ΚΟΣΜΟΣ. Οι χειροτεροι Πάπες στην ιστορία.. Ανείποτα εγκλήματα

Αυστραλιανο Κανάλι μετέδωσε προχτες και αναρτησαμε  και στην ΕΦΗΜΕΡΙΣ - EFHMERIS, την ειδηση ότι γονείς που αναζητούσαν το χαμένο παιδί τους στο Βατικανό  , βρέθηκαν μπροστά σε χιλιάδες ανθρώπινα οστά. 
Τυχαίο ; 
Χωρίς καμμία ιδιαίτερη προκατάληψη παρουσιάζουμε  δημοσίευμα της ελληνικής ιστοσελιδας NEWSBEAST στις 12.2.2013:

Οι χειρότεροι Πάπες της Ιστορίας

Κάποιοι Ποντίφικες έκαναν τυραννικούς ηγεμόνες να φαίνονται… «αγγελούδια»

Αμφιλεγόμενοι Προκαθήμενοι της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας υπήρξαν στα χρονικά της πολλοί, εδώ όμως θα μιλήσουμε για Ποντίφικες που έφεραν τα πάνω-κάτω στο Βατικανό αλλά και τη σφαίρα επιρροής τους.

Γιατί υπήρξαν πράγματι Πάπες που έκαναν τυραννικούς ηγεμόνες να φαίνονται «αγγελούδια», βάζοντας τη θρησκεία και το γενικό καλό σε δεύτερο πλάνο.

Κι όταν μάλιστα το κακό γίνεται στο όνομα του Θεού, η βλασφημία «παντρεύεται» με τις πράξεις του Σατανά!

Ας δούμε λοιπόν τα τραγικά έργα και τις ύποπτες ημέρες μιας σειράς από Πάπες, έχοντας πάντα υπόψη ότι το κακό φωλιάζει εκεί που δεν το περιμένεις...

Σημείωση: εξαιτίας του αμφιλεγόμενου του θέματος, οι ισχυρισμοί και τα γεγονότα έχουν διασταυρωθεί από πολυάριθμες έγκυρες πηγές και έγκριτες αναφορές. Παρά το γεγονός βέβαια ότι οι πληροφορίες που παρατίθενται εκλαμβάνονται γενικώς ως αληθείς, συγκεντρώνοντας τη συναίνεση των περισσότερων ιστορικών πηγών, δεν συμφωνούν όλοι οι μελετητές με τις μαρτυρίες και τα τεκταινόμενα.

Πάπας Αλέξανδρος ΣΤ' (1492-1503)

Ο «ζωηρός» Πάπας Αλέξανδρος ΣΤ' αφέθηκε στη λαγνεία και τις ακόλαστες απολαύσεις. Τη νύχτα της Αποκριάς του 1501, οργάνωσε το μεγαλύτερο σεξουαλικό όργιο που είχε δει ποτέ το Βατικανό. Δεν έμεινε ωστόσο μόνο στο περιστασιακό σεξ με ελαφρών ηθών γυναίκες: ήταν γνωστό ότι ο Ποντίφικας έπεφτε συχνά στο κρεβάτι με τις δυο του αδερφές, διαπράττοντας την ύβρη της αιμομιξίας...

Πάπας Δάμασος Α' (366-384)

Ο σκληρόκαρδος Ποντίφικας έφερε μια σκοτεινή εποχή στο Βατικανό: γυναίκες και παιδιά έγιναν αντικείμενα σεξουαλικής αγοραπωλησίας, στην προσπάθεια του Δάμασου Α' να αυξήσει τη χρηματοδότηση για την ανέγερση εκκλησιών. Όποιος μάλιστα στεκόταν εμπόδιο στην τυραννική ηγεμονία του, βασανιζόταν και καιγόταν ζωντανός, με τη γη και τα υπάρχοντά του να περιέρχονται στη δικαιοδοσία της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Όταν μάλιστα 44 επίσκοποι αποκήρυξαν τις απεχθείς πράξεις του Πάπα και ζήτησαν την εκκλησιαστική του καταδίκη, ο πανίσχυρος Προκαθήμενος θα κατάφερνε να ξεγλιστρήσει, με τους 44 επισκόπους να δολοφονούνται ευθύς αμέσως, κάτω φυσικά από τις διαταγές του. Ο Δάμασος Α' ήταν μάλιστα από τους πρώτους Ποντίφικες που θα υιοθετούσαν την ιδέα ότι ο παπισμός συνδέεται ευθέως με τις πράξεις του Θεού, φέρνοντας τη θεϊκή παρέμβαση στις ανήθικες πράξεις του...

