Monday, March 25, 2013

Ελεύθεροι κατακτημενοι. Του Αλκίνοου Ιωαννίδη


Ελεύθεροι κατακτημένοι

Του Αλκίνοου Ιωαννίδη
Δεν θα πω για τους άλλους. Λίγο με ενδιαφέρει η ποιότητα και η στάση τους σε τέτοιες στιγμές. Ούτε και περίμενα καλύτερη αντιμετώπιση. Όσο και να τους βρίσω, χαϊδεύω τα αυτιά μας και τίποτα δεν αλλάζει. Θα πω για εμάς, και συγχωρήστε με:
Έρχεται η μέρα που η μάσκα τραβιέται βίαια. Η μέρα που το αληθινό μας πρόσωπο φανερώνεται, θέλουμε-δεν θέλουμε, αφτιασίδωτο και τρομακτικά αληθινό. Πρέπει να το κοιτάξουμε, είναι θέμα ζωής και θανάτου. Πρέπει να το ρωτήσουμε, να μας πει ποιοι είμαστε. Γιατί μόνο αυτό γνωρίζει.
Γυρνάμε απότομα, για να αντικρίσουμε μια τρύπα στον καθρέφτη. Πού απουσιάζει το πρόσωπό μας; Το ξεχάσαμε σε μικρά, ταπεινά, εγκαταλελειμμένα σπίτια, στη σκόνη χαμηλών, πλύνθινων ερειπίων, στους τάφους αγράμματων, ακατέργαστα σοφών παππούδων. Εκεί αφήσαμε θαμμένες τις αληθινές καλημέρες, τη συγκίνηση των στίχων, την αλληλεγγύη των ανθρώπων κι ότι πολύτιμο δεν μετριέται σε χρήμα. Έκτοτε, προχωρήσαμε στον «σύγχρονο κόσμο» απρόσωποι, γυμνοί, παλεύοντας να κρατήσουμε το νήμα της ύπαρξής μας άκοπο, μέσα σε εποχές δύσκολες, μέσα σε ένα τοπίο που δεν μας μοιάζει.
Γίναμε αρχοντοχωριάτες, επενδύοντας στα χειρότερα χαρακτηριστικά των δύο συνθετικών της λέξης. «Έχω γάμο», λέγαμε και στεκόμασταν καλοντυμένοι σε γκαζόν ξενοδοχείων, με φακελάκια στα χέρια, χωρίς αληθινή, από καρδιάς ευχή. «Και οι γάμοι μας, τα δροσερά στεφάνια και τα δάχτυλα, γίνουνται αινίγματα ανεξήγητα για την ψυχή μας». Ούτε αινίγματα, ούτε τίποτε. Όλα απαντημένα, όλα πεζά. Μεγάλα και άδεια. Απομείναμε αναίσθητοι μπροστά στο ιερό, ζώντας ένα γυαλιστερό, αντιαισθητικό, άχαρο, ανέραστο, ανίερο, ξοδεμένο παρόν. Χωρίς μνήμη, χωρίς όνειρο, διαζευγμένοι από το είναι μας.
Τα καλύτερα παιδιά μας τα πουλήσαμε. Τα αφήσαμε να σπαταλούν τη ζωή τους σε λογιστικά βιβλία, σε γραφεία εταιρειών, σε άψυχους λογαριασμούς. Τα κάναμε σκλάβους με τίτλους διευθυντικού στελέχους. Τα ταΐσαμε χρήματα, τα σπουδάσαμε χρήματα, τα μάθαμε να σκέφτονται χρήματα, να υπηρετούν χρήματα, να ονειρεύονται χρήματα, να παντρεύονται χρήματα, να γεννάνε χρήματα, να είναι χρήματα. Μιλούν άπταιστα τα χειρότερα Αγγλικά (αυτά της δουλειάς) και άθλια τα καλύτερα Ελληνικά (τα Κυπριακά). Όταν τα χρήματα λείψουν, από πού θα κρατηθούν;
Αντικαταστήσαμε το γλέντι στην πλατεία του χωριού με το σκυλάδικο. Τον έρωτα με το στριπτιζάδικο. Τα αναγκαία για την επιβίωση, με ένα τζιπ γεμάτο άχρηστα ψώνια. Τον ελεύθερο χρόνο με την υπερωρία. Κάναμε το παιγνίδι των παιδιών υπερπαραγωγή, σε πάρτι γενεθλίων κατά παραγγελία. Ξεχάσαμε ποια είναι τα βασικά συστατικά της ύπαρξής μας, ως ατόμων και ως κοινωνίας, αντικαθιστώντας τα με ότι μάς γυάλισε στη βιτρίνα. Γίναμε ότι μας έπεισε ο διαφημιστής, η τηλεόραση ή το περιοδικό να γίνουμε. Καταντήσαμε οπαδοί ομάδων, φανατικοί, με μαχαίρια και μίσος. Έφηβος, προτού σιχαθώ όλες τις ομάδες εξίσου, ήμουν με την Ομόνοια. Μια μέρα που έπαιζε με το ΑΠΟΕΛ, αρρώστησε ο τυμπανιστής των αντιπάλων. Ήρθαν στην άλλη κερκίδα και μου ζήτησαν να πάω στη δική τους, για να παίξω το τύμπανο. Πήγα ευχαρίστως.
Πέρασε ο καιρός, αλλάξαμε. Ξεχάσαμε. Χωριστήκαμε σε κόμματα και τα ψηφίσαμε τυφλά, διχαστήκαμε με τρόπο αταίριαστο στην ιστορία και την παράδοσή μας. Σε μια σταλιά τόπο, λέγαμε «οι άλλοι». Πήραμε τα χειρότερα χαρακτηριστικά της Ελλάδας και τα κάναμε αξιώματα.
Να πάει στο καλό τέτοιος εαυτός, να μην ξανάρθει. Καθόλου μην τον κλάψουμε, καθόλου μη μας λείψει. Στον αγύριστο!
Πέρασαν χρόνια. Το κορίτσι από τις Φιλιππίνες έκλαιγε κρυφά στο κρεβάτι του για το παιδί και τη μάνα που άφησε για να σερβίρει καφέ τον κύριο Πάμπο, που έγινε σερ, για να σιδερώνει τα ακριβά βρακιά της κυρίας Αντρούλλας, που έγινε μάνταμ. Η κοπέλα θα γυρίσει φτωχή στο Μπάγκιο Σίτι ή στη Μανίλα. Θα αγκαλιάσει τη μάνα της, θα φιλήσει το παιδί της. Εμείς, πού επιστρέφουμε;
Τι μένει όταν ο σερ και η μάνταμ, έκπληκτοι, χάνουν το αυτοκίνητο, την υπηρέτρια, το λούσο και το σπίτι τους; Τι κρατιέται αναλλοίωτο μέσα στον χρόνο, κάτω από την επιφάνεια που βουλιάζει; Πού ακριβώς βρίσκεται ανεξίτηλα χαραγμένος ο βαθύς Χαρακτήρας, που μας επιτρέπει, όταν όλα αλλάζουν, να λέμε ακόμη «Εμείς»;
Μπορούμε σήμερα να αποφασίσουμε ξανά, ο καθένας για τον εαυτό του και όλοι μαζί, ποιοι είμαστε. Τι είναι σημαντικό και τι όχι. Τι αξίζει να προσπαθήσουμε μέχρι τέλους. Ποια λόγια αξίζει να πούμε προτού φύγουμε, πώς αξίζει να σταθούμε και απέναντι σε τι, προτού πεθάνουμε. Κι αυτό, μπορούμε να το κάνουμε, ακόμη και νηστικοί, άνεργοι και άστεγοι. Ήταν όμως αδύνατον να το κάνουμε χορτάτοι και υποταγμένοι, με έναν εαυτό-καταναλωτή, εξαρτημένο και ευχαριστημένο.
Μείναμε σε σκηνές, στο ύπαιθρο, για χρόνια. Χάσαμε για πάντα τα σπίτια, τα χωριά και τις ζωές μας. Περιμέναμε κάθε μέρα, για χρόνια, αγνοούμενους που δεν γύρισαν. Για δεκαετίες, ακούγαμε αεροπλάνο και στρέφαμε έντρομοι τα μάτια στον ουρανό. Χιαστί ταινίες στα παράθυρα, μη σπάσουν από τον βομβαρδισμό που μπορούσε ανά πάσα στιγμή να ξαναρχίσει. Τα παιδιά που έβγαλαν το σχολείο διαβάζοντας με το κερί στα αντίσκηνα, χειμώνες στη σειρά, βρίζονταν στην Ελλάδα από τους Ελλαδίτες, γιατί τους έτρωγαν τις θέσεις στα πανεπιστήμια. Η Μεγάλη Μαμά τίποτα δεν κατάλαβε. Κι ακόμη δεν καταλαβαίνει. Γιατί, μπορεί η Κύπρος να είναι Ελληνική, όμως, πόσο λίγο Κυπριακή είναι η Ελλάδα! Πόσο λίγο Ελληνική είναι η Ελλάδα!
