Γνωστός ομογενής καταδικάστηκε για δολοφονία Ρώσου μαφιόζου

Ο 50χρονος ομογενής υποστηρίζει ότι έπεσε θύμα δίωξης λόγω της καταγωγής, της θρησκευτικής του πεποίθησης και της επιχειρηματικής του δραστηριότητας

του Βασίλη Παπαναστασούλη

Κάθειρξη 14 ετών επέβαλε το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης σ' έναν 50χρονο ομογενήο οποίος κρίθηκε ένοχος για ηθική αυτουργία στην εκτέλεση ενός ηγέτη εγκληματικής οργάνωσης στη Ρωσία.  Επιφανές μέλος της ελληνικής ομογένειας, με φιλανθρωπικό έργο, ο κατηγορούμενος υποστηρίζει ότι έπεσε θύμα δίωξης λόγω της καταγωγής, της θρησκευτικής του πεποίθησης και της επιχειρηματικής του δραστηριότητας.

Δύο απ' τους  μάρτυρες υπεράσπισης κατέθεσαν στο δικαστήριο ότι o 50χρονος είναι νομικός, Έλληνας της διασποράς που διαθέτει τη 2η μεγαλύτερη επιχείρηση στην πόλη Καζάν. Συγκεκριμένα είναι ιδιοκτήτης εμπορικού κέντρου με μαγαζιά (καφέ- μπαρ, εστιατόρια κ.α) που δημιούργησε επί ΕΣΣΔ. Το 1999 ήρθε στην Ελλάδα και πήρε την ελληνική υπηκοότητα.

Όπως ισχυρίστηκαν στο Καζάν υπάρχουν 120 άτομα- μέλη ελληνικών οικογενειών και οι υπόλοιποι κάτοικοι είναι Τάταροι- μουσουλμάνοι, σε ποσοστό 99%. Οι τοπικές αρχές, έβαλαν στο μάτι τον Έλληνα ομογενή επειδή είναι Χριστιανός Ορθόδοξος και απειλούσαν τον ίδιο  και την οικογένεια του θέλοντας να του πάρουν την επιχείρηση και την περιουσία.

Πρόκειται για σεβαστό επιχειρηματία που βοήθησε τους Έλληνες της διασποράς. Συνέβαλε στην ανάπλαση της παραλίας στην πόλη Ανάπα – τουριστικό θέρετρο της Μαύρης Θάλασσας- σύμφωνα με τα ελληνικά πρότυπα. Από το 2005 βρίσκεται μόνιμα στην Ελλάδα (σε πόλη της δυτικής Μακεδονίας) όπου διατηρεί επιχείρηση- φάρμα με ζώα που εκτρέφονται για την εκμετάλλευση της γούνας τους.

Με τη συνδρομή διερμηνέα της ρωσικής γλώσσας, στην απολογία του, ο 50χρονος ομογενής ανέφερε  ότι υπέστη πόλεμο και αναγκάστηκε να φύγει." Είπα ότι δε θέλω άλλο αυτή τη ζωή για τα παιδιά μου και αποφάσισα να έρθω στην Ελλάδα. Όλη η οικογένεια μου βρίσκεται εδώ εκτός από τον αδελφό μου που συνεχίζει την επιχείρηση μου, στο Καζάν" κατέθεσε στο δικαστήριο.

Η υπεράσπιση
Οι συνήγοροι Αλεξάνδρα Μαύρου – Τσάκου και Δημήτριος Τσάκος  ανέφεραν, για τον εντολέα τους,  ότι είναι ιδρυτής σωματείου ελληνικής αυτονομίας. Διατέλεσε  πρόεδρος σε όμιλο Ελλήνων επιχειρηματιών, με την επωνυμία "Μέγας Αλέξανδρος", που ασχολούνται με την ανάδειξη της ελληνικής καταγωγής και παράδοσης. Παρείχε φιλανθρωπικό έργο και βοήθησε πολύτεκνες οικογένειες.

Προσκόμισαν μεταξύ άλλων σχετική  βεβαίωση με υπογραφές του πρύτανη κι ενός καθηγητή πανεπιστημίου, του βουλευτή της Ρωσικής Δούμας ελληνοπόντιου επιχειρηματία και μεγαλομετόχου της ΠΑΕ ΠΑΟΚ Ιβαν Σαββίδη, φωτογραφίες του κατηγορούμενου από εκδηλώσεις με τον πρόξενο της Ελλάδας στη Ρωσία, τον υποπρόξενο  και άλλους επισήμους.

Οι δικηγόροι σημείωσαν για τον 50χρονο ότι τον κυνηγούν από το 1995-1996 όταν έκανε μηνύσεις και αγωγή για συκοφαντική δυσφήμηση, που τελεσιδίκησε το 1997 και κέρδισε αποζημίωση 2 εκατ. ρούβλια από το ρωσικό κράτος ενώ τα χρήματα δόθηκαν ως  δωρεά σε παιδικούς σταθμούς. Το 2004 έκανε αναφορά στο διευθυντή της δίωξης οργανωμένου εγκλήματος επισημαίνοντας  ότι υπάρχει προβοκάτσια σε βάρος του και ότι φοβάται για τη ζωή του.

Ο Έλληνας ομογενής κατήγγειλε τα γεγονότα σε  εισαγγελέα του Καζάν και στον αρμόδιο υπουργό της Ρωσικής ομοσπονδίας, ζητώντας προστασία. Το ίδιο έτος, υπέβαλε μήνυση υποστηρίζοντας ότι είναι θύμα δίωξης λόγω καταγωγής και θρησκευτικής πεποίθησης . Εξασφάλισε έκθεση της ομάδας του Ελσίνκι που έκανε λόγο για παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Επιπλέον ο 50χρονος κατανόμασε ως υπεύθυνο της δίωξης του, τον τοπικό αστυνομικό διευθυντή.

Οι συνήγοροι  υπεράσπισης του κατηγορούμενου μάλιστα προσκόμισαν στο δικαστήριο έγγραφα και δημοσιεύματα αναφορικά με την αστυνομική διαφθορά  που ανάγκασε τον Ρώσο πρόεδρο και πρωθυπουργό Ντμίτρι  Μεντβέντεφ να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση της ρωσικής αστυνομίας.

Σχετικά με το κατηγορητήριο επισήμαναν ότι οι υπόλοιποι τρεις συγκατηγορούμενοι- στην ηθική αυτουργία- για την εκτέλεση του αρχηγού μιας άλλης εγκληματικής οργάνωσης υπέστησαν βασανιστήρια για να ομολογήσουν τη συμμετοχή του Έλληνα στην πράξη που τελέστηκε στα τέλη του 2004. Ο 50χρονος έφυγε για την Ελλάδα, στις 15 Αυγούστου του 2005, μετά τη γιορτή της Παναγίας.

Το κατηγορητήριο
Συνελήφθη με ένταλμα  και ζητήθηκε η έκδοση του στη Ρωσία άλλα αφέθηκε ελεύθερος ύστερα από 40 μέρες, επειδή δεν προχώρησε η διαδικασία  καθώς οι ρωσικές αρχές δεν απέστειλαν τα  απαραίτητα έγγραφα. Στη συνέχεια ασκήθηκε ποινική δίωξη απ' την ελληνική πλευρά  που τον οδήγησε στο εδώλιο του κατηγορουμένου, με τις κατηγορίες της  εγκληματικής οργάνωσης, ηθικής αυτουργίας σε ανθρωποκτονία και σε απόπειρα ανθρωποκτονίας.

Στην αγόρευσή του ο εισαγγελέας της έδρας Νικόλαος Καλλίδης επισήμανε ότι υπάρχουν συντριπτικά στοιχεία από τη Ρωσία εις βάρος του κατηγορουμένου ο οποίος προσδιορίζεται ως αρχηγός με αρμοδιότητα οικονομικού διαχειριστή, γι' αυτό έχει οικονομική επιφάνεια. Ότι οι ρωσικές ανακριτικές αρχές έκαναν καλή δουλειά και ξεδίπλωσαν την εγκληματική οργάνωση και τις υποοργανώσεις εντοπίζοντας τα μέλη τους ενώ δεν προκύπτουν βασανιστήρια για τις ομολογίες.

