25η Μαρτιου. Όλη η Μελβούρνη ντύθηκε Ελλάδα για την εθνική μσς γιορτή

Όλη η Μελβούρνη ντύθηκε Ελλάδα για την εθνική μσς γιορτή 25η Μαρτίου. Μ αυτα τα λόγια ο καλός μας φίλος Ηρακλής Καραγκούνης συνόδευσε τις γαλανολευκες φωτογραφίες του.

Χρονιά πολλά Ηρακλή. .πατριδοβαρεμενε..

Νέα στοιχεία διαβίβασε η Εισαγγελία Διαφθοράς για το σκάνδαλο Novartis

Στην αρμοδιότητα της Βουλής τέθηκαν τα στοιχεία για ακόμη μία υπόθεση αγοράς φαρμάκων μετά τον φάκελο που διαβίβασε η Εισαγγελία Διαφθοράς, αφού συσχέτισε δύο δικογραφίες σχετικά με προμήθειες του υπουργείου Υγείας.

Τα στοιχεία που απέστειλαν οι εισαγγελείς στη Βουλή προκειμένου να ερευνηθεί αν προκύπτουν στοιχεία για ενδεχόμενη διάπραξη απιστίας, αφορούν τόσο την προμήθεια αντιγριπικών εμβολίων την περίοδο υπουργίας του κ. Δημήτρη Αβραμόπουλου όσο και την αγορά αντιϊκών φαρμάκων που αφορά την περίοδο 2006-2011.

Η δικογραφία για τα αντιϊκά φάρμακα σχηματίστηκε μετά από καταγγελία του Ε.Ο.Φ ,τον Ιανουάριο του 2017, ότι παραμένουν αδιάθετα και ουσιαστικά άχρηστα πλέον, εκατοντάδες χιλιάδες αντιϊκά φάρμακα στις αποθήκες του Ινστιτούτου Φαρμακευτικής Έρευνας και Τεχνολογίας.

Η καταγγελία τέθηκε στο εισαγγελικό στόχαστρο με προκαταρκτική εξέταση που διενήργησε η εισαγγελέας Πρωτοδικών Ευγενία Μαρούδα, η οποία έδωσε εντολή στο Σώμα Ελεγκτών Υγείας να ελέγξει τα καταγγελλόμενα και να συντάξει πλήρη έκθεση.

Στην έκθεση του ΣΕΥΠ, που παραδόθηκε στην κ. Μαρούδα τον Δεκέμβριο του 2017, αμφισβητείται έντονα η σκοπιμότητα αυτών των αγορών και αναφέρεται ότι δεν προέκυψαν στοιχεία που να αιτιολογούν τις τόσο μεγάλες παραγγελίες αντιϊκών φαρμάκων. Σύμφωνα δε με τα στοιχεία και την αξιολόγηση των Ελεγκτών, οι επίμαχες προμήθειες της περιόδου 2005-20011, προκάλεσαν ζημιά στα δημόσια ταμεία που προσδιορίζεται στα 12 εκατομμύρια ευρώ. Κατά τους ελεγκτές, δεν θεμελιώνεται από κανένα επιστημονικό- εργαστηριακό δεδομένο η ύπαρξη πανδημίας στη χώρα από την εποχική γρίπη και ουδέποτε προέκυψαν στοιχεία που να θεμελιώνουν την ύπαρξη πανδημίας στη χώρα μας. Οι ελεγκτές Υγείας αποφαίνονται ότι δεν δικαιολογείται και «ουδόλως έπρεπε να εφαρμοστεί εθνικό σχέδιο δράσης αντιμετώπισης» της με παραγγελίες φαρμάκων τόσο ευρείας κλίμακας.

Η έκθεση επισημαίνει επίσης ότι οι επίμαχοι όροι των συμβάσεων προμήθειας αντιϊκών φαρμάκων στερούν από το Δημόσιο τη δυνατότητα επιστροφής των σκευασμάτων στις εταιρείες, εάν δεν υπάρξει πανδημία. Έτσι οι εν λόγω αγορές κατέληξαν στις αποθήκες του ΥΦΕΤ. Παράλληλα αναφέρει ότι οι συμβάσεις υπογράφηκαν χωρίς προηγουμένως να γίνει προσυμβατικός έλεγχος από το Ελεγκτικό Συνέδριο.

Η δικογραφία για τα αντιϊκά παραδόθηκε στην Εισαγγελία Διαφθοράς, όπου και συσχετίστηκε με αυτήν που αφορά τα αντιγριπικά εμβόλια, η οποία εντωμεταξύ είχε ανασυρθεί από το αρχείο στο πλαίσιο της έρευνας για την φαρμακοβιομηχανία Novartis.

Πλέον τα στοιχεία και από τις δύο υποθέσεις είναι στη διάθεση της Βουλής, σύμφωνα με το νόμο περί ευθύνης υπουργών, καθώς οι Εισαγγελείς Διαφθοράς τα απέστειλαν «αμελλητί» , χωρίς καμία αξιολόγηση, προκειμένου να κριθεί αν προκύπτουν ευθύνες πολιτικών προσώπων.

Periodista.gr

Tης Ημέρας. Εθνικές γιορτές ή ένα μεγάλο πανηγύρι. Του Α.Κ.Κερασοβίτη

Aristotelis Kolotes Kerasovitis

 Τρίκαλα  ΦΒ

Αυτό που με προβληματίζει με τις εθνικές εορτές είναι ότι πλέον έχουν χάσει το νόημά τους. Στα δικά μου μάτια το σύνολο της κοινωνίας τις αντιμετωπίζει ως ένα μεγάλο πανηγύρι. Από τις "αρχές" του τόπου (τρομάρα τους), τους γονείς μέχρι και τα παιδιά (κι αυτό είναι το πιο ανησυχητικό) που συμμετέχουν στις παρελάσεις.

Οι γιορτές έχουν νόημα όταν οι πολίτες γνωρίζουν την ουσία τους. Πόσοι όμως γνωρίζουν ότι ο Ρήγας Φεραίος, ενέπνευσε με αυτά που έγραψε την Ελληνική Επανάσταση του 1821, κάτι που ο ίδιος ο Θόδωρος Κολοκοτρώνης το παραδέχτηκε αργότερα στα απομνημονεύματά του. Ακόμη και ξένοι ιστορικοί όπως Ρώσος ποιητής Πούσκιν έγραφε στο ποίημά του με τίτλο "Εξεγέρσου, ω Ελλάδα, εξεγέρσου" , το 1829, μετά τη Συνθήκη της Αδριανούπολης , κατά την οποίαν η Ελλάδα αποκτούσε μερική ανεξαρτησία: ΄΄Ω! Χώρα των ηρώων και θεών, έσπασες τα δεσμά της δουλείας, τραγουδώντας τους φλογερούς στίχους του Τυρταίου, του Μπάιρον και του Ρήγα΄΄.

