Saturday, June 28, 2014

Τζέι Μπίτι:Γιες..Σαμαράς ..Γιες..γιες



Η ΑΔΟΛΗ 
ΑΓΑΠΗ 
ΠΟΥ 
ΣΥΓΚΙΝΕΙ 
ΟΛΟ 
ΤΟΝ 
ΚΟΣΜΟ




Τζέι Μπίτι: Γιες..Σαμαράς ..Γιες..γιες

Δεν Θα Γεράσουμε Μαζί. Ιστορία Ζωής και αγάπης

του Άκη Δήμου
Ήταν, ίσως, η πιο αθόρυβη είδηση του φετινού καλοκαιριού: μια απ’ τις πρώτες μέρες του Αυγούστου, ένα ζευγάρι ηλικιωμένων Ελλήνων της Αυστραλίας πέθαναν ο ένας μετά τον άλλο με διαφορά λίγων μόλις λεπτών. Όταν η αγαπημένη σύζυγός του πέθανε, ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης βγήκε έξω για να καπνίσει ένα τσιγάρο προσπαθώντας… να συνειδητοποιήσει; Να το πιστέψει; Περίμενε λίγο, μέχρι να έρθει στο σπίτι ο μεγάλος τους γιός, και αμέσως μετά άφησε κι αυτός την τελευταία του πνοή, ακολουθώντας τη γυναίκα του στο θάνατο.
Διάβασα την αναγγελία του διπλού θανάτου, ιδρωμένος στο μισοσκόταδο. Μετά την ξαναδιάβασα. Και ξανά. Προσπαθώντας να καταλάβω. Αλλά δεν υπήρχε τίποτα να καταλάβω. Ούτε εσύ.
«Είπαν ότι ο πατέρας μου πέθανε από καρδιά. Στα κρύα πιστοποιητικά θανάτου, δεν γράφουν ότι κάποιος πεθαίνει κι από έρωτα», δήλωσε ο γιος του ζευγαριού, ο Νίκος Μαρκογιαννάκης, στην ομογενειακή εφημερίδα Νέος Κόσμος. Πράγματι. Οι λόγοι που σταματάει μια καρδιά πρέπει να καταγράφονται με ιατρική ακρίβεια, δεν ξέρουν τα ληξιαρχεία από αισθήματα. Πολλές φορές δεν ξέρει ούτε η ίδια η ζωή. Τα αγνοεί, τα πνίγει, τα σνομπάρει. Και κείνα εκδικούνται. Σιωπηλά τις πιο πολλές φορές. Αλλά κραυγάζοντας το δίκιο τους.
Επέμενα να διαβάζω, ξανά και ξανά, σχεδόν ψυχαναγκαστικά. «Όταν η αγαπημένη σύζυγός του πέθανε… άφησε κι αυτός την τελευταία του πνοή…». Θυμήθηκα έναν στίχο του Κάμινγκς: «Κρατώ την καρδιά σου (την κρατώ μες στην καρδιά μου)». Ύστερα, τα λόγια του Φίλιπ Ροθ: «Η μόνη εμμονή που όλοι επιζητούμε: η αγάπη Ο κόσμος πιστεύει ότι όταν ερωτευόμαστε, ολοκληρωνόμαστε. Πιστεύω το αντίθετο. Πιστεύω ότι είσαι ολοκληρωμένος πριν ερωτευτείς. Η αγάπη σε κομματιάζει. Είσαι ολόκληρος, και ξαφνικά ανοίγεις στα δύο».
Κενό. Έβαλα μια βότκα. Το απέναντι ζευγάρι ένιωθε τον ήλιο να πέφτει. Σε λίγο – είπα - εκείνη θα σηκωθεί και ποτίσει τα λουλούδια. Εκείνος θα μπει μέσα και θ’ ανοίξει την τηλεόραση. Η τηλεόραση θα παίζει το «Εκείνο το καλοκαίρι». Ο άντρας θ’ αποκοιμηθεί τυλιγμένος στα μαλλιά της Έλενας Ναθαναήλ. Όταν η γυναίκα τελειώσει το πότισμα, θα σκύψει πάνω του και  θα του ψιθυρίσει να πάει στο κρεβάτι. Μετά θα πάει στην κουζίνα, θα κατεβάσει τα ποτήρια του κρασιού από τα ράφια και θα τα σαπουνίσει – ποιος ήπιε εδώ την τελευταία φορά; Πότε ήταν η τελευταία φορά; Ποια θα είναι η τελευταία φορά;
Για μια στιγμή τους ζήλεψα λίγο. Δεν είχαν τίποτα αξιοζήλευτο εκτός από μια ησυχία. Και ο ένας τον άλλον. Αυτά μερικές φορές είναι αρκετά. Γύρισα πίσω, στο ζευγάρι των Ελλήνων της Αυστραλίας. «Οι γονείς μου ζούσαν ένας για τον άλλο. Ο πατέρας ποτέ δεν πήγαινε πουθενά μόνος του. Έπρεπε να έχει τη μητέρα μου δίπλα του. Ήταν προφανές ότι ο πατέρας μου δεν μπορούσε να ζήσει πια χωρίς τη μητέρα μου», είπε ο  Νίκος Μαρκογιαννάκης προσθέτοντας:  «Ήταν όλη του τη ζωή. Από τη στιγμή που θυμάμαι τον κόσμο, από το χωριό στην Κρήτη με τα χωράφια, τις ελιές και την καθημερινή εργασία, μέχρι εδώ στην Αυστραλία, εργάστηκαν μαζί, απολάμβαναν τη ζωή μαζί, πώς θα μπορούσε να συμβεί να μην την αφήσουν μαζί;»
Ναι, το ξέρω. Τα ζευγάρια που γερνάνε μαζί έχουν κάτι αφόρητα θλιβερό. Τα λόγια τους λιγοστεύουν, μοιάζουν όλο και πιο πολύ ο ένας στον άλλο, το πρόσωπό τους χωνεύεται μέσα στο πρόσωπο του συντρόφου, το σώμα το ίδιο, στο τέλος καταλήγουν σχεδόν άφυλοι. Ο  έρωτάς τους είναι μια παγωμένη ανάμνηση, χαμένη στα βάθη μιας θολής πια νεότητας, της οποίας τα χάδια ήταν η μόνη δόξα. Η γαμημένη ρουτίνα ενορχηστρώνει τους χτύπους της καρδιάς, με δυσκολία θυμούνται ποιος πρωτοφίλησε ποιον. Καμιά φορά, ξαφνικά, επιστρέφει η σκέψη ενός τρίτου που, σε ανύποπτο χρόνο, επιθύμησαν και χαμογελούν πικρά. Δεν ήθελαν να χαλάσουν το σπίτι τους για μια τρέλα. Αλλά δεν το μετάνιωσαν ποτέ, το ‘χουν πολύ αγαπήσει αυτό το σπίτι που ανασαίνει τώρα γύρω τους, όπως κι αυτόν τον άνθρωπο που πηγαινοέρχεται ράβοντας ένα ένα τα δωμάτια με το βαρύ, κουρασμένο του βήμα. Τις ξέρω και τις μελαγχολίες και τις νευρώσεις της «μονιμότητας». Και είναι ανυπόφορες. Ούτε της μονογαμίας τα αγαθά με τρελαίνουν (και συμφωνώ απόλυτα με τον Άνταμ Φίλιπς όταν λέει ότι  «το ζευγάρι υπάρχει γιατί κανένας δεν μπορεί να κρυφτεί μόνος του»). Αλλά και να γερνάς στρώνοντας τραπέζι για έναν δεν είναι λόγος για να πανηγυρίσεις.
Έχω έναν σωρό άσχετους (μπορεί και σχετικούς) λόγους τελευταία να σκέφτομαι πόσα χάνουμε προσπαθώντας λυσσαλέα να επενδύσουμε στη στιγμή και όχι στη διάρκεια. Μπορεί να φταίει η πολυδιαφημισμένη κρίση –ένα εξαιρετικό άλλοθι που μας αθωώνει για πολλά, κυρίως για την αδυναμία μας να μοιραστούμε- ή η αβεβαιότητα του μέλλοντος (το οποίο φοβόμαστε γιατί είναι διαφορετικό) ή και η ίδια μας ορμή, που μας ξεσηκώνει κάθε φορά μπροστά στο καινούργιο(μέχρι και κείνο ν’ αποδειχτεί παλιό και να του ζητήσουμε τα ρέστα επειδή μας πρόδωσε).
Άλλους, πάλι, μας τρώει η ανασφάλεια. Η απροθυμία μας να βγούμε «εκεί έξω» μήπως και λερωθούν οι δαντέλες του ναρκισσισμού μας. Τα βρόχια ενός ανήμερου εγωισμού. Το ξύλο που έχουμε φάει προσπαθώντας να δαμάσουμε τα κύματα της κάθε σχέσης. Οι πολλαπλοί μας ακρωτηριασμοί και τα συντριπτικά κατάγματα μιας καρδιάς κατάκοιτης απ’ τα βάρη. Μια αγάπη που δεν φτούρησε παρά για λίγους μήνες (ή για μερικά βράδια). Κι εκεί που κάποτε σε κάθε φιλί (απ’ το θανατηφόρο του Ιούδα μέχρι το «αμαρτωλό» του Κεδίκογλου) βρίσκαμε την υπόσχεση μιας αιωνιότητας, τώρα αρκούν δυο τρία γαμήσια κι έξω απ’ την πόρτα. Γιατί μέσα απ’ την πόρτα κατοικεί το βασιλικό μας Εγώ, ο καουμπόικος, ερωτευμένος με την ανεξαρτησία του, εαυτός μας που θέλει να καίγεται μόνος (στη χλωμή φωτιά του ηδονισμού), μακριά απ’ αγωνία της έγνοιας του άλλου. Για να υφάνει και να ξε-υφάνει με την ησυχία του (και με μαζοχιστική απόλαυση) το μονό σεντόνι που μας κάνει αδιαπέραστους, Πηνελόπες πιστές στην ενοικιαζόμενη πλήξη της κρεβατοκάμαράς μας. 
Όρκο δεν παίρνω αλλά νομίζω ότι κάπως έτσι συμβαίνει. Περιφρουρούμε με νύχια και με δόντια μια μοναξιά που, στο βάθος, δε θέλουμε. Απλώς μας συμφέρει, γιατί είναι η μόνη που δεν μας αντιστέκεται, δεν μας αμφισβητεί, δεν μας αναστατώνει τα προγράμματα. Και, φυσικά, δεν θα μας απορρίψει ποτέ. Καμία μοναξιά δεν έδειξε ποτέ την πόρτα σε κανέναν. Όποιος ήθελε (και άντεχε) να τη βρει, την έβρισκε μόνος του. Και πήγαινε στον άλλο.
Όχι, δεν είναι να το εύχεσαι να πεθαίνει κάποιος για σένα. Ούτε μαζί σου. Έτσι κι αλλιώς, κάθε ζωή περπατάει τα δικά της βήματα. Και το «για πάντα» είναι ένα ψέμα (που, κάπου κάπου, ακούγεται μελωδικό, έτσι όπως νανουρίζει την τρελή για όρκους καρδιά μας). Κουκιά μετρημένα: η αγάπη σε κομματιάζει. Ο θάνατος μαζεύει τα κομμάτια σου. Η νύχτα πέφτει όλο και νωρίτερα. Φίλα με τώρα!-
*O τίτλος ο τίτλος του κειμένου είναι δανεισμένος από την ταινία του Μωρίς Πιαλά “Nous ne viellirons pas ensemble” (1972)
-Απο : www.parallaximag.gr

