Παν.Ιωάννου Υποστηρίζουμε Ελληνικά προιόντα

Μια βραδυά με το Τζωρτζ Ντονεκιαν του Τσάνελ 10.

Τζώρτζ Ντονικιάν,σε στιγμές χαράς στο φακό της "ΕΦΗΜΕΡΙΣ"..

Με διάπλατο το χαμόγελο Ο Μανώλης Σπυρίδης απο τα Τρίκαλα δεν μπορει να πιστέψει πως ο ο συγγενής του είναι τόσο δημοφιλής στην Αυστραλία και όλοι τον γνωρίζουν.. Πράγματι φαινεται σα να γνωρίζονται χρόνια..

Ο πάντα χαμογελαστός αστέρας της αυστραλιανης τι-βί μας δειχνει στο PC του εικόνες απο το ταξίδι του στην Ελλάδα.

Ο Γιωργος,η σύζυγός του Ντάι, μαγειρας Ντο ,ο Μανωλης Σπυρίδης και ο γράφων Δημητρης Παπαγεωργίου

  Τριάντα χρόνια λέει τις ειδήσεις απο την τηλεόραση της Αυστραλίας ο -πολυ αγαπητός- Ελληνοαρμένιος παρουσιαστής  Γιωργος  Ντονεκιάν
Αρκετές φορές στο παρελθόν είχαμε συναντηθεί σε διάφορες κοσμικές εκδηλωσεις αλλά απόψε (17-6-11) ειχα την ευκαιρία να γνωρίσω απο  κοντά τον άνθρωπο που τον πρωτοείδα παιδί σχεδον να διαβάζει τις ειδήσεις στο κανάλι  SBS και τωρα  ενημερωνει κάθε Παρασκευή ,Σάββατο και Κυριακή  με την συμπατριώτισσά μας Ελένη Κάπελου ολόκληρη την Αυστραλία απο το Τσάνελ 10.
Γεμάτος ζωντάνια,ευγενέστατος και πολυ χαρούμενος,ίσως επειδή συναντούσε,για πρωτη φορά,εναν συγγενή   του απο τα Τρίκαλα ο τηλεαστέρας ,ήταν χάρμα "ειδέστε και ακουέττω". Συνοδευόμενος απο την γοητευτική σύζυγό του Ντάυ,μας υποδέχτηκαν με το φίλο μου Μανώλη Σπυρίδη ,επιχειρηματία απο τα Τρίκαλα που περιοδεύει Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία,στο καταπληκτικό Ταυλανδέζικο εστιατόριο I DO, στο Άλμπερτ Πάρκ και μας πρόσφεραν μια βραδυά αξέχαστη. Μιλωντας πότε αγγλικά για τη γυναίκα του και πότε Ελληνικά(τέλεια) μιλήσαμε για την οικογένειά του που ήρθε στη Ελλάδα μετα τον διωγμό   απο τη Σ μύρνη,για τη γέννησή του στη Νέα Ιωνία  - αλλα δεν ειναι ΑΕΚ,ειναι Παναθηναικός -  για τις ρίζες του στη Μυτιλήνη και  στα Γιάννενα και άλλα πολλά και για τη θεία του κ Μαρία Σπυρίδη (αυτο είναι το όνομα της μητέρας του) τη μαμά  δηλαδή του Μανώλη που συναντιούνταν για πρωτη φορά κι οταν αποχαιρετιστηκαμε  (  σχεδόν μεσάνυχτα) και οι δύο ειπαν ότι σύντομα θα συναντηθουν στα Τρίκαλα και το τόνισαν ότι νόμιζαν πως γνωρίζονται χρόνια..
...
Σε ερωτησή μου τί λένε οι αυστραλοί συνάδελφοί του για την κρίση στην Ελλάδα, απάντησε "και τι δε λένε ...αλλα το θέμα ειναι πως θα ξεφύγουμε απο αυτή την κρίση"..

Ο διάσημος συμπατριωτης,φάνηκε να γνωρίζει πολυ κλα την ελληνικη και παγκόσμια ιστορία γιατί μίλησε για τη σφαγη των συγγενων του στη Σμύρνη  αλλα και μ ε το Βιετναμέζο μάγειρα τον .. Θεόδωρο όπως τον αποκαλεί μίλησε για το βρώμικο πόλεμο που άφησε πολλες πληγες στο Βιετνάμ..(Δειτε σε λίγο βίντεο με τα όσα είπε). Ο Παππους μου λέει ο Τζώρτζ μου έλεγε ότι σκοτώθηκαν χιλιάδες στη Σμύρνη και αλλού και πως "μόνο η οικογένειάμας έχασε 100 άτομα.. Τι μας ΄λένε οι τούρκοι ότι δεν πειράχτηκε κανένας"; Εντάξει δε γυρίζουν πίσω οι άνθρωποί μας, αλλα ας ζητήσουν τουλάχιστον μια συγνώμην.."!!
Ν αεισαι καλα φίλε μου και ευχαριστουμε εσένα και τη σύζυγό σου για την υπέροχη βραδυά που μας προσφέρατε..
Δ.Π

Ν ΕΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ σήμερα

Βενιζέλος: "Θα πολεμήσω για να σωθεί η χώρα"

- Πριν από μία ώρα

Άνοιγμα σε κόμματα και αγανακτισμένους έκανε ο νέος υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος αναλαμβάνοντας τα καθήκοντά του. "Το μυαλό μου σε κάθε άνεργο και συνταξιούχο" είπε χαρακτηριστικά (Vid)

