Στις 27/5/2016 είχα επικοινωνήσει για τελευταία φορά μαζί σας και σας είχα εκφράσει την μεγάλη μου απογοήτευση για το γεγονός ότι η συνολική πτώση στα ποσοστά που είχαν στις Βουλευτικές Εκλογές του Μάη τα κόμματα εξουσίας ΔΗΣΥ, ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ, ήταν δυσανάλογα μικρότερη από το κακό που αυτά έχουν προξενήσει στην Κύπρο και το Λαό της τα τελευταία χρόνια. Είχα μάλιστα εκφράσει τον προβληματισμό μου αν τελικά άξιζε τον κόπο κάποιος να συνεχίσει να προσπαθεί να αφυπνίσει ένα λαό που υπνώττει βαθιά και δεν φαίνεται διαθετημένος να ξυπνήσει.
Οι πρόσφατες όμως εξελίξεις στο κυπριακό και ο κίνδυνος που υπάρχει η Κύπρος να βρεθεί σε μη αναστρέψιμες και ολέθριες περιπέτειες λόγω των κάκιστων και επικίνδυνων χειρισμών του Προέδρου Αναστασιάδη, με ανάγκασαν να κάνω δεύτερες σκέψεις και να επανέλθω. Τους ολέθριους χειρισμούς του Προέδρου ανέδειξε προχθές γραπτώς και ο εκ των μελών της διαπραγματευτικής ομάδας του κυπριακού, νομικός Πόλυς Πολυβίου.
Για 42 χρόνια συζητούμε με τους τούρκους το κυπριακό διολισθαίνοντας σταδιακά στις θέσεις τους που δεν είναι άλλες από αυτές που χάραξε και προνοούσε το εκ 5 σημείων Σχέδιο που συνέταξε το 1956 ο τούρκος συνταγματολόγος Νιχάτ Ερίμ για επανάκτηση της Κύπρου από την Τουρκία. Είναι οξύμωρο αλλά και συνάμα εξοργιστικό, γιατί ενώ οι πολιτικές μας ηγεσίες γνωρίζουν την ύπαρξη του σχεδίου αυτού, αντί να ομονοήσουν και να συνεργαστούν για να το αποτρέψουν, το χρησιμοποιούν ηθελημένα η άθελα τους σαν οδικό χάρτη.
To νέο μόρφωμα που θα προκύψει από την λύση στην βάση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ) θα είναι ένα κράτος μη λειτουργικό, μη δημοκρατικό ένα κράτος ρατσιστικό, το οποίο θα βασίζεται σε εξαιρετικά πολύπλοκες και πολυδάπανες δομές, καθ΄ ότι θα έχει 3 Κυβερνήσεις, 4 Βουλές, 3 Αστυνομίες, 3 δημόσιες υπηρεσίες, διπλούς ημικρατικούς οργανισμούς, διαρχία αξιωματούχων, πλήρη κατάργηση της αρχής της πλειοψηφίας στη λήψη αποφάσεων, και εισαγωγή αναρίθμητων ΒΕΤΟ στη λειτουργία όλων των εξουσιών του κεντρικού κράτους. Θα είναι ένα κράτος μη οικονομικά βιώσιμο και κατ’ επέκταση προτεκτοράτο της Τουρκίας και των ξένων.
Οι πρόνοιες της λύσης που ο Πρόεδρος Αναστασιάδης διαπραγματεύεται κρυφίως χωρίς να ενημερώνει το σύνολο της πολιτικής ηγεσίας και τον λαό θα είναι χειρότερες από αυτές που προνοούσε το σχέδιο Αναν το οποίο μας εκφόβιζε το 2004 ότι αν δεν το ψηφίζαμε θα επέρχετο μια νέα μικρασιατική καταστροφή. Ο Πρόεδρος μαζί με τις ηγεσίες του ΔΥΣΑΚΕΛ παραμένουν πιστοί θιασώτες της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας και επιστρατεύουν καθημερινά κάθε μέσο που διαθέτουν, συμπεριλαμβανομένων και κάποιων χειραγωγημένων Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας, και προσπαθούν να μας πείσουν με αστήριχτα επιχειρήματα για τα δήθεν τεράστια οφέλη που θα προκύψουν από την λύση στη βάση της ΔΔΟ. Μου προκαλεί μεγάλη απογοήτευση όταν ακούω τον Πρόεδρο και τους πέριξ αυτού παρατρεχάμενους, να αποκαλούν όσους προβληματίζονται για την λειτουργικότητα και την οικονομική βιωσιμότητα της λύσης αυτής, απορριπτικούς ή ότι δήθεν δεν θέλουν λύση. Προκειμένου δε να κάμψουν την αντίσταση τους, προπαγανδίζουν καθημερινά εφαρμόζοντας το τρίπτυχο ΣΥΣΚΟΤΙΣΗ – ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΜΟΣ – ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ.
