Saturday, March 2, 2019

Ο οίκος Moody’s αναβάθμισε το ελληνικό αξιόχρεο σε Β1 από Β3

Σε αναβάθμιση του ελληνικού αξιόχρεου κατά δύο βαθμίδες, σε Β1 από Β3, προχώρησε το βράδυ της Παρασκευής ο οίκος Moody’s, θέτοντας σταθερό outlook, από θετικό.
Ο οίκος κατέτασσε την Ελλάδα τρεις βαθμίδες χαμηλότερα από τη Fitch, που πρόσφατα διατήρησε την αξιολόγηση ΒΒ, με σταθερό outlook, και δύο βαθμίδες κάτω από την S&P, η οποία στις 20 Ιουλίου είχε προχωρήσει στην αναθεώρηση της προοπτικής της ελληνικής οικονομίας σε «θετική», επιβεβαιώνοντας την αξιολόγηση B+.
Όπως αναφέρει στην ανακοίνωσή του για την αναβάθμιση του ελληνικού αξιόχρεου, ένας βασικός παράγοντας για τη βελτίωση του πιστωτικού προφίλ της Ελλάδας τα τελευταία χρόνια είναι η πρόοδος που σημειώθηκε στις μεταρρυθμίσεις βάσει του προγράμματος προσαρμογής, οι οποίες συμφωνήθηκαν με τους επίσημους πιστωτές της Ελλάδας.
«Αν και η πρόοδος διακοπτόταν κατά καιρούς, με τους στόχους να καθυστερούν ή να μην επιτυγχάνονται, η αναπτυξιακή δυναμική φαίνεται να είναι όλο και περισσότερο εμπεδωμένη, με καλές προοπτικές περαιτέρω προόδου και χαμηλό κίνδυνο αναστροφής», σημειώνει ο οίκος. Κατά την άποψη του Moody’s, η συνεχιζόμενη μεταρρυθμιστική προσπάθεια αρχίζει να αποφέρει σταδιακά καρπούς στην οικονομία.
Η ελληνική οικονομία, αναφέρει, έχει γίνει σημαντικά πιο ανοικτή τα τελευταία χρόνια, με τις εξαγωγές να ανέρχονται τώρα στο 37% του ονομαστικού ΑΕΠ στο τρίτο τρίμηνο του 2018 από 22% το 2010.
Η ανταγωνιστικότητα έχει βελτιωθεί σημαντικά, λόγω της σημαντικής μείωσης του κόστους εργασίας και οι εξαγωγές τόσο των προϊόντων όσο και των υπηρεσιών επιταχύνθηκαν γοργά το 2018.
Ο οίκος αναφέρει ακόμη ότι οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας αρχίζουν να αντανακλώνται σε ισχυρή αύξηση της απασχόλησης, με ρυθμό 2% ή παραπάνω τα τελευταία τρία χρόνια.
Για τις μεταρρυθμίσεις, ο Moody’s σημειώνει ότι ενισχύονται το τελευταίο διάστημα και αποτελούν θετικό βήμα για να φέρουν ξένη τεχνογνωσία, κεφάλαια και επενδύσεις καθώς και για να βελτιώσουν τον ανταγωνισμό στις εγχώριες αγορές.
Το Ελληνικό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και η Τράπεζα της Ελλάδος έχουν παρουσιάσει νέες προτάσεις για την επιτάχυνση της μείωσης των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων του τραπεζικού τομέα, οι οποίες – αν εφαρμοσθούν – θα μπορούσαν να αποτελέσουν μία σημαντική παράμετρο για την πιο επιθετική αντιμετώπιση της βασικής αδυναμίας των τραπεζών, προστίθεται.
Η θετική αξιολόγηση του Moody’s γίνεται παρά κάποιες πρόσφατες κυβερνητικές αποφάσεις που δεν ήταν πλήρως εναρμονισμένες με τις δεσμεύσεις, αναφέρει ο οίκος, προσθέτοντας:
Ιδιαίτερα, την απόφαση για την αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 11% που υπερβαίνει τη σύσταση της ομάδας ειδικών για αύξηση 5-10% και θα βλάψει την ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας, εάν μεταφρασθεί πιο γενικά σε μεγάλες αυξήσεις μισθών.
Επίσης, η πρόσφατη δεύτερη έκθεση μεταμνημονιακής αξιολόγησης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή τονίζει ότι παρά τη συνολικά καλή πρόοδο, η Ελλάδα έχει καθυστερήσει στην υλοποίηση ορισμένων δεσμεύσεων της, και οι συζητήσεις για τη σημαντική αναθεώρηση του πτωχευτικού νόμου για τα νοικοκυριά (του λεγόμενου νόμου Κατσέλη) συνεχίζονται.
Η συνέχιση της καθυστέρησης «θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την υπεσχημένη μεταβίβαση περίπου 1 δισ. ευρώ στην Ελλάδα».
Παρά ταύτα, o Moody’s θεωρεί ότι είναι χαμηλός ο κίνδυνος σημαντικής αναστροφής των ήδη υλοποιημένων μεταρρυθμίσεων, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα των γενικών εκλογών που θα γίνουν το αργότερο τον Οκτώβριο.
«Τα περισσότερα πολιτικά επώδυνα μέτρα έχουν ήδη υλοποιηθεί, με την οικονομία να δείχνει τελικά ενδείξεις ανάκαμψης, περιορίζοντας τα κίνητρα για κάθε μελλοντική κυβέρνηση να υπονομεύσει τα κέρδη που αποκτήθηκαν τόσο δύσκολα.
»Η συνεχιζόμενη εποπτεία από τους πιστωτές θα περιορίσει περαιτέρω τον κίνδυνο αναστροφής των μεταρρυθμίσεων», σημειώνεται στην ανακοίνωση.
Οι μεταρρυθμίσεις που έγιναν, συνεχίζει ο Moody’s, έχουν επιτρέψει στην Ελλάδα να επιτύχει σημαντική δημοσιονομική προσαρμογή τα τελευταία λίγα χρόνια, με υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα και πλεονάσματα στο σύνολο του προϋπολογισμού τα τρία τελευταία χρόνια.
«Υπήρχε υπέρβαση και με μεγάλο περιθώριο των στόχων που είχαν συμφωνηθεί με τους πιστωτές της Ελλάδας στην Ευρωζώνη από το 2015.