Η ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης

- πριν από 4 ώρες

Ορκίστηκε ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας η νέα κυβέρνηση. Ολοκληρώθηκε συνεδρίαση του νέου υπουργικού Συμβουλίου. Η πρώτη "επικίνδυνη" αποστολή για τον Ευ. Βενιζέλο (Vids)

Νέα κυβέρνηση με δύο αντιπροέδρους

- πριν από 7 ώρες

Μεγάλες αλλαγές και εκπλήξεις περιλαμβάνει η νέα κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου. Αντιπρόεδροι κυβέρνησης οι Θεοδ. Πάγκαλος και Ευ. Βενιζέλος, ο οποίος αναλαμβάνει και το υπουργείο Οικονομικών. Πού ...

"Το νέο σχήμα δεν έχει πυγμή και αποφασιστικότητα"

- πριν από 2 ώρες

Ευθείες βολές στη σύνθεση της νέας κυβέρνησης εξαπέλυσε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Οδυσσέας Βουδούρης. Νέοι τριγμοί ενόψει της ψήφου εμπιστοσύνης

"Διαφήμιση" ΠΑΣΟΚ σε βιβλίο εκπαιδευτικών

- πριν από 2 ώρες

Την άμεση απόσυρση βιβλίου επιμόρφωσης εκπαιδευτικών ζητά με επιστολή της η ΔΟΕ. Στο βιβλίο αναφέρεται η λέξη ΠΑΣΟΚ και εκλογικές δεσμεύσεις της. "Κομματική προπαγάνδα" το χαρακτηρίζουν εκπαιδευτικοί

Πώς η Μέρκελ καβάλησε τον Σαρκοζί

- πριν από 4 ώρες

Τη δυσαρέσκεια του αναγνωστικού της κοινού έχει προκαλέσει γελοιογραφία του Guardian η οποία απεικονίζει με φόντο την ελληνική σημαία τον Σαρκοζί ταύρο και την Μέρκελ να κάθεται πάνω του σαν αλλοτινή ...

'Εκλειψη Σελήνης σε 10 δευτερόλεπτα

- πριν από 42 λεπτά

Εάν δεν καταφέρατε να παρακολουθήσετε το εντυπωσιακό θέαμα της ολικής έκλειψης της Σελήνης, μπορείτε να δείτε το θεαματικό βίντεο που συμπυκνώνει το φαινόμενο (Vid)

Τι γραφουν oi Ελληνικές εφημερίδες Αυστραλίας 25-6-2011

Μια γρήγορη ματιά στις Ελληνικές εφημερίδες της Αυστραλιας.Το Σάββατο 25-6-2011,κυκλοφορουν η Μελβουρνιώτικη ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ (αντικατέστησε τη ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ )και ο παναυστραλιανοςΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΚΑΣ. Και οι δύο δίνουν έμφαση στη "ΔΥΣΟΔΙΑ" και ΜΠΟΧΑ"του Ελληνικού ποδοσφαιρου. 

 ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ το πρωτοσέλιδο του Ε.Κ. συζητήθηκε αρκετά μεταξύ  ποδοσφαιροφίλων και μή..

 ΣΤΟ Ελληνικο ποδόσφαιρο και τη "ΜΠΟΧΑ" του ανφέρεται και το αγλικο αλλα και το              Ελληνικο πρωτασέλιδο της ..διπλης Σαββατιάτικης του Νέου Κόσμου ..



Κάθε Παρασκευή κυκλοφορει σε ολοκληρη την Αυστραλία και το περιοδικό "ΕΛΛΗΝΙΣ",ποικίλης ύλης.Ανήκει στο συγκρότημα του κ.Θεόδωρου Σκάλκου που εκδίδει και τον Ελ.Κηρυκα.



Εντυπωσιακό ειναι το αρθρο του Ζ.Κ.ΜΕΛΑ που αναφέρεται   στη βρωμιά του Ελληνικού ποδοσφαιρου την οποία κατάφερε να απογυμνώσει μια νεαρή δικαστίνα..               





Στη δευτερη σελίδα του Κήρυκα ,ο αρχισυντάκτης Μιχάλης Μυστακίδης κανει μια ενδιαφέρουσα αναδρομή στους αριθμούς και την παρουσία  των Ελλήνων απο το 1802 μέχρι σήμερα και συμβουλεύει στους Έλληνες πως να συμπληρωσουν τα όσα ζητα η Εθνική Στατιστική Υπηρεσια της Αυστραλίας στην απογραφή της 9ης Αυγούστου 2011.

                                                                    23-6-11

 Λόγω της ηφαιστιακής τέφρας και του μη ερχομού αεροπλάνων στη Μελβούρνη,πολλοι αναγνώστες έμειναν χωρίς τον "ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΗΡΥΚΑ" στη Μελβούρνη και οπου αλλου μεταφέρεται με αεροπλάνο..Σύμφωνα με τον Κινέζο εφημεριδοπωλη στο Νόρθκοτ,αυτό βόηθησε χθες να κινηθει καλύτερα η Μελβουρνιώτικη ΤΑ ΝΕΑ.