Ποιηση. ΜΗΝ ΚΛΑΙΣ .Του θϋμιου Χαραλαμπόπουλου

ΜΗΝ ΚΛΑΙΣ
Τι θέλεις ;
Τι ζητάς ;
Τι ψάχνεις να βρεις ;
Κοίταξε γύρω σου
τόσος κόσμος !...
Οι δρόμοι είναι γεμάτοι ανθρώπους !
Κι εσύ αισθάνεσαι μόνος ;
Τι περισσότερο ζητάς ;...
Αισθάνεσαι μόνος !
Οι φίλοι σου ;
Όλοι αυτοί τι ρόλο παίζουν ;
Κλαις ;
Μην κλαις
δεν οφελεί να κλαις...
Κι οι δικοί σου άνθρωποι
τι απόγιναν αυτοί ;
Δεν ξέρεις!...
Ούτε εκείνοι ξέρουν...
Ούτε κι εγώ ξέρω !
Κανένας δεν ξέρει
όλοι αισθάνονται μόνοι
όλοι ζουν με τη μοναξιά τους !


ΘΥΜΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ
Μελβοϋρνη

Friday, June 27, 2014

ΤΡΙΚΑΛΑ. Διήμερη εκδήλωση στα Μεγάλα Καλύβια με τη ζωγράφο Πηνελόπη Σχιζοδήμου κ.α

H ζωγράφος Πηνελόπη Σχιζοδήμου σε πρόσφατη φωτογραφία στο ατελιέ της στα Μ.Καλύβια ,όπως την είδε ο φακός της Άννας Κουσιάντζα

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Η  ομάδα των εικαστικών Μεγάλων Καλυβίων σας προσκαλεί στην διήμερη εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί στη δημοτική αίθουσα του χωριού μας το Σάββατο 28 και την Κυριακή 29 Ιουνίου,ώρα 8.00.
Θα έχετε την ευκαιρία να ταξιδέψετε στον κόσμο της ζωγραφικής,της κεραμικής,του βιβλίου,της ποίησης και της μουσικής.
 Το Σάββατο 28 Ιουνίου,πρώτη μέρα των εκδηλώσεων,θα θέλαμε με την παρουσία σας ν΄αγκαλιάσετε την προσπάθεια των ανήλικων κι ενηλίκων καλλιτεχνών που,υπό την καθοδήγηση της ζωγράφου κ.Πηνελόπης Σχιζοδήμου,φιλοδοξούν να σας μεταφέρουν στον κόσμο του πραγματικού και της φαντασίας!
  Ο κόσμος του βιβλίου θα εκπροσωπηθεί από το βιβλιοπωλείο ΄΄ΚΥΡΗΘΡΕΣ΄΄.Ο κ.Κωνσταντίνος Τσουκνίδας,κεραμοποιός,εκθέτει αντιπροσωπευτικό δείγμα της τέχνης του.
Την Κυριακή 29 Ιουνίου,η εκδήλωση θα πλαισιωθεί από ποιήματα του κ.Ηλία Κεφάλα,της κ.Γεωργίας Κολοβελώνη και της κ.Παρασκευής Αλέξη.Ο κ.Παναγιώτης Μαγκλάρας και η κ.Λιάνα Μήνια θα πλημμυρίσουν με νότες και μελωδίες τη βραδιά.
  Θα είναι μεγάλη μας χαρά να σας έχουμε κοντά μας!

Μετά τιμής,

Η ομάδα εικαστικών Μεγάλων Καλυβίων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΓΛΥΦΑΔΑΣ ΣΑΣ ΠΡΟΣΚΑΛΕΙ σε αντιρατσιστική εκδήλωση

Πρόσκληση στην εκδήλωση που διοργανώνει ο ΣΥΡΙΖΑ Γλυφάδας
την Πέμπτη 3/7/14 και ώρα 8μμ στο χώρο του ΚΑΠΗ Αγ. Τρύφωνα
με θέμα:" Η άνοδος της ακροδεξιάς στην Ευρώπη"
Ομιλητές: Ελ. Πορτάλιου (Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ)
Παναγιώτης Λίλλης (Κίνηση Απελάστε τον Ρατσισμό)

Displaying akrodexia stin Europe SYRIZA glyfadas antiracist fest 2014.jpg

O KOYRSO στο ΜΟΥΝΤΙΑΛ

Photo

Χυδαία επίθεση Κεφαλογιάννη σε Κατρούγκαλο.Και Β' επεισόδιο χωρίς κάμερες: Κεφ.: Εχεις 5 λεπτά να φύγεις γιατί θα σε πλακώσω -Κατρούγκαλος: Θα μου κ@@@@@ τα...

Δεύτερο επεισόδιο με κλειστές κάμερες: Κεφαλογιάννης: Εχεις 5 λεπτά να φύγεις γιατί θα σε πλακώσω -Κατρούγκαλος: Θα μου κ@@@@@ τα...
Δεύτερο επεισόδιο με κλειστές κάμερες: Κεφαλογιάννης: Εχεις 5 λεπτά να φύγεις γιατί θα σε πλακώσω -Κατρούγκαλος: Θα μου κ@@@@@ τα...


Kι όμως,αυτός ο κύριος που έχει τεράστιες ευθύνες  για το σημερινό κατάντημα της χώρας καλείται ακόμα στα κανάλια για να μας πει -όπως και άλλοτε- πόσο καραγκιόζηδες είναι οι κυβερνώντες και φυσικά,όλοι αυτοί που τον έστειλαν και στην Ευρωβουλή.. Ακούστε γλωσσα και μη βιαστείτε να πείτε ότι παίρνει ληγμένα..
Φανταστείτε να μην είχαμε και την Τρόικα τί θα τραβούσαμε..
Α και μη ξεχνάτε ότι η Ελλάς παρέδωσε πια την προεδρία της Ευρώπης στην Ιταλία..
Καταλάβατε εσεις τίποτα;