»Ένα σημαντικό μέρος της δημοσιονομικής βελτίωσης οφείλεται σε διαρθρωτικά μέτρα που ελήφθησαν κατά τη διάρκεια του τρίτου προγράμματος προσαρμογής που ολοκληρώθηκε τον Αύγουστο του 2018, περιλαμβανομένων σημαντικών μεταρρυθμίσεων στις συντάξεις και την υγειονομική περίθαλψη καθώς και προσπάθειες να συγκρατηθούν οι μισθολογικές δαπάνες και η απασχόληση του δημοσίου».
Ο Moody’s θεωρεί επίσης θετική τη δημιουργία της ΑΑΔΕ (Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων) στις αρχές του 2017, η οποία έχει επιτύχει ήδη σημαντική πρόοδο στη βελτίωση της φορολογικής συμμόρφωσης και την αύξηση των φορολογικών εσόδων.
Μία σημαντική συμβολή στη συνολική δημοσιονομική επίδοση προήλθε από τις δαπάνες για τόκους, οι οποίες μειώθηκαν πάνω από 16% μετά το 2015, χάρη στα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους που πρόσφερε η Ευρωζώνη.
«Ακόμη και αν υποθέσουμε κάποια χρηματοδότηση από την αγορά με υψηλότερα επιτόκια στο μέλλον, οι δαπάνες για τόκους θα παραμείνουν σε γενικές γραμμές σταθερές τα επόμενα χρόνια, περίπου στο 3% του ΑΕΠ. Όλα αυτά τα μέτρα δίνουν εμπιστοσύνη ότι μπορούν να διατηρηθούν τα επόμενα χρόνια οι πρόσφατες ισχυρές δημοσιονομικές επιδόσεις της Ελλάδας».
Η πρόσφατη δημοσιονομική σταθεροποίηση, σημειώνει ο οίκος, υποστηρίζεται από το πακέτο ελάφρυνσης του χρέους που συμφωνήθηκε με τους πιστωτές της Ελλάδας στην Ευρωζώνη τον περασμένο Ιούνιο, το οποίο περιορίζει σημαντικά τις αποπληρωμές του ελληνικού χρέους για την επόμενη δεκαετία και παραπέρα.
Το πακέτο αυτό, σε συνδυασμό με τη συνέχιση ισχυρών δημοσιονομικών επιδόσεων, θα διασφαλίσει ότι οι ακαθάριστες δανειακές ανάγκες της Ελλάδας θα είναι χαμηλές τα επόμενα χρόνια, περίπου στο 10% του ΑΕΠ έως το 2032.
Επιπλέον, οι πιστωτές της Ευρωζώνης δεσμεύθηκαν να επανεξετάσουν το προφίλ χρέους της Ελλάδας ξανά το 2032 και να παράσχουν περαιτέρω ελάφρυνση, αν χρειάζεται.
«Καμία άλλη χώρα δεν επωφελείται από αντίστοιχο επίπεδο στήριξης».
Η ελληνική κυβέρνηση επανήλθε με επιτυχία στις διεθνείς αγορές ομολόγων, σημειώνει ο Moody’s.
«Τα έσοδα από την έκδοση αυτή, μαζί με ένα ταμειακό απόθεμα 26,8 δισ. ευρώ που αντιστοιχούσε στο 14,5% του ΑΕΠ στο τέλος του 2018, προσφέρουν ένα σημαντικό μαξιλάρι για τα χρεολύσια μεσοπρόθεσμου και μακροπρόθεσμου χρέους, συνολικού ύψους 22 δισ. ευρώ, τα επόμενα τρία χρόνια.
»Η βιωσιμότητα του χρέους είναι σημαντικά ενισχυμένη μεσοπρόθεσμα», με το ποσοστό του δημόσιου χρέους να μειώνεται ακόμη και με τις τυπικές υποθέσεις πίεσης του Moody’s.
Στο βασικό σενάριο του οίκου, το ποσοστό του χρέους ως προς το ΑΕΠ θα είναι κάτω από το 167% το 2020 έναντι 181% πέρυσι.
Ο Moody’s προβλέπει μία περαιτέρω μείωση του στο 154% το 2022, με την προϋπόθεση ότι θα επιτευχθούν οι στόχοι για το πρωτογενές πλεόνασμα».
Η «σταθερή» προοπτική εξισορροπεί τον σχετικά χαμηλό κίνδυνο δημοσιονομικής αναστροφής ή αναστροφής της πολιτικής σε σχέση με την περιορισμένη ανοδική τάση του πιστωτικού προφίλ της Ελλάδας.
«Παρά τις σημαντικές βελτιώσεις έως τώρα, οι πιστωτικοί δείκτες της Ελλάδας είναι πιθανό να συνεχίσουν να αντιστοιχούν σε μία αξιολόγηση στην κατηγορία Β τα επόμενα χρόνια, αν δεν υπάρξουν σημαντικές, απροσδόκητες, περαιτέρω βελτιώσεις στη θεσμική ισχύ της χώρας και στην οικονομική της επίδοση.
»Οι μεσοπρόθεσμες προοπτικές ανάπτυξης θα παραμείνουν χαμηλές, αν δεν επιταχυνθούν σημαντικά οι επενδύσεις», αναφέρεται.
Ο Moody’s σημειώνει ότι το αξιόχρεο θα μπορούσε να αναβαθμισθεί, αν προκύψει μία μεταρρυθμιστική κυβέρνηση από τις επικείμενες εκλογές και εφαρμόσει μία ξεκάθαρη και αξιόπιστη ατζέντα για περαιτέρω φιλικές στην ανάπτυξη οικονομικές πολιτικές.
Μία θετική αξιολόγηση θα απαιτούσε, επίσης, ταχύτερη από την αναμενόμενη μείωση του λόγου του δημόσιου χρέους επί του ΑΕΠ και σημαντική βελτίωση της υγείας του τραπεζικού τομέα.
Αντίθετα, το αξιόχρεο θα μπορούσε να υποβαθμισθεί, αν γινόταν σαφές ότι έχει εξατμισθεί η μεταρρυθμιστική δυναμική, με την αναστροφή προηγούμενων μεταρρυθμίσεων ή με τη λήψη άλλων μέτρων πολιτικής που οδηγούν σε σημαντικά πιο αδύναμα δημοσιονομικά αποτελέσματα ή θέτουν σε κίνδυνο τα κέρδη ανταγωνιστικότητας που αποκτήθηκαν δύσκολα και τις θεσμικές βελτιώσεις.
«Ο Moody’s θα δώσει ιδιαίτερη προσοχή στην πολιτική της επόμενης κυβέρνησης για την απασχόληση στο δημόσιο, δεδομένης της σημασίας για τη δημιουργία μίας λιγότερο πολιτικοποιημένης δημόσιας διοίκησης», σημειώνεται.




