Στο 70ό λεπτό ο διαιτητής σφύριξε τη διακοπή της αναμέτρησης λόγω των επεισοδίων. Στην επιθεώρηση του αγωνιστικού χώρου αποφάσισε την οριστική διακοπή του παιχνιδιού. Βαριά καμπάνα έρχεται για τον ΠΑΟ.
Στο 70ό λεπτό ο Φριτς είχε σφυρίξει τη διακοπή της αναμέτρησης:
Στη συνέχεια βγήκε στον αγωνιστικό χώρο για επιθεώρηση όπου και αποφάσισε την οριστική διακοπή του παιχνιδιού.
Μετά την απόφαση αυτή, ο Παναθηναϊκός κινδυνεύει ακόμα και με -6, πέρα από τους αγώνες που θα δώσει κεκλεισμένων των θυρών. Σίγουρα με -3 βάσει του άρθρου 15 παράγραφος 4β, αλλά μπορεί να είναι άλλοι τρεις βαθμοί, εφόσον στα επεισόδια στον περιβάλλοντα χώρο του γηπέδου έχουν σημειωθεί βιαιοπραγίες κατά προσώπων. Πανηγυρικό ήταν το κλίμα στα αποδυτήρια του Ολυμπιακού, μόλις ενημερώθηκαν για την οριστική διακοπή.
Διαβάστε ΕΔΩ αναλυτικά τι αναφέρει το επίμαχο άρθρο 15 του ΚΑΠ
Υπενθυμίζεται ότι μετά από το γκολ του Ολυμπιακού, έξω από τη θύρα των οργανωμένων οπαδών του Παναθηναϊκού ομάδα περίπου 50 ατόμων έριξε αρκετές χειροβομβίδες κρότου – λάμψης. Από την πλευρά της αστυνομίας λόγω έντασης, έγινε χρήση χημικών.
Η ατμόσφαιρα στο γήπεδο έγινε αποπνικτική, με πολύ κόσμο να μετακινείται από τις θέσεις του έτσι ώστε να αποφύγει τους καπνούς.
Κατά τα επεισόδια η αστυνομία προχώρησε σε 18 προσαγωγές και 8 συλλήψεις. Οι Αρχές έχουν στη διάθεση τους βίντεο από τη στιγμή των επεισοδίων, όπου διακρίνονται αρκετοί εκ των ταραξιών, οι οποίοι σε δύο περιπτώσεις μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο, που σημαίνει ότι είναι πιθανό οι συλλήψεις να αυξηθούν.
Δείτε εικόνες από τα επεισόδια:
Εισβολή στον ερυθρόλευκο πάγκο
Στο πέμπτο λεπτό του ντέρμπι , οπαδοί του Παναθηναϊκού εισέβαλαν στον αγωνιστικό χώρο κι επιτέθηκαν σε μέλη του ερυθρόλευκου πάγκου. Αυτό σήμανε την πρώτη διακοπή του ντέρμπι για οκτώ λεπτά, με τον Γερμανό ρέφερι να διατάσσει την επανεκκίνησή του στο 13ο.
Σημειώνεται ότι από τον ερυθρόλευκο πάγκο υποστήριζαν ότι ένας από τους εισβολείς που πλησίασαν κινούμενοι επιθετικά προς αυτόν, κρατούσε μαχαίρι. Δεν χτύπησε κανείς, καθώς υπάρχει άμεση επέμβαση των αστυνομικών αρχών στο σημείο της έντασης.
Να τονιστεί πως πλέον είναι σε ισχύ ο νόμος Βασιλειάδη. Όποιος συλλαμβάνεται, με την άσκηση της ποινικής δίωξης ο εισαγγελέας πρέπει να του επιβάλει περιοριστικούς όρους και να μην ξαναπατήσει ποτέ γήπεδο, ανεξάρτητα από το πότε θα γίνει η δίκη. Αν παραβεί τους περιοριστικούς όρους, τότε κινδυνεύει άμεσα με ποινή φυλάκισης.