Ο εισαγγελικός λειτουργός ανέφερε για τον κατηγορούμενο ότι ως ηγετικό στέλεχος συναποφάσισε τη δολοφονία ενός ηγετικού στελέχους άλλης οργάνωσης, ενώ την εκτέλεση συναποφάσισαν άλλα τρία  μέλη της οργάνωσης του. Το θύμα βρισκόταν, στο ίδιο αυτοκίνητο,  μαζί με τον αδελφό του ο οποίος δέχτηκε πυροβολισμούς αλλά δεν πέθανε.

Τέλος, σημείωσε ότι οι καταθέσεις των μαρτύρων υπεράσπισης  δεν είναι πειστικές και μπορεί να είναι υποκινούμενες, ενώ πρότεινε την ενοχή του επιφανούς ομογενή για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, για ηθική αυτουργία σε ανθρωποκτονία και την αθώωση του για την ηθική αυτουργία στην απόπειρα ανθρωποκτονίας.

Το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης υιοθέτησε την πρόταση του εισαγγελέα καταδικάζοντας τον 50χρονο σε κάθειρξη 14 ετών, με το ελαφρυντικό της μετέπειτα καλής συμπεριφοράς. Παράλληλα, αποφάσισε η έφεση του να έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα στην εκτέλεση της ποινής, υπό τους όρους της εμφάνισης σε αστυνομικό τμήμα, της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα και της καταβολής χρηματικής εγγύησης 10.000 ευρώ.

Πηγή: voria.gr

Λιβανός και....Σαγιάς μπλεγμένοι στις άδειες των καζίνο... Και η Ελλη Στάη αγόραζε διαμερίσματα στην Ηρώδου Αττικού, δύο βίλες στη Μύκονο κ.α.

Να πως καταστρέψαμε την Ελλάδα......

Λιβανός και....Σαγιάς μπλεγμένοι στις άδειες των καζίνο...
Και η Ελλη Στάη αγόραζε διαμερίσματα στην Ηρώδου Αττικού, δύο βίλες στη Μύκονο και πανάκριβα αυτοκίνητα...

Την 15-12-94, πέντε (5) μόλις ημέρες προ της συνεδριάσεως της Επιτροπής του διαγωνισμού για την επιλογή του πλειοδότη (20-12-94) και της αυθημερόν (το βράδυ της 20-12-94) εσπευσμένης ανακοινώσεως του τότε Υπουργού Τουρισμού κ. Διονυσίου Λιβανού, ότι η άδεια του καζίνο στον Φλοίσβο θα δοθεί στην πλειοδότρια ΚΟΙΝΟΠΡΑΞΙΑ ΚΑΖΙΝΟ ΑΘΗΝΩΝ, η κ. Ελλη Στάη – Τσαρλαμπά (σύντροφος του Λιβανού) σπάει την μόνιμη συνήθειά της να μην αποκτά περιουσιακά στοιχεία και αγοράζει με το 12.609/15.12.94 συμβόλαιο της συμβολαιογράφου και κατοίκου Αθηνών (Ναυαρίνου αρ. 18-20) κ. Βασιλικής Βλάχου από την εδρεύουσα στο Λονδίνο εταιρεία περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «ABOSHEHAB INVESTMENTS LTD» που συστήθηκε κατά τους νόμους της νήσου MAN και εκπροσωπήθηκε κατά την υπογραφή του συμβολαίου από κ. Φαχντ Χουσεϊν Αλυ Σομπόκσι, επιχειρηματία, κάτοικος Τζέντα Σαουδικής Αραβίας ένα διαμέρισμα εμβαδού 330,57 τ.μ. του Γ” υπέρ το ισόγειο ορόφου πολυκατοικίας κειμένης στη διασταύρωση των οδών Ησιόδου και Μελεάγρου αρ. 16, δίπλα στο Προεδρικό Μέγαρο ως και μία αποθήκη και μία θέση γκαράζ στην ίδια πολυκατοικία.

Το δηλούμενο και ίσο με την αντικειμενική αξία τίμημα ήταν 90.444.530 δρχ. (η πραγματική αξία ξεπερνούσε τα 350.000.000 δραχμές, με αποτέλεσμα το δημόσιο να απωλέσει πολλά εκατομμύρια από φόρους) και κατά δήλωση των συμβαλλομένων κατέβαλε η αγοράστρια τοις μετρητοίς στην πωλήτρια προηγουμένως και εκτός παρουσίας της συμβολαιογράφου.



Το συμβόλαιο παρά τα ειωθότα υπεγράφη όχι στο γραφείο της συμβολαιογράφου, αλλά στο γραφείο του κ. ΣΠΥΡΟΥ ΣΑΓΙΑ (σημερινού γραμματέα του υπουργικού συμβουλίου και εξ απορρήτων συμβούλου του Τσίπρα), δικηγόρου και ειδικού συμβούλου του Υπουργού. Τουρισμού Λιβανού κατά το χρονικό διάστημα διεξαγωγής του διαγωνισμού λόγων εξειδικεύσεως του στην Τουριστική νομοθεσία και τις τουριστικές επενδύσεις.

Ο κ. Σαγιάς υπήρξε παλαιότερον δικηγόρος της πωλήτριας εταιρείας.
Επίσης παρά τα ειωθότα, δύο νεαρές δικηγόροι, συνεργάτες του κ. Σαγιά φέρονται στο συμβόλαιο ως νομικοί παραστάτες των αντισυμβαλλομένων.
Μάλιστα η μια εκ των δύο δικηγόρων, ενώ είναι δικηγόρος της αγοράστριας ασκεί και χρέη διερμηνέως του νομίμου εκπροσώπου της πωλήτριας εταιρείας!!
Τέλος, περιέργως ένα τόσο σοβαρό συμβόλαιο δηλουμένης αξίας συν φόρο μεταβιβάσεως, συμβολαιογραφικά, δικηγορικά κλπ. άνω των 100.000.000 δρχ. δεν μεταγράφεται αμέσως ως συνηθίζεται αλλά την 21-7-95 δηλαδή μετά 7,5 ολόκληρους μήνες, παρά την ύπαρξη νομικής κάλυψης υψηλής ποιότητας εκ μέρους του κ. Σαγιά, έχοντας και ηυξημένο ενδιαφέρον λόγω της αποδεδειγμένης στενής σχέσεώς του με τον κ. Υπουργό.

Απ” όλα τα παραπάνω συνάγεται αβιάστως, ότι γύρω από την σημαντική αυτή αγορά, η αγοράστρια και το νομικό της περιβάλλον όρθωσαν με ιδιαίτερη προσοχή και φροντίδα αδιαπέραστο τείχος μυστικότητας και αδιαφάνειας.
Προφανώς είχαν τους πολύ σημαντικούς λόγους τους, τους οποίους η κ. Στάη δεν μπήκε στον κόπο να εξηγήσει .

Τα όσα κατέθεσαν σχετικώς με ιδιαίτερη νευρικότητα ομολογουμένως η συμβολαιογράφος κ. Βλάχου και ο δικηγόρος κ. Σαγιάς δεν ήταν πειστικά και βεβαίως δεν διέτρησαν τον πέπλο του μυστηρίου.
Το αγορασθέν ακίνητο βρίσκεται ως γνωστόν σε μιά από τις ακριβότερες άν όχι την ακριβότερη περιοχή της Αττικής.  