ΟΤΑΝ ΕΚΛΕΙΣΑΝ ΟΙ ΚΑΜΕΡΕΣ

Ο απίστευτος καυγάς του Μανώλη Κεφαλογιάννη με τον Γιώργο Κατρούγκαλο δεν εκτονώθηκε μπροστά στις κάμερες αλλά είχε και συνέχεια όταν έπεσαν οι διαφημίσεις.
Οταν οι παρουσιαστές και οι υπόλοιποι καλεσμένοι του είπαν ότι έκανε λάθος και ότι ο Γιάννης Κεφαλογγιαννης που εννοούσε με τα όσα είπε περί καταδίκης δεν είναι πατέρας του ευρωβουλευτή της ΝΔ ο κ. Κατρούγκαλος απτόητος απάντησε ε εντάξει και τι έγινε θα βγω να ζητήσω συγνώμη και μετά θα πω ότι αυτός ο Κεφαλογιάννης είναι διαπλεκόμενος. Μα έχει πεθάνει ο άνθρωπος του έλεγαν οι υπόλοιποι στο τραπέζι.
Ακούγωντας αυτά ο Μανώλης Κεφαλογιάννης οργίστηκε ακόμα περισσότερο και είπε στον ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ: Eχεις 5 λεπτά να φύγεις γιατί θα σε πλακώσω στο ξύλο. Θα μου κλ@@@@ς τα .... του απάντησε ο κ. Κατρουγκαλος και συνέχισε, δεν είσαι απλά ηλίθιος, είσαι πολύ ηλίθιος.
Μάλιστα ο Μανώλης Κεφαλογιαννης ήταν τόσο έξαλλος ώστε έβαλε στο κινητό τηλέφωνο του το χρονόμετρο να μέτρα αντίστροφα για τα 5 λεπτά. Και οι δυο τελικά έφυγαν από το στούντιο βρίζοντας ο ένας τον άλλον βλάκα και ηλίθιο.
Υπενθυμίζεται ότι on air οι δύο καλεσμένοι λόγο στο λόγο, άρχισαν να διαπληκτίζονται και να εκφέρουν βαριές κουβέντες ο ένας στον άλλον. Οι δύο ευρωβουλευτές συγκρούστηκαν όταν ο δεύτερος αποκάλεσε τον πατέρα του Μανώλη Κεφαλογιάννη διαπλεκόμενο.
Ακολουθεί μέρος των επίμαχων διαλόγων
Μανώλης Κεφαλογιάννης: Λέτε βλακείες όπως βλάκας είστε. Ο πατέρας μου ήταν ο μεγαλύτερος αντιστασιακός σε σχέση με πολλούς άλλους Κρητικούς.
Γιώργος Κατρούγκαλος: Και δεν ήταν διαπλεκόμενος;
Μανώλης Κεφαλογιάννης: Ο πατέρας μου;
Γιώργος Κατρούγκαλος: Και δεν ήταν διαπλεκόμενος; Ούτε εσείς είστε...
Μανώλης Κεφαλογιάννης: Ε, είστε ηλίθιος. Εσείς, ο ανόητος μιλάτε για τον πατέρα μου...


Ιefimerida

Οι 7 πλουσιότεροι Έλληνες της Αυστραλίας

Στο "Λάκυ κάντρυ"όπως διαφημίζονταν παλιότερα η Αυστραλία μπορει για χιλιάδες  Έλληνες να τα φέρνουν βόλτα ΔΥΣΚΟΛΑ, αλλά υπάρχουν και αρκετοί,που δεν τα πάνε καθόλου άσχημα..
Επτά ομογενείς βρίσκονται στη φετινή λίστα των 200 πλουσιοτέρων Αυστραλών, που δημοσιεύει κάθε χρόνο το οικονομικό περιοδικό BRW, ενώ πρώτη στη λίστα βρίσκεται η Τζίνα Ράινχαρτ με περιουσία που ξεπερνά τα 20 δισεκατομμύρια δολάρια.
Στη θέση 45 και πρώτος από τους Ελληνες κροίσους της Αυστραλίας είναι ο ομογενής, πρώην ιδιοκτήτης της Παναχαϊκής, Κώστας Μακρής, με περιουσία 940.000.000 δολάρια. Ο ίδιος και ο γιος του, Ρος, είναι οι ισχυρότεροι ιδιοκτήτες ακινήτων στη Νότια Αυστραλία.

 

Δεύτερος πλουσιότερος Ελληνας της Αυστραλίας είναι ο ιδιοκτήτης ορυχείων Κέρι Χαρμάνης με 610.000.000 δολάρια.
 
Στην 3η θέση των πλουσιότερων ομογενών της Αυστραλίας βρίσκεται ο Χάρης Σταμούλης, με περιουσία που ανέρχεται σε 540.000.000 δολάρια
 

4ος είναι ο Τεό Καρύδης ιδιοκτήτης της αλυσίδας Theo's Liquor Store με περιουσία που ανέρχεται στα 500.000.000 δολάρια.

Ο 5ος Ελληνας στη λίστα είναι ο επιχειρηματίας και πρόεδρος της ομάδας Sydney Roosters, Νικ Πολίτης με περιουσία 410.000.000 δολάρια

Ακολουθεί στην 6η θέση ο Γιώργος Κούκης με περιουσία 325.000.000 δολαρίων. Γεννήθηκε στη Χαλκίδα και μεγάλωσε στην Αυστραλία και είναι ιδιοκτήτης τεχνολογικής εταιρείας με έδρα την Ελβετία. Σύμφωνα με το έγκριτο ελβετικό οικονομικό περιοδικό «Bilanz», είναι επίσης ο 5ος πλουσιότερος Ελληνας της Ελβετίας και βασικός μέτοχος της εισηγμένης στο Χρηματιστήριο της Ζυρίχης εταιρείας «Temenos».
 

Στην 7η θέση των ομογενών Κροίσων είναι ο ταξιδιωτικός πράκτορας της Μελβούρνης Σπύρος Αλυσανδράτος με περιουσία που ανέρχεται στα 320.000.000 δολάρια.
 

