Κείμενο των 4 αναρχικών συλληφθέντων για τη διπλή ληστεία στο Βελβεντό Κοζάνης

Οι μέρες μας περνάνε, οι νύχτες μας δεν περνάνε.

Τρέχουμε προς τη διαφυγή μας, ενώ γύρω μας εξελίσσεται ένα κανονικό ανθρωποκυνηγητό. Πίσω μας μία ζωή προκαθορισμένη, χαραγμένη από τα χέρια των κυρίαρχων, με στόχο να εσωτερικεύσουμε την υποταγή ως αντικειμενική συνθήκη, να νομιμοποιήσουμε ηθικά συστήματα νόμων και κανόνων, να εξισώσουμε το άτομο με μία στατιστική λογική αριθμών. Μπροστά μας ο κόσμος των «ουτοπικών» μας φαντασιώσεων που κατακτιέται μόνο με βία. Μία ζωή, μία πιθανότητα και αποφασιστικές επιλογές.

Κοίτα το κενό ανάμεσα στα σύννεφα και πήδα, γιατί ποτέ η πτώση δεν υπήρξε πιο σίγουρη επιλογή.

Την Παρασκευή 01.02, μαζί με ομάδα συντρόφων, προχωρήσαμε στη διπλή ληστεία της Αγροτικής Τράπεζας και του Ταχυδρομείου στο Βελβεντό Κοζάνης. Άποψή μας είναι πως έχει κάποια ουσία να αναλύσουμε σε ένα βαθμό το επιχειρησιακό κομμάτι της ληστείας. Κυρίως για να αναδειχθούν όλες οι πτυχές της επίθεσης, οι επιλογές που κάναμε, τα λάθη που διαπράξαμε και οι λόγοι που μας οδήγησαν σε αυτά:

Το πρωί της Παρασκευής λοιπόν, επιτεθήκαμε στους δύο στόχους χωρισμένοι σε δύο ομάδες. Επιδίωξή μας από την αρχή ήταν να πάρουμε τα χρήματα και από τα δύο χρηματοκιβώτια, όπως και έγινε. Κατά τη διάρκεια της διαφυγής μας, μία σειρά από ατυχή γεγονότα και λανθασμένους χειρισμούς, οδήγησαν στην έκθεση τόσο του οχήματος μας, όσο και στην κατεύθυνσή μας στην αστυνομία.

Λόγω του αστυνομικού κλοιού που σχηματίστηκε αυτόματα, ο σύντροφος που οδηγούσε το διαμορφωμένο εξωτερικά σαν ασθενοφόρο βαν, αναζητούσε διεξόδους διαφυγής για την ομάδα που έκανε τις ληστείες. Στην προσπάθειά του αυτή, έκανε το λάθος να περάσει τρεις φορές από όχημα των μπάτσων, με αποτέλεσμα να θεωρηθεί ύποπτος. Ακολούθησε καταδίωξη και μετά, λόγω άγνοιας της περιοχής στην οποία κατέληξε, έφτασε σε τέσσερα αδιέξοδα στους χωματόδρομους των ορυχείων, με αποτέλεσμα στο τελευταίο να περικυκλωθεί και να μην έχει πια κανένα ουσιαστικό περιθώριο διαφυγής. Έτσι, αφού έκαψε το βαν, τον συνέλαβαν. Με αυτές τις εξελίξεις και ενώ ο σύντροφός μας με το όχημα διαφυγής βρισκόταν ήδη στα χέρια των μπάτσων, το εύρος των επιλογών μας μειώθηκε σημαντικά.

Αποφασίσαμε, λοιπόν, να σταματήσουμε το πρώτο διερχόμενο όχημα, καθώς θα εξασφάλιζε μία πιο ασφαλή διαφυγή για εμάς και τους συντρόφους μας. Το μείζον ζήτημα σε αυτή τη συνθήκη ήταν να μη γίνει γνωστό στους μπάτσους το νέο όχημα διαφυγής των συντρόφων μας, οπότε αποφασίσαμε να κρατήσουμε τον οδηγό στο βαν μαζί μας, μέχρι να βρούμε έναν τρόπο διαφυγής και για εμάς. Κάπου εκεί υπήρξε και η συνάντησή μας με ένα περιπολικό που εξελίσσεται σταδιακά σε άγρια καταδίωξη ως την πόλη της Βέροιας με τις περισσότερες δυνάμεις αστυνομίας, που υπήρχαν στη περιοχή, πίσω μας. Προφανώς δεν διανοηθήκαμε στιγμή να χρησιμοποιήσουμε τον συγκεκριμένο όμηρο ως ανθρώπινη ασπίδα(δεν θα είχαμε π.χ. πρόβλημα αν είχαμε τον διευθυντή μίας τράπεζας), άλλωστε η αστυνομία δε γνώριζε την ύπαρξή του. Εν τέλει, λειτούργησε ως ανθρώπινη ασπίδα για τους μπάτσους εν αγνοία τους, καθώς αποτέλεσε την αιτία που δε χρησιμοποιήσαμε τα όπλα μας για να απεμπλακούμε. Γιατί η συνείδησή μας και ο αξιακός μας κώδικας δε μας επιτρέπουν να ρισκάρουμε τη ζωή ενός τυχαίου ανθρώπου που βρέθηκε μαζί μας παρά τη θέλησή του.

Στο σημείο αυτό θέλουμε να καταστήσουμε σαφές, ότι τα όπλα δεν τα είχαμε για εκφοβισμό, αλλά ως εργαλείο σε περίπτωση συμπλοκής μας με μπάτσους. Άρα, λοιπόν, ο λόγος που τελικά δεν πράξαμε όπως αναλογούσε, ώστε να διαφύγουμε, ήταν μία συνθήκη στην οποία βρεθήκαμε από λανθασμένο χειρισμό.

Η μόνη εκδοχή διαφυγής πλέον ήταν η ταχύτητα και η προσπάθειά μας να κερδίσουμε απόσταση με το όχημα μας από τους μπάτσους που μας καταδίωκαν. Βέβαια η, πόλη της Βέροιας δεν προσφέρεται για κάτι τέτοιο και έτσι σύντομα εγκλωβιστήκαμε σε ένα στενό με αποτέλεσμα τη σύλληψή μας. Κατά τη διάρκεια της σύλληψής μας, το μόνο που δηλώσαμε από την αρχή ήταν ότι ο άνθρωπος που είχαμε μαζί μας δεν είχε καμία σχέση με τη ληστεία και εμάς. Παρ’ όλα αυτά οι μπάτσοι συνέχιζαν να τον χτυπάνε και αυτόν, τουλάχιστον για όσο είχαμε οπτική επαφή μαζί του.

Η παραπάνω αφήγηση δεν γίνεται στα πλαίσια της επίδειξης και της αυτοπροβολής, αλλά για να αντιστρέψουμε την παρακαταθήκη μίας άνευ μάχης σύλληψης που οι συνθήκες μας οδήγησαν.

* * * * *

Η αφήγηση τελειώνει στα κεντρικά της αστυνομίας στη Βέροια, όπου ακολούθησε πολύωρος βασανισμός τριών από εμάς από τα γουρούνια της αστυνομίας. Οι τακτικές γνωστές και αναμενόμενες: κουκούλα, δέσιμο με χειροπέδες πισθάγκωνα και ξύλο.

