ΑΠΟΡΩ με ορισμένους φίλους (και αναγνώστες μου) οι οποίοι μου μηνύουν ότι ανησυχούν (και λυπούνται) για τη τραγωδία που βιώνει η πατρίδα μας.
ΟΜΟΛΟΓΩ ότι όχι μόνο δεν τους καταλαβαίνω, αλλά γίνεται και η ψυχολογία μου κουρέλι στην ιδέα ότι δεν αντιλαμβάνονται σε βάθος (ή δεν λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τους) τα όσα γράφω.
ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΤΑΙ βάναυσα, σας λέω, η... επαγγελματική μου συνέπεια και η δυνατότητά μου να ερμηνεύω και να προφητεύω το μέλλον.
ΚΥΡΙΟΙ, αν δίνατε τη δέουσα προσοχή στα όσα γράφω, θα έπρεπε να είχατε εμπεδώσει ότι, ολόκληρη η ιστορική διαδρομή της πατρίδας ήταν (και παραμένει!) μια τραγωδία.
ΚΑΙ για να το αποδώσω και ποιητικά (προκειμένου να τιμήσω τους ποιητές της παροικίας που παραμένουν για μένα ένας πνευματικός φάρος), η αρρώστια μας είναι η μόνη μας υγεία!
ΑΝ εμείς που αναδείξαμε (πριν 2.500 χρόνια) την Τραγωδία σε κορυφαία λογοτεχνική δημιουργία δεν δίναμε το παράδειγμα (κάνοντας πράξη τα όσα εξιστορούσαμε) το αφήγημά μας θα άφηνε την ιστορία ασυγκίνητη.
ΝΑ προσθέσω εδώ ότι η στήλη που διαβάζετε είναι η πιο έγκυρη που γράφεται. Και αυτό δεν είναι κουβέντες που λέγονται για λόγους εντυπωσιασμού, αλλά η... soft πραγματικότητα.
ΑΠΟ τότε που ξέσπασε η κρίση στην πατρίδα μας, μάλλιασε η γλώσσα μου να γράφω πως ό,τι συνέβη δεν ήταν τυχαίο, αλλά ένα καλά μελετημένο σχέδιο ώστε να καταφέρει η... ισχυρή Ελλάς να απαλλάξει την Ευρώπη (και, στη συνέχεια, τον πλανήτη) από τον κανιβαλισμό του καπιταλισμού!
ΠΡΙΝ δυόμισι χρόνια που τέθηκε σε εφαρμογή το σχέδιο, σημείωνα ότι, οι ευθύνες που επωμιζόμασταν για λογαριασμό της ανθρωπότητας ήταν τεράστιες.
ΣΤΟΥΣ 30 μήνες που μεσολάβησαν από τότε συνέβησαν πολλά και η πατρίδα πέρασε δύσκολες ώρες αφού είχε να αντιμετωπίσει τραπεζίτες, χρηματιστές και σύσσωμες τις καπιταλιστικές «αγορές», που είχαν βάλει τους οίκους αξιολόγησης να γαυγίσουν (κάθε πρωί!) σαν τα σκυλιά του Παυλόφ για να μας ψαρώσουν.
ΜΕΤΑ τα εκλογικά αποτελέσματα της περασμένης Κυριακής μπορούμε πλέον, εκ τους ασφαλούς, να αιτιολογήσουμε ότι τίποτα απ’ όσα έλαβαν χώρα δεν είχε συμβεί, αν στις εκλογές του 2009 δεν είχε αναδειχθεί στην προεδρία ο ΓΑΠ. Αναφέρομαι στον Γεώργιο Β’, πρωτότοκο ιό του Ανδρέα Παπανδρέου.
Η πρωτοποριακή (και φωτισμένη) ηγεσία του Γιωργάκη ήταν αυτή που δρομολόγησε τις ανατρεπτικές εξελίξεις που ζούμε σήμερα. Σε αυτόν οφείλει τα πάντα και η Ελλάς και η ανθρωπότητα.
ΕΜΕΙΣ εδώ είμαστε οι πρώτοι, που πήραμε τοις μετρητής τη δήλωση του ΓΑΠ, ο οποίος και τόνισε ότι τη διακυβέρνηση της χώρας ανέλαβε ένας... αντιεξουσιαστής!