Δέσμευση Μητσοτάκη: Τέλος στο κοινωνικό μέρισμα – Ελαφρύνσεις μόνο σε επιχειρηματίες

Το σκληρό πρόσωπο της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που ευαγγελίζεται η ΝΔ παρουσίασε από το βήμα του Οικονομικού Φόρουμ στους Δελφούς, ο Κ. Μητσοτάκης, ο οποίος δεσμεύθηκε να κόψει το κοινωνικό μέρισμα σε περίπτωση εκλογής της ΝΔ στις εθνικές κάλπες.

Με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο αποκάλυψε ότι τον επόμενο Δεκέμβριο δεν θα δώσει το κοινωνικό μέρισμα στους Έλληνες πολίτες που έχουν περισσότερο ανάγκη. Στους άπορους, τους χαμηλοσυνταξιούχους και τους άνεργους.

Αντ’ αυτού το περιθώριο που θα υπάρχει από τα υπερπλεονάσματα θα το δώσει ως δώρο στις επιχειρήσεις μειώνοντας το φορολογικό συντελεστή.

«Αντί να δώσουμε χριστουγενιάτικα δώρα στο τέλος κάθε χρονιάς, θα προωθήσω την μείωση της φορολογίας για την μεσαία τάξη.

»Αυτό είναι ξεκάθαρο για μένα ότι πρόκειται για την σωστή πολιτική…» δήλωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης αφού προηγουμένως είχε πει ότι η πρώτη προτεραιότητά του είναι να μειωθεί δραστικά ο φόρος των ακινήτων και ο φόρος στις επιχειρήσεις.

Με τον τρόπο αυτό, ξεκαθάρισε ότι αν στις επόμενες εκλογές κερδίσει θα γυρίσει την πλάτη του σε 1.300.000 – 1.400.00 πολίτες που το 2018 είχαν την ευκαιρία στο τέλος της χρονιάς, ανάλογα με τα εισοδηματικά τους κριτήρια να κερδίσουν από 200 έως 1.200 ευρώ.

Προτεραιότητα στο κοινωνικό μέρισμα του 2018 είχαν οι 55.000 άνεργοι ηλικίας 18-24 ετών, οι μακροχρόνια άνεργοι (άνω των 2 ετών εκτός εργασίας), και οι περίπου 600.000 δικαιούχοι του κοινωνικού εισοδήματος αλληλεγγύης.

Στόχος του 2018 ήταν να ενισχυθούν και οι 600.000 συνταξιούχοι του ΟΓΑ που λαμβάνουν από 300-600 ευρώ σύνταξη το μήνα, αλλά και οι 800.000 χαμηλοσυνταξιούχοι.

Το 2018 είχε εγκριθεί ποσό 710 εκατ.ευρώ και στη συνέχεια εγκρίθηκε επιπλέον ποσό 80 εκ.ευρώ για να καλυφθούν όλοι οι πολίτες που είχαν καταθέσει αίτηση.

