"Εγώ και η γυναίκα μου είμαστε φορείς του..." - Συγκλονίζει ο Γιώργος Γεωργίου για την ασθένεια από την οποία πέθανε ο γιος του!

Στο πένθος έχει βυθιστεί η οικογένεια του Γιώργου Γεωργίου, μετά το θάνατο του 35χρονου γιου του Τάσου. Ο άτυχος νέος έπασχε από μια σπάνια ασθένεια, με το όνομα “Αταξία του Φρίντριχ”. Πρόκειται για κληρονομική πάθηση, που “χτυπά” εγκέφαλο, νωτιαίο μυελό και περιφερειακά νεύρα.

Πριν δυο χρόνια, μάλιστα, ο Γιώργος Γεωργίου είχε μιλήσει στον Θοδωρή Αθερίδη και την εκπομπή “Αργά” για τη σκληρή μάχη που έδινε ο γιος του, ο οποίος βρισκόταν σε αναπηρικό αμαξίδιο. “Ο γιος μου αρρώστησε το 1992 με μια πολύ σπάνια και ανίατη ασθένεια. Τον πήγα στην Αγγλία και μου είπαν πως έπασχε από μια σπάνια ασθένεια που εμφανίζεται μια φορά στο 1,5 εκατομμύριο παιδιά και ονομάζεται Φρίντριχ”, είχε δηλώσει.

Ο ίδιος μάλιστα, είχε αποκαλύψει πως η ασθένεια που εμφανίστηκε στον γιο του ήταν κληρονομική: “Είναι κληρονομική η ασθένεια. Εγώ και η μητέρα του είμαστε φορείς της ασθένειας. Ο γιος μου είναι τώρα 33 χρόνων, έχουν παραλύσει τα πόδια του και είναι σε αναπηρική πολυθρόνα”, είχε αναφέρει, δηλώνοντας πως μόλις έμαθε για την κατάσταση του παιδιού του από τους γιατρούς άσπρισαν τα μαλλιά του σε ένα βράδυ.

Ωστόσο, ο Τάσος Γεωργίου, μετά το δύσκολο αγώνα που έδωσε, δεν τα κατάφερε και έφυγε από τη ζωή στα 35 του χρόνια. Η κηδεία του γιου του γνωστού δημοσιογράφου θα γίνει την Τετάρτη στο Β’ Νεκροταφείο Αθηνών.

