Φτερούγισε έτσι αναπάντεχα, έτσι ξαφνικά η ψυχή της Απόδημης Κομπανίας.
Το θλιβερό μαντάτο, έφτασε γρήγορα σε όλη την Οικουμένη.
Έφυγε από κοντά μας ένα δικό μας παιδί, το καλύτερο παιδί, το καλύτερο βιολί, ο καλύτερος οργανοπαίχτης της παροικίας μας, ο Έκτορας Κοσμάς, σε ηλικία μόλις 44 χρόνων.
Εκτός από την ρεμπέτικη μουσική που υπεραγαπούσε και υπηρετούσε, αγαπούσε και το squash, μανιώδης παίκτης του αθλήματος. Μπαμπέσικα, όμως στο γήπεδο squash του Αμαρουσίου, κατά την διάρκεια του αγώνα του, τον πρόδωσε η καρδούλα του. Μάταια η Ολυμπιονίκης Αθανασία Τσουμελέκα, αλλά και όλοι οι παρευρισκόμενοι συναθλητές και φίλοι του, προσπαθούσαν να του προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες και να τον επαναφέρουν στη ζωή. Με τη λόγια αυτή τη στιγμή μπορείς να περιγράψεις τον αγαπημένο Έκτορα, τον Εκτοράκο, όπως συνήθιζα να τον αποκαλώ! Το σοκ, στην είδηση του ξαφνικού θανάτου του είναι πάρα πολύ μεγάλο. Η ψυχή της Απόδημης Κομπανίας, η ψυχή του Retreat, η ψυχή του πρώτου κέντρου "Ρεμπέτικο", που μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά είχαμε δημιουργήσει στην Μελβούρνη. Ακόμη έχω την εικόνα του στα μάτια μου που έμπαινε στο "ρεμπέτικο" κρατώντας το βιολί και ο κυρ. Κώστας ο πατέρας του το μπαγλαμαδάκι και αντί για καλησπέρα, με το χαμόγελο, άρχιζαν αμέσως τις ρεμπέτικες μελωδίες τους. 'Αλλωστε και πριν από αυτό, ποιός δεν τον είχε καμαρώσει στο Retreat, του Brunswick. Δεν υπήρχε περίπτωση να είσαι φοιτητής στην Μελβούρνη και να μην είχες πάει να απολαύσεις τον τότε πιτσιρίκο Έκτωρα, με την Ρεμπέτικη κομπανία. Πρωτεργάτης της Ρεμπέτικης μουσικής, στην Αυστραλία. Έπαιζε δεξιοτεχνικά όλα τα μουσικά όργανα, βιολί, μπαγλαμαδάκι, κ.λπ. Παλληκάρι, ντόμπρο, και αγνό, που δεν το αγάπησε μόνο όλη η Μελβούρνη, όλη η Αυστραλία, αλλά και όλη Ελλάδα. Όλοι τον αγαπήσαμε τόσο σαν άνθρωπο, όσο και σαν μουσικό. Τον καμαρώναν όλοι εδώ στην Ελλάδα, και τον απολάμβαναν, μέσα από διάφορα τηλεοπτικά αφιερώματα όπως το στην "υγειά σας" με τον Σπύρο Παπαδόπουλο, αλλά και στις διάφορες περιοδείες του , δίπλα σε μεγάλα ονόματα του ρεμπέτικου τραγουδιού, όπως ο Αγάθονας, ο Λεμπέσης, Ντουνιάς κ.α. Δυστυχώς, δεν βρίσκω κατάλληλα λόγια φίλε Εκτωράκο, να σε αποχαιρετήσω… Εδώ κανείς δεν τραγουδά κανένας δεν χορεύει ακούνε μόνο την πεννιά κι ο νους τους ταξιδεύει. Εκεί που πας χαρούμενος να είσαι δίπλα στην μουσική οικογένεια που αγαπούσες σίγουρα δίπλα στον Τσιτσάνη, τον Βαμβακάρη και άλλους ρεμπέτες… Θερμά Συλληπητήρια στην οικογένεια.
ΠΛΑΤΩΝΔΑΝΕΖΑΚΗΣ
ΑΘΗΝΑ