Να αρχίσω με μια προσωπική εξήγηση για τους καλόπιστους τουλάχιστον. Στους υπάλληλους, τους εξαρτημένους, τους κομματικούς , τους ενδιάμεσους και τους γελωτοποιούς του βασιλέως τι να πω;
Δεν έχω προσωπική σχέση με τον Κώστα Βαξεβάνη. Ούτε συνεργαστήκαμε, ούτε παρέα κάναμε ποτέ. Επίσης δεν έχω καμία σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Από την κυβέρνηση μόνο με τον Πρωθυπουργό συζητάω καμία φορά – είμαστε συμπατριώτες όπως με την Όλγα Γεροβασίλη. Με κανέναν άλλον.
Συνεπώς κινούμαι στο πεδίο της αυτονομίας μου. Δεν έχω κανέναν καταναγκασμό και καμιά ιδιοτέλεια. Διατυπώνω απλώς τις απόψεις μου. Και πάμε στο θέμα:
Το προϊόν της δημοσιογραφίας, είναι μείγμα πραγματικών περιστατικών και κρίσεων. Μετράει να είναι ακριβή τα πραγματικά περιστατικά. Οι κρίσεις είναι δικαίωμα του δημοσιογράφου. Έτσι διαμορφώνεται μια λεπτή γραμμή: πρωτίστως κρίνεται το περιεχόμενο ενός κειμένου ή μιας εκπομπής και ακολούθως από αυτό το περιεχόμενο κρίνεται ο δημοσιογράφος.
Αν το αντιστρέψουμε σημαίνει ότι δεν μας βολεύει το κείμενο και προσπαθούμε μειώσουμε τον δημοσιογράφο για να το αποδυναμώσουμε. Ή αλλιώς: δεν μας αρέσει το μήνυμα και πυροβολούμε τον αγγελιαφόρο.
Απέναντι στην εφημερίδα Documentoκαι τον δημοσιογράφο Κώστα Βαξεβάνη υπάρχει ένα διαρκές πογκρόμ από τη ΝΔ- επισήμως ως κόμμα. Το οργανώνουν ο επικεφαλής της, τα πολιτικά στελέχη της και οι άνθρωποί της στα ΜΜΕ. Ατυχώς ενίοτε παίρνουν μέρος και κανονικοί δημοσιογράφοι.
Είναι μια επίμονη επιχείρηση να φορτιστεί αρνητικά το όνομα του Βαξεβάνη. Προβάλλεται ως το απόλυτο κακό. Ως Βελζεβούλ των ΜΜΕ στον οποίο ο Τσίπρας προσωπικά ανέθεσε να συκοφαντεί τους αντιπάλους του. Δεν απορρίπτονται τα δημοσιεύματα της εφημερίδας του με κριτήριο την εγκυρότητά τους, αλλά ο ίδιος και η εφημερίδα.
Ο στόχος είναι να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι αυτό που γράφεται πρέπει να απορριφθεί, όχι γιατί δεν ισχύει, ή δεν είναι αληθές, αλλά γιατί το έγραψε Βαξεβάνης. Συνεπώς, ακόμη και αν αποδειχθεί σε δεύτερο χρόνο ότι ισχύει, να έχει αποδυναμωθεί. Παλιό κόλπο.
Η επικήρυξη
Δεν αποκλείεται ο εκδότης της συγκεκριμένης εφημερίδας να είναι πράγματι κακός άνθρωπος και ως εκ τούτου δεν πρέπει να τον κάνουμε παρέα.
Αλλά μια συζήτηση στο δημόσιο χώρο οφείλει να λαμβάνει υπόψη τον προαναφερθέντα διαχωρισμό: αυτό που ενδιαφέρει είναι το προϊόν της δουλειάς του Βαξεβάνη. Για τον ίδιο ο καθένας μπορεί να έχει όποια γνώμη θέλει .
Τι είναι όμως αυτό που έκανε τη ΝΔ και τους φίλους της να τον… επικηρύξουν; Η απάντηση δεν μπορεί παρά να βρίσκεται στο περιεχόμενο της εφημερίδας. Να το δούμε λοιπόν:
Αν ανατρέξουμε στα 122 φύλλα που εξέδωσε ως τώρα θα διαπιστώσουμε ότι ειδικεύεται στις αποκαλύψεις για πρόσωπα που σχετίζονται με τη σημερινή ΝΔ- και το ΠΑΣΟΚ. Με επιμονή θα λέγαμε.