athensmagazine.gr

Το κείμενο της δασκάλας που δε φοβήθηκε τη Χ.Αυγή στο Πέραμα

Ένα κείμενο για τα όσα συνέβησαν προχθες στο σχολείο στο Πέραμα με την εισβολή των μελών της Χρυσής Αυγής αλλά και τις αντιδράσεις ορισμένων γονέων απέναντι στη φοίτηση προσφυγόπουλων στα σχολεία ανάρτησε στο Facebook η εκπαιδευτικός, συντονίστρια Εκπαίδευσης Σχιστού, Ελένη Καραγιάννη. Διαβάστε το κείμενο:  Αυτό το κείμενο όπως και όλα τα άλλα, αναρτήθηκε στην ανοικτή, δημόσια και ελεύθερη σελίδα μου σε αυτόν εδώ το χώρο, με πολύ θάρρος και παρρησία. Την τελευταία φορά που έγραψα για την εκπαίδευση των παιδιών των προσφύγων δέχθηκα “προειδοποιήσεις”. Είμαι επικηρυγμένη βλέπετε στις σελίδες της Χρυσής Αυγής και στις σελίδες της “σοβαρής” Χρυσής Αυγής. Αλλά δυστυχώς δεν φοβάμαι. Δυστυχώς. Για αυτο θα συνεχίσω να μιλάω. Ξέρω. Δεν επιτρέπεται αυτήν την εποχή. Ιδιαίτερα σε γυναίκες. Όμως θα το κάνω. Δεν μπορώ να μην το κάνω. Γιατί θα έρθει το πλήρωμα του χρόνου και η ψυχή μου θα με ρωτήσει: “Μίλησες ; Υπερασπίστηκες τον αδύναμο;” Σήμερα ήμουν μάρτυρας σε μια από τις πιο θλιβερές εικόνες της ζωή μου. Προπηλακισμοί. Χαστούκια. Μπουνιές. Βρισιές. Ουρλιαχτά. Υστερίες. Τεντωμένα πρόσωπα. Υψωμένες γροθιές. Μέσα και έξω από τον ιερό χώρο ενός σχολείου. Γιατί; Για να μην έρθουν στην απογευματινή βάρδια ενός δημόσιου ελληνικού σχολείου κάπου 20-25 παιδιά του πολέμου. Παιδιά που έχουν επιβιώσει από οβίδες, από μισαλλοδοξία, από φανατισμό, από πείνα, από δίψα, από το κρύο, από τη θάλασσα. Παιδιά τραυματισμένα στη ψυχή και στο σώμα. Παιδιά . Παιδιά. Παιδιά γαμώτο. Παιδιά. Δεν θα πω πολλά όμως για τον Υπόδικο. Παρά μόνο πως ούτε επιθετικότητα ήταν αυτο που έκανε. Ούτε καν βία. Ήταν ένα χορευτικό. Μια περφόρμανς. Ένα σκετς. Αγανακτισμένος έσπρωχνε την πόρτα του σχολείου για να μπει τελικά μέσα, να κάνει μια στροφή σα να χόρευε ζεϊμπέκικο και στη συνέχεια να αποχωρήσει. Το ξύλο στις δασκάλες και στους δασκάλους το έριξαν οι συνοδοί του. Ολα αυτά που σας περιγράφω έγιναν μπροστά στα μάτια κάποιων παιδιών που δεν είχαν προλάβει να αποχωρήσουν από το σχολείο. Έκλαιγαν αυτά τα παιδιά. Είδαν τον Κύριο και την Κυρία τους, τους δασκάλους τους, να τρώνε σφαλιάρες και σπρωξίματα. Γιατί; Πως θα παρηγορήσουμε αυτά τα παιδιά.; Ποιος θα τους εξηγήσει; Τι να τους εξηγήσει; Για αυτά τα παιδιά δεν γίνεται όλο αυτο; Για να τα προστατεύσουμε;. Γιατί έπρεπε να γίνει όλο αυτο; Το υπόλοιπο μήνυμά μου αφορά στους γονείς του σχολείου. Και κάθε σχολείου. Ιδιαίτερα εκείνους που ήμασταν μαζί στη συζήτηση. Ξέρω πως το σχόλιό μου θα φτάσει στα χέρια τους. Θέλω να τους πω πως δεν έχω θυμό γι αυτους. Έχω θυμό μόνο σε όσους εκμεταλλεύονται τα συναισθήματά τους. Γιατί τα ξέρω τα συναισθήματά τους. Ήμουν κοντά τους τα τελευταία 19 χρόνια. Ήμουν κοντά τους όταν έχασαν τη δουλειά τους. Όταν μαζί με τους άλλους συναδέρφους μαζέψαμε λίγα χρήματα για να τους πληρώσουμε το κομμένο ρεύμα. Ήμουν εκεί κοντά στην μητέρα που κακοποιήθηκε από έναν βάναυσο σύζυγο και με άφησε να της κρατήσω το χέρι. Ήμουν κοντά τους στην αγωνία τους για τον μέλλον το δικό τους και των παιδιών τους. Δεν θα τους κατηγορήσω. Γιατί τους κατανοώ. Ξέρω. Ειλικρινά ξέρω τις δυσκολίες , τις αγωνίες και τον πόνο της ψυχής τους. Και το λέω χωρίς ίχνος ειρωνείας. Ξέρω το βάρος του να μεγαλώνεις παιδιά σε αυτές τις δύσκολες εποχές της χολέρας. Της φτώχειας. Της ψυχικής ανέχειας. Ξέρω. Ήμουν εκεί όταν εκμυστηρεύτηκαν τις αγωνίες τους. Πήρα τα παιδιά τους αγκαλιά όταν μάτωναν τα γόνατά τους στο προαύλιο και ζητούσαν τη μαμά. Μέχρι να έρθει η μαμά, ήμουν εγώ εκεί για εκείνα. Χωρίς φόβο τα πήρα αγκαλιά όταν έβραζαν από πυρετό. Πολλές φορές κόλλησα τις ασθένειές τους. Τις γρίπες τους. Τα δερματικά τους. Τα παράσιτά τους. Ναι . Τα Ελληνάκια έχουν από ολα αυτα. Αλλά δεν σταμάτησα ούτε στιγμή να είμαι εκεί σαν δεύτερη Μητέρα για αυτα. Τα αγαπάω τα παιδιά τους. Μάλιστα τα πιο μικρά, μερικές φορές μπερδεύονται και με φώναζαν μαμά. Αλήθεια. Το κάνουν αυτο οι πολύ μικροί μαθητές. Και θα συνεχίσω να τα αγαπάω και να διαθέτω την αγκαλιά μου και την ψυχή μου για αυτά. Γιατί έχω επιλέξει να είμαι Δασκάλα. Είναι δύσκολο να είσαι δάσκαλος. Γιατί βλέπεις να κυλάει η ιστορία μπροστά σου και πολλές φορές είναι πέρα από τις δυνάμεις σου να αλλάξεις το ελάχιστο.Όμως αυτό δεν είναι αλήθεια. Έτσι νόμιζα. Έτσι ήθελαν να με κάνουν να νομίζω . Ότι είμαι θύμα. Ότι δεν μπορώ να αλλάξω πολλά. Είναι ψέμα όμως. Μπορώ να αλλάξω τη μοίρα μου. Μπορώ να αλλάξω τη μοίρα των μαθητών μου. Μπορώ να συμβάλω λίγο. Ένα μικρο βηματάκι προς μια πιο ανθρώπινη ζωή. Πιο ανθρώπινη ζωή. Και γι αυτόν τον λόγο θα συνεχίζω να αγκαλιάζω τα παιδιά τους όταν έχουν πυρετό και να βρίσκομαι δίπλα στις μητέρες αυτές όταν θα θέλουν υποστήριξη. Θα το κάνω..Με όλη μου την καρδιά. Θα το κάνω όμως και για τα παιδιά των προσφύγων . Δεν υπάρχει ούτε μια περίπτωση να μην το κάνω και για τα παιδιά των προσφύγων. Ξέρετε γιατί; Για ένα μόνο λόγο. Για να αλλάξω τον κόσμο. Αυτό με ενδιαφέρει μόνο. Δυστυχώς αυτο με ενδιαφέρει μόνο. Γιατί ο Δαρβίνος είπε, πως τα είδη που δείχνουν Συμπόνοια στα αδύναμα μέλη της αγέλης, είναι τα είδη που επιβιώνουν. Είναι τα είδη που κατακτούν το κόσμο. Τα δυνατά είδη. Αυτά τα είδη στο βασίλειο της φύσης επιβιώνουν. Όχι τα βίαια. Όχι εκείνα που αφήνουν πίσω στο πέρασμά τους και έξω από την αγέλη τον αδύναμο. Αλλά αυτά που κάνουν χώρο. Χώρο. Θα ήθελα να είμαστε μαζί σε αυτό το Μεγάλο και Ιερό σκοπό. Μια αγκαλιά. Για να αλλάξουμε τον κόσμο. Για να γίνουμε λίγο πιο δυνατοί και λίγο πιο θωρακισμένοι και προετοιμασμένοι για τα επόμενα δύσκολα χρόνια που έρχονται. Σε αυτές τις φήμες πολέμου και σε αυτο το χωνευτήρι ψυχών που έχει καταντήσει ο κόσμος θέλω ειλικρινά να είμαστε μαζί και να αγκαλιάσουμε τους αδύναμους. Για να αλλάξουμε τον κόσμο. Θα έρθετε; Ελένη Καραγιάννη Εκπαιδευτικός εικαστικής αγωγής Συντονίστρια Εκπαίδευσης Σχιστού 
.tilestwra..gr

Διακοπή στη δίκη για την υπόθεση απάτης με το πετρέλαιο στα νοσοκομεία

Στο εδώλιο κάθονται συνολικά 17 άτομα, πέντε θερμαστές-υπάλληλοι του νοσοκομείου και 12 οδηγοί βυτιοφόρων, οι οποίοι αρνούνται τα όσα τους καταλογίζονται

Με αργούς ρυθμούς εξελίσσεται η ακροαματική διαδικασία για την υπόθεση απάτης που φέρεται να είχε στηθεί επί μία πενταετία, από το 2000 έως το 2005, στο ΠΑΓΝΗ με την κλοπή τεράστιων ποσοτήτων πετρελαίου. Η ζημία υπολογίζεται σε 1,5 εκατομμύριο ευρώ.

Η δίκη στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Ανατολικής Κρήτης διεκόπη για τις 7 Φεβρουαρίου, αφού εξετάστηκε ο πρώτος από τους βασικούς μάρτυρες της υπόθεσης, στέλεχος του ΣΔΟΕ που συνέταξε και το πόρισμα για την υπόθεση. 

Ο ίδιος ανέφερε ότι θεωρεί δεδομένη την απάτη χωρίς ωστόσο με βεβαιότητα να γνωρίζει τις συνθήκες κάτω από τις οποίες λάμβανε χώρα. Ο ίδιος ωστόσο με βάση το πόρισμα που συνέταξε υπέδειξε κάποιους από τους κατηγορουμένους. Ανάμεσα τους τέσσερις από τους κατηγορούμενους οδηγούς σημειώνοντας ότι θεωρεί ότι εμπλέκονταν στην υπόθεση κατά τα έτη 2004 και 2005. Παράλληλα όπως ανέφερε οι θερμαστές δεν ήταν αρμόδιοι να ελέγχουν το ύψος του πετρελαίου στις δεξαμενές.  

Στο εδώλιο κάθονται συνολικά 17 άτομα, πέντε θερμαστές-υπάλληλοι του νοσοκομείου και 12 οδηγοί βυτιοφόρων, οι οποίοι αρνούνται τα όσα τους καταλογίζονται. Το πόρισμα του ΣΔΟΕ είναι καταπέλτης για την υπόθεση.

