Άρθρο του Θ.Πάγκαλου. Η έξοδος από την κρίση

02 Dec 2013 12:34 pm 

Οι λαϊκιστές και οι κάθε είδους ανεγκέφαλοι που αποδίδουν αποκλειστικά στον εξωτερικό παράγοντα το οικονομικό και κοινωνικό αδιέξοδο που αντιμετωπίζουμε είναι σε βαθιά πλάνη. Ομως παράλληλα δεν είναι λάθος ότι υφίσταται μια γενικότερη κρίση της ευρωπαϊκής οικονομίας, μέσα στην οποία εντάσσεται οργανικά η ύφεση της ελληνικής οικονομίας. Με άλλα λόγια, η θεσμική μας ανικανότητα και η πολιτική μας αδυναμία υλοποίησης συγκεκριμένων μέτρων, για να επέλθουν διαρθρωτικές αλλαγές, που έχουν τόσο καθυστερήσει ώστε να καθίστανται αυτονόητες, είναι παράγοντες απαραίτητοι για να κατανοήσει κανείς το βάθος και τη διάρκεια της ύφεσης της ελληνικής οικονομίας. Δεν είναι όμως αρκετή προϋπόθεση, που σημαίνει ότι αυτές οι προσαρμογές ακόμη και αν υλοποιηθούν δεν επαρκούν για να μπούμε στον δρόμο της αυτοτροφοδοτούμενης ανάπτυξης.

Τι άλλο χρειάζεται;

Σε μια διεθνοποιημένη και εξαρτημένη από την ευρωπαϊκή αγορά οικονομία όπως είναι η ελληνική, καθοριστική είναι η επίδραση των επιλογών που γίνονται στην Ευρώπη και κυρίως τη Γερμανία.

Η χώρα αυτή κυβερνάται με καθολική ομοφωνία και συναίνεση γύρω από έναν άξονα που είναι κοινός με τον έναν ή τον άλλον τρόπο σε όλες τις πολιτικές παρατάξεις: την οικονομική σταθερότητα. Η πολιτική της αποφυγής ελλειμμάτων και της ταχύρρυθμης κάλυψής τους με σοβαρές θυσίες όταν προκύπτουν, όπως π.χ. στην περίοδο της ενοποίησης, είναι πολιτικά αδύνατο να εγκαταλειφθεί από οποιονδήποτε πολιτικό συνδυασμό είναι ενδεχόμενο να προκύψει στο προβλεπτό μέλλον από την ετυμηγορία του γερμανικού λαού.

Η πολιτική της νομισματικής σταθερότητας έχει περάσει τα όρια της πολιτικής ορθοδοξίας και έχει γίνει ένα είδος ιδεολογικής και ηθικής αναφοράς. Ας μην περιμένουμε λοιπόν ότι «οι ενάρετοι», όπως βλέπουν τον εαυτό τους, Γερμανοί θα πεισθούν από τα δακρύβρεχτα επιχειρήματα των «αμαρτωλών» του Νότου, οι οποίοι μάλιστα σε μερικές περιπτώσεις, όπως είναι η ελληνική, δεν δείχνουν καν την πρόθεση να συνετιστούν για το μέλλον.

Το Σύμφωνο Σταθερότητας θα υπάρχει και θα εφαρμόζεται αυστηρότερα στο μέλλον. Αυτό είναι το δίδαγμα που προέκυψε από την παρούσα κρίση και είναι εμπεδωμένο πλέον στη συνείδηση των Γερμανών και άλλων λαών του ευρωπαϊκού Βορρά.

Ακόμη όμως και αν μείνουμε σε ένα εγωιστικό περιβάλλον επιστροφής στη μεμονωμένη εθνικιστική υπερηφάνεια για τις επιδόσεις της κάθε χώρας χωριστά, η ύφεση στον Νότο δημιουργεί ανισορροπίες και αδιέξοδα που τελικά αρχίζουν να επηρεάζουν και το αναπτυξιακό κέντρο της Ευρώπης. Γι’ αυτό ισχυρός είναι παντού ο προβληματισμός προς δύο κατευθύνσεις:

Η πρώτη αφορά την εσωτερική γερμανική κατανάλωση, εάν ασκηθεί μια πολιτική χαλάρωσης των περιορισμών των μισθών και ημερομισθίων. Στη Γερμανία θα αυξηθεί η εσωτερική ζήτηση πρώτα απ’ όλα βέβαια σε ό,τι αφορά τα γερμανικά προϊόντα αλλά και για τους παραδοσιακούς και εγκατεστημένους εμπορικούς εταίρους της Γερμανίας, ένας από τους οποίους είναι και η Ελλάδα. Οι αποφάσεις όμως αυτές εξαρτώνται από τους συσχετισμούς δυνάμεων στο Bundestag και η δυνατότητα επιρροής που έχουν η κυβέρνηση και οι υπόλοιπες ελληνικές πολιτικές δυνάμεις είναι μικρή.

Η δεύτερη κατεύθυνση θα μπορούσε να είναι η παλιά δοκιμασμένη συνταγή της εξισορρόπησης της ανάπτυξης στο όνομα της συνοχής και της σύγκλισης των πρώην εθνικών οικονομιών ώστε να μειωθούν οι ανισότητες και κυρίως να πάψουν να υπάρχουν διαφορετικές ταχύτητες που οδηγούν σε απόκλιση τις μεγάλες περιοχές της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αυτό προϋποθέτει κοινοτική χρηματοδότηση δομικού χαρακτήρα επενδύσεων κυρίως στον τομέα των μεταφορών και των τηλεπικοινωνιών, της σύγχρονης έρευνας και της νεωτερικής τεχνολογίας.

Το σύνολο αυτών των πολιτικών προϋποθέτει, με τη σειρά του, την αύξηση των ιδίων πόρων της κοινότητας, οι οποίοι είναι σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά απαράδεκτα ανεπαρκείς και για το μέγεθος της κοινότητας των «27» και για τις μεγάλες ανισότητες που έχουν προκύψει από την υπερχρέωση του Νότου και την είσοδο των κατεστραμμένων από τον κομμουνισμό περιοχών της Ανατολής.

Προς την κατεύθυνση αυτή φρονούμε ότι θα ήταν σκόπιμο να αναπτυχθεί ο αναπτυξιακός προβληματισμός στη χώρα μας και βεβαίως να αναπτυχθούν αντίστοιχες πρωτοβουλίες από την κυβέρνηση οι οποίες θα μπορούσαν να είναι το κύριο χαρακτηριστικό της Ελληνικής Προεδρίας.

Ποιος ακούει ποιον; Άρθρο του Θεόδωρου Πάγκαλου

 

Είχα την ευκαιρία να εκδηλώσω την απορία μου για το μένος της δημοσιογραφικής και πνευματικής μας ηγεσίας εναντίον της «κακιάς Αμερικής» που παρακολουθούσε τα τηλέφωνα της αθώας φίλης μας Ανγκελας Μέρκελ. Θεώρησα την αντίδραση αυτή, που είχε υιοθετηθεί από όλα σχεδόν τα μέσα ενημέρωσης, καταπληκτικό δείγμα της ανισορροπίας που διέπει τον δημόσιο διάλογο στην ταλαιπωρούμενη χώρα μας.

Δεν ήταν δυνατόν να οφείλεται σε ρατσισμό ή, για να το πούμε ευγενικότερα, σε λαϊκίστικες εθνοκεντρικές τάσεις. Οι Αμερικανοί δεν είναι ούτε Εβραίοι ούτε Τούρκοι ούτε Σλάβοι ή άλλοι προαιώνιοι εχθροί του ελληνισμού και της ορθοδοξίας. Οι τελευταίοι που κατέκτησαν και κατέστρεψαν τη χώρα μας και αιματοκύλησαν τον ελληνικό λαό ήταν βεβαίως οι Γερμανοί. Οι Αμερικανοί ήταν από τις πρώτες χώρες που αναγνώρισαν τη νέα Ελλάδα μετά την Επανάσταση του 1821. Η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας και η Χάρτα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αφού είχαν εμπνεύσει σε μεγάλο βαθμό τη Γαλλική Επανάσταση, φώτισαν τον Ρήγα και τον Κοραή και ήταν η βάση των πρώτων επαναστατικών κειμένων ήδη στην Εθνοσυνέλευση του Αστρους. Οι Αμερικανοί πολέμησαν μαζί μας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και προσέφεραν μεγάλη βοήθεια για να διασωθούν από τη σφαγή οι συμπατριώτες μας στη Σμύρνη και σε άλλα σημεία της μικρασιατικής ακτής με τα πολεμικά τους πλοία. Στον Β’ Παγκόσμιο οι Αμερικανοί μαζί με τους Σοβιετικούς ήταν ο αποφασιστικός παράγοντας που έγειρε τη ζυγαριά υπέρ των Δημοκρατιών και οδήγησε στη συντριβή του ναζισμού και του φασισμού. Αμέσως μετά το τέλος του πολέμου οι Αμερικανοί μάς έσωσαν από την πείνα και τις αρρώστιες και κυρίως μας έσωσαν από την κομμουνιστική επανάσταση που θα μας οδηγούσε σήμερα σε κάποιου είδους αλβανική ή βουλγαρική κατάσταση.