Και ενώ Πρόεδρος και ΔΥΣΑΚΕΛ υποστηρίζουν ξεκάθαρα αυτή την καταστροφική για την Κύπρο λύση, και ετοιμάζονται για πενταμερή στην Νέα Υόρκη, με ενδεχόμενο νέων παραχωρήσεων και δεσμεύσεων σε βάρος του κυπριακού ελληνισμού, το κόμμα του ΔΗΚΟ, του μπαμπά Τάσου και τώρα του υιού Νικόλα.... εξακολουθεί να μας το παίζει διπλοπόρτι υποστηρίζοντας την ΔΔΟ με το δήθεν σωστό περιεχόμενο. Δεν είναι όμως σε θέση να μας εξηγήσουν ποίο μπορούσε να είναι το σωστό περιεχόμενο μιας τόσο εκτρωματικής και ρατσιστικής λύσης. Ο υιός Νικόλας χρησιμοποιώντας τον αμύθητο πλούτο που του κληροδότησαν οι γονείς του, περιφέρεται καθημερινά κάποια πουλημένα και χειραγωγημένα ΜΜΕ και μας το παίζει ‘’ο από μηχανής θεός’’ που θα σώσει την Κύπρο. Το μόνο που στην πραγματικότητα ενδιαφέρει τον Νικόλα, όπως και τότε τον μπαμπά του είναι η κατάκτηση της εξουσίας και τίποτα άλλο. Το ύφος και το λεκτικό που χρησιμοποιεί καθημερινά ο Νικόλας παραπέμπει σ’ ένα κακομαθημένο και ανεύθυνο έφηβο και όχι σε ένα ώριμο και υπεύθυνο πολιτικό. Ξεχνά ο Νικόλας ότι είναι η φιλοδοξία του μπαμπά Τάσου να γίνει Πρόεδρος και του ιδίου προσωπικά που έβαλε το ΑΚΕΛ και τον ανεκδιήγητο Δημήτρη Χριστόφια στο παιχνίδι της εξουσίας με όλα τα γνωστά καταστροφικά για τον τόπο αποτελέσματα.
Ας αντιληφθούν επιτέλους οι ηγεσίες των 3 μεγάλων κομμάτων ότι η πολιτική που ακολουθούσαν για δεκαετίες στο εθνικό θέμα ήταν παντελώς λανθασμένη και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια την Κύπρο στην αγκαλιά της Τουρκίας. Είμαι σίγουρος ότι γνωρίζουν ότι η πολιτική αυτή ήταν και είναι λανθασμένη και καταστροφική αλλά δεν θέλουν να το παραδεχθούν και να απομυθοποιηθούν. Εν ολίγοις προτιμούν αντί να χρεωθούν το πολιτικό κόστος της λανθασμένης τους πολιτικής και να αλλάξουν πορεία για να σώσουν την Κύπρο, συνεχίσουν να παίζουν το παιχνίδι της Τουρκίας. Εγώ αυτό δεν το αποκαλώ λανθασμένη πολιτική στάση αλλά εσχάτη προδοσία. Η πολιτική στην Κύπρο έχει καταντήσει δυστυχώς ένα χωράφι γενικής βοσκής, ένα μενού αλα κάρτ και ότι ήθελε προκύψει. Ο εκάστοτε πρόεδρος με την εκλογή του εφάρμοζε και εφαρμόζει πολιτικές του ποδαριού και του άρπα κόλα χωρίς όραμα, σχεδιασμό και στρατηγική στόχευση, με αποτέλεσμα να έχουμε εγκλωβιστεί σε μια καταστροφική και αδιέξοδη πορεία
Με την ίδια προχειρότητα που οι εκάστοτε κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου χειρίστηκαν το θέμα της οικονομίας με αποτέλεσμα Ελλάδα και Κύπρος να πτωχεύσουν, με την ίδια προχειρότητα χειρίστηκαν και το Κυπριακό. Η καταστροφή της οικονομίας όμως θα μοιάζει με απλό κρυολόγημα μπροστά στις ολέθριες και μη αναστρέψιμες για τον τόπο συνέπειες που θα έχει η λύση στην βάση της ΔΔΟ.
Τα κόμματα είναι μια προέκταση των οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων συμφερόντων της άρχουςας τάξης και των ξένων κέντρων εξουςιας. Ως εκ τούτου ο λαός προσιδιάζει ένα κοπάδι προβάτων με αρχηγό τον τσέλιγκα. Ο τσέλιγκας ξέρει τι πρέπει να ταΐσει τα πρόβατα, πως να τα διαχειριστεί μέρα και νύχτα και ποτε θα τα θυσιάσει προς χρηματικό όφελος. Έτσι και οι ηγέτες των κομμάτων θυσιάζουν τους οπαδούς τους και τα εθνικά συμφεροντα κατα το δοκουν αρκεί τα μεγάλα συμφεροντα να το προστάξουν (βλέπε γαλογερμανικα συμφεροντα).
ReplyDelete