Θεωρούμε αυτονόητο πως ανάμεσα σε εμάς και το σύστημα υπάρχει μία σαφής διαχωριστική γραμμή που αποτυπώνει τον πόλεμο μεταξύ δύο κόσμων. Τον κόσμο της κυριαρχίας, της καταπίεσης και της υποδούλωσης και τον κόσμο της ελευθερίας που δημιουργούμε και κρατάμε ζωντανό μέσα από την αδιάκοπη πάλη με την εξουσία.

Σε αυτόν τον πόλεμο τα γουρούνια της αστυνομίας αποτελούν μόνιμο στόχο των αναρχικών ανταρτών ως εμπροσθοφυλακή και κατασταλτικός βραχίωνας των μηχανισμών της κυριαρχίας. Για αυτό θεωρούσαμε τη στάση των μπάτσων απέναντί μας αυτονόητη. Αν το κράτος δε μας πολεμούσε, τότε θα είχαμε ένα καλό λόγο να ανησυχήσουμε. Τα βασανιστήρια ως μέθοδος ήταν, είναι και θα είναι ένα όπλο στη φαρέτρα της εκάστοτε εξουσίας. Εμείς, φυσικά, σαν αναρχικοί, αρνούμαστε να χρησιμοποιήσουμε μεθόδους βασανισμού απέναντι στους εχθρούς μας και προτάσσουμε την αξιοπρεπή πρακτική των πολιτικών «εκτελέσεων», καθώς δε θέλουμε να αναπαράγουμε τη σαπίλα του κόσμου τους αλλά να την εξοντώσουμε.

Η άποψη που θέλει τους αγωνιστές βορά στα νύχια των κατασταλτικών μηχανισμών εσωτερικεύει την αντίληψη της ήττας στους κόλπους των ανατρεπτικών κύκλων. Είναι η αποδοχή μίας αντίληψης περιορισμού του πολέμου εναντίων των εχθρών της ελευθερίας, στα πλαίσια αποδοχής της αστικής κοινωνικής ηθικής και νομιμότητας. Και για να μην παρεξηγούμαστε, η παραπάνω νύξη αφορά σε ανακοινώσεις τύπου ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α ή Α.Κ., που συμβάλουν περισσότερο στο ρεφορμισμό παρά στη ριζοσπαστικοποίηση. Περιττό να αναφερθούμε σε δημοσιογράφους, το ΣΥΡΙΖΑ και λοιπά κομμάτια του συστήματος που με «φιλικές» ανακοινώσεις προς εμάς επιχειρούν να επαναπροσεγγίσουν όσες συνειδήσεις ξεκινούν να αποκλίνουν από τις νόρμες, εξυπηρετώντας έτσι τη σταθεροποίηση του καθεστώτος.

Τώρα, όσον αφορά στην αντιμετώπιση των πρακτικών βασανισμού, για εμάς η απάντηση βρίσκεται στην πολυμορφία. Η ανάδειξη συγκεκριμένων γεγονότων μέσα από δράσεις αντιπληροφόρησης όπως προκηρύξεις, αφίσες, συγκεντρώσεις, πορείες κ.τ.λ. είναι σίγουρα αναγκαία, ώστε όλο και περισσότεροι άνθρωποι να οδηγούνται σε μία διαπίστωση. Μία διαπίστωση που δε χωράει «μεμονωμένα περιστατικά» ή «εκδικητικές συμπεριφορές» αλλά οδηγεί στην αντίληψη ότι η φυσική βία ήταν πάντοτε μέσο καταστολής και ελέγχου από την εξουσία. Αποτελεί το κομμάτι του πολέμου μεταξύ κυριαρχίας και εξέγερσης.

Όσο βέβαια εξαπλώνεται το μήνυμα αυτό, άλλο τόσο πρέπει να εξαπλώνεται και ένα μήνυμα τρόμου προς τους εκ φύσεως βασανιστές, τους μπάτσους. Για να μη χτυπάνε οι μπάτσοι δεν έχουν νόημα οι ενδοσυστημικές καταγγελίες και οι δικονομικές διαδικασίες, που συνεπάγονται εκπτώσεις και άτυπη αποδοχή της δικαστικής ή δημοσιογραφικής εξουσίας. Χρειάζεται αντίσταση× και η αντίσταση πρέπει να έχει και βίαιες μορφές. Γιατί μία επίθεση στους μπάτσους, όχι μόνο της Βέροιας, είτε με πέτρες, είτε με μολότωφ, είτε με όπλα, τους οδηγεί αδιαμφισβήτητα στο να επανεξετάσουν τις επιλογές τους, μετρώντας τις πληγές τους πριν ξανασηκώσουν χέρι. Γιατί όπως πολύ σωστά έχει ειπωθεί, οι εχθροί έχουν όνομα και διεύθυνση.

* * * * *

Δε θα αναφερθούμε αναλυτικά στο ρόλο των τραπεζών, ούτως ή άλλως στην εποχή που ζούμε είναι γνωστός στον καθένα. Η ύπαρξή τους είναι μία διαρκής ληστεία. Για εμάς, ως αναρχικούς, αποτελούν στόχο για κάθε μορφή επίθεσης: εμπρηστική, βομβιστική, ληστρική. Βέβαια, πολύς λόγος έγινε για την υπόθεσή μας και σίγουρα υπάρχει ανάγκη να αναστρέψουμε το κλίμα. Να χτυπήσουμε τη διαρκή επιχείρηση απονοηματοδότησης της επιλογής μας και να αναδείξουμε τη σαπίλα της κοινωνιολογικής προσέγγισης και του ψευτοανθρωπιστικού υπόβαθρου, που λόγω ηλικίας θέλησαν να προσδώσουν.

«Παιδιά της διπλανής πόρτας και χτυπάνε τράπεζα. Γιατί;»

Γιατί η ληστεία είναι μία συνειδητά πολιτική πράξη. Δεν αποτελεί το επόμενο στάδιο μίας ανήσυχης εφηβικής περιόδου, φιλοδοξίες για προσωπικό πλουτισμό, ούτε φυσικά είναι αποτέλεσμα της δήθεν τεμπελιάς μας. Περιέχει όμως την επιθυμία να μη δεσμεύσουμε τις ζωές μας στη στυγνή εκμετάλλευση της μισθωτής εργασίας. Την άρνησή μας να γίνουμε γρανάζια οικονομικών συμφερόντων. Την αντίστασή μας στην επέλαση της ψυχικής και αξιακής χρεοκοπίας του κόσμου τους.

Είναι σαφές για εμάς ότι δεν αρνούμαστε τη δημιουργικότητα μέσα στις κοινότητές μας. Άλλωστε, η οργάνωση μίας ληστεία απαιτεί και πνευματική και υλική εργασία. Αρνούμαστε όμως να υποδουλώσουμε τη δημιουργικότητά μας στον κόσμο της παραγωγής και αναπαραγωγής της εργασίας. Βέβαια, για εμάς λίγη ουσία θα είχε η άρνηση της μισθωτής σκλαβιάς αν δεν εργαζόμασταν παράλληλα και για την καταστροφή της. Είμαστε αμετανόητοι αναρχικοί και δεν επιζητάμε συμπάθεια, συμπόνια ή κατανόηση επειδή πράξαμε «λάθος» σε ένα «λάθος» κόσμο. Επιδιώκουμε τη διάδοση των προταγμάτων μας και των πρακτικών μας και θα το παλέψουμε μέχρι την τελευταία μας λέξη, μέχρι την τελευταία μας σφαίρα.