iefimerida.gr

ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:"Μίνι-Κραχ" της Deutsche Bank-Πάμε για παγκόσμιο κραχ στα Χρηματιστήρια; Εδώ όπου γίνονται οι αγοραπωλησίες χαρτιών άνευ αξίας μια και στην πλειοψηφία τους αντιπροσωπεύουν χρεοκοπημένες ή πολυδανεισμένες επιχειρήσεις, τράπεζες κλπ. Στο φαινόμενο της εξαύλωσης της μετοχής της Deutsche Bank στέκεται ο Β. Γέωργας σε άρθρο του στο Capital.gr κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε... Ελάχιστοι στην Ελλάδα έχουν αντιληφθεί τη μεγάλη πτώση που καταγράφει τους τελευταίους μήνες η μετοχή της Deutsche Bank κόντρα στα ρεκόρ του DAX και της Νέας Υόρκης όπου είναι διαπραγματεύσιμες οι μετοχές της. Η μεγαλύτερη γερμανική τράπεζα και ένας από τους ισχυρότερους παίκτες του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος έχει χάσει πάνω από το 25% της αξίας της το τελευταίο 6μηνο και πάνω από 36% συγκριτικά με τα υψηλά των 40 ευρώ όπου είχε φτάσει να διαπραγματεύεται τον Ιανουάριο του 2014. Η τιμή της γράφει χθες και σήμερα νέα χαμηλά 52 εβδομάδων στα 25,60-25,80 ευρώ, έχοντας ξεκινήσει την τελευταία συνεδρίαση της εβδομάδας με αρνητικό πρόσημο. Όπως συνέβη και με τις ελληνικές τράπεζες, ο λόγος της σημαντικής υποχώρησης της μετοχής σχετίζεται με την νέα αύξηση κεφαλαίου των 8,5 δισ. ευρώ που ολοκληρώθηκε αυτή την εβδομάδα στο πλαίσιο της κεφαλαιακής ενίσχυσης του γερμανικού τραπεζικού ομίλου. Το σημαντικό discount με το οποίο διατέθηκαν 59,9 εκατ. μετοχές αξίας 1,75 δισ. ευρώ υπέρ της Paramount Holdings του Κατάρ (σ.σ είναι βασικός μέτοχος και στην Alpha Bank) κατά την ιδιωτική τοποθέτηση του περασμένου Μαρτίου ήταν το εναρκτήριο λάκτισμα για τις ρευστοποιήσεις που ακολούθησαν και οδήγησαν τη μετοχή μέχρι τα επίπεδα των 25-26 ευρώ. Ο δεύτερος κύκλος της άντλησης πρόσθετων κεφαλαίων 6,7 δισ. ευρώ ολοκληρώθηκε προχθές με τη διάθεση 229,8 εκατ. νέων μετοχών στο επενδυτικό κοινό προς 22,50 ευρώ ανά μετοχή. Η κεφαλαιοποίησή της διαμορφώνεται πλέον στα 37 δισ. ευρώ. Η κεφαλαιακή ενίσχυση που ήταν η δεύτερη μέσα σε ένα χρόνο, αύξησε το βασικό δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας Core Tier 1 στο 12% από 9,5% στα τέλη Μαρτίου και θεωρητικά η Deutsche Bank λογίζεται σήμερα ως μια από τις καλύτερα «θωρακισμένες» τράπεζες στον ευρωπαϊκό κλάδο. Η πορεία της μετοχής της Deutsche Bank το 2014 Εκτός αυτού υπάρχει και το περίφημο θέμα της μόχλευσης των αγορών μέσω παραγώγων, το οποίο σύμφωνα με ανάλυση του Μιχάλη Τούτζιαρη( ο οποίος ασχολείται επαγγελματικά με τη χρηματιστηριακή αγορά) δεν είναι παρά μια βόμβα μεγατόνων. Την ανάλυση φιλοξένησε στην πετυχημένη στήλη του Σιωπητήριο ο Θανάσης Μαυρίδης. Από τον Θανάση Μαυρίδη Ο Μιχάλης Τούτζιαρης ασχολείται επαγγελματικά με τη χρηματιστηριακή αγορά και πιστεύει ότι ο επενδυτικός κόσμος βρίσκεται μπροστά σε ένα μεγάλο αδιέξοδο. Μιλάει για το μεγάλο Καζίνο, για το παράλογο της αγοράς παραγώγων και καυτηριάζει την πρακτική των Κεντρικών Τραπεζών. Ο νέος νόμος της αγοράς, κατά τον Μιχάλη, είναι ότι δεν υπάρχουν πλέον κακά νέα! Είναι ένα άρθρο που το φιλοξενώ σήμερα στην στήλη, επειδή θα ήθελα ίσως να το έχω γράψει ο ίδιος... "Ως άνθρωπος της αγοράς, τα τελευταία 20 χρόνια, έχω ζήσει άπειρα σκαμπανεβάσματα στις αγορές. Θα ήθελα να συμπληρώσω ένα σημαντικό στοιχείο που διαφεύγει από τους περισσότερους συναδέλφους: Το βασικό πρόβλημα των διαχειριστών είναι ότι καμία επένδυση δεν μπορεί να κάνει πλέον τη διαφορά. Θεωρώ ότι ο επενδυτικός κόσμος βρίσκεται στο μεγαλύτερο αδιέξοδο που γνώρισε ποτέ η επενδυτική κοινότητα. Το βασικό αίτιο, η απεριόριστη παροχή ρευστότητας από την fed και η επερχόμενη (ως αντιστάθμιση στο συμμάζεμα των αμερικάνων) από την Ε.Κ.Τ. Ο πακτωλός των τρις τα τελευταία έξι χρόνια οδηγήθηκε σε μετοχές, ομόλογα, χρυσό, πετρέλαιο, κακάο, σιτάρι, καφέ κ.ο.