Ενδιαφέρον παρουσιαζει  ηπρωτοσέλιδη  δήλωση του μεγιστάνα του τύπου Ρουπερτ Μερντοχ,με τον οποίο ο εκδότης του Κήρυκα Θεόδωρος Σκαλκος διατηρεί προσωπικές σχέσεις και στο παρελθον έχουν συνεργασθεί στενά στην έκδοση εντύπων. "Δηλωστε πτώχευση  για να σβήσουν τα χρέη"  

Κάθε Τετάρτη Κυκλοφορουν ΤΑ ΝΕΑ

Ο "Νεος Κόσμος" εκδίδεται 3 φορές την εβδομάδα και θεωρειται η μεγαλυτερη εφημερίδα του Απόδημου Ελληνισμού.
Εκδότης του είναι Οκ. Χρηστόφορος Δ.Γκόγκος και αρχισυντάκτης ο κ Σωτήρης Χατζημανωλης.

Απο την τρίτη σελίδα του Ελληνικού Κηρυκα της Τετάρτης




O ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ,ειναι απο τις αρχαιότερες  Ελληνικές εφημερίδες ,η μοναδική καθημερινή ,εκδίδεται στο
 Σύδνευ και κυκλοφορεί σε ολόκληρη την Αυστραλία.Εκδ'οτης ειναι ο κ Θεόδωρος Σκάλκος απο τη Λακωνία,ένας πολυ δραστήριος ανθρωπος και με προσωπικές σχέσεις με τον μεγιστάνα των ΜΜΕ Ρούπερτ Μέρντοχ.

 

ΕΘΝΙΚΟ "ΧΑΡΑΚΙΡΙ" ΛΟΙΠΟΝ..;

 Γράφει ο =================
 ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΣΥΜΕΩΝΙΔΗΣ 
=========================

 .....Στη χώρα της "φαιδράς πορτοκαλέας"  φαίνεται ότι πολλοί συνειδητά ή ασυνείδητα αυτό επιζητούν, αυτό επιδιώκουν. Το πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε αποσύνθεση, έχει χάσει πλέον την άξιοπιστία του.Αναπόφευκτα, οι πολιτικές εξελίξεις δεν θα είναι οι συνηθισμένες. Θα απαιτηθούν συνεχείς ρήξεις  με  το παρελθόν, με τα πολιτικά κόμματα στη σημερινή τους μορφή, αλλά και με όλες τις συνιστώσες του πολιτικού συστήματος  τα συνδικάτα, τις ιδιοτελεις και δυσπροσάρμοστες κοινωνικές συντεχνίες. Είναι κάτι παραπάνω από σαφές πως η  χώρα χρειάζεται νέο στρατηγικό βηματισμό και σχεδιασμό στη παγκοσμιοποιημένη οικονομική κοινότητα, νέους θεσμούς,  νέα πρόσωπα, νέα πολιτική και διοικητική οργάνωση. Κυρίως όμως χρειάζεται νέα ηθική κοινωνική και πολιτισμική συγκρότηση, νέο εθνικό όραμα και νέο στρατηγικό σχεδιασμό για την επίτευξή του.
Αυτή η μετάβαση όμως δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί σε κενό αέρος. Γιατί στη περίπτωση που θα επιτρέψουμε να συμβεί αυτό,  θα βρεθούμε  στη δυσκολότερη φάση της μεταπολεμικής μας ιστορίας, θα γυρίσουμε τους δείκτες του ρολογιού πολλές δεκαετίες πίσω. Είναι λοιπόν καθήκον του καθενός μας να αποτρέψουμε πάση θυσία την επιδιωκόμενη  χαοτική απορρύθμιση από συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις, να παραμείνουμε μέσα στη ευρωζώνη ΜΕ ΚΑΘΕ ΘΥΣΙΑ, ΜΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΚΟΣΤΟΣ, μέχρις να ορθοποδήσουμε ξανά, μέχρις να μπορέσουμε να συννενοηθούμε ΜΕΤΑΞΥ  μας.  Είναι οι ελάχιστες προϋποθέσεις για να προχωρήσουμε μποστά. Η εθνική συνύπαρξη σήμερα, είναι λαική επιταγή και όχι αυτοσκοπός. Η κάθε μορφής βία αμαυρώνει το πολίτευμα, την Δημοκρατία και ακυρώνει κάθε δυνατότητα οιωνδήποτε διαθρωτικών ριζικών αλλαγών. Η μετάβαση απο το ένα "φεγγάρι" στο άλλο χρειάζεται χρόνο. Ας διαβούμε όλοι μαζί το προσωπικό μας Ρουβίκωνα. ας βραχούμε το ίδιο όλοι. Ας αποφύγουμε λοιπόν το εθνικό ΧΑΡΑΚΙΡΙ, δεν είναι άλλωστε δική μας συνήθεια.
 Ας ΜΗ ΑΥΤΟΚΤΟΝΉΣΟΥΜΕ,
 ας μη ΧΡΕΩΚΟΠΗΣΟΥΜΕ απο κοινού...!

Πέμπτη, 16 Ιουνίου 2011 στις 11:04 μ.μ

ΓΑΠ:Ανασχηματισμος και ψηφος εμπιστοσυνης, σήμερα

Σε ανασχηματισμό προχωρει σημερα ο πρωθυπουργός Γ.Παπανδρέου και στη συνέχεια θα ζητ΄ησει ψήφο εμπιστοσύνης .Για περισσότερα διαβαστε την είδηση του ΑΝΤ1:
 http://news.gr.msn.com/political/article.aspx?cp-documentid=158246718

-Αγανακτω με τους ''αγανακτισμένους" του Μπάμπη Σταυρόπουλου

Του ΜΠΑΜΠΗ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ *

ΑΓΑΝΑΚΤΩ σκεπτόμενος ότι αν δεν είχαν ξυπνήσει οι δανειστές και δεν έκοβαν τα δάνεια που έδιναν στην πατρίδα μας, δεν θα υπήρχαν αγανακτισμένοι.