Ο Γάλλος περιηγητής και ιστορικός Φρανσουά Πουκεβίλ (François Pouqeville) είχε γράψει: «...Οι Έλληνες πολεμούσαν έχοντας στα χείλη τους τις τρομερές στροφές του Ρήγα...»
Και βεβαίως ο Πουκεβίλ αναφέρεται στο "Θούριο" το πιο γνωστό του έργο, μα ο Βελεστινλής ή Θεσσαλός όπως του άρεσε να τον αποκαλούν επηρεασμένος από το διαφωτισμό της εποχής του έγραψε και άλλα πολλά τα περισσότερα άγνωστα στους νεοέλληνες.

Ο Βελεστινλής ήταν ο πρώτος Έλληνας που έγραψε για το δικαίωμα στην ευτυχία, αλλά και για τα δίκαια του Ανθρώπου ένα επαναστατικό κείμενο που εκδόθηκε κρυφά στη Βιέννη στα 1797 με τίτλο “Νέα Πολιτική Διοίκηση των κατοίκων της Ρούμελης, της Μικράς Ασίας, των Μεσογείων Νήσων και της Βλαχομπογδανίας" και είναι τόσο επίκαιρο που λες πως απηχεί στην δικιά μας εποχή.
Κάτι που δεν υπάρχει στα Στωικοπλατωνικά μανιφέστα που κυκλοφορούσαν και κυκλοφορούν ως σήμερα. Μας λέει ότι: «Να έχει έκαστος ωσάν λαμπρόν καθρέπτη εμπροστά του εις τα ομμάτια του τα θεμέλια της ελευθερίας, της σιγουρότητος και της ευτυχίας».

Γιατί είναι φυσικό δίκαιο να είμαστε όλοι ίσοι και όχι ο ένας ανώτερος από τον άλλο˙, να είμαστε ελεύθεροι, και όχι ο ένας σκλάβος του άλλου˙, να είμαστε σίγουροι στη ζωή μας και κανένας να μη μπορεί να μας την πάρει άδικα και κατά τη φαντασία του˙ και την περιουσία που κατέχουμε κανένας να μη μπορεί να μας την αγγίξει, αλλά να είναι δική μας και των κληρονόμων μας.

Όταν ο κάθε πολίτης ξέρει πως λειτουργεί η δικαιοσύνη και θα δικαιωθεί με την συνδρομή της όταν τον καταθλίβουν και τον αδικούν, για τα ανωτέρω αναφερθέντα δίκαιά του, δεν αντιστέκεται, όταν όμως η διοίκησης βιάζει, αθετεί, καταφρονεί τα δίκια του λαού και δεν εισακούη τα παράπονά του, τότε αρπάζει τα όπλα και τιμωρεί τους τυράννους του.

Αυτές λοιπόν οι αξίες ενέπνευσαν τους Έλληνες και ξεσηκώθηκαν για να αποκτήσουν την ελευθερία τους. Αξίες που δυστυχώς σήμερα θάφτηκαν κάτω από το "θεαθήναι" και το "φαίνεσθαι" σε μία κοινωνία που ενδιαφέρεται μόνο για το περιτύλιγμα και ακολουθεί τα στερεότυπα δίχως να νοιάζεται για το περιεχόμενο.

Αριστοτέλης Κερασοβίτης

ΕΛΛΑΣ.Παρέλαση με έναν μαθητή στους Αρκιούς (βίντεο)

Ντυμένος με την παραδοσιακή στολή και κρατώντας την ελληνική σημαία, ο μικρός Χρήστος, μαθητής της τρίτης δημοτικού, έκανε παρέλαση μόνος στους ακριτικούς Αρκιούς

Στο νησί ταξίδεψε ο υπουργός Ναυτιλίας, Παναγιώτης Κουρουμπλής, για να παραβρεθεί στην παρέλαση του μοναδικού μαθητή στο νησί.

Οι Αρκιοί, βρίσκονται δυτικά της Πάτμου, φιλοξενούν μόλις 35 κατοίκους και πέραν του 8χρονου, στο νησί υπάρχουν μόλις τέσσερα ακόμη παιδιά, τα αδέλφια του. ΕΡΤ

Ο ήρωας του 21 Νικηταράς ο τουρκοφάγος, πέθανε ζητιανεύοντας στον Πειραιά

Ήταν ο ανιψιός του Κολοκοτρώνη και ήρωας της ελληνικής επανάστασης που πολέμησε για την απελευθέρωση της πατρίδας. 

Ο Νικηταράς μεγάλωσε στο χωριό του πατέρα του, στο χωριό Τουρκολέκα του Νομού Αρκαδίας.

Σε ηλικία 11 ετών βγήκε στα βουνά μαζί με τον πατέρα του, ο οποίος ήταν ένας από τους άντρες του κλέφτη Ζαχαριά Μπαρμπιτσιώτη. Δίπλα στους κλεφταρματολούς έμαθε να μάχεται και ξεχώρισε για τις πολεμικές του δεξιότητες.

Ήταν ψηλός, ευκίνητος και ορμητικός. Διακρινόταν για το θάρρος και την ανιδιοτέλεια του. Όταν σκοτώθηκε ο πατέρας του, τον πήρε υπό την προστασία του ο θείος του, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Στις 18 του Οκτώβρη του 1818 ο Ηλίας Χρυσοσπάθης τον μύησε στη Φιλική εταιρεία και ο Νικηταράς γύρισε όλη την Πελοπόννησο για να ξεσηκώσει τον λαό.

Όταν ξέσπασε η ελληνική επανάσταση ο Νικηταράς μαζί με τον Γέρο του Μοριά απελυθέρωσαν την Καλαμάτα και ξεκίνησαν τον αγώνα για ανεξαρτησία. Πολεμούσε πάντα στο πλευρό του θείου του γι'αυτό ο λαός έλεγε: "Μπροστά πηγαίνει ο Νικηταράς και πίσω ο Κολοκοτρώνης».

Νικηταράς ο Τουρκοφάγος

Μετά τη νίκη των Ελλήνων στο Βαλτέτσι, ο Νικηταράς μαζί με 200 άντρες βάδιζαν προς το Ναύπλιο. Όταν έφτασαν στα Δολιανά συναντήθηκαν με μια δύναμη 6.000 Τούρκων.

Παρά την αριθμητική υπεροχή του τουρκικού στρατεύματος, ο Νικηταράς έδωσε εντολή στους άντρες του να πάρουν θέσεις μάχης. Με το σπαθί του κολλημένο στο χέρι όρμησε εναντίον των εχθρών και πολέμησε με μανία. Οι Έλληνες έδωσαν γενναία μάχη και σκότωσαν πάρα πολλούς Τούρκους, με αποτέλεσμα ο εχθρός να τραπεί σε φυγή και ο Νικηταράς να τους φωνάζει: «Σταθήτε Πέρσαι να πολεμήσωμε»  Ο Νικηταράς έγινε ξακουστός στον λαό για την ανδρεία του και οι συμπολεμιστές του του έδωσαν το παρατσούκλι "Τουρκοφάγος".