Αυτό της προσθέτει το μειονέκτημα της μονομέρειας, αν και στο σχολιασμό της ενίοτε περιλαμβάνει και κυβερνητικούς παράγοντες. Αλλά είναι φανερό όσοι κυβέρνησαν ως το 2015 έχουν προτεραιότητα στις ερευνητικές προτιμήσεις της.
Πρόκειται για εκδοτική πολιτική- όπως έχουν όλες οι εφημερίδες στο κόσμο- και δεν είναι παράδοξο. Τα δυο κόμματα που κυβέρνησαν για δεκαετίες -και χώρια και μαζί – άφησαν πίσω τους υποθέσεις που εξ ορισμού πρέπει να ενδιαφέρουν τη δημοσιογραφία. Αν μη τι άλλο, γιατί το είδος της διαχείρισης τους έφερε τη χρεοκοπία. Και γι’ αυτή τη διαχείριση έχουν εκτοξεύσει κατά καιρούς το ένα εναντίον του άλλου απίστευτες κατηγορίες. Και… είχαν και τα δυο δίκιο.
Σε κάθε περίπτωση για ιστορικούς λόγους δεν νοείται… εξισορρόπησή τους με τη σημερινή κυβέρνηση. Δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι η χώρα χρεοκόπησε επειδή έφαγαν τα λεφτά οι Συριζαίοι. Στο παρελθόν της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ οφείλουμε να ψάξουμε για τους ενόχους. Για συγκεκριμένους ενόχους. Γιατί ασφαλώς δεν τα έφαγαν όλοι μαζί.
Το αυγό του Κολόμβου
Το πρώτο συμπέρασμα, λοιπόν, είναι ότι η ΝΔ -και συγκεκριμένα πρόσωπα από το ΠΑΣΟΚ- προσπαθεί να απαξιώσει την εφημερίδα και τον Βαξεβάνη γιατί δεν την αφήνει σε χλωρό κλαρί με τις αποκαλύψεις της για στελέχη της. Πολλά δεν θα τα μαθαίναμε ποτέ για συγκεκριμένα πρόσωπα, αν δεν υπήρχαν τα σχετικά ρεπορτάζ στο Documento. Από αυτή την άποψη η εφημερίδα κάνει τη δουλειά της επιτυχώς.
Ο κοινός παρονομαστής των επικρίσεων, αν όχι των επιθέσεων κατά του Βαξεβάνη είναι ότι «συκοφαντεί» και » ρίχνει λάσπη». Σα να λένε ότι δεν υπάρχουν οι σκανδαλώδεις υποθέσεις που αναδεικνύει, αλλά φαίνονται σκανδαλώδεις επειδή τις αναδεικνύει. Ακούγεται σαν το αυτό του Κολόμβου, αλλά ας το εξετάσουμε.
Ποιοι ακριβώς είναι τα «θύματα» του; Όλοι από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, επειδή ανήκουν στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ; Όχι βεβαίως. Είναι πρόσωπα σε υποθέσεις που ερευνά η Δικαιοσύνη. Ότι ανήκουν στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ θα έπρεπε να προβληματίζει τις ηγεσίες των δυο κομμάτων, όπως προβληματίζει τους ψηφοφόρους τους και το ένα το εγκατέλειψαν ήδη.
Δεν τους καθιστά ο Βαξεβάνης υπόλογους, αλλά ο βίος και η πολιτεία τους. Δεν θα μπορούσε ποτέ να αγγίξει κανείς ούτε μια τρίχα του κεφαλιού τους ,αν δεν είχαν βάλει την υπογραφή τους σε συγκεκριμένες αποφάσεις- τουλάχιστον αμφιλεγόμενες. Και αν αυτές οι αποφάσεις δεν παρήγαγαν αποτελέσματα που ερευνά η Δικαιοσύνη.
Π.χ. τον Γιάννο Παπαντωνίου δεν τον προφυλάκισε ο Χατζηνικολάου που έγραφε διαρκώς στη «Real» για τα πεπραγμένα του. Τον προφυλάκισαν οι υπογραφές του. Και τον Νίκο Γεωργιάδη δεν τον καταδίκασε ο Βαξεβάνης, αλλά συγκεκριμένο Δικαστήριο για συγκεκριμένες πράξεις.