κ. και όλα αυτά με απεριόριστη μόχλευση που ξεπερνάει σε πολλές περιπτώσεις τις 100 φορές. Τα νούμερα είναι απλώς τεράστια για τα παγκόσμια δεδομένα. Μόνο η Deutsche Bank και η JP Morgan παίζουν πέντε φορές το παγκόσμιο ΑΕΠ σε μοχλευμένα παράγωγα προϊόντα!!! Κανένας δεν μπορεί να κάνει πίσω. Το παραμικρό λάθος θα επιφέρει οικονομικό χάος στον πλανήτη (τα παλαιότερα κραχ θα φαντάζουν μικροδιορθώσεις). Οι «μεταλλαγμένες» πλέον αγορές οδηγούνται από ένα «αόρατο χέρι» που οδηγεί όλο και ψηλότερα τις όποιες αξίες διαχειρίζονται, καθώς η άνοδος και η ζήτηση είναι δείγμα εύρωστης και υγιούς ανάπτυξης των χωρών. Δεν σας φαίνεται παράξενο, έως και παράλογο, να γράφουν συνεχώς νέα υψηλά οι δείκτες βαρόμετρο των αγορών και η νέα πρόεδρος της FED να θεωρεί ότι υπάρχουν επενδυτικές ευκαιρίες στην αμερικάνικη αγορά ενώ η JP Morgan να συστήνει αγορές στον δείκτη Dax, που φλερτάρει τις 10000 μονάδες; Οι αγορές δεν μπορούν να πέσουν, είναι αδύνατον να τις αφήσουν. Καθόμαστε πάνω σε μια «βόμβα μεγατόνων» η οποία δεν είναι άλλη από την μόχλευση των αγορών μέσω παραγώγων. Πριν την κρίση της Lehman Brothers οι αγορές υπάκουαν σε κάποιους κανόνες. Πλέον δεν υπάρχει νέο αρνητικό! Καθημερινά το διαπιστώνουμε. Τα καλά νέα για την οικονομία είναι καλά και οι αγορές ανεβαίνουν. Τα άσχημα νέα είναι και πάλι καλά, καθώς οι κεντρικοί τραπεζίτες θα δώσουν χρήμα στις τράπεζες, -με το πρόσχημα ότι θα τονώσουν την οικονομία, -οι οποίες με τη σειρά τους θα τα ρίξουν στα μοχλευμένα προϊόντα. Οι αγορές θα ανεβαίνουν και η πλασματική ευφορία των δεικτών θα σημαίνει την ευημερία της ανθρωπότητας. Οι όποιες υποχωρήσεις είτε δεικτών, είτε εμπορευμάτων, είτε ομολόγων κ.ο.κ. είναι απλώς για να κοροϊδέψουν μια μερίδα διαχειριστών που προβλέπουν την επερχόμενη καταστροφή. Μια μικρογραφία ενός καζίνο!!! Δεν είναι τυχαίο ότι όλα τα hedge funds που κέρδισαν από την κρίση του 2008 έχασαν τα πάντα και κινδυνεύουν με κατάρρευση. Οι τραπεζίτες κερδοσκοπούν με τον «κοπανιστό αέρα» των τερματικών τους, με την ελπίδα ότι θα συμμαζέψουν τους απαράδεκτους ισολογισμούς τους και θα επανέλθουν στα συν και οι υπόλοιποι ποντάρουν στην αποτυχία τους. Οι κυβερνήσεις κάνουν τα στραβά μάτια, καθώς τα κορόιδα που θα πληρώσουν τον λογαριασμό υπάρχουν! Το πρόβλημα θα διαιωνίζεται εις άπειρον. Λύση δεν μπορεί να υπάρξει, καθώς η παντοκρατορία των κεντρικών τραπεζιτών έχει αιχμαλωτίσει τα κράτη και τους πολίτες τους. Τα λάθη δεν πληρώνονται από τους ίδιους, καθώς «είναι πολύ μεγάλοι για να καταρρεύσουν»! Πληρώνουμε και θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε όλοι οι λαοί τις κερδοσκοπικές τακτικές των τραπεζιτών. Κάποτε, ο πρώην πρόεδρος της fed, Άλαν Γκρίνσπαν, έγραφε στα απομνημονεύματα του: «πάντοτε σε περιόδους κρίσεων υπάρχει ένα αόρατο χέρι που δίνει τη λύση στο πρόβλημα». Σήμερα γεμίσαμε από «χέρια» που στοιχηματίζουν με ενέχυρο τις ζωές μας. Αν υπάρχει το «αόρατο χέρι» που δίνει λύσεις τότε θα πρέπει να ενεργήσει άμεσα. Ο χρόνος μας τελειώνει, η ανθρωπότητα βαδίζει σε ανεξερεύνητα μονοπάτια". Η άποψη του οικοδεσπότη Κατ΄ αρχάς θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Μιχάλη για την επιστολή του. Ειλικρινά, οι τοποθετήσεις του είναι αξιοσημείωτες και μπορούν να κάνουν τον οποιονδήποτε να χάσει τον ύπνο του. Ζούμε όχι απλά σε ταραγμένους καιρούς, αλλά και σε εποχές που η εικονική πραγματικότητα υπερισχύει στις περισσότερες των περιπτώσεων. Η αιχμαλωσία μας από την διεθνή των καζινάδων είναι τέτοια που ένα πιθανό κραχ θα είχε ολέθριες συνέπειες στην καθημερινότητα όλων των ανθρώπων. Μπορώ να καταλάβω το επιχείρημα ότι οι αγορές θα πρέπει να συνεχίσουν να ανεβαίνουν διότι σε διαφορετική περίπτωση θα γκρεμιστούν. Η κατάστασή τους μοιάζει με εκείνη του ποδηλάτη! Σε ένα πράγμα διαφωνούμε. Στο γεγονός ότι βάζει τον χρυσό στο ίδιο τσουβάλι. Ο χρυσός δεν ανέβηκε λόγω των παραγώγων! Το αντίθετο! Η μόχλευση του προϊόντος κατά 100 φορές την ετήσια παραγωγή του έχει ως αποτέλεσμα να κρατιέται η τιμή του χαμηλά! Αν όλος ο κόσμος έσπευδε να αγοράσει φυσικό προϊόν αντί για χαρτάκια, τότε η τιμή δεν θα μπορούσε να κρατηθεί στα παρόντα επίπεδα. Read more: http://hellaspress-angel.blogspot.com/2014/06/deutsche-bank.html#ixzz35s7KKhB1