Ο λαός ύμνησε το θάρρος του και τραγουδούσε: «Πού ‘σαι, μωρέ Νικηταρά, πού ‘χουν τα πόδια σου φτερά, μες στους κάμπους πως κοιμάσαι, και τους Τούρκους δε φοβάσαι».

Στη μάχη στα Δερβενάκια λένε ότι όρμησε με τόση δύναμη εναντίον του εχθρού που έσπασε τρία σπαθιά! Μάλιστα στο τέλος της μάχης το χέρι του ήταν κολλημένο στο σπαθί και δεν μπορούσε να το ανοίξει καθώς είχε πάθει αγκύλωση.

Ο Νικηταράς ήταν ανιδιοτελής και ποτέ δεν επιδίωκε να πλουτίσει από τον αγώνα. Αρνήθηκε να πάρει λάφυρα στην απελευθέρωση της Τριπολιτσάς αλλά και μετά τη μάχη στα Δερβενακια. Μάλιστα όταν οι πολεμιστές μοίραζαν λάφυρα μετά τη νίκη και τον ρώτησαν τι θέλει, τους απάντησε: «Δεν θέλω τίποτα. Θέλω να δω την πατρίδα μου λεύτερη».

Ο Νικηταράς πολέμησε στη δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου και έδωσε γενναίες μάχες κατά του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο.

Μετά την απελευθέρωση στήριξε τον Καποδίστρια, όπως και ο Κολοκοτρώνης. Όταν δολοφονήθηκε ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδας, φυλακίστηκε στο Παλαμίδι καθώς κατηγορήθηκε για συνωμοσία κατά του Βασιλιά Όθωνα. Στη συνέχεια φυλακίστηκε ξανά στην Αίγινα με αποτέλεσμα η υγεία του να κλονιστεί και να τυφλωθεί. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ζητιάνευε στον Πειραιά,  κοντά στη σημερινή εκκλησία της Ευαγγελίστριας όπου του είχαν επιτρέψει να στέκεται κάθε Παρασκευή.

Πέθανε φτωχός και ξεχασμένος στις 25 του Σεπτέμβρη 1849.

ΖΩΗ- Σταρ του πορνό βοηθά παιδάκια με ειδικές ανάγκες

❱❱ Το περιστατικό με το κοριτσάκι σε αναπηρικό καρότσι που άγγιξε την ψυχή της ❱❱ 
θα δίνει σε ιδρύματα τα έσοδα από τις ερωτικές ταινίες της

Από την
ΚΛΑΡΑ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η Κατερίνα είναι μία πανέμορφη, εντυπωσιακή γυναίκα. Πορνοστάρ στο επάγγελμα, αλλά στην πραγματικότητα... δασκάλα! Μια δασκάλα που παραδίδει μαθήματα ανθρωπιάς σε μια κοινωνία απάνθρωπη.
Εχοντας δει το σκληρότερο πρόσωπο της ζωής η ίδια, ως παιδί, θέλει να κάνει τη ζωή των παιδιών που δοκιμάζονται καλύτερη. Η Κατερίνα έχει αποφασίσει, λοιπόν, να διαθέτει όλα τα έσοδά της από τις ταινίες πορνό του Δημήτρη Σειρηνάκη, όπου πρωταγωνιστεί, για να βοηθάει παιδιά με ειδικές ανάγκες.

Η «Espresso» συνάντησε από κοντά τη γυναίκα που σε δύσκολες εποχές δείχνει μεγαλείο ψυχής! «Με λένε Κατερίνα. Το επώνυμο δεν θα 'θελα να το πούμε... Απλά Κατερίνα. Είμαι 34 χρόνων και είμαι από τη Ρωσία. Μεγάλωσα σε ορφανοτροφείο, όπου με άφησαν οι γονείς μου. Τους βρήκα, τους ξέρω και ξέρω και γιατί με παράτησαν, αλλά δεν θέλω να το συζητάω» μας λέει και συνεχίζει: «Ηρθα στην Ελλάδα όταν ήμουν 18 χρόνων. Δεν έχω σπουδάσει τίποτα ούτε έχω πάει σχολείο. Δούλευα ως χορεύτρια. Είμαι στη βιομηχανία του πορνό από το 2015, που έκανα την πρώτη μου ταινία. Εχω μία κόρη 15 χρόνων, που δεν ξέρει τι δουλειά κάνω. Μου την πήρε ο πατέρας της. Δεν είχαμε παντρευτεί. Κράτησε εκείνος την επιμέλεια γιατί ήμουν μικρή και δεν ήξερα τη γλώσσα. Τη βλέπω κάπου κάπου... Δεν ξέρω τι της έχει πει για μένα. Παντρεύτηκα κάποιον άλλο αργότερα, αλλάν σκοτώθηκε σε τροχαίο πριν από επτά χρόνια. Είμαι μόνη μου!»

Υπό αυτές τις συνθήκες, γιατί να διαθέτει τα χρήματά της σε φιλανθρωπικούς σκοπούς; «Αποφάσισα να δίνω όλα τα έσοδα από τις ταινίες μου σε ιδρύματα για παιδιά με ειδικές ανάγκες. Θέλω να μπαίνουν κατευθείαν στον λογαριασμό τους. Ετσι νιώθω ότι είμαι χρήσιμη στην κοινωνία και βοηθάω. Πιστεύω ότι όλοι όσοι είμαστε υγιείς και αρτιμελείς έχουμε υποχρέωση να βοηθάμε εκείνους που δεν είναι. Το σκεφτόμουν καιρό. Και το ότι έχω μεγαλώσει τόσο δύσκολα έπαιξε τον ρόλο του σε αυτή μου την απόφαση». Υπήρξε όμως και ένα περιστατικό σαν αυτά που όλοι ζούμε στην καθημερινότητά μας... Εκείνη, όμως, την άγγιξε και λειτούργησε ως καταλύτης στην απόφασή της.

Σκισμένα παπούτσια
Στην περιγραφή του η φωνή της σπάει, τα μάτια της βουρκώνουν και σκουπίζει με την ανάποδη της παλάμης το δάκρυ της: «Μια μέρα ήμουν με το αυτοκίνητό μου σταματημένη σε ένα φανάρι. Δίπλα ήταν μια γυναίκα που έσπρωχνε ένα αναπηρικό καρότσι με ένα κοριτσάκι. Ηταν όμορφο αυτό το παιδί και ας ήταν έτσι, παράξενα καθισμένο στο καροτσάκι. Κοίταξα τη γυναίκα και τα παπούτσια που φορούσε ήταν σκισμένα! Προφανώς ό,τι λεφτά είχε τα έδινε για τις ανάγκες του παιδιού. Εκείνη τη στιγμή η απόφαση στο μυαλό μου πήρε υπόσταση! Εστειλα με γραπτό μήνυμα στον Δημήτρη (σ.σ.: Σειρηνάκη) αυτό που θέλω να κάνω με τα χρήματα. Ετσι ευχαριστιέται η ψυχή μου! Σκέφτομαι ότι θα βοηθήσω και νιώθω γεμάτη. Χαμογελώ».

