γράφει ο Γιώργος Δαμιανός
Σαγιονάρα στα γιαπωνέζικα σημαίνει “αντίο”. Αυτός ο γιαπωνέζικος χαιρετισμός θα γίνει γνωστός στη Δύση, μετά το β’ παγκόσμιο πόλεμο, όταν ο Αμερικανός συγγραφέας James Albert Michener (1907; – 1997) έγραψε το μυθιστόρημα “sayonara”. Η λέξη, όμως, θα φτάσει στα λαϊκά στρώματα το 1957, όταν ο σκηνοθέτης Joshua Logan θα μεταφέρει το μυθιστόρημα του Michener στη μεγάλη οθόνη και θα σημειώσει πολύ μεγάλη επιτυχία για τα δεδομένα της εποχής του. Πρόκειται για μία ρομαντική αμερικάνικη ταινία με τον Μάρλον Μπράντο, στο ρόλο ενός Αμερικανού πιλότου, που ερωτεύεται μία γιαπωνέζα (την Ουμέκι Μιγιόσι). Κατά το σενάριο ο Μπράντο θα εγκαταλείψει την αγαπημένη του, εξ ου και ο “δακρύβρεχτος” τίτλος “σαγιονάρα” (: αντίο).
Καλά όλα αυτά, αλλά τι σχέση έχει ο χαιρετισμός, το μυθιστόρημα και η ταινία με τα τα υποδήματα/ παντόφλες*; Κατά σύμπτωση οι γιαπωνέζες ηθοποιοί της ταινίας φοράνε τα παραδοσιακά τους υποδήματα που μοιάζουν με τις παντόφλες (αργότερα, κυρίως εμεις, οι Έλληνες, θα ονομάσουμε “σαγιονάρα” ) και από τότε θα σημειώσουν μεγάλη εμπορική επιτυχία στη Δύση. Έπρεπε, βέβαια, να δώσουν και ένα όνομα σε αυτά τα υποδήματα και τι το πιο εύκολο από τον τίτλο της ίδιας της ταινίας : Sayonara. Φαίνεται πάντως ότι η λέξη παρέμεινε, κυρίως, στην Ελλάδα, αφού οι αγγλόφωνοι τα ονομάζουν: flip-flops, γαλλ.: Tong, ιταλ: infradito.
Για την Ιστορία της ταινίας, η Μιγιόσι θα γίνει η πρώτη Ασιάτισσα που θα πάρει το βραβείο Όσκαρ. το υπόλοιπο Cast: Marlon Brando (Lloyd ‘Ace’ Gruver), Patricia Owens (Eileen Webster), Red Buttons (Joe Kelly), Miiko Taka (Hana-ogi), Ricardo Montalban (Nakamura)
* Η παντόφλα, πιθανόν, ετυμολογείται από το πάντα + φελλός (: εξ ολοκλήρου από φελλό)
Πηγή Περιοδικό 24 Γράμματα