Πάπας Σέργιος Γ' (904-911)

Με μόλις 7 χρόνια θητείας στα ύπατα αξιώματα της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, ο Σέργιος III έδειξε από νωρίς τον χαρακτήρα του: κατέλαβε τη θέση του Ποντίφικα μέσω δολοφονίας, ενώ στον καιρό που πέρασε στο Βατικανό συζούσε με την αγαπημένη του παλλακίδα Μαροζία, χωρίς να νοιάζεται για το σκάνδαλο που προκαλούσε στην καθημερινότητα των πιστών. Κι αν οι πολιτικές του φιλίες άφηναν κατά μέρος τις δολοφονικές του τάσεις για να αποκτήσουν πρόσβαση στον παπισμό, η εταίρα του δρούσε ανενόχλητη συναγωνίζοντάς τον στο κακό. Σε τελική ανάλυση, η Μαροζία θα δολοφονούσε προσωπικά τον Πάπα Λέων ΣΤ', που διαδέχθηκε τον Σέργιο στον ρωμαιοκαθολικό θρόνο...

Πάπας Βενέδικτος Θ' (1032-1048)

Το λήμμα της Καθολικής Εγκυκλοπαίδειας για τον Βενέδικτο Θ' τον χαρακτηρίζει «όνειδος για τον Θρόνο του Πέτρου» και ξέρει καλά το γιατί. Όχι μόνο ατίμασε το ύπατο καθολικό αξίωμα με φόνους και μοιχείες, αλλά έκανε και ό,τι μπορούσε για να εδραιώσει τη θέση του, παραγνωρίζοντας τις συνέπειες. Και ήταν ακριβώς εξαιτίας των απεχθών του πράξεων που ο λαός θα τον έδιωχνε από το Βατικανό, με τις ανθρωποκτονίες και τα σεξουαλικά του εγκλήματα να μην μπορούν πλέον να παραμείνουν στο σκοτάδι. Ο Βενέδικτος Θ' δεν έφυγε ωστόσο από το αξίωμα με άδειες τσέπες: πριν αποδεχθεί τη μοίρα της πτώσης του από τον θρόνο, θα πουλούσε τη θέση του στον John Gratianus, που θα αναγορευόταν κατόπιν Πάπας Γρηγόριος ΣΤ'. Η ιστορία του Βενέδικτου δεν σταματά ωστόσο εδώ: μετά τον Γρηγόριο ΣΤ', θα στεφθεί Πάπας ο Δάμασος Β', τον οποίο και θα δολοφονήσει ο Βενέδικτος για να ανακαταλάβει τον ρωμαιοκαθολικό θρόνο. Παρά το γεγονός ότι οι Ρωμαίοι θα τον εκδιώξουν από τη Ρώμη, μην αντέχοντας άλλο τις εξωφρενικές του πράξεις, ο Βενέδικτος Θ' θα ξανακαθόταν στον θρόνο του με αυτοκρατορικό διάταγμα, παρά τα στυγερά του εγκλήματα...

Πάπας Πίος Θ' (1846-1878)

Οι πολιτικές φιλοδοξίες και η μακιαβελική ηθική του Πίου Θ' θα τον οδηγούσαν σε μια σειρά από μηχανορραφίες και πλεκτάνες, με αποκορύφωμα τον φόνο του αμερικανού προέδρου Λίνκολν! Τόσο η χρηματοδότηση του δολοφονικού σχεδίου όσο και η προετοιμασία της αποστολής βγήκαν κατευθείαν από το γραφείο του Πάπα, κανείς δεν γνωρίζει ωστόσο αν ο Ποντίφικας συναντήθηκε προσωπικά με τον John Wilkes Booth, ο οποίος πυροβόλησε τον Λίνκολν στις 15 Απριλίου 1865 στην Ουάσιγκτον. Παρά την κοινή πεποίθηση, ο Λίνκολν σκοτώθηκε ως αποτέλεσμα εντολών από τον Πάπα και όχι από έναν μανιακό που ήθελε απλώς να του κλέψει τους σκλάβους!