Βιοποριστικές ανάγκες
Σε ό,τι αφορά τις δικές της βιοποριστικές ανάγκες, η Κατερίνα δεν δείχνει καμία ανησυχία. «Τα λεφτά είναι τίποτα! Εχουν περάσει από τα χέρια μου πολλά και τα έχω φάει σε ρούχα, τσάντες και παπούτσια! Τώρα ξέρω πόσο μάταια είναι όλα αυτά. Τώρα ξέρω ότι δεν μου δίνουν αξία τα ακριβά ρούχα και οι τσάντες, ούτε με ομορφαίνουν! Αντιθέτως, εγώ δίνω αξία σε αυτά και τα ομορφαίνω!
Παίρνω μια τσάντα με 5 ευρώ, για παράδειγμα, και ξέρω ότι κρατώντας την δείχνει ωραία! Εγώ θα βρω τρόπο να ζήσω. Δεν θα πεθάνω! Θα χορεύω παράλληλα και θα έχω λεφτά για τα έξοδά μου. Φεύγοντας από τη Ρωσία για την Ελλάδα σκεφτόμουν να βγάλω λεφτά, να κάνω κάτι δικό μου. Να αγοράσω ένα σπίτι.

Στην Ελλάδα, γιατί στη Ρωσία δεν θέλω να ξαναγυρίσω ποτέ! Ακόμα και η σκέψη όσων πέρασα εκεί με στεναχωρεί και δεν την κάνω. Τα πρώτα χρόνια έστελνα λεφτά στη Ρωσία, στους δικούς μου. Τώρα δεν θέλω να αγοράσω σπίτι ούτε στην Ελλάδα. Νοικιάζω σπίτι και είμαι και μια χαρά. Θεωρώ ότι είναι πιο σημαντικό να βοηθάω παιδιά με ειδικές ανάγκες» αναφέρει.

«Στον φόβο καλώ τον Θεό, στη χαρά το ίδιο...»

Μια γυναίκα με τη ζωή της Κατερίνας θα περίμενε κανείς να είναι μακριά από τον Θεό. Με αυτό το στερεότυπο, λοιπόν, η επόμενη ερώτησή μας είχε να κάνει με την πίστη. «Πιστεύω πολύ στον Θεό! Δεν κάνω αυτά που κάνουν οι πιστοί, αλλά η ψυχή μου πιστεύει πολύ σε Εκείνον!
Στον φόβο καλώ τον Θεό, στη χαρά το ίδιο...» λέει. Άραγε έχει σκεφτεί ότι με την απόφασή της επιχειρεί να Τον... καλοπιάσει; «Δεν το κάνω γι' αυτό. Δεν ξέρω αν είμαι ευαίσθητη ή όχι. Μου αρέσει να λέω ευχαριστώ και συγγνώμη όταν φταίω» αναφέρει με ταπεινότητα.
Και πράγματι λέει «ευχαριστώ» και δημόσια στον Θεό που την έχει καλά και σε έναν από τους λίγους ανθρώπους που της έχουν σταθεί, όπως επισημαίνει. «Ο Δημήτρης Σειρηνάκης είναι πολύ καλός άνθρωπος. Με έχει βοηθήσει πολύ. Είπαμε να κάνουμε σύντομα την επόμενη ταινία μου και μου υποσχέθηκε ότι όπου μπορεί να με βάζει να παίζω θα το κάνει για να εξοικονομήσω περισσότερα χρήματα για τον σκοπό μου!» αναφέρει.Espresso

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ομιλία του πρωθυπουργού στα Ψαρά για την 197η επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821

Ομιλία από τα Ψαρά, 197 χρόνια από τις μέρες που σήμαναν τον αγώνα για τη λευτεριά της πατρίδα μας. Της ακλόνητης πίστης στην πρόοδο και την απόρριψη κάθε μορφής τυραννίας και καταπίεσης

Αυστηρό μήνυμα προς την Τουρκία να σταματήσει τις παράνομες ενέργειες στο Αιγαίο έστειλε από τα Ψαρά ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας.

Ο πρωθυπουργός, κάλεσε την Τουρκία να σεβαστεί τους κανόνες που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο λέγοντας ότι πρέπει «να κατανοήσει ότι στον 21ο αιώνια την ευημερία και την πρόοδο ενός λαού δεν τις διασφαλίσουν οι προκλήσεις και οι εθνικιστικές κορώνες αλλά ο αλληλοσεβασμός με τους γείτονες και η διαρκής επιδίωξη επίλυσης των διαφορών. Η Ελλάδα αυτό το κατανοεί και το εφαρμόζει».

Όπως τόνισε ο πρωθυπουργός, «διαθέτουμε την αποτρεπτική δύναμη, όχι για να απειλήσουμε αλλά για να εξασφαλίσουμε την ειρήνη στην περιοχή».
Το μυαλό μας στους δύο έλληνες στρατιωτικούς

Ο κ. Τσίπρας ανέφερε πως η σκέψη του όπως και όλων των ελλήνων βρίσκεται στους δύο έλληνες στρατιωτικούς που είναι φυλακισμένοι στην Αδριανούπολη. «Κάνουμε ότι πρέπει και χρειάζεται προκειμένου σύντομα να επιστρέψουν στην πατρίδα μας» τόνισε ενώ εξήρε το ρόλο των στρατευμένων νιάτων, όπως είπε, «που βρίσκονται από άκρη σε άκρη της χώρας για να υπερασπιστούν με ανιδιοτέλεια την εθνική μας ακεραιότητα και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα»

«Να μην ξεχνάμε ότι σε αυτόν τον τόπο, μέσα από τους αγώνες των προγόνων μας αναδείχθηκαν υψηλές αξίες και ιδανικά» τόνισε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας από τα Ψαρά.

Στη συνέχεια ο πρωθυπουργός παρακολούθησε τη μαθητική και στρατιωτική παρέλαση στο νησί.

EPIRUSTODAY.COM

Ο Βασίλης Κρεμμυδάς καταρρίπτει έναν-έναν τους μύθους του 1821 (...και όχι μόνο για το Κρυφό Σχολειό!)

Ο διακεκριμένος πανεπιστημιακός Βασίλης Κρεμμυδάς που πέθανε τον περασμένο Νοέμβριο είχε μιλήσει στον Θοδωρή Αντωνόπουλο και στη LIFO για τους ευρέως διαδεδομένους μύθους της επανάστασης.