Αλλά και πρόσφατα ο πρόεδρος Ομπάμα και η κυβέρνησή του πήρε επανειλημμένα θέση υπέρ της ανάγκης να στηριχθεί η ελληνική οικονομία και να παραμείνει η Ελλάδα στο ευρώ. Δεν είμαι εγώ βέβαια αυτός που θα θυμίσω στους αντιμνημονιακούς διανοούμενους και δημοσιογράφους ποια ήταν η στάση της κυρίας Μέρκελ, της γερμανικής κυβέρνησης και του γερμανικού Τύπου την ίδια περίοδο.

Βασάνισα πολύ το μυαλό μου για να βρω τα αίτια της αντιαμερικανικής θύελλας που είχε εξαπολύσει η κυρίαρχη διανόηση γύρω από το θέμα της παρακολούθησης των τηλεφώνων. Στη χώρα μας η διανόηση αυτή αποτελείται κατά κύριο λόγο από όχι εντελώς μετανοημένους κομμουνιστές και από πάσης φύσεως μαρξιστές που ονειρεύονται ακόμα σήμερα το μεγάλο βράδυ της επανάστασης που θα τους δώσει την ευκαιρία να επιβάλουν την τυραννία τους. Το θέμα λύνεται μόνο με «μαρξιστική» ανάλυση. Η Αμερική είναι ο ηγέτης του ελεύθερου κόσμου. Αυτοί έχουν τα περισσότερα παγκοσμιοποιημένα μονοπώλια, αυτοί διαθέτουν μια αναμφισβήτητη πρωτοπορία πολλών δεκαετιών στη σύγχρονη τεχνολογία. Αυτοί έχουν την πιο ανοικτή, την πιο προοδευτική, την πιο προβληματισμένη κοινωνία και διανόηση στον κόσμο. Αυτοί, είτε το θέλουμε είτε όχι, είναι το μέλλον όλων μας και όχι βέβαια οι κάθε είδους Λαφαζάνηδες ή Κωνσταντόπουλοι ή Στρατούληδες. Ακόμα και ο ίδιος ο Μέγας Τσίπρας πάει εκεί και εκθέτει τα όνειρά του και τη στρατηγική του για το μέλλον και αυτοί τον ακούν με προσοχή – ίσως κάνοντας και λίγο την πλάκα τους – και δεν του πετάνε γιαούρτια ή άλλα αντικείμενα ακόμη και όταν λέει εγώ πηδάω (I hop) αντί εγώ ελπίζω (I hope). Γιούρια λοιπόν πάνω στους Αμερικάνους.

Αλλά ας φύγουμε τώρα από το αγαπημένο μας χωριό για να δούμε τι πραγματικά γίνεται. Πώς της ήρθε ξαφνικά της Μέρκελ να ανακαλύψει ότι κάποιοι παρακολουθούν τα τηλεφωνά της; Είναι γνωστό εδώ και δεκαετίες ότι όλοι παρακολουθούν τα τηλέφωνα όλων, για να μη μιλήσω για τη δική μας ΕΥΠ και φάω και άλλη μήνυση για εσχάτη προδοσία από στέλεχος του ΠαΣοΚ.

Καλά, δεν ήξερε η Μέρκελ ότι κάθε τόσο ένας έλληνας δημοσιογράφος παρακολουθούσε διάφορα τηλέφωνα και οι κασέτες πωλούνταν σωρηδόν στην Ομόνοια, στο Μοναστηράκι και άλλες τέτοιες περιοχές μαζικής ενημέρωσης;
Δεν ήξερε η κυρία Μέρκελ αυτό που προ δεκαετίας είχε αναλύσει στην ευρωπαϊκή αντιπροσωπεία μέσα στο Πεντάγωνο ο σύμβουλος του προέδρου Μπους και περιγράφω στο άρθρο μου στο «Βήμα» της προηγούμενης Κυριακής;

Δεν ήξερε η κυρία Μέρκελ ότι η κυρία Θάτσερ – άλλη σιδηρά κυρία της πολιτικής – είχε απαγορεύσει βιβλίο άγγλου ανώτατου κατασκόπου ο οποίος περιέγραφε λεπτομερώς πώς οι Εγγλέζοι παρακολουθούσαν τα τηλέφωνα όλων των συμμάχων και φίλων τους;

Δεν ήξερε η κυρία Μέρκελ ότι κάθε πρωί στο γραφείο της υπάρχει η έκθεση των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών, που κατά τις απόψεις των ειδικών έχουν ξεπεράσει σε ικανότητες όλους τους άλλους και κατατάσσονται μετά τους Αμερικανούς και τους Ρώσους στο παγκόσμιο αυτό παιχνίδι;

Τα τηλέφωνα τη μάραναν ξαφνικά; Νομίζω ότι η απάντηση είναι απλά ότι μια ισχυρή και αλαζονική Γερμανία εγκαθιστά την ηγεμονία της με οικονομικές μεθόδους σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη. Εχει φτάσει στο σημείο που επιδιώκει πια να κοιτάξει στα μάτια τις ΗΠΑ ως ισότιμος εταίρος. Μια νικήτρια αλλά αδύναμη κυρία Μέρκελ – και γιατί δεν έχει αυτοδύναμη πλειοψηφία και αναγκάζεται να συμμαχήσει με τους Σοσιαλδημοκράτες τους οποίους καταφρονεί και γιατί γενικεύονται οι αντιδράσεις στην πολιτική της στον βαθμό που επιδεινώνονται οι οικονομικές ανισορροπίες σε όλο τον ευρωπαϊκό Νότο – καταφεύγει στη γνωστή, παλιά μέθοδο συσπείρωσης της κοινής γνώμης.
Κολακεύει τον εθνικισμό, το «πατριωτικό φιλότιμο» των Γερμανών και εκεί συναντάει τους δικούς μας λαϊκιστές και πατριδοκάπηλους για να φωνάξουν όλοι μαζί «Αμερικάνοι, ωτακουστές των λαών»

.11 Nov 2013 10:16 am | admin

Αποκαλύψεις Πάγκαλου μετα την διακρισή του απο την ΕΕ.: Τι μας είπε ο σύμβουλος του Μπους για τον πόλεμο του σήμερα!!!

Ενδιαφέρον άρθρο
 του .κ Θ.Πάγκαλου

==================== 

Μονοπώλιο πληροφοριών

===================

03 Nov 2013 06:33 pm | admin

Τον περασμένο μήνα στη μεγάλη είσοδο της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, ο Πρόεδρος της Συνέλευσης Jean-Claude Mignon μου απένειμε μια τιμητική διάκριση για τη συμμετοχή μου στις εργασίες του Συμβουλίου. Πήρα ένα ωραίο δίπλωμα και ένα μετάλλιο που έγραφε επάνω «HONORATUS» που στα λατινικά θα πει «ΕΠΙΤΙΜΟΣ». Ηταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που συνειδητοποιούσα ότι ήμουν πια επίτιμος. Το συναίσθημα ήταν γλυκόπικρο. Κατά τα άλλα οι ομιλίες ήταν θερμές και εγκωμιαστικές και ήταν παρόντες όλοι οι βουλευτές της ελληνικής αντιπροσωπείας πλην του Αντιπροέδρου της Βουλής κυρίου Δραγασάκη. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως ήταν παρών και οι Ανεξάρτητοι Ελληνες και η ΔΗΜΑΡ και όλοι οι άλλοι.

Στο Συμβούλιο της Ευρώπης πήγαινα κατά κανόνα όταν το ΠαΣοΚ ήταν στην αντιπολίτευση και μερικές φορές όταν ο Πρωθυπουργός κύριος Κώστας Σημίτης με απέλυε από την κυβέρνηση. Με το ένα και το άλλο (εισηγήσεις, ομιλίες, σχέδια αποφάσεων, συμμετοχή σε επιτροπές και αποστολές) φαίνεται ότι άφησα ένα ίχνος στη λειτουργία του Οργανισμού, που είναι ο μόνος που συγκεντρώνει όλη την Ευρώπη με τη γεωγραφική της έννοια, χωρίς καμία εξαίρεση.

Παράλληλα σύχναζα στο Παρίσι στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση της Δυτικοευρωπαϊκής Ενωσης που ασχολείτο εκείνη την εποχή με τα αμυντικά προβλήματα της Ευρώπης.

