Ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας Στυλιανός
24 Jun 2011
Σε αποκλειστική του συνέντευξη στην ΕΡΤ, αποσπάσματα της οποίας μεταδόθηκαν ήδη από το δορυφορικό πρόγραμμα και την εκπομπή «Οδύσσεια», ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας Στυλιανός τόνισε πως οι επαφές με την Ελληνική Ορθόδοξη Κοινότητα στο Σίδνεϊ «έχουν φτάσει σχεδόν στην πλήρη συνεννόηση», επιβεβαιώνοντας με αυτό τον τρόπο τις πληροφορίες που θέλουν την Εκκλησία και την Κοινότητα να βρίσκονται πιο κοντά από ποτέ στην υπέρβαση των διαφορών του παρελθόντος που τους κράτησαν χωριστά για δεκαετίες.
Στη συνέντευξη που παραχώρησε στους ανταποκριτές της ΕΡΤ στην Αυστραλία Αλέκο Μάρκελλο και Έμμα Παπαεμμανουήλ, ο αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας Στυλιανός αναφέρθηκε ακόμη στις δύσκολες ώρες που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, τονίζοντας ότι είναι πεπεισμένος πως οι ισχυρές χώρες της Ευρώπης θα στηρίξουν εν τέλει την προσπάθεια της χώρας να αντιμετωπίσει την κρίση. «Προσεύχομαι καθημερινά για την Ελλάδα» τόνισε χαρακτηριστικά. Αναφέρθηκε ακόμη στην παρουσία του Ελληνισμού στην μακρινή Αυστραλία και τα επιτεύγματα των 100δων χιλιάδων Ελλήνων που ζουν στους Αντίποδες:
«Ο Ελληνισμός κράτησε ό,τι έφερε ιερό από τις παραδόσεις μας, το κράτησε με πολύ φιλαργυρία, με την έννοια ότι το ‘σφιξε, σφίχτηκαν μεταξύ τους χτίζοντας εκκλησιές και κοινωφελή ιδρύματα για να μπορέσουν να μείνουν ενωμένοι.
«Ο Ελληνισμός κράτησε ό,τι έφερε ιερό από τις παραδόσεις μας, το κράτησε με πολύ φιλαργυρία, με την έννοια ότι το ‘σφιξε, σφίχτηκαν μεταξύ τους χτίζοντας εκκλησιές και κοινωφελή ιδρύματα για να μπορέσουν να μείνουν ενωμένοι.
...Πιστεύω ότι ο απόδημος Ελληνισμός -αν το δει κανείς με το αντικειμενικό μάτι που πρέπει να τους δει- είναι στην πρωτοπορία ως προς το φιλότιμο, την εργατικότητα, τη φιλοξενία και όλες τις άλλες αρετές όλων των Ελλήνων», τόνισε χαρακτηριστικά.
Αναφερόμενος στην πολύχρονη «πληγή» που ταλάνισε για δεκαετίες τη σχέση ανάμεσα στις οργανωμένες Κοινότητες της Ομογένειας στην Αυστραλία και την Αρχιεπισκοπή, ο σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος Στυλιανός ήταν ξεκάθαρος, επιλέγοντας εμφαντικά τη λέξη «βελτιόδοξος» αντί του αισιόδοξος:
«Να τονίσω ότι το λεγόμενο «σχίσμα» δεν είναι τόσο μεγάλο όσο το έχουν διεκτραγωδήσει . Αν δείτε στη Μελβούρνη ποιοι είναι σε σχίσμα, είναι ελάχιστες χούφτες ανθρώπων , δεν είναι καν χιλιάδες. Αλλά εκείνοι που δημιουργούν το θόρυβο είναι συνήθως οι μικρές μειονότητες – οι local minorities…
«Να τονίσω ότι το λεγόμενο «σχίσμα» δεν είναι τόσο μεγάλο όσο το έχουν διεκτραγωδήσει . Αν δείτε στη Μελβούρνη ποιοι είναι σε σχίσμα, είναι ελάχιστες χούφτες ανθρώπων , δεν είναι καν χιλιάδες. Αλλά εκείνοι που δημιουργούν το θόρυβο είναι συνήθως οι μικρές μειονότητες – οι local minorities…
Εγώ πιστεύω ότι είναι θέμα χρόνου, ζούμε ήδη την καταλαγή. Δεν είμαι αισιόδοξος, η λέξη αισιοδοξία είναι μια λέξη. Είμαι βελτιόδοξος, ελπίζω στο καλύτερο. Και το βλέπω το καλύτερο καθημερινά.
Στη Μελβούρνη έχουν πράγματι εξομαλυνθεί πολύ τα τελευταία χρόνια τα πράγματα και τώρα τελευταία στο Σίδνεϊ το ίδιο. Στο Σίδνεϊ είναι λιγότερος ο αριθμός των λεγόμενων «σχισματικών».
Στη Μελβούρνη έχουν πράγματι εξομαλυνθεί πολύ τα τελευταία χρόνια τα πράγματα και τώρα τελευταία στο Σίδνεϊ το ίδιο. Στο Σίδνεϊ είναι λιγότερος ο αριθμός των λεγόμενων «σχισματικών».
Έχουμε συνεδριάσει μερικές φορές και αυτό τον καιρό είμαστε στην ευχάριστη θέση να πω ότι έχουμε φτάσει σχεδόν στην πλήρη συνεννόηση για να μην υπάρχει αυτή η μικρή, ας πούμε, παραφωνία θα λέγαμε, ώστε να μας προκαλούν συνεχώς οι εφημερίδες, ως πότε θα έχουμε δύο εορτασμούς Εθνικούς, ως πότε θα έχουμε το ένα ή το άλλο.
Υπό αυτή την έννοια λέω πως δεν νομίζω πως ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα όλος αυτός ο θόρυβος περί διαιρεμένων Ελλήνων της Αυστραλίας. Στην Αμερική υπήρχαν και υπάρχουν ακόμη πολύ μεγαλύτερα προβλήματα. Τα λέω αυτά επειδή πήγα στην Αμερική ως Έξαρχος του Πατριαρχείου την εποχή που ο μακαρίτης ο Ιάκωβος ευρέθηκε σε μια αδύναμη στιγμή να πιστέψει ότι μπορούσε να κάνει με πραξικόπημα αυτοκέφαλη την εκκλησία της Αμερικής. Για αυτό το λόγο λοιπόν είμαι βέβαιος ότι δεν υπάρχει η δυνατότητα να συνεχιστούν στο μέλλον αυτές οι διαφωνίες και οι διχόνοιες» κατέληξε.
Δημοσιευτηκε στο ΝΕΟ ΚΟΣΜΟ