* * * * *

Κάθε μας επιθετική πράξη, είναι και μία στιγμή του συνολικού επαναστατικού πολέμου που διεξάγεται σε όλα τα επίπεδα. Τα χρήματα από αυτή τη ληστεία δεν είχαν προορισμό τον επίπλαστο καταναλωτικό παράδεισο. Είναι απλά το εργαλείο για να κινηθεί κάθε μορφή αγώνα. Από την εκτύπωση προκηρύξεων μέχρι την αγορά όπλων και πυρομαχικών, για τη χρηματοδότηση των παράνομων υποδομών άμυνας και επίθεσης. Από την ενοικίαση των παράνομων σπιτιών μας μέχρι την προμήθεια εκρηκτικών για να τινάξουμε στον αέρα την κοινωνική ειρήνη.

Ο σκοπός είναι η διάχυση της άμεσης δράσης ενάντια στη γενικευμένη συνθήκη της αιχμαλωσίας που βιώνουμε. Είτε αντάρτικα, είτε ανοιχτά και κατά μέτωπο, με όποιο τρόπο ο καθένας εκτιμά ότι είναι πιο γόνιμο και αποτελεσματικό, με όποιο τρόπο διατίθεται και γουστάρει κάθε άτομο και κάθε συλλογικότητα που συμβάλει στον αγώνα. Πάντα στόχος κάθε μας κίνησης, κάθε αντάρτικης επίθεσης είναι η εξάπλωση της επαναστατικής συνείδησης. Για να σταθούμε συνειδητά απέναντι στον κόσμο της καθολικής υποδούλωσης, απέναντι σε έναν διαρκώς εξελισσόμενο εχθρό που σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά του. Απέναντι σε αυτή τη συνθήκη, η μάχη για την ελευθερία και η προσπάθεια να προσδώσουμε μαχητικά χαρακτηριστικά σε κάθε πτυχή του αναρχικού αγώνα είναι γόνιμη και αναγκαία.

Γιατί η αναρχία δεν μπορεί ποτέ να γίνει ευχάριστη ιδέα μέσα στον καθολικό κόσμο της υποταγής, παρά βρίσκεται σε αδιάκοπη σύγκρουση μαζί του.Δεν μπορεί να περιοριστεί ούτε σε ακίνδυνες και δημοκρατικά αποδεκτές εκδηλώσεις, ούτε σε φετιχισμούς των μέσων, αλλά συνιστά μία αδιαίρετη ολότητα κάθε μορφής αγώνα. Το κάθε άτομο ή ομάδα, ανάλογα με τις επιθυμίες, τις διαθέσεις και το σκεπτικό του, συμβάλλει με όποιον τρόπο γίνεται στη συνέχιση του αγώνα.Αναρχία είναι ο τρόπος μας να οργανωνόμαστε, να ζούμε και να παλεύουμε. Είναι η οργάνωση χωρίς περιορισμούς, είναι η αδιάκοπη πάλη. Είναι η ακραία συντροφικότητα που βιώνουμε στις εξεγερμένες κοινότητες απέναντι στο σάπιο κοινωνικό οικοδόμημα.

Κλείνοντας θα θέλαμε να χαιρετίσουμε όλους τους συντρόφους που δραστηριοποιήθηκαν. Κολλώντας αφίσες, φωνάζοντας συνθήματα, οργανώνοντας συγκεντρώσεις, βγάζοντας κείμενα αλληλεγγύης (μέσα και έξω από τη φυλακή). Σε αυτούς που αυτή τη στιγμή ετοιμάζουν τις επιθέσεις τους.

Υ.Γ.1 Θέλουμε ακόμα να στείλουμε την αλληλεγγύη μας στον απεργό πείνας Σπύρο Δραβίλα ο οποίος δίνει μία επίπονη και σκληρή μάχη για μία ανάσα ελευθερίας. Καλή δύναμη.

Υ.Γ.2 Πριν λίγο καιρό σκοτώθηκε σε μία τυχαία συμπλοκή ο σύντροφος Riyano στην Ινδονησία. Ο Ryo ήταν αναρχικός που μέσα από τη δράση του προωθούσε τη διεθνή αλληλεγγύη. Τώρα ακόμα και αν λείπει από τις εχθροπραξίες που προκαλούμε ενάντια στο υπάρχον, είμαστε σίγουροι ότι κοιτάμε πάντα προς το ίδιο αστέρι, το αστέρι της αναρχικής διαρκούς εξέγερσης. Τιμή στο σύντροφο RIYANO.

Oι αναρχικοί:

Νίκος Ρωμανός

Δημήτρης Πολίτης

Ανδρέας-Δημήτρης Μπουρζούκος

Γιάννης Μιχαηλίδης

Αντώνη Σαμαρά, η δίκη της Aegean Oil αναβλήθηκε ξανά

Αναβλήθηκε για πέμπτη φορά η δίκη της Aegean Oil για λαθρεμπορία πετρελαίου και πλαστογραφία σε βαθμό κακουργήματος. Η δίκη πήρε αναβολή για την 1η Μαρτίου.Η υπόθεση ήταν 11η στο πινάκιο. Λογικό, κάθε μέρα έχουμε υποθέσεις λαθρεμπορίας πετρελαίου.Η χώρα συνεχίζει και κυβερνάται από τη Μαφία και κάποιοι -που είναι υπάλληλοι της Μαφίας- αναρωτιούνται γιατί υπάρχουν νέοι που έχουν πάρει τα Καλάσνικοφ.Ας ενημερώσει κάποιος την κυρία Λαγκάρντ για την αναβολή της δίκης. Ο Αντώνης Σαμαράς δεν θα της το πει. Έχει τους λόγους του.

http://pitsirikos.net

«Η λιτότητα στην Ελλάδα είναι ανήθικο πείραμα σε ανθρώπινα όντα»-Πολ Κρούγκμαν

ΝΕΑ ΠΥΡΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΥ - «ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΤΡΕΛΟΙ» ΔΙΑΜΗΝΥΕΙ!

Νέα πυρά για την πολιτική λιτότητας που ασκείται στην Ελλάδα εξαπέλυσε ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν. 

Σε δηλώσεις του στην Huffington Post ο Πολ Κρούγκμαν χαρακτήρισε τους γερμανούς ως τρελούς που επιμένουν στην αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία. «Οι Γερμανοί είναι τρελοί! Επιβάλλουν στην Ελλάδα αυστηρά μέτρα λιτότητας, τα οποία δεν έχουν κανένα όφελος για τη χώρα. Η λιτότητα δεν μπορεί να βελτιώσει την πορεία του ελληνικού χρέους...» ανέφερε, χαρακτηριστικά.

Μάλιστα διαμήνυσε πως «η πολιτική της λιτότητας που εφαρμόζεται αποτελεί ένα ανήθικο πείραμα πάνω σε ανθρώπινα όντα»...

Ωστόσο όπως εξήγησε η χώρα μας δεν έχει άλλη επιλογή. «Η Ελλάδα είναι εξαιρετικάπεριορισμένη. Η Αθήνα πρέπει να κάνει ότι ικανοποιεί και ότι ζητά το Βερολίνο, αφού αυτό διαθέτει τα χρήματα αυτή τη στιγμή» και προσθέτει πως μόνη επιλογή της χώρας είναι να χρεοκοπήσει και να αποχωρήσει από το ευρώ, αλλά δεν είναι έτοιμη να το κάνει... 

Newpost.gr

Η ΠΡΩΤΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 719 ΧΡΟΝΙΑ

Συγκλονίζει η παραίτηση - μυστήριο τουΠάπα 

Η παράδοση θέλει έναν Πάπα να μην εγκαταλείπει τον παπικό θρόνο ζωντανός, ωστόσο ο Βενέδικτος ΙΣΤ' αιφνιδίασε τους πάντες ανακοινώνοντας ότι θα παραιτηθεί στις 28 Φεβρουαρίου, την πρώτη παραίτηση Πάπα έπειτα από 719 χρόνια.