Το αναρτησε στο ΦΒ ο

Harris Kodopoulos

Τρικαλινές λεβεντιές χορεύουν "στην υγειά μας βρε παιδιά "με πολύ μεράκι και πάθος

(24/2/2015, 09:31) Το πρωί δάσκαλοι, αεροσυνοδοί, πολιτικοί μηχανικοί, φαντάροι, οδηγοί λεωφορείου. Και το βράδυ; Φορούν τα καλά τους και στήνουν τον χορό

Το πρωί δάσκαλοι, αεροσυνοδοί, πολιτικοί μηχανικοί, φαντάροι, οδηγοί λεωφορείου. Και το βράδυ; Φορούν τα καλά τους και το πιο πλατύ χαμόγελό τους, και το στήνουν στον χορό για τις ανάγκες του «Στην υγειά μας, ρε παιδιά».

Είναι δυνατόν στις μέρες μας ένα χορευτικό γκρουπ να ξεκινά με πούλμαν από τα Τρίκαλα, να κάνει μια διαδρομή 4,5 ωρών, να φτάνει στην Παλλήνη κατά τις 6.00 το απόγευμα, να χορεύει στο στούντιο Ζερβάκη με αμείωτο κέφι για την εκπομπή του Σπύρου Παπαδόπουλου στον Alpha και να μη δείχνει ούτε λεπτό σημάδια κόπωσης; Κι όμως, είναι!

Μάλιστα τα λυγερόκορμα κορμιά των αντρών και των γυναικών θα λικνιστούν ασταμάτητα στους ρυθμούς όλων των χορών, τουλάχιστον μέχρι τη 1.00 το πρωί και μετά θα μπουν στο λεωφορείο τους για να επιστρέψουν στα Τρίκαλα στις 6.00 το πρωί, να κάνουν ένα μπάνιο, να πιουν έναν καφέ με τους δικούς ανθρώπους και να πάνε στις δουλειές τους. Γιατί όλοι τους είναι «εθελοντές χορευτές» αλλά σκληρά εργαζόμενοι.

Η αναγνώριση

Αυτή είναι η ψυχή του Ελληνα κι αν η Ελλάδα προχωράει και οραματίζεται είναι γιατί υπάρχουν φωτεινά παραδείγματα, όπως ο Χορευτικός Ομιλος Τρικάλων, που δημιουργεί πολιτισμό χωρίς αμοιβή, απλώς για το χειροκρότημα και το «μπράβο», την αναγνώριση των κόπων και την προβολή της πλούσιας κληρονομιάς μας μέσω της μικρής οθόνης σε όλους τους συμπατριώτες μας αλλά και στους ομογενείς.
Το απόγευμα της περασμένης Δευτέρας η «Espresso» βρέθηκε στα γυρίσματα της παραγωγής του καναλιού της Κάντζας για το αποκριάτικο επεισόδιο -θα προβληθεί απόψε στις 21.00- και γνώρισε από κοντά την «ψυχή» του συλλόγου. Ο δάσκαλος Παναγιώτης Μάνος εδώ και 13 χρόνια έχει μάθει σε πεντακόσια άτομα από τα Τρίκαλα πώς να χορεύουν ή καλύτερα πώς να... πετάνε με εντυπωσιακές φιγούρες στον αέρα.
«Με τον Σπύρο Παπαδόπουλο και τη σπουδαία παραγωγό της εκπομπής Βίκυ Λάσκαρη συνεργαζόμαστε εδώ και πέντε χρόνια. Πήραμε ένα τηλέφωνο και αμέσως μας άνοιξαν την αγκαλιά τους. Μια φορά μας είδανε και μετά γίναμε συνεργάτες τους.

»Ο Σπύρος είναι ένας απλός, ευγενής και προσιτός άνθρωπος, που έχει το ταλέντο να τους κάνει όλους μια παρέα. Μας λέει κάθε φορά πόσο πολύ του αρέσουμε» τονίζει ο κύριος Μάνος και συνεχίζει:
Χωρίς πρόβες

«Για το αποκριάτικο γύρισμα έχουμε έρθει δεκαπέντε χορευτές από τα Τρίκαλα. Εμείς δεν χρειαζόμαστε πρόβες. Με το που φτάνουμε μπαίνουμε αμέσως στο γύρισμα και ανάλογα με τη μουσική η ομάδα μας ξεκινά τον χορό. Νέα αγόρια και κορίτσια μέχρι 25 ετών πραγματικά δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό.

»Οι κοπέλες του συλλόγου μας είναι από 18 έως 30 ετών και οι άντρες από 20 έως 50. Υπάρχουν κορίτσια που είναι πολιτικοί μηχανικοί, ψυχολόγοι, δασκάλες, γυμνάστριες, φοιτούν στη Σχολή Εμποροπλοιάρχων και είναι αστέρια στον χορό. Μερικές είναι παντρεμένες και οι σύζυγοί τους τις καμαρώνουv στην εκπομπή».
»Ο Χορευτικός Σύλλογος Τρικάλων εργάζεται εντατικά μέσα σε δύο μεγάλες αίθουσες χορού, όπου παραδίδουν μαθήματα -εκτός από τον Παναγιώτη Μάνο- η Κάτια-Νανά Μάνου και η Ραφαέλλα Μάνου. «Μέσα από την παραγωγή του Σπύρου μάς αγάπησαν οι Ελληνες της διασποράς. Ετσι από 15 έως 22 Απριλίου μας προσκάλεσαν στην Αμερική, στο Ντριτρόιτ, αλλά και στο Τορόντο του Καναδά.

Από τις πιο δυνατές στιγμές του συλλόγου μας ήταν η παρουσίασή μας στην Κίνα το 2012 με πενήντα χορευτές, σε Γερμανία, Ιταλία, Σερβία, Κύπρο αλλά και στο Ηρώδειο. Κι εδώ θέλω να τονίσω ότι ο σύλλογός μας δεν έχει πάρει καμία κρατική επιχορήγηση, ζει μέσα από τις συνδρομές των μελών του. Τα 400 παραδοσιακά κοστούμια που έχουμε -ηπειρώτικες, μακεδονίτικες, κρητικές φορεσιές- τα ράψαμε μόνοι μας».
Πίσω από τις κάμερες
Τα γυρίσματα της αποκριάτικης εκπομπής. Oι «αφανείς πολεμιστές» και οι πρωταγωνιστές στο πλατό
Αν θέλουμε να μιλήσουμε για την ψυχή της εκπομπής «Στην υγειά μας, ρε παιδιά», θα πρέπει να αναφερθούμε στους παραγωγούς. Στη δυναμική Βίκυ Λάσκαρη, στον σύζυγό της Βασίλη και στον γιο τους Γιάννη, που εδώ και έντεκα χρόνια έχουν δώσει τη... ζωή τους σ' αυτό το τηλεοπτικό εγχείρημα.

Αν και οι ίδιοι δεν ήθελαν να φωτογραφηθούν -«είμαστε οι αφανείς πολεμιστές» είπαν- μαμά και γιος μάς χάρισαν τελικά ένα τρυφερό στιγμιότυπο, τη στιγμή μάλιστα που γύρω τους έτρεχαν οι πάντες σε πυρετώδεις ρυθμούς. Αυτοί οι άνθρωποι βοήθησαν ουσιαστικά την «Espresso» να φέρει εις πέρας το ρεπορτάζ πίσω από τις κάμερες.
«Η εταιρεία BMG Production βρίσκεται στον τηλεοπτικό χώρο 26 χρόνια. Για την εκπομπή "Στην υγειά μας, ρε παιδιά" δουλεύουν πάνω από είκοσι άτομα: σκηνοθέτες, οπερατέρ, δημοσιογράφοι, τεχνικοί, ηλεκτρολόγοι, εικονολήπτες, διευθυντές φωτογραφίας, τρεις μακιγιέζ και τρεις κομμωτές.