Τους δέκα της Νοβάρτις για τους οποίους ερευνά το Documento -και μακάρι να το έκαναν όλα τα ΜΜΕ- έστειλαν στη Εισαγγελία Διαφθοράς οι καταθέσεις νομίμων μαρτύρων που έδωσαν βάση στις δικαστικές αρχές για νόμιμες έρευνες. Και ούτω καθεξής. Από εκεί και πέρα στη δημοσιογραφία μόνο ένας διαχωρισμός υπάρχει: ανάμεσα σ’ αυτούς που ερευνούν για περισσότερα και σ’ αυτούς που σιωπούν ή συγκαλύπτουν.
Πάντως κάθε πραγματικός δημοσιογράφος στον πλανήτη θα αποκάλυπτε τα στοιχεία μια δικαστικής έρευνας που έχει στα χέρια του. Και μην αρχίζουμε τώρα μαθήματα δημοσιογραφίας για το πώς έφτασαν.
Και κάθε σοβαρός πολιτικός θα ήξερε ότι η δικαστική έρευνα και η δημοσιογραφική αποκάλυψη, δεν προεξοφλούν την ενοχή κανενός. Αλλά δεν νοείται να καταργηθούν. Ούτε η ενημέρωση ασκείται με τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις.
Πρόσωπα υπεράνω του νόμου;
Από πότε συνιστά συκοφαντία να έρχονται στο φως της δημοσιότητας στοιχεία που αφορούν πρόσωπα που σχετίζονται με το δημόσιο συμφέρον; Αν δεν τα δημοσιοποιήσουν οι δημοσιογράφοι, ποιοι θα το κάνουν;
Ακόμη και αν ο ερευνώμενος αποδειχθεί αθώος, ο δημοσιογράφος έχει κάνει το χρέος του δημοσιοποιώντας ότι ερευνάται- αρκεί να μην τον δικάζει ο ίδιος. Η θεωρία ότι κάποιοι είναι υπεράνω του νόμου και άρα και υπεράνω της δημοσιοποίησης της εμπλοκής τους, είναι τριτοκοσμική.
Οι μόνοι που έχουν λόγο να εναντιώνονται είναι οι εμπλεκόμενοι- ειδικά όταν η αθωότητα τους δεν είναι διόλου αυταπόδεικτη. Ή όταν επιδιώκουν να προκαλέσουν εμπόδια στην τεκμηρίωση της ενοχής τους.
Σε κανέναν δεν αρέσει να βγαίνουν τα άπλυτα του στη φόρα. Οι υπόλοιποι όμως από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, ή κάποια ΜΜΕ, γιατί στρατεύονται κατά του Βαξεβάνη; Έχουν κανέναν ιδιαίτερο λόγο να προστατεύουν κάποια δημόσια πρόσωπα; Το λογικό θα ήταν να ζητήσουν διαλεύκανση των υποθέσεων. Για να αποδοθούν τα του Καίσαρος τω Καίσαρι…
Ο ρόλος της Δικαιοσύνης
Αν οι αποκαλύψεις είναι ακριβείς που είναι το πρόβλημα ; Αν πρόκειται για συκοφαντίες να υποστούν συνέπειες όσοι τις υποκινούν. Αλλά το μόνο πεδίο στο οποίο μπορεί να γίνει αυτό είναι το πεδίο της Δικαιοσύνης.
Οι εξελίξεις δείχνουν ότι σ’ αυτό το πεδίο τα πράγματα κλίνουν υπέρ του Βαξεβάνη: στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων στις οποίες οι αναφερόμενοι προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη, αυτός που δικαιώθηκε ήταν ο δημοσιογράφος.