Εκτός από τη συνεδρίαση στο Παρίσι αυτή η δραστηριότητα είχε και ένα άλλο θέλγητρο. Κάθε δύο χρόνια ευρωπαϊκή αντιπροσωπεία πήγαινε στην Ουάσιγκτον και καθόταν ένα δεκαήμερο συζητώντας με το Κογκρέσο, τον Λευκό Οίκο και εκπροσώπους του Πενταγώνου.

Το 2001, σύμβουλος του Μπους του νεότερου ήταν ο ήδη διαβόητος και κακόφημος στην Ελλάδα καθηγητής Richard Perle. Ο κύριος Perle, όταν δεν ήταν το κόμμα του στην εξουσία, ήταν στέλεχος του τουρκικού λόμπι και είχε υιοθετήσει πολλές φορές ακραίες απόψεις της τουρκικής προπαγάνδας σε θέματα όπως το Κυπριακό και οι ελληνοτουρκικές σχέσεις. Είχα, πριν ξεκινήσω για το ταξίδι, συγκεντρώσει σε ένα μικρό δοκίμιο μερικές πληροφορίες που απεδείκνυαν πόσο εμπαθής υποστηρικτής της Τουρκίας ήταν. Τελικώς δε μου χρειάστηκαν γιατί ο Perle, που είχε αποκτήσει το προσωνύμιο «άρχοντας του σκότους» (prince of darkness) όταν είχε προτείνει να ρίξουν οι ΗΠΑ μια ατομική βόμβα στο Χάνοϊ, δεν ασχολήθηκε ούτε με τα ελληνοτουρκικά ούτε με το Κυπριακό.

Είχε προηγηθεί η πρώτη επέμβαση των Αμερικάνων στο Ιράκ. Τα στρατεύματά τους τότε είχαν σταματήσει 60 χιλιόμετρα από τη Βαγδάτη. Είχαν αφήσει τον Σαντάμ Χουσεΐν ατιμώρητο αλλά είχαν επιβάλει ζώνη απαγορεύσεως πτήσεων (non fly zone) σε διάφορες περιοχές του Ιράκ. Η επέμβαση αυτή είχε γίνει παράνομα, δηλαδή χωρίς απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και χωρίς απόφαση του ΝΑΤΟ, πράγμα που είχε αποξενώσει πολλούς συμμάχους. Ο Perle αφού μας ενέκλεισε σε ένα καλώς φυλασσόμενο υπόγειο του Πενταγώνου μας ανέλυσε τα εξής:

- Ο πόλεμος έχει αλλάξει πλέον χαρακτήρα. Δεν γίνεται για εδάφη αλλά για να τσακίσει το ηθικό του αντιπάλου αποδιοργανώνοντας την οικονομία και την κοινωνία του και υπονομεύοντας τον τρόπο ζωής του.
- Ο εχθρός είναι ανάμεσά μας, βρίσκεται παντού. Δεν διακρίνεται με εμφανή στοιχεία όπως στολές και σήματα.
Δεν υπάρχει κήρυξη πολέμου. Ο πόλεμος έχει κηρυχθεί και θα διαρκέσει για πάντα ή τουλάχιστον για όλο το προβλεπτό μέλλον.
- Δεν έχει νόημα η απάντηση. Το χτύπημα πρέπει να δίνεται προληπτικά. Η άμυνα να προηγείται της επίθεσης.
- Προϋπόθεση ανταπόκρισης στις επιταγές του σύγχρονου πολέμου είναι η έγκαιρη ύπαρξη αποκλειστικών πληροφοριών. – Να ξέρεις πού, πότε και ποιος σχεδιάζει να σε χτυπήσει ώστε να τον χτυπήσεις εσύ πρώτος.
- Επιβάλλεται λοιπόν το μονοπώλιο των πληροφοριών. Σύμμαχοι που δεν διαθέτουν το απαραίτητο τεχνολογικό επίπεδο είναι άχρηστοι. Αν τους δώσεις τις πληροφορίες που έχεις προκαταβολικά είναι δυνατόν να γίνουν επικίνδυνοι εκθέτοντας το προληπτικό χτύπημα.

Με βάση αυτόν τον συλλογισμό ο Perle κατέληξε στο συμπέρασμα ότι πρέπει να αλλάξει ο χαρακτήρας του ΝΑΤΟ και κάθε είδους συμμαχίας. Οσοι διαθέτουν την τεχνολογική πρωτοπορία πρέπει να μπορούν να αυτονομηθούν. Η αλληλεγγύη των άλλων εξυπακούεται και στηρίζεται στην ιδεολογική και πολιτική σύμπτωση απόψεων χωρίς να υπάρχει ή να μπορεί να υπάρξει κοινή επιχειρησιακή βάση. Αναγκάστηκα τότε να πω στη συζήτηση που ακολούθησε ότι ο «πρίγκιπας του σκότους» μας είχε προσφέρει μεγάλη υπηρεσία ξεκαθαρίζοντας το τοπίο αλλά ότι η υποστήριξη των απόψεών του από οποιονδήποτε αιρετό εκπρόσωπο ευρωπαίων πολιτών θα ήταν εντελώς εκτός πραγματικότητας και ότι εν πάση περιπτώσει οι ακροατές του δεν ήταν στρατιωτικοί ή πολιτικοί γραφειοκράτες αλλά αιρετοί που δεν είχαν τη δυνατότητα να αποκρύπτουν ορισμένες πλευρές της πραγματικότητας από τους ψηφοφόρους τους.

Τα γράφω αυτά σήμερα για να δείξω ότι πέρα από τα επεισόδια και τις αποκαλύψεις που διανθίζουν την καθημερινότητά μας υπάρχουν ουσιαστικότατες αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο οι ΗΠΑ βλέπουν τον υπόλοιπο κόσμο.

Ευρώπη δεν υπάρχει χωρίς αλληλεγγύη. Άρθρο του Θεόδωρου Πάγκαλου

28 Oct 2013 09:27 am

Η μεγάλη περιπέτεια της ευρωπαϊκής ενοποίησης άρχισε αμέσως μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η βασική ιδέα που κυριαρχούσε στο μυαλό των προδρόμων και προφητών ήταν η αποφυγή μιας μελλοντικής σύγκρουσης ανάμεσα στη Γαλλία και τη Γερμανία που με ιδεολογικά και ιστορικά πέπλα θα κάλυπτε στυγνά οικονομικά συμφέροντα. Και στον Α’ και στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ο έλεγχος της βιομηχανικής ζώνης που αποτελούσαν στα γαλλογερμανικά σύνορα το Ρουρ, η Σααρλάνδη, η Λωρραίνη, ο Βορράς και τα παράλια της Μάγχης, τα ολλανδικά λιμάνια και τα ανθρακωρυχεία του Βελγίου, είχαν άμεση σχέση με τη βάση της βαριάς βιομηχανίας που ήταν εκείνη την εποχή ο άνθρακας και ο χάλυβας. Οποιος ήλεγχε αυτή την περιοχή, κυριαρχούσε στην ευρωπαϊκή βιομηχανία και έθετε υποψηφιότητα για την παγκόσμια ηγεμονία.

Ο Jean Monnet, ο Konrad Adenauer, ο Βέλγος Spaak και ο Ιταλός De Gasperi είχαν διαφόρων ειδών ιδεολογικούς προσανατολισμούς και κοινωνικές ευαισθησίες. Είχαν όμως ένα κοινό χαρακτηριστικό: ήταν πραγματιστές. Δεν ήθελαν να διακινδυνεύσουν το όραμά τους με πρόωρες και παρακινδυνευμένες πρωτοβουλίες. Ηθελαν να προχωρήσουν με συγκεκριμένα επιτεύγματα, που κάθε φορά θα συγκέντρωναν την υποστήριξη της πλειοψηφίας του πληθυσμού κάθε χώρας.

Ετσι, στην Κοινότητα Ανθρακα και Χάλυβα προστέθηκε η Ενιαία Αγορά και στον βαθμό που αυτή προχωρούσε έγινε αισθητή η ανάγκη μιας Ενιαίας Αγροτικής Πολιτικής. Δεν έχουμε εδώ τον χρόνο να περιγράψουμε όλες τις δραστηριότητες που τα κράτη-μέλη εγκατέλειψαν βαθμιαία ώστε να ασκηθούν σε υπερεθνικό επίπεδο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις Βρυξέλλες. Ιστορικά, και θα έλεγα παγκόσμια, δεν υπάρχει κανένα προηγούμενο εθελοντικής βαθμιαίας εγκατάλειψης εθνικής κυριαρχίας. Τα περισσότερα ευρωπαϊκά έθνη προέρχονται βέβαια από συγχωνεύσεις, όργανο όμως αυτών των συγχωνεύσεων ήταν πάντα η ένοπλη βία. Απειρα είναι τα παραδείγματα που θα μπορούσαμε να αναφέρουμε για να αποδείξουμε αυτόν μας τον συλλογισμό. Είναι η πρώτη φορά που η πολιτική ενοποίηση ενός αριθμού λαών είναι αποτέλεσμα συμβατικής υποχρέωσης που υπεγράφη ελεύθερα και χωρίς καταναγκασμό από εκπρόσωπους του κάθε έθνους, που έχουν εκλεγεί δημοκρατικά με ανοιχτές και διαφανείς διαδικασίες.