»Από τις πιο ωραίες εκπομπές που έχουμε κάνει και νιώθω υπερήφανη γι' αυτές ήταν για τον Δημήτρη Μητροπάνο, τον Μίκη Θεοδωράκη, το αφιέρωμα στον Τσιτσάνη, αλλά κι εκείνη που κάναμε πρόσφατα για την παράδοση, με 120 χορευτές, 40 άτομα χορωδία, 40 μουσικούς. Ενιωσα ότι κάτι δίνουμε και εμείς στη νέα γενιά» τονίζει η κυρία Λάσκαρη.
«Νιώσαμε μεγάλη υπερηφάνεια, όταν ύστερα από πρόσκληση των ομογενών μας η εκπομπή ταξίδεψε στο Τορόντο και το Μόντρεαλ του Καναδά, στη Νέα Υόρκη, στη Βοστώνη και στο Ατλάντικ Σίτι των ΗΠΑ, και είδαμε την αγάπη των ομογενών μας. Ο Σπύρος Παπαδόπουλος είναι ο μοναδικός παρουσιαστής που θα μπορούσε να κάνει αυτήν την εκπομπή.

»Τους δένει όλους με μαεστρία σε μια όμορφη παρέα. Οπως λέει και ο ίδιος, από εδώ όλοι βγαίνουν πιο μορφωμένοι και πιο... μεθυσμένοι, γιατί, όπως και να το κάνουμε, το τραγούδι και ο χορός θέλουν και κρασάκι και τσίπουρο» συμπληρώνει γελώντας ο Βασίλης Λάσκαρης.
Το γύρισμα για το αποκριάτικο «Στην υγειά μας, ρε παιδιά» στο στούντιο «Ζερβάκη» της Παλλήνης άρχισε στις 9.00 το βράδυ, ενώ νωρίτερα, στις 6.00, έγιναν οι πρόβες. Ο Σπύρος Παπαδόπουλος έφτασε πρώτος, ανέβηκε στο καμαρίνι του και δέχτηκε να φωτογραφηθεί στο μακιγιάζ, ενώ μας ευχαρίστησε για την παρουσία μας με ένα μεγάλο χαμόγελο.

Ο στολισμός 
Το στούντιο ήταν στολισμένο αποκριάτικα. O κόσμος, που δημιουργούσε ένα χαρούμενο κομφούζιο, πηγαινοερχόταν ανάμεσα σε σερπαντίνες και κομφετί, ενώ οι ετοιμασίες ήταν πυρετώδεις.

Οι κομμώτριες και οι μακιγιέζ έπρεπε να περιποιηθούν σε χρόνο dt τους 26 καλεσμένους. Κατερίνα Κούκα, Λάουρα Νάργες, Τζένη Μπότση, Σωτήρης Καλυβάτσης,
Τάκης Παπαματαθαίου, Θανάσης Βισκαδουράκης, Λάκης Γαβαλάς, όλοι έπαιρναν τη θέση τους στο μακιγιάζ και στα καμαρίνια για να αλλάξουν ρούχα ύστερα από το καλωσόρισμα του αρχισυντάκτη Νίκου Τσάικου. Στη συνέχεια η υπεύθυνη του πλατό Αγνή Τριανταφύλλου τους έδειχνε τη θέση τους στα τραπέζια.
Με το που μπήκε το καρναβαλικό πλήρωμα από την Πάτρα -με είκοσι και πλέον άτομα ντυμένα μπάμπουσκες- έγινε χαμός! Το γύρισμα τελείωσε στις 2.00 το πρωί, με πολύ κρασί, μπίρα, τσίπουρο, αλλά και μπόλικα κρεατικά. Στο διάλειμμα υπήρχε χρόνος για τσιγαράκι, φρεσκάρισμα στο μακιγιάζ, αναμνηστικές φωτογραφίες και άπειρες selfies, κουβεντούλα και πειράγματα. Ο χορός όμως και το ξεφάντωμα έσυραν το γαϊτανάκι μιας αξέχαστης βραδιάς. Απο Today Trikala.

«Espresso»
Μαρία Ανδρέου
Φωτογραφίες: Δ. Γκολφομήτσος

Ο Γιούνκερ "αδειάζει"και τα Ελληνικά ΜΜΕ και τα ψέλνει προς όλους..

"Πρέπει να μιλάμε με τους ανθρώπους. Δεν αρκεί να διαβάζουμε τις εφημερίδες» Με τις λέξεις αυτές  τελειώνει μια συνέντευξη που που έδωσε χτες σε γερμανική εφημερίδα ο πρόεδρος της ΕΕ  Ζ.Κ.Γιούνκερ. Εχει ενδιαφέρον ...

Βρυξέλλες, Γερμανία

«Δεν θα συμβεί έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ» είναι ο τίτλος συνέντευξης του προέδρου της Επιτροπής, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ στην γερμανική οικονομική επιθεώρηση «WirtschaftsWoche». Καταλογίζει λάθη στη νέα ελληνική κυβέρνηση και στους Έλληνες ευθύνες για την κρίση, αλλά εκτιμά ότι δεν θα φθάσουμε σε ένα «Grexit».

«Μέχρι το καλοκαίρι πρέπει να είμαστε σε θέση να συνεννοηθούμε με τη νέα κυβέρνηση στην Αθήνα σε ένα νέο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων και ανάπτυξης για την Ελλάδα. Θα εργαστώ μέρα-νύχτα ώστε να το πετύχουμε και μάλιστα με την απαιτούμενη κοινωνική ισορροπία. Είναι αυτονόητο ότι όλες οι υποχρεώσεις απέναντι στους Ευρωπαίους και διεθνείς εταίρους της Ελλάδας πρέπει αν τηρηθούν. Αυτό πρέπει να αποτελεί τη βάση για κάθε νέα συμφωνία» τονίζει ο κ. Γιούνκερ.

«Μέχρι τώρα δεν συνάντησα πολύ μεγάλη πείρα. Αλλά δεν πρέπει να βγάλουμε πρόωρα συμπεράσματα από αυτό. Δεν έπεσε από τον ουρανό ποτέ κανένας ειδικός -ούτε στην Ελλάδα» δηλώνει ο κ. Γιούνκερ, απαντώντας σε ερώτηση αν οι κύριοι Τσίπρας και Βαρουφάκης είναι «τόσο άπειροι ή απλώς μόνο θρασείς», αλλά τονίζει ότι «πρέπει να υποδεχτούμε τη νέα ελληνική κυβέρνηση φιλικά -αν και υψηλόβαθμοι έλληνες πολιτικοί πλειοδοτούν στην επιλογή των λέξεων».

«Όταν ένας πρωθυπουργός υβρίζει τους Γερμανούς δύο φορές σε μια εβδομάδα στις προγραμματικές δηλώσεις, δεν το θεωρώ αυτό μορφή υψηλής πολιτικής τέχνης, αλλά οδηγεί σε αναγέννηση των δυσάρεστων αισθημάτων. Υπάρχουν πάρα πολλές λάθος δηλώσεις στην Αθήνα, αλλά αυτό θα με τον καιρό θα αλλάξει» επισημαίνει και, ερωτώμενος αν η ελληνική κυβέρνηση έχει αντιληφθεί την κρισιμότητα της κατάστασης, δηλώνει:

«Εξηγώ υπομονετικά ότι η Ευρωζώνη δεν αποτελείται μόνο από μία δημοκρατία, αλλά και από 18 άλλες, τις οποίες πρέπει να λάβει κανείς υπόψη του. Εξηγώ επίσης ότι είναι πολύ δύσκολο να ζητήσεις εκπτώσεις από την Ισπανία, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία, τις οποίες δεν έλαβαν οι ίδιες. Αυτές οι χώρες πέρασαν μέσα από μια 'πεδιάδα δακρύων'

» O κόσμος εκεί δεν έχει μεγάλη κατανόηση για το ότι τώρα η Ελλάδα πρέπει να έχει διαφορετική μεταχείριση και ειδικά σε ό,τι αφορά την εξαγγελία για αύξηση του κατώτατου μισθού.»

Διευκρινίζει ότι ο ίδιος δεν ανήκει σε αυτούς που υποστηρίζουν ότι ο κατώτατος μισθός πρέπει να μειωθεί, αλλά σημειώνει ότι «εάν η Ελλάδα αυξήσει τον κατώτατο μισθό, τότε στην Ευρώπη θα υπάρχουν έξι χώρες που θα έχουν χαμηλότερο κατώτατο μισθό και οι οποίες πρέπει να πάνε στα Κοινοβούλιά τους για να επικυρώσουν το πρόγραμμα για την Ελλάδα. Πρέπει να εξηγηθεί στον κ. Τσίπρα και τους συναδέλφους του ότι δεν πρόκειται για εύκολη διαδικασία. Ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα θα είναι υψηλότερος από ό,τι στην Ισπανία ή στη Σλοβακία».

