«Θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε για λύση. Η εντολή από τον ελληνικό λαό δεν είναι εντολή δημιουργικής ασάφειας, είναι σαφέστατη: να τερματίσουμε τη λιτότητα»: με αυτή τη φράση –οδικό χάρτη για αυτήν την «τελική ευθεία», όπως την περιέγραψε ο ίδιος, ο Αλέξης Τσίπρας προσδιόρισε το δέον γενέσθαι της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ, τώρα που «αρχίζει η πραγματική διαπραγμάτευση», όπως είπε απευθυνόμενος στα μέλη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, αλλά και της Πολιτικής Γραμματείας.
Σε μια ομιλία που δεν την χαρακτήρισαν τόσο οι υψηλοί τόνοι, όσο η αποφασιστικότητα απέναντι στο κρίσιμο ραντεβού με την Ιστορία, ο πρωθυπουργός κατέδειξε τη διάθεση της ελληνικής πλευράς για έντιμη συμφωνία, κάτι που προϋποθέτει όμως τη μετατόπιση των δανειστών σε λογικές θέσεις («η συμφωνία δεν μπορεί να αποτελεί συνέχεια της μνημονιακής πολιτικής», διεμήνυσε εξάλλου).
Η πιο συχνά επαναλαμβανόμενη λέξη της ομιλίας Τσίπρα ήταν, ενδεχομένως, η «τετραετία» (μαζί με την εντολή για εξάντλησή της), επιλογή που στέλνει μηνύματα σε πολλούς αποδέκτες ασφαλώς. Ταυτόχρονα, ένα από τα σημεία της ομιλίας που χειροκροτήθηκαν ιδιαίτερα ήταν όταν ο Αλ. Τσίπρας είπε πως έφτασε, επιτέλους, η ώρα να πληρώσει την κρίση η ολιγαρχία, και όχι -όπως συνέβαινε ως τώρα- ο κόσμος της εργασίας.
Σε μια αναφορά με τη δική της, ιδιαίτερη σημασία, ο Αλ. Τσίπρας υπογράμμισε επίσης , «κάναμε τη γενναία επιλογή να αναλάβουμε τη διακυβέρνηση της χώρας, βλέποντας ότι η κατάσταση θα ήταν μη αναστρέψιμη» (ενν. αν παρέμεναν στην εξουσία οι μνημονιακές κυβερνήσεις). Και σε άλλο σημείο, «γνωρίζαμε από την αρχή πως δεν θα ήταν περίπατος». Ωστόσο, «δική μας ευθύνη και καθήκον, να σηκώσουμε το βάρος, όσο η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού θα στηρίζει τις προσπάθειές μας», είχε την ευκαιρία να σημειώσει με έμφαση.
Μια «σκληρή» αναφορά του Αλ. Τσίπρα ήταν όταν κατήγγειλε όχι το σχέδιο ταπείνωσης της κυβέρνησης -αυτό θα ήταν και το λιγότερο, όπως είπε- αλλά το σχέδιο ταπείνωσης ενός ολόκληρου λαού. Ενώ αλλεπάλληλες ήταν οι προσκλήσεις του προς την Ε.Ε. να ξεκαθαρίσει τη στάση της, να πάρει επίσης κρυστάλλινη θέση έναντι του ΔΝΤ αλλά και, όπως χαρακτηριστικά είπε, «να σταματήσει να πυροβολεί τα πόδια της». Εν τέλει πάντως, «η Ελλάδα δίνει μάχη για λογαριασμό της Ευρώπης και των λαών της», δήλωσε καταχειροκροτούμενος.
Ο πρωθυπουργός αναγνώρισε πάντως και καθυστερήσεις σε τομείς του κυβερνητικού έργου, όχι με αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης, όπως διευκρίνισε, τομείς στους οποίους προφανώς θα ριχτεί μεγαλύτερο βάρος από εδώ και πέρα, όπως υπονόησε. Οι τομείς αυτοί είναι: η μάχη κατά της φοροδιαφυγής, το μέτωπο κατά της διαφθοράς, με τον ομιλητή να κάνει ειδική αναφορά στις μνημονιακές εκείνες δυνάμεις που συνεχίζουν να ορίζουν πλευρές της οικονομικής και πολιτικής ζωής, κάτι που προφανέστατα πρέπει να σταματήσει.
Ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε κάνοντας απολογισμό της κατάστασης που παρέλαβε από την προηγούμενη κυβέρνηση κάνοντας συγκεκριμένα λόγο για «ασφυκτική κατάσταση για την οποία δεν φέρουμε ευθύνη», ενώ στη συνέχεια έκανε τον απολογισμό του κυβερνητικού έργου αυτού του πρώτου 5μήνου. Έφερε δε, και ένα παράδειγμα του ναρκοθετημένου πεδίου που άφησε πίσω της η προηγούμενη κυβέρνηση, καθώς είχε συμφωνήσει σε 3% πρωτογενές πλεόνασμα για το τρέχον έτος, άρα μέτρα 5,5 δις, μαζί με -αναγκαία συστατικά των μέτρων αυτά- συρρίκνωση της δημοκρατίας και αυταρχισμό.