Στους κατηγορούμενους αποδίδεται ότι:

-το 2000 αντί να αδειάσουν στις δεξαμενές του νοσοκομείου συνολική ποσότητα 2.138.632 λίτρων πετρελαίου, παρακράτησαν ποσότητα 335.000 λίτρων, το 2001 αντί να αδειάσουν στις δεξαμενές ποσότητα 2.269.522 λίτρων, παρακράτησαν 423.792 λίτρα, το 2002 φέρονται να έκλεψαν 605.000 λίτρα από την παραγγελθείσα ποσότητα των 2.451.610 λίτρων. Το 2003 κατηγορούνται ότι παρακράτησαν 115.168 λίτρα ενώ την διετία 2004-2005 τους καταλογίζεται ότι έκλεψαν περίπου ένα εκατομμύριο λίτρα πετρελαίου.

Να σημειωθεί ότι το Συμβούλιο Εφετών αποφάνθηκε να μην γίνει κατηγορία και να μην παραπεμφθούν στο εδώλιο 112 διοικητικοί υπάλληλοι του νοσοκομείου, μέλη των αρμόδιων επιτροπών παραλαβής του πετρελαίου.

CRETALIVE.GR 

Ο Τζερόνυμο – η άγρια δύση και η «σύγκρουση πολιτισμών» Από Θανάσης Μπαντές

Ο Apache αρχηγός Geronimo (δεξιά) απεικονίζεται με μια μικρή ομάδα οπαδών του στο βόρειο Μεξικό, 1886

Όταν στις 28 Μαΐου 1830 υπογράφτηκε η «Πράξη για τη Μετατόπιση των Ινδιάνων» όλες οι φυλές συνετίστηκαν και πήγαν να εγκατασταθούν στην περιοχή που ορίστηκε στα δυτικά του Μισισιπή. Χιλιάδες Τσερόκι, Οτάβα, Ποταουτάμι κ.τ.λ. μεταφέρθηκαν στα δυτικά, όπως όριζε το αμερικάνικο διάταγμα. Οι λίγοι που αντιστάθηκαν συντρίφτηκαν μέσα σε 3-4 μήνες από τους ήρωες του αμερικανικού στρατού όπως ο Αβραάμ Λίνκολν κι ο Τζέφερσον Ντέιβις. Το γεγονός ότι οι Ινδιάνοι ζούσαν νομαδικά και δεν ήταν εύκολο να προσαρμοστούν στο νέο δυτικόφερτο στατικό τρόπο ζωής δεν είχε σημασία. Ούτε η οικολογική καταστροφή της περιοχής που σαρώθηκε από τον υπερπληθυσμό είχε σημασία. Φυσικά, η τελική εξόντωση των Ινδιάνων από την πείνα, τους λιμούς και τους πολέμους που κάναν μεταξύ τους για την εξασφάλιση τροφής, αφού όπως είναι λογικό οι φυσικοί πόροι της περιοχής δεν επαρκούσαν για τόσες χιλιάδες, όχι μόνο δεν είχε σημασία αλλά μάλλον ήταν ο τελικός σκοπός. Θα λέγαμε ότι η «Πράξη για την μετατόπιση των Ινδιάνων» ήταν το πρώτο θεσμοθετημένο γκέτο στην ιστορία της Αμερικής. Όταν το 1862 οι Σιού της Μινεσότα εξεγέρθηκαν και σκότωσαν 500 λευκούς δόθηκε η αφορμή για τις εκκαθαρίσεις που κράτησαν ως το 1890. Tο εγχείρημα ανατέθηκε στους ήρωες του αμερικανικού εμφυλίου πολέμου και η φιλοσοφία του αποτυπώνεται στα λόγια του Αμερικάνου λαϊκού ήρωα Ουίλιαμ Τεκούμση Σέρμαν: «Οφείλουμε να απαντήσουμε στους Σιού με επιθετική βία, ακόμα κι αν χρειαστεί να φτάσουμε στην πλήρη εξόντωση τους, ακόμα κι αν χρειαστεί να σκοτώσουμε άντρες, γυναίκες και παιδιά». Ο ίδιος λαϊκός ήρωας έγραψε στο γερουσιαστή αδερφό του: «Όσο περισσότερους σκοτώσουμε φέτος, τόσο λιγότερους θα έχουμε να σκοτώσουμε του χρόνου, γιατί όσο παρατηρώ τους Ινδιάνους, τόσο πείθομαι ότι πρέπει να τους εξοντώσουμε όλους ή να τους διατηρήσουμε σε κατάσταση μόνιμης εξαθλίωσης». Αν αναλογιστούμε πόσο ελάχιστοι απόγονοι των Ινδιάνων υπάρχουν σήμερα καταλαβαίνουμε ότι επρόκειτο για γενοκτονία χιτλερικού βεληνεκούς.των Τσιρικάουα, μία από τις τέσσερις διαφορετικές φυλές των Απάτσι. Ο Τζερόνυμο δεν υπάκουσε ποτέ στο περίφημο διάταγμα «Πράξη για την Μετατόπιση των Ινδιάνων» και ξεκίνησε το δικό του κλεφτοπόλεμο με ελάχιστους πολεμιστές και γελοίο εξοπλισμό. Σκληρός και ανυπόταχτος έγινε θρύλος στη Δύση και παγκόσμιο σύμβολο ανυπακοής. Αιχμαλωτίστηκε αρκετές φορές και κατάφερε να αποδράσει για να μαζέψει πάλι άντρες και να συνεχίσει να περιπλανιέται δίνοντας μάχες, απελπιστικά μόνος, χωρίς καμία ελπίδα. Θα λέγαμε ότι ο αγώνας του ήταν καθαρά προσωπικός, ήταν περισσότερο αγώνας αρχής παρά οράματος. Παραδόθηκε οριστικά στις 4 Σεπτέμβρη του 1886 με μια χούφτα πεινασμένους, κουρελιασμένους άντρες και φορτώθηκε σ’ ένα τρένο για τη Φλώριδα. Ο θρύλος λέει ότι τα σκυλιά που είχαν οι Ινδιάνοι ακολουθούσαν το τρένο για 30 χιλιόμετρα. Πέθανε το 1909 ως αιχμάλωτος πολέμου.