Επιτρέψαμε στους μικρούς πολιτικούς ενός αδύναμου και απροστάτευτου τόπου, να συμπεριφέρονται σαν άρχοντες αυτοκρατορίας. Να υπηρετούν κόμματα και τσέπες, σαν να μην υπάρχει απειλή, κίνδυνος και γκρεμός, σαν να είναι αδύνατον από τη μια μέρα στην άλλη να γίνουμε μπουκιά στο στόμα κροκοδείλων. Είδαμε τα τρυφερά, αγνά χαμόγελα των παιδιών του Απελευθερωτικού Αγώνα να χρησιμοποιούνται από βάρβαρους, απαίδευτους «πατριώτες» με ξυρισμένα κεφάλια, φαλακρούς «απ’ έξω κι από μέσα». Ζήσαμε την αδικία, την απώλεια, την εγκατάλειψη. Τα ξέρουμε όλα, τα είδαμε όλα, τα ζήσαμε όλα. Τώρα θα φοβηθούμε;
Όταν κλαίγαμε το ’74, κλαίγαμε για τα σπίτια μας. Σήμερα θα κλάψουμε για τις επαύλεις μας; Τότε, κλαίγαμε για το χωριό μας. Θα κλάψουμε σήμερα για την τράπεζα; Τότε, για τους τάφους των γονιών μας. Σήμερα για τα χρέη μας; Τότε, για τις ζωές μας. Σήμερα για τις δουλειές μας; Δεν νομίζω…
Η κοινωνία μας, αυτή η διαλυμένη, πιέζοντας ασταμάτητα την όποια επίσημη πολιτική ηγεσία, αλλά και πέρα απ’ αυτήν, θα αναπτύξει μηχανισμούς στήριξης των ανέργων, θα φροντίσει τα παιδιά της. Όχι από ελεημοσύνη. Από αλληλεγγύη. Και με τη γνώση πως, αν ο διπλανός δε ζει καλά, κανείς δε ζει καλά. Γιατί, ότι ποτέ μας κράτησε σ’ αυτόν τον τόπο, ήταν ένας ιδιόμορφος, ποιητικός, παράλογα ωραίος κοινωνικός ιστός, που αυτοπροστατεύεται και που μας προστατεύει. Αυτός είναι που ανάγκασε τους βουλευτές να πουν, για μια έστω στιγμή, «Όχι».
Το «Όχι» της Κυπριακής Βουλής, είναι σημαντικότερο απ’ ότι κάποιοι χαιρέκακοι μπορούν να υποψιαστούν. Κι ας επιστρέψει η Βουλή εκλιπαρώντας τους Τροϊκανούς, κι ας πέσει στα γόνατα, κι ας τους γλύψει τα πόδια, μετά. Κι ας χάσουμε περισσότερα. Γιατί, για μια στιγμή έστω, έμοιασε η Δημοκρατία να έχει νόημα, ένα νόημα ξεχασμένο εδώ και δεκαετίες. Έμοιασαν, έστω και για μια στιγμή, οι εκπρόσωποι να εκπροσωπούν πράγματι. Η στιγμή καταγράφεται και μένει, δημιουργώντας προηγούμενο, παρά την όποια κατάληξη. Και το γεγονός πως το προηγούμενο δημιουργήθηκε από μισή μερίδα τόπο, αγαπητοί λογικοί λογιστές, το κάνει ακόμη σημαντικότερο. Τίποτα «δικό σας» δεν θα μείνει ποτέ στην Ιστορία, να σηματοδοτεί, να καθορίζει, ή έστω να θυμίζει κάτι υπαρξιακά σημαντικό. Αφήστε μας να το χαρούμε. Δεν μας προσφέρονται συχνά τέτοιες χαρές.
Αυτό το «Όχι», φαίνεται να είχε και χειροπιαστά αποτελέσματα: Εκτός από τη δυνατότητα μη φορολόγησης των μικροκαταθετών, εκτός από το χρονικό περιθώριο που έδωσε για τη νομοθετική ρύθμιση του περιορισμού των συναλλαγών και τη δημιουργία Ταμείου Αλληλεγγύης, που μπορούν να παίξουν σημαντικά θετικό ρόλο στο μέλλον, έδωσε και τη δυνατότητα, έστω σπασμωδικά, έστω την τελευταία στιγμή, έστω με απογοητευτικό αποτέλεσμα, να μετρηθούν οι δυνάμεις και οι «φιλίες», τόσο της Κύπρου, όσο και της Ελλάδας. Βοήθησε να καθαρίσει το τοπίο, να τελειώσουμε με ψευδαισθήσεις, να καταλάβουμε ξανά το πόσο μόνοι είμαστε, το πόση ευθύνη έχουμε. Κι όσοι πιστεύουν πως με ένα «Ναι» θα σώζαμε κάτι, τη Λαϊκή Τράπεζα ή την Κύπρου (αλήθεια, πόσο «δική μας» μπορεί να είναι μια τράπεζα;) και μαζί τις δουλειές, ή τους κόπους μιας ζωής που τους εμπιστευτήκαμε, να μην ξεχνούν πως, όποιο κομμάτι μας έμεινε απροστάτευτο, ούτως ή άλλως, και με τα «Ναι» και με τα «Όχι», θα κατασπαραχθεί.
Δυστυχώς, δεν ήταν δυνατόν να υπάρχει “plan B”. Θα ήταν αδύνατον να έχει εκπονηθεί από ανθρώπους της γενιάς μου και της προηγούμενης, από ανθρώπους βουτηγμένους στην κατανάλωση, στο εφήμερο, στο συμφέρον, στο νεοπλουτισμό και στο τίποτε, μια πολιτική που να έχει βάθος και σοβαρότητα. Κι όμως, αυτοί οι άνθρωποι, χωρίς δικλίδες ασφαλείας, χωρίς λογική, είπαν ενστικτωδώς “Όχι”. Έστω και για μια στιγμή. Ένα “Όχι” καταστροφικό και λυτρωτικό μαζί, που εσείς, αγαπητοί Ελλαδίτες μνημονιακοί, πολιτικοί και δημοσιογράφοι, με πρόσχημα το καλό μας, δεν θα πείτε ποτέ. Θα προτιμήσετε να καταστραφούμε εξίσου, λέγοντας “Ναι”.
Οι Κύπριοι προσφυγοποιούμαστε ξανά στην ίδια μας την πατρίδα. Χάνουμε ξανά τη ζωή όπως τη χτίσαμε, όπως νομίζουμε πως τη διαλέξαμε, όπως νομίσαμε πως μας ανήκει. Και φοβόμαστε. Είναι ανθρώπινο. Όμως, τι πραγματικά φοβόμαστε; Ότι θα πεινάσουμε; Πεινάσαμε και παλιότερα. Ότι θα κρυώσουμε; Κρυώσαμε χρόνια. Ότι θα μείνουμε μόνοι; Πάντα μόνοι ήμασταν. Ότι θα πονέσουμε; Από πόνο άλλο τίποτε… Ότι θα μας κατακτήσουν; Πάντα κατακτημένοι υπήρξαμε.
Θα τα καταφέρουμε, το ξέρουμε καλά! Γιατί, τελικά, δεν φοβόμαστε τίποτε. Γιατί, τελικά, το μόνο που φοβόμαστε, είναι το υποχρεωτικό κοίταγμα στον καθρέφτη. Το μόνο που μας φοβίζει, είναι το μόνο που πραγματικά έχουμε: το αληθινό μας πρόσωπο. Ας το ξεθάψουμε, ας το θυμηθούμε, ας το κοιτάξουμε. Ενώ όλοι, φίλοι και εχθροί, μας αγριοκοιτάζουν, ενώ η μάσκα μας πέφτει νεκρή, αυτό θα μας χαμογελάσει.
Το πήραμε στο http://www.koutipandoras.gr/34683/