Εδώ όπου γίνονται οι αγοραπωλησίες  χαρτιών άνευ αξίας μια και στην πλειοψηφία τους αντιπροσωπεύουν χρεοκοπημένες ή πολυδανεισμένες επιχειρήσεις, τράπεζες κλπ.

Στο φαινόμενο της εξαύλωσης της μετοχής της Deutsche Bank στέκεται ο Β. Γέωργας σε άρθρο του στο Capital.gr κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε...
Ελάχιστοι στην Ελλάδα έχουν αντιληφθεί τη μεγάλη πτώση που καταγράφει τους τελευταίους μήνες η μετοχή της Deutsche Bank κόντρα στα ρεκόρ του DAX και της Νέας Υόρκης όπου είναι διαπραγματεύσιμες οι μετοχές της.

Η μεγαλύτερη γερμανική τράπεζα και ένας από τους ισχυρότερους παίκτες του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος έχει χάσει πάνω από το 25% της αξίας της το τελευταίο 6μηνο και πάνω από 36% συγκριτικά με τα υψηλά των 40 ευρώ όπου είχε φτάσει να διαπραγματεύεται τον Ιανουάριο του 2014. Η τιμή της γράφει χθες και σήμερα νέα χαμηλά 52 εβδομάδων στα 25,60-25,80 ευρώ, έχοντας ξεκινήσει την τελευταία συνεδρίαση της εβδομάδας με αρνητικό πρόσημο.

Όπως συνέβη και με τις ελληνικές τράπεζες, ο λόγος της σημαντικής υποχώρησης της μετοχής σχετίζεται με την νέα αύξηση κεφαλαίου των 8,5 δισ. ευρώ που ολοκληρώθηκε αυτή την εβδομάδα στο πλαίσιο της κεφαλαιακής ενίσχυσης του γερμανικού τραπεζικού ομίλου.