Πάπας Ουρβανός Β' (1088-1099)

Ο Ουρβανός Β' αποτέλεσε ορόσημο για τη μετάβαση από τα παπικά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και του Θεού σε γενοκτονίες! Στα χρόνια 1096-1099, ο Πάπας διέταξε τη σφαγή 10 εκατομμυρίων ανθρώπων περίπου(!), αντρών, γυναικών και κυρίως παιδιών, στην προσπάθειά του να αυξήσει την καθολική επιρροή του και να βάλει χέρι στο Βελιγράδι, στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης, αλλά και στην Τουρκία, τη Συρία, την Αντιόχεια και την Παλαιστίνη, απελευθερώνοντας τους Αγίους Τόπους. Τα γεγονότα θα μείνουν γνωστά ως Α' Σταυροφορία...

Πάπας Ιννοκέντιος Γ' (1198-1216)

Ενώ ο Πάπας Ιννοκέντιος Γ' δεν κατάφερε ποτέ να αγγίξει τα δυσθεώρητα νούμερα των σφαγών του προκατόχου του Ουρβανού Β', μπόρεσε ωστόσο κατά τη διάρκεια της θητείας του να στερήσει τη ζωή σε περισσότερους από 1 εκατομμύριο ανθρώπους. Τιμώρησε Αγγλία και Γαλλία με τον παπικό τρόπο, αφόρισε τον Φίλιππο Β' της Γαλλίας και κέρδισε στρατιωτική υποστήριξη για τους σκοπούς της Ιεράς Εξέτασης. Και βέβαια ήταν και οι Σταυροφορίες, που αυτή τη φορά δεν στρέφονταν μόνο κατά των απίστων και των ειδωλολατρών, αλλά και κατά των πιστών χριστιανών, όπως η διαβόητη σταυροφορία κατά των Αλβιγηνών στη Γαλλία, με τις δυνάμεις του να σφαγιάζουν δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους με φριχτούς και αποτρόπαιους τρόπους...

Πάπας Βονιφάτιος Η' (1294-1303)

Άλλος ένας Πάπας που μνημονεύεται από την Καθολική Εγκυκλοπαίδεια για τις αδικίες του ενάντια σε Θεό και ανθρώπους: «αιρετικές απόψεις και αφύσικη ανηθικότητα, ειδωλολατρία, μαγεία ... όλος του ο παπισμός ήταν ένα ρεκόρ κακίας»! Παρά το γεγονός ότι αναγορεύτηκε Προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, ο Βονιφάτιος Η' δήλωνε άθεος(!), ενώ το 1302 θα συλλάβει την ιδέα του «Unum Sanctum» που έχει στοιχειώσει έκτοτε τον καθολικισμό: τη θρησκευτική πεποίθηση δηλαδή ότι μόνο το ποίμνιο της καθολικής πίστης θα σωθεί κατά τη Μέρα της Κρίσης, με τον υπόλοιπο κόσμο να καταδικάζεται αιώνια στην Κόλαση...

Πάπας Ιωάννης ΚΓ' (1410-1415)

Δεν πρέπει να τον μπερδεύουμε με τον Πάπα Ιωάννη ΚΓ' του 20ού αιώνα, γιατί ο Ποντίφικας αυτός έχει χαρακτηριστεί ως ο πιο διεφθαρμένος εγκληματίας που έχει καθίσει ποτέ στον παπικό θρόνο! Ο Ιωάννης ΚΓ' διέπραξε κάθε γνωστό στον άνθρωπο αδίκημα και με το παραπάνω. Πολυάριθμα μέλη του ιερατείου έγιναν μάρτυρες στα παρακάτω εγκλήματα του Ιωάννη ΚΓ', με 37 κληρικούς να καταθέτουν μάλιστα ανοιχτά εναντίον του: συνουσία, μοιχεία, αιμομιξία, σοδομισμός, κλοπή, μαγεία και δολοφονία. Το χαρέμι μάλιστα του Πάπα αριθμούσε 200 εταίρες, με το κερασάκι στην τούρτα να είναι ότι οι περισσότερες από αυτές ήταν καλόγριες. Χιλιάδες ζωές χάθηκαν στην προσπάθεια να ανατραπεί ο Ποντίφικας και ευτυχία πλημμύρισε τους πιστούς όταν τελικά αυτό συνέβη...