Η εξυπηρέτηση του χρέους είναι σε μερικές χώρες υψηλότερη από ό,τι στην Ελλάδα, τονίζει ακόμη ο κ. Γιούνκερ και προσθέτει:

«Όταν η ελληνική κυβέρνηση λέει ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο, τότε αυτό σημαίνει ότι στις χώρες με υψηλότερη εξυπηρέτηση χρέους η οικονομική κατάσταση θα έπρεπε να είναι ακόμη λιγότερο βιώσιμη. Προφανώς κάποιοι δεν έχουν καταλάβει ότι δεν θα έπρεπε να παίζουν με τη φωτιά».

Απαντώντας, ωστόσο, σε ερώτηση κατά πόσο βρισκόμαστε κοντά σε μια έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη από ατύχημα (Grexident), αναφέρει:

«Εάν έλεγα ότι αποτελεί πραγματική ανησυχία, αυτομάτως θα καθίστατο πραγματική ανησυχία. Βλέπω την Ελλάδα ως μόνιμο μέλος της ευρωοικογένειας. Δεν μου αρέσουν αυτές οι λεκτικές διαστρεβλώσεις γύρω από το όνομα Ελλάδα. Πώς θα αποκαλούσαμε μια γερμανική έξοδο; Dexit; Μια έξοδος της Ελλάδας δεν θα συμβεί.»

Σε ό,τι αφορά πάντως το εάν κάτι τέτοιο θα το άντεχε η Ευρωζώνη, επισημαίνει: «Από το 2010, όταν δημιουργήσαμε αντιπυρική ζώνη στην Ευρώπη, δεν υπάρχει τόσο μεγάλος κίνδυνος από λάθος συμπεριφορά όσο το 2012. Αυτό όμως δεν είναι λόγος να συμβιβάζεσαι με την προοπτική της εξόδου μιας χώρας από την Ευρωζώνη.

» Ακόμη και αν ο κίνδυνος είναι μικρότερος από ό,τι στο παρελθόν, υπάρχει ακόμη συστημικό πολιτικό ρίσκο. Εάν έβγαινε μια χώρα, θα είχε αυτό διαβρωτική επίδραση στην Ευρωζώνη. Κερδοσκόποι θα επιτίθεντο σε μια χώρα για την οποία θα πίστευαν ότι θα είχαν κέρδη αν προκαλούσαν την έξοδό της.»

Αναφερόμενος στην κακή διάθεση που υπάρχει μεταξύ των Ελλήνων για τα προγράμματα διάσωσης, ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ υποστηρίζει ότι «στα προγράμματα της τρόικας περιλαμβάνονται μέτρα που έχουν αφαιρέσει από τον μέσο Έλληνα την διάθεση για ζωή» και προσθέτει ότι «ποτέ δεν δημιουργήθηκε ατμόσφαιρα νέου ξεκινήματος, διότι ο κάθε Έλληνας είχε την αίσθηση ότι είχε πληγωθεί η αξιοπρέπειά του, συνέβαινε κάτι άδικο, ενώ οι άνθρωποι στην Ελλάδα πιστεύουν ότι δεν ευθύνονται για τα προβλήματα στη χώρα τους.

» Δεν ήταν όμως οι Ολλανδοί ή οι Γερμανοί που ψήφιζαν για πάνω από 40 χρόνια ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Η ευθύνη είναι και στις πλάτες των Ελλήνων πολιτών και δεν μπορούν να την αγνοήσουν» τονίζει.

Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με την λειτουργία του ελληνικού κράτους, αναφέρει ότι «το κράτος στην Ελλάδα λειτουργεί λιγότερο καλά από ό,τι αλλού» και υπενθυμίζει ότι «η Ελλάδα δεν έχει πχ. Κτηματολόγιο», ενώ «πέρα από αυτό, υπάρχει διαφθορά σε όλα τα επίπεδα», για να καταλήξει παρατηρώντας ότι «η Ελλάδα έχει την τάση όλα αυτά να τα ξεχνάει».

Ο ίδιος πάντως επισημαίνει ότι καταβάλλεται τώρα προσπάθεια να εξοπλιστεί διοικητικά το ελληνικό κράτος. «Πρέπει να δοθεί βοήθεια με διάφορες μορφές. Η είσπραξη των φόρων παραμένει πρόβλημα το οποίο είναι δύσκολα κατανοητό από τους βορειοευρωπαίους. Δεν αποτελεί υπεύθυνη στάση έναντι του ίδιου του κράτους σου, όταν πολίτες, κατά τον προεκλογικό αγώνα, σταματούν να πληρώνουν φόρους διότι περιμένουν ότι, υπό τον κ. Τσίπρα, δεν θα πρέπει πλέον να πληρώσουν. Αλλά κάτι κινείται προς την σωστή κατεύθυνση. Περιμένω ότι τώρα θα υπάρξει ένα διάλειμμα μεταρρυθμίσεων, το οποίο όμως δεν πρέπει να κρατήσει πάρα πολύ» τονίζει ο κ. Γιούνκερ.

«Έχω την εντύπωση ότι κυβερνήσεις και θεσμοί συνομιλούν, ξεχνώντας τις πραγματικές ανησυχίες των ανθρώπων. Αυτό με ενοχλεί. Πολλοί κυβερνώντες ξεχνούν για ποιους κάνουν πολιτική. Ως επικεφαλής του Eurogroup ξεκίνησα να τηλεφωνώ κάθε εβδομάδα σε τρεις ανθρώπους στην Αθήνα -έναν δημοσιογράφο, έναν γιατρό και μια πρώην συνεργάτιδα, για να μου πουν τι έβλεπαν οι ίδιοι και τι τους έλεγαν οι άνθρωποι. Πρέπει να μιλάμε με τους ανθρώπους. Δεν αρκεί να διαβάζουμε τις εφημερίδες» δήλωσε χαρακτηριστικά.

ΑΠΕ/Γερμανικό,ιn.gr

ΤΟ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΟ ΘΕΩΡΗΜΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ

ΔΕΥΤΈΡΑ, 23 ΦΕΒΡΟΥΑΡΊΟΥ 2015

Στο ρυθμό της κοσμικής μουσικής που πρώτοι «άκουσαν» οι μυστικιστές μαθηματικοί του 6ου π.Χ. αιώνα εξακολουθεί να χορεύει η σύγχρονη Κοσμολογία.

Ενας Ελληνας καθηγητής Μουσικής και Πληροφορικής, με πανεπιστημιακές σπουδές στη Φυσική και ερευνητικό έργο στα Πυθαγόρεια Μαθηματικά απέδειξε ότι η «αρμονία των σφαιρών», η περίφημη πυθαγόρεια θεωρία, έχει ακριβή εφαρμογή σε όλους τους γνωστούς μας σήμερα πλανήτεςΟ πρώην πρόεδρος της Ενωσης Ελλήνων Φυσικών, διευθυντής του Τομέα Τεχνολογίας Ηχου, Μουσικοπαιδαγωγικής και Βυζαντινής Μουσικολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Χαράλαμπος Σπυρίδης ανακοινώνει στο επιστημονικό συμπόσιο «Φιλοσοφία και Κοσμολογία» τους αριθμούς που εκφράζουν σε αστρονομικές μονάδες τις αποστάσεις των πλανητών από τον Ηλιο πιάνοντας το νήμα από τους Πυθαγορείους.

 

Ο κ. Σπυρίδης διατυπώνει «μια καθολική, εξαιρετικά απλή και κομψή σχέση» που εμπεριέχει μόνον τους αριθμούς 1, 2, 3, 4 της «ιερής τετρακτύος» των Πυθαγορείων και το άθροισμά τους, τον «τέλειο» αριθμό 10.