Πώς γίνεται να καταγγέλλεται κάποιος ως «συκοφάντης», όταν τα Δικαστήρια τον απαλλάσσουν από την κατηγορία οσάκις καλούνται να αποφανθούν; Πώς νοείται ένα ολόκληρο κόμμα, βουλευτές, ΜΜΕ και δημοσιογράφοι να στρέφουν τα πυρά τους εναντίον ενός δημοσιογράφου ακόμη και όταν όσοι φέρονται με τις αποκαλύψεις του εμπλεκόμενοι σε παρανομίες καταδικάζονται;
Να μείνουμε στο τελευταίο παράδειγμα της δικαστικής απόφασης για παιδεραστία. Ποιος σοβαρός άνθρωπος θα τα έβαζε με το Documento –οι αποκαλύψεις του οποίου προκάλεσαν την παρέμβαση της Δικαιοσύνης -και όχι με τον καταδικασθέντα και τους υποστηρικτές του; Ποια πολιτική , ποια λογική, ποια ηθική επιβάλει να επικρίνεται ο Βαξεβάνης, αλλά όχι ο Νίκος Γεωργιάδης ως δράστης του αδικήματος και η Ασημακοπούλου ή ο Αυγενάκης που τον υπερασπίσθηκαν από τηλεοράσεως;
Τι δημοσιογραφία θέλουμε;
Δεν γίνεται όταν μας δείχνουν το φεγγάρι να κοιτάμε το δάκτυλο. Όποιος δεν γουστάρει ως πρόσωπο τον Κώστα Βαξεβάνη ας μην τον κάνει παρέα. Αλλά η δουλειά του συνιστά προσφορά στην ελληνική δημοσιογραφία όσο όσα γράφει προέρχονται από έγκυρες πηγές. Γιατί συμβάλει στην αλήθεια. Οι κρίσεις του είναι άλλη υπόθεση.
Ακόμη και όταν κάνει λάθος, και όταν υπερβάλει -στα καλογραμμένα κείμενά του-, ακόμη και όταν είναι προφανές ότι οι αποκαλύψεις του για πρόσωπα, γεγονότα και καταστάσεις ωφελούν την κυβερνητική παράταξη και βλάπτουν τους αντίπαλους της, η αξία των αποκαλύψεων δεν μειώνεται.
Σε τελευταία ανάληψη μόνο το Documento υποστηρίζει ένα κόμμα και αντιπολιτεύεται ένα άλλο; Οι υπόλοιπες εφημερίδες τι κάνουν;
Έχει μετρήσει κανείς τις καθημερινές αντικυβερνητικές αθλιότητες, από εφημερίδες, κανάλια, ραδιοφωνικές εκπομπές; Όποιος βρίσκει μια χαρά τον Άδωνι και τη Βούλτεψη, δεν υπάρχει λόγος να ασχολείται με τον Βαξεβάνη. Υπάρχει ο Μπογδάνος και τόσοι άλλοι περιφερόμενοι σε κομματικές συγκεντρώσεις και πολιτικά γραφεία.
Με όσες διαφωνίες μπορεί να έχει κανείς σε μια Δημοκρατία μακάρι να υπάρχουν πολλά Documenta και πολλοί Βαξεβάνηδες. Να βρεθούν και από την άλλη πλευρά δημοσιογράφοι που θα αποκαλύπτουν υπαρκτά σκάνδαλα και όχι κατασκευές και υποδείξεις κομματικών γραφείων.
Αν υπάρχουν Συριζαίοι με σκανδαλώδες βιογραφικό, σαν αυτό που έχουν επώνυμοι -συγκεκριμένοι και ενίοτε προβεβλημένοι -παράγοντες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ να τους δούμε στο ξέφωτο. Με στοιχεία, όχι με παραστάσεις αντιπερισπασμών και απόπειρες συμψηφισμών.
Αν το Documento συκοφαντεί αποκαλύπτοντας υποθέσεις με προφανείς ενδείξεις σκανδάλου, τότε τι κάνουν όσοι βαφτίζουν σκάνδαλα ανύπαρκτες υποθέσεις με στοιχεία από τη κοιλιά τους; Αν συνδέεται με ένα κόμμα, τι κάνουν οι δημοσιογράφοι και τα ΜΜΕ που μιλούν σα να είναι οι ίδιοι το κόμμα;
Αν δεν αρέσει η κριτική του Βαξεβάνη, τι πρέπει να πει κανείς για όσους βαφτίζουν κριτική τον βοθροειδή λόγο, τις κραυγές, τη χυδαιολογία και τον χουλιγκανισμό;
Ενδεχομένως με τον συγκεκριμένο Κώστα Βαξεβάνη υπάρχουν και άλλου τύπου αντιζηλίες: ως ρεπόρτερ έχει εύσημα και βραβεία και θέλει στην καθισιά του ένα φορτηγό από όσους του επιτίθενται.