Sunday, March 24, 2013

Ποιοι Έλληνες πολιτικοί έχουν καταθέσεις σε Κύπρου – Λαϊκή. EU approves Cyprus rescue deal


EU approves Cyprus rescue deal

==DEITE STO TELOS τι γραφουν τα ξεναΜΜΕ.====
.__



Την προσωπική τους δοκιμασία φαίνεται ότι περνούν αρχηγοί των ελληνικών κομμάτων, νυν και πρώην υπουργοί και εκπρόσωποι της Βουλής των Ελλήνων εξαιτίας της χρηματοπιστωτικής κρίσης στην Κύπρο. 

Αιτία των στιγμών αγωνίας που βιώνουν αρκετοί Ελληνες πολιτικοί αποτελεί η επιλογή τους να εμπιστευτούν τις οικονομίες τους στα κυπριακά τραπεζικά ιδρύματα. Τραπεζικοί λογαριασμοί εκατοντάδων χιλιάδων και εκατομμυρίων ευρώ αλλά και μικρότερα ποσά με δικαιούχους πολιτικά πρόσωπα βρίσκονται αυτή τη στιγμή μπλοκαρισμένοι. Η ψυχολογική φόρτιση είναι μεγαλύτερη στις περιπτώσεις όπου, σύμφωνα με τις τελευταίες δηλώσεις περιουσιακής κατάστασης που υποβλήθηκαν στη Βουλή, κάποιοι έχουν τοποθετήσει όλα τα χρήματά τους σε κυπριακά υποκαταστήματα. 