Στα απομνημονεύματα του εξηγεί την ινδιάνικη φιλοσοφία ζωής που βασιζόταν στον απόλυτο εναρμονισμό με τη φύση. Οι Ινδιάνοι δεν προσαρμόζονταν στο φυσικό περιβάλλον, εντάσσονταν σε αυτό. Σκότωναν τόσα ζώα, όσα τους χρειάζονταν για να φάνε και να φτιάξουν ρούχα. Θεωρούσαν τρομακτικό παράπτωμα και ύψιστη ανηθικότητα το να σκοτώνει κανείς ζώα χωρίς λόγο. Καλλιεργούσαν τη γη για να μαζέψουν τους καρπούς χωρίς ιδιοκτησιακά σύνδρομα. Η γη δεν ανήκε σε κανένα, ανήκε στη φυλή και καλλιεργούταν για τις ανάγκες της φυλής. Η θρησκεία τους ήταν καθαρά ανθρωποκεντρική και καθρέφτιζε το θαυμασμό τους προς τη φύση, αφού η τελική θεότητα ήταν η ίδια η φύση. Το κυνήγι και ο πόλεμος ήταν βαθιά ριζωμένα στην κουλτούρα τους. Είχαν τελετουργικά και ειδικές ενδυμασίες γι’ αυτά. Ο πόλεμος αφορούσε την επιβίωση της φυλής και όχι προσωπικά συμφέροντα. Πόλεμοι γίνονταν για τη γη, την απόκτηση ζώων και λαφύρων. Το θεματικό κέντρο της φιλοσοφίας τους ήταν η απλότητα. Ακόμα και τα κοσμήματα που έφτιαχναν ήταν από απλά καθημερινά υλικά όπως κόκαλα, χρωματιστές πέτρες, φανταχτερά φτερά και η αξία τους δεν στηριζόταν ούτε στη σπανιότητα ούτε στο χρήμα, αλλά μόνο στο αισθητικό αποτέλεσμα που επιθυμούσαν. Όσο για το χρήμα δεν είχε απολύτως καμία αξία. Ο Τζερόνυμο γράφει ότι όταν έπεφταν λεφτά στα χέρια τους από ανταλλαγές με εμπόρους ή λεηλασίες τα έδιναν στα παιδιά για να παίζουν. Η καθημερινή σκληρότητα που εκδηλωνόταν τόσο στο μόχθο για την επιβίωση όσο και στις ανθρώπινες απώλειες από τους πολέμους αντιμετωπίζονταν ως κάτι φυσικό, αφού και η ίδια η φύση είναι σκληρή. Το γεγονός που σημάδεψε τη ζωή του Τζερόνυμο ήταν ο θάνατος της πρώτης του γυναίκας και των παιδιών του που σφαγιάστηκαν, μαζί με όλο τον καταυλισμό, από Μεξικανούς επιδρομείς όταν οι άντρες ήταν στο κυνήγι. Για πολλά χρόνια ο Τζερόνυμο έκανε επιδρομές στο Μεξικό, λεηλατούσε χωριά και σκότωνε όποιο Μεξικανό στρατιώτη έπεφτε στα χέρια του. Το πείσμα του για εκδίκηση ήταν τόσο πρωτόγονο που τελικά ούτε οι άντρες του ήθελαν να τον ακολουθήσουν. Έφτασε στο σημεία να ξεκινά επιδρομή στο Μεξικό με 3-4 άντρες. Αυτό το πείσμα είχαν αργότερα να αντιμετωπίσουν οι Αμερικάνοι. Τα τελευταία του χρόνια ήταν μάλλον εξευτελιστικά. Περιφερόταν από πανηγύρι σε πανηγύρι ως ατραξιόν κι έβγαινε φωτογραφίες με τουρίστες για λεφτά. Δεν έκανε τίποτε χωρίς λεφτά. Ακόμα και τα απομνημονεύματα του τα υπαγόρευσε σε κάποιον Μπάρετ με αμοιβή. Ο μεγάλος αρχηγός είχε μπει για τα καλά στο νόημα του δυτικού κόσμου.

Αφού εξοντώθηκαν οι Ινδιάνοι η Αμερική έχτισε ανεμπόδιστα τον πολιτισμό της. Σιδηρόδρομοι απλώθηκαν, δάση καταστράφηκαν, ζώα εξαφανίστηκαν, πετρέλαιο αντλήθηκε, βουνά σκάφτηκαν, χρυσός μαζεύτηκε, το εμπόριο αναπτύχθηκε, ο πολιτισμός εξαπλώθηκε. Η Αμερική έγινε οικονομική, στρατιωτική και πολιτισμική υπερδύναμη. Πως θα μπορούσαν να γίνουν όλα αυτά με τους Ινδιάνους; Η εξόντωση των Ινδιάνων παρουσιάζεται ως σύγκρουση πολιτισμών. Σύγκρουση του παλιού με το καινούριο. Τι σημαίνει όμως σύγκρουση πολιτισμών και γιατί οι πολιτισμοί πρέπει να συγκρούονται; Γιατί είναι τόσο αδύνατη η συνύπαρξη; Και η εξόντωση των Ινδιάνων ήταν τόσο αναπόφευκτη; Ξέρουμε ότι, αρχικά τουλάχιστον, οι Ινδιάνοι ήταν φιλικοί με τους λευκούς. Οι Τσερόκι είχαν σχεδόν δυτικοποιηθεί. Ασπάστηκαν τη δυτική θρησκεία, μπήκαν στο δυτικό τρόπο παραγωγής – όσο βέβαια επέτρεπε η εποχή – αποδέχτηκαν τους κανόνες του εμπορίου. Ο ίδιος ο Τζερόνυμο δυτικοποιήθηκε στο έπακρο θεοποιώντας το χρήμα. Γιατί ήταν τόσο αδύνατο να ενταχθούν οι Ινδιάνοι στα νέα δεδομένα; Η τεχνολογική πρόοδος επιβάλλεται εξ’ ορισμού από μόνη της. Οι Ινδιάνοι από τα τόξα και τα βέλη έμαθαν αμέσως να χειρίζονται τουφέκια και ήταν το κυριότερο εφόδιο που αναζητούσαν στις εμπορικές τους συναλλαγές. Η προσαρμογή τους στην πολεμική τεχνολογία ήταν σχεδόν ακαριαία. Δεν θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως εργατικά χέρια για την κατασκευή των σιδηροδρόμων; Ή δεν θα επιβιβάζονταν στα τρένα; Ή δεν θα αποκτούσαν αυτοκίνητα; Ή δεν θα μπορούσαν να διακριθούν σε τέχνες κι επιστήμες; Η εξόντωση τους όμως έφερε χιλιάδες στρέμματα γης σε νέους ιδιοκτήτες. Παρθένα δάση μοιράστηκαν σε καουμπόηδες. Οι νεκροί δεν έχουν οικονομικές αξιώσεις. Η εξόντωση είναι πιο συμφέρουσα από την ενσωμάτωση. Κάπως έτσι έγινε η Αμερική επίγειος παράδεισος, χώρα της ευκαιρίας κ.τ.λ. Το κατασκευασμένο ιδεολόγημα της σύγκρουσης πολιτισμών καταρρίπτεται πανηγυρικά και καθίσταται αμετάκλητα ψευδοέννοια και προσωπείο της σύγκρουσης οικονομικών συμφερόντων. Είναι η χυδαία μάσκα της καπιταλιστικής απανθρωπιάς, ο εξωραϊσμός του ανελέητου επεκτατισμού, το άλλοθι κάθε κτηνωδίας. Το ίδιο ακριβώς σενάριο έχει εκτυλιχθεί αμέτρητες φορές στην ιστορία και εκτυλίσσεται και σήμερα με τον αραβικό κόσμο που έχει απολίτιστους δικτάτορες που καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και φανατικούς θρησκόληπτους κτλ κτλ, που δεν μπορεί να ανεχθεί ο δυτικός πολιτισμός και μοιραία συγκρούεται και …παρεμπιπτόντως παίρνει και το πετρέλαιο.