ΠΑΡΑΦΡΑΖΟΝΤΑΣ τον στίχο του γνωστού (καψούρικου) άσματος που λέει «για τα λεφτά τα κάνεις όλα, για τα λεφτά με αγαπάς», θα πρόσθετα: για τα λεφτά πάνε πλατεία, για τα λεφτά αγανακτούν...

ΟΠΩΣ γράψαμε και πριν δυο βδομάδες, τα τελευταία 35 χρόνια όλοι οι αγώνες του συνδικαλιστικού κινήματος -και της Αριστεράς (!)- είχαν σχέση με οικονομικές διεκδικήσεις και τίποτα άλλο.

ΟΛΟΙ οι Έλληνες, κάθε ιδεολογικής απόχρωσης και κοινωνικής προσέλευσης, το μόνο που επεδίωκαν (διακαώς) ήταν περισσότερα λεφτά.

ΚΑΝΕΙΣ δεν είχε αγανακτήσει με τη διαφθορά, τα «φακελάκια», την πλήρη διάλυση του κρατικού μηχανισμού, το βόλεμα, τις εκατοντάδες χιλιάδες αυθαίρετων (που φύτρωναν σε παραλίες και βουνοπλαγιές σαν τα αγριόχορτα), την αναξιοκρατία και το γεγονός ότι οι δύο μεγαλουπόλεις της χώρας (Αθήνα και Θεσσαλονίκη, όπου ζουν πάνω από τους μισούς Έλληνες) έχουν μετατραπεί σε παρκινγκ αυτοκινήτων εξωραϊσμένα με σκουπίδια.

«ΠΟΥ πήγαν τα λεφτά» αναρωτιούνται οι «αγανακτισμένοι», χωρίς κανείς να μπει στον κόπο να σκεφτεί πού οφείλεται το άλμα που πραγματοποίησε το βιοτικό επίπεδο ολόκληρου του λαού, σε μια χώρα που ουσιαστικά δεν παρήγαγε τίποτα.

«ΤΟ μαζί τα φάγαμε» του Πάγκαλου, μπορεί να μην ισχύει καθολικά, αλλά ισχύει για τους περισσότερους. Όλοι είχαν τις «άκρες» τους.

ΤΟ ελληνικό κράτος, που φτύνουν, βρίζουν και κάνουν σαν να μη γνωρίζουν όλοι, σήμερα ήταν ένα από τα πιο φιλεύσπλαχνα κράτη του πλανήτη.

ΚΑΝΕΝΑ άλλο κράτος, ούτε τα πιο πλούσια (σαν την Αυστραλία), δεν μοίραζε δικαιώματα, διορισμούς, μισθούς, συντάξεις και επιδόματα, τόσο απλόχερα όσο το δικό μας.

ΒΕΒΑΙΩΣ και γίνονταν σπατάλες, αλλά τα λεφτά που σπαταλούνταν κάπου κατέληγαν, κάποιοι τα καρπώνονταν.

ΤΑ λεφτά, κυρίως των δανείων (και ευρωπαϊκών επιχορηγήσεων), δημιούργησαν τον μεταπολιτευτικό πλούτο της χώρας και έκαναν εκατομμύρια Έλληνες (που πριν το 1970 δεν είχαν να «φάνε»), νοικοκυραίους.

ΓΙΑ τους ίδιους λόγους, το 80% των (κουτοπόνηρων) Ελλήνων ψήφιζαν τα δύο μεγάλα κόμματα. Ήξεραν ποιους ψήφιζαν και γατί τους ψήφιζαν.

ΓΙ’ ΑΥΤΟ και θεωρώ μέγιστη αχαριστία τη σημερινή συμπεριφορά των πρώην βολεμένων και νυν «αγανακτισμένων» απέναντι στους πολιτικούς.

ΟΙ τελευταίοι δεν έκαναν τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο, απ’ ό,τι έκανε και ο υπόλοιπος λαός.

ΝΑ βολευτούν και να πλουτίσουν επεδίωκαν και αυτοί, όπως όλοι οι υπόλοιποι.

ΜΑΛΑΚΑ ανέβαζαν και μαλάκα κατέβαζαν οι σημερινοί «αγανακτισμένοι» όποιον για διάφορους λόγους έμενε έξω από τον εθνικό ρεφενέ της αρπαχτής.

ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ κίνημα είχε γίνει η αρπαχτή, διαποτίζοντας και το τελευταίο κύτταρο του εθνικού κορμού.

ΒΕΒΑΙΩΣ, οι μεγαλοεργολάβοι, οι έχοντες και κατέχοντες, οι κατεργάρηδες και κάθε είδους ευνοούμενοι έφαγαν τα περισσότερα, αλλά και ο λαός δεν πήγε πίσω.

ΑΠΛΟΙ άνθρωποι του λαού (και, μάλιστα, υγιείς!) ήταν όσοι έβγαζαν αναπηρικές συντάξεις, όσοι τσέπωναν αγροτικές αποζημιώσεις που δεν δικαιούνταν, οι καθαριστές που έκλεβαν το υλικό των νοσοκομείων, οι εργαζόμενοι στους σιδηρόδρομους που τσέπωναν τα κόμιστρα, οι δημόσιοι υπάλληλοι που δεν δούλευαν, οι εφοριακοί και πολεοδόμοι που δωροδοκούνταν κα πάει λέγοντας και λεφτά ζητιανεύοντας.