Το σημαντικό discount με το οποίο διατέθηκαν 59,9 εκατ. μετοχές αξίας 1,75 δισ. ευρώ υπέρ της Paramount Holdings του Κατάρ (σ.σ είναι βασικός μέτοχος και στην Alpha Bank) κατά την ιδιωτική τοποθέτηση του περασμένου Μαρτίου ήταν το εναρκτήριο λάκτισμα για τις ρευστοποιήσεις που ακολούθησαν και οδήγησαν τη μετοχή μέχρι τα επίπεδα των 25-26 ευρώ. Ο δεύτερος κύκλος της άντλησης πρόσθετων κεφαλαίων 6,7 δισ. ευρώ  ολοκληρώθηκε προχθές με τη διάθεση 229,8 εκατ. νέων μετοχών στο επενδυτικό κοινό προς 22,50 ευρώ ανά μετοχή. Η κεφαλαιοποίησή της διαμορφώνεται πλέον στα 37 δισ. ευρώ.

Η κεφαλαιακή ενίσχυση που ήταν η δεύτερη μέσα σε ένα χρόνο, αύξησε το βασικό δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας Core Tier 1 στο 12% από 9,5% στα τέλη Μαρτίου και θεωρητικά η Deutsche Bank λογίζεται σήμερα ως μια από τις καλύτερα «θωρακισμένες» τράπεζες στον ευρωπαϊκό κλάδο.
 
Η πορεία της μετοχής της Deutsche Bank το 2014 



Εκτός αυτού υπάρχει και το περίφημο θέμα της μόχλευσης των αγορών μέσω παραγώγων, το οποίο σύμφωνα με ανάλυση του Μιχάλη Τούτζιαρη( ο οποίος ασχολείται επαγγελματικά με τη χρηματιστηριακή αγορά) δεν είναι παρά μια βόμβα μεγατόνων. Την ανάλυση φιλοξένησε στην πετυχημένη στήλη του Σιωπητήριο ο Θανάσης Μαυρίδης.


  

 Από τον Θανάση Μαυρίδη
 

Ο Μιχάλης Τούτζιαρης ασχολείται επαγγελματικά με τη χρηματιστηριακή αγορά και πιστεύει ότι ο επενδυτικός κόσμος βρίσκεται μπροστά σε ένα μεγάλο αδιέξοδο. Μιλάει για το μεγάλο Καζίνο, για το παράλογο της αγοράς παραγώγων και καυτηριάζει την πρακτική των Κεντρικών Τραπεζών. Ο νέος νόμος της αγοράς, κατά τον Μιχάλη, είναι ότι δεν υπάρχουν πλέον κακά νέα! Είναι ένα άρθρο που το φιλοξενώ σήμερα στην στήλη, επειδή θα ήθελα ίσως να το έχω γράψει ο ίδιος... 
"Ως άνθρωπος της αγοράς, τα τελευταία 20 χρόνια, έχω ζήσει άπειρα σκαμπανεβάσματα στις αγορές.  Θα ήθελα να συμπληρώσω ένα σημαντικό στοιχείο που διαφεύγει από τους περισσότερους συναδέλφους: Το βασικό πρόβλημα των διαχειριστών είναι ότι καμία επένδυση δεν μπορεί να κάνει πλέον τη διαφορά. Θεωρώ ότι ο επενδυτικός κόσμος βρίσκεται στο μεγαλύτερο αδιέξοδο που γνώρισε ποτέ η επενδυτική κοινότητα.
 
Το βασικό αίτιο, η απεριόριστη παροχή ρευστότητας από την fed και η επερχόμενη (ως αντιστάθμιση στο συμμάζεμα των αμερικάνων) από την Ε.Κ.Τ.
 
Ο πακτωλός των τρις τα τελευταία έξι χρόνια οδηγήθηκε σε μετοχές, ομόλογα, χρυσό, πετρέλαιο, κακάο, σιτάρι, καφέ κ.ο.κ. και όλα αυτά με απεριόριστη μόχλευση που ξεπερνάει σε πολλές περιπτώσεις τις 100 φορές.  Τα νούμερα είναι απλώς τεράστια για τα παγκόσμια δεδομένα. Μόνο η Deutsche Bank και η JP Morgan παίζουν πέντε φορές το παγκόσμιο ΑΕΠ σε μοχλευμένα παράγωγα προϊόντα!!!
 
Κανένας δεν μπορεί να κάνει πίσω. Το παραμικρό λάθος θα επιφέρει οικονομικό χάος στον πλανήτη (τα παλαιότερα κραχ θα φαντάζουν μικροδιορθώσεις). Οι  «μεταλλαγμένες» πλέον αγορές οδηγούνται από ένα «αόρατο χέρι» που οδηγεί όλο και ψηλότερα τις όποιες αξίες διαχειρίζονται, καθώς η άνοδος και η ζήτηση είναι δείγμα εύρωστης και υγιούς ανάπτυξης των χωρών. Δεν σας φαίνεται παράξενο, έως και παράλογο, να γράφουν συνεχώς νέα υψηλά οι δείκτες βαρόμετρο των αγορών και η νέα πρόεδρος της FED να θεωρεί ότι υπάρχουν επενδυτικές ευκαιρίες στην αμερικάνικη αγορά ενώ η JP Morgan να συστήνει αγορές στον δείκτη Dax, που φλερτάρει τις 10000 μονάδες;
 
Οι αγορές δεν μπορούν να πέσουν, είναι αδύνατον να τις αφήσουν. Καθόμαστε πάνω σε μια «βόμβα μεγατόνων» η οποία δεν είναι άλλη από την μόχλευση των αγορών μέσω παραγώγων.
 
Πριν την κρίση της Lehman Brothers οι αγορές υπάκουαν σε κάποιους κανόνες. Πλέον δεν υπάρχει νέο αρνητικό! Καθημερινά το διαπιστώνουμε. Τα καλά νέα για την οικονομία είναι καλά και οι αγορές ανεβαίνουν. Τα άσχημα νέα είναι και πάλι καλά, καθώς οι κεντρικοί τραπεζίτες θα δώσουν χρήμα στις τράπεζες, -με το πρόσχημα ότι θα τονώσουν την οικονομία, -οι οποίες με τη σειρά τους θα τα ρίξουν στα μοχλευμένα προϊόντα. Οι αγορές θα ανεβαίνουν και η πλασματική ευφορία των δεικτών θα σημαίνει την ευημερία της ανθρωπότητας. Οι όποιες υποχωρήσεις είτε δεικτών, είτε εμπορευμάτων, είτε ομολόγων κ.ο.κ. είναι απλώς για να κοροϊδέψουν μια μερίδα διαχειριστών που προβλέπουν την επερχόμενη καταστροφή.
 
