσίας άλλαξε άρδην:
Μου εκτύπωσε άλλη κατάθεση στην οποία με ανέφερε ως άθεο, παρόλο που δεν είχα αναφέρει αν και ποιο θρήσκευμα είχα.

Και άρχισε τότε να μου φωνάζει με τσαμπουκά και αγενέστατα στον ενικό εξηγώντας μου γιατί πρέπει να αναφέρεται το θρήσκευμα στα δημόσια έγγραφα.

Και ήρθε τότε το καψόνι,η εκδίκηση του ψυχολογικά αδύνατου Χριστιανού Ορθόδοξου μπάτσου:

Ενώ του είχα εξηγήσει ότι χρειάζομαι αντίγραφο της κατάθεσής μου το ταχύτερο δυνατό ώστε να ανανεώσω τις κλεμμένες πιστωτικές μου κάρτες και την επίσης κλεμμένη άδεια οδήγησής μου τώρα που (έχω την ατυχία να) βρίσκομαι στην Ελλάδα, και ενώ του είχα πει ότι θα βρίσκομαι λίγες μόνο μέρες ακόμα στην Ελλάδα όντας μόνιμος κάτοικος εξωτερικού, μου λέει με ύφος όλο χαιρεκακία:
"Πέρνα σε 20 μέρες να πάρεις το αντίγραφό σου".
Μάλιστα
Με έκλεψαν, έχασα χρήματα, τα προσωπικά μου αντικείμενα, πέρασα μια άυπνη νύχτα βλέποντας τον κλέφτη να εισβάλλει στην προσωπική μου ζωή, ΚΙ ΕΧΩ ΚΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΤΟ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΝΤΟΒΛΕΤΙ ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ ΜΟΥ ΝΑ ΜΟΥ ΓΑΜΑΕΙ ΤΗΝ ΗΔΗ ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΜΟΥ ΨΥΧΗ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟΛΜΗΣΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΣ.

Τώρα πώς θα ανανεώσω την άδεια οδήγησής μου;

Και κυρίως, πώς θα μπορέσω να ξανανιώσω ότι ανήκω σ' αυτή τη γαμημένη τριτοκοσμική χώρα που με εκδικείται επειδή επέλεξα να μην πιστεύω στον επίσημο Θεό της;
ΆΡΗΣ ΔΗΜΟΚΙΔΗΣ /LIFO.GR 

Thursday, August 3, 2017

Τρικαλα.Συγκλονίζει τον Ελληνισμό ο θάνατος του αθλητή κκαι η απόφαση του πατέρα να κάνει γάμο αντί κηδεία.

http://efhmeris.blogspot.gr/2017/08/34-kickbox.html
Συγκλονίζει τον απανταχού ελληνισμό ο θάνατος του νεαρού αθλητή  Θάνου Γκιτέρσου ,από την Αγρελιά Τρικάλων που έχασε τη ζωή του παλεύοντας με τα ρεύματα της Ικαρίας.
Ο Δημήτρης Παπαγεωργιου Dimitris Papageorgiou  λογαριασμό της Efhmeris.blogspot.com έγραψε στο φβ
Σήμερα στην Αγρελιά Τρικάλων ένας πατέρας καλεί τους χωριανους και φίλους του να φορέσουν άσπρα και να πάν στην πλατεία του ηρωϊκου τους χωριού να χορέψουν να πιούν και να γλεντήσουνε στο... γάμο του του γιου του του πρωταθλητή του Κικ Μποξ
.http://efhmeris.blogspot.gr/2017/08/34-kickbox.html?
Την ίδια ώρα κυκλοφορούν στο διαδίκτυο έρευνες ξένων πανεπιστημίων που αποδεικνυουν και  επιβεβαιώνουν ότι οι  Έλληνες κουβαλούν  στην καρδιά και στις φλέβες τους το ίδιο αίμα που είχαν Μινωίτες και Μυκηναίοι. .
Καλή αντάμωση και καλά γλέντια σήμερα στο γάμο του Θάνου Γκιτέρσου του νεαρού που χάθηκε στα γεμάτα ρευματα νερά της Ικαριας μετά από δίωρη μαχη.
Πατέρα Γκιτέρσο, ήξερες ότι γέννησες θνητό, αλλά ηρωα..
Ερχόμαστε και στο ΓΆΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΠΌ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΌ.
Δ.Π. για την efhmeris.blogspot.com


Στο μεταξύ ο γνωστός πρωταθλητής της Ελληνορωμαϊκης πάλης Σπύρος Αβράμης μιλώντας σημερα στην εφημερίδα μας για το συγγενή και συγχωριανο του αθλητή μας είπε ότι η Ελλάδα έχασε έναν υπέροχο αθλητή και άνθρωπο.
Περισσότερα αργότερα από την Αγρελιά.
Δ.Π

Wednesday, August 2, 2017

Αγορα Μελβουρνης.Γιαυτό έφεραν την κρίση στην Ελλάδα για να μάθουν οι άλλοι τι σημαίνει γλέντι και χαρά.