Οι φωτογραφίες είναι από εδώ: http://en.wikipedia.org/wiki/Geronimo

Ο 15χρονος βίασε και μετά στραγγάλισε το άτυχο παιδάκι στην Κομοτηνή

Βίασε τον 6χρονο και μετά τον έπνιξε με τα ίδια του τα χέρια - Ο ιατροδικαστής επιβεβαίωσε αυτό που ο δράστης είχε ομολογήσει - Οργή στην οικογένεια του παιδιού και κατηγορίες κατά της αστυνομίας

Σοκάρουν οι λεπτομέρειες της αποτρόπαιας δολοφονίας του μικρού κωφού 6χρονου Σεζάλ Μεχμεταλή στην Κομοτηνή που μαρτύρησε στα χέρια ενός ακόμα παιδιού, του 15χρονου δράστη, επίσης κωφάλαλου, που ομολόγησε το έγκλημα στην αστυνομία. 

Ο 15χρονος βίασε παρά φύσιν το παιδί και κατόπιν το στραγγάλισε με τα ίδια του τα χέρια, κρατώντας με το ένα χέρι κλειστό το στόμα του και με το άλλο πιέζοντάς του την καρωτίδα. Αυτά είναι τα ευρήματα του ιατροδικαστή Νίκου Κιφνίδη, που ολοκλήρωσε το μεσημέρι της Τρίτης την νεκροψία του άτυχου θύματος. 

Ο κ. Κηφνίδης σημείωσε ότι διαπιστώθηκαν ευρήματα άγριας σεξουαλικής κακοποίησης, η οποία προηγήθηκε του θανάτου του 6χρονου με στραγγαλισμό, ενώ παρατηρήθηκαν εκδορές στο πρόσωπο και στην τραχηλική χώρα.

Νωρίτερα είχε σχηματιστεί δικογραφία για ανθρωποκτονία, βιασμό και αποπλάνηση παιδιού κατά του 15χρονου, που ομολόγησε τα πάντα στους αστυνομικούς.

Η μουσουλμανική κοινότητα του Αλάν Κογιού, ξαγρύπνησε χθες το βράδυ έξω από την παράγκα της οικογένειας του θύματος θρηνώντας και ζητώντας δικαίωση. Μια δικαίωση που μονάχα ο δικός τους θεός μπορεί να επιβάλλει στον 15χρονο που έβαψε τα χέρια του με αίμα στην πιο άγουρη στιγμή της ζωής του.

Συγκλονιστικός ο παππούς του μικρού Σεζάλ, Νεντίμ Χασάν, δεν σταμάτησε λεπτό να θρηνεί και φωνάζει ζητώντας τον θάνατο για το δολοφόνο του εγγονού του αφού όπως έλεγε «η Αστυνομία ήξερε, το είχε ξανακάνει στο παρελθόν και τον άφησαν ελεύθερο. Πού είναι η Αστυνομία και ο Εισαγγελέας;».

Η ανθρώπινη λογική σε αυτή την τραγική ιστορία έχει χαθεί, όταν ένας ηλικιωμένος άνδρας ζητά τον θάνατο για ένα 15χρονο παιδί. Αλλά όπως λένε κάτοικοι στο Αλάν Κογιού, μόλις ο δράστης ομολόγησε και μαθεύτηκε πως ο 6χρονος βρέθηκε δεμένος χειροπόδαρα σκεπασμένος με μπουφάν και κομμάτι από κουρτίνα για να μην εντοπιστεί, ο παππούς του ξέσπασε. «Σε εμάς δεν έλεγε τίποτε μονάχα όταν τον πήρε η Αστυνομία τα είπε όλα».

Η περιγραφή του ιατροδικαστή που διενήργησε τη νεκροψία στο άψυχο κορμάκι του 6χρονου Σεζάλ Μεχμεταλή, σοκάρει: Ο κ. Νίκος Κιφνίδης, είπε στο protothema.gr: «Τον είδα στην αυτοψία. Το παιδάκι ήταν νεκρό σε ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι. Ήταν σκεπασμένο με μπουφάν και κουρτίνα και τα χέρια του και τα πόδια του ήταν δεμένα. Κακώσεις εξωτερικά δεν υπήρχαν μόνο κάποιες εκδορές γύρω από τη στοματική κοιλότητα, άνω κάτω χείλος».

Μετά το απίστευτο περιστατικό που έχει συγκλονίσει το πανελλήνιο, κάτοικοι της συνοικίας άρχισαν να μιλούν αποκαλύπτοντας στοιχεία για τον ανήλικο δράστη, που προκαλούν σοκ και δέος. Σύμφωνα με όσα λένε κάτοικοι του μουσουλμανικού οικισμού ο 15χρονος ο οποίος είναι και αυτός κωφάλαλος όπως και το 6χρονο θύμα του, είχε πέσει στο παρελθόν θύμα σεξουαλικής κακοποίησης και για το λόγο αυτό είχε φύγει πριν από λίγο καιρό από το χωριό που διέμενε και είχε εγκατασταθεί στην Κομοτηνή με την αδελφή του. Σύμφωνα με πληροφορίες ο δράστης είχε αποπειραθεί να βιάσει ένα άλλο παιδάκι. Αυτό το στοιχείο ήταν εκείνο που ώθησε τους αστυνομικούς να τον αναζητήσουν και να τον ανακρίνουν, όπου ομολόγησε την αποτρόπαια πράξη του. Λόγω του ότι είναι ένα κωφάλαλο παιδί η Αστυνομία δυσκολεύτηκε αρκετά μέχρι να συνεννοηθεί μαζί του και να φθάσει στη λύση της εξαφάνισης του 6χρονου Σεζάλ.  

Δράστης και θύμα ζούσαν στον καταυλισμό του Αλάν Κογιού στο κέντρο της Κομοτηνής, μια συνοικία - γκέτο, στην καρδιά της πρωτεύουσας της Ροδόπης, όπου άνθρωποι και ποντίκια συνυπάρχουν. Mία παραγκούπολη η οποία απέχει μία ανάσα σχεδόν από το διοικητήριο της Κομοτηνής, όπου όμως οι άνθρωποι ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες. Οι κάτοικοι του συγκεκριμένου οικισμού είναι Ρομά, μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα. Ελάχιστα από τα παιδιά του Αλάν Κογιού πηγαίνουν στο σχολείο, ακόμη πιο λίγα έχουν κάνει ακόμη και τα βασικά εμβόλια. Έχει όλα τα χαρακτηριστικά του γκέτο με το μικροέγκλημα της καθημερινότητας να «φωλιάζει» στους λασπωμένους δρόμους του. Η διακίνηση ναρκωτικών είναι κοινό μυστικό. Οι  περισσότεροι  κάτοικοι είναι άνεργοι ή στην καλύτερη περίπτωση μικροπωλητές σε λαϊκές αγορές. Η βασική πηγή εισοδήματός τους είναι τα επιδόματα από την Πρόνοια. Όλα τα κατά καιρούς σχέδια και οι επίσημες εξαγγελίες για τη μεταφορά του Αλάν Κογιού έχουν μείνει έως τώρα στα χαρτιά. Κι όλα αυτά συμβαίνουν στην Κομοτηνή σε έναν οικισμό που συναντά κανείς μόνο σε τριτοκοσμικές χώρες.