Σε κάθε περίπτωση όμως χωρίς δημοσιογράφους, που δεν αρκούνται σε αυτό που φαίνεται, τα συστήματα εξουσίας θα επιβάλουν ησυχία νεκροταφείου στις κοινωνίες. Οι Βαξεβάνηδες κρατούν όρθια τη δημοσιογραφία, όχι οι παραλήπτες των nonpapers. Το λέει το απόφθεγμα στην μεγάλη αίθουσα της ΕΣΗΕΑ: «Η δημοσίευσις είναι η ψυχή της Δικαιοσύνης». Γ. Λ.
Του «ξέφυγε» του Ερντογάν και ομολόγησε ότι στη σημερινή Τουρκία οι κάτοικοι του Πόντου, οι Πόντιοι, που σήμερα είναι όλοι μουσουλμάνοι, δεν είναι Τούρκοι.
Ας μη ξεχνάμε ότι και ο ίδιος ο Ερντογάν είναι Πόντιος. Δεν είναι Τούρκος.
Η καταγωγή του Ερντογάν
Τούρκοι ερευνητές ανακάλυψαν ότι ο Ερντογάν έχει ελληνική καταγωγή, από το χωριό Ποταμιά της Ριζούντας του Πόντου.
Ο προπάππος τού Ερντογάν, ήταν επικεφαλής αντάρτικης ομάδας Ελλήνων του Πόντου εναντίον των Τούρκων κατακτητών.
Το επίθετο του προπάππου του Ερντογάν ήταν το εξισλαμισμένο Bakatoglu Memis.
Το φορολογικό βιβλίο στη στήλη εθνική καταγωγή έγραφε τη λέξη «εξισλαμισθείς» και στη στήλη ονοματεπώνυμο το νέο ισλαμικό όνομα.
Η οικογένεια άλλαξε επίθετο το 1934, διότι η λέξη «Bakat», που ήταν το επίθετο της οικογένειας, εθεωρείτο βρισιά, διότι όλοι οι Έλληνες αντάρτες αποκαλούνταν «Bakat».
Στον Πόντο, συνεπώς, η λέξη αυτή είχε τη σημασία Έλληνα αποστάτη, στασιαστή εναντίον των Τούρκων.
Τι είπε
Μιλώντας σε οπαδούς του στην Κωνσταντινούπολη στις 6 Μαρτίου 2019 εξαπέλυσε επίθεση κατά του συμπροέδρου του φιλοκουρδικού σοσιαλιστικού κόμματος HDP, Σεζάι Τεμελί.
Εκεί είπε τα ακόλουθα:
«Προσέξτε τα λόγια του [Τεμελί]. Είπε ότι “θα κερδίσουμε στο Κουρδιστάν και θα κάνουμε το AKΡ και το MHP να χάσουν στη Δύση [ήτοι στη Δυτική Τουρκία]”.
»Σας ερωτώ: Υπάρχει κάποια περιοχή στην Τουρκία που ονομάζεται Κουρδιστάν;
»Έχουμε τη Νοτιοανατολική και Ανατολική Ανατολία;
»Έχουμε την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας;
»Τις περιοχές της Μεσογείου, της Κεντρικής Ανατολίας, του Αιγαίου και του Μαρμαρά;
»Αυτός ο άνθρωπος δεν είναι καν Κούρδος. Αλλά αν θέλεις, υπάρχει μια περιοχή που ονομάζεται Κουρδιστάν στο Βόρειο Ιράκ. Φύγε και πήγαινε εκεί.
»Μην προσπαθήσεις να διαιρέσεις αυτή τη χώρα», είπε και μέχρι εδώ τα λόγια του μεταδόθηκαν από τα διεθνή πρακτορεία.
Τι δεν μεταδόθηκε; Η συνέχεια που αναγνωρίζει ότι το τουρκικό κράτος είναι πολυεθνικό και διαχωρίζει τους Πόντιους από τους Τούρκους:
«Είμαστε οι Τούρκοι, οι Κούρδοι, οι Πόντιοι [είπε «Λαζοί»], οι Ρομά, οι Βόσνιοι κλπ.