Από τη φίλη μας Γεωργία στη Μελβούρνη λάβαμε φωτογραφίες για το πως μια Βασιλική αγορά που φέρει το όνομα Βικτωρία μετετράπη σε Ελληνικό πανηγύρι.
Δείτε τις φωτογραφίες και θα καταλάβετε κι εσείς ότι ελλείψει Ελλήνων ο κόσμος θα ήταν ήδη νεκρός.
Δυστυχώς αυτή είναι η μοίρα μας..






ΣΟΚ. Νεκρός 34χρονος τρικαλινός αθλητής του Kickbox στη θάλασσα της Ικαρίας…Πατερας «Αύριο έχουμε γάμο όλοι στα λευκά ντυμένοι!!!! Ελάτε να γλεντήσουμε όπως του αξίζει!!»


Θρήνος για το νέο παλικάρι και αθλητή του kickbox, έφυγε από την ζωή σκορπώντας τη θλίψη στους οικείους του.
Ο 32χρονος Θάνος Γκιτέρσος, έφυγε από την ζωή μετά από το χτύπημα του σε βράχο στη θάλασσα στην περιοχή της Ικαρίας. Η σωρός του άτυχου νέου θα μεταφερθεί σήμερα το βράδυ στις 23:00 από την Ικαρία με πλοίο με προορισμό τον Πειραιά και θα αφιχθεί στις 05:00 το πρωί. Στην συνέχεια θα μεταφερθεί στο χωριό Αγρελιά Τρικάλων. Εκεί θα τελεστεί η κηδεία του στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου την Πέμπτη το μεσημέρι. Παράκληση της οικογένειας είναι αντί για στεφάνια – λουλούδια τα χρήματα να δοθούν στον Βασίλη Δέσικο ή σε κάποιο άτομο της οικογένειας  του για δωρεά στο ίδρυμα Χατζηπατέρειο.
Συγκλονίζει ο πατέρας του με τον γενναίο τρόπο που αντιμετωπίζει τον θάνατο του πολυαγαπημένου του γιου. «Αύριο έχουμε γάμο όλοι στα λευκά ντυμένοι!!!! Ελάτε να γλεντήσουμε όπως του αξίζει!!» ήταν το μήνυμα που αναρτήθηκε σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης. Τα λόγια είναι περιττά.

Η κηδεία του άτυχου νέου θα γίνει την Πέμπτη 3/8 στις 14.30 στην Αγρελιά .

Trikalaidees.gr

Επιτέλους το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στο κέντρο της Αθήνας


ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΟΚΤΩ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ, Ο ΕΦΙΠΠΟΣ ΑΝΔΡΙΑΝΤΑΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΩΣ ΒΡΙΣΚΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΗΝ ΠΟΛΥΠΟΘΗΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ, ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑΣ

Έως τον προσεχή Δεκέμβριο θα τοποθετηθεί στο κέντρο της Αθήνας, ο έφιππος ανδριάντας του Μεγάλου Αλεξάνδρου μετά από «οδύσσεια» 24 σχεδόν χρόνων.
Πρόκειται για έργο του αείμνηστου γλύπτη Γιάννη Παππά, που με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αθηνών, αποφασίστηκε το 2015 να τοποθετηθεί στη νησίδα που σχηματίζεται στη συμβολή των λεωφόρων Βασιλίσσης Σοφίας και Βασιλίσσης Όλγας, κοντά στις Στήλες του Ολυμπίου Διός.
Ακολούθησαν θετικές γνωμοδοτήσεις των Υπουργείων Υποδομών και Μεταφορών, για τη διεύρυνση της νησίδας, Πολιτισμού και της «Αττικό Μετρό Α.Ε.» γιατί κάτω ακριβώς από το σημείο διέρχεται το δίκτυο.
Τον περασμένο Απρίλιο ο Οικονομική Επιτροπή του δήμου Αθηναίων ενέκρινε δαπάνη 75.000 ευρώ για τις αναγκαίες εργασίες, όπως η κατασκευή του βάθρου και η διαμόρφωση του περιβάλλοντα χώρου.
Σύμφωνα με απαντητική επιστολή της Διεύθυνσης Σχεδίου Πόλεως και Αστιού Περιβάλλοντος  του δήμου Αθηναίων προς τον Σύνδεσμο «Αλέξανδρος Φιλίππου Έλλην Μακεδών» που ζήτησε διεξοδική ενημέρωση για την πορεία του ανδριάντα με σχετικό αίτημα, σήμερα εκκρεμεί απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής για την έγκριση των όρων δημοπράτησης και η διαδικασία ανάδειξης αναδόχου για την εκτέλεση των εργασιών. «Ο συνολικός χρόνος που απαιτείται για την ολοκλήρωση των διαδικασιών και την τοποθέτηση του ανδριάντα, εκτιμάται  στους πέντε μήνες, μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους» καταλήγει στην απαντητική επιστολή της η προϊσταμένη της Διεύθυνσης κυρία Ευγενία Μελαμπιανάκη.
Μετά από οκτώ αποφάσεις και σχεδόν δύο χρόνια, ο έφιππος ανδριάντας του Μεγάλου Αλεξάνδρου φαίνεται πως βρίσκει επιτέλους την πολυπόθητη θέση του, στο κέντρο της πρωτεύουσας. Στη νησίδα που πρόκειται να τοποθετηθεί το έργο, υπήρχε έως πρότινος φοίνικας που ξεράθηκε από ασθένεια, που έχει πλήξει την Αθήνα. Τη θέση εντόπισε και πρότεινε προς το δήμο Αθηναίων, ο γιος του γλύπτη κ. Αλέκος Παππάς.
Να σημειωθεί πως από το 1993 έως το 2015, ο δήμος Αθηναίων είχε δρομολογήσει την τοποθέτηση του ανδριάντα αρχικά στη συμβολή των οδών Αθανασίου Διάκου και Αμαλίας, στη συνέχεια στο πάρκο της Pιζαρείου και στην Πλατεία Κοτζιά, ενώ προτελευταία προσπάθεια υπήρξε στην πλατεία Αγίων Ασωμάτων, χωρίς όμως αποτέλεσμα.
Η «ΟΔΥΣΣΕΙΑ» ΕΝΟΣ ΑΓΑΛΜΑΤΟΣ
Στην Αθήνα, που έχει μνημείο ακόμη και για την …δραχμή, 21 χρόνια κράτησε η «οδύσσεια», προκειμένου να βρεθεί ο κατάλληλος χώρος για να στηθεί το τοποθετηθεί το κορυφαίο δημιούργημα του αείμνηστου γλύπτη Γιάννη Παππά. Έργα του είναι επίσης, είναι ο μαρμάρινος ανδριάντας του Ελευθερίου Βενιζέλου έξω από τη Βουλή, του Μακρυγιάννη,  του Ευάγγελου Αβέρωφ-Τοσίτσα κ.α.