Στην πρώτη θέση της σχετικής λίστας των μεγαλοκαταθετών βρίσκεται ο πρώην βουλευτής Χανίων του ΠΑΣΟΚ κ. Ευτύχης Δαμιανάκης. Βάσει της δήλωσης του «πόθεν έσχες» του, έχει 1,3 εκατ. ευρώ στην Τράπεζα Κύπρου. Πρόκειται για έξι κοινούς λογαριασμούς με τη σύζυγό του, με τον μεγαλύτερο εξ αυτών να είναι της τάξης των 917.000 ευρώ. Σε εξαιρετικά δυσχερή θέση βρίσκεται και ο πρώην βουλευτής Κοζάνης του ΠΑΣΟΚ κ. Αλέκος Αθανασιάδης, αφού διαθέτει έναν και μοναδικό τραπεζικό λογαριασμό στην Τράπεζα Κύπρου για τη διασφάλιση των 667.000 ευρώ, που αποτελούν τα μόνα κινητά περιουσιακά του στοιχεία. 

Σοβαρό αντίκτυπο και στα οικογενειακά εισοδήματα του προέδρου του ΠΑΣΟΚ κ. Ευάγγελου Βενιζέλου φαίνεται ότι έχει η κυπριακή κρίση, καθώς δηλώνει στο «πόθεν έσχες» του επτά τραπεζικούς λογαριασμούς στην κυπριακή CPB (πρώην Marfin), με δικαιούχους τη σύζυγό του, την κόρη του και την πεθερά του, συνολικού ύψους 665.397,81ευρώ. Επιπλέον, η σύζυγος του κ. Βενιζέλου διαθέτει 3.214,73 μερίδια αμοιβαίου κεφαλαίου Marfin Ελληνικό Μετοχικό.



Monday, March 25, 2013 » 01:33pm

A deadline-day deal to resurrect a 10 billion euro ($A12.49 billion) bailout for Cyprus in exchange for a massive wipe-out across the island's two biggest banking chains won approval early on Monday from eurozone finance ministers, EU sources said.
Final backing was received at around 1200 AEDT, 12 hours into marathon talks for President Nicos Anastasiades with EU, ECB, IMF and eurozone leaders, with the Cypriot leader saying he was 'content.'
Earlier, Anastasiades had indicated a breakthrough after hours of gruelling talks on Sunday evening, as a deadline for the withdrawal of European Central Bank financing loomed.
'Efforts have culminated,' he posted on Twitter.
Soon after, EU sources announced that eurozone finance ministers had given the deal their approval.
The agreement involves breaking up the island's second largest lender Laiki (Popular Bank).
And the Bank of Cyprus, the island's No.1, will take a major 'haircut' -- a forced wipeout of investment value, on all deposits of more than 100,000 euros ($A124,898).
The Bank of Cyprus, with one third of all holdings, survives, but at a massive price for investors -- and the bank holds most of the island's offshore Russian deposits.
But the new agreement backs off from last week's collapsed deal to hit all savers in all banks on the island.
Smaller account-holders will be covered by the EU's deposit guarantee legislation, which runs to the 100,000-euro threshold: it is those above that level who face big losses overnight.
As the crisis unfolded last week, Russian leaders refused to cough up fresh aid or extend a 2014 repayment date on an existing 2.5 billion euros ($A3.12 billion) loan to Cyprus.
Both banks stayed closed and by the end of the week had cut cash machine withdrawal limits to as low as 100 ($A125) per day.
The negotiations were aimed at pulling together some seven billion euros, mainly from the Cypriot banking sector, to unlock a 10-billion-euro loans package first agreed nine days ago.
A major sticking-point throughout the talks was the ECB's demand for the Bank of Cyprus to pay a nine-billion-euro Laiki bill due to Frankfurt, which appeared to have been accepted.
'We will do our utmost for Cyprus,' the president had said via Twitter going into Sunday evening's talks.
Anastasiades met first with ECB head Mario Draghi, IMF managing director Christine Lagarde, EU president Herman Van Rompuy, European Commission head Jose Manuel Barroso, Eurogroup chair Jeroen Dijsselbloem and the economic affairs commissioner Olli Rehn.
Sources at the presidential palace in Nicosia told state media that at one point the Cypriot leader's frustration boiled over during the talks.
'Do you want to force me to resign?' the Cyprus News Agency quoted Anastasiades as telling the bailout bosses.
The crunch talks in the snow-covered Belgian capital were called after the ECB threatened to halt life-support funding for Cyprus on Monday if there was no deal.
The banks in Cyprus are due to reopen on Tuesday after a 10-day shutdown.


«Σουρωτήρι» οι φυλακές Τρικάλων..

Γράφει ο

Μανώλης Bάιας στο Πρώτο ΘΕΜΑ

Χθες βρήκαν λάμες και μαχαίρια, σήμερα εντόπισαν κινητά τηλέφωνα στο κελί του Βλαστού


Αυτό που συμβαίνει στις φυλακές Τρικάλων, μόνο με… ανέκδοτο μοιάζει! Μόλις χθες, στο πλαίσιο της έρευνας στα κελιά, είχαν εντοπιστεί διάφορα κοφτερά αντικείμενα στο κελί του Παναγιώτη Βλαστού που πριν από ένα μήνα είχε αποπειραθεί να αποδράσει με ελικόπτερο. Και σήμερα, σε νέα έρευνα, βρέθηκαν δυο κινητά τηλέφωνα κρυμμένα στο στρώμα του!

Δυο ενδεχόμενα μπορεί να έχουν συμβεί: ή ήταν εξαιρετικά… πρόχειρη η πρώτη έρευνα που κατά τη διάρκειά της βρέθηκαν πέντε λάμες, τέσσερις σέγες κοπής μετάλλων και δυο μαχαίρια, ή ο βαρυποινίτης κατάφερε να εφοδιαστεί και πάλι με κινητά μέσα σε ένα 24ωρο, ενώ η φυλακή ήταν ζωσμένη από αστυνομικούς και σωφρονιστικούς υπαλλήλους!