Πάπας Πίος ΙΒ' (1939-1958)

Ένα από τα πράγματα που ήθελε πολύ ο Πίος ΙΒ' ήταν η μεθοδική εξολόθρευση των άπιστων μειονοτήτων (μη καθολικών δηλαδή) της Ευρώπης, δεν αποτελεί έκπληξη λοιπόν ότι ο ίδιος ο Πάπας παρέδωσε «σεμινάρια» και λεπτομερείς αναφορές στον Χίτλερ για το πώς θα μπορούσε να αντιπαρατεθεί με το πρόβλημα, αλλά ακόμα και για την κατασκευή στρατοπέδων συγκέντρωσης που θα υπηρετούσαν ακριβώς τον σκοπό του μαζικού αφανισμού λαών. Σύμφωνα με τον Πίο ΙΒ', δεν έφτανε απλώς οι Εβραίοι και οι άλλοι «αιρετικοί» της Ευρώπης να εξαφανιστούν από προσώπου γης, έπρεπε να καούν ζωντανοί, ώστε να ακολουθηθεί κατά γράμμα η τελετουργική τιμωρία της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας για τους αιρετικούς. Ήταν όμως και ότι μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, στα 1946, έδωσε άσυλο σε πολλούς εγκληματίες πολέμου, περιλαμβανομένου του διαβόητου Άντε Πάβελιτς, που ήταν γνωστός στην Κροατία για το σατανικό καθεστώς που είχε εγκαθιδρύσει στη χώρα με τις ευλογίες του Βατικανού. Ο Πάβελιτς, σε στενή συνεργασία με τον Ποντίφικα, εξολόθρευσε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, κυρίους ορθόδοξους Σέρβους, σε όλη τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Πίος ΙΒ' λογίζεται ως μια από τις επιτομές του κακού στον 20ό αιώνα.

Γιώργος Παπανδρέου : «Αν δεν φτιάξουμε κράτος, ανάπτυξη δεν θα υπάρξει.."

Ομιλία 21.07.2019

ΣΗΜΕΙΑ ΟΜΙΛΙΑΣ

ΓΙΩΡΓΟΥ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

ΠΡΩΗΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ

ΒΟΥΛΕΥΤΟΥ ΑΧΑΪ́ΑΣ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ

ΣΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΕΠΙ ΤΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΩΝ ΔΗΛΩΣΕΩΝ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

«Αποτελεί όρο επιβίωσης, αδήριτη ανάγκη, εθνική επιταγή, η οικοδόμηση μιας άλλης κανονικότητας. Η οικοδόμηση, μιας νέας, σύγχρονης δημοκρατίας.»

«Αν δεν φτιάξουμε κράτος, ανάπτυξη δεν θα υπάρξει – ή θα είναι στρεβλή και επιζήμια, άνιση και άδικη, για το κοινωνικό σύνολο.»

Κύριε Πρόεδρε,

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Για άλλη μια φορά, βρισκόμαστε σε ένα καθοριστικό σταυροδρόμι, για την πορεία και το μέλλον των Ελλήνων και της χώρας.

Κατά συνέπεια, όλοι όσοι συμμετέχουμε στη Βουλή σήμερα, κυβέρνηση και αντιπολίτευσή, έχουμε μια μεγάλη ευθύνη. Και το λέω αυτό μέσα από την εμπειρία που είχαμε εγώ και η παράταξή μου, όταν βρεθήκαμε μόνοι να διαχειριστούμε την πιο μεγάλη κρίση της μεταπολίτευσης, την πιο βαθιά κρίση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε συνδυασμό με την απειλή να εκραγεί το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα.

Όταν ως πυροσβέστες είχαμε να αντιμετωπίσουμε αυτήν την πρωτόγνωρη κατάσταση, υπήρξε συστηματική εκμετάλλευση του πόνου του Ελληνικού λαού, από τα δύο κόμματα που θέλησαν να πάρουν την εξουσία. 

Και τα κατάφεραν, η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ήταν εύκολο, πολύ εύκολο να κατηγορηθεί το ΠΑΣΟΚ και ως εξιλαστήριο θύμα να πληρώσει τα σπασμένα.

Να λεηλατηθεί ψηφοθηρικά.

Για να γίνει αυτό, χρειάστηκε  η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ να αποκρύψουν τα πραγματικά και βαθύτερα προβλήματα της χώρας.

Με τεράστιο όμως κόστος για τον Έλληνα πολίτη που είδε την κρίση να συνεχίζεται για πολλά χρόνια, τις θυσίες να πολλαπλασιάζονται, ενώ άλλες χώρες γρήγορα ξεμπέρδεψαν από τα μνημόνια επειδή κινήθηκαν με ευρύτερη συναίνεση.

Τα πέτρινα για τη χώρα αυτά χρόνια, είχα την ευκαιρία να συζητήσω το Ελληνικό πρόβλημα από απόσταση μέσα σε πανεπιστημιακούς χώρους ανά τον κόσμο.