Ολα αυτά βέβαια αποτελούν σταθμό στην ιστορία της ανθρωπότητας, δημιουργούν όμως παράλληλα υποχρεώσεις.
Κανένας λαός δεν έχει φτάσει σε σημείο αλτρουισμού που θα αποδεχόταν καθίζηση του βιοτικού επιπέδου του, ανατροπή των κοινωνικών ισορροπιών και κατάλυση της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας του πολίτη για να υπηρετήσει ένα φιλόδοξο πολιτικό σχέδιο υπερεθνικής πολιτικής ενοποίησης που μόνο στο μέλλον μπορεί να δικαιωθεί ή να κριθεί αυστηρά. Επιχειρήματα υπάρχουν πολλά υπέρ της ευρωπαϊκής ιδέας. Δυστυχώς ή ευτυχώς, όπως λένε οι ανεπανόρθωτοι Αγγλοι, «η πουτίγκα αποδεικνύεται όταν αρχίζεις να την τρως». Πρέπει λοιπόν να υπάρχει πουτίγκα. Εμείς θα λέγαμε και να γίνεται συνεχώς μεγαλύτερη και καλύτερης ποιότητας.

Βασικό χαρακτηριστικό της ευρωπαϊκής ενοποίησης ήταν μέχρι πρόσφατα – και πρέπει να ξαναγίνει – η συνοχή των κρατών-μελών. Χωρίς διορθωτικές κινήσεις σε θεσμικό επίπεδο, που θα οδηγήσουν στην ουσιαστική ανακατανομή του παραγόμενου πλούτου, το πολιτικό μέλλον της Ευρώπης είναι δυσθεώρητο. Ισως πολύ πιο σύντομα από ό,τι μπορούμε να φανταστούμε θα εμφανιστούν παλινδρομήσεις και ιδιαίτερα σοβαρά επεισόδια.

Η ελληνική κρίση λειτούργησε ως καταλύτης για την κατάσταση στην Κοινότητα, τώρα όμως πια η συζήτηση έχει γενικευτεί. Ως όφειλε, θα λέγαμε εμείς.

Εξάλλου η αλληλεγγύη είναι βασικό χαρακτηριστικό του ευρωπαϊκού πολιτισμού που μας ξεχωρίζει από άλλες μεγάλες ανθρώπινες κοινότητες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και η Ιαπωνία. Αυτή την ιδιαιτερότητα, χωρίς την οποία δεν υφίσταται λόγος ύπαρξης μιας Ενιαίας Ευρώπης, είναι ανάγκη να τη διακηρύξουμε πολιτικά ως αρχή μας, να την επιδιώξουμε συγκεκριμένα και να την καταστήσουμε στοιχείο της κυρίαρχης ιδεολογίας στις κοινωνίες μας.

Μια δημοσιογράφος εξοργίζει Πάγκαλο!!

Πριν λίγο "ανοίξαμε" ενα Ε-μαίηλ του Θεόδωρου Πάγκαλου που ομολογούμε μας ξάφνιασε..

Χωρίς περισσοτερα σχόλια το δημοσιεύουμε και δειτε στο τέλος και το σχόλιο   της κ.Κουναλάκη

Επιστολή προς την κα Κουναλάκη

10 Sep 2013 03:20 pm | admin

Κυρία Κουναλάκη,

Έχω επανειλημμένα πει και γράψει για ποιους λόγους θεωρώ την δεύτερη τετραετία Σημίτη περίοδο αποτυχίας. Επειδή φαίνεται να το αγνοείτε με την ευκαιρία ρίξτε και καμιά ματιά στο www.pangalos.gr όπου υπάρχουν όλα τα κείμενά μου μια και μου κάνετε την τιμή να ασχοληθείτε μαζί μου. Αναφέρομαι κυρίως στην πλήρη ανυπαρξία θεσμικών μεταρρυθμίσεων πολλές από τις οποίες εκκρεμούν ακόμα και αποτελούν περιεχόμενο του μνημονίου. Ο κ. Σημίτης είχε ο ίδιος επισημάνει αυτές τις μεταρρυθμίσεις και γράψει βιβλία για αυτές.

Η δεύτερη παράγραφός σας είναι ένα παραλήρημα το οποίο δείχνει οτι για κάποιο λόγο με μισείτε χωρίς να με γνωρίζετε. Θα μου επιτρέψετε να σας πω οτι έχω ασκήσει τα εξής επαγγέλματα: Επί 9 χρόνια Πανεπιστημιακός πέρασα όλες τις βαθμίδες μέχρι εκείνης του έκτακτου Καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Paris I Pantheon Sorbonne, από όπου και παραιτήθηκα για να επιστρέψω στη χώρα μου μετά το τέλος της δικτατορίας. Παρεμπιπτόντως θα πρέπει να γνωρίζετε ή αν δεν το γνωρίζετε ρωτήστε για να μάθετε, οτι για την αντιδικτατορική μου δράση η χούντα μου είχε αφαιρέσει την ελληνική ιθαγένεια. Μετά την επιστροφή μου εδικηγόρησα ως μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών από όπου επίσης η χούντα με είχε διαγράψει. Το 1981 εξελέγην Βουλευτής στην περιφέρεια Αττικής όπου οι πολίτες που προφανώς δεν έχουν την ίδια άποψη με εσάς, με εξέλεγαν συνεχώς επί 32 χρόνια, οπότε και αποφάσισα να αποσυρθώ.

Ακόμα και όταν «κατάφερα να ηττηθώ» το 1994 στον Δήμο Αθηναίων είχα πάρει το 46% των ψήφων των Αθηναίων στον δεύτερο γύρο και στον πρώτο γύρο ως υποψήφιος του απομονωμένου τότε ΠΑΣΟΚ 36%, ποσοστό που κανείς μη δεξιός υποψήφιος δεν έχει έκτοτε πετύχει. Ακόμα και ο κ. Καμίνης στον πρώτο γύρο πήρε μόνο 28%.

Δεν ξέρω αν μπορείτε να διανοηθείτε οτι υπάρχουν άνθρωποι που μπορεί να μην σκέπτονται ακριβώς όπως εσείς. Αυτό όμως που με ενόχλησε, και είναι και ο κύριος λόγος που ασχολούμαι μαζί σας, είναι η συκοφαντία, γιατί οι ανακρίβειες είναι πλήθος. Ουδέποτε έχω πει «όλους τους δημοσίους υπαλλήλους «κοπρίτες»». Έχω πει οτι όταν ένας κοπρίτης, ας μου συγχωρήσει η ντελικάτη ψυχή σας τον όρο – είναι αρχαίος ελληνικός – διοριστεί χατιρικά στο δημόσιο και μονιμοποιηθεί δεν έχει κανένα λόγο να πάψει να είναι κοπρίτης, αφού δεν φοβάται την απόλυση. Έχω διοικήσει πολύ περισσότερους δημοσίους υπαλλήλους από ότι μπορείτε να δείτε στα πιο κολασμένα όνειρά σας και πιστεύω οτι μια μεγάλη πλειοψηφία από αυτούς με τιμά με τη συμπάθεια και την αφοσίωσή τους, όπως ακριβώς και τον καιρό που συνεργαζόμασταν.

Δεν ξέρω πότε και από ποιον εζήτησα συμπαράσταση και δημοσιογραφική κάλυψη, ασφαλώς όχι από εσάς ή οποιονδήποτε μπορεί να σας γνωρίζει. Δεν θυμάμαι ποτέ να είχατε συμμετάσχει στην παρέα μου και να κουτσοπίναμε μαζί ώστε να ξέρετε οτι συνηθίζω τα σεξιστικά και ομοφοβικά υπονοούμενα. Για θέματα τέτοιου είδους έχω συγκρουστεί επανειλημμένα και με μεγάλο κόστος με τον λαϊκισμό, με τον οποίο ουδέποτε έχω συμπορευτεί. Επίσης ουδέποτε είπα οτι «η Γερμανία είναι οικονομικός γίγαντας με μυαλό νάνου». Δέστε και αυτό το κείμενο που είναι δημοσιευμένο και προϋπάρχει της σχετικής συζήτησης που είχε τότε γίνει.

Μια ιδιαίτερη μορφή ρατσισμού είναι ο ρατσισμός εναντίων των ανθρώπων που έχουν μεγάλη ηλικία. Κατά την άποψη των ρατσιστών του είδους σας οι άνθρωποι αυτοί πρέπει να ξεκουράζονται και να σιωπούν, να παίζουν με τα παιδιά και τα εγγόνια τους. Έτσι γλιτώνουν και την δυσάρεστη επίθεση τραμπούκων της πένας όπως εσείς. Λυπάμαι γιατί μου δόθηκε η ευκαιρία να ανακαλύψω την ύπαρξή σας. Θα σας ξεχάσω και ο λόγος είναι ότι θέλω να θυμάμαι το όνομά σας με άλλες πολύ προσφιλέστερες σε εμένα αναφορές.