Σε βάρος του Βλαστού ασκήθηκε μια ακόμη δίωξη για εισαγωγή κινητών τηλεφώνων σε σωφρονιστικό κατάστημα, ενώ την ίδια κατηγορία και αυτή της εισαγωγής ναρκωτικών αντιμετωπίζουν τρεις Γεωργιανοί και τρεις Αλβανοί κρατούμενοι. Στα κελιά όπου κρατούνται, εντοπίστηκαν 12 συσκευασίες με ηρωίνη συνολικού βάρους 6,4 γραμμαρίων, τρία επιπλέον κινητά τηλέφωνα και τρεις κάρτες SIM.

Και όλα αυτά, την ώρα που οι αστυνομικοί δεν έχουν ανακαλύψει ακόμη τα όπλα που χρησιμοποίησαν οι Αλβανοί φυλακισμένοι στις φυλακές Τρικάλων για να βοηθήσουν τους ομοεθνείς τους βαρυποινίτες να δραπετεύσουν!
Δείτε τις φωτογραφίες των οκτώ Αλβανών δραπετών
Με εντολή του εισαγγελέα Πρωτοδικών Τρικάλων, δίνονται στη δημοσιότητα οι φωτογραφίες και τα στοιχεία των οκτώ Αλβανών δραπετών των φυλακών Τρικάλων. Οι αστυνομικοί “χτενίζουν” την Θεσσαλία, καθώς παραμένουν ασύλληπτοι μετά την αιματηρή απόδρασή τους το βράδυ της Παρασκευής.

Ωστόσο οι έρευνες έχουν προχωρήσει αρκετά καθώς έχουν συλληφθεί συνολικά τέσσερις από τους δώδεκα δραπέτες. Συγκεκριμένα ο ένας λίγο μετά την απόδραση, άλλοι δύο το Σάββατο και ένας σήμερα το μεσημέρι, κοντά στο χωριό Δαμάσι της Λάρισας.

Πάντως αξίζει να σημειωθεί πως ορισμένοι από αυτούς που δεν έχουν ακόμη εντοπιστεί,  θεωρούνται οι πιο «σκληροί» και ενδεχομένως να είναι αυτοί που οργάνωσαν το μακελειό το βράδυ της Παρασκευής. Επίσης όπως έχει γίνει γνωστό οι «εγκέφαλοι» της απόδρασης βρίσκονται μαζί με τους συνεργούς  τους που εκδήλωσαν την επίθεση, με καταιγισμό πυρών και χειροβομβίδες κατά των φυλακίων της εξωτερικής φρουράς. Αυτό σημαίνει ότι διαθέτουν ακόμη βαρύ οπλισμό, γεγονός που τους καθιστά εξαιρετικά επικίνδυνους.

Η Αστυνομία έδωσε στη δημοσιότητα τα στοιχεία ταυτότητας και τις φωτογραφίες τους, ζητώντας πληροφορίες από όποιον τους έχει δει. Πρόκειται για τους:

1. LULI FLAULANT του ASQERI και της HEME ή HENA ο οποίος γεννήθηκε την 27-04-1986 στην Αλβανία,


2. LIKA EDISON του HASIS ή HASIZ και της NAFIE ο οποίος γεννήθηκε την 04-04-1988 στην Αλβανία,


3. KUPA ILIR του FATMIR και της MELEQE ο οποίος γεννήθηκε την 24-01-1986 στην Αλβανία,


4. KOLA ή KOLIA ή GOLIA ή MARKO MARIAN ή EDUART ή MARJAN ή ZAN ή JAN του PASHKO ή FROK και της MARTA ή MARTE ή MARI ή MARTHA ο οποίος γεννήθηκε την 27-07-1977 στην Αλβανία,


5. CALA KLEMENT του PULLUMB και της ELIDA ο οποίος γεννήθηκε την 10-06-1988 στην Αλβανία,


6. MURATAJ ή MURATI ή MURATAZ ή XHAFERI ή NIKAJ ADMIR ή KRISTAQ του AZEM ή AINET ή AINER και της MARIA ο οποίος γεννήθηκε την 01-08-1972 στην Αλβανία,


7. LITA ή DREBATA ERMAL ή LITOR του DULEIMAN ή DEO και της FITNETE ο οποίος γεννήθηκε την 02-02-1978 στην Αλβανία


8. SULAJ ή SYLAJ ή BRAHA FATOS του BEQIR ή BEGOR ή BEGIR και της NURIE ή NURIJE ο οποίος γεννήθηκε την 24-02-1982 στην Αλβανία


Σε βάρος των οκτώ δραπετών έχει ασκηθεί ποινική δίωξη κατά περίπτωση για ηθική αυτουργία σε απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά συρροή από κοινού, στάση κρατουμένων, ηθική αυτουργία από κοινού σε διακεκριμένη παράνομη οπλοφορία πολεμικού τυφεκίου και χειροβομβίδων, ηθική αυτουργία από κοινού σε παράνομη οπλοχρησία κατά συρροή, σύσταση και συμμετοχή σε
συμμορία, κατοχή όπλων στη φυλακή και ηθική αυτουργία σε προμήθεια κινητού τηλεφώνου σε κρατούμενο του Καταστήματος Κράτησης Τρικάλων.

Νωρίτερα το μεσημέρι, είχε συλληφθεί άλλος ένας από τους δραπέτες σε αγροτική περιοχή στα σύνορα των νομών Λάρισας και Τρικάλων.

Σπ. Δούφας Β' -video. Πολλα τα λάθη και τα ρίσκα της Κοινότητας Μελβούρνης



Απανωτά λάθη βλέπει στην απόφαση της διοικούσας ομάδας της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης να γκρεμίσουν το παλιό κτήριο στη Λόνσταλ και Ρασσελ στρήτ και να προχωρησουν με πολλά ρίσκα σε ένα δμιούργημα που θα μοιάζει με στενό ...σωλήνα!!
Ο κ Δούφας με πειστικά επιχειρήματα και φορτωμένος και ο ίδιος με μεγάλη πείρα στον τομέα των οικοδομών καλεί ,έστω και την ύστατη στιγμή, τους υπεύθυνους της Κοινότητας να δώσουν με αντιπαροχή το κτηριο  στο Λόνσταλ,και να διαθέσουν τα χρήματα στο οικόπεδο του Μπουλίν για το καλο της Ελληνικής παροικίας.Η συνέντευξ δόθηκε στο Δημήτρη Παπαγεωργίου,για λογαριασμό της www.efhmeris.blogspot.com

ΔEITE ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ

Ο ΣΠΫΡΟΣ ΔΟΥΦΑΣ,ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΟ 1956 στη Μελβούρνη 

ΑΛΛΑ ΣΥΝΑΦΗ ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΒΙΝΤΕΟ

ΠΑΝΙΚΟΣ ΣΤΟΥΣ ΑΝΤΙΠΟΔΕΣ απο καιρό και σχόλια!!