Το εξάχρονο θύμα, ο Σεζάλ, σύμφωνα με την ανακοίνωση αναζήτησης που είχε εκδώσει το «Χαμόγελο του Παιδιού» ήταν κωφάλαλο.  Σε δηλώσεις του προς τους δημοσιογράφους ο πρόεδρος του «Χαμόγελου του Παιδιού», Κώστας Γιαννόπουλος είπε: «Μόλις ενημερώθηκα από την Αστυνομία της Κομοτηνής για την εξαφάνιση ενός 6χρονου παιδιού από το σπίτι του στην Κομοτηνή, παιδάκι που είχε πρόβλημα ακοής, κινητοποιηθήκαμε αμέσως. Όπως πρέπει να κινητοποιηθούμε με το amber alert, με την κινητοποίηση της δικής μας ομάδας, με τα εξειδικευμένα σκυλιά που ψάχνουν να βρουν συγκεκριμένο παιδί με τη μυρωδιά. Κάποιος 15χρονος φαίνεται ότι το σκότωσε. Κάποιος 15χρονος που πριν είχε δώσει κάποια άλλα σημάδια σε κάποιο άλλο παιδί. Είχε κάνει κάτι κακό. Το παιδί εντοπίστηκε 200 μέτρα μακριά από τον χώρο που χάθηκε. Σε πέντε λεπτά ένα σκυλί εξειδικευμένο θα το έβρισκε το παιδί αμέσως. Οι γονείς ειδοποίησαν το απόγευμα, δεν ενημερωθήκαμε εμείς θεσμικά έγκαιρα για να γίνει η διαδικασία αυτή που πρέπει να γίνει». 



Το εγκαταλελειμμένο σπίτι όπου βρέθηκε δολοφονημένος ο εξάχρονος










Λίνα Κεκέση/ Πρώτο ΘΕΜΑ.gr

Ο Σπύρος Ευαγγελάτος μας "αποχαιρέτησε" στα 77,αφήνοντας σπουδαίο έργο

Ο Σπύρος Ευαγγελάτος υπήρξε μια από τις κορυφαίες μορφές του ελληνικού θεάτρου και ένας από τους σημαντικότερους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών. Πέθανε το πρωί της Τρίτης 24 Ιανουαρίου.  

Σκηνοθέτης, μεταφραστής, πανεπιστημιακός και ακαδημαϊκός, ο ιδρυτής του Αμφι-Θεάτρου ήταν ένας βαθύς γνώστης του αρχαίου δράματος, το οποίο και υπηρέτησε με μεγάλη πίστη. Παράλληλα αναζήτησε και φώτισε ένα μεγάλο, άγνωστο εν πολλοίς, κομμάτι της κρητο-επτανησιακής παράδοσης. Τελευταίο του δείγμα, ο "Αμύντας" του Γεωργίου Μόρμορη, που έμελλε να είναι το κύκνειο άσμα του. Παίχθηκε το βράδυ της 8ης Ιουλίου στο κατάμεστο Ηρώδειο με τον ίδιο να υποκλίνεται συγκινημένος.

Γεννημένος στις 20 Οκτωβρίου του 1940 ο Σπύρος Ευαγγελάτος φοίτησε στη    Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Συνέχισε τις σπουδές του στην Αυστρία, τη Γερμανία και τη Γαλλία. Γιος του συνθέτη Αντίοχου Ευαγγελάτου και της αρπίστριας Ξένης Mπουρεξάκη, επηρεάστηκε από την καλλιτεχνική οικογενειακή παράδοση και τράβηξε τον δικό του δρόμο προς το θέατρο. Ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του ΄60 με τη  «Νεοελληνική Σκηνή» ενώ από το 1971 ως το 1977 συνεργάστηκε με το Εθνικό. Το 1975 ίδρυσε το «Αμφι-θέατρο» στο οποίο έμεινε πιστός ως το 2011 που για οικονομικούς λόγους αναγκάστηκε να αναστείλει τη λειτουργία του. Εκεί, στην Πλάκα όπου στεγαζόταν, με συνοδοιπόρο τη Λήδα Τασοπούλου (1953-2005) παρουσιάσε μια ευρύτατη γκάμα παραστάσεων: Αρχαίο δράμα και σύγχρονο ευρωπαϊκό ρεπερτόριο ήταν ο βασικός κορμός, και από κοντά τα χαμένα ελληνικά έργα που ο ίδιος έφερνε στην επιφάνεια. Με το Αμφι-Θέατρο ο Σπύρος Ευαγγελάτος ταξίδεψε σε όλα τα πλάτη και τη μήκη της γης, κάνοντας υπερήφανη την Ελλάδα. 

Το 1989 εξελέγη αναπληρωτής καθηγητής του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου, ενώ το 1991 ανέλαβε την έδρα Θεατρικών Σπουδών που μόλις είχε δημιουργηθεί. Εγινε διευθυντής του ΚΘΒΕ (1977-1980), της Λυρικής Σκηνής (1984-1987), πρόεδρος του τμήματος θεατρικών Σπουδών (1997-1999), ενώ είχε τιμηθεί με πολλά βραβεία:   «Κάρολος Κουν» (1988), της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων (1994), βραβείο Σκηνοθεσίας της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων (1996) καθώς και με το παράσημο του «Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος» απο τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας. Στις 12 Ιανουαρίου του 2012 ανακηρύχθηκε αντιπρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών και ανέλαβε καθθήκοντα προέδρου του 2013. 

Η ζωή στάθηκε γενναιόδωρη για τον Σπύρο Ευαγγελάτο, αλλά και σκληρή, πολύ σκληρή. Οι μεγάλες επιτυχίες και η αναγνώριση που ταυτίστηκαν με τη ζωή του, έκρυβαν και σκοτάδι. Το 2005 έχασε την πολυαγαπημένη του σύζυγο και μούσα του, την ηθοποιό Λήδα Τασοπούλου, μετά από μάχη με τον καρκίνο. Πέντε χρόνια μετά, πέθανε σε ηλικία 24 ετών, ο μοναχογιός του Αντίοχος Ευαγγελάτος.

Ανθρωπος φύσει αισιόδοξος, ο Σπύρος Ευαγγλάτος συνέχιζε να θαυμάζει την κόρη του, τη σκηνοθέτρια Κατερίνα Ευαγγελάτου και να κάνει όνειρα για το μέλλον. Τα τελευταία χρόνια είχε μοιραστεί τη ζωή του με την ηθοποιό Χριστιάνα Ματζουράνη.

Οσοι είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε τον Σπύρο Ευαγγελάτο  δύσκολα να ξεχάσουμε αυτόν τον συνδυασμό που τον χαρακτήριζε: Με το ίδιο πάθος που μοιραζόταν σκέψεις για τον Αισχύλο, τον Κατσαϊτη ή τον Σαίξπηρ, με το ίδιο πάθος μιλούσε για τα τρέχοντα και τα καθημερινά. Ενα σπάνιο σπινθηροβόλο πνεύμα μιας κατ΄εξακολούθηση νεότητας.

Μυρτώ Λοβέρδου / iefimerida.gr

Σφαλιάρα Ανώτατου Δικαστηρίου σε Μέι. Στο κοινοβούλιο το brexit

Το Ανώτατο Δικαστήριο της Βρετανίας αποφάσισε ότι τα σχέδια της Τερέζα Μέι για σκληρό Brexit πρέπει να λάβουν την έγκριση του Κοινοβουλίου.