Η «τετρακτύς» ήταν η βάση της πυθαγόρειας διδασκαλίας που πρέσβευε ότι οι ήχοι των ουράνιων σωμάτων συνθέτουν μία κοσμική μουσική, γιατί οι αποστάσεις και οι ταχύτητες των πλανητών και των απλανών αστέρων διέπονται από τους ίδιους αριθμητικούς λόγους που παράγουν και τη συμφωνία των ήχων.

Οι συμφωνίες των ήχων που παράγουν αρμονικό αποτέλεσμα έχουν μορφή απλών αριθμητικών σχέσεων: 2/1 (οκτάβα), 3/2 (πέμπτη), 4/3 (τετάρτη). Επομένως κατά τους Πυθαγορείους το μυστικό της μουσικής και της κοσμικής αρμονίας κρύβεται στις σχέσεις των τεσσάρων πρώτων φυσικών αριθμών (1, 2, 3, 4).

Ο Πυθαγόρας είναι ο πρώτος φιλόσοφος που συνδέει την Αστρονομία με τη Μουσική, υποστηρίζοντας ότι στο αρμονικό και σφαιρικό σύμπαν τα πάντα διέπονται από απλούς νόμους, που μπορούν να εκφρασθούν με τους αριθμούς της «ιερής τετρακτύος».

Με τη θεωρία της αρμονίας των σφαιρών, που συνδυάζει την κοσμική αρμονία με τη μουσική αρμονία, ο μεγάλος φιλόσοφος επιχείρησε να εξηγήσει τη θέση και την κίνηση των πλανητών στον ουράνιο θόλο. Χρησιμοποιώντας μουσικούς όρους, δηλαδή εύφωνα μουσικά διαστήματα, καθόρισε υπό μορφήν κλίμακας τις μεσοπλανητικές αποστάσεις.

Ακολούθως, αντιστοιχίζοντας τα μουσικά διαστήματα σε μετρικές αποστάσεις, κατόρθωσε πρώτος να υπολογίσει σε Δελφικά στάδια τις μεσοπλανητικές αποστάσεις των «ουρανίων γεννητών», όπως ονόμασε τα ουράνια σώματα ο Πλάτωνας παίρνοντας το νήμα από τον Πυθαγόρα. 

Πυθαγόρας τον 6ο π.Χ. αιώνα δέχθηκε ότι η μουσική απόσταση μεταξύ Γης και Σελήνης είναι ένας τόνος και η μετρική απόσταση μεταξύ τους είναι 126.000 Δελφικά στάδια, δηλαδή 22.371.300 μέτρα.

Σχεδόν 24 αιώνες μετά δύο Γερμανοί αστρονόμοι, ο Γιόχαν Μπόντε και ο Τίτιους, προσδιορίζουν τις θέσεις των γνωστών τότε πλανητών του ηλιακού μας συστήματος με ικανοποιητική ακρίβεια.

Η εμπειρική ανακάλυψή τους, ανερμήνευτη μέχρι σήμερα, έμεινε γνωστή ως κανόνας των Μπόντε-Τίτιους.

Μέχρι τον Κρόνο ο κανόνας όχι μόνο δούλευε ικανοποιητικά αλλά και έμμεσα συνέβαλε στην ανακάλυψη της ζώνης των αστεροειδών ανάμεσα στον Αρη και τον Δία και του πλανήτη Ουρανού στα τέλη του 18ου αιώνα.

Ο κανόνας των Γερμανών αστρονόμων έπαψε να δίνει αξιόπιστα αποτελέσματα όταν επιχειρήθηκε να εφαρμοστεί στους «νεότερους» πλανήτες και στη ζώνη πέρα από τον Πλούτωνα, μία από τις συναρπαστικότερες περιοχές του ηλιακού συστήματος, γεμάτη αντικείμενα από βράχο και πάγο που περιστρέφονται γύρω από τον Ηλιο σε τεράστιες αποστάσεις.

Ο καθηγητής Σπυρίδης, μελετώντας επί σειρά ετών τις πλατωνικές απόψεις «περί των θείων γεννητών», τις οποίες συγκέρασε με την «αρμονία των σφαιρών» του Πυθαγόρα, ανακάλυψε ότι ο κανόνας των δύο Γερμανών αστρονόμων του 18ου αιώνα αποτελεί μία μαθηματική έκφραση της πυθαγόρειας μουσικής των σφαιρών.

Στο συμπόσιο του Πανεπιστημίου Αθηνών θα αποδείξει ότι κατάφερε να επεκτείνει την ακριβή εφαρμογή της πυθαγόρειας θεωρίας σε όλους τους γνωστούς πλανήτες, ενώ θα υποδείξει συγκεκριμένες θέσεις «πλανητικών» αντικειμένων μετά τον Πλούτωνα.

Οπως δήλωσε στον «Ε.Τ.», «η γέφυρα που κατασκευάσθηκε και συνδέει τον κόσμο των αστρονόμων με τον κόσμο των μουσικών διασφαλίζει την αιωνιότητα μιας συμπαντικής αρμονίας σε πλήρη εξέλιξη, η οποία θα προσδιορίσει το χωροχρόνο μέσω των γνώσεων της Αστρονομίας και της Μουσικής στην εκάστοτε εποχή».

 diadrastiko
thesecretrealtruth

Μίκης Θεοδωράκης σε Τσίπρα: Πες «όχι» στο «Nein» του Σόιμπλε

Καλεί τον πρωθυπουργό «να καταργήσει άμεσα όλα τα μέτρα των Μνημονίων ξεκινώντας από την αποκατάσταση της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας» - Γλέζος: Ζητώ συγγνώμη από τον ελληνικό λαό διότι συνήργησα στην ψευδαίσθηση - Πρωτοσέλιδη στους Financial Times η κριτική του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση

Μετά τον ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς, Μανώλη Γλέζο, που άσκησε κριτική στις ενέργειες της κυβέρνησης – γεγονός που έγινε πρωτοσέλιδο στους Financial Times -  και ο Μίκης Θεοδωράκης με κείμενο παρέμβαση του που δημοσίευσε στην προσωπική του ιστοσελίδα  καλεί τον Αλέξη Τσίπρα «να καταργήσει άμεσα όλα τα μέτρα των Μνημονίων ξεκινώντας από την αποκατάσταση της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας».
Ο γνωστός μουσικοσυνθέτης αφού παρομοιάζει την Αριστερά σαν ένα «άτυχο έντομο που από λάθος πέφτει στα δίχτυα της αράχνης ανήμπορο να αντιδράσει και να σωθεί» καλεί τον πρωθυπουργό και τους ηγέτες τους ΣΥΡΙΖΑ να εναντιωθούν στην ΕΕ, να πουν «Όχι» στο «Nein» του Βόφλγκανγκ Σόιμπλε, να οχυρωθούν στην εθνική νομιμότητα που τους προσφέρει η πλειοψηφία στη Βουλή και να στραφούν αποφασιστικά στον Λαό και στον Εθνικό μας Πλούτο, που κακώς –πολύ κακώς- τον αγνοούν επιδεικτικά. Οχυρωμένοι πίσω από τη δύναμη του Ενωμένου Λαού να προτείνουν Κοινοπραξίες για την αξιοποίηση του Εθνικού μας Πλούτου με αντάλλαγμα οικονομικές συμφωνίες που θα μας απαλλάξουν μια για πάντα από τον θανάσιμο εναγκαλισμό των δανειστών μας». 

Αναλυτικά κείμενο του Μίκη Θεοδωράκη
Διάβασα σήμερα (Κυριακή 22 Φεβρουαρίου) το άρθρο του Δελαστίκ με τίτλο «Τους έλιωσαν οι Γερμανοί!» (ιστοσελίδα «ΠΡΙΝ», 21.2.2015), που επιβεβαιώνει τις αντιρρήσεις μου για τη συμμετοχή της ΣΠΙΘΑΣ στις εκλογές της 17ης Ιουνίου του 2012, γιατί όπως είχα δηλώσει τότε, πίστευα ότι ο στόχος για μια Κυβέρνηση της Αριστεράς μέσα στον υπάρχοντα συσχετισμό δυνάμεων αποτελεί πράξη τυχοδιωκτική τόσο για τον ελληνικό λαό όσο και για την ίδια την Αριστερά.