Γνωρίζοντας καλά τη σοβαρότητα αυτής της πράξης και με πλήρη ελευθερία, δηλώνω ότι θα απαρνηθώ τη θέση μου ως Αρχιεπίσκοπος της Ρώμης, διάδοχος του Αγίου Πέτρου

Οπως δήλωσε, διαπίστωσε πως οι δυνάμεις του τον εγκαταλείπουν τους τελευταίους μήνες, «σε τέτοιο βαθμό που έπρεπε να αναγνωρίσω την ανικανότητά μου να τελώ τα καθήκοντα που μου εμπιστεύτηκαν». «Γι' αυτόν τον λόγο, και γνωρίζοντας καλά τη σοβαρότητα αυτής της πράξης και με πλήρη ελευθερία, δηλώνω ότι θα απαρνηθώ τη θέση μου ως Αρχιεπίσκοπος της Ρώμης, διάδοχος του Αγίου Πέτρου».

Παρότι ο ίδιος και ο 89χρονος αδελφός του -που είπε ότι γνώριζε τις προθέσεις του Ποντίφικα εδώ και μήνες- φρόντισαν να διευκρινίσουν πως ο λόγος πίσω από την παραίτησή του ήταν η φυσική αδυναμία εξαιτίας της προχωρημένης του ηλικίας, οι φήμες οργίαζαν εδώ και καιρό ότι ο Πάπας έπασχε από κατάθλιψη και αδυνατούσε να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις του.

Σε αντίθεση με τον προκάτοχό του, τον Πάπα Ιωάννη Παύλο, ο οποίος είχε γυρίσει τη μισή υφήλιο, ο Βενέδικτος δεν εγκατέλειπε εύκολα το Βατικανό, και όταν το έκανε ήταν συνήθως για να επισκεφθεί την ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Γερμανία.

Ο κεραυνός στον Αγιο Πέτρο του Βατικανού θα μπορούσε να αποδοθεί σε θαύμα πριν από λίγες δεκαετίες. Συνέπεσε με την παραίτηση του Πάπα Βενέδικτου ΙΣΤ’

Αρκετοί επικριτές του, δε, του καταλόγιζαν εξαρχής ότι ήταν ανίκανος να διαχειριστεί έναν τόσο μεγάλο «οργανισμό», όπως είναι η Καθολική Εκκλησία. Και όπως λένε οι κακές γλώσσες, δεν ήθελε ποτέ να αναλάβει αυτό το βαρύ φορτίο.

Λίγο πριν κλείσει τα 75 του χρόνια, ως επικεφαλής τότε της επιτροπής που είναι υπεύθυνη για την ορθή τήρηση του δόγματος -δηλαδή τη μετεξέλιξη της τρομερής Ιεράς Εξέτασης-, ο Γιόζεφ Ράντσινγκερ είχε ζητήσει από τον Πάπα Ιωάννη Παύλο να του επιτρέψει να αποσυρθεί από το Βατικανό και να αφιερωθεί στη συγγραφή βιβλίων. Ο Ποντίφικας του αρνήθηκε και τρία χρόνια αργότερα βρέθηκε να είναι ο απρόθυμος διάδοχός του.

Λέγεται ότι ένας από τους λόγους για τους οποίους προτιμήθηκε από τους άλλους υποψηφίους ήταν η προχωρημένη του ηλικία, που δεν θα του επέτρεπε να παραμείνει στον παπικό θρόνο τόσα χρόνια όσο ο προκάτοχός του.

Δεν κέρδισε άδικα τον χαρακτηρισμό «Ροτβάιλερ του Θεού» ή «Καρδινάλιος Πάντσερ», όταν μαζί με τον Ιωάννη Παύλο είχαν φροντίσει να περιστοιχιστούν με τους πλέον συντηρητικούς Καρδινάλιους και να έχουν ανάλογου σκεπτικού αξιωματούχους σε όλα τα κρίσιμα πόστα.

Οι γκάφες
Ο συντηρητισμός του Βενέδικτου τον ακολούθησε σε όλη τη διάρκεια της θητείας του, με εξαίρεση την πρόσφατη απόφασή του να χρησιμοποιήσει το Twitter για να επικοινωνεί με το παγκόσμιο εκκλησίασμά του. Κι αν ο Πάπας έχει το «αλάθητο», ο Βενέδικτος θα μείνει μάλλον στην Ιστορία για τις γκάφες του, που στοίχισαν τόσο στη δική του υστεροφημία όσο και στην Καθολική Εκκλησία.

Εγινε Πάπας το 2005 και ήδη έναν χρόνο αργότερα κατάφερε να εξοργίσει τους μουσουλμάνους, όταν κατά τη διάρκεια ομιλίας του επικαλέστηκε μια μεσαιωνική περιγραφή του Μωάμεθ και της διδασκαλίας του, σύμφωνα με την οποία ήταν «κακός και απάνθρωπος».

Μετά τις βίαιες αντιδράσεις σε αρκετές ισλαμικές χώρες, ο Βενέδικτος αναγκάστηκε να ζητήσει συγνώμη. Λίγα χρόνια αργότερα κατάφερε να εξοργίσει και την εβραϊκή κοινότητα, με την αποδοχή στην Εκκλησία τεσσάρων επισκόπων τους οποίους είχε αφορίσει πριν από 20 χρόνια ο Ιωάννης Παύλος ο Β'. Ενας εξ αυτών, ο Ρίτσαρντ Ουίλιαμσον, είχε αμφισβητήσει το μέγεθος του Ολοκαυτώματος, λέγοντας ότι οι Ναζί σκότωσαν... μόλις 300.000 Εβραίους και χωρίς να χρησιμοποιήσουν θαλάμους αερίων.

Το 2008 ενόχλησε τους ομοφυλόφιλους όταν υποστήριξε πως η υπεράσπιση της ετεροφυλοφιλίας είναι εξίσου σημαντική με την προστασία των τροπικών δασών. Αργότερα, κατά τη διάρκεια επίσκεψης στην Αφρική, είπε ότι τα προφυλακτικά επιτείνουν το πρόβλημα του AIDS, υπαινισσόμενος πως διευκολύνουν τις σεξουαλικές σχέσεις.

Δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει τα οικονομικά σκάνδαλα στα οποία είχε εμπλακεί το Βατικανό και συγκεκριμένα υποψίες ότι έχουν χρησιμοποιηθεί λογαριασμοί του για ξέπλυμα χρήματος μέσω των πολλών μη κυβερνητικών οργανώσεων που χρηματοδοτεί.

Πολλά λόγια και λίγα έργα, εξάλλου, ήταν η στάση του και στην υπόθεση κακοποίησης παιδιών από καθολικούς ιερείς, σε σημείο που τα θύματα ιερέων της Ιρλανδίας να χαιρετίσουν με ενθουσιασμό την παραίτηση του Πάπα.

Από το 1294...