Αντίθετα με ό,τι διδασκόμασταν στο σχολείο,η Ιστορία δεν είναι κάτι στατικό και μονολιθικό, ούτε «θέσφατο». Αλλάζει, εξελίσσεται, αναθεωρείται και προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα που αποκαλύπτει η επιστημονική έρευνα.

Γι' αυτό κι έχουν πάντα ενδιαφέρον οι ιστορικές εκδόσεις, γι' αυτό δεν βαριέσαι ποτέ να μελετάς εποχές κι ανθρώπους, ακόμα κι αν έχεις διαβάσει ήδη τόσα και τόσα σχετικά» γράφει ο Θοδωρής Αντωνόπουλος σε μία παλαιότερη συνέντευξή του με τον διακεκριμένο πανεπιστημιακό Βασίλη Κρεμμύδα, ο οποίος πέθανε τον περασμένο Νοέμβριο.

Στην εν λόγω συνέντευξη που είχε δημοσιευτεί, επίσης, Νοέμβριο αλλά το 2016, οι δυο τους είχαν μιλήσει για τις ιστορίες που γράφονται σαν παραμύθια και αντιστρόφως, για τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά αίτια της Επανάστασης υπό το φως σύγχρονων μαρτυριών, τον εγχώριο και διεθνή της αντίκτυπο, την παράλληλη με αυτήν διαπάλη συντήρησης και νεωτερικότητας, τις εμφύλιες συγκρούσεις, τον ρόλο των δανείων –εσωτερικών κι εξωτερικών, και άλλα πολλά που μπορείτε να διαβάσετε παρακάτω:

— Τι παραπάνω προσθέτει το βιβλίο σας στην ιστοριογραφία για το '21;

Ως ιστορικός της Τουρκοκρατίας, συνεχίζω να αναζητώ εδώ τις κοινωνικές και οικονομικές αλλαγές που οδήγησαν στην Επανάσταση και να εμβαθύνω στις αιτίες που την προκάλεσαν. Χάρη στους Ναπολεόντειους Πόλεμους και τις ανάγκες ανεφοδιασμού των εμπόλεμων ευρωπαϊκών χωρών από «ουδέτερα» πλοία, η ναυτιλία, το εμπόριο και τα συναφή επαγγέλματα γνώρισαν πρωτοφανή ανάπτυξη, δημιουργώντας νέα δεδομένα στην παραγωγή.

Στα χέρια των υπόδουλων Ελλήνων βρέθηκε ξαφνικά πολύ χρήμα – είναι χαρακτηριστική π.χ. η περίπτωση του ζάπλουτου Πελοποννήσιου τραπεζίτη και τοκογλύφου Νικολή Ταμπακόπουλου από τη Βυτίνα που μέσα σε πέντε χρόνια, παραμονές του '21, ήταν σε θέση να δανείσει περί τα 2 εκατ. γρόσια, ποσό ασύλληπτο ακόμα και για τα τωρινά δεδομένα, αφού αρκούσε για να ναυλώσει δεκατρία καράβια! Μπορούσε, μάλιστα, να συντηρεί μέχρι εκατό πολεμιστές, έναν μικρό στρατό δηλαδή.

Πολλά ήταν τα πλούτη που είχαν αποκομίσει οι εφοπλιστές αλλά και οι Έλληνες έμποροι των παροικιών. «Λεφτά υπήρχαν» που θα λέγαμε σήμερα, και μάλιστα άφθονα! Αυτή είναι η πρώτη «αποκάλυψη» του βιβλίου.

Η άλλη είναι ότι στη διάρκεια της Επανάστασης διεξαγόταν μια συνεχής, αδυσώπητη πάλη ανάμεσα στην παράδοση και στη νεωτερικότητα, σύγκρουση που υπέβοσκε ήδη από πριν κι εκδηλώθηκε τόσο με τους πρώτους εμφυλίους του 1824-25 όσο και επί Καποδίστρια, οπότε η νεωτερικότητα κινδύνεψε περισσότερο.

— Γιατί το λέτε αυτό;

Δεν ήταν ο Καποδίστριας εκσυγχρονιστής; Ήταν ένας συντηρητικός πολιτικός, οπαδός της «πεφωτισμένης δεσποτείας». Ήθελε να κυβερνά μόνος, δεν δεχόταν συμβουλές και υποδείξεις, ούτε καν από τους έμπιστούς του. Αποξενώθηκε έτσι τόσο από τον λαό όσο και από την ηγεσία της Επανάστασης. Το πολίτευμα που θα ταίριαζε σε ένα νέο και μοντέρνο, δηλαδή εθνικό, ανεξάρτητο κράτος, όπως η Ελλάδα, ήταν η αντιπροσωπευτική δημοκρατία, με Σύνταγμα, Βουλή, εκλογές κ.λπ., πράγματα που απεχθανόταν ο Καποδίστριας. Πρέσβευε, μάλλον, απολυταρχικά ιδεώδη, σε αντίθεση με τα νεωτερικά που εκπροσωπούσε η αστική τάξη της εποχής (κυρίως οι νησιώτες) αλλά και η μετεπαναστατική ελληνική κοινωνία συνολικά, οπότε η σύγκρουση ήταν αναπόφευκτη.

— Ήταν τόσο απόλυτοι αυτοί οι διαχωρισμοί ανάμεσα σε νεωτερικότητα και συντήρηση;

Όχι, βέβαια. Π.χ. ο Μακρυγιάννης, πριν από το '21, ασχολούνταν για μια επταετία με το εμπόριο, δίχως αυτό να τον κάνει νεωτεριστή – απεναντίας. Ήταν λίγο θολά τα όρια, μπορούμε ωστόσο να πούμε γενικά ότι η νεωτερικότητα είχε «κατακτήσει» τη διανόηση, την αστική τάξη και τη ναυτιλία.

— Έχει διατυπωθεί η άποψη ότι η Τουρκοκρατία δεν ήταν πάντα τόσο δεσποτική και καταπιεστική, ότι υπήρχαν ελευθερίες, προνόμια κ.λπ.

Υπήρχαν, πράγματι, κάποιες προνομιούχες κοινότητες, η μόρφωση ήταν ελεύθερη, οι εμπορικές δραστηριότητες, η πίστη επίσης. Οι Οθωμανοί κατακτητές απαιτούσαν πολύ συγκεκριμένα πράγματα: να γεμίζουν τα κρατικά ταμεία με χρήμα. Τα άλλα δεν τους ένοιαζαν. Αναμφίβολα, όμως, ήταν ένα πολύ σκληρό καθεστώς για τους υπόδουλους. Δικαιώματα δεν είχαν, η φορολογία ήταν βαριά, οι αυθαιρεσίες και οι βαρβαρότητες της εξουσίας ήταν συχνές. Η ελληνική ήταν ουσιαστικά μια ευρωπαϊκή επανάσταση, άλλαξε το status quo στην Ανατολική Μεσόγειο, την ως τότε πολιτική της Ιεράς Συμμαχίας και το δόγμα περί ακεραιότητας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

— «Κρυφά σχολειά» δεν υπήρξαν πάντως, αυτό έχει πια καταρριφθεί ιστορικά.