ΕΛΛΆΔΑ. Η μεγάλη σφαγή της Μακρονήσου.Μάρτης 1948


Tο χρονικό της δολοφονίας των «αμετανόητων» του Ερυθρού Τάγματος τον Μάρτιο του 1948

«Κείνο το βράδυ σώπαιναν οι λύκοι, γιατί ούρλιαζαν οι άνθρωποι.
Εκείνο το πρωί τα κοκόρια του Λαυρίου για πρώτη φορά δε λάλησαν. Μόνο τα σκυλιά της πόλης ανέβηκαν στο καρβουνόχωμα και κλαίανε όλη τη νύχτα. Όσο για τους ανθρώπους, όλες αυτές τις νύχτες παρακολουθούσαν τη ζωή απ’ τις χαραμάδες... Σάστιζαν πως, αυτό που γινόταν αντίκρυ, δεν το είχε γράψει ακόμα η Αποκάλυψη»
Μενέλαος Λουντέμης
«Οδός Αβύσσου, 
αριθμός 0»
Ο ήχος των κυμάτων ήταν η μοναδική του συντροφιά τις τελευταίες 72 ώρες. Βρισκόταν δεμένος πισθάγκωνα, κοντά στην ακτή, προς την πλευρά που το καταραμένο νησί το έδερναν οι άνεμοι και το έκαιγε ο ήλιος. «Πρέπει να συνεχίσω να μετράω, αλλιώς θα τρελαθώ, θα χάσω το μυαλό μου», σκέφτηκε και σε κάθε παφλασμό πρόσθετε και ένα κυματάκι.
Ένας μεγάλος πάσσαλος, που ακουμπούσε την πλάτη του, είχε ακινητοποιήσει τα χέρια του και δυο μικρότεροι τα πόδια του. Το κορμί του ήταν ολόκληρο μια πληγή. Η ξηρασία και ο ήλιος είχαν κάνει το δέρμα του να σκάσει και να καεί. Ο καυτός αέρας, που φυσούσε δαιμονισμένα, είχε γεμίσει τις πληγές με σκόνη και άμμο. Είχε βγάλει φουσκάλες που έσπαγαν μόνες τους και το πηχτό υγρό που έβγαινε από μέσα νόμιζε ότι τον δρόσιζε. Τα χείλη του και το στόμα του είχαν σκληρύνει. Δεν είχε καθόλου σάλιο. Διψούσε. Εδώ και κάποιες ώρες δεν αισθανόταν τα γυμνά του μέλη που είχαν μουδιάσει, έτσι σφιχτά δεμένα που ήταν. Τα αυτιά του βούιζαν συνεχώς και το κεφάλι του νόμιζε ότι θα εκραγεί.
«Θα τρελαθώ», ξανασκέφτηκε. «Πεντακόσια δεκατρία, οκτακόσια δεκαεπτά... Όχι, πεντακόσια δεκατέσσερα...» συνέχισε το μέτρημα. Από απέναντι έβλεπε καθαρά τα φώτα από το Λαύριο. Σε λίγη ώρα θα ξημέρωνε και η ζωή στην πόλη θα ξεκινούσε κανονικά. Ο χασάπης θα πουλούσε το κρέας, ο γαλατάς θα μοίραζε το γάλα, ο μανάβης θα έβγαζε τα φρέσκα φρούτα του για να τα πουλήσει. Σκέφτηκε πώς είναι να δαγκώνεις λαίμαργα το καρπούζι και να γεμίζει το στόμα σου από αυτή τη γλυκιά υγρή σάρκα. Το στόμα του ξεράθηκε ακόμη περισσότερο. Θα λιποθυμούσε. Διψούσε.
Σκέφτηκε τα παιδιά του. Τον Αλέξη του. Να παίζουν μαζί και να γελάνε. Θα ήθελε να μπορούσε να σφίξει στην αγκαλιά του τη μικρή του κόρη που γεννήθηκε μια εβδομάδα αφότου τον πήραν με το καΐκι για το νησί. Άρχισε να κλαίει. Δάκρυα δεν έτρεχαν από τα μάτια του, κάθε υγρό του σώματός του είχε στερέψει. Όμως έκλαιγε με λυγμούς. Δεν μπορούσε να συγκρατηθεί. Δάγκωσε δυνατά τα ξεραμένα χείλη του και ρούφηξε το ίδιο του το αίμα για να ξεδιψάσει. 
Λίγες ώρες νωρίτερα
«Αλφαμίτες στη σκηνή μας». Δεν χρειάστηκε να του πουν κάτι άλλο. Αμέσως έσβησε το τσιγάρο του, που κάπνιζε με ανοιχτά τα πίσω κράσπεδα, το έκρυψε ανάμεσα σε κάτι πέτρες και άρχισε να καθαρίζει το πάτωμα. Μέσα στη μικρή σκηνή μπήκαν δυο αλφαμίτες. Ο ένας στάθηκε στην είσοδο, ο άλλος προχώρησε με βλέμμα αυστηρό. «Τι κάνει αυτούνος ιδώ και είν’ ξαπλουμέν’ς; Κοιμάτ’;».
«Έχει χαρτί γιατρού, συνάδελφε. Τον χτύπησε πολύ ο ήλιος όπως έσπαγε πέτρες και λιποθυμάει συνέχεια», απάντησε ο Γιάννης Δρακόπουλος, σκαπανεύς, που υπηρετούσε την πατρίδα του στον Οργανισμό Αναμορφωτηρίων Μακρονήσου. Ήταν τυχερός. Δεν πολεμούσε στα βουνά τους συμμορίτες, αλλά βρισκόταν σε μια «νέα Εδέμ στα μάτια της ελληνικής Ιστορίας». Ήταν τυχερός γιατί, αν και παραστράτησε, το κράτος τον είχε στείλει στην «εθνική κολυμβήθρα», όπου σε αυτό το «αναρρωτήριο ψυχών» το μυαλό του θα υγίαινε από το μίασμα και θα ξαναγεννιόταν: «Στη Μακρόνησο αναγεννάται η Ελλάς ωραιοτέρα στην ψυχή των Ελλήνων». 