Η τελευταία παραίτηση Πάπα έγινε το 1294, όταν ο Σελεστίνος ο Ε', πέντε μόλις μήνες μετά την επιλογή του, αποφάσισε ότι δεν ήταν ικανός να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του αξιώματος. Δεν ήξερε καν λατινικά, όπως γράφουν οι ιστορικοί. Πέθανε δύο χρόνια αργότερα και αργότερα αγιοποιήθηκε. Στη σύγχρονη Ιστορία, ο Πάπας Πίος ο ΙΒ' (1939-1958) αλλά και ο Ιωάννης Παύλος ο Β' (1978-2005) ειχαν προετοιμάσει εγγράφως τις παραιτήσεις τους. Ο Πίος το έκανε με σκοπό να διασφαλίσει την Εκκλησία στην περίπτωση που τον απήγαγαν τα στρατεύματα του Χίτλερ. Ο Ιωάννης Παύλος ήθελε να υπάρχει έτοιμη η παραίτησή του για το ενδεχόμενο μιας σοβαρής και μακροχρόνιας ασθένειάς του, που θα άφηνε την Εκκλησία ακέφαλη για μεγάλο διάστημα.

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ
Ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ' γεννήθηκε πριν από 85 χρόνια στη Βαυαρία ως Γιόζεφ Αλόις Ράτσινγκερ. Ως έφηβος είχε καταταγεί υποχρεωτικά στη χιτλερική νεολαία, αλλά λιποτάκτησε λίγες ημέρες πριν από την κατάρρευση του μετώπου. Σπούδασε θεολογία και ήταν ένας από τους πιο φιλελεύθερους και μεταρρυθμιστές στις τάξεις των πανεπιστημιακών καθηγητών. Λέγεται ότι ήταν ένας πανέξυπνος, ιδιοφυής θεολόγος, που γι' αυτό είχε θεαματική ακαδημαϊκή εξέλιξη και ήδη στα 30 του χρόνια δίδασκε σε γνωστά πανεπιστήμια, όπως της Βόννης και του Τίμπινγκεν. Ωστόσο, οι κινητοποιήσεις των φοιτητών το 1968 τον εξόργισαν, τις θεώρησε προσβολή για τα θεία και εκεί φαίνεται ότι ξεκίνησε η συντηρητική του στροφή. Σταδιακά άρχισε να ανεβαίνει στην ιεραρχία, έγινε αρχιεπίσκοπος Μονάχου, μέχρι που το 1981 βρέθηκε στο πλευρό του Πάπα Ιωάννη Παύλου του Β' στη Ρώμη. Οι δυο τους αποτέλεσαν ένα λειτουργικό δίδυμο, που επέλεγε συνεργάτες, καρδινάλιους και θεολόγους με βάση την πίστη τους προς το Βατικανό.

Παρ'όλ' αυτά, η εκλογή του Ράντσινγκερ το 2005 ήταν έκπληξη για πολλούς, καθώς σπάνια αναδεικνύονται στο υπέρτατο αξίωμα στην Αγία Εδρα οι άνθρωποι που ηγούνται ξεκάθαρα μιας ιδεολογικής κατεύθυνσης. Ως Πάπας ήταν πολύ διαφορετικός από τον χαρισματικό προκάτοχό του. Εξακολούθησε να συμπεριφέρεται εν πολλοίς ως καθηγητής και αφιέρωνε πολύ χρόνο στις ακαδημαϊκές διαφωνίες επί θεολογικών θεμάτων, ενώ συνέγραψε και τρία βιβλία για τον Ιησού. Μπορεί να εξόργισε με δηλώσεις του τους Εβραίους και τους μουσουλμάνους, αλλά έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στη βελτίωση των σχέσεων με την Προτεσταντική και την Ορθόδοξη Εκκλησία. Τα θέματα που δεν ήθελε να αγγίξει καθόλου ήταν η αγαμία των ιερέων και η είσοδος των γυναικών στον κλήρο ως βαθιά συντηρητικός.

ΜΑΡΙΑ ΑΔΑΜΙΔΟΥ

Η δίκη αναβλήθηκε λόγω της μη νόμιμης κλήτευσης των μαρτύρων κατηγορίας.!

Αναβολή για τις 12 Ιουνίου πήρε η δίκη των 35 μελών του ΠΑΜΕ που κατηγορούνται για το αδίκημα της παράνομης παραμονής σε δημόσια υπηρεσία, με αφορμή την εισβολή στο υπουργείο Εργασίας στις 4 Φεβρουαρίου.

Η δίκη αναβλήθηκε λόγω της μη νόμιμης κλήτευσης των μαρτύρων κατηγορίας.

Σε ένδειξη συμπαράστασης στους συνδικαλιστές, μέλη του ΠΑΜΕ αλλά και του συνδικάτου μετάλλων πραγματοποίησαν το πρωί συγκέντρωση στο Πεδίον του Άρεως και πορεία στα δικαστήρια, όπου παρέμειναν συγκεντρωμένοι καταγγέλλοντας προβοκάτσια της κυβέρνησης σε βάρος των εργαζομένων.

Στα δικαστήρια παραβρέθηκε από νωρίς και η γενική γραμματέας του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, η οποία έκανε λόγο για προσπάθεια τρομοκράτησης του λαού από την κυβέρνηση και υπενόησε ότι οι μάρτυρες δεν εμφανίσθηκαν καθώς δεν θα μπορούσαν να στηρίξουν την κατηγορία.

Σημειώνεται ότι η ΑΔΕΔΥ πραγματοποίησε σήμερα στάση εργασίας από τις 8:00 έως τις 11:00 το πρωί, προκειμένου να συμμετάσχουν οι εργαζόμενοι στη συγκέντρωση στο Πεδίον του Άρεως και στην πορεία προς τα Δικαστήρια.

Στη στάση συμμετείχαν εφοριακοί, εργαζόμενοι στην τοπική αυτοδιοίκηση και στο ΕΚΑΒ.

Την ίδια ώρα, κατάληψη στο ΙΚΑ Πατησίων πραγματοποίησαν εργαζόμενοι του ιδρύματος, διαμαρτυρόμενοι για τις απολύσεις 450 συναδέλφων τους που είχαν προσληφθεί από την Αγροτική Τράπεζα αλλά τελικά απορροφήθηκαν στο ΙΚΑ.

Συνελήφθη 39χρονη για χρέη στο Δημόσιο άνω των 3,6 εκατ. ευρώ -

Πρώτο ΘΕΜΑ online : Συνελήφθη 39χρονη για χρέη
 στο Δημόσιο άνω των 3,6 εκατ. ευρώ -ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ

ΣΟΚ -Ψωμιάδης: Βρήκα τον πρώην φρουρό μου σε λίμνη αίματος!

Σοκάρει η είδηση του ΘΕΜΑτος  ότι ο πρώην περιφερειάρχης κεντρικής Μακεδονίας Παναγιώτης Ψωμιάδης βρήκε τον αστυνομικό πρώην φρουρό του σε μια λίμνη αίματος να χαροπαλεύει!

Ο 34χρονος αστυνομικός νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση στο 424 Στρατιωτικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, έπειτα από απόπειρα αυτοκτονίας που έκανε. 

Όπως έγινε γνωστό, ο 34χρονος φέρεται να αυτοπυροβολήθηκε στο πρόσωπο, θέλοντας έτσι να βάλει τέλος στη ζωή του, μη αντέχοντας άλλο τα προσωπικά και οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε.

Την ίδια ώρα, ο πατέρας του 34χρονου, συνταξιούχος αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ., στο άκουσμα της είδησης για την απόπειρα αυτοκτονίας του γιου του, υπέστη έμφραγμα. Μεταφέρθηκε κι αυτός στο 424 Στρατιωτικό Νοσοκομείο όπου νοσηλεύεται. 

