ΕΡΩΣ.. το φιλί στην ποίηση .. Της Γιώτας Ιωακειμίδου

ΓΙΏΤΑ ΙΩΑΚΕΙΜΊΔΟΥ 

το φιλί στην ποίηση.

Πάντα θα θυμάσαι το πρώτο σου φιλί . Ποτέ όμως το δάκρυ. Δεν έχει ταυτότητα, δεν προειδοποιεί, δεν έχει χρόνο. Είναι σύντροφος διαρκής. Σαν την τρυφερή σου αγκαλιά, που σου δίνει αναπνοές. Σε κάνει να νοιώθεις. Να νοιώθεις με την επαφή, όχι άλλα λόγια, περιττά. Αυτά δεν κάνουν τη ζωή; Ένα δάκρυ, μια αγκαλιά, ένα φιλί. Ίσως αυτά να μας ενώνουν πιο πολύ. Το φιλί ενέπνευσε πολλούς ποιητές....
Ούτε απόψε πανσέληνος ,ένα κομμάτι λείπει το φιλί σου ( Γ.Ρίτσος )
Γρατζουνάει το πρώτο σου φιλί, όπως το πρώτο ποίημα. Κι είναι οι δυο αυτές αγριμάδες που, αν συμπέσουν και κάνουν καινούριο φεγγάρι, μπορεί να ξαναγραφτεί απαρχής η ιστορία του κόσμου.
Ο. Ελύτης
Άγγιξέ με, φίλα με, μύρισέ με
Κρύψου μέσα μου, κατοίκησέ με.
Μ. Γκανάς
Θα το νηστέψω το φιλί ώσπου να με φιλήσεις
Μ. Γκανάς (Άσμα ασμάτων)
Πριν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως. Πριν απ’ τον Έρωτα, έρωτας. Κι όταν σε πήρε το φιλί, Γυναίκα Ο.Ελυτης