Ακριβώς. Εκείνο που υπήρξε σε κάποια μοναστήρια ήταν «σπουδαστήρια», όπου οι εγγράμματοι μοναχοί δίδασκαν γραφή κι ανάγνωση στους νεότερους, μαζί με τη Βίβλο. Δεν επρόκειτο, βέβαια, για κάποια κρυφή ή παράνομη δραστηριότητα, χρησιμοποιήθηκε όμως κατά κόρον ο μύθος αυτός μέχρι και τις μέρες μας – φαντασθείτε ότι το θεωρούμενο «κρυφό σχολειό» στη Μονή Πεντέλης κατασκευάστηκε το '60 και αναπαλαιώθηκε καταλλήλως, μουτζούρωσαν τους τοίχους για να φαίνεται καπνισμένο από τα κεριά κ.λπ.!

— Και δεν είναι, βέβαια, ο μόνος μύθος της Επανάστασης αυτός... Εσείς ποιον θεωρείτε τον μεγαλύτερο;

Θα έλεγα αυτόν με τη δήθεν ύψωση του λάβαρου από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό στη Μονή της Αγίας Λαύρας την 25η Μαρτίου του 1821, όπου τάχα ορκίστηκαν οι αγωνιστές. Η Επανάσταση στην Πελοπόννησο δεν ξεκίνησε καν την ημερομηνία εκείνη, αλλά λίγο νωρίτερα. Ο ίδιος ο Γερμανός, άλλωστε, στα απομνημονεύματά του αναφέρει ότι την ημέρα εκείνη βρισκόταν σε άλλο χωριό. Το λάβαρο το ύψωσε, πράγματι, αλλά αυτό έγινε λίγες μέρες αργότερα, στην Πάτρα. Ο θρύλος της Λαύρας εντασσόταν στις μεταγενέστερες προσπάθειες να συνδεθεί η θρησκευτική με τη νεοαναδυόμενη εθνική ταυτότητα.

— Μια άλλη «αιρετική» άποψη λέει πως αν οι Έλληνες δεν «βιάζονταν» να επαναστατήσουν, θα κατακτούσαν την Οθωμανική Αυτοκρατορία οικονομικά, χάρη στον ιδιαίτερο δυναμισμό τους σε αυτό τον τομέα.

Υπερβολές. Υπήρξε, πράγματι, προεπαναστατικά μια μεγάλη οικονομική άνθηση, η οποία όμως ανακόπηκε με τη λήξη των Ναπολεόντειων Πολέμων. Τα ευρωπαϊκά πλοία επέστρεψαν στις θάλασσες, εκτοπίζοντας τα ελληνικά, εμπόριο και συναλλαγές έπεσαν κατακόρυφα, επήλθε ανεργία, ύφεση και κρίση όχι μόνο στον ναυτιλιακό/εμπορικό τομέα αλλά και σε όλα τα εξαρτώμενα από αυτόν επαγγέλματα, από τον ναυπηγό, τον ξυλουργό και τον βιοτέχνη μέχρι τον βυρσοδέψη, τον μπακάλη και τον χαμάλη του λιμανιού. Οι νέες κοινωνικές τάξεις που είχαν δημιουργήσει οι εξελίξεις έμεναν «ξεκρέμαστες», αφού δεν προστατεύονταν από το κράτος. Υπήρχαν, επιπλέον, μεγάλα χρηματικά κεφάλαια που παρέμεναν ανενεργά – κοντά στα άλλα, η Επανάσταση φάνταζε ιδεώδης λύση τόσο για τις επενδύσεις όσο και για την ανεργία!

— Οπότε, τα αίτια του ξεσηκωμού ήταν σε μεγάλο βαθμό οικονομικά;

Καταρχάς, όχι. Η οικονομική κρίση της εποχής ήταν απλώς ο καταλύτης που τον επέσπευσε. Ούτε η διαφορετική πίστη ήταν η κύρια αιτία του – άλλωστε το Πατριαρχείο τον είχε καταδικάσει. Η νεοσύστατη έννοια του έθνους ήταν που διαφοροποιούσε βασικά τον υπόδουλο από τον κατακτητή. Μεγάλο ρόλο έπαιξαν, επίσης, η παιδεία και η οικονομική άνεση (ιδίως στις παροικίες) μια τάξης εύρωστης και ανοιχτής στα μηνύματα του Διαφωτισμού. Η Φιλική Εταιρεία εργαζόταν ήδη στην κατεύθυνση της ίδρυσης ενός ανεξάρτητου αστικού ελληνικού κράτους.

— Είχε, τελικά, ταξικό χαρακτήρα το '21, όπως πρότειναν κάποιοι ιστορικοί;

Με την έννοια ενός προλεταριάτου που εξεγείρεται, σίγουρα όχι. Δεν προκύπτει από πουθενά αυτό, ήταν μυθεύματα του ΚΚΕ και συγγραφέων όπως ο Γιάννης Κορδάτος. Τον πιστέψαμε πολύ τον Κορδάτο στα νιάτα μας, τραφήκαμε με αυτόν, αλλά δεν ήταν καν ιστορικός ο άνθρωπος, δεν είχε κάνει καμία σοβαρή έρευνα. Μέχρι ανύπαρκτες κοινωνικές τάξεις εφηύρε για να στηρίξει τους ισχυρισμούς του. Αφήστε, ειδικά από τα τέλη του 19ου αιώνα και μετά συνθλιβήκαμε οι ιστορικοί από τα δύο μεγάλα λιθάρια των μύθων, το ένα της Δεξιάς και της συντήρησης, το άλλο της Αριστεράς...

— Τα λεγόμενα θαλασσοδάνεια της Αγγλίας τι ρόλο έπαιξαν;

Περισσότερο συμβολικό, παρά ουσιαστικό. Ουσιαστικά, τα «προκάλεσε» η εξωτερική πολιτική των επαναστατημένων που έσπευσαν να ζητήσουν δάνεια απ' όλες τις τότε Μεγάλες Δυνάμεις, ώστε να αποσπάσουν μια έμμεση, έστω, αναγνώριση και να διεθνοποιηθεί το ελληνικό ζήτημα.   Ήδη, η Αγγλία το 1823 είχε αναγνωρίσει τα ελληνικά πλοία που έπλεαν στο Ιόνιο, το οποίο τότε διαφέντευε, ως πλοία εμπόλεμου έθνους, ενέργεια που, μαζί με τη σύναψη του πρώτου δανείου έναν χρόνο αργότερα, νομιμοποιούσε de facto την εξέγερση. Η Ρωσία, ως ανταγωνίστρια δύναμη, πρότεινε την ίδια εποχή τη δημιουργία τριών αυτόνομων, φόρου υποτελών ελληνικών κρατιδίων στον Σουλτάνο.