Αναρωτιέμαι όμως, είναι δυνατόν «η Καθημερινή», που καθημερινά διαβάζω και που πραγματικά η παρουσία της είναι μια σημαντική παράμετρος της δυνατότητας να έχουμε κάποια ποιότητα στη ζωή μας, να χρησιμοποιεί ανθρώπους που με τόση ευκολία συκοφαντούν και υβρίζουν, όπως εσείς. Εκτός αν χωρίς να το θέλω κάποια στιγμή προκάλεσα άλλου είδους αντανακλαστικά αλλά τότε επιτρέψτε μου να σας πω οτι σας συγχωρώ και σας εύχομαι περαστικά.

Σχετικά με άρθρο της στην Καθημερινή (σύνδεσμος).

Η 3η Σεπτέμβρη1843,η 3η Σεπτέμβρη1974,η Τωρινή και ο Θόδωρος Πάγκαλος

Άρθρο του ΘΕΟΔΩΡΟΥ .ΠΑΓΚΑΛΟΥ με τίτλο ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΕΝΟΣ ΟΡΑΜΑΤΟΣ

Οταν μια 3η του Σεπτέμβρη, μια σχετικά ολιγομελής διαδήλωση επαγγελματιών φοιτητών και στρατιωτικών ανέβηκε στα ανάκτορα (το σημερινό κτίριο της Βουλής) και διεκδίκησε Σύνταγμα η απάντηση του ελέω Θεού μονάρχη Οθωνα ήταν ανέλπιστα θετική.

Ο Οθωνας δεν σκόπευε να τηρήσει τις δεσμεύσεις που είχε αναλάβει, όπως αποδείχτηκε στα χρόνια που ακολούθησαν ως την έξωσή του. Η ιδέα μιας περιορισμένης, δηλαδή συνταγματικής, μοναρχίας ήταν ξένη προς τον τρόπο του σκέπτεσθαι που επικρατούσε στις βασιλικές αυλές της Κεντρικής Ευρώπης, εκείνη την εποχή. Η διεκδίκηση της λαϊκής κυριαρχίας θα συνεχιζόταν και θα διευρυνόταν μέχρι να πάρει μορφή, με άλλη όμως δυναστεία, το πολίτευμα της Βασιλευόμενης Δημοκρατίας.

Συμβολικά βέβαια, η 3η του Σεπτέμβρη 1843 διατήρησε μια έντονη σημασία. Η αναφορά σε αυτήν κατά τη διάρκεια όλων των πολιτειακών περιπετειών που ακολούθησαν ήταν συχνή. Οταν ο Ανδρέας Παπανδρέου και οι άμεσοι συνεργάτες του αποφάσισαν τη δημιουργία ενός αυτοτελούς πολιτικού φορέα της κεντροαριστεράς ήταν φυσικό να επιλέξουν αυτή την ημερομηνία για να δημοσιεύσουν τη Διακήρυξη που στα χρόνια που ακολούθησαν όλο και περισσότεροι εμνημόνευαν ενώ όλο και λιγότεροι είχαν διαβάσει.

Είχε περάσει ένας και μισός μήνας περίπου από την ανατροπή της δικτατορίας. Ακόμα και το υπό απαγόρευση ΚΚΕ είχε αναπτύξει δραστηριότητα σε όλη τη χώρα και πραγματοποιούσε αξιοσημείωτες εκδηλώσεις. Τα εκλογικά δεδομένα είχαν λίγο – πολύ προσδιοριστεί. Οι νοικοκυραίοι που αποτελούσαν και αποτελούν, πιστεύω, την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος είχαν εκφραστεί με την ιστορική ρήση του Μίκη Θεοδωράκη «Ο Καραμανλής ή τα τανκς». Στον χώρο της κομμουνιστικής προέλευσης αριστεράς, το ΚΚΕ είχε κατακτήσει την πρωτοκαθεδρία και επιβάλει τον νόμο του σε μια «Ενωμένη Αριστερά» που ήταν προφανές ότι σε ελάχιστο χρονικό διάστημα μετά τις εκλογές θα διαλύετο εις τα εξ ων συνετέθη.

Στον Ανδρέα είχε προταθεί από τον ρεαλιστή Γεώργιο Μαύρο η ηγεσία της Ενωσης Κέντρου. Ο ρεαλιστής και μετριοπαθής καστελλορίζιος πολιτικός αναγνώριζε την ιδιοκτησία της οικογενείας στο οικογενειακό τρόπον τινά μαγαζί.

Αν ο Ανδρέας Παπανδρέου δεχόταν την πρόταση, εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που είχαν εμπεδώσει στα χρόνια της δικτατορίας την πεποίθηση ότι Δημοκρατία χωρίς διεκδίκηση της εθνικής ανεξαρτησίας και χωρίς πρόγραμμα κοινωνικών μεταρρυθμίσεων δεν ήταν δυνατόν να υπάρξει θα έμεναν άστεγοι και η Ελλάδα θα παρέμενε η μόνη χώρα της Ευρώπης χωρίς σοσιαλδημοκρατικό χώρο.

Η Διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη ικανοποιούσε αιτήματα που δεν είχαν ακόμα με σαφήνεια εκφραστεί.

Προσπαθούσε πάνω στην πείρα των αντιδικτατορικών αγώνων να οικοδομήσει μια προοπτική για το αύριο. Ηταν για εκείνη την εποχή και για αυτές τις συνθήκες οραματικό κείμενο.

Πολλοί χαρακτήρισαν τότε τον Ανδρέα Παπανδρέου «τυχοδιώκτη». Τότε, πολύ πριν κυβερνήσει, τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης και οι «αρμόδιες» υπηρεσίες τον κατέγραψαν ως «maverick», δηλαδή ως απρόβλεπτο. Ηταν αδιανόητο να υπάρχει ένας τέτοιος ηγέτης για όλους αυτούς που είχαν μάθει να συναλλάσσονται με μια υπόδουλη Ελλάδα ή με μια Ελλάδα που η πολιτική της ηγεσία είχε εκ των προτέρων προσδιορίσει στον εαυτό της όρια και σε ό,τι αφορά την κοινωνική πολιτική και σε ό,τι αφορά τις θεσμικές μεταρρυθμίσεις, αλλά κυρίως σε ό,τι αφορούσε τις διεθνείς πρωτοβουλίες και αναζητήσεις συμμαχιών. Η κακόβουλη ερμηνεία της καθυστέρησης της δημοσίευσης της

Διακήρυξης ήταν ότι όσοι συσπειρώθηκαν γύρω από τον Ανδρέα Παπανδρέου δυσκολεύονταν να συμφωνήσουν. Μια άλλη εκδοχή, ακόμα πιο άθλια, εξηγούσε ότι ο Παπανδρέου περίμενε πρώτα να ξεκαθαρίσει ο Καραμανλής τα χουντικά κατάλοιπα για να αναλάβει δράση στο προσκήνιο.

Πίστευα και πιστεύω ακράδαντα ότι ο μεγαλοφυής αυτός πολιτικός επερίμενε τον απαραίτητο χρόνο που θα επέτρεπε να εμφανιστούν τα πρώτα σημεία κόπωσης από την εμφάνιση στον χώρο του κέντρου του παλαιού σχήματος με τα παλαιά πρόσωπα και τις ίδιες ξεπερασμένες ρητορικού χαρακτήρα διακηρύξεις. Ταυτόχρονα περίμενε όσο χρειαζόταν για να κατασταλάξει η πικρία και η απογοήτευση μερικών εκατοντάδων στελεχών αλλά και χιλιάδων πολιτών σε όλη τη χώρα που διαπίστωναν ότι η ανανεωτική τάση στον χώρο της κομμουνιστικής προέλευσης αριστεράς δεν είχε τη δύναμη να απαλλαγεί από τις συναισθηματικές δεσμεύσεις του παρελθόντος και να πει το μεγάλο όχι στους οπαδούς του υπαρκτού σοσιαλισμού και στους κομματικούς γραφειοκράτες.

Οι μεγαλοφυείς αναδεικνύονται όταν ξεφεύγουν από τις ψηφοθηρικές σκοπιμότητες, αδιαφορούν για τις δημοσκοπήσεις και μπορούν να αναγνωρίσουν στα όρια μιας ερημικής και επίπονης διαδρομής την ανατολή του οράματος. Το όραμα του 1974 μερικοί το γιορτάζουμε κρυφά, βαθιά μέσα στην ψυχή μας. Αλλοι το καπηλεύονται. Ο λαός, πιστεύω, έχει αναγνωρίσει και τη μια και την άλλη συμπεριφορά. Περιμένει το διαφορετικό και ως τότε, όπως το 1975, αποφεύγει όπως-όπως το χειρότερο.