Με πλειοψηφία 8-3, όπως ανακοίνωσε ο πρόεδρος του δικαστηρίου, η Βρετανίδα πρωθυπουργός πρέπει να πάρει την έγκριση των βουλευτών για την ενεργοποίηση του άρθρου 50 για έξοδο της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Ουσιαστικά, πρόκειται, όπως αναφέρουν βρετανικά Μέσα, για ήττα της Τερέζα Μέι. Και μολονότι αναμενόμενη, η απόφαση προκάλεσε ήδη την αντίδραση κυβερνητικών στελεχών, που εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους για αυτήν, τονίζοντας ότι το θέμα του Brexit θα έπρεπε να είναι ένα πολιτικό και όχι δικαστικό θέμα. 

«Σήμερα, με πλειοψηφία 8-3, το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάσισε ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να ενεργοποιήσει το άρθρο 50 χωρίς ενέργεια από το Κοινοβούλιο», είπε ο πρόεδρος του δικαστηρίου λόρδος Neuberger ανακοινώνοντας την απόφασή του. «Εάν ενεργούσε (σ.σ.: η κυβέρνηση) διαφορετικά, αυτό θα συνιστούσε παραβίαση των συνταγματικών αρχών», τόνισε επίσης.

Επί της ουσίας, το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε το επιχείρημα της κυβέρνησης ότι η Τερέζα Μέι μπορεί να επικαλεσθεί τις εκτελεστικές της εξουσίες, που είναι γνωστές ως «βασιλικές προνομίες», για να επικαλεσθεί το άρθρο 50 της Συνθήκης της Λισσαβώνας και να σημάνει την έναρξη της διετούς διαδικασίας διαζυγίου με την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Οπως προαναγγέλλουν, δε, βρετανικά μέσα ενημέρωσης, τώρα η Βρετανίδα πρωθυπουργός θα πρέπει να δώσει μια «δραματική αναμέτρηση» στο Κοινοβούλιο για το πλάνο της για σκληρό Brexit και μια «μάχη για να κρατήσει ζωντανό το σχέδιό της».

Κόρμπιν: Θα εμποδίσουμε τους Συντηρητικούς από το να κάνουν τη Βρετανία φορολογικό παράδεισο 

Ενας εκπρόσωπος του Τζέρεμι Κόρμπιν, ηγέτη των Εργατικών, είπε ότι «το Εργατικό Κόμμα σέβεται το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και τη θέληση του βρετανικού λαού και έτσι δεν θα κάνει ενέργειες για να ματαιωθεί η διαδικασία ενεργοποίησης του άρθρου 50».

Πρόσθεσε, ωστόσο, ότι «το Εργατικό Κόμμα θα προσπαθήσει να τροποποιήσει το νομοσχέδιο που θα αφορά το άρθρο 50, για να εμποδίσει τους Συντηρητικούς από το να χρησιμοποιήσουν το Brexit για να μετατρέψουν τη Μεγάλη Βρετανία σε έναν φορολογικό παράδεισο στις ακτές της Ευρώπης».

Απογοητευμένος ο γενικός εισαγγελέας

Ο γενικός εισαγγελέας της Βρετανίας Τζέρεμι Ράιτ δήλωσε ότι η κυβέρνηση θα εφαρμόσει την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της χώρας, σύμφωνα με την οποία η πρωθυπουργός Τερέζα Μέι πρέπει να εξασφαλίσει την έγκριση του κοινοβουλίου πριν ξεκινήσει την επίσημη έξοδο της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

«Φυσικά η κυβέρνηση είναι απογοητευμένη με την έκβαση», δήλωσε ο Ράιτ έξω από το Ανώτατο Δικαστήριο. «Η κυβέρνηση θα συμμορφωθεί με την απόφαση του δικαστηρίου και θα κάνει ό,τι είναι απαραίτητο για να την εφαρμόσει», δήλωσε.

Τι θα γίνει με τη Σκωτία

Η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου είναι και μια ήττα για την πρωθυπουργό της Σκωτίας Νίκολα Στέρτζον. Και αυτό γιατί, όπως ανακοίνωσε ο πρόεδρος του δικαστηρίου, δεν γίνονται δεκτές οι απαιτήσεις της Σκωτσέζας πρωθυπουργού να έχει η κυβέρνησή της δικαίωμα βέτο στη συμφωνία εξόδου.

Ετσι, το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε τα επιχειρήματα ότι τα κοινοβούλια της Βόρειας Ιρλανδίας, τη Σκωτίας και της Ουαλίας θα πρέπει επίσης να δώσουν την έγκρισή τους πριν από την επίκληση του άρθρου 50.

«Το δημοψήφισμα είναι μεγάλης πολιτικής σημασίας, αλλά η κοινοβουλευτική πράξη που το επικύρωσε δεν έλεγε ποιο θα πρέπει να είναι το αποτέλεσμα», δήλωσε ο πρόεδρος. «Κατά συνέπεια, οποιαδήποτε μεταβολή στον κυρωτικό του δημοψηφίσματος νόμο πρέπει να γίνει με τον μοναδικό τρόπο που προβλέπει το Σύνταγμα, μέσω μίας κοινοβουλευτικής πράξης».

Τι θα κάνει η Μέι

Μετά την απόφαση του δικαστηρίου, η βρετανική κυβέρνηση θα μπορούσε να προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, ωστόσο κάτι τέτοιο θα προκαλούσε σημαντική καθυστέρηση στο πλάνο της Τερέζα Μέι, που θέλει να τελειώνει με τη διαδικασία έως το τέλος Μαρτίου. Συνεπώς, όπως αναφέρουν τα βρετανικά ΜΜΕ, λογικά η κυβέρνηση θα αποδεχθεί την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου και θα προχωρήσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα στη διαδικασία που θα απαιτηθεί μέσω Κοινοβουλίου, ακόμα και μέσα στην επόμενη εβδομάδα. 

Τα επόμενα βήματα

Πάντως, όπως αναφέρουν έγκυροι αναλυτές, τα σχέδια της Μέι δύσκολα θα εμποδιστούν ή θα επιβραδυνθούν από την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Μολονότι η δικαστική ήττα προκαλεί σίγουρα αναστάτωση και φέρνει σε αμηχανία τη βρετανική κυβέρνηση, δεν αναμένεται να καθυστερήσει το χρονοδιάγραμμά της για το Brexit, ούτε, όπως ελπίζουν μερικοί επενδυτές και υποστηρικτές της ΕΕ, μπορεί να σταματήσει την έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ.

Αυτό συμβαίνει εν μέρει επειδή η αντιπολίτευση είναι διχασμένη. «Δεν θα μπλοκάρουμε το άρθρο 50», δήλωσε την περασμένη εβδομάδα ο Τζέρεμι Κόρμπιν, ο ηγέτης του αντιπολιτευόμενου Εργατικού Κόμματος που διεξήγαγε εκστρατεία κατά του Brexit. «Θα ζητηθεί απ' όλους τους βουλευτές των Εργατικών να ψηφίσουν προς αυτή την κατεύθυνση την ερχόμενη εβδομάδα ή οποτεδήποτε πραγματοποιηθεί η ψηφοφορία».