Όπως είπε ο Π. Ψωμιάδης, είχε ραντεβού μαζί του και ανησύχησε όταν ο πρώην φρουρός του δεν φάνηκε: «Είχαμε ραντεβού στις 9 το πρωί, όπως κάθε μέρα. Χθές άργησε και δεν απαντούσε στα επίμονα τηλέφωνά μου. Τότε πήγα στο σπίτι της γιαγιάς του όπου ζούσε τον τελευταίο καιρό και ζήτησα να μου δώσει το κλειδί από τον όροφο όπου έμενε» τονίζει ο κ. Ψωμιάδης και συμπληρώνει: «Μπήκα μέσα και έμεινα άναυδός. Το πρόσωπο του Γιάννη δεν διακρινόταν από τα τραύματα που προκάλεσε η σφαίρα. Το όπλο ήταν στα χέρια του». Ο ίδιος, συγκλονισμένος κάλεσε αμέσως το ΕΚΑΒ και τέσσερα ασθενοφόρα έφτασαν στο σπίτι του αστυνομικού.

«Αρχικά μας πήγαν στο Ιπποκράτειο. Εκεί κατάλαβαν ότι η κατάσταση της υγείας του είναι πολύ κρίσιμη και μας πήγαν απευθείας στο στρατιωτικό νοσοκομείο, όπου και έγινε η επέμβαση αφαίρεσης τους βλήματος» υποστηρίζει ο πρώην περιφερειάρχης και προσθέτει «Ήξερα ότι τον τελευταίο καιρό ήταν ιδιαίτερα αγχωμένος, από τη μία για την οικογενειακή του  κατάσταση η οποία όδευε προς τη λύση του γάμου του και από την άλλη οικονομικά ζητήματα που τον βασάνιζαν. Σίγουρα δεν πήγαινε ποτέ το μυαλό μου ότι θα μπορούσε να κάνει αυτό το απονενοημένο διάβημα» σημειώνει ο κ. Ψωμιάδης.

Διαβάστε περισσότερα στο seleo.gr

Hλίας Ντωνούδης:Βλέπω, ακούω, διαβάζω και (…ενίοτε) πικροσχολιάζω!

10 Feb 2013

ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΝΤΩΝΟΥΔΗ

ΣΥΖΗΤΟΥΝ δύο φίλοι:
- Τι θα ντυθείς στις Αποκριές;
- Καρέκλα, μπας και μου «κάτσει» καμία!

ΔΥΣΚΟΛΟΙ καιροί και…  «σε αυτό»;
Όλα τα πήρε τελικά σβάρνα η ριμάδα η κρίση…
Όλα…

ΜΙΑ κρίση, όμως, που κάνει διακρίσεις.
Και είναι άδικο, πολύ άδικο.
Γιατί με τους μηνιαίους μισθούς κάποιων επώνυμων, μπορούν να ζήσουν οικογένειες.
Πολλές ο ι κ ο γ έ ν ε ι ε ς…

ΔΙΑΒΑΣΑ για παράδειγμα, ότι η Ελένη Μενεγάκη στον Alpha, αμείβεται με 80.000 ευρώ το μήνα και κόντεψα να πέσω από την καρέκλα μου.
Αλήθεια είναι ή πλάκα μας κάνουν;

ΤΗΝ ίδια στιγμή και ενώ άλλοι, απλοί, ανώνυμοι και…καθημερινοί πεινάνε, η Ρένια Λουιζίδου, που την ξαναβλέπουμε στο «Και οι παντρεμένοι έχουν ψυχή» και πολύ χαιρόμαστε, ομολόγησε σε μεσημβρινή εκπομπή ότι διακόπηκαν και πάλι τα γυρίσματα της σειράς του ΑΝΤ1 «Το αμάρτημα της μητρός μου», για τον απλό λόγο ότι οι συντελεστές της (ηθοποιοί, τεχνικό προσωπικό) είναι απλήρωτοι!

«ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ να δούμε τι θα γίνει. Εμείς θέλαμε να συνεχίσει, φυσικά, αλλά με μία δίκαιη συνθήκη. Γιατί στην τηλεόραση, έχει γίνει καθεστώς πια να μην πληρώνονται οι δουλειές» είπε η πολύ καλή ηθοποιός Ρένια Λουιζίδου, και η Ελένη συνεχίζει να ζει σαν βασίλισσα με τους ηγεμονικούς μισθούς της.
Μεταξύ μας; Και 80.000 να μην είναι, σίγουρα κάτω από 50.000 ευρώ το μήνα αποκλείεται να είναι.
Και αυτό είναι πρόκληση σε εποχές εθνικής λιτότητας!

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟΣ ήταν ο ηθοποιός, Γιάννης Μποσταντζόγλου, σε απογευματινή εκπομπή καθώς αναφέρθηκε στους λόγους που χώρισε με τη σύζυγό του, Δήμητρα Παπαδήμα, επίσης ηθοποιό.
Ο γνωστός ηθοποιός δήλωσε στην εκπομπή "Fthis" της Σταματίνας Τσιμτσιλή: «Ροχαλίζω σαν γουρούνα, θέλω να καπνίζω». Από την άλλη, η πρώην σύντροφός του «δεν θέλει γιατί είναι της υγιεινής» όπως είπε χαρακτηριστικά.
«Χλαπακιάζω 10 σουβλάκια με τα πάντα, πατσάδες, κοκορέτσι. Αυτά είναι που ενοχλούν τη Δήμητρα και με ενοχλούν και εμένα, αν δεν τα κάνω. Πάντως, όλο αυτό είναι αγαπησιάρικο που ζούμε και είμαστε πολύ καλύτερα από ό,τι ήμασταν πριν, που ζούσαμε μαζί» συμπλήρωσε ο Γιάννης Μποσταντζόγλου.

ΝΑ λοιπόν μια καλή ιδέα για…  ανώδυνο διαζύγιο.
«Πλακωθείτε» στα σουβλάκια, στους πατσάδες, στα κοκορέτσια και νάτη η σωτηρία!
Καλή σας επιτυχία και από σουβλάκια δόξα ο θεός.
Μια βόλτα στο Όκλι και το διαζύγιο στο πιάτο!

ΗΜΙΤΕΛΙΚΟΣ γύρος του «χορευτικού» του ΑΝΤ1 αύριο Κυριακή (εμείς το βλέπουμε Δευτέρα βράδυ) και οι ετοιμασίες για ένα καλό και εντυπωσιακό πρόγραμμα.
Έτσι, έγινε γνωστό ότι εκτός από την τριάδα που έμεινε (Λάουρα, Ντορέττα και Ηλίας) θα χορέψουν και ο νικητής του περυσινού σόου Αργύρης Αγγέλου, αλλά και ο Χρήστος Φερεντίνος.

ΕΓΙΝΕ γνωστό ακόμη ότι καλεσμένη θα είναι και η αοιδός, Αγγελική Ηλιάδη, που δεν πήγε την περασμένη Κυριακή, λόγω τραυματισμού της…

Ε, μπορεί να είχε άλλες δουλειές η κοπέλα, γιατί ακούστηκε ότι «κάτι τρέχει» με τον τερματοφύλακα της εθνικής μας ομάδας, Μιχάλη Σηφάκη.
Και επειδή η ζήλεια περισσεύει αυτόν τον καιρό στην πατρίδα μας, έτρεξαν κάποιοι να γράψουν στο διαδίκτυο ότι «το βρήκε πάλι το τεκνό η Αγγελική».