Πάγκαλος: Κακοήθης και προκατειλημμενος ο Σόιμπλε προς τη χωρα μας. '' Γερμανικές αποζημιώσεις.

Απο το γραφείο του πρωην αντιπροέδρου της Ελληνικής κυβέρνησης Θεόδωρο Πάγκαλο λάβαμε το παρακάτω ηλεκτρονικό μήνυμα,όπου και δημοσιεύουμε

Έχει πολύ ενδιαφέρον ο τρόπος με τον οποίο διεξάγεται η συζήτηση για τις γερμανικές αποζημιώσεις προς την Ελλάδα και τους Έλληνες υπηκόους με γενεσιουργό αιτία γεγονότα που προέκυψαν από την δράση των χιτλερικών δυνάμεων κατοχής. Όπως συνήθως επικρατεί άγνοια των πραγματικών γεγονότων, σύγχυση και έντονος συναισθηματισμός. Έτσι όμως προσφέρουμε για μια ακόμη φορά έδαφος για να αρνηθούν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους, όσοι πραγματικά ευθύνονται.

Δεν είναι τυχαίο ότι την τάση της πατριδοκάπηλης αρλουμπολογίας έσπευσε να ενισχύσει ο πολύς κ. Σόιμπλε συσχετίζοντας το ζήτημα με τις υποχρεώσεις που απορρέουν για την Ελλάδα από τα τρία μνημόνια και με την καθοριστική συμβολή της Γερμανίας στη συγκέντρωση των ποσών που λαμβάνουμε ως δανειακή βοήθεια. Θα λεγα μάλιστα ότι για πρώτη φορά αποκαλύφθηκε τόσο περίτρανα ότι ο κ. Σόιμπλε και κακοήθης και προκατειλημμένος απέναντι στην χώρα μας είναι.

Χάρηκα ιδιαίτερα όταν ο Υπουργός Εξωτερικών κ. Δημήτρης Αβραμόπουλος με μια ευγενική μεν, αλλά αποφασιστική δήλωση του ξεκαθάρισε ότι για την Ελλάδα οι δύο αυτοί χώροι επαφής μας με την Γερμανική οικονομία, το Γερμανικό κράτος και την κοινή γνώμη δεν έχουν ούτε μπορούν να έχουν καμία συνάφεια. Επειδή έχουμε ελλείμματα και χρέη, αναδιαρθρώνουμε την οικονομία μας, πρέπει να εκπληρώνουμε τις δεσμεύσεις που έχουμε αναλάβει στα πλαίσια των μνημονίων και αντιμετωπίζουμε το δυσχερέστατο πρόβλημα της ύφεσης, της υποαπασχόλησης και της φτώχειας.

Για να διεκδικήσουμε όμως με πιθανότητες επιτυχίας αυτά που όντως η Γερμανία μας οφείλει χρειάζεται ψυχραιμία, ειλικρίνεια και αποδέσμευση από τον εύκολο κατήφορο που είναι δυνατόν να δημιουργήσουν οι πλειοδοσίες και ο σωβινισμός. Η Γερμανία όφειλε μετά το τέλος του 2ου Παγκοσμίου πολέμου τρία διαφορετικά στην υπόσταση τους και στην ιδιοσυστασία τους ποσά:
-Πολεμικές επανορθώσεις που τα κράτη που ηττήθησαν καταβάλλουν τα κράτη που νίκησαν για να αποκατασταθούν οι ζημίες που προκάλεσαν οι πολεμικές επιχειρήσεις. Αυτές καθορίζονται με πολιτικά μέσα και σε ότι μας αφορά έχουν καθοριστεί και μέχρι ενός σημείου καταβληθεί.

- Αποζημιώσεις προς τα θύματα ή τις οικογένειες τους για τις συνέπειες εγκλημάτων πολέμου που διέπραξαν τα στρατεύματα του ηττηθέντος στο έδαφος χώρας που είχε υποστεί στρατιωτική κατοχή. Για το κεφάλαιο αυτό η Γερμανία είχε προβάλλει έντονες αντιδράσεις και έχει σημαντικά επιχειρήματα. Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι άλλο είναι το ηθικό και πολιτικό μέγεθος των εγκλημάτων και των συνεπειών τους και άλλο η νομική επιχειρηματολογία που μπορεί να οδηγήσει στην καταβολή αποζημιώσεων σε συγκεκριμένα πρόσωπα για συγκεκριμένες πράξεις. Καλό θα ήταν επίσης να ληφθεί υπόψη ότι όσο απομακρυνόμαστε από τις ημερομηνίες τελέσεως των πράξεων τόσο αδυνατίζει η αξίωση αποζημίωσης.

-Εντελώς διαφορετικό βέβαια είναι το ζήτημα του πρωτοφανούς στην ιστορία των διεθνών σχέσεων αναγκαστικού δανείου προς την Κεντρική Τράπεζα της Γερμανίας. Αυτά όντως κατεβλήθησαν, χρησιμοποιήθηκαν για την χρηματοδότηση επιχειρήσεων και της συντήρησης του γερμανικού στρατού κατοχής. Οι θεσμοί που δάνεισαν και δανείστηκαν είναι οι ίδιοι, το ποσό είναι συγκεκριμένο και η επ’ αυτού συζήτηση μπορεί να στηριχτεί σε πραγματικά περιστατικά και στην καλή πίστη.

Στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα δεν έχει νόημα να συζητήσουμε για το συγκεκριμένο ύψος αυτού του ποσού. Αυτό που προέχει είναι να αναγνωριστεί επί της αρχής η οφειλή και να γίνει αποδεκτή η αξίωση καταβολής του ποσού που οφείλεται και ενός λογικού ποσού τόκων για όλη αυτήν την περίοδο.

Αν είχαμε προωθήσει όλο αυτό το διάστημα αυτό το αίτημα χωρίς να μας εμποδίζουν γεγονότα όπως οι διακυμάνσεις της ελληνογερμανικής φιλίας, οι συγκρούσεις μέσα στην ευρωπαϊκή ένωση και άλλα εξωγενή στοιχεία θα είχαμε σήμερα αποτέλεσμα.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ

NEA ΣΕ 10''

NEWSROOM

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ

16:00 "Ξεπούλημα ΟΠΑΠ με μυωπικούς και ατελέσφορους χειρισμούς"

15:57 Τα σενάρια μείωσης των επιτοκίων του ευρώ

15:57 Κύπρος: Το Ανώτατο Δικαστήριο θα «κρίνει» την εκταμίευση της πρώτης δόσης

15:54 ΑΣΕΠ: Στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης η λίστα με τους 1.891 υπαλλήλους

15:53 «Ορφανές» από αγοραστή 50.000 εξοχικές κατοικίες

15:48 Συρία: Τσετσένοι οι απαγωγείς των δύο μητροπολιτών;

15:46 "Πυρά" Άκη κατά ΠΑΣΟΚ

15:45 Κούβα: Οι «Κυρίες στα Λευκά» θα παραλάβουν το Βραβείο Ζαχάρωφ του... 2005

15:44 Ανασφάλιστα ΙΧ: Μόλις 1 στους 10 το ασφάλισε!

15:43 ΕΤΕΠ: Δάνειο έως 100 εκατ. ευρώ στην Κύπρο

15:41 Μέρκελ: Κανείς δεν ήθελε να δώσει χρήματα στην Ελλάδα

15:40 Σταθεροποιητικές τάσεις στην αγορά εμπορευμάτων

15:28 Σε εξέλιξη επιχείρηση ΕΛΑΣ-ΣΔΟΕ για τα παράνομα φάρμακα

15:23 Ελκυστικός προορισμός για εύρεση εργασίας η Αλβανία

15:18 Διαμαρτυρία στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα για περιορισμούς στη διέλευση οχημάτων

15:15 Ο ΣΥΡΙΖΑ για το θάνατο της τροχονόμου

15:12 Δεν αναγνωρίζουν τη Β. Κορέα ως πυρηνική δύναμη οι ΗΠΑ

15:10 Σημαντική αποκλιμάκωση των spreads του ευρώ-Νότου

15:09 Ερντογάν: Στα τέλη Μαΐου η επίσκεψη στη Γάζα

15:08 Καμίνης: Λέει "ναι" στα ανοιχτά καταστήματα τις Κυριακές στο ιστορικό κέντρο

15:05 Συνάντηση Μπαρόζο - Κουβέλη με φόντο τις οικονομικές εξελίξεις

15:02 Βρετανία: Απειλή για στερλίνα και ευρώ η ανεξαρτησία της Σκωτίας

15:01 Και 1,2 turbo και υβριδικό

14:59 Πάπας Φραγκίσκος: Εκκληση για την απελευθέρωση των δύο ορθόδοξων μητροπολιτών