Είχα όμως και την ευκαιρία να μιλήσω από κοντά σε χωριά και γειτονιές και πρόσφατα σε όλη την Αχαΐα, να μιλήσω στον Έλληνα και Ελληνίδα, να ακούσω, πολλές φορές και να τα ακούσω.

Ο πόνος, οι αέναες θυσίες, η έκπληξη για το «τι μας έλαχε;».

Και ένα μεγάλο «γιατί;».

Ο λαός δεν ξεχνά, έχει μνήμη.

Η μνήμη ζωντανεύει περισσότερο, όταν ο θυμός καταλαγιάζει και η σκέψη παίρνειτη θέση του θυμικού.

Και χρωστάμε στον Ελληνικό λαό μια απάντηση.

Πειστική και αληθινή.

Η πρόταση του Κινήματος Αλλαγής, την οποία επανέφερε χθες η Φώφη Γεννηματά, για διερεύνηση όλων αιτιών που μας οδήγησαν στην πρωτόγνωρη κρίση, από τις αρχές του 2000, αποτελεί ένα καλό πρώτο βήμα για την κατάκτηση της αναγκαίας εθνικής αυτογνωσίας.

Υπάρχουν πράγματι ευθύνες πολιτικές και μεγάλες.

Όταν οι επιπτώσεις της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης του 2007-2008 χτύπησαν την Ευρώπη, η Ελλάδα βρέθηκε να είναι ο αδύναμος κρίκος για πολύ συγκεκριμένους λόγους.  Αδιαμφισβήτητα, καθοριστικό ρόλο έπαιξε η διακυβέρνηση της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία,

– αύξησε στα ύψη το έλλειμμα,

– υπερδιπλασίασε το χρέος

– απέκρυψε τα πραγματικά δημοσιονομικά στοιχεία από τους εταίρους μας.

Βρέθηκε η χώρα έκθετη σε ένα τριπλό έλλειμμα: χρέους, ισοζυγίου πληρωμών, και – το χειρότερο – έλλειμμα αξιοπιστίας.

Και όπως πρόσφατα δήλωσε ο κ. Γιούνκερ, αν είχαν όλα αυτά ελεγχθεί και εμποδισθεί από την ΕΕ, κρίση στην ευρωζώνη δεν θα υπήρχε και τα μνημόνια για την Ελλάδα θα ήσαν αχρείαστα.

Όμως, γιατί η Ελλάδα να είναι ο αδύναμος κρίκος;

Αν θεωρούμε ότι βγαίνοντας στις αγορές με χαμηλά επιτόκια, επιστρέφουμε στην κανονικότητα, κάτι που καλλιεργείται είτε από την ΝΔ σήμερα, όπως και από τον ΣΥΡΙΖΑ χθες, κάνουμε λάθος μεγάλο, που ίσως αποδειχθεί και μοιραίο.

Ποιά κανονικότητα;

Μήπως εννοούν ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΔΗΘΕΝ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ που μας οδήγησε στην κρίση;

Είχα πει από τότε, από τα μέσα της δεκαετίας του 2000, για τις παθογένειές μας ότι, αν δεν τις ανατρέψουμε, αν δεν αλλάξουμε, θα βουλιάξουμε.

Και σήμερα ισχύει το ίδιο: αν δεν αλλάξουμε, βιώσιμη προοπτική δεν υπάρχει.

Θέλω λοιπόν, απευθυνόμενος προς όλους εσάς, να πω με παρρησία:

Αποτελεί όρο επιβίωσης, αδήριτη ανάγκη, εθνική επιταγή, η οικοδόμηση μιας άλλης κανονικότητας.

Η οικοδόμηση, μιας νέας, σύγχρονης δημοκρατίας.

Και αυτό σημαίνει, να συγκρουστούμε με ένα πρόβλημα που ταλανίζει την χώρα ιστορικά.

Το πελατειακό σύστημα που ναρκοθετεί τη δημοκρατική λειτουργία του κράτους και των θεσμών.

  

Πελατειακό σύστημα, τι σημαίνει;

Είναι η αυθαιρεσία της εξουσίας, η αυθαιρεσία των κρατούντων που οδηγεί νομοτελειακά και στην αυθαίρετη παρέμβαση εξωθεσμικών και ισχυρών παραγόντων, οικονομικών, μιντιακών, γεωπολιτικών παικτών, κλπ.

Αυθαιρεσία είναι όταν μπορείς να αποκρύπτεις στοιχεία του κρατικού προϋπολογισμού από τον Ελληνικό λαό.

Αυθαιρεσία είναι όταν μπορείς να επιλέγεις με αδιαφανή κριτήρια την ηγεσία της δικαιοσύνης.