»Αγαπάμε τον λαό εξαιτίας της αγάπης μας για τον Δημιουργό.
»Δεν κάνουμε διακρίσεις εναντίον κανενός.
»Ο Θεός μας δημιούργησε σε διαφορετικές φυλές.
»Καμία φυλή δεν είναι ανώτερη από την άλλη.
»Εκείνοι που είναι κοντά στον Θεό είναι ανώτεροι».
Η πλήρης δήλωση μεταδόθηκε από τον ιστότοπο Artı Gerçek. Ο Τούρκος πρόεδρος, αναφερόμενος στους Ποντίους, τους αποκάλεσε «Λαζούς».
Οι φιλίστορες όμως γνωρίζουν ότι ήδη από τα βυζαντινά χρόνια υπάρχει σύγχυση μεταξύ Ελλήνων Ποντίων και Λαζών Ποντίων, ο δε Ερντογάν προτιμά να δηλώνει Λαζός ο ίδιος για να κρύβει την ελληνική του καταγωγή.
Οι Λαζοί είναι αρχαίος λαός που επίσης ζει στην περιοχή του Πόντου. Είναι και αυτοί Πόντιοι και οι παραδοσιακές τους φορεσιές είναι όμοιες με των Ελλήνων Ποντίων.
Ποιοι είναι οι Λαζοί
Ο πατέρας της ιστορίας, Ηρόδοτος, ο οποίος μας έχει δώσει πολλές πληροφορίες σχετικές με τους λαούς που έζησαν στα νότια παράλια του Ευξείνου Πόντου, τους ταυτίζει με τους Κόλχους.
Φυλή γνωστή στους Έλληνες πολύ πριν τις εκστρατείες τους στη Μικρά Ασία και πριν αρχίσουν τους αποικισμούς των ποντιακών εδάφων.
Με τον Ηρόδοτο φαίνεται να συμφωνεί και ο Πανάρετος Τοπαλίδης ο οποίος μιλάει για αυτόχθονη φυλή των Λαζών, κατοικούντων ανατολικά της Τραπεζούντας, στην περιοχή του Ριζαίου (σ.σ. δηλαδή από τον τόπο καταγωγής του Ερντογάν).
Ο Σάββας Ιωαννίδης αναφέρει ότι η Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας έφερε τον Ελληνισμό στους Κόλχους ή Λαζούς, που έμεναν πέρα από τον ποταμό Βαθύ, αλλά μη έχοντας εκεί βαθιές ρίζες, ο Ελληνισμός εξαφανίστηκε όταν έπεσε αυτή.
Όλα αυτά, σε συνδυασμό με τον εκχριστιανισμό των γύρων φυλών και τον βυζαντινοπερσικό πόλεμο που ακολούθησε, δημιούργησαν στις λαϊκές μάζες την γνώμη ότι η χώρα του Πόντου ονομάζονταν και Λαζική.
Και επικράτησε δε τόσο η εσφαλμένη αυτή άποψη ώστε, στην Κωνσταντινούπολη και στις πέρα από από αυτή χώρες, να ονομάζουν τους Έλληνες του Πόντου Λαζούς.
Η λαθεμένη αυτή εντύπωση ότι οι πέραν της Κωνσταντινούπολης εκτάσεις ανήκουν στην Λαζική άρα στους Λαζούς, έδινε μία νέα προσωνυμία στον Ελληνισμό του Πόντου, στη διάδοση της οποίας συνέβαλλαν και οι Βυζαντινοί ιστορικοί του 12ου και 13ου αιώνα (όταν δημιουργήθηκε η Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας), οι οποίοι όταν αναφέρονταν στους Πόντιους αυτοκράτορες, για να τους μειώσουν έναντι των Βυζαντινών, χρησιμοποιούσαν υποτιμητικούς τίτλους όπως «Ο άρχοντας των Λαζών του Πόντου».