14:49 Απέτρεψαν τρομοκρατική επίθεση της αλ-Κάιντα στον Καναδά

14:39 Νέες συλλήψεις στους κόλπους της «Ακρόπολις Χρηματιστηριακή» για το χρέος-μαμούθ

14:39 Τα μυρμήγκια αλλάζουν καριέρες

14:28 Γαλλία: Ερευνες στη Λιβύη για την επίθεση στη γαλλική πρεσβεία στην Τρίπολη

14:25 Συνάντηση Κυπριανού - Παπούλια: Δεν υπήρξε αλληλεγγύη απέναντι στην Κύπρο

14:22 Ηλικιωμένος βρέθηκε νεκρός σε φωταγωγό

14:21 Κυψέλη: Ηλικιωμένος βρέθηκε νεκρός σε φωταγωγό πολυκατοικίας

14:19 Ολλανδία: Ελευθερος ο μαθητής για τη διαδικτυακή απειλή κατά σχολείου

14:17 Μπακογιάννη: Ελάχιστη η πρόοδρος της Τουρκίας στις διαφορες με Ελλάδα και Κύπρο

14:05 Μειώνονται έως 50% οι δομές πέντε υπουργείων

14:04 Στο κλαμπ των παντρεμένων ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης

14:01 Κρίση: Το 70% των Ιταλών αγοράζει τρόφιμα σε προσφορές

14:00 Ολλανδία: Ελεύθερος ο ύποπτος που συνελήφθη για τη διαδικτυακή απειλή σε σχολείο

13:57 ΕΕ: Η κινητικότητα των εργαζομένων προτεραιότητα της ελληνικής προεδρίας το 2014

13:56 Μπέπε Γκρίλο: Υπέρ μιας... γερμανικής εισβολής στην Ιταλία

13:54 Ιερώνυμος: Προσεύχομαι να λήξει η δραματική περιπέτεια των δύο ιεραρχών

13:53 Συμβούλιο της Ευρώπης: Η Τουρκία έχει ξεκινήσει μία σημαντική διαδικασία μεταρρυθμίσεων

13:50 Πάγκαλος: Αν με αναγκάσουν βιαίως να καταθέσω, θα τον «θάψω» τον Άκη

13:45 Χ.Γεωργιάδης: Η πώληση χρυσού δεν αποτελεί προτεραιότητα για την Κύπρο

13:42 Zeit: «Η Αθήνα πέφτει σε μελαγχολία»

13:42 «Δεν την είδα», δηλώνει η οδηγός που παρέσυρε και σκότωσε την τροχονόμο στην Κηφισίας

13:41 ΥΠΟΙΚ σε ΣΥΡΙΖΑ: Προκαλούν τον λαό με ανυπόστατα ψεύδη για τον ΟΠΑΠ

13:41 Ισπανία: Συλλήψεις δύο υπόπτων ως μέλη της αλ-Κάιντα

13:39 Στο... μικροσκόπιο του FBI η χήρα αλλά και η μητέρα των βομβιστών της Βοστόνης

13:38 Κατάρ: «Εντυσαν» αρχαία ελληνικά αγάλματα για να μην... σκανδαλίσουν!

13:36 Επίθεση με παγιδευμένο αυτοκίνητο στη γαλλική πρεσβεία στη Λιβύη

13:34 Οδηγός τυλίχθηκε στις φλόγες προσπαθώντας να σώσει τη νταλίκα του

13:33 «Έφυγε» ο θρύλος της φολκ μουσικής Ρίτσι Χέιβενς

13:32 Ιταλία: Οι προτάσεις των «σοφών» βάση για το σχηματισμό κυβέρνησης

13:30 Αβραμόπουλος: Στην ατζέντα της συνόδου του ΝΑΤΟ η απαγωγή των δύο Μητροπολιτών

13:28 «Σουηδική» επιχείρηση-σκούπα «σαρώνει» τα γκράφιτι από τη Θεσσαλονίκη

13:24 Σε χαμηλό 2 εβδομάδων το ευρώ, καθώς αυξάνεται η φημολογία για μείωση των επιτοκίων

13:23 Χέιγκελ: Οι ΗΠΑ θα εγγυηθούν την ασφάλεια του Ισραήλ στους «δύσκολους καιρούς»

13:20 Σχέδιο δράσης για τη στήριξη της απασχόλησης στη γεωργία

13:17 Μειωμένη κατά 5,5% ήταν το 2012 η τουριστική κίνηση προς τη χώρα μας από το εξωτερικό

13:13 Νέα συρρίκνωση της οικονομίας τον Απρίλιο δείχνει η έρευνα της Markit

13:10 Ο Κάμερον παίρνει θέση για το δάγκωμα του Σουάρες

12:43 Εντατικοποιούνται τα μέτρα ασφάλειας, αστυνόμευσης και τροχαίας για την έξοδο του Πάσχα

12:37 Εξαιρετικά δημοφιλείς στην Ευρώπη οι κινητήρες EcoBoost

12:35 Κροατία: Ενδιαφέρον της ExxonMobil για επενδύσεις

12:29 Πρεμιέρα Κουτσούμπα με σφοδρή επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ

12:28 Βήματα χαράς και αισιοδοξίας για τον 15χρονο Μανώλη από την Πάτρα

12:28 3 χρόνια μετά το διάγγελμα Παπανδρέου στο Καστελόριζο

12:26 Ινδία: «Κάτι φρικτό συμβαίνει στην κοινωνία μας»...

12:24 ΣτΕ: «Στοπ» ύψους 10.000 ευρώ για την προσφυγή των επίορκων

12:23 Ιράκ: Αιματηρές συγκρούσεις διαδηλωτών και δυνάμεων ασφαλείας στο Κιρκούκ

12:22 Μία στις τρεις γυναίκες υφίσταται οικονομική κακοποίηση

12:20 «HapiFork»: «Εξυπνο» πιρούνι μετράει την ταχύτητα με την οποία τρώμε

12:19 Κροατία: Θύμα οικονομικής βίας μία στις τρεις γυναίκες

12:18 Φόβοι για νέα επεισόδια στη Μανωλάδα - Προφυλακίστηκαν οι 3 επιστάτες και ο ιδιοκτήτης

12:18 Ένοπλες ληστείες σε σπίτια στην Kεφαλλονιά

12:16 Απήχθησαν ο Μητροπολίτης Χαλεπίου Παύλος και ο επίσκοπος Μαρωνιτών Ιωάννης

12:16 Χάρης Γεωργιάδης: «Η πώληση χρυσού αποτελεί δέσμευση, αλλά όχι προτεραιότητα»

12:14 «Εκρηκτική Λαμπρή» στο Ίδρυμα Ευγενίδου για μικρούς και μεγάλους

12:12 Υποχώρηση της ζήτησης για υπηρεσίες Catering

12:11 26χρονος φοιτητής βρέθηκε νεκρός σε σπήλαιο

12:09 «Σίγησε» η τραγουδίστρια των Divinyls, Chrissy Amphlett

12:09 Deloitte: Οι τράπεζες αμφιβάλλουν για την επίτευξη λογιστικής σύγκλισης

12:07 "Το κόμμα του Μάρκου" Μπαίνει στη γερμανική Βουλή

12:04 Συνεχίζεται στο Εφετείο της Πάτρας η δίκη για την απόπειρα εμπρησμού του "Ξενία"

12:03 Διαλεύκανση της επίθεσης στη γαλλική πρεσβεία στη Λιβύη ζητά ο Ολάντ

12:00 Βρέθηκε ο δολοφόνος του 38χρονου στην Πάτρα

12:00 Γερμανία: Ολοταχώς προς βουλή το κόμμα κατά του ευρώ

11:58 Λεφτά δεν υπάρχουν, υπάρχουν όμως κόμματα...

11:53 Θέσεις στη Ναυτιλία για 1.000 νέους με μισθό 800-1.000 ευρώ

11:53 Τι καιρό θα κάνει το Πάσχα

11:47 Αλλαγές στο ΔΣ της ΕΥΔΑΠ

11:42 Σλοβενία-Κροατία: Τέλος στη διένεξη για το κρασί Teran έβαλε Κομισιόν

11:40 Ολοκληρώθηκε η μεταβίβαση του 51% της ΚΑΕ στην Durfy

11:40 «Οι Αγγελοι» του Μαχαιρίτσα στο Gazoo για ένα βράδυ

11:38 Tablet που θα ελέγχεται με τη... σκέψη!