Μια μικρογραφία ενός καζίνο!!! Δεν είναι τυχαίο ότι όλα τα hedge funds που κέρδισαν από την κρίση του 2008 έχασαν τα πάντα και κινδυνεύουν με κατάρρευση. 
Οι τραπεζίτες κερδοσκοπούν με τον «κοπανιστό αέρα» των τερματικών τους, με την ελπίδα ότι θα συμμαζέψουν τους απαράδεκτους ισολογισμούς τους και θα επανέλθουν στα συν και οι υπόλοιποι ποντάρουν στην αποτυχία τους. Οι κυβερνήσεις κάνουν τα στραβά μάτια, καθώς τα κορόιδα που θα πληρώσουν τον λογαριασμό υπάρχουν! Το πρόβλημα θα διαιωνίζεται εις άπειρον. Λύση δεν μπορεί να υπάρξει, καθώς η παντοκρατορία των κεντρικών τραπεζιτών έχει αιχμαλωτίσει τα κράτη και τους πολίτες τους. Τα λάθη δεν πληρώνονται από τους ίδιους, καθώς «είναι πολύ μεγάλοι για να καταρρεύσουν»! Πληρώνουμε και θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε όλοι οι λαοί τις κερδοσκοπικές τακτικές των τραπεζιτών.
 
Κάποτε, ο πρώην πρόεδρος της fed, Άλαν Γκρίνσπαν, έγραφε στα απομνημονεύματα του: «πάντοτε σε περιόδους κρίσεων υπάρχει ένα αόρατο χέρι που δίνει τη λύση στο πρόβλημα».
 
Σήμερα γεμίσαμε από «χέρια» που στοιχηματίζουν με ενέχυρο τις ζωές μας. Αν  υπάρχει  το «αόρατο χέρι» που δίνει λύσεις τότε θα πρέπει να ενεργήσει άμεσα. Ο χρόνος μας τελειώνει, η ανθρωπότητα βαδίζει σε ανεξερεύνητα μονοπάτια".
 
Η άποψη του οικοδεσπότη 
Κατ΄ αρχάς θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Μιχάλη για την επιστολή του. Ειλικρινά, οι τοποθετήσεις του είναι αξιοσημείωτες και μπορούν να κάνουν τον οποιονδήποτε να χάσει τον ύπνο του. Ζούμε όχι απλά σε ταραγμένους καιρούς, αλλά και σε εποχές που η εικονική πραγματικότητα υπερισχύει στις περισσότερες των περιπτώσεων. Η αιχμαλωσία μας από την διεθνή των καζινάδων είναι τέτοια που ένα πιθανό κραχ θα είχε ολέθριες συνέπειες στην καθημερινότητα όλων των ανθρώπων.

Μπορώ να καταλάβω το επιχείρημα ότι οι αγορές θα πρέπει να συνεχίσουν να ανεβαίνουν διότι σε διαφορετική περίπτωση θα γκρεμιστούν. Η κατάστασή τους μοιάζει με εκείνη του ποδηλάτη!
 
Σε ένα πράγμα διαφωνούμε. Στο γεγονός ότι βάζει τον χρυσό στο ίδιο τσουβάλι. Ο χρυσός δεν ανέβηκε λόγω των παραγώγων! Το αντίθετο! Η μόχλευση του προϊόντος κατά 100 φορές την ετήσια παραγωγή του έχει ως αποτέλεσμα να κρατιέται η τιμή του χαμηλά! Αν όλος ο κόσμος έσπευδε να αγοράσει φυσικό προϊόν αντί για χαρτάκια, τότε η τιμή δεν θα μπορούσε να κρατηθεί στα παρόντα επίπεδα.
 


Read more: http://hellaspress-angel.blogspot.com/2014/06/deutsche-bank.html#ixzz35s86Vvgs

Δοξάστε τον!! Ο Κούγιας έδιωξε από την Παναχαϊκή τον Σάμαρη και τον χαρακτήριζε "καθυστερημένο παιδί"!

Πάτρα - Ερασιτεχνική ΠΓΕ: Ο Κούγιας έδιωξε από την Παναχαϊκή τον Σάμαρη και τον χαρακτήριζε "καθυστερημένο παιδί"! Και "επικίνδυνο για τους συμπαίκτες του"

Στην ηλεκτρονική εφημερίδα "thebest.gr" των Πατρών διαβάζουμε:
Η διοίκηση της ερασιτεχνικής Παναχαϊκής με ανακοίνωσή της δίνει συγχαρητήρια στην Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου και προσωπικά στον Ανδρέα Σάμαρη, ο οποίος όπως τονίζεται προέρχεται από τα σπλάχνα των υποδομών της. Αναλυτικά:
"Η διοίκηση της Παναχαϊκής Γυμναστικής Ένωσης  εκφράζει τα θερμά της συγχαρητήρια στην Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου για τον άθλο της να προκριθεί για πρώτη φορά στους 16 του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Επίσης εκφράζει την  ιδιαίτερη χαρά της για τα συνεχή επιτεύγματα  με την Εθνική ομάδα   του Ανδρέα Σάμαρη, αθλητή προερχόμενου από τα σπλάχνα της Ερασιτεχνικής.
Η διαρκής αγωνιστική άνοδος του Ανδρέα Σάμαρη , αποτελεί δικαίωση της επιμονής του και του ταλέντου του, δικαίωση η οποία ευτυχώς δεν ανακόπηκε από την  εμπάθεια του κ. Κούγια ο οποίος τον οδήγησε στην φυγή του από την Παναχαϊκή και  με επίσημη ανακοίνωση της ΠΑΕ το 2009 τον χαρακτήρισε «επικίνδυνο για τους συμπαίκτες του»  το δε  2011 «καθυστερημένο παιδί».
Η Π.Γ.Ε. εύχεται στον  Ανδρέα ακόμη καλύτερες ημέρες τόσο στο ποδόσφαιρο,  όσο και στην ιδιωτική ζωή του και ελπίζει το παράδειγμα του να το ακολουθήσουν και άλλα παιδιά από το σωματείο μας και να στελεχώσουν τις Εθνικές ομάδες, διατηρώντας άσβεστη την  123χρονη  ιστορική προσφορά της Ερασιτεχνικής Παναχαϊκής  στον Ελληνικό Αθλητισμό".

wibiya widget