Η εικόνα που σχηματίζει κανείς απ’ αυτό το άρθρο είναι εκείνη του άτυχου εντόμου που από λάθος πέφτει στα δίχτυα της αράχνης ανήμπορο να αντιδράσει και να σωθεί.

Όπως είναι γνωστό, από την εποχή που τέθηκε η προοπτική του ευρωπαϊκού προσανατολισμού για τη χώρα μας, υπήρξα ο μοναδικός αριστερός ευρωπαϊστής, όταν οι άλλοι (ΠΑΣΟΚ και σύμπασα η Αριστερά) την θεωρούσαν -μαζί με το ΝΑΤΟ, φυσικά- Συνδικάτο του εγκλήματος («ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο Συνδικάτο»). Τότε όμως είχαμε να κάνουμε με μια διαφορετική Ευρώπη, στον αντίποδα της σημερινής.

Όταν η Ευρώπη άρχισε να παίρνει τη σημερινή της μορφή, ήταν φυσικό να αλλάξω κι εγώ τη στάση μου απέναντί της και να συνδέσω το σημερινό αρνητικό της πρόσωπο με τις αδικίες, τις προσβολές και τα εγκλήματα που έχει διαπράξει η Ευρώπη ενάντια στον λαό μας στους δύο τελευταίους αιώνες και να θέσω στον εαυτό μου το ερώτημα: «Ως ποιο βαθμό, ως ποιο σημείο θα πρέπει να είμαστε υποχρεωμένοι να εισπράττουμε προσβολές, απειλές και πάσης φύσεως εγκλήματα από μια Ευρώπη στην οποία δεσπόζουν οι Τράπεζες και τα συμφέροντα της Γερμανίας, που έχει αναδειχθεί σε κυρίαρχη δύναμη με ακόρεστες ορέξεις και με στόχο της υποταγή των λαών της Ευρώπης στη θέλησή της;». Η απάντησή μου ήταν: «Φτάνει πια!».

Το πρόβλημα όμως ήταν, με ποιο τρόπο θα μπορούσαμε να επιστρέψουμε το «ΝΕΙΝ» του Σόϊμπλε με ένα δικό μας «ΟΧΙ». Όποιος έχει διαβάσει την ομιλία μου στην Ακαδημία Αθηνών («Η μόνη λύση»), θα δει μεταξύ άλλων ότι ο Λαός μας που ζει πάνω στο πετσί του τις προσβολές των «Φράγκων», όπως ο ίδιος ονομάζει τους κυρίαρχους δυτικοευρωπαίους και τους Αμερικανούς ιμπεριαλιστές, ξεσηκώνεται -στην ουσία επαναστατεί- πολύ δύσκολα. Κι αυτό γιατί οι «Φράγκοι», από την εποχή των Βαυαρών, φρόντισαν να σχηματίσουν ένα κοινωνικό-οικονομικό-πολιτικό σύστημα που τους εκπροσωπεί 100%, με σκοπό τον απόλυτο έλεγχο του Λαού μας σε όλους τους τομείς και με όλα τα μέσα, ενώ παράλληλα έχει διαμορφώσει ένα Σύστημα Εξουσίας Εκφοβισμού και Ελέγχου (Στρατός, Αστυνομία, Κράτος, ΜΜΕ κ.λπ.) με σκοπό να τον διαμορφώνει, δηλαδή να τον παραμορφώνει στα πλέον ευαίσθητα σημεία του, δηλ. στη σκέψη του, τις συνήθειές του, το ήθος του εξουδετερώνοντας την ιστορική και πολιτική του μνήμη, γεγονός που στην ουσία δημιουργεί ένα καθολικό δέος και μια πλήρη εγκατάλειψη κάθε αντίθετης προς το Σύστημα ιδέας κι ακόμα πιο πολύ, πράξης.
Σήμερα με τα Μνημόνια οι Φράγκοι κατόρθωσαν να πτοήσουν περισσότερο ακόμα και από την γερμανική κατοχή τους συμπατριώτες μας.

Να όμως που ο Λαός μας ξεσηκώθηκε μετά το πρώτο Μνημόνιο με τη μορφή μεγάλων και συνεχών συγκεντρώσεων διαμαρτυρίας. Λίγο πιο πριν, τον Δεκέμβρη του 2010, έγινε η ομιλία μου στο «Ίδρυμα Κακογιάννη». Τι δήλωσα τότε; Ότι αποβλέπω σε ένα Κίνημα Ιδεών. Στη συνέχεια, μετά από την ξαφνική ανάπτυξη της ΣΠΙΘΑΣ, ενέδωσα στις πιέσεις για τη δημιουργία πολιτικής κίνησης με οργανώσεις κ.λπ. Αυτό ήταν το μεγάλο μου λάθος και το ομολογώ. Τα γεγονότα είναι γνωστά και είναι περιττό να επανέλθω.

Όμως οι αρνητικές εξελίξεις που ακολούθησαν, μου δίνουν το δικαίωμα να πω ότι η αρχική μου άποψη, δηλαδή το Κίνημα Ιδεών, ήταν ορθή. Τόσο ορθή, ώστε σήμερα να επανέρχεται δριμύτερη, θα έλεγα, ιδιαίτερα μετά τις τελευταίες εξελίξεις, που φανερώνουν ότι ο Λαός μας αγνοεί ή θέλει να αγνοεί το παρελθόν, ενώ για το παρόν και για το μέλλον είναι παγιδευμένος από την … γοητεία του Συστήματος, που όπως είπα -σύμφωνα με το άρθρο του Δελαστίκ- αυτή η γοητεία οδήγησε τον ΣΥΡΙΖΑ στην αγκαλιά της αράχνης.

Και όμως, υπάρχει ελπίδα. Κι αυτή είναι να βρουν οι ηγέτες του ΣΥΡΙΖΑ τη δύναμη να πουν έστω και τώρα «ΟΧΙ» στο «ΝΕΙΝ» του Σόιμπλε. Να οχυρωθούν στην εθνική νομιμότητα που τους προσφέρει η πλειοψηφία στη Βουλή και να στραφούν αποφασιστικά στον Λαό και στον Εθνικό μας Πλούτο, που κακώς -πολύ κακώς- τον αγνοούν επιδεικτικά. Οχυρωμένοι πίσω από τη δύναμη του Ενωμένου Λαού να προτείνουν Κοινοπραξίες για την αξιοποίηση του Εθνικού μας Πλούτου με αντάλλαγμα οικονομικές συμφωνίες που θα μας απαλλάξουν μια για πάντα από τον θανάσιμο εναγκαλισμό των δανειστών μας.

Θα πρέπει όμως, για να ξεκινήσουν αποφασιστικά, να καταργήσουν άμεσα όλα τα μέτρα των Μνημονίων ξεκινώντας από την αποκατάσταση της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας, για την οποία δεν άκουσα ως τώρα να γίνεται λόγος.

Αγαπητέ Αλέξη, μου έγραψες πριν λίγες μέρες ότι είστε έτοιμοι να ματώσετε. Με τα μέτρα που σου προτείνω, δεν πρόκειται να ματώσετε ούτε εσείς ούτε ο Λαός μας. Θα περάσουμε ίσως δύσκολες μέρες μαζί αλλά σκέψου ότι ζούμε στο 2015 και όχι σε εκείνες τις σκοτεινές και επώδυνες εποχές που οι ξένοι και ντόπιοι εξουσιαστές μας αλώνιζαν ανεμπόδιστα, γιατί δεν υπήρχε απέναντί τους δύναμη ικανή να τους σταματήσει.