Τι λέει ο κ.Θεόδωρος Μάρκος για σχόλιά μας..

Ρήμαξε Κύπρο,Ελλάδα κι ακόμα κυκλοφορει ελεύθερος..Ως πότε;

Ο Βγενόπουλος, η Κύπρος και το παρασκήνιο της κρίσης

Τι συνέβη και η πάλαι ποτέ ισχυρή Λαϊκή Τράπεζα της Κύπρου βρίσκεται στα πρόθυρα της κρατικοποίησης.


Ήταν αρχές Μαΐου όταν ο ισχυρός άνδρας της Marfin κ. Ανδρέας Βγενόπουλος εξέφραζε την ανησυχία του για το τραπεζικό σύστημα της Κύπρου, τονίζοντας ότι βρίσκεται σε «κρίσιμη καμπή».

Ο τέως εκτελεστικός πρόεδρος της MPB, που μετονομάσθηκε σε Λαϊκή Τράπεζα, εξέφραζε τότε την ευχή να «οδηγηθούμε σε έξοδο από την τελματώδη κατάσταση», επισημαίνοντας παράλληλα πως οι προσπάθειες ανακεφαλαιοποίησης δεν θα βλάψουν τους Κύπριους φορολογούμενους.

Η Λαϊκή Τράπεζα όμως, το διαμάντι του Κυπριακού τραπεζικού συστήματος βρίσκεται σήμερα ένα βήμα πριν την κρατικοποίησή της και απαιτούνται 1,8 δισ. ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση.

Βουλευτές και τραπεζίτες σε Ελλάδα και Κύπρο επισημαίνουν ότι η διοίκηση Βγενόπουλου έδωσε πολλά αμφιλεγόμενα δάνεια, ενώ παράλληλα αγόραζε ανεξέλεγκτα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου.

Βέβαια, όπως σημειώνει η σημερινή ηγεσία του ομίλου, τα δάνεια δόθηκαν σε εταιρείες συμφερόντων της MIG, αλλά και σε φυσικά πρόσωπα για να αγοράσουν ομόλογα της Marfin Investment Group, όταν προχώρησε στην αύξηση μετοχικού κεφαλαίου των 5,2 δισ. ευρώ.

Όπως αναφέρει Κυριακάτικη εφημερίδα, μεγάλο ρόλο στην εξανέμιση των ιδίων κεφαλαίων του ομίλου της Λαϊκής Τράπεζας, έπαιξε και το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων τα οποία η τράπεζα αγόραζε αφειδώς πριν από το 2009 και πριν ξεσπάσει η κρίση χρέους. Τα συγκεκριμένα ομόλογα τότε αποτελούσαν μια ασφαλή επιλογή καθώς έδιναν ασφαλή επιτόκια 4% και 6%.

Με τον τρόπο αυτό ο κ. Βγενόπουλος σημάδεψε την Κύπρο και την οικονομία της.

Από τον περασμένο Νοέμβριο οι κυπριακές αρχές πιέζουν τον «Mr Mig» να εγκαταλείψει την προεδρία της Marfin Bank η οποία τελικά κρατικοποιήθηκε και μετονομάστηκε σε Cyprus Popular Bank.
Η διοίκηση της Λαϊκής σήμερα αποκαλύπτει στοιχεία που δείχνουν μεγάλη έκθεση ελληνικών εταιρειών του ομίλου σε υψηλού κινδύνου επενδύσεις στις οποίες συμπεριλαμβάνονται δάνεια σε επενδυτές οι οποίοι στη συνέχεια αγόραζαν μετοχές του ομίλου.

Ο Mr Mig και οι αντιδράσεις των Κυπρίων
Από τον πρώτο κιόλας καιρό που δραστηριοποιήθηκε στη Μεγαλόνησο ο κ. Βγενόπουλος προκάλεσε την αντίδραση επιχειρηματιών και ανθρώπων του τραπεζικού συστήματος.
Μετά την εξαγορά μεριδίου της Λαϊκής τράπεζας, ο κ. Βγενόπουλος προχωρά στην απόλυση του τότε επικεφαλής κ. Κίκη Λαζαρίδη, προκαλώντας την οργή των Κυπρίων.
Στη συνέχεια οι δύο τράπεζες συγχονεύονται και ο κ. Βγενόπουλος δημιουργεί στην Αθήνα τη MIG, με τις δραστηριότητές του να αυξάνονται αγοράζοντας την Ολυμπιακή, τη Vivartia κλπ.

Οι αρχές της Κύπρου στρέφονται κατά του Mr Mig κατηγορώντας τον για κακοδιαχείριση της τράπεζας.

Στις 17 Μαΐου 2012 και ενώ είχαν προηγηθεί οι δηλώσεις Βγενόπουλου για τους κινδύνους που διατρέχει το κυπριακό τραπεζικό σύστημα, η κυβέρνηση Χριστόφια αποφασίζει να προχωρήσει σε ανακεφαλαιποίηση του ομίλου με το ποσό των 1,8 δισ. ευρώ , περίπου δηλαδή 8% του κυπριακού ΑΕΠ. Οι φόβοι πλέον για μετατροπή μιας ολόκληρης τράπεζας σε «αέρα» ήταν εμφανείς.


Οι ανέσεις των στελεχών και τα δάνεια του 2007


Κορυφαία πρόσωπα του ομίλου μάλιστα, κάνουν λόγο για μισθούς που άγγιζαν ή ξεπερνούσαν το εκατομμύριο ευρώ σε στελέχη που κινούνταν μεταξύ Αθήνας - Λευκωσίας – Λονδίνου με ιδιωτικά λίαρ τζετ και για άλλους που είχαν παραγγείλει πολυτελείς μερσεντές ακόμα και μέσα στην κρίση.