Ενώ, λοιπόν, ήταν μικρό το οικονομικό όφελος εκείνων των δανείων, αφού κιόλας μεγάλο μέρος τους «φαγώθηκε» στην πορεία, το πολιτικό και διπλωματικό τους αντίκρισμα ήταν μεγάλο. Γαλλική εφημερίδα της εποχής προεξοφλούσε ότι εφόσον οι Άγγλοι δάνεισαν την Ελλάδα, αυτή επρόκειτο σίγουρα να απελευθερωθεί.   Ναι, ήταν μιας μορφής εξάρτηση από την Αγγλία, αλλά ήταν οι ίδιοι οι ηγέτες των επαναστατών –ο Κολοκοτρώνης ανάμεσά τους– που το 1825, σε κρίσιμη φάση του αγώνα, με τον Ιμπραήμ να αλωνίζει στην Πελοπόννησο και να πολιορκεί ασφυκτικά το Μεσολόγγι, υπέγραψαν έκκληση να αναλάβει η Αγγλία την Ελλάδα υπό την προστασία της.

— Γράφετε κάπου ότι στη διάρκεια των δύο εμφυλίων της Επανάστασης οι αντίπαλοι δεν επεδίωκαν την εξολόθρευση αλλά τον προσεταιρισμό του αντιπάλου.

Ακριβώς. Επρόκειτο, ουσιαστικά, για κατ' ευφημισμόν εμφυλίους, αφού αντικείμενο της φιλονικίας ήταν το μοίρασμα της εξουσίας και στόχος η ένταξη του ενός στρατοπέδου στο άλλο – αμφότερες οι πλευρές γνώριζαν ότι δεν τις συνέφερε η αλληλοεξόντωση, αφού άλλος ήταν ο κοινός εχθρός, οπότε προσπάθησαν να την αποφύγουν, δόθηκε γενική αμνηστία στους ηττημένους κ.λπ.

— Είχαν, πράγματι, υποτιμήσει τον ελληνικό ξεσηκωμό οι Οθωμανοί;

Ναι, κι αυτό ήταν το μεγάλο τους λάθος. Υποτίμησαν όχι μόνο τον ξεσηκωμό, που θεώρησαν αρχικά μια ακόμα επαρχιακή εξέγερση, αλλά και το ευρωπαϊκό ενδιαφέρον γι' αυτόν. Δεν είχαν, επίσης, υπολογίσει τη δύναμη των Ελλήνων στη θάλασσα, μια πλευρά του Αγώνα που δεν έχει προβληθεί όσο της αξίζει.

Έπειτα, μια μεγάλη, μακρινή εκστρατεία όπως εκείνη του Δράμαλη, σε εδάφη δύσβατα και με τον αντίπαλο να αποφεύγει να συγκρουστεί ευθέως αλλά να επιδίδεται σε ανταρτοπόλεμο, είχε πολύ υψηλό οικονομικό κόστος (το ίδιο και οι μετακινήσεις του οθωμανικού στόλου).

Όταν η στρατιά του Δράμαλη καταστράφηκε, ο Σουλτάνος δυσκολευόταν να οργανώσει μια άλλη, αντίστοιχου μεγέθους, και τότε προσέφυγε στον Ιμπραήμ.

— Ήταν όντως προχωρημένα για την εποχή τους τα πρώτα ελληνικά Συντάγματα;

Μπορώ να σας πω ότι ήταν πιο φιλελεύθερα και δημοκρατικά και από τα γαλλικά, δίχως να τα αντιγράφουν. Χρειάστηκε, βέβαια, να φτάσουμε στα 1843 ώστε να ικανοποιηθεί το επαναστατικό αίτημα όσον αφορά την καθιέρωση Συντάγματος και αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας.

— Ποιες προσωπικότητες του Αγώνα θα ξεχωρίζατε περισσότερο;

Τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη από τους στρατιωτικούς και τον, συχνά παρεξηγημένο, Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο από τους πολιτικούς. Ο πρώτος διέθετε σπουδαίες στρατηγικές ικανότητες και ο δεύτερος ένα σοβαρό, εκσυγχρονιστικό πολιτικό όραμα.

—Πόσο σημαντική ήταν η συμμετοχή των Αρβανιτών στην Επανάσταση;

Πολύ. Αρβανίτες ήταν πολλοί οπλαρχηγοί αλλά και καπεταναίοι των νησιών. Φυσικά, και των Σουλιωτών η συμμετοχή ήταν σημαντική. Όμως, παρά την αλβανική τους καταγωγή, ήταν ενσωματωμένοι από αιώνες, διέθεταν πίστη χριστιανική κι ελληνική εθνική συνείδηση, ακόμα κι αν κάποιοι δεν μιλούσαν καν καλά ελληνικά.

— Τι ιστορικά διδάγματα μπορούμε να πάρουμε σήμερα από το '21;

Η Ιστορία, δυστυχώς, δεν διδάσκει, αγαπητέ. Μας βοηθά μεν να διευρύνουμε την αντίληψή μας, όμως τα λάθη του παρελθόντος είμαστε καταδικασμένοι να τα επαναλάβουμε γιατί και οι άνθρωποι είμαστε αδιόρθωτοι, που λένε, αλλά και οι καταστάσεις αλλάζουν διαρκώς.

— Εκτός από τα ιστορικά σας πονήματα, τα τελευταία χρόνια γράφετε και παιδικά παραμύθια...

Ιστορίες είναι, ξέρετε, και τα παραμύθια, προτιμότερα πάντως από τα παραμύθια που παρουσιάζονται σαν πραγματικές ιστορίες! Ξεκίνησα να γράφω περισσότερο ως διασκέδαση. Ήθελα να δείξω στον εγγονό μου πώς φτιάχνονται τα ιστιοφόρα, να τον πάω ένα νοητό ταξίδι...

Όταν διάβασε το πρώτο μου παραμύθι ο εκδότης, μου γύρεψε άλλα τέσσερα, του είπα αποκλείεται, εν τέλει όμως συμφώνησα, γιατί είναι κι ένας θαυμάσιος τρόπος να διδάσκεις Ιστορία σε μικρά παιδιά.

— Νοσταλγείτε καθόλου τα χρόνια που διδάσκατε;

Ναι, συχνά, περισσότερο δε τα χρόνια που δίδασκα στη Μέση Εκπαίδευση, γιατί διαφέρει και η επικοινωνία που έχεις με τους μαθητές.