«ΝΑ ήταν η ζήλεια ψώρα θα κόλλαγε όλη η χώρα» δεν λένε;
Αντί να χαρούνε που ο εθνικός μας πορτιέρο θα έχει κάτι καλό να…  προπονείται.
Το μοναδικό πρόβλημα που βλέπω εγώ στη σχέση αυτή, αν υφίσταται, είναι ότι ο Μιχαλάκης αγωνίζεται στο βελγικό πρωτάθλημα…

«ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ήταν ένα από τα πιο τρομακτικά πράγματα που προσπάθησα να κάνω στη ζωή μου» δήλωσε ο ηθοποιός, Ashton Kutcher, σχετικά με την απόφασή του να ενσαρκώσει στην ταινία «jOBS» την ιδιοφυΐα στο χώρο των υπολογιστών, Steve Jobs.
Η ταινία έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Sundance, στη Γιούτα, περίπου ενάμιση χρόνο μετά το θάνατο του Steve Jobs, ο οποίος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 56 ετών, μετά από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο.
Όντας και ο ίδιος επιχειρηματίας στο χώρο των ψηφιακών μέσων, ο 34χρονος ηθοποιός είπε ότι υποδύθηκε "έναν άνθρωπο που απέτυχε και επέστρεψε δριμύτερος. Νομίζω ότι όλοι μας μπορούμε να κατανοήσουμε μέχρι ενός σημείου τη ζωή του".

ΓΙΑ να σας βοηθήσω, ο κινηματογραφικός Στιβ Τζομπς, είναι ο πρώην της Ντέμι Μουρ και νυν της Μίλα Κούνις, που πέρυσι είχε ψηφιστεί πιο σέξι γυναίκα του πλανήτη…
Έτσι πληροφοριακά για να μη σας πιάνουν και αδιάβαστους…

Η Δέσποινα Βανδή, μαζί με τον Γιώργο Καπουτζίδη, θα παρουσιάσουν τελικά τον ελληνικό τελικό της Γιουροβίζιον.
Η ανάδειξη του τραγουδιού που θα εκπροσωπήσει τη χώρα μας στο μουσικό διαγωνισμό-πανηγύρι, στο Μάλμε της Σουηδίας, θα γίνει στις 18 Φεβρουαρίου.
Άντε να δούμε το Δεσποινάκι και σε ρόλο παρουσιάστριας γιατί ποτέ δεν ξέρεις πως τα φέρνει ο χρόνος…

πηγή: ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

H βουλευτης MΑΡIA BAMBAKINOY (ΜΡ) μιλαει στην Βουλή Αυστραλίας για τα πτυχία των ξένων επιστημόνων.

I know it's long read for FB, but many of you with overseas qualifications will be interested in the speech I made in parliament last night:

My grievance this evening is about the under-utilisation of skilled and highly qualified Australians who have come here to live in this country under the refugee and humanitarian program, and, in some cases, also those people—especially partners of principal applicants—who have come to Australia under other categories. My grievance is about the difficult process of degree and qualifications recognition, as well is the lack of recognition of prior work experience by local Australian employers as told to me by many of my constituents. 

My seat of Calwell probably has the largest constituency of Iraqi refugees in the country, and they are predominantly Christians of Chaldean extraction, and also of Assyrian and Syriac extraction, who have been settling in the northern suburbs of Melbourne: Campbellfield, Broadmeadows, Roxburgh Park and Craigieburn—all, of course, significant established growth suburbs in my electorate of Calwell. Such is the growth in the settlement of Iraqi Christians in Calwell that each month at our local citizenship ceremonies this emerging largely refugee community is very heavily represented in taking up Australian citizenship. They are characterised by many things, but one in particular is their devotion to their Christian faith. They are indeed devoted parishioners, and as a result the federal seat of Calwell is home to the Chaldean cathedral of Our Lady Guardian of Plants in Campbellfield, the Ancient Church of the East St Mary's in Coolaroo, the Holy Apostolic Catholic Assyrian Church of the East in Coolaroo and the Holy Spirit Syriac Catholic Church in Dallas—where I had the honour of attending the weekly Sunday mass service last night, which on this occasion involved the ordination of five deacons by the pope of the Syriac Catholic Church, Pope Joseph, who was visiting Melbourne from Lebanon for the occasion. 

These emerging communities—the Chaldeans, Assyrians and Syriacs from Iraq—have many needs as they work their way through the settlement process. Paramount, of course, is establishing a home, and more important to them than anything is the education of their children. But, of course, very important to them is the gaining of employment, and this is essential to their ability to achieve the establishment of a home and the education of their children. Employment, however, often means trying to find similar or comparable work to what they were doing when they were in Iraq, and the problem for a large number is that they cannot. This is a major source of their frustration and angst as they work their way through the settlement process here in Australia. 

The Iraqi community can be best described as a relatively highly educated community with skills and qualifications across a range of academic professions, particularly, I have found, in the fields of maths and sciences. They are, in addition to that, linguistically competent, and many are able to speak, in addition to their native language or dialect—which is based on ancient Aramaic—Arabic and English. Many of them are very proficient in English. They are people who come here as refugees, as I have noted, having left successful careers and lives behind in Iraq. By virtue of their age when they come here, they have built expertise and experience in the professions that they have worked in. To illustrate this, I can say that I recently met a constituent from Iraq in my electorate who was the first female graduate as a dentist in Iraq. She had a successful practice there until she was forced to flee during the first Iraq war. She was the first female dentist in Iraq, and she is living in Broadmeadows in my electorate—incredible. She is one of the many Iraqis who have much to offer the Australian community, and I can tell you that they are very keen to make a contribution to this new homeland. I fear and they fear that they are being underutilised and undervalued for a number of reasons, one of which, of course, is the complexities of the qualification recognition regime in this country. 

I would like to share with the chamber a couple more local stories, because I think it is very important that we tell these stories so that maybe we can begin to focus on this issue as a parliament so that we can understand it and address it if possible. I believe that we have much to gain from facilitating the employment of people such as my constituents in this country. One of my other constituents who came to see me sometime last year was an academic while living in Iraq, and his expertise was in agriculture. He had written many books, and in fact he had even advised the Iraqi government. His greatest frustration was that he could not get a job in academia here in Australia. In fact, he said to me that he felt deeply hurt at what he felt was a refusal to acknowledge the value of his academic achievements. He basically just could not understand why he could not get a job given the standard of his expertise. 

There is another constituent who I have become very fond of and very close to, Mr Louis Joseph. He graduated with a bachelor's degree in science, majoring in chemistry, from Iraq in 1990. Following the Gulf War, Louis had to migrate to Turkey and applied to come to Australia under the Humanitarian Program. Upon arriving, Louis was informed that his qualification was not fully recognised as a degree, but rather a diploma. His experience in Iraq as a scientist in the field of chemistry was similarly not recognised, and he was told to restudy his degree in Australia. Louis did complete a bachelor degree in science and chemistry here in Australia. He found that he had completed in his own course in Iraq far more advanced subjects and that here in Australia he was merely repeating subjects he had already completed in Iraq. Furthermore, his Australian degree cost him $10,000 and, in his words: 

Even if your degree gets recognised, prospective employers see an overseas graduate. There is a question mark over you. 

As I said, I have come to know him personally. He is making an impossible contribution to the local community. I think that he, along with many of my other constituents, has a very significant contribution to make to this country. We owe it to ourselves and we owe it to the people who are being brought here under the refugee Humanitarian Program to do the best we can to take advantage of the skills and the expertise that they bring with them. Many of them, in order to make ends meet, have to do menial jobs because they have to work—jobs that are far removed from the areas in which they have been trained and they have studied in. Colloquially, this is called the 'overqualified taxidriver syndrome'. I think it is a syndrome that many of my colleagues in this place would be familiar with, especially those who have constituencies similar to mine. 