Το 2007 πολλοί εφοπλιστές μπήκαν στη διαδικασία αύξησης μετοχικού κεφαλαίου της Marfin Investment Group με τιμή 6,7 ευρώ. Αποτέλεσμα ήταν να εγκλωβιστούν όλοι οι μικροί και μεγάλοι μέτοχοι. Σήμερα η τιμή είναι 0,2 ευρώ, ενώ τα δάνεια που οφείλονται είναι 510 εκατ. ευρώ. Οι διασφαλίσεις ωστόσο δεν ξεπερνούν τα 140 εκατ. ευρώ.

Από τότε, άνθρωποι του τραπεζικού κύκλου, το MIG το μεταφράζουν ως “Money is gone”.




Πηγή: Ο Βγενόπουλος, η Κύπρος και το παρασκήνιο της κρίσης - RAMNOUSIA 


Η 25 Μαρτίου στο Σύδνευ και τί λένε τα ξένα ΜΜΕ


Ο Κρατικός Ραδιοσταθμός των Εθνικοτήτων SBS
 ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ 25 ΜΑΡΤΙΟΥ

Χιλιάδες Ελληνο-αυστραλοί κάθε ηλικίας τίμησαν την Εθνική Επέτειο με δέηση στο Κενοτάφειο του Martin Place, παρέλαση στους κεντρικούς δρόμους του Σίδνεϊ και μεγάλη εκδήλωση στο Domain Park, παρουσία της Αυστραλής πρωθυπουργού Julia Gillard — Εορτασμός 25ης Μαρτίου - Σίδνεϊ 2013, Greek National Day Sydney (36 photos)



Παρέλαση έγινε και στη Μελβούρνη όπου και η φωτογραφία. Η μητέρα της χαρούμενης μικρής γράφει για την κορούλα της στο ΦΒ:
Christine Tsimtsiridis Εδώ η κόρη μου 5 χρονων Ηλιανα Καζαντζίδου γεννήθηκε Αυστραλία και λέει είναι 
Ελληνίδα και Ποντια με πολλή περηφάνια ! Πάντα με ρωτά ποτε θα την πάω στην Ελλάδα Μια μέρα κούκλα μου όταν μεγαλοσεις μια μέρα ! !!!!

SBS///////////////////////////////

Γνωρίζετε πως ο παππούς της Αυστραλής Πρωθυπουργού πολέμησε στο πλευρό των Ελλήνων, στο μέτωπο της Θεσσαλονίκης, στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο; Και, μάλιστα, "παρασημοφορήθηκε" με τρεις πληγές στον πόλεμο αυτό; Το ανέφερε σήμερα η ίδια η Julia Gillard στην ομιλία της στην εκδήλωση για την 25η Μαρτίου στο Σίδνεϊ!

///////////////////////////////////////
ΤΙ ΓΡΑΦΕΙ ΤΟ ΑΑΡ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΝΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

 Politicians and prominent Greek Australians have joined with thousands in a central Sydney park to celebrate Greece's independence from the Ottoman Empire.
Prime Minister Julia Gillard, environment minister Tony Burke, opposition immigration spokesman Scott Morrison, NSW Liberal MP David Clarke and NSW opposition leader John Robertson were all at The Domain on Sunday for the occasion, along with an Archbishop of the Greek Orthodox Church, the Cypriot high commissioner and the president of the NSW Greek Orthodox community.
Joining them to mark the 1828 exit of Greece from the Ottoman Empire were about 3000 people, mainly families who had come to watch their children's church or school group perform traditional Greek dances and songs.
In a speech to those enjoying the sunny weather and Hellenic festivities, Ms Gillard said it was 'a day of seriousness and also of enjoyment'.
'(It is) a day to commemorate great patriots and a day to celebrate what they won and what their descendants have built around the world,' she said.
Chrys Rontziokos, 40, was at the celebration with her children and parents, who emigrated to Australia in 1966.
She said the event was a great chance to catch up with other members of the Greek community.
'Everyone gets together on this day, people we haven't seen for a very long time,' she told AAP.
'It's a beautiful culture that we've got. People who aren't Greek love our culture.'