ΤΗ στιγμή που ολόκληρος ο κόσμος και σύσσωμα τα ελληνικά (και παγκόσμια) Μέσα Ενημέρωσης γελούσαν εις βάρος του, η στήλη αυτή ανάλυσε... φιλοσοφικά και με κάθε λεπτομέρεια τι εννοούσε ο ΓΑΠ, κάνοντας κτήμα του λαού το θεωρητικό υπόβαθρο των απόψεων του και του (οργανωτικού) σχεδίου του.
ΕΠΕΙΔΗ συνήθως (και εκ των υστέρων!) όλοι το παίζουν «προφήτες», πιπιλίζοντας σαν καραμέλα ότι «εγώ τα είχα πει», στη συνέχεια θα αναδημοσιεύσω τι ακριβώς έγραφα πριν 6 μήνες όταν ο ΓΑΠ πρότεινε τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη.
ΑΝ είχε γίνει από τότε το δημοψήφισμα θα είχε φτάσει η χώρα (και ο κόσμος) εδώ που είναι σήμερα από τα περασμένα Χριστούγεννα. Να, λοιπόν, ένα μέρος της στήλης που γράφτηκε στις αρχές Νοέμβρη 2011 και βγάλτε μόνοι τα συμπεράσματά σας:
«ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ, ψυχραιμία και μην πιστεύετε όσα βλέπετε, διαβάζετε και ακούτε για την πατρίδα. Δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. ΤΑ όσα συμβαίνουν μοιάζουν με… μίνι φούστα, η οποία, ναι μεν, αποκαλύπτει πολλά, αλλά κρύβει την ουσία. ΚΑΙ στην προκειμένη περίπτωση, η ουσία είναι ότι, για πρώτη φορά στην ιστορία της, η πατρίδα μας κέρδισε (με το σπαθί της) μια πρωτοκλασάτη θέση στον παγκόσμιο χάρτη. ΚΑΤΙ παρόμοιο είχε συμβεί πριν 2.500 χρόνια, αλλά σε πολύ μικρότερη κλίμακα, αφού τα «σύνορα» του τότε κόσμου περιορίζονταν γύρω από τη Μεσόγειο. Πλανητική παρουσία με τέτοιο (εντυπωσιακό) τρόπο πρώτη φορά κάνουμε. ΤΟ ότι μας παρουσιάζουν ως «αρνητική» δύναμη που απειλεί να παρασύρει στην (οικονομική) καταστροφή ολόκληρο τον κόσμο, ελάχιστη σημασία έχει, αφού η «αρνητική» δύναμη δεν είναι τίποτα περισσότερο από την άλλη όψη της «θετικής». ΠΙΣΤΕΥΩ ότι μετά τόσα χρόνια εντατικών φροντιστηρίων που σας κάνω, να έχετε, τελικά, εμπεδώσει (τα βασικά) για τις θεμελιώδεις αρχές της θεωρίας του χάους. Η Ελλάδα είναι για το σημερινό κόσμο ό,τι η σκοτεινή ύλη για το σύμπαν. Και μιλάμε ότι η ύλη αυτή που καλύπτει το 70% του σύμπαντος ήταν πριν λίγα χρόνια άγνωστη, όπως ήταν και η χώρα μας. ΤΟ να φτάσει η... ισχυρή Ελλάς σε αυτή την απάτητη πλανητική κορυφή, δεν συνέβαλε μόνο η (σκόπιμη) σπατάλη μας, που δημιούργησε τα χρέη, αλλά, κυρίως, η φωτισμένη (και πρωτοποριακή) διακυβέρνηση της χώρας από τον Γεώργιο Β’! ΟΦΕΙΛΩ να ομολογήσω ότι είναι η πρώτη φορά στην πρόσφατη παγκόσμια ιστορία που ένας ηγέτης λέει στο λαό του την αλήθεια και κάνει πράξη τις δεσμεύσεις του. ΓΕΛΟΥΣΑΝ όλοι, όταν τον Οκτώβρη του 2009 ο Γιωργάκης (μας!) δήλωσε ότι ανέλαβαν την εξουσία οι αντιεξουσιαστές! Κανείς (πλην ημών) δεν τον πίστεψε. Ούτε οι