Αυθαιρεσία είναι όταν διορίζεις με χρήματα του Ελληνικού λαού τους φίλους, συγγενείς και ημέτερους.

Αυθαιρεσία είναι όταν μπορείς και σβήνεις πρόστιμα των ισχυρών – επειδή ακριβώς ειναι ισχυροί – αλλά επιβάλεις νέα βάρη στον απλό πολίτη.

Αυθαιρεσία είναι όταν καταργείς ανεξάρτητες αρχές για να υπαχθούν διάφορες λειτουργίες στην καθημερινότητα της κομματικής εκτελεστικής εξουσίας.

Αυθαιρεσία είναι ένα κράτος υπερβολικά συγκεντρωτικό που πνίγει την πρωτοβουλία της αυτοδιοίκησης και της περιφερειακής ανάπτυξης.

Αυθαιρεσία είναι ο υπουργός παιδείας – υπηρέτησα το υπουργείο αυτό, να αποφασίζει ποια τμήματα, ποια πανεπιστήμια, πόσοι θα είναι οι καθηγητές και πόσοι θα είναι οι εισακτέοι. Ένα σοβιετικού τύπου σύστημα, που κινείται με στενά κομματικά ή πελατειακά κριτήρια.

Η Νομική Πατρών είναι θύμα αυτής της αντίληψης.

Αυθαιρεσία είναι όταν αφήνεις τις τιμές των φαρμάκων να πάνε στα ύψη με τεράστια κέρδη των πολυεθνικών και μεγάλη ζημιά των ασφαλισμένων.

Αυθαιρεσία είναι ο νόμος του ισχυρού και όχι η ισχύς του νόμου.

Και αυτό καλλιεργεί τη δυσπιστία, την αντίδραση και την απογοήτευση του πολίτη.

Απαιτείται  να εδραιώσουμε μια δημοκρατία με θεσμούς που εγγυώνται το δημόσιο συμφέρον, την απονομή δικαιοσύνης, την διασφάλιση των δικαιωμάτων των γυναικών, των εργαζόμενων, των συνταξιούχων, των ανέργων, των ΑΜΕΑ, των μεταναστών, των ΛΟΑΤ.

Σήμερα εσείς κ. Μητσοτάκη, μιλάτε για φοροαπαλλαγές.

Ευπρόσδεκτες.

Όμως δεν μας είπατε από που θα βρείτε τους πόρους. Η γενικόλογη αναφορά στην ανάπτυξη δεν πείθει.

Γιατί αν δεν φτιάξουμε κράτος, ανάπτυξη δεν θα υπάρξει – ή θα είναι στρεβλή και επιζήμια, άνιση και άδικη, για το κοινωνικό σύνολο.

Κύριε Πρωθυπουργέ – να ξεφύγουμε από την απαράδεκτη και επιβλαβή λογική «να φύγουν οι άλλοι για να έρθουν τα δικά μας παιδιά».

Και δεν αποτελούν άλλοθι ούτε μερικοί τεχνοκράτες, ούτε μερικές λιγότερο ή περισσότερο καλές μεταγραφές.

Οι κανόνες και οι διαδικασίες έχουν σημασία.

Έτσι χτίζεται ένα σύγχρονο κράτος.

Ούτε βλάπτει οι καινούργιοι να ζητούν ενημέρωση από τους παλιούς.

Η συνέχεια είναι προς όφελος του Έλληνα πολίτη.

Γιατί λοιπόν, δεν πήρατε την σκυτάλη του OpenGov στις επιλογές των Γενικών Γραμματέων, με ανοιχτές προκηρύξεις και αξιοκρατικά κριτήρια;

Θα συνεχίσετε και εμβαθύνετε την ΔΙΑΥΓΕΙΑ, την οποία θελήσατε ως υπουργός να καταργήσετε – που πολύ απλά επιτρέπει στον πολίτη να ξέρει που πάνε τα λεφτά του; Δηλαδή, διαφάνεια.