Saturday, March 23, 2013

Ο Παλαιών, ο Πατρών και ο Γερμανός.Έλενα Ακρίτα

  | ΣΤΑ ΝΕΑ ,Αθηνών 22/03/2013 08:00 |

Εμάς η δασκάλα μάς έβαλε έκθεση για την 25η Μαρτίου και γι' αυτό εμείς τώρα γράφουμε έκθεση για την 25η Μαρτίου. Η 25η Μαρτίου είναι τέ-λει-α και τη γιορτάζουμε την 25η Μαρτίου για πολλούς λόγους:
1. Την 25η Μαρτίου όλοι οι Ελληνες, με μια φωνή, είπαν στους Τούρκους «ουστ να μου χαθείτε, ξουτ ξουτ στα τσακίδια»! Κι όλοι οι Τούρκοι, με μια φωνή, είπαν «καλά ντε, μη βαράς» και φύγανε. Και τότε ήρθε ο Καποδίστριας και έφερε την πατάτα τηγανητή.  
2. Την 25η Μαρτίου ο Κολοκοτρώνης θύμωσε πάαααρα πολύ και πήρε ένα όπλο και σκότωσε όλους τους Τούρκους και μερικούς Ελληνες που δε χώνευε. Και οι    υπόλοιποι Ελληνες (οι ζωντανοί) τον έκαναν εθνικό ήρωα και μετά τον είπανε προδότη και τον δικάσανε σε θάνατο.
3. Τέλος, είμαι μια περήφανη Ελληνοπούλα γιατί φέτος η 25η Μαρτίου πέφτει Δεύτερα και βγαίνει τριήμερο. Θα μαζευτούμε οικογενειακά, θα κάτσουμε γύρω γύρω, θα θυμηθούμε τις εκδρομές που πηγαίναμε παλιά, θα κλαίμε και θα περάσουμε τέ-λει-α!
   Την 25η Μαρτίου ανεβάσανε το λάβαρο της επανάστασης. Οταν το βγάλανε από το σεντούκι, ήταν παλιό, βρώμικο και δε βλεπότανε. Κι όλοι οι επαναστάτες ντραπήκανε. Κάνανε μια εθνοσυνέλευση και είπανε:
- Εγώ τέτοιο λάβαρο δεν το βγάζω έξω, θα γίνουμε ρεζίλι στη γειτονιά.
- Μην το συζητάς, μόνο που το βλέπω έχουν πέσει τα μούτρα μου.
- Θα μας πιάσουν κι οι Τούρκοι στο στόμα τους, δεν έχω χειρότερο!
- Θα πουν «καλά, αυτό το λάβαρο μάνα δεν έχει να το σουλουπώσει»;
   Και γι' αυτό το βάλανε στο πλυντήριο στους 60 βαθμούς, το σιδερώσανε και του κάνανε και τσάκιση. Κι ήρθε κι έγινε το λάβαρο τέ-λει-ο, να ντρέπεσαι να το πατήσεις!
   Και μετά το σηκώσανε. Αλλά επειδή δεν παίρνω και όρκο ποιος το σήκωσε ακριβώς. Πολλά ακούγονται, πολύ κουτσομπολιό πέφτει, τρελό θάψιμο:
1. Κάποιοι λένε πως το σήκωσε ο Παλαιών Πατρών Γερμανός που ήταν ένας άνθρωπος με τρία ονόματα. Οπως «Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ», στο πιο παπάς.
2. Κάποιοι λένε πως λόγω βάρους το σηκώσανε τρεις μαζί. Ο Παλαιών, ο Πατρών και ο Γερμανός! Οπως τα σεντόνια που τα διπλώνουν μάνα με κόρη κι η πεθερά δίνει οδηγίες μη βγει στραβή η ούγια.
3. Κάποιοι λένε πως «Παλαιών Πατρών» είναι δρόμος που σώζεται μέχρι τις μέρες μας. (Γενικά, όλοι οι κατσικόδρομοι σώζονται μέχρι τις μέρες μας: είναι διατηρητέοι και δεν επιτρέπεται να πειράξεις ούτε κοτρόνα, ούτε πατημένη γάτα, αν δε λαδώσεις πρώτα την πολεοδομία.)
Ξεκινήσανε οι ήρωες από άλλες πόλεις και δώσανε ραντεβού στο λάβαρο:
- Εγώ θα πάω από την Παλαιά Εθνική Αθηνών - Πατρών, να γλιτώσω διόδια.
- Εγώ θα πάω από την Αττική Οδό να τα σκάσω, γιατί κληρονόμησα μια θεία μου.
- Ραντεβού στα χάμπουργκερ μη χαθούμε.
- Κινητά έχουμε όλοι;
   Κι εδώ μπαίνει ο Γερμανός. Αυτός τους έδωσε κινητά για να συντονίσουν την επανάσταση: Γιατί, άλλοι από την Παλαιών Πατρών Εθνική, άλλοι απ' την καινούργια Εθνική, υπήρχε κίνδυνος να χαθούνε και να σηκώνει ο καθένας άλλα αντ' άλλα λάβαρο.
4. Το λάβαρο δεν το σήκωσε ούτε ο Παλαιών, ούτε ο Πατρών, ούτε ο Γερμανός. Το σήκωσε ο Παναγιώτης Καρατζάς. Αυτός ήταν ένας λαϊκός ηγέτης που τσατίστηκαν μαζί του οι Πατρινοί και τον σκοτώσανε. Γιατί, σου λέει, τι πετάγεσαι σαν την πορδή, κύριος; Γιατί σηκώνεις το ξένο λάβαρο, ορίστε μας τώρα;
   Εμείς τον κύριο Καρατζά δεν τον ξέραμε κι από χτες, γιατί δεν τον κάναμε στο σχολείο. Αλλά στείλανε γράμμα οι δάσκαλοι του ΠΑΜΕ. Το ΠΑΜΕ δεν ξέρω ακριβώς τι είναι. Μπορεί να είναι ΠΑΜΕ κάπου συγκεκριμένα. Μπορεί ΠΑΜΕ και βλέπουμε. Μπορεί ΠΑΜΕ και θα περάσουμε τέ-λει-α!
   Αυτοί είπανε ότι μας μαθαίνουνε ψέματα. Και το λάβαρο το σήκωσε ο κύριος Καρατζάς. Κι ότι πώς γίνεται να γιορτάζουμε την 25η Μαρτίου στις 25 Μαρτίου, όταν η Καλαμάτα ξεσηκώθηκε δυο μέρες πριν στις 23 Μαρτίου; Ε; Κι εμένα αυτό λογικό μού ακούγεται. Η μόνη μου αντίρρηση είναι ότι φέτος 23 πέφτει Σάββατο και δε συμφέρει, γιατί Δευτέρα θα πρέπει να πάμε σχολείο. Μόνο γι' αυτό προτιμάω τον παπά από τον σκέτο κύριο.
   Και οι ίδιοι δάσκαλοι είπαν πως όταν ο Παλαιών Πατρών Γερμανός συναντήθηκε με τον Παπαφλέσσα μαλώσανε, βριστήκανε και πιαστήκανε μαλλί με μαλλί - γιατί τότε είχανε όλοι αλογοουρές. Γιατί ο ένας έλεγε να υψώσουμε το λάβαρο κι άλλος το έβλεπε βρώμικο και το σιχαινότανε.
   Κι είπαν ακόμα ότι το πλήρωμα του Μιαούλη δε μίλαγαν ελληνικά αλλά αρβανίτικα. Και το είπα στη μαμά μου και μου λέει «μάλλιασε η γλώσσα μου να πάρεις το λόουερ, μια ξένη γλώσσα είναι εφόδιο».
   Κι εγώ δεν ξέρω τι από όλα αυτά να πιστέψω. Ποιος το σήκωσε το τιμημένο; Ο Παλαιών; Ο Πατρών; Ο Γερμανός; Ή ο Καρατζάς; Πάντως κάποιος το σήκωσε. Γι' αυτό κι εμείς σήμερα ζούμε ελεύθεροι κι ευτυχισμένοι. Και περνάμε τέ-λει-α που διώξαμε τον τούρκο κατακτητή και ξαναφέραμε τον Γερμανό.
   Οχι τον Παλαιό. Τον καινούργιο Γερμανό.
Ζήτω η 25η Μαρτίου. Αντε η 23η!

wibiya widget