Ο αλφαμίτης τον κοίταξε ακόμη αυστηρότερα. «Δρακόπουλε, άφ’σε τ’ς μαλακίες κι έλ’ μαζί μ’. Δεν ιμπουρείς να με κουροϊδέψ’ς ισύ ιμέν. Ιγώ όταν παρ’δίδατε την πατρίδα στους Σλάβ’ς, ήμουν δίπλα στου Γρίβα στου Θησείου. Κανείς δεν μι κουροϊδεύ’ ιμένα. Πάμε μια βόλτα, πουλάκι μου».
Ο Δρακόπουλος δεν μπορούσε να περπατήσει από το ξύλο. Τα πόδια του πονούσαν, η πλάτη του πονούσε, τα μπράτσα του είχαν πιαστεί από το σπάσιμο και το κουβάλημα πέτρας. Παρ’ όλα αυτά ανέβαινε την ανηφόρα χωρίς να γλιστρά και με την ίδια ταχύτητα με τους βασανιστές του. Σε λίγο βρισκόταν στο γραφείο του διοικητή του λόχου του. 
«Λοιπόν, Δρακόπουλε, έχω μπροστά μου τον φάκελό σου. Βαρύς, Δρακόπουλε, πολύ βαρύς. Κρίμα, έχεις και δυο παιδάκια. Κρίμα γι’ αυτή τη γυναίκα που τα μεγαλώνει. Είναι και σαν τα κρύα τα νερά, μου λένε και κάποια πουλάκια. Δεν φοβάσαι που την αφήνεις μόνη; Κρίμα και για σένα. Απόφοιτος Νομικής και έμπλεξες με τους κομμουνιστές. Δεν σ’ αρέσει η πατρίδα σου, Δρακόπουλε;». Ο απόφοιτος της Νομικής, σε στάση προσοχής, απάντησε: «Αγαπώ την πατρίδα μου, κύριε διοικητά».
«Κάθισε, παιδί μου», του είπε ευγενικά. «Η πατρίδα σε αγαπάει και είναι διατεθειμένη να ξεχάσει ό,τι κακό της έκανες και να σε δεχτεί ξανά εις τους κόλπους της. Διάβασε αυτό το χαρτί και βάλε την υπογραφή σου. Μετά ο βαρύς αυτός φάκελος θα γίνει σαν πούπουλο πάπιας. Λευκός και ελαφρύς». Ο διοικητής έσπρωξε ευγενικά προς το μέρος του μια δακτυλογραφημένη κόλλα χαρτί και μετά, με εξαιρετικά αργές κινήσεις, έβαλε δροσερό νερό από μια γυάλινη κανάτα που είχε μπροστά του. 
Ο Δρακόπουλος λίγο έλειψε να πάθει αποπληξία. Όχι από τον ήχο του γάργαρου νερού που άκουγε στ’ αυτιά του. Τι κι αν το προηγούμενο βράδυ τους είχαν ταΐσει παστές ρέγκες, αλλά τους είχαν απαγορεύσει να πιουν νερό; Κόντεψε να πάθει αποπληξία από αυτό που διάβασε στο χαρτί:
«Δήλωσις
Ο κάτωθι υπογεγραμμένος... κλάσεως... εκ... και διαμένων εις... δηλώ υπευθύνως και εν γνώσει των συνεπειών του νόμου περί ψευδούς δηλώσεως και χωρίς να ασκηθή βία τα κάτωθι:
Ουδέποτε υπήρξα κομμουνιστής και ουδεμίαν σχέσιν έχω με το συνωμοτικόν ΚΚΕ. Προσεχώρησα εις το ΕΑΜ με σκοπόν να απελευθερώσω την πατρίδα μου από τους κατακτητάς. Μετ’ ολίγον καιρόν αντελήφθην ότι όπισθεν του ΕΑΜ ήτο το ΚΚΕ, το οποίο ήτο η πηγή πάσης ενεργείας και πράξεως του ΕΑΜ.
Επειδή είμαι γνήσιο Ελληνόπουλο, καταδικάζω και αποκηρύσσω μετά βδελυγμίας όλας τας αναρχοβουλγαροκομμουνιστικάς οργανώσεις: ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ, ΕΑ, αίτινες αποτελούν τα εγκληματικά σλαυόβουλα και αντεθνικά συγκροτήματα, σκοπός των οποίων είναι η κατασκόπευσις παντός ό,τι αφορά το κράτος και ιδία τον στρατόν και η υποδούλωσις της φυλής μας εις τους προαιώνιους εχθρούς μας Βουλγάρους - Σέρβους και γενικώς Σλαύους οίτινες πάντοτε ατίμως και υπούλως είτε διά της πανσλαυιστικής ιδέας προσπαθούν να αποσπάσουν εδάφη άτινα είναι ποτισμένα με ιδρώτα και αίμα των προγόνων μας. Τίθεμαι πολέμιος των άνω σλαυοδούλων και ανθελληνικών συγκροτημάτων μέχρι της τελικής εξαλείψεώς των.
Η παρούσα μου επιθυμώ να δημοσιευθή εις τον τύπον και αναγνωσθή εις την εκκλησίαν της ενορίας μου.
Β.Σ.Γ. 802 τη...
Ο Δηλών...».
Ο Δρακόπουλος σηκώθηκε αργά από την καρέκλα. «Λυπούμαι, κ. διοικητά. Δεν θα υπογράψω».
Ο διοικητής του λόχου, που μέχρι εκείνη τη στιγμή φορούσε τη μάσκα του στοργικού πατέρα, μισόκλεισε τα μάτια: «Kομμούνι, θα πεθάνεις εδώ. Προδότη. Δεν υπογράφεις, εεε;».
Αμέσως έπεσαν επάνω του οι δυο αλφαμίτες που είχαν ήδη βγάλει τα μακριά ξύλινα κλομπ τους. Στο πέμπτο γεμάτο χτύπημα στο κεφάλι, ο Δρακόπουλος ένιωθε να σβήνει. Πρόλαβε να ακούσει τον διοικητή να λέει: «Μην τον σκοτώσετε, ρε ηλίθιοι. Αύριο τον θέλω περδίκι, να βρίσκεται μαζί με τους άλλους στο γήπεδο. Θα καλοπεράσει εκεί...». Ήταν απόγευμα της 28ης Φεβρουαρίου του 1948...