Θα ενισχύσετε την ηλεκτρονική συνταγογράφηση που εξοικονόμησε έναν ολόκληρο ΕΝΦΙΑ, δηλαδή 3 δισ. περίπου και μάλιστα, κάθε χρόνο;

Θα επαναφέρετε αυτό που εμείς θεσπίσαμε, τη διαδικασία ακρόασης από το προεδρείο της Βουλής των υποψηφίων για ανώτατες δικαστικές θέσεις ώστε να αποφευχθούν οι κομματικές κρίσεις;

Θα επαναφέρετε την πρακτική της διαδικτυακής διαβούλευσης με τους πολίτες, κάθε νομοσχεδίου πριν κατατεθούν στην Βουλή, όπως και των δύο αναγνώσεων πριν έρθουν στην Ολομέλεια;

Θα φέρετε τις αμυντικές προμήθειες στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής όπως ξεκινήσαμε εμείς;

Θα αποκεντρώσετε σοβαρές αποφάσεις και πόρους στην αυτοδιοίκηση αλλά και στα πανεπιστήμια και τα νοσοκομεία ενισχύοντας την περιφέρεια και την ανάπτυξή της;

Θα ενισχύσετε το Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης, ώστε να παράγει νέα στελέχη για την δημόσια διοίκηση αντί να είναι άντρο ρουσφετολογικών προσλήψεων όπως το είχατε καταντήσει το 2009;

Θα διασφαλίσετε την απόλυτη διαφάνεια αλλά και κανόνες στην αξιοποίηση της περιουσίας του Ελληνικού λαού;

Τα παραπάνω τα θέτω ως μερικά παραδείγματα ριζικών ανατροπών που πρέπει να γίνουν ή και να συνεχίσουν στη χώρα μας.

Πρώτον, αν θέλουμε να ξεφύγουμε από τη διαχρονική υφέρπουσα κρίση.

Δεύτερο, αν θέλουμε να αξιοποιείται το βιός και ο πλούτος της χώρας με αποτελεσματικό, αναπτυξιακό τρόπο για το δημόσιο συμφέρον.

Οφείλουμε να επαναδιαπραγματευτούμε το υπερβολικό πλεόνασμα που ζητούν οι δανειστές και να το εξαργυρώσουμε εγγυώμενοι, όλοι μας, όλοι μαζί, τις ριζοσπαστικές αλλαγές στο πελατειακό πολιτικό σύστημα. Είναι αυτή, η στρατηγική αντίληψη της Παράταξής μας.

Τέλος, για να κοιτάξουμε μπροστά πρέπει να έχουμε ένα κράτος με κανόνες ίδιους για όλους, χωρίς προνόμια για λίγους και ισχυρούς, με ισονομία, αξιοκρατία, διαφάνεια, λογοδοσία.

Δεν είναι τυχαίο ότι, μεγάλοι διανοητές, προσεγγίζοντας τις ταχύτατες και σύνθετες αλλαγές που γίνονται σήμερα  στον κόσμο, συνομολογούν ότι, θα προσαρμοστούν βιώσιμα οι χώρες που έχουν θεσμούς που λειτουργούν και κοινωνίες που χαρακτηρίζονται από συνοχή και αλληλεγγύη. Δηλαδή, εκείνες όπου έχει εμπεδωθεί κοινωνική δικαιοσύνη και κράτος δικαίου.

Είτε πρόσκειται για τον ερχομό της τεχνητής νοημοσύνης, είτε για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, είτε νέων πανδημιών, είτε γεωπολιτικών αλλαγών, το δημοκρατικό λειτουργικό κράτος είναι αυτό που θα μας δώσει την δυνατότητα ως έθνος να ανταπεξέλθουμε.

Και αυτό δεν θα γίνει απλά με μια καλή τεχνοκρατική στελέχωση του κρατικού μηχανισμού.

Γιατί χρειάζεται να χτυπηθούν νοοτροπίες, πελατειακές δεσμεύσεις και ισχυρά συμφέροντα.

Γι’ αυτό αποτελεί για εμάς, κρίσιμη παράμετρο Δημοκρατίας, η αυτονομία της πολιτικής.

Και συνακόλουθα, η αυτονομία, ιδεολογική και πολιτική της Παράταξής μας, που εγγυάται μια τέτοια προοπτική.

Η πράσινη ανάπτυξη , δεν μπορεί να σημάνει απλά την προστασία του περιβάλλοντος, όπως αναφέρατε ή μερικά μικρά νησιά να μετατραπούν σε πρότυπα ανανεώσιμης ενέργειας.

Απαιτείται – και αποτελεί υποχρέωσή μας από τη Συμφωνία του Παρισιού και από τους στόχους της βιώσιμης ανάπτυξης του ΟΗΕ, ένας εθνικός σχεδιασμός.

10 χρόνια πριν, προχωρήσαμε με τον Αη Στράτη προς την ανανεώσιμη ενέργεια. Δεν φτάνει.