Σ’ αυτόν τον νέο δρόμο που σου προτείνω, δεν θα ΄μαστε μόνοι μας. Ο παγκόσμιος χάρτης έχει αλλάξει. Η διεθνής κοινή γνώμη είναι μαζί μας. Και στο κάτω-κάτω κανείς, ούτε η Ευρώπη, δεν μας εμποδίζει (νομικά εννοώ) να συνάπτουμε οικονομικές συμφωνίες προς το συμφέρον της χώρας μας.

Αθήνα, 22.2.2015
Μίκης Θεοδωράκης

Financial Times για Γλέζο: Διαφωνίες κλυδωνίζουν το εσωτερικό της κυβέρνησης

Την ίδια ώρα οι αντιδράσεις στο εσωτερικό της κυβέρνησης για την εξέλιξη και την κατάληξη των διαπραγματεύσεων με τους Ευρωπαίους στο Eurogroup της περασμένης Παρασκευής, έδωσαν αφορμή στους Financial Times να αναδείξουν το θέμα στο πρωτοσέλιδό τους.

Η εφημερίδα στο σημερινό της φύλλο στέκεται ιδιαίτερα στην παρέμβαση του Μανώλη Γλέζου σε άρθρο-παρέμβασή του στην ιστοσελίδα kinisienergoipolites συνδυάζοντάς την με τη διορία για κατάθεση των μέτρων που προτίθεται να πάρει και που εκπνέει τα μεσάνυχτα.

Ο κ. Γλέζος στο άρθρο του ζητά συγγνώμη από τον ελληνικό λαό εκ μέρους της κυβέρνησης για το ότι ένα μήνα μετά τις εκλογές δεν έχουν γίνει ακόμη πράξη οι εξαγγελίες για κατάργηση της Τρόικας, ενώ στηλιτεύει τη μετονομασία της σε Θεσμούς και του Μνημονίου σε Συμφωνία, τονίζοντας ότι «όταν βαφτίζεις το κρέας ψάρι, δεν αλλάζεις την προηγούμενη κατάσταση».

Εκτός από τα οικονομικά διλήμματα, υπάρχουν και τα πολιτικά, όπως αυτά εκφράζονται από την αντίδραση του Μ. Γλέζου και τα απόνερα που αφήνει, αναφέρουν οι FT.

«Η Ελλάδα τρέχει να προλάβει τη διορία, την ώρα που διαφωνίες αναταράσσουν το εσωτερικό της κυβέρνησης», σημειώνει η εφημερίδα και σχολιάζει: «Ο 92χρονος Μανώλης Γλέζος υποστήριξε ότι "βαφτίζουμε το κρέας ψάρι” και απολογήθηκε στον ελληνικό λαό για τη συμμετοχή του σε αυτή την ψευδαίσθηση. Αν και η κυβέρνηση υποστήριξε ότι “δεν είναι καλά πληροφορημένος” υπάρχουν σημάδια ότι η δήλωσή του παροτρύνει και άλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να εγκαταλείψουν τη σιωπή τους. Ο Γιάννης Μηλιός, στενός οικονομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού, έκανε tweet το άρθρο του Γλέζου, ενώ η ευρωβουλευτής Σοφία Σακοράφα υποστήριξε πως το κόμμα δεν έχει «πολιτική νομιμοποίηση» να κάτι οτιδήποτε άλλο από το να ακυρώσει το υφιστάμενο πρόγραμμα διάσωσης».

Αναφορικά με την σημερινή αποστολή της λίστας με τις μεταρρυθμίσεις στους δανειστές μας και την έγκρισή της ή όχι από τους τελευταίους οι FT γράφουν:  «Η Αθήνα αναμένεται να στείλει μια πιο λεπτομερή καταγραφή τη Δευτέρα, αλλά ήδη υπάρχουν ανησυχίες ότι το σχέδιο του Γιάνη Βαρουφάκη, μπορεί να αντιμετωπίσει αντιστάσεις. Αξιωματούχοι της ευρωζώνης παραπονούνται εδώ και εβδομάδες ότι οι προτάσεις μεταρρυθμίσεων του Βαρουφάκη δεν είναι επαρκώς λεπτομερείς και δεν συνοδεύονται από εκτιμήσεις για το πόσο θα επηρεάσουν την οικονομία και τον κρατικό προϋπολογισμό. Αξιωματούχοι που έχουν δει την λίστα που ετοιμάζεται από την Αθήνα σημείωσαν ότι είναι παρομοίως ασαφής. Οι μεταρρυθμίσεις θα είναι κυρίως “διαρθρωτικής φύσης” και δεν θα περιλαμβάνουν λεπτομέρειες για τα προσδοκόμενα έσοδα ή τις μειώσεις δαπανών, δήλωσε Έλληνας αξιωματούχος. Παρ’ όλα αυτά η Αθήνα σχεδιάζει να μιλήσει για μέτρα που θα χτυπήσουν τη φοροδιαφυγή και το λαθρεμπόριο καυσίμων και τσιγάρων τα οποία μπορούν να φέρουν περί τα 2 – 2,5 δισ. ευρώ αυτή τη χρονιά, σημείωσε.Άλλος Έλληνας αξιωματούχος παραδέχτηκε ότι οι προτάσεις Βαρουφάκη αντιστοιχούν σε “λίστα δράσεων που θα αναληφθούν” χωρίς λεπτομερείς αριθμούς». 

Διαβάστε το άρθρο στο οποίο ο Μανόλης Γλέζος ζητά συγννώμη από τον λαό

«Η μετονομασία της Τρόικας σε Θεσμούς, του Μνημονίου σε Συμφωνία και των Δανειστών σε Εταίρους, όπως και όταν βαφτίζεις το κρέας ψάρι, δεν αλλάζεις την προηγούμενη κατάσταση.

»Δεν αλλάζεις, βέβαια, και την ψήφο του Ελληνικού Λαού, στις εκλογές της 25 Ιανουαρίου 2015. Ψήφισε αυτό που υποσχέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ: καταργούμε το καθεστώς της λιτότητας, που δεν αποτελεί μόνο στρατηγική της ολιγαρχίας της Γερμανίας και των άλλων δανειστριών χωρών της ΕΕ, αλλά και της ελληνικής ολιγαρχίας.

»Καταργούμε τα Μνημόνια και την Τρόικα, καταργούμε όλους τους νόμους της λιτότητας. Την επομένη των εκλογών με ένα νόμο καταργούμε την Τρόικα και τις συνέπειές της. Πέρασε ένας μήνας κι ακόμα η εξαγγελία να γίνει πράξη.

»Κρίμα και πάλι κρίμα.

»Από την πλευρά μου ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ από τον Ελληνικό Λαό διότι συνήργησα σ΄αυτή την ψευδαίσθηση.

»Πριν, όμως, προχωρήσει το κακό. Πριν να είναι πολύ αργά, ας αντιδράσουμε.

»Πριν απ΄όλα τα μέλη, οι φίλοι και οι οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ, σε έκτακτες συνελεύσεις, όλων των βαθμίδων των οργανώσεων να αποφασίσουν αν δέχονται αυτήν την κατάσταση.

»Μερικοί υποστηρίζουν, πως σε μια συμφωνία, πρέπει κι εσύ να υποχωρήσεις. Κατ΄αρχήν ανάμεσα σε καταπιεστή και καταπιεζόμενο δεν μπορεί να υπάρξει συμβιβασμός, όπως ακριβώς ανάμεσα στον σκλάβο και στον κατακτητή, λύση είναι μόνο η Λευτεριά.

»Αλλά κι αν δεχτούμε αυτό τον παραλογισμό, ήδη οι παραχωρήσεις που έκαναν οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις με την ανεργία, τη λιτότητα, τη φτώχεια, τους αυτόχειρες, ξεπερνούν κάθε όριο υποχώρησης.»

ΚΟΣΜΟΣ- Η ίδρυση του κράτους του Ισραήλ Του Μανολη Κουμα*

Εικόνες απο το Τελ Αβιβ

Τον Νοέμβριο