Η σφαγή
Τον Γιάννη Δρακόπουλο τον συνέφεραν οι συνάδελφοί του στη σκηνή, όπου τον πέταξαν αναίσθητο οι αλφαμίτες. Το πρόσωπό του ήταν γεμάτο ξεραμένα αίματα. Κάποιος εκ περιτροπής όλη τη νύχτα κατέβαινε μέχρι τη θάλασσα, έβρεχε ένα κομμάτι ύφασμα και ερχόταν να καθαρίσει τις πληγές του. Ο Γιάννης ανέβαζε πυρετό. Όλο το βράδυ μέχρι να ξημερώσει η 29η ψηνόταν και παραληρούσε. Φώναζε τα παιδιά του, έκλαιγε, ούρλιαζε. Κάθε του κίνηση τον τσάκιζε από τον πόνο. Οι συνάδελφοί του κρατούσαν και δρόσιζαν το κεφάλι του με απαλές κινήσεις. Το πρωί η γνωστή φωνή από τα μεγάφωνα διέκοψε τη διαδικασία: «Όλοι οι στρατεύσιμοι του Α’ Τάγματος Σκαπανέων» (ΑΕΤΟ) να πάνε για εκκλησιασμό».
«Σήκω, Γιάννη, θα σε κουβαλήσουμε εμείς. Σήκω, αδερφέ μου, γιατί εάν μείνεις μόνος στη σκηνή και σε βρουν, θα σε σκοτώσουν σαν το σκυλί και θα πουν ότι έκανες ψαράκι και αυτοκτόνησες». Το «ψαράκι» ήταν η απονενοημένη βουτιά κάποιων κρατουμένων με το κεφάλι στους βράχους για να χάσουν τις αισθήσεις τους και να σταματήσουν τα βασανιστήρια. 
Οι αμετανόητοι του ΑΕΤΟ, του «ερυθρού τάγματος», εκείνοι που δεν υπέγραφαν δήλωση, κινήθηκαν προς το γηπεδάκι του νησιού. Ανθρώπινα ράκη, ζωντανοί νεκροί, από τα βασανιστήρια και τη δίψα, 4.500 φαντάροι έσερναν τα βήματά τους μέχρι που έφτασαν εκεί. Στους λόχους είχαν μείνει μόνον οι ασθενείς, οι νερουλάδες, οι γραφιάδες και οι μάγειρες. Μετά την έπαρση της σημαίας, οι στρατιώτες διατάχθηκαν να πάνε στο θέατρο για να ακούσουν «θρησκευτική ομιλία». Μόνο έτσι τα ελληνορθόδοξα ιδεώδη θα ξερίζωναν από μέσα τους τη σαπίλα του κομμουνισμού. 
Ο Γιάννης είχε συνέλθει και ο πυρετός του είχε πέσει. Πλέον δεν τον υποβάσταζαν οι συνάδελφοί του. Ξαφνικά από το βάθος μια ομάδα από αλφαμίτες έσπαγαν στο ξύλο και έσερναν από τα μαλλιά και τα ρούχα τους απαλλαγμένους λόγω ασθένειας. Άρρωστους φαντάρους τους κλώτσαγαν, τους χτύπαγαν με τα κλομπ και τους έβριζαν για να συγκεντρωθούν κι εκείνοι στο γήπεδο. 
Οι αμετανόητοι του ΑΕΤΟ διαμαρτυρήθηκαν. Ο Γιάννης φώναζε και εκείνος με όση δύναμη είχε: «Ρε, δεν βλέπετε ότι είναι άρρωστοι; Ντροπή. Έχουν απαλλαγεί. Ντροπή σας, αλήτες». Οι 4.500 φαντάροι του ΑΕΤΟ είχαν γίνει μια ανθρώπινη ασπίδα μέσα στο γήπεδο. 
Τότε ο υπασπιστής Καρδαράς έβγαλε το πιστόλι του και πυροβόλησε στον αέρα. Το σύνθημα είχε δοθεί. Αμέσως οι άνδρες του λόχου ασφαλείας, οι φρουροί οι οποίοι από πριν είχαν ακροβολιστεί γύρω από το γήπεδο, άρχισαν να πυροβολούν στο ψαχνό. Πέντε φαντάροι έπεσαν αμέσως νεκροί και τουλάχιστον άλλοι 10 τραυματίστηκαν από σφαίρες. 
«Αίσχος, δολοφόνοι, ντροπή. Γιατί μας δολοφονείτε;». Οι άνδρες του ΑΕΤΟ, χωρίς να κουνηθούν από τη θέση τους, ζητούσαν εξηγήσεις. Φώναζαν, έκλαιγαν, έπιαναν τους νεκρούς τους και τους χάιδευαν λες και κοιμόντουσαν και ήθελαν να τους ξυπνήσουν. Ο διοικητής Βασιλόπουλος μίλησε με επιτροπή των στρατιωτών και τους εγγυήθηκε την προσωπική τους ασφάλεια, ενώ δέχτηκε να εξεταστούν τα γεγονότα από διακομματική επιτροπή για να διαλευκανθεί πλήρως η υπόθεση και να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι ένοχοι της σφαγής.
Κανείς φαντάρος όλο το βράδυ δεν μετακινήθηκε από το γήπεδο. Το ξημέρωμα στις ακτές του καταραμένου νησιού εμφανίστηκε μια ακταιωρός του Πολεμικού Ναυτικού. Επάνω της πάνοπλοι ναύτες σημάδευαν τους φαντάρους του ΑΕΤΟ. Από τον τηλεβόα ακούστηκε η φωνή της ίδιας της κόλασης: «Στρατιώται, σας ομιλεί ο συνταγματάρχης Μπαϊρακτάρης. Συλλάβετε και απομονώσατε τους δολοφόνους που δημιούργησαν τα χθεσινά γεγονότα. Αποδοκιμάστε τους αρχηγούς σας και συγκεντρωθείτε εις τον 7ον