11:36 Μυτιλήνη: 17χρονος έμεινε παράλυτος γιατί χάλασε μηχάνημα στο χειρουργείο

11:25 Μεικτά πρόσημα στο Χρηματιστήριο, τράπεζες και ΟΠΑΠ στο επίκεντρο

11:23 Κυρώσεις σε 11 επιθεωρητές για ψευδή ενεργειακά πιστοποιητικά

11:20 Τον γάμο ομοφυλοφίλων θεσμοθετεί και η Γαλλία

11:18 Ιράν: Διαψεύδει η Τεχεράνη ότι εμπλέκεται στο σχεδιασμό τρομοκρατικής επίθεσης στον Καναδά

Πάγκαλος: «Η Βουλή έχει γεμίσει αλήτες, πολλοί από τους οποίους είναι δημοσιογράφοι

Ο Θεόδωρος Πάγκαλος είναι γνωστό ότι πάντα έχει προκλητικό λόγο, ειδικά όταν θέλει να γίνει καυστικός με κάτι το οποίο δεν του αρέσει.

Αυτή τη φορά στο στόχαστρό του βρέθηκαν οι δημοσιογράφοι - βουλευτές για τους οποίους μόνο καλές κουβέντες δεν είχε να πει.

Ειδικότερα, μιλώντας κατά τη διάρκεια της ραδιοφωνικής εκπομπής στην οποία μετέχει κάθε Τρίτη στον Βήμα Fm είπε μεταξύ άλλων:

«Στη Βουλή έχουν μαζευτεί αρκετοί αλήτες, μεταξύ των οποίων και πολλοί συνάδελφοί σας».

Στον αντίλογο των παριστάμεων δημοσιογράφων γιατί στοχοποιεί τους συγκεκριμένους, ο κ. Πάγκαλος απάντησε: «Τόσα χρόνια τα άλλα επαγγέλματα δεν τα έχουνε βάλει με τους βουλευτές. Οι ηθοποιοί π.χ. κάνουν τη δουλίτσα τους. Κάνει ο ένας τον κερατά, ο άλλος τον εραστή, όπως είναι ο ρόλος του. Οι δημοσιογράφοι, ο ρόλος τους είναι να βρίζουν τους πολιτικούς και ξαφνικά βλέπουνε Βουλή και μπουκάρουνε μέσα.

Μην αρχίσω και λέω ονόματα τώρα. Εχω εξαγριωθεί, τους βλέπω και το χειρότερο είναι ότι δεν ξέρουν να μιλήσουν!

Τα χειρότερα ελληνικά της Βουλής τα μιλάνε οι δημοσιογράφοι. Αυτοί γράφανε τόσον καιρό; Αλλά πού να μιλήσουν οι διορθωτές!»

.iefimerida.gr

Άρθρο του Θ.Πάγκαλου για την κρίση στην Κύπρο..

Λαβαμε και δημοσιεύουμε το παρακάτω email του πρώην αντιπροέδρου της κυβ. Θ. Πάγκαλου

«Η Κύπρος είναι αλλού»

01 Apr 2013 12:40 pm | admin

Πολλή συζήτηση έγινε και γίνεται για το πρόβλημα της κυπριακής οικονομίας. Οπως συνήθως, ο δημόσιος επικοινωνιακός χώρος κατακλύστηκε από ανίδεους, ημιμαθείς και φανατικούς. Ο καθένας από αυτούς υπεράσπιζε με πάθος τη δική του «αλήθεια» αδιαφορώντας τελείως για την πραγματικότητα. Κοινός παρονομαστής ήταν η εναρμόνιση με την κυρίαρχη στη χώρα μας αντικαπιταλιστική και αντιευρωπαϊκή ιδεολογία, με το συνεχώς διογκούμενο ιδεολογικό ρεύμα του εθνικοσοσιαλισμού.

Ο μέσος και συνήθως χωρίς ιδιαίτερη ενημέρωση πολίτης κατ’ αρχάς έχει σχηματίσει την εντύπωση ότι οικειοθελώς ευρωπαϊκοί θεσμοί και εθνικές κυβερνήσεις του Βορρά, με επικεφαλής τους αδίστακτους Γερμανούς, επέπεσαν μία φορά ακόμη επί της Κύπρου για να την καταστρέψουν. Αποσιωπάται έτσι ένα στοιχείο χωρίς το οποίο ξεστρατίζει ολότελα η συζήτηση, δηλαδή ότι η Κύπρος είναι αυτή που ζήτησε την ευρωπαϊκή παρέμβαση με τη χορήγηση δανείου 10 δισ. και πλέον ευρώ.

Αυτή η παράλειψη, πέραν του ότι τοποθετεί σε τελείως εσφαλμένη ηθική βάση τη σχέση μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας (δανειζόμενη) και ευρωπαϊκών κυβερνήσεων (δανειστές), είναι και το κλειδί για να απαντηθεί η απορία που καλοπροαίρετα διατυπώνεται από πολλούς: Αν το πολλαπλάσιο μέγεθος του τραπεζικού τομέα σε σχέση με το ΑΕΠ είναι καταδικαστέο, τότε γιατί κάθεται στο σκαμνί του ενόχου μόνο η Κύπρος και όχι και η Μάλτα ή το Λουξεμβούργο ή η φιλοδοξούσα να τις μιμηθεί Λετονία; Κανείς από τους δημαγωγούς και ψεύτες εθνικοσοσιαλιστές δεν τολμά να αρθρώσει την απλή αλήθεια. Οι χώρες αυτές δεν έχουν ζητήσει δανεικά. Δεν έχουν ανάγκη βοηθείας. Δεν έχουν ελλείμματα στον δημόσιο τομέα και υπερβολικό δημόσιο χρέος. Απλούστατα δεν είναι ανάλογες περιπτώσεις.
Ταυτόχρονα γίνεται μια προσπάθεια να ταυτιστεί το πρόβλημα της Κύπρου με το πρόβλημα της Ελλάδας και προτείνουν μερικοί στην κυπριακή ηγεσία να ακολουθήσει τα χνάρια των ελληνικών μνημονίων και να επιτύχει αντίστοιχα αποτελέσματα.

Η κακοήθεια των φορέων αυτής της άποψης έγκειται στο ότι τις πολιτικές αυτές που προτείνουν ως πανάκεια στους ατυχείς Κυπρίους οι ίδιοι τις καταπολεμούσαν λυσσωδώς όταν είχαν συζητηθεί ή και τώρα που έχουν εφαρμοστεί στην ελλαδική οικονομία. Αλλά δεν είναι μόνο κακοήθεις, είναι και τυχάρπαστοι, γιατί ο οποιοσδήποτε θα μπορούσε να δεχθεί την άποψη ότι η αποτυχία των διαπραγματεύσεων με την Ελλάδα, δηλαδή η άτακτη χρεοκοπία μας και η κατ’ ανάγκην αποχώρησή μας από το ευρώ, θα ήταν πλήγμα για την ευρωπαϊκή ενοποίηση που θα οδηγούσε την Ενωση πολλά χρόνια, ίσως δεκαετίες, πίσω. Αντίθετα, όμως, και ας με συμπαθούν οι αγαπημένοι και φίλοι Κύπριοι, ένα αντίστοιχο πιστωτικό γεγονός που θα αφορούσε την Κύπρο μάλλον ανακούφιση θα προσέφερε και στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο και αλλού.

Η Ελλάδα, χάρη στην επιτυχή αγορά από την Τράπεζα Πειραιώς των παραρτημάτων και υποκαταστημάτων εν Ελλάδι των κυπριακών τραπεζών, κάλυψε σε έναν βαθμό τη ζημιά που είχε κάνει το «κούρεμα» των ομολόγων που είχαν στη διάθεσή τους οι κυπριακές τράπεζες.

Η Ελλάδα θα συνεχίσει να είναι ο πρώτος πελάτης και ο πρώτος προμηθευτής της Κύπρου. Υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο και δεν βλέπω με ποιον τρόπο θα μπορούσε να ανατραπεί αυτή η σχέση. Τα ελληνικά πλοία, όλο και περισσότερα σε αριθμό και καλύτερης ποιότητας από τεχνολογική άποψη, θα εντάσσονται πάντα εν μέρει στην κυπριακή σημαία. Οι Κυπριακές Αερογραμμές θα συνεχίσουν να κάνουν με επιτυχία δρομολόγια και στον ελλαδικό χώρο. Τέλος, όλο και περισσότεροι Κύπριοι θα επισκέπτονται την Ελλάδα για σπουδές ή για τουρισμό και ελπίζουμε όλο και περισσότεροι Ελλαδίτες να πηγαίνουν στην Κύπρο.

Απλώς θα έπρεπε ίσως να προβλεφθεί μια καταναγκαστική επίσκεψη στην Κύπρο για όλους αυτούς τους άθλιους εθνικοσοσιαλιστές δημοσιογράφους, πολιτικούς ή καθηγητές πανεπιστημίων που αερολογούν γύρω από την Κύπρο σαν να είναι μια προέκταση του ελληνικού προβλήματος. Η Κύπρος έχει αυτονομία και ιδιαιτερότητα πολιτισμική και πολιτική. Ας τη σεβαστούμε επιτέλους.