ΚΑΝΕΙΣ από τους σημερινούς «αγανακτισμένους» δεν διαμαρτυρήθηκε που η φοροδιαφυγή είχε γίνει εθνικό σπορ. Όλοι περισσότερα ζητούσαν.

ΟΥΔΕΙΣ από τους ακαδημαϊκούς και διανοούμενους της χώρας δεν είχε αρθρώσει λέξη για τα «δημοκρατικά» πτυχία που έδιναν (απλόχερα) τα ελληνικά πανεπιστήμια, ακόμα και σε φοιτητές δεν πατούσαν το πόδι στις αίθουσες διδασκαλίας.

Η ηθική παρακμή και η ισοπέδωση παραδοσιακών αξιών έφερε, κατά κύριο λόγο, τη χώρα εδώ που είναι σήμερα.

Η οικονομική χρεοκοπία δεν ήταν παρά το σύμπτωμα μιας μακροχρόνιας ασθένειας από την οποία πάσχει η ελληνική κοινωνία και όχι μόνο. 

«ΔΕΝ πάει άλλο» φωνάζουν στις πλατείες. Συμφωνώ μαζί τους, με την εξής παρατήρηση: δεν πάει άλλο χωρίς λεφτά (!) από το πλιάτσικο εις βάρος του Δημοσίου.

ΓΙΑΤΙ όσο υπήρχαν λεφτά, πήγαινε και παραπήγαινε και όλοι πήγαιναν στις πλατείες να την αράξουν στον καναπέ και πίνοντας τη φραπεδιά τους να κάνουν πλάκα στους Αλβανούς και Πακιστανούς που δούλευαν για είκοσι ευρώ μεροκάματο.   

ΑΓΑΝΑΚΤΩ, σας λέω, όταν τα σκέπτομαι όλα αυτά. Αγανακτώ με όσους, έχοντας λερωμένη τη φωλιά τους ψάχνουν να βρουν λεκέδες σε όλους τους υπόλοιπους.

ΜΕ ενοχλεί, ρε παιδί μου, η υποκρισία, γιατί οι υποκριτές συγκαταλέγονται στο είδος των ανθρώπων που ποτέ δεν μαθαίνουν.

ΝΑ δείτε που όταν θα σφίξουν οι ζέστες, θα αδειάσουν οι πλατείες και θα μεταφερθεί η «αγανάκτηση» στις παραλίες!

ΕΥΧΟΜΑΙ να καταλήξει κάπου το κίνημα των «αγανακτισμένων», αν και φοβάμαι ότι τίποτα δεν μπορεί να ξεφύγει από την ελκτική βαρύτητα του ελληνικού χαβαλέ.

Η περίπτωση του (φραγκοφονιά) Μίκη Θεοδωράκη τα λέει όλα. Με την ίδια ευκολία, ξέχασε και αυτός (όπως και οι «αγανακτισμένοι») ότι υπήρξε υπουργός της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Της πρώτης ελληνικής κυβέρνησης που προχώρησε σε ιδιωτικοποιήσεις. Στο «ξεπούλημα» της Δημόσιας περιουσίας.

Ο Μπ.Στ. ειναι σχολιογράφος της εφημερίδα ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ,Μελβούρνης

για περισσότερα >http://neoskosmos.com/news/el/node/14855

ΝΙΚΟΥΝ ΟΙ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΜΕΝΟΙ Ή ΟΙ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ;

Τελικα η κρίση έκανε την Ελλάδα μαλλιά κουβάρια..
Το 1965 βρίσκεται ολοζώντανο μπροστά μας!!!
Βαράτε..βαράτε παιδια.. Οπου ναναι θα φαγωθει ο Γιωργάκης και η ..Ελλάδα!!Ο Μητσοτάκης ξερει καλά το παιχνίδι,...Και ο Μίκης φυσικά..και άλλοι πολλοί.. Καληνύχτα..
ΔΚ

ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΣΜΟΣ Η ΑΕΙΦΟΡΙΑ ? ΕΝΑ ΔΙΛΗΜΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ...... ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ.

από τον ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΣΥΜΕΩΝΙΔΗΣ, Τρίτη, 14 Ιουνίου 2011 στις 4:52 π.μ.

 