Σήμερα, ένα ουσιαστικό πρώτο βήμα θα ήταν όλα τα νησιά μας μέχρι και την Κρήτη να γίνουν ενεργειακά αυτόνομα με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας με επόμενο μεγάλο βήμα την ηπειρωτική Ελλάδα.

Είναι κομμάτι της προοδευτικής ατζέντας, η μάχη απέναντι στην κλιματική κρίση.

Είναι κομμάτι της προοδευτικής ατζέντας, ο αγώνας ενάντια στην υπερσυγκέντρωση του πλούτου και την αύξηση της ανισότητας. 

Είναι κομμάτι της προοδευτικής ατζέντας, το θέμα της ισότητας ευκαιριών, το θέμα των δικαιωμάτων.

Μια ευνομούμενη πολιτεία για μας τους προοδευτικούς σημαίνει και την συμμετοχή όλων των πολιτών.

Στο πλαίσιο αυτό δεν μπορώ να μην υπογραμμίσω κ. Μητσοτάκη, πόσο σημαντική είναι η συμμετοχή των γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Δεν το λάβατε υπόψη όταν φτιάχνανε την κυβέρνηση σας.

Η προστασία των εργαζομένων ειδικά σήμερα με τις ευέλικτες μορφές εργασίας δεν μπορεί να επαφίεται στην καλή θέληση εργατών και εργαζομένων. Το κράτος έχει ουσιαστικότατο ρόλο στην προστασία των δικαιωμάτων τους.

Είδα,  ότι συμφωνείτε με την άποψη που έχω διατυπώσει από χρόνια, η Ελλάδα να γίνει κέντρο ευζωίας με έμφαση στον ποιοτικό τουρισμό.

Προϋπόθεση, όμως, είναι η Ελλάδα να γίνει τόπος ευζωίας των ίδιων των Ελλήνων 

Ένα νέο κοινωνικό, αλλά και πράσινο συμβόλαιο, είναι αδήριτη ανάγκη όχι μόνο εδώ αλλά και στην ΕΕ.

Μέσα σε αυτά τα πλαίσια θα κάνουμε μια τίμια και σκληρή αντιπολίτευση.

Και θα προτείνουμε λύσεις προοδευτικές.

Λύσεις για το δημόσιο και εθνικό συμφέρον

Η ψήφος μας για αυτές θα είναι αποκλειστικά.

Την εμπιστοσύνη θα πρέπει να την κερδίσετε από τον Ελληνικό λαό.

Ξέσπασε ο πατέρας του 27χρονου - Ζήτησε "συγγνώμη" για το έγκλημα

Για πρώτη φορά ο πατέρας του καθ’ ομολογίαν δολοφόνου της Αμερικανίδας βιολόγου Suzan Eaton στα Χανιά, σπάει τη σιωπή του, και ζητά συγνώμη για το τραγικό έγκλημα.

Συντετριμμένος ο πατέρας του 27 χρονου προσπαθεί να διαχειριστεί τα όσα έχουν αποκαλυφθεί τις τελευταίες ημέρες με πρωταγωνιστή το γιο του. Ο ίδιος όπως και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας του, είναι τα μεγάλα θύματα αυτή της τραγωδίας. 

Στην επικοινωνία που το Κεντρικό Δελτίο Ειδήσεων του STAR είχε μαζί του, ζητάει να τιμωρηθεί ο καθ' ομολογίαν δολοφόνος όπως ορίζει ο νόμος. «Ό,τι κάνει η δικαιοσύνη. Εμπιστεύομαι την ελληνική δικαιοσύνη», ενώ στη ερώτηση αν ζητάει «συγγνώμη» εκ μέρους του γιου του δήλωσε πως «ναι».

Η "συγγνώμη" του δράστη

Συγγνώμη ψέλλισε και ο 27χρονος δράστης βγαίνοντας από το γραφείο της ανακρίτριας το μεσημέρι της Παρασκευής. Οδηγείται πλέον στις φυλακές της Τρίπολης. Στην απολογία του είπε με κάθε λεπτομέρεια τι έγινε τη μοιραία μέρα. «Θόλωσα… Επηρεάστηκα από σκοτεινές δυνάμεις που με οδήγησαν σε κακές σκέψεις Όλα έγιναν μηχανικά. Πίστευα ότι θα συλληφθώ, ήξερα ότι θα βρουν τη γυναίκα στο σημείο που την πέταξα. Ήθελα όσες μέρες μου μένανε να είμαι με τη σύζυγο και τα παιδιά μου, γιατί ήξερα ότι δε θα τους ξαναέβλεπα» είπε.