Αδιέξοδη και επικίνδυνη Κυβερνητική πολιτική.
Αδύναμη και ενοχική αντιπολίτευση.
Αθήνα, 3 Απριλίου 2015
Δύο μήνες μετά τις εκλογές η χώρα συνεχίζει να πορεύεται σε μια αδιέξοδη πορεία.
Χωρίς σχέδιο, χωρίς πυξίδα, χωρίς αίσθηση των πραγματικά μεγάλων προβλημάτων, η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ανακυκλώνει την απογοήτευση, το φόβο και την τυφλή πρόσκρουση με την πραγματικότητα.
Οι προεκλογικοί λεονταρισμοί μετατρέπονται σε επανάληψη των όρων των προηγούμενων μνημονίων. Οι λέξεις αλλάζουν και το επικοινωνιακό παιχνίδι καλύπτει την ουσία της πολιτικής. Διαφορετικές πολιτικές γραμμές συγκρούονται μεταξύ τους, ο ένας Υπουργός αναιρεί τα λεγόμενα του άλλου και το Μαξίμου όλων μαζί, οι προεκλογικές δεσμεύσεις αναβάλλονται για το απροσδιόριστο μέλλον.
Οι ιδιωτικοποιήσεις θα γίνουν αλλά και δεν θα γίνουν, ο ΕΝΦΙΑ θα καταργηθεί αλλά και δεν θα καταργηθεί, το Δημόσιο θα αλλάξει παραμένοντας το ίδιο, η ανάπτυξη θα έρθει εκτός και αν δεν έρθει, ο κατώτατος μισθός θα αυξηθεί, όχι άμεσα, αλλά σε βάθος χρόνου.
Η κρίση στρατηγικής και σοβαρού σχεδιασμού αντιμετωπίζεται με όξυνση του εσωτερικού διχασμού, την ίδια στιγμή που φαινόμενα ακραίου εθνικισμού υιοθετούνται από πλευρές της κυβερνητικής πολιτικής.
Η Βουλή μετατρέπεται σε αμφιθέατρο φοιτητικής συνέλευσης, και προτάσεις σαν και αυτή της εξεταστικής για τα μνημόνια λειτουργούν σαν ασπίδες προστασίας των πραγματικών ενόχων για την καταστροφή της χώρας (βλέπε Κυβερνήσεις Καραμανλή).
Η ανασφάλεια μεγαλώνει , το ίδιο και η απογοήτευση, για το μέλλον μιας χώρας που η τύχη της παίζεται στα ζάρια, μικρών και ανίκανων πολιτικών, που ρυθμίζουν τις επιλογές τους με τα μάτια στραμμένα στις εσωκομματικές ισορροπίες, ξεχνώντας τα μεγάλα και σοβαρά προβλήματα της χώρας.
Η αντιπολίτευση εγκλωβισμένη στα δικά της αμαρτήματα, αλλά και τα αποτελέσματα των αντιλαϊκών πολιτικών της ως Κυβέρνηση, αδυνατεί να πείσει.
Στο χώρο της λεγόμενης Κεντροαριστεράς η ομίχλη πυκνώνει επικίνδυνα. Τα αδιέξοδα που έχουν δημιουργηθεί εξαιτίας της έλλειψης στρατηγικής και της πολιτικής απαξίωσης δεν μπορούν να λυθούν με οργανωτισμούς κάθε τύπου, ούτε με κινήσεις κορυφών που δεν έχουν προβολή στην κοινωνία και το λαό.
Η απουσία συγκροτημένου, αξιόπιστου και οργανωτικά δυνατού σοσιαλιστικού σχηματισμού στη χώρα στοιχίζει στο λαό.
Απέναντι στη βαβέλ των πολιτικών απόψεων που συνιστούν τον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ και τα ενοχικά και αδύναμα υπολείμματα του άλλοτε κραταιού σοσιαλιστικού κόμματος της χώρας, οι πραγματικά προοδευτικές δυνάμεις της χώρας οφείλουν να συγκροτήσουν ΑΜΕΣΑ τη δική τους πολιτική και οργανωτική πρόταση. Με όρους κοινωνίας , με ξεκάθαρα προοδευτικό πολιτικό πρόσημο και με στόχο την διόρθωση της πορείας της χώρας.
Τεχνικοί διχασμοί, προσωπικές φιλοδοξίες, απολίτικες συγκρούσεις και δευτερεύουσες αντιθέσεις πρέπει να δώσουν τη θέση τους σε κινήσεις ενότητας, ανασυγκρότησης, ανανέωσης και αυτοσεβασμού μιας μεγάλης ιστορικής πορείας .
Και δεν υπάρχει πολύς χρόνος.
Επιτέλους κυβερνήστε.