Μπορεί να μην συμφωνήσουν μ' αυτό όλοι οι συνάδελφοι του Κόρμπιν, όμως η Μέι μπορεί να συγκεντρώσει τις ψήφους που χρειάζεται. Αυτό, όμως, που μπορεί να κάνει η απόφαση είναι να δώσει μια ευκαιρία στους Εργατικούς και σε άλλους βουλευτές που αντιτάσσονται σε ένα «σκληρό Brexit» -μια συμφωνία με την ΕΕ που θέτει τη μείωση της μετανάστευσης πάνω από την πρόσβαση στην ενιαία αγορά- να έχουν μεγαλύτερη επιρροή στη διαμόρφωση της τελικής συμφωνίας.

Ανώτεροι υπουργοί της συντηρητικής κυβέρνησης της Μέι, η οποία περίμενε ότι θα χάσει στο δικαστήριο, έχουν ήδη καταστρώσει μια σειρά από επιλογές, ανάμεσα στις οποίες ένα σύντομο, σφιχτό νομοσχέδιο που θα τεθεί σύντομα προς ψήφιση στην κάτω βουλή του κοινοβουλίου, τη Βουλή των Κοινοτήτων.

Μολονότι πριν από το δημοψήφισμα του Ιουνίου η μεγάλη πλειοψηφία των βουλευτών στη Βουλή των Κοινοτήτων υποστήριζε την παραμονή στην ΕΕ, οι περισσότεροι λένε τώρα πως θα στηρίξουν το Brexit, ιδιαίτερα οι βουλευτές της Αγγλίας και της Ουαλίας, οι ψηφοφόροι των οποίων υποστήριξαν σε υψηλά ποσοστά την έξοδο από την Ένωση.

Οι βουλευτές ψήφισαν τον Δεκέμβριο σε μια μη δεσμευτική ψηφοφορία με συντριπτικά ποσοστά υπέρ του χρονοδιαγράμματος της συντηρητικής κυβέρνησης της Μέι για επίκληση του Άρθρου 50 πριν από τον Απρίλιο.

Πηγές τόσο στους κυβερνώντες Συντηρητικούς της Μέι όσο και στο αντιπολιτευόμενο Εργατικό Κόμμα είπαν στο Ρόιτερς ότι υπάρχει δυνατότητα να περάσει το νομοσχέδιο από το κοινοβούλιο χωρίς περιορισμό στη συζήτησή του, και να εξασφαλισθεί ότι θα έχει περάσει πριν από τα τέλη Μαρτίου.

Ωστόσο το Εργατικό Κόμμα αντιμετωπίζει ένα ιδιαίτερο πρόβλημα καθώς πολλοί από τους υποστηρικτές του που ανήκουν στην εργατική τάξη ψήφισαν υπέρ της απόχώρησης από την Ένωση και έχουν δελεασθεί τα τελευταία χρόνια από το αντιευρωπαϊκό Κόμμα της Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου (UKIP).

Μολονότι δεν μπολοκάρει το Brexit, ο Κόρμπιν, ο οποίος ήταν ο ίδιος για πολλά χρόνια επικριτικός έναντι της ΕΕ, έχει δηλώσει πως θα δώσει μάχη ώστε η Βρετανία να έχει πλήρη πρόσβαση στην ενιαία αγορά «με εύλογη διαχείριση της μετανάστευσης».

Το Εργατικό Κόμμα μπορεί να προσπαθήσει να τροποποιήσει το νομοσχέδιο για να το εξασφαλίσει αυτό, προσελκύοντας υποστήριξη από μερικούς συντηρητικούς βουλευτές, οι οποίοι αντιτίθενται σ' ένα «σκληρό Brexit», καθώς και από άλλα μικρότερα κόμματα, όπως το σκωτσέζικο Εθνικό Κόμμα και οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες.

Η μεγαλύτερη εν δυνάμει απειλή για την Μέι έρχεται από την άνω βουλή του βρετανικού κοινοβουλίου, τη Βουλή των Λόρδων, τα μέλη της οποίας δεν εκλέγονται ώστε να χρειάζεται να ανησυχούν για τις ψήφους των ψηφοφόρων και πολλά παραμένουν σφόδρα αντίθετα στο Brexit. Αν η Βουλή των Λόρδων ψηφίσει κατά της έγκρισης της επίκλησης του Άρθρου 50, τότε το χρονοδιάγραμμα του Brexit μπορεί να καθυστερήσει σοβαρά.

Εντούτοις η κυβέρνηση είναι πεπεισμένη ότι το νομοσχέδιο θα περάσει από τη Βουλή των Λόρδων επειδή θα προκαλούνταν συνταγματική κρίση αν τα μη αιρετά μέλη της βουλής αυτής απέρριπταν τη βούληση του λαού η οποία εκφράσθηκε τόσο μέσω του δημοψηφίσματος όσο και από τους αντιπροσώπους του στη Βουλή των Κοινοτήτων.

iefimerida.gr

Η ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΣΗΜΑΙΑΣ

Η ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΣΗΜΑΙΑΣ

Ο Λεωνίδας Καβάκος ανακηρύχθηκε ο καλύτερος μουσικός του κόσμου για το 2017

Το κορυφαίο μουσικό βραβείο της Δανίας Leonnie Sonning Music Prize του 2017, απονεμήθηκε στον Λεωνίδα Καβάκο. Η ιστορία του σημαντικού μουσικού βραβείου ξεκινά το 1959, με πρώτο τιμηθέντα τον Ιγκόρ Στραβίνσκι. Το βραβείο μέχρι σήμερα έχει απονεμηθεί μόνο σε τέσσερις βιολιστές, ο Γεγούντι Μενουχίν, ο Ισαάκ Στερν, ο Γκίντον Κρέμερ και η Αν-Σοφί Μούτερ. Την ημέρα της απονομής του βραβείου, το οποίο είναι χρηματικό και συνοδεύεται από 80.000 ευρώ, ο Έλληνας σολίστ συνέπραξε με την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της Δανίας υπό τη διεύθυνση του Φάμπιο Λουίζι. «laquo;Ο Λεωνίδα Καβάκος είναι ένας από τους πιο εκφραστικούς βιολιστές που μπορείτε να ακούσετε σήμερα,» δήλωσε ο πρόεδρος του Ιδρύματος Esben Tange. «Ερμηνεύει τα αριστουργήματα για βιολί των Μπαχ και Μότσαρτ για τους κλασικούς του 20ου αιώνα με βαθιά κατανόηση της μουσικής. Η ισχυρή προσωπικότητα, η δεξιοτεχνία του και ο ειλικρινής, άμεσος χαρακτήρας του παιξίματός του τον ξεχωρίζουν ως καλλιτέχνη σπάνιου διαμετρήματος». Ανάμεσα σε αυτούς που έχουν πάρει το βραβείο Léonie Sonning είναι οι Γεχούντι Μενουχίν (1972), Ισαάκ Στερν (1982), Άν Σοφί Μούτερ (2001), Μστισλάβ Ροστροπόβιτς (1981), Μπέντζαμιν Μπρίτεν(1968), Λέοναρντ Μπερνστάιν (1965) και Ιγκόρ Στραβίνσκι (1959).

Χαχά .. Γελάστε, κλάψτε ..προβλημά σας