 Το καταναλωτικό μοντέλο που μέχρι σήμερα κυριάρχησε στη ελληνική κοινωνία τα τελευταία 35 χρόνια αποτελεί πλέον παρελθόν. Είναι η ώρα να απαγκιστρωθούμε από τις καταναλωτικές εμμονές μας για την απόκτηση όλο και περισσότερων υλικών «αγαθών» και να πορευθούμε σε ένα δρόμο που μπορεί να μας εξασφαλίσει αειφορία και αληθινή ποιότητα ζωής.
Ο ορισμός του πολιτισμού σαν έννοιας, αφορά το σύνολο όλων των προτύπων, των συμβόλων, των αξιών και των παραδόσεων, με τις οποίες μεγαλώνει ένας άνθρωπος και θεωρούνται «φυσικές». Όσα διδαχθήκαμε στο σχολείο, όσα μας δίδαξαν οι γονείς μας, όσα καθημερινά  προσλαμβάνουμε από τον έντυπο και τον ηλεκτρονικό τύπο, τα ΜΜΕ και τελευταία από το διαδίκτυο, όλα αυτά λειτουργούν συνολικά ώστε να διαμορφώσουμε την αντίληψη για την πραγματικότητα μέσα  στην οποία ζούμε. Ο καταναλωτισμός σαν κυρίαρχο πολιτισμικό μοντέλο, εγκαθιδρύθηκε για να μη πούμε εμφυτεύθηκε  στη χώρα μας με στρεβλό τρόπο μετά την πτώση της χούντας και κυρίως μετά το 1981, υποστηρίχθηκε δε πολιτικά στις πιο ακραίες του εκφάνσεις από τις πολιτικές δυνάμεις που κυβέρνησαν από τότε την χώρα, με το ΠΑΣΟΚ να φέρει την πρώτιστη και την βασική ευθύνη για άκριτη εξάπλωση του. Η εμφάνιση του ήταν προιόν μιας στρεβλής οικονομικής ανάπτυξης που ξεκίνησε από την εποχή αυτή και συνεχίσθηκε μέχρι το 2004, μία ανάπτυξη που βασιζόταν στον υπέρμετρο εσωτερικό και κυρίως εξωτερικό δανεισμό και όχι στις πραγματικές δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας. Αν όμως κάποιος θελήσει να εμβαθύνει και να αναλύσει το μοντέλο αυτό, θα συμπεράνει εύκολα ότι είναι ένα φαινόμενο με βαθειά πολιτικά χαρακτηριστικά, που διαλύει την συλλογικότητα και την ανθρώπινη συνεργασία, που προωθεί την πλέον ανεξέλεγκτη ατομικότητα, αφού γίνεται αυτοσκοπός η κτήση των υλικών αγαθών, το τίμημα των οποίων υπερβαίνει πάντοτε σχεδόν τις ατομικές οικονομικές δυνατότητες ενός μέσου πολίτη, με μόνο δέλεαρ την προσωπική του «ευχαρίστηση» ήτοι  το «πως θα περνάει αυτός και μόνον καλά». Όσο για τους άλλους ..Γαία πυρί μοιχθήτω..!
 Η κατάληξη όμως της αποδοχής του μοντέλου αυτού οδηγεί κατ’ αρχή στη προσωπική αποξένωση, στη προσωπική αδιαφορία του καθενός για τα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα, που συνοψίζεται τελικά [με την συνδρομή και άλλων παραμέτρων]ΚΑΙ στην αποχή από τις εκλογικές διαδικασίες του πολιτεύματος, για την εκλογή των αιρετών εκπροσώπων της λαικής βάσης, γεγονός που υποκρύπτει κινδύνους για την αντιπροσωπευτικότητα των αιρετών οργάνων, λαμβάνοντας υπ’ όψη ότι μπορεί σε μια δεδομένη στιγμή να αναδείξει στη εξουσία κοινοβουλευτικές ή άλλου είδους μειοψηφίες. Περαιτέρω όμως έχει σαν αποτέλεσμα  μαθηματικά να οδηγούνται μαζικά χιλιάδες νοικοκυριά, δεκάδες χιλιάδες πολίτες, στην υποθήκευση του παρόντος και του μέλλοντος τους, στη δέσμευση και στην απώλεια των παγίων περιουσιακών τους στοιχείων και όχι μόνον  από τα χρηματοπιστωτικά  ιδρύματα, γιατί η υλοποίηση και η πραγμάτωση αυτού του μοντέλου απαιτεί συνεχή χρηματοδότηση για την οποία δεν επαρκούν οι εργασιακές απολαβές..  
 Ας αλλάξουμε καταναλωτικά πρότυπα λοιπόν, ας μάθουμε να δουλεύουμε για να ζούμε και όχι να ζούμε για να δουλεύουμε, αν χρειαστεί  ας δουλέψουμε λιγότερες ώρες, για να δώσουμε και στους υπόλοιπους που τυχόν είναι άνεργοι την δυνατότητα να εργαστούν για να κερδίσουν την ζωή τους και την αξιοπρέπεια τους, ας περιορίσουμε τις βασικές καταναλωτικές  «ανάγκες» μας, ας προσφέρουμε στη γειτονιά  μας, στο δήμο μας περισσότερη εθελοντική εργασία για να καλύψουμε την έλλειψη των οικονομικών πόρων που σήμερα αποδεδειγμένα έχουν οι πολιτειακοί φορείς.
 Ας γίνουμε  λοιπόν ξανά αληθινά πολιτισμένοι ας αλλάξουμε τις αντιλήψεις μας, το σύστημα αξιών και συμπεριφορών μας, ας επιστρέψουμε σε έναν τρόπο ζωής που είναι πολύ πιο κοντά στην ανθρώπινη φύση μας, που θα αναδείξει και πάλι τις μεταξύ μας σχέσεις και τη σχέση μας με το περιβάλλον. Γνωρίζουμε άλλωστε ότι το καταναλωτικό μοντέλο που ακολουθούμε καταστρέφει το φυσικό μας περιβάλλον στο οποίο βασίζεται η επιβίωσή μας. Το κλειδί θεωρώ ότι βρίσκεται στη  αλλαγή του καθενός μας σε σχέση με την αντίληψη που έχουμε για το γίγνεσθαι αλλά και για το φαίνεσθαι. Με λίγα λόγια η αλλαγή των προσωπικών καταναλωτικών μας συμπεριφορών, βρίσκεται στη δύναμη που διαθέτει ο καθένας από εμάς για να διαμορφώσει συνήθειες απλές και καθημερινές, προκειμένου να  σχηματίσει ένα νέο πολιτισμικό μοντέλο Τούτο σε μια μεσομακροπρόθεσμη βάση θα ευνοήσει την συνολικότερη αλλαγή των σχετικών αντιλήψεων και θέσεων που ταλανίζουν σήμερα την ελληνική κοινωνία και την θεσμοθέτηση νομικών κανόνων που θα υπηρετήσουν το νέο αυτό πολιτισμικό μοντέλο.