Το 1993, ο ύψους τριών μέτρων χάλκινος ανδριάντας του έφιππου στον Βουκεφάλα Αλέξανδρου, αγοράστηκε από το υπουργείο Πολιτισμού, επί Ντόρας Μπακογιάννη, και στη συνέχεια δωρίθηκε στον δήμο Αθηναίων προκειμένου να τοποθετηθεί σε κεντρικό σημείο της πόλης. Ωστόσο παρέμεινε στην αποθήκη του δημιουργού του, ο οποίος απεβίωσε το 2005, πικραμένος για την αντιμετώπιση που είχε από τον δήμο Αθηναίων, ένα από το αγαπημένα του έργα.
Αρχικά, για την τοποθέτηση του έφιππου ανδριάντα,  είχε επιλεγεί η συμβολή των οδών Αθανασίου Διάκου και Αμαλίας, στους Στύλους του Ολυμπίου Διός. Μάλιστα είχε τοποθετηθεί και επιγραφή στο μαρμάρινο βάθρο «Επί Δημαρχίας Δημήτρη Αβραμόπουλου».
Στη συνέχεια προτάθηκε το πάρκο της Pιζαρείου και τελικά το 2009, επί δημαρχίας κ.Νικήτα Κακλαμάνη, το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε κατά πλειοψηφία, να τοποθετηθεί ο έφιππος ανδριάντας στην πλατεία Kοτζιά, απέναντι από το δημαρχείο, για συμβολικούς κυρίως λόγους.  Μάλιστα το Μουσείο Μπενάκη, στο οποίο σήμερα ανήκει το Εργαστήριο του αείμνηστου Παππά στου Ζωγράφου, είχε χρηματοδοτήσει και τις αναγκαίες μελέτες για το βάθρο και τη διαμόρφωση του περιβάλλοντα χώρου. Ούτε όμως η απόφαση αυτή προχώρησε, λόγω … «Θησεά».  Πρόκειται για το εκκεντρικό γλυπτό, που σήμερα δεσπόζει στην πλατεία Κοτζιά, δημιούργημα της  γλύπτριας κυρίας Σοφίας Βάρη η οποία αρνήθηκε την μετεγκατάσταση του έργου της στην παλαιά Κορεατική Αγορά στο Θησείο. Η κυρία Βάρη αρνήθηκε, με το αιτιολογικό πως το γλυπτό της κατασκευάστηκε και φιλοτεχνήθηκε για την πλατεία Κοτζιά, με αποτέλεσμα ο «Θησέας» να παραμείνει στη θέση του.
Η επόμενη πρόταση του δήμου Αθηναίων, για τοποθέτηση του αγάλματος στο τέλος της Ερμού στην πλατεία Αγίων Ασωμάτων, «σκόνταψε» το 2011 στην άρνηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ) λόγω … όγκου του αγάλματος.
Η πολύχρονη «οδύσσεια» του αγάλματος, οδήγησε πολλούς κατά καιρούς ν’ αφήσουν ευθέως αιχμές, πως «κάποιοι» δεν επιθυμούν την τοποθέτηση του στο κέντρο της πρωτεύουσας του σύγχρονου ελληνικού κράτους. Αν για στελέχη της αριστεράς και της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς ο Μακεδόνας βασιλιάς θεωρείται … «ιμπεριαλιστής», όπως ακούστηκε μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας, υπάρχουν φωνές και αρχαιολόγων που αποκαλούν τον Μέγα Αλέξανδρο «κατακτητή» της Αθήνας, που δεν έχει καμία σχέση με την πόλη και την ιστορία της.
«Ορισμένοι που έχουν αντιρρήσεις και δεν  αναγνωρίζουν τον Μέγα Αλέξανδρο ως εκπολιτιστή, δεν έχουν παρά να επισκεφθούν το Αφγανιστάν και να διαπιστώσουν πόσο εκτιμούν τους Έλληνες ως απογόνους του Μακεδόνα στρατηλάτη» είχε δηλώσει παλαιότερα στο ΘΕΜΑ ο πρώην υπουργός και Γενικός Γραμματέας Διαφάνειας κ.Γιώργος Σούρλας, που επανειλημμένα ασχολήθηκε με το θέμα του αγάλματος, ζητώντας εξηγήσεις  από τον δήμο Αθηναίων.
Πηγή: Θέμα

Tuesday, August 1, 2017

Μεσσηνία: Αυτόφωρο σε 65χρονο γιατί υπερφόρτωσε ιστοσελίδα με φωτογραφικό υλικό πορνογραφίας ανηλίκων


Από τη Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας, σχηματίσθηκε δικογραφία αυτόφωρης διαδικασίας και σε βάρος 65χρονου ημεδαπού για πορνογραφία ανηλίκων μέσω διαδικτύου.
Για τη διερεύνηση της υπόθεσης προηγήθηκε κατάλληλη αξιοποίηση στοιχείων του οργανισμού NCMEC (National Center for Missing and Exploited Children), που εδρεύει στις Η.Π.Α., σύμφωνα με τα οποία εντοπίστηκαν ηλεκτρονικά ίχνη χρήστη, που απέκτησε πρόσβαση σε ιστοσελίδα διαδικτύου και υπερφόρτωσε φωτογραφικό υλικό πορνογραφίας ανηλίκων.
Τα στοιχεία αυτά τέθηκαν υπόψη της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, η οποία εξέδωσε βούλευμα για την άρση του απορρήτου των επικοινωνιών.
Από την άμεση ψηφιακή – διαδικτυακή αστυνομική έρευνα που επακολούθησε, προέκυψε ότι τα επίμαχα ηλεκτρονικά ίχνη αντιστοιχούν στην οικία του 65χρονου ημεδαπού, στο νομό Μεσσηνίας.
Σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα, στην οικία του 65χρονου, με τη συνδρομή αστυνομικών της τοπικής Υποδιεύθυνσης Ασφαλείας, βρέθηκαν και κατασχέθηκαν (7) σκληροί δίσκοι ηλεκτρονικού υπολογιστή και (2) φορητά μέσα αποθήκευσης (USB), ενώ ταυτοποιήθηκε η εμπλοκή του στην υπόθεση.
O συλληφθείς με τη δικογραφία που σχηματίστηκε σε βάρος του οδηγήθηκε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Καλαμάτας, ενώ τα κατασχεθέντα ψηφιακά πειστήρια θα αποσταλούν στη Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών για περαιτέρω εργαστηριακή διερεύνηση.
Σημειώνεται ότι οι πολίτες μπορούν να επικοινωνούν, ανώνυμα ή επώνυμα, με τη Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος προκειμένου να παρέχουν πληροφορίες ή να καταγγέλλουν παράνομες ή επίμεμπτες πράξεις ή δραστηριότητες που τελούνται μέσω Διαδικτύου, στα ακόλουθα στοιχεία επικοινωνίας:
·           Τηλεφωνικά: 11188
·           Στέλνοντας e-mail στο: ccu@cybercrimeunit.gov.gr
·           Μέσω της εφαρμογής (application) για έξυπνα τηλέφωνα (smart phones): CYBERΚΙD
·           Μέσω twitter: @CyberAlertGR
ΤΟ ΠΟΝΤΊΚΙ. gr

Ποια Μύκονος; Ελληνοαυστραλος κτίζει τοίχο με σαμπάνιες για το Βελισσάρη στο Τρικορφο


Ο Γιώργος Βελισσάρης τραγουδά και ένας Έλληνας ομογενής από την Μελβούρνη έφτιαξε ένα τείχος από σαμπάνιες, μπροστά από την σκηνή. Πριν ξεκινήσει να τραγουδά ο Βελισάρης δημιουργήθηκε αυτό το τείχος, που τον έκρυβε και μόλις ξεκίνησε να τραγουδά η σαμπάνια έρρεε άφθονη τα λουλούδια έπεφταν βροχή!

«Ο Αύγουστος στη λαϊκή μας παράδοση» της Γιώτας Ιωακειμίδου


Ο Αύγουστος ήταν ο έκτος μήνας στο ρωμαϊκό ημερολόγιο και λεγόταν sextilis, αλλά προς τιμήν του Οκταβιανού Αύγουστου τον μετονόμασαν σε Αύγουστ (Σεβαστός) το έτος 8 π.Χ. . Ο ίδιος ο Οκταβιανός το 4 π.Χ. πρόσθεσε μια ακόμα μέρα. Λέγεται ότι το έκανε για να μην υστερεί ο μήνας αυτός ο αφιερωμένος στον ίδιο σε μέρες από τον Ιούλιο που είχε 31 μέρες και ήταν αφιερωμένος στον Ιούλιο καίσαρα. Αντίστοιχος μήνας των αρχαίων Ελλήνων ήταν ο Μεταγειτνιών, ενώ στο Βυζάντιο ήταν ο τελευταίος μήνας και η 31 Αυγούστου λεγόταν κλειδοχρονιά. Ο λαός τον ονόμασε συκολόγο, Δριμάρη, Αλουστος, Πενταφάγης, παχομύγης, τραπεζοφόρος.
Σε αλλοτινές εποχές που οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να ερμηνεύσουν τις καιρικές αλλαγές και άλλα φυσικά φαινόμενα τις απέδιδαν στα κακά πνεύματα και στις δαιμονικές παρουσίες που ζηλεύουν την ανθρώπινη ευτυχία. Έτσι λοιπόν πίστευαν ότι την όμορφη αυτή εποχή για τους ανθρώπους «χαλούσαν» τα κακά πνεύματα. Είναι οι δρίμες του Αυγούστου ή δρίματα. Η λέξη παράγεται από την λέξη δριμύς. Τα κακοποιά πνεύματα που κυριαρχούν αυτές τις μέρες φέρονται με σκληρότητα στους ανθρώπους και καταστρέφουν τις σοδιές και την υγεία τους. Στην Κύπρο τις αποκαλούσαν «κακαουστιές», κακές μέρες. Πίστευαν ότι διαρκούν από τρεις ως δώδεκα μέρες. Τα ξωτικά αυτά, οι καλικάντζαροι του καλοκαιριού, γυρίζουν στα βουνά και τα λαγκάδια και επηρεάζουν τα νερά. Αντίστοιχες δυσοίωνες μέρες εθεωρούντο και οι έξι πρώτες μέρες του Μαρτίου σχετική παροιμία το επιβεβαιώνει: «Τ΄ Αυγούστου οι δρίμες στα πανιά και του Μαρτιού στα ξύλα», δηλαδή τον Αύγουστο σαπίζουν τα υφάσματα και τον Μάρτιο τα ξύλα.
Τις πρώτες μέρες του Αυγούστου «μηνολογιάζουν», δηλαδή προβλέπουν τον καιρό για όλους τους μήνες του χρόνου. Είναι τα γνωστά μερομήνια. Από τον καιρό των δώδεκα πρώτων ημερών μάντευαν τον καιρό όλου του χρόνου.
Στον Πόντο τις έλεγαν «σαπέας» (από το ρήμα σαπίζω). Στη διάρκεια τους δεν έπλεναν τα ρούχα, γιατί πίστευαν ότι θα σαπίσουν, δεν λούζονταν για να μην πέσουν τα μαλλιά τους, δεν έκοβαν ξύλα για να μην σκουληκιάσουν, δεν έκαναν γάμους ούτε βαπτίσεις. Δεν έμπαιναν στους κήπους για να μην σαπίσουν τα φυτά, δεν έκαναν ούτε τουρσιά. Όλα αυτά τα παθήματα τα έλεγαν «αυγουστιάσματα».
Κατά τη λαϊκή παράδοση ο Αύγουστος είναι ο μήνας που τρέφει τους άλλους έντεκα. Οι περισσότεροι καρποί συλλέγονταν αυτόν τον μήνα. Τα ξακουστά φουντούκια του Πόντου συλλέγονταν τώρα και εξάγονταν σε όλη την Ευρώπη. Καπνός, καρύδια, σταφύλια, δαμάσκηνα, απίδια ωρίμαζαν την εποχή αυτή.
Στα ψηλά μέρη του Πόντου ξεκινούσε το όργωμα των χωραφιών και ξεκινούσε η σπορά. Το όργωμα γινόταν με πρωτόγονο τρόπο, με το ξύλινο αλέτρι του Ησιόδου. Ακολουθούσε η σπορά, με το νέο φεγγάρι πάντα και το καλόπιασμα των βοδιών στα οποία έδιναν από μια χούφτα κριθάρι.
Στην περιοχή του παππού μου, το Επές, την εποχή αυτή αλώνιζαν τα σιτηρά, ζύμωναν ψωμιά με το νέο σιτάρι και έλεγαν ¨νε ΄ν ψωμίν και νε΄ ν καρδίαν (νέο ψωμί και νέα καρδιά).
Τον Αύγουστο γινόταν και οι προεργασίες της επιστροφής των ζώων από τα παρχάρια. Υπάρχει η παροιμία: «Επάτεσα σον Αύγουστον και ση χιονί την άκραν /τα ζα φεύ΄νε ας σον παρχάρ, φεύ΄νε αση ν αντάραν». Κατέβαζαν τα ζώα στα χαμηλά και άφηναν τα πρόβατα έξω στα χωράφια να κοπρίσουν την γη με τα κοπριά και ούρα, «κάθιζαν γιατάχ», δηλαδή έκαναν ένα στρώμα που λίπαινε τα χωράφια.
Ήταν ο μήνας που η καλή πόντια νοικοκυρά ετοίμαζε όλες τις προμήθειες του χειμώνα. Για τις τεμπέλες και τις ανεπρόκοπες έλεγε η λαϊκή παροιμία: «Αυγουστοκοδέσποινα, καλαντογυρεύτρα», δηλαδή η οικοδέσποινα που δεν έκανε καμία δουλειά και έμενε άπραγη τον Αύγουστο, τον Γενάρη θα ζητιανεύει, γιατί δεν θα είχε φροντίσει να έχει αποθέματα.
Όλοι οι πόντιοι τηρούσαν με μεγάλη ευλάβεια τη σαρακοστή του Αυγούστου, τη θεωρούσαν ισοδύναμη με την μεγάλη νηστεία της σαρακοστής. Θυμάμαι τη γιαγιά μου που την τηρούσε με ευλάβεια μέχρι τον θάνατό της στα 98 της χρόνια. Έτρωγε μόνον ψάρι και λάδι στις 6 Αυγούστου, της μεταμορφώσεως του Σωτήρος.
Αύγουστε καλέ μου μήνα να ‘σουν δυο φορές τον χρόνο.
Εικ.: Λεπτομέρεια από πίνακα του Γιάννη τσαρούχη
(Πρώτη δημοσίευση – Αύγουστος 2016)

wibiya widget