λάτρεις της εξουσίας ούτε οι απανταχού αντιεξουσιαστές. ΔΕΝ χρειάστηκαν παρά 15 μήνες για να γελοιοποιήσει όλους τους άπιστους Θωμάδες και να αναδειχθεί ο αδιαφιλονίκητος πλέον Άρχοντας του Χάους! Ο άνθρωπος που μπορεί να εκφράσει πηγαία την απόλυτη σύγχυση, που ξεπερνά τα όρια της αναρχίας, όπως τουλάχιστον αυτής που εκφράστηκε από τους Μπακούνιν και Κροπότκιν. ΕΧΕΙ περισσότερη φαντασία ο Γιωργάκης από τους πατέρες του αναρχισμού, γιατί, εκτός των άλλων, έλκεται από τη γοητεία του αγνώστου. Παραμένει, δηλαδή, φαινομενικά ανερμήνευτος και εσωτερικά απρόβλεπτος. ΚΑΙ για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με τους πιο πάνω... φιλοσοφικούς όρους, όταν γράφω «εσωτερικά απρόβλεπτος», εννοώ ότι, όχι μόνο διαφωνεί μόνιμα με τον εαυτό του (όπως και εγώ), αλλά ούτε ο ίδιος γνωρίζει από βραδύς ποια απόφαση θα πάρει το πρωί. ΑΠΟ τη φύση του, είναι ενάντια στην οργάνωση, τον προγραμματισμό και στην ιεράρχηση στόχων. Πιστεύει ότι ο κόσμος πηγαίνει από μόνος του κάπου και τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει αυτή τη νομοτελειακή πορεία. ΣΥΝΕΠΩΣ, θεωρεί καραγκιοζιλίκια τις Συσκέψεις Κορυφής και τις αποφάσεις των... ισχυρών ηγετών και κάνει ό,τι κάνει, ακολουθώντας την (απρόβλεπτη) εσωτερική του πυξίδα. ΤΟΝ πήρε λίγο καιρό, αλλά, τελικά, κατάλαβε τούτο το απλό: τι να τα κάνεις τα ευρώ, όταν δεν έχεις φράγκο. ΩΣ εκ τούτου, ο μόνος δρόμος που του απέμενε ήταν ο... άγνωστος δρόμος. Αυτός που κανένας άλλος δεν είχε σκεφτεί ότι υπάρχει. Τα υπόλοιπα ήταν εύκολα...
ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΟΝΤΑΣ την χαοτική και άκρως ανατρεπτική προοπτική του δημοψηφίσματος, κατάφερε με μία κίνηση να ρίξει τις (μισητές) «αγορές» στα Τάρταρα, να φέρει τον πλανήτη άνω κάτω, να διαλύσει την εσωτερική αντιμνημονιακή αντιπολίτευση και να κάνει τους ισχυρούς ηγέτες του κόσμου να τρέχουν και να μη φτάνουν».
ΑΥΤΑ έγραφα πριν ένα εξάμηνο για να προσθέσω σήμερα ότι ο αγώνας της πατρίδας κατά του εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος συνεχίζεται μέχρι την πλήρη απελευθέρωση της ανθρωπότητας από κάθε είδους σύστημα.
ΝΑ προσθέσω εδώ ότι μελετημένη (και καθόλου τυχαία) ήταν και η είσοδος της «Χρυσής Αυγής» στο Κοινοβούλιο, προκειμένου να ξευτιλίσουμε και το νεοναζισμό, όπως έχουμε κάνει στο παρελθόν με όλες τις ιδεολογίες και συνταγές.
ΤΕΛΕΙΩΝΟΝΤΑΣ να προσθέσω, ότι εκτός των άλλων καινοτομιών η Ελλάς βρίσκεται στα πρόθυρα να ανατρέψει και τα μαθηματικά, αφού το αποτέλεσμα των εκλογών της περασμένης Κυριακής απέδειξε ότι δύο και δύο δεν... κάνουν τέσσερα! Γεια χαρά.
ΑΙΘΕΡΟΒΑΜΩΝ (ΝέοςΚόσμος)13-5-12