Είναι δηλαδή πλέον αυτονόητο ότι δεν πρέπει να σπαταλάμε το νερό σαν να μη πρόκειται να τελειώσει ποτέ. Είναι επίσης καθοριστικό να καταναλώνουμε όση ενέργεια χρειαζόμαστε, κλείνοντας τις ηλεκτρικές και τις ηλεκτρονικές συσκευές όταν δεν τις χρησιμοποιούμε ή να επενδύουμε στη αγορά ακινήτων που πρωταρχικό τους συστατικό στοιχείο είναι οι κατάλληλες ενεργειακές θερμομονώσεις και όχι άλλα «πολυτελή» συστατικά εν πολλοίς άχρηστα. Διαφορετικά βάζουμε και εμείς το λιθαράκι μας στη απώλεια της ήδη διαταραγμένης προστασίας του Πλανήτη από τις ηλιακές υπεριώδεις ακτίνες. Και βέβαια είναι σαφές ότι ισοβίως πλέον, πρέπει να ανακυκλώνουμε με επιμέλεια και με την διαδικασία που απαιτείται, όλα τα άχρηστα ανακυκλώσιμα υλικά από την κατοικία μας, ότι δεν νοείται να πετάμε όπου βρεθούμε τα σκουπίδια μικρά και μεγάλα είτε στο δρόμο είτε στα πάρκα είτε στη παραλία είτε οπουδήποτε αλλού. Δεν χρειάζεται δε να επισημειώσουμε καν ότι τις αντιλήψεις αυτές με τεκμηριωμένη επιχειρηματολογία τις περνάμε στις νεότερες γενιές, στα ίδια μας τα παιδιά, από την αρχή του συνειδητού και του ελλόγου βίου τους....ΑΠΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ...!

H ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΚΡΙΣΗ..Εκκληση καθηγητων για ΄σύνεση.. Γραικών*

Δραματική έκκληση απευθύνουν στους Έλληνες 11 καθηγητές πανεπιστημίου, ζητώντας τους να κλείσουν τα αυτιά στις φωνές του λαϊκισμού, να δουν με σύνεση και λογική τα δεδομένα της πραγματικότητας, να κατανοήσουν ότι αντί να μεμψιμοιρούμε και να καταγγέλλουμε τους ξένους, πρέπει να προσπαθήσουμε θετικά και με ατομικές και συλλογικές προσπάθειες να βγούμε από την κρίση.

Το κείμενο, μια διακήρυξη που τάσσεται υπέρ του Μεσοπρόθεσμου προγράμματος, έχει ως εξής:

Κανείς δεν αγνοεί βέβαια πόσο επαχθής είναι η σημερινή πραγματικότητα για όλους σχεδόν τους Ελληνες. Και κανείς δεν αμφισβητεί ότι πολλοί συμπατριώτες μας βρίσκονται σε κατάσταση απελπισίας. Εύλογα δε. Κεκτημένα ανετράπησαν, αυτονόητα κατέρρευσαν, προσδοκίες διαψεύστηκαν, ειδικά δε για τους νέους, τουλάχιστον τους μη προνομιούχους ή υπερπροικισμένους οι διαφαινόμενες προοπτικές προκαλούν δέος.

Εξίσου γνωστό είναι όμως, επίσης, ότι απελπισία και ορθολογισμός σπανίως συμβαδίζουν. Γιατί η απελπισία οδηγεί στον πανικό και αυτός σε κινήσεις σπασμωδικές ή χωρίς προσανατολισμό, οι οποίες όχι σπάνια αντιστρατεύονται τους στόχους και τα συμφέροντα εκείνων που τις αποπειρώνται.

Αν λοιπόν αποφασίσαμε να προσυπογράψουμε το παρόν δεν είναι επειδή, περιχαρακωμένοι στον ακαδημαϊκό μικρόκοσμό μας δυσκολευόμαστε να αντιληφθούμε _ και ακόμη περισσότερο να νιώσουμε _ την αγανάκτηση, την απόγνωση και την ανάγκη για αντίδραση της ελληνικής κοινωνίας. Αλλά επειδή θεωρούμε χρέος μας να θέσουμε, υπό μορφή ερωτημάτων, ενώπιόν της, κάποια δεδομένα καθώς και προβληματισμούς που εκτιμούμε ότι πηγάζουν από την απλή λογική.

Πρώτον: Με τη δαιμονοποίηση των ξένων κυβερνήσεων _ οι οποίες οφείλουν να φορολογούν τους πολίτες τους για να συνεχίζεται ο χαμηλότοκος δανεισμός μας, εις βάρος ίσως των άμεσων αναπτυξιακών προοπτικών των χωρών τους _ δεν εγκλωβιζόμαστε σε μια συμπεριφορά ομφαλοσκόπησης που αγνοεί τα δεδομένα της πραγματικότητας και τη συνθετότητα του σύγχρονου κόσμου; Πράγματι.