Σε μια ομιλία που δεν την χαρακτήρισαν τόσο οι υψηλοί τόνοι, όσο η αποφασιστικότητα απέναντι στο κρίσιμο ραντεβού με την Ιστορία, ο πρωθυπουργός κατέδειξε τη διάθεση της ελληνικής πλευράς για έντιμη συμφωνία, κάτι που προϋποθέτει όμως τη μετατόπιση των δανειστών σε λογικές θέσεις («η συμφωνία δεν μπορεί να αποτελεί συνέχεια της μνημονιακής πολιτικής», διεμήνυσε εξάλλου).
Η πιο συχνά επαναλαμβανόμενη λέξη της ομιλίας Τσίπρα ήταν, ενδεχομένως, η «τετραετία» (μαζί με την εντολή για εξάντλησή της), επιλογή που στέλνει μηνύματα σε πολλούς αποδέκτες ασφαλώς. Ταυτόχρονα, ένα από τα σημεία της ομιλίας που χειροκροτήθηκαν ιδιαίτερα ήταν όταν ο Αλ. Τσίπρας είπε πως έφτασε, επιτέλους, η ώρα να πληρώσει την κρίση η ολιγαρχία, και όχι -όπως συνέβαινε ως τώρα- ο κόσμος της εργασίας.
Σε μια αναφορά με τη δική της, ιδιαίτερη σημασία, ο Αλ. Τσίπρας υπογράμμισε επίσης , «κάναμε τη γενναία επιλογή να αναλάβουμε τη διακυβέρνηση της χώρας, βλέποντας ότι η κατάσταση θα ήταν μη αναστρέψιμη» (ενν. αν παρέμεναν στην εξουσία οι μνημονιακές κυβερνήσεις). Και σε άλλο σημείο, «γνωρίζαμε από την αρχή πως δεν θα ήταν περίπατος». Ωστόσο, «δική μας ευθύνη και καθήκον, να σηκώσουμε το βάρος, όσο η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού θα στηρίζει τις προσπάθειές μας», είχε την ευκαιρία να σημειώσει με έμφαση.
Μια «σκληρή» αναφορά του Αλ. Τσίπρα ήταν όταν κατήγγειλε όχι το σχέδιο ταπείνωσης της κυβέρνησης -αυτό θα ήταν και το λιγότερο, όπως είπε- αλλά το σχέδιο ταπείνωσης ενός ολόκληρου λαού. Ενώ αλλεπάλληλες ήταν οι προσκλήσεις του προς την Ε.Ε. να ξεκαθαρίσει τη στάση της, να πάρει επίσης κρυστάλλινη θέση έναντι του ΔΝΤ αλλά και, όπως χαρακτηριστικά είπε, «να σταματήσει να πυροβολεί τα πόδια της». Εν τέλει πάντως, «η Ελλάδα δίνει μάχη για λογαριασμό της Ευρώπης και των λαών της», δήλωσε καταχειροκροτούμενος.
Ο πρωθυπουργός αναγνώρισε πάντως και καθυστερήσεις σε τομείς του κυβερνητικού έργου, όχι με αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης, όπως διευκρίνισε, τομείς στους οποίους προφανώς θα ριχτεί μεγαλύτερο βάρος από εδώ και πέρα, όπως υπονόησε. Οι τομείς αυτοί είναι: η μάχη κατά της φοροδιαφυγής, το μέτωπο κατά της διαφθοράς, με τον ομιλητή να κάνει ειδική αναφορά στις μνημονιακές εκείνες δυνάμεις που συνεχίζουν να ορίζουν πλευρές της οικονομικής και πολιτικής ζωής, κάτι που προφανέστατα πρέπει να σταματήσει.
Ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε κάνοντας απολογισμό της κατάστασης που παρέλαβε από την προηγούμενη κυβέρνηση κάνοντας συγκεκριμένα λόγο για «ασφυκτική κατάσταση για την οποία δεν φέρουμε ευθύνη», ενώ στη συνέχεια έκανε τον απολογισμό του κυβερνητικού έργου αυτού του πρώτου 5μήνου. Έφερε δε, και ένα παράδειγμα του ναρκοθετημένου πεδίου που άφησε πίσω της η προηγούμενη κυβέρνηση, καθώς είχε συμφωνήσει σε 3% πρωτογενές πλεόνασμα για το τρέχον έτος, άρα μέτρα 5,5 δις, μαζί με -αναγκαία συστατικά των μέτρων αυτά- συρρίκνωση της δημοκρατίας και αυταρχισμό.
H ΑΥΓΗ. Ν.Παπαδημητρίου