The extent of the overqualified taxidriver syndrome is not known, nor its existence conclusively proven. It remains largely anecdotal, but it persists enough through anecdotes and through direct storytelling and contact with members of the community to suggest that there is an issue that we need to examine and research more thoroughly in order to avail ourselves of a much needed understanding of this. Because whether the community is of Iraqi or African or European background, the narrative about, in this instance, recognising overseas qualifications and acceptance or value of overseas work experience for people who come to Australia under the refugee Humanitarian Program is largely the same wherever you go and whoever you talk to in this country. 

I am pleased to say that there has been some response, or an attempt to respond, to this from the government. We have already taken steps to try to address some of these issues. I want to commend the recently funded Melbourne Employment Forum as $20,000 has been allocated to work with migrant communities on some important job initiatives, including bringing together existing expertise to establish an independent network of migrant communities and using the forum as a hub for research and strengthening of employment opportunities. This is a beginning; by all means it is not the perfect solution, but it is a beginning. I look forward to this work continuing for the benefit of my constituents and everyone else in this country.

 Μαρία Βαμβακινού, είναι βουλευτής στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Αυστραλιας. Κα΄ταγεται απο τον Άγιο ΠέτροΛευκάδας..

ΕΙΔΗΣΕΙΣ με χρωμα...ΚΡΗΤΙΚΟ

πλήρης η διάλυση της παραγωγικής βάσης της χώρας

Μας την έστειλε η φίλη των Κρητών ΖΩΗ ΤΖΑΡΤΑ,μας άρεσε και σας την παρουσιάζουμε.. Χαρειτε την!!!

αιρότητα

ΝΤΟΜΙΝΟ 11/02/2013, 16:16 Θυμός Τη χρονιά του φιδιού γιορτάζουν οι Κινέζοι. Αν συνυπολογίσουμε πως το φίδι, όπως λένε, συμβολίζει και το θυμό, μάλλον τη χρονιά του φιδιού θα έπρεπε να την υποδεχτούμε κι εδώ. Διαβάστε παρακάτω μόνο έναν από τους πολλούς λόγους... Πρόκληση Οι κομματικές εξυπηρετήσεις και τα προσωπικά...

 

Περισσότερες Ειδήσεις

ΣΧΟΛΙΑΣΤΗΣ Χάλασε Ενώ ξεκίνησε ωραία και ηλιόλουστη η χθεσινή Κυριακή, μας τα χάλασε ο καιρός πριν καν πάει μεσημέρι. Κρίμα για τους ανθρώπους που περίμεναν όλη την εβδομάδα αυτή την Κυριακή για να πάρουν λίγο αέρα. Κρίμα και για τους επιχειρηματίες μαζικής εστίασης και αναψυχής, που περιμένουν να βγει ο...  ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ Βιομηχανία προσλήψεων Στα πέντε χρόνια της διακυβέρνησης Καραμανλή έγιναν 865.000 προσλήψεις και μετά μας φταίει ο... Στουρνάρας. Μας φταίει αυτός, επειδή είπε ότι ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός της χώρας έγινε επί Καραμανλή. Οι μόνοι νόμιμοι Υποτίθεται πως το ΣΔΟΕ κάνει εδώ και καιρό ενδελεχή...  Θύμα κλοπής ο Στρατούλης Θύμα κλοπής έπεσε όπως μαθαίνουμε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ Δημήτρης Στρατούλης το Σάββατο, όταν διερχόμενος από τη Φθιώτιδα σταμάτησε για έναν καφέ στα Καμένα Βούρλα. Όλα συνέβησαν όταν ο κ. Στρατούλης έβγαλε το παλτό και το ακούμπησε στην πλάτη της καρέκλας προκειμένου να απολαύσει το...  Προστέθηκε λίγο κόκκινο στην ιστοσελίδα του ΠΑΣΟΚ Αλλάζουν όλα στο ΠΑΣΟΚ. Μαζί με το ερωτηματολόγιο του ΠΑΣΟΚ που ρωτάει σε εκείνους που απευθύνεται αν επιθυμούν να αλλάξουν όνομα και σύμβολα του κόμματος, άλλαξε και το σάιτ του HYPERLINK "http://www.pasok.gr"κόμματος. Έγιναν αλλαγές στις γραμματοσειρές, τα χρώματα, τις ενότητες και τα...  ΝΤΟΜΙΝΟ "Πάταξη" Από αυτή την Πολιτεία τι άλλο θα μπορούσε να περιμένει κανείς; Ακόμα και τη γραφειοκρατία λάθος προσπαθεί να την πατάξει. Ξεκινά από την υποβάθμιση του Σώματος περιβαλλοντικών ελεγκτών. Από ειδική αυτόνομη υπηρεσία τους υποβαθμίζει σε τμήμα. Τραγικό για μια κυβέρνηση που υποτίθεται ότι...  ΣΧΟΛΙΑΣΤΗΣ Παράπονο Στο Μοχό πάει μια δημοτική υπάλληλος τρεις φορές την εβδομάδα και στους κατοίκους κακοφαίνεται αυτό. Κάποιοι διανύουν πολλά χιλιόμετρα, προκειμένου να εξυπηρετηθούν σε διάφορα θέματα, όταν αυτά προκύψουν τις ημέρες που η υπάλληλος δε βρίσκεται στην κοινότητά τους. Σοφέρ Αναρωτιούνται,...  ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ Διαστημόπλοια μέσω... ΕΣΠΑ Αυτό και μόνο δείχνει ότι όλη αυτή η "αρλούμπα" που ονομάζουν προκήρυξη ΕΣΠΑ είναι... copy paste. Όλο το ΕΣΠΑ είναι περίπου 450.000.000 εκατομμύρια ευρώ, και οι κάφροι επιδοτούν... κατασκευή διαστημόπλοιων με πόσο 10.000 ευρώ!!! Άντε, ρε, να πάτε να κοιμηθείτε... Στην...  ΝΤΟΜΙΝΟ 2 στους 10 Θυμάστε εκείνη την ΕΠΑ.Σ. που είχε 200 μαθητές στην ειδικότητα της Κομμωτικής, αλλά ούτε ένα καθηγητή Κομμωτικής; Ε, λοιπόν, σας έχω νέα. Πλέον τα παιδιά έχουν δύο ολόκληρους. Κανονικά χρειάζονται 10, βέβαια, αλλά το υπουργείο Παιδείας υπενθυμίζει: «Ε, μα να είμαστε λογικοί. Μην...  ΣΧΟΛΙΑΣΤΗΣ Σιγαρέτα Ένα σύννεφο καπνού έχει τυλίξει την ελληνική Βουλή. Είναι το σύννεφο από τον καπνό των σιγαρέτων των βουλευτών μας, που - παρά την απαγόρευση - επιμένουν να "φουμάρουν" μανιωδώς. Σα φουγάρα καπνίζουν οι άτιμοι στους περισσότερους χώρους της Βουλής. Και αυτό τη στιγμή που έχουν ψηφίσει...  ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ Για τον ΕΛΓΑ Μόνο η "Ν.Κ." και ουδείς αγροτικός φορέας στο νησί, ως όφειλε, είχε πολλές φορές γράψει μέχρι σήμερα αυτό που αναδεικνύουν ως αίτημά τους οι εκπρόσωποι των αγροτών στα Χανιά (χωρίς να αναφέρομαι στη γνωστή Ομοσπονδία-μέλος της ΓΕΣΑΣΕ αλλά στην Ενωτική Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Ν....