Μουσουλμάνοι και όχι Τούρκοι
Πριν χρόνια, μιλώντας ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σε εκδήλωση πάλι στην Κωνσταντινούπολη, αναφέρθηκε στην εθνική του καταγωγή και είπε:
«Ρώτησα τον συγχωρεμένο τον πατέρα μου αν είμαστε Λαζοί ή Τούρκοι» ομολόγησε ο Ερντογάν.
«Ο δικός μου παππούς μού είπε ότι, όταν πεθάνουμε και πάμε στον άλλον κόσμο, θα μας ρωτάνε «σε ποιον Θεό πιστεύεις;», «ποιος είναι ο προφήτης σου;» και «ποια είναι η θρησκεία σου;».
»Δεν θα μας ρωτήσουν για την εθνική μας καταγωγή.
»Ύστερα από αυτά, όταν ρωτούν εσένα ποια είναι η εθνική σου καταγωγή, εσύ να λες ότι είσαι μουσουλμάνος και να τραβάς τον δρόμο σου» ήταν η απάντηση που είχε λάβει από τον πατέρα του ο Ερντογάν, όπως τουλάχιστον τη μετέφερε στο ακροατήριό του.
Διευκρινιστική ανακοίνωση με την οποία ξεκαθαρίζει ότι «ουδέποτε έχει απαγορευθεί ή έχει τεθεί θέμα απαγόρευσης ανάκρουσης του εμβατηρίου «Μακεδονία Ξακουστή» από τις Στρατιωτικές Μουσικές των Ενόπλων Δυνάμεων» εξέδωσε το υπουργείο Εθνικής Άμυνας (ΥΠΕΘΑ).
Όπως σημειώνει, «εξακολουθούν να ισχύουν όσα ίσχυαν μέχρι σήμερα».
Η αλήθεια για την περίπτωση του καταδρομέα
Σε εξέλιξη βρίσκεται απλή διοικητική εξέταση για τον στρατιώτη καταδρομέα Μ.Ε., ο οποίος «κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής του στο Σχολείο Βασικής Εκπαίδευσης Αλεξιπτωτιστού (ΣΒΕΑ) της αντίστοιχης Σχολής, φέρεται να παραβιάζει κανόνες που άπτονται της ασφάλειας των ρίψεων» ανακοινώθηκε από το Γενικό Επιτελείο Στρατού.
Στην ανακοίνωση επισημαίνεται ότι η απλή διοικητική εξέταση από τη διοίκηση της σχολής αφορά «τη διερεύνηση των συνθηκών, που άπτονται αποκλειστικά και μόνο, στην παραβίαση των κανόνων ασφαλείας», δεδομένου ότι «η Σχολή Αλεξιπτωτιστών διατηρεί μία μακρά παράδοση μηδενικού δείκτη ατυχημάτων την οποία οφείλει να συνεχίσει».
Ο συγκεκριμένος οπλίτης φέρεται, σύμφωνα με βίντεο που είδε το φως της δημοσιότητας, να τραγουδά το «Μακεδονία ξακουστή», κατά τη διάρκεια άλματος με αλεξίπτωτο.
Στο χορό της σφοδρής φραστικής αντιπαράθεσης του Μπέντζαμιν Νετανιάχου με τον Ταγίπ Ερντογάν μπήκε ο γιος του Ισραηλινού πρωθυπουργού με αναφορές στις γενοκτονίες κατά Ελλήνων και Αρμενίων και στην Κωνσταντινούπολη.
Σε ανάρτησή του στο Τwitter o Γιάιρ Νετανιάχου εξαπέλυσε σφοδρά πυρά κατά της Άγκυρας και του Τούρκου Προέδρου:
«Θα του θυμίσω τη γενοκτονία που έγινε κατά Ελλήνων, Κούρδων και Αρμενίων.
»Έκαναν εθνοκάθαρση διώχνοντας ολόκληρο το χριστιανικό πληθυσμό από τη Μικρά Ασία», έγραψε.
Και συνέχισε: «Και θα του θυμίσω ότι η Ιστανμπούλ είναι στην πραγματικότητα μια πόλη που λέγεται Κωνσταντινούπολη.
»Η πρωτεύουσα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας και κέντρο της χριστιανικής Ορθοδοξίας για πάνω από χίλια χρόνια πριν την τουρκική κατοχή!».