Οι πολιτικοί εντολοδόχοι των δανειστών μας δεν έχουν, και αυτοί, απέναντί τους κοινοβούλια, κοινές γνώμες, υποχρέωση λογοδοσίας σε επίσης αγανακτισμένους ανθρώπους που ενδεχομένως θεωρούν ότι η συνέχιση της χρηματοδότησης της χώρας μας _ εφόσον η ίδια δεν καταβάλλει ένα επώδυνο τίμημα για την ανόρθωσή της _ είναι ασύμφορη, παράλογη, άδικη, ακόμη και επισφαλής;

Δεύτερον: Εάν, κατά το διάχυτο λαϊκό αίτημα, φύγει η Τρόικα, καταγγελθεί το επαχθές και «απεχθές», μνημόνιο, κηρυχθεί χρεοστάσιο κλπ. η κατάσταση του μέσου έλληνα θα βελτιωθεί ή, κατά την κοινή λογική, θα επιδεινωθεί, δραματικά και ραγδαία;

Τρίτον: Το ότι πολλές αποφάσεις των πολιτικών μας ηγεσιών δεν είναι κοινωνικά δίκαιες ή οικονομικά αποτελεσματικές αναιρεί το γεγονός πως καμία εναλλακτική προοπτική δε διαφαίνεται σήμερα πιο «αναίμακτη» ή λιγότερο επώδυνη από τη συνέχιση της χρηματοδότησής μας, έστω και με τους, σκληρούς πράγματι, όρους του Μνημονίου;

Τέταρτον: Εμείς ως λαός δεν έχουμε καμία ευθύνη για την παρούσα δραματική κατάσταση; Δεν καθυστερήσαμε με μαζικές κινητοποιήσεις τον εξορθολογισμό του ασφαλιστικού μας συστήματος; Οι πολιτικές μας επιλογές, η επίμονη απαίτηση ευχάριστων προεκλογικών υποσχέσεων που οδηγούσε τα κόμματα σε πλειοδοσία «δεσμεύσεων» και εξοστράκιζε τις φωνές της πρόνοιας και της λογικής, ο ατομικός υπερδανεισμός και ο ακραίος υπερκαταναλωτισμός την περίοδο της φαινομενικής ευμάρειας δεν συνέβαλαν στη σημερινή κατάσταση; Και υπήρξαν ποτέ λαοί που δεν κατέβαλαν τίμημα για τα λάθη τους;

Μήπως, λοιπόν, αντί της διαρκούς μεμψιμοιρίας, της συνεχούς καταγγελίας των ξένων και των αέναων κλαυθμών, θα αποτελούσε πιο ορθολογική αντίδραση η αποδοχή της νέας πραγματικότητας ως κατάστασης δυσχερώς (και μόνο σε βάθος χρόνου) αναστρέψιμης, καθώς και ο πολλαπλασιασμός των ατομικών και συλλογικών μας προσπαθειών για την έξοδο από την κρίση; Οπως, δηλαδή, έκαναν μεταπολεμικά λαοί που είχαν χάσει τη μάχη στα στρατιωτικά πεδία, κέρδισαν όμως αυτήν της ειρήνης

Σε τελική ανάλυση εμείς, παρά τα κονδύλια που κατά τις τελευταίες δεκαετίες εισέρευσαν πλουσιοπάροχα στη χώρα μας, χάσαμε τη μάχη της ανάπτυξης και προϋπόθεση για να μη χάσουμε τον πόλεμο είναι να ανακτήσουμε την εκτίμηση και την εμπιστοσύνη πρώτα του εαυτού μας, στη συνέχεια δε και των ξένων, ως λαός που διδάσκεται από τα λάθη του και αγωνίζεται για την αναίρεση ή έστω τον περιορισμό των συνεπειών τους.

Καθηγητής Θάνος Βερέμης, ιστορικός, πρώην πρόεδρος Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας

Καθηγητής Απόστολος Γεωργιάδης, αστικολόγος, πρόεδρος Ακαδημίας Αθηνών

Καθηγητής Θανάσης Διαμαντόπουλος, πολιτικός επιστήμων

Καθηγητής Θόδωρος Κουλουμπής, διεθνολόγος, πρώην πρόεδρος ΕΛΙΑΜΕΠ

Αναπληρωτής καθηγητής Νίκος Μαραντζίδης, πολιτικός επιστήμων

Kαθηγητής Γιώργος Παγουλάτος, πολιτικός επιστήμων

Καθηγητής Χρήστος Ροζάκης, διεθνολόγος, αντιπρόεδρος ευρωπαϊκού δικαστηρίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Καθηγητής Μιχάλης Σταθόπουλος, αστικολόγος, πρώην πρύτανης Πανεπιστημίου Αθηνών

Επίκουρους καθηγητής Πλάτων Τήνιος, οικονομολόγος

Καθηγητής Γρηγόρης Τσάλτας, διεθνολόγος, εκλεγμένος πρύτανης Παντείου Πανεπιστημίου

Καθηγητής Λουκάς Τσούκαλης, πολιτικός επιστήμων

*Ο Κολοκοτρώνης αποκαλουσε γραικούς όσα απο τα παλληκάρια του δεν ειχαν τουφεκίσε.. και μόλις έπαιρναν το βάπτισμα του πυρός τους φώναζε ΕΛΛΗΝΕΣ.