ΕΛΕΟΣ. Οδηγούμαστε σε ΧΑΟΣ
Αδύναμη και ενοχική αντιπολίτευση.
Αθήνα, 3 Απριλίου 2015
Δύο μήνες μετά τις εκλογές η χώρα συνεχίζει να πορεύεται σε μια αδιέξοδη πορεία.
Χωρίς σχέδιο, χωρίς πυξίδα, χωρίς αίσθηση των πραγματικά μεγάλων προβλημάτων, η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ανακυκλώνει την απογοήτευση, το φόβο και την τυφλή πρόσκρουση με την πραγματικότητα.
Οι προεκλογικοί λεονταρισμοί μετατρέπονται σε επανάληψη των όρων των προηγούμενων μνημονίων. Οι λέξεις αλλάζουν και το επικοινωνιακό παιχνίδι καλύπτει την ουσία της πολιτικής. Διαφορετικές πολιτικές γραμμές συγκρούονται μεταξύ τους, ο ένας Υπουργός αναιρεί τα λεγόμενα του άλλου και το Μαξίμου όλων μαζί, οι προεκλογικές δεσμεύσεις αναβάλλονται για το απροσδιόριστο μέλλον.
Οι ιδιωτικοποιήσεις θα γίνουν αλλά και δεν θα γίνουν, ο ΕΝΦΙΑ θα καταργηθεί αλλά και δεν θα καταργηθεί, το Δημόσιο θα αλλάξει παραμένοντας το ίδιο, η ανάπτυξη θα έρθει εκτός και αν δεν έρθει, ο κατώτατος μισθός θα αυξηθεί, όχι άμεσα, αλλά σε βάθος χρόνου.
Η κρίση στρατηγικής και σοβαρού σχεδιασμού αντιμετωπίζεται με όξυνση του εσωτερικού διχασμού, την ίδια στιγμή που φαινόμενα ακραίου εθνικισμού υιοθετούνται από πλευρές της κυβερνητικής πολιτικής.
Η Βουλή μετατρέπεται σε αμφιθέατρο φοιτητικής συνέλευσης, και προτάσεις σαν και αυτή της εξεταστικής για τα μνημόνια λειτουργούν σαν ασπίδες προστασίας των πραγματικών ενόχων για την καταστροφή της χώρας (βλέπε Κυβερνήσεις Καραμανλή).
Η ανασφάλεια μεγαλώνει , το ίδιο και η απογοήτευση, για το μέλλον μιας χώρας που η τύχη της παίζεται στα ζάρια, μικρών και ανίκανων πολιτικών, που ρυθμίζουν τις επιλογές τους με τα μάτια στραμμένα στις εσωκομματικές ισορροπίες, ξεχνώντας τα μεγάλα και σοβαρά προβλήματα της χώρας.
Η αντιπολίτευση εγκλωβισμένη στα δικά της αμαρτήματα, αλλά και τα αποτελέσματα των αντιλαϊκών πολιτικών της ως Κυβέρνηση, αδυνατεί να πείσει.
Στο χώρο της λεγόμενης Κεντροαριστεράς η ομίχλη πυκνώνει επικίνδυνα. Τα αδιέξοδα που έχουν δημιουργηθεί εξαιτίας της έλλειψης στρατηγικής και της πολιτικής απαξίωσης δεν μπορούν να λυθούν με οργανωτισμούς κάθε τύπου, ούτε με κινήσεις κορυφών που δεν έχουν προβολή στην κοινωνία και το λαό.
Η απουσία συγκροτημένου, αξιόπιστου και οργανωτικά δυνατού σοσιαλιστικού σχηματισμού στη χώρα στοιχίζει στο λαό.
Απέναντι στη βαβέλ των πολιτικών απόψεων που συνιστούν τον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ και τα ενοχικά και αδύναμα υπολείμματα του άλλοτε κραταιού σοσιαλιστικού κόμματος της χώρας, οι πραγματικά προοδευτικές δυνάμεις της χώρας οφείλουν να συγκροτήσουν ΑΜΕΣΑ τη δική τους πολιτική και οργανωτική πρόταση. Με όρους κοινωνίας , με ξεκάθαρα προοδευτικό πολιτικό πρόσημο και με στόχο την διόρθωση της πορείας της χώρας.
Τεχνικοί διχασμοί, προσωπικές φιλοδοξίες, απολίτικες συγκρούσεις και δευτερεύουσες αντιθέσεις πρέπει να δώσουν τη θέση τους σε κινήσεις ενότητας, ανασυγκρότησης, ανανέωσης και αυτοσεβασμού μιας μεγάλης ιστορικής πορείας .
Και δεν υπάρχει πολύς χρόνος.
Επιτέλους κυβερνήστε.
ΕΛΕΟΣ. Οδηγούμαστε σε ΧΑΟΣ