Στο πανεπιστήμιο έχεις πια να κάνεις με ενήλικες. Μάλιστα, πάντα μιλούσα στους φοιτητές μου στον πληθυντικό, γιατί τους θεωρούσα ώριμους και ισότιμους πλέον πολίτες.

(πηγή: LIFO)

Συγκλονιστική αποκάλυψη: Στο φως αρχαίο κείμενο 'Ελληνα γιατρού (και η απάτη ρασοφόρων_

Ενα ιατροφαρμακευτικό κείμενο του διάσημου Έλληνα γιατρού της αρχαιότητας Γαληνού αποκάλυψαν ερευνητές στις ΗΠΑ σε ένα παλίμψηστο χειρόγραφο, κρυμμένο κάτω από ένα επιφανειακό κείμενο με ψαλμούς και άρχισαν να το διαβάζουν. Είναι η πρώτη φορά μετά από 1.000 περίπου χρόνια, αφότου σκεπάστηκε το αρχαίο χειρόγραφο, που διαβάζεται και πάλι.

Πρόκειται για το έργο του Γαληνού «Για τα μείγματα και τις δυνάμεις των απλών φαρμάκων», το οποίο μεταφράσθηκε τον 6ο αιώνα μ.Χ. στα συριακά, μια γλώσσα που αποτέλεσε τη γέφυρα ανάμεσα στα ελληνικά και στα αραβικά, βοηθώντας σημαντικά στη διάδοση των γνώσεων του Γαληνού στον ισλαμικό κόσμο.

Η συριακή αυτή μετάφραση είναι η πιο πλήρης εκδοχή του έργου που έχει φθάσει ως τις μέρες μας, αλλά είχε καλυφθεί τον 11ο αιώνα από χριστιανικούς ψαλμούς, μια συνήθης πρακτική κατά τον Μεσαίωνα. Αυτά τα κείμενα σε παπύρους ή περγαμηνές που έχουν επικαλυφθεί από άλλα κείμενα, λέγονται παλίμψηστα.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια, με επικεφαλής τον Ούβε Μπέργκμαν, χρησιμοποίησαν την ακτινοβολία του συγχρότρου SSRL (Stanford Synchrotron Radiation Lightsource) του Εθνικού Επταχυντή SLAC του υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ για να μελετήσουν το παλίμψηστο. Όπως ανακοίνωσαν, έχουν ήδη καταφέρει να αποκαλύψουν το μεγαλύτερο μέρος του κρυμμένου ιατρικού κειμένου.

Για «τρομακτική επιτυχία» έκανε λόγο ο Μπέργκμαν, ο οποίος είπε ότι αρχικά οι ερευνητές έλπιζαν ότι θα είχαν απομείνει ελάχιστα ίχνη του κρυμμένου μελανιού για να διαβάσουν μία - δύο λέξεις, αλλά τελικά έφεραν στο φως σχεδόν όλο το κείμενο.

Ο πιο διάσημος γιατρός της ελληνο-ρωμαϊκής αρχαιότητας μετά τον Ιπποκράτη, ο Γαληνός από την Πέργαμο, γιατρός μεταξύ άλλων του ρωμαίου αυτοκράτορα Μάρκου Αυρήλιου, υπήρξε πολυγραφότατος και άσκησε τρομερή επίδραση για πολλούς αιώνες μετά το θάνατό του στη δυτική -και όχι μόνο- ιατρική.

Εδώ και σχεδόν μια δεκαετία, μια διεπιστημονική επιστημονική ομάδα προσπαθεί να ξεκλειδώσει τα μυστικά του «Συριακού Παλίμψηστου του Γαληνού» με προχωρημένες τεχνικές απεικόνισης και ψηφιοποίησης. Όλες οι σελίδες του κειμένου θα μετατραπούν σε ψηφιακές εικόνες υψηλής ανάλυσης και θα γίνουν ελεύθερα διαθέσιμες online.

«Αν θέλει κανείς να κατανοήσει την ιατρική στη Μέση Ανατολή, πρέπει να μελετήσει την μετάφραση. Ελπίζουμε ότι το κείμενο αυτό θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε πώς αντιμετώπιζαν και θεράπευαν τις αρρώστιες ιστορικά σε εκείνη την περιοχή του κόσμου», δήλωσε ο καθηγητής κλασσικών και ελληνο-αραβικών σπουδών Πίτερ Πόρμαν του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ.

Η δερματόδετη περγαμηνή είχε αρχικά εμφανισθεί στη Γερμανία στις αρχές του 20ού αώνα και, μετά από μελέτη, οι ειδικοί κατέληξαν ότι προερχόταν από τη Μονή της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά. Στην πορεία διάφορα φύλλα του συριακού χειρογράφου διαχωρίσθηκαν και κατέληξαν σε βιβλιοθήκες στην Ευρώπη, στην Αφρική και στις ΗΠΑ (πανεπιστημίου Χάρβαρντ, Παρισιού, Βατικανού, Μονής Σινά κ.α.).

Στόχος των ερευνητών είναι να επανενώσουν ψηφιακά όλο το χειρόγραφο και γι' αυτό ήδη με ειδικές κάμερες έχουν φωτογραφήσει όλα τα διασκορπισμένα ανά τον κόσμο μέρη του.

Οι προσπάθειες ξεκίνησαν το 2009, αλλά αποδείχθηκε δύσκολο να διαβάσουν τη συριακή μετάφραση του έργου του Γαληνού κάτω από το βιβλίο των Ψαλμών, επειδή και τα δύο κείμενα ήσαν γραμμένα με παρόμοιο μελάνι, ενώ το υποκείμενο ιατρικό κείμενο είχε σβηστεί καλά από τους μεσαιωνικούς γραφείς με τη χρήση διαδοχικών στρώσεων ασβεστίου.

Όμως, χάρη στον ισχυρό επιταχυντή του συγχρότρου SLAC, κατέστη δυνατό το κρυφό κείμενο να διαβαστεί σελίδα-σελίδα. Χρησιμοποιήθηκε η τεχνική της φασματοσκοπίας φθορισμού ακτίνων Χ, που είχε αξιοποιηθεί και σε ένα άλλο παλίμψηστο, το οποίο έκρυβε ένα μαθηματικό έργο του Αρχιμήδη.

Για το «σκανάρισμα» κάθε μιας από τις 26 σελίδες χρειάσθηκαν περίπου δέκα ώρες. Τώρα, οι ερευνητές χρησιμοποιούν υπολογιστικά συστήματα με τεχνητή νοημοσύνη για να διαβάσουν το κείμενο.

Ειδικοί αλγόριθμοι αναγνωρίζουν διαφορετικά μέρη του κρυμμένου χειρογράφου και ανακατασκευάζουν έγχρωμες ψηφιακές εικόνες του κειμένου. Όταν το έργο ολοκληρωθεί, θα είναι δυνατό πλέον να μελετηθεί το περιεχόμενο του έργου του Γαληνού.

^{ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ)}