Κυριακή, 8 Ιουνίου 2014
Ο μεγάλος Έλληνας ποιητής της άγονης
γραμμής, ο Γιώργος Γαβαλάς από την
Ηρακλειά Κυκλάδων
Ανοίγεις το στόμα σου να τραγουδήσεις
Κι η φωνή βγαίνει λυγμός
Πίσω σου ακουμπούν παλιοί παραδεισένιοι φίλοι
Δεν ξέρω που να σ’ ανταμώσω
Το βρακί λεπτά διακόσια
η σάρκα δραχμαί …
η σάρκα δραχμαί …
Μηδέν
Στενότης αδελφέ
Στενότης
Πλησιάζει ο καιρός της ερήμωσης
Ο Γιώργος Γαβαλάς γεννήθηκε στην Αθήνα την χρονιά της μικρασιατικής καταστροφής. Είναι ο πλέον αναγνωρισμένος εκ των Ελλήνων που ασχολήθηκαν με την ποίηση έχοντας τελειώσει μόνο το δημοτικό σχολείο. Από την πρώτη του εμφάνιση στα “Ελεύθερα Γράμματα” (1946) με το ποίημα “Καρτερώντας τους Θεούς” που τιμήθηκε με δημόσιο εγκώμιο του “μεγάλου” Γιάννη Ρίτσου έως και σήμερα όπου ο “ποιητής της άγονης γραμμής” αναμετρά στα 92 του χρόνια τους στίχους του (παλιούς και νέους) με την ενδόμυχη σοφία των οικείων αλλά και με την κάμποση ματαιοδοξία των ανοίκειων παραθεριστών στις παραλίες του γενέθλιου νησιού του, ο Γιώργος Γαβαλάς είναι “μια ζωή ποίηση”.
Τα ομαδοποιημένα έγγραφα πιστοποιητικά, οι επίσημες συλλογές αυτής της ζωής, διασχίζουν τέσσερις δεκαετίες και δυο χρόνια, ξεκινώντας με τις μελαγχολικές Ζωγραφιές από το μακρινό δάσος (1949, Λογοτεχνική Γωνιά) και απολήγοντας στα αναπόφευκτα Επεισόδια (1991, Σοκόλης) την ύστατη ποιητική του σκέψη – παρακαταθήκη σχετικά με το “που και πώς πάμε”. Οι ανεπίσημες συλλογές αυτής της “μιας ζωής ποίηση” του Γιώργου Γαβαλά είναι η αναγνώριση προς το πρόσωπό του των “φίλων μιας ζωής”, των άλλων μεγάλων ποιητών της γενιάς του. Η πνευματική “παρέα” του: Μάρκος Αυγέρης, Νικηφόρος Βρεττάκος, Φοίβος Δέλφης, Τάσος Λειβαδίτης, Μιχάλης Κατσαρός, Μανώλης Αναγνωστάκης, Κλείτος Κύρου και άλλοι πολλοί…
Η αληθινή, η διαρκής παρέα του ποιητή της άγονης γραμμής είναι η ανάγκη να δείξει αυτό που έρχεται και να υποδείξει το “που και το πώς” σε αυτούς που δεν ξέρουν, δεν θέλουν και δεν μπορούν να δουν, η μόνη παρέα κάθε αληθινού, διαρκούς ποιητή. Και αυτή την παρέα (της ανάγκης) ο ποιητής τη τιμά με όλη τη δύναμη του είναι του: μοιράζοντας απλόχερα και εξηγώντας γενναιόψυχα στους απλούς ανθρώπους της Ηρακλειάς Κυκλάδων, του μοναδικά άγριου γενέθλιου τόπου, την σπάνια δυνατότητα της ποίησης να μετατρέπει τα ρέοντα της συγκυρίας σε ανεκτίμητους οιωνούς.
Είναι βέβαιο ότι η τιμή ανταποδίδεται. Καταρχάς επί της ουσίας, μιας και
οι μόνιμοι κάτοικοι της άγονης γραμμής, των άγονων γραμμών, είναι
ζωές – γενιές ολόκληρες εξοικειωμένοι με την εκτίμηση των οιωνών. Σε
ότι δε αφορά την έμπρακτη, την απτή ανταπόδοση, αποτυπώνεται στην
έκδοση του Ημερολογίου 2014 του Συνδέσμου των εν Αθήναις
Ηρακλειατών (τηλέφωνο επικοινωνίας 210 7628893) που είναι
ολοκληρωτικά αφιερωμένη στον Γιώργο Γαβαλά, στον δικό τους
ποιητή. Σε αυτόν που μια ζωή ολάκερη ήταν και είναι αχθοφόρος της
ανάγκης να δείξει αυτό που έρχεται και να υποδείξει το “που και το
πώς” σε αυτούς που δεν ξέρουν, δεν θέλουν και δεν μπορούν να δουν…
Το ψωμί λεπτά ογδόντα
Το τυρί δραχμαί μία
Στενότης αδελφέ
Στενότης
Στις παγωμένες τρώγλες
Οι αράχνες πλέκουν τους ιστούς
Πλησιάζει ο καιρός της ερήμωσης
*από το ποίημα ΣΤΕΝΟΤΗΣ ΑΔΕΛΦΕ, κάποιες δεκαετίες πριν, σαν σήμερα
No comments:
Post a Comment