λόχον». 
Οι σκαπανείς του ΑΕΤΟ κοίταζαν με απορία ο ένας τον άλλον. «Μα για ποιους δολοφόνους μιλάει; Εμάς δολοφόνησαν, εμείς δεν κινηθήκαμε». Τις σκέψεις τους έκοψαν σαν μαχαίρι οι ριπές. Μυδράλια που είχαν στηθεί το βράδυ πέριξ του χώρου σάρωναν με τις σφαίρες τους τα κορμιά. Το χώμα στο γήπεδο δεν προλάβαινε να ρουφήξει το αίμα. Σχημάτιζε λάσπη. Κόκκινη λάσπη. Ήταν μια σφαγή που μόνο με τις δολοφονίες των κατακτητών Γερμανών μπορούσε να συγκριθεί. Οι φαντάροι έγιναν ένα κουβάρι και έψελναν τον Εθνικό ύμνο. Έτσι πέθαιναν.
Ο Μίμης Βρονταμίτης, καπετάνιος του καϊκιού που έκανε τη διαδρομή Λαύριο - Μακρονήσι, θα πει χρόνια αργότερα:
«Έζησα όλα τα δραματικά γεγονότα της Μακρονήσου το 1948. Ο στρατός μας με είχε επιταγμένο με το καΐκι μου “Άγιος Νικόλαος”, επί μισθώ, οκτώ χιλιάδες δραχμές τον μήνα. Κουβαλούσα από το Λαύριο πέρα στη Μακρόνησο φαντάρους, πολιτικούς υπόδικους, νερό σε βαρέλια και άλλα.
Στο φοβερό τουφεκίδι του Μάρτη 1948 ο Σκαλούμπακας (για τις υπηρεσίες του στη Μακρόνησο προήχθη σε στρατηγό) μου κόλλησε το πιστόλι στο κεφάλι και με απειλές με διέταξε να κουβαλάω σκοτωμένους φαντάρους πέρα μακριά στον Κάβο Ντόρο, στο ξερόνησο Σαν Τζιόρτζιο. Στο Γ’ Τάγμα φόρτωνα τους νεκρούς φαντάρους, που τους εξέταζε ο γιατρός Μαλάμης, κι έγραφε στο πιστοποιητικό θανάτου τη λέξη “νεκρός”. Ήτανε δίπλα στον γιατρό Μαλάμη κι άλλοι δύο γιατροί.
Τους σκοτωμένους φαντάρους τους τακτοποιούσανε στριμωχτά στο αμπάρι οι αλφαμίτες Χούμης και Δήμητρας, Λαγός. Σ’ ένα μόνο δρομολόγιο φορτώσαμε 185 νεκρούς φαντάρους.
Εκεί στο Σαν Τζιόρτζιο περίμενε καράβι πολεμικό. Οι ναύτες παίρνανε τους σκοτωμένους φαντάρους και τους χώνανε μέσα σε συρμάτινα δίχτυα με βαρίδια και τους φουντάρανε στον βυθό της θάλασσας. Αυτό ξανάγινε. 
Οι νεκροί όλοι - όλοι ήταν 350 κοντά, τους μέτραγα έναν - έναν και ήταν 350 φαντάροι νεκροί. Αυτή ήταν η πιο τραγική περιπέτεια που έζησα στη ζωή μου». 
Ύστερα από ώρα η σφαγή σταμάτησε έτσι ξαφνικά, όπως είχε αρχίσει. Το ΑΕΤΟ είχε σπάσει και ήταν έτοιμο να επανέλθει στους κόλπους της πατρίδας. Πολλοί φαντάροι συνελήφθησαν ως πρωταίτιοι των επεισοδίων. Ο Γιάννης ήταν ένας από εκείνους. 
Τις επόμενες ημέρες δοκίμασαν στο κορμί του κάθε βασανιστήριο. Ξύλο, φάλαγγα, εικονικούς πνιγμούς. Πέρασε από τα «πασαλάκια», από το «αεροπλανάκι» και φυσικά από το «σιδερωτήριο». Εκεί δεν άντεξε. Ο Δρακόπουλος με δάκρυα ζήτησε να υπογράψει. Το έκανε. Στην Αθήνα, όπου επέστρεψε, άρχισε να μπαινοβγαίνει στα ψυχιατρεία. Ήταν πλέον μισότρελος. Του έκαναν ηλεκτροσόκ για να επανέλθει. Τα βράδια ξύπναγε με λυγμούς και μετρούσε: «Πεντακόσια τριάντα... επτακόσια σαράντα δύο... Όχι... πεντακόσια τριάντα ένα...». Τα χείλη του ήταν ματωμένα κάθε βράδυ από το δάγκωμα.

ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΛΕΒΕΝΤΟΓΙAΝΝΗΣ
Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ, τεύχος 1952 στις 19-01-2017

Friday, March 1, 2019

Πέθανε ο αγαπημένος ηθοποιός Φαίδων Γεωργίτσης

Ο αγαπημένος ηθοποιός έφυγε σε ηλικία 80 ετών. Η κηδεία του θα γίνει το Σάββατο.2.3.19

Ο Φαίδων Γεωργίτσης πέθανε το μεσημέρι της Παρασκευής σε ηλικία 80 ετών.
Ο Φαίδων Γεωργίτσης γεννήθηκε στην Αθήνα 21 Ιανουαρίου 1939.
Σπούδασε στις Δραματικές Σχολές των Καρόλου Κουν, Χρήστου Βλαχιώτη, Πέλου Κατσέλη.
Πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο στην ταινία «Ποτέ την Κυριακή» του Ζυλ Ντασέν το 1960.
Έγινε δημοφιλής μέσα από τις ταινίες-μιούζικαλ της Φίνος Φιλμς σε σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη, με συχνούς συμπρωταγωνιστές τη Ζωή Λάσκαρη, τη Μαίρη Χρονοπούλου, τον Κώστα Βουτσά, τη Μάρθα Καραγιάννη κ.ά.
Στο θέατρο είχε συνεργαστεί με το Θέατρο Τέχνης του Κουν και το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος.
Το 1972 εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη σειρά «Κόκκινο δαχτυλίδι», ενώ τη δεκαετία του ’90 συμμετείχε σε καθημερινές σειρές όπως το «Καλημέρα Ζωή».
Ήταν παντρεμένος με την ηθοποιό Μπέτυ Αρβανίτη και εν συνεχεία παντρεύτηκε την Μπέτσυ, με την οποία έχει δυο παιδιά, τον Ραφαέλο και την Μαρίζα.




Ξεκινά το κυνήγι τρούφας στα Μετέωρα


Ξεκινά το πρώτο 15ήμερo του Μαρτίου το Κυνήγι Τρούφας στα Μετέωρα, που διοργανώνει το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Μετεώρων και Μουσείο Μανιταριών και διαρκεί μέχρι τον Οκτώβριο.
Μέσα στα καταπράσινα δάση της περιοχής και κάτω από τη σκιά των Μετέωρων, τα ειδικά εκπαιδευμένα τρουφόσκυλα, αναζητούν τα μοναδικά υπόγεια και πανάκριβα μανιτάρια, τις τρούφες.


Αφού τις εντοπίσουν, προχωρούν στο επόμενο βήμα, που έχουν σχεδιάσει οι διοργανωτές: Οι έμπειροι σεφ τις μετατρέπουν σε μία καταπληκτική τρουφομακαρονάδα, την οποία απολαμβάνουν μέσα στο δάσος οι συμμετέχοντες. Γι’ αυτό και έχουν δημιουργήσει ένα ειδικό μαγειρικό σκεύος, στο οποίο μαγειρεύονται μέχρι 60 (!) μερίδες ταυτόχρονα.
Αφού ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία, οι επισκέπτες μεταφέρονται στο Μουσείο, όπου γνωρίζουν τα 350 είδη ζώων και τα 250 είδη μανιταριών, που υπάρχουν σε αυτό, συμμετέχουν σε γευσιγνωσία 4-5 ειδών μανιταριών, ενώ μπορούν να προμηθευτούν και να επιλέξου μεταξύ 60(!) διαφορετικών προϊόντων μανιταριών και τρούφας, που έχει δημιουργήσει το Μουσείο.
Χωρίς αμφιβολία, πρόκειται για μια μοναδική και ολοκληρωμένη πρόταση, που προσφέρει μία πρωτόγνωρή για τα ελληνικά δεδομένα εμπειρία. Γι’ αυτό και δεν είναι τυχαίο ότι την έχουν αγκαλιάσει μεγάλα τουριστικά γραφεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Για περισσότερες πληροφορίες, αλλά και για να συμμετάσχετε στο Κυνήγι Τρούφας, μπορείτε να απευθυνθείτε στο τηλέφωνο 2432024959 ή στο mail info@meteoramuseum.gr. Επίσης μπορείτε να επισκεφθείτε τα site www.trufflehunting.net και www.meteoramuseum
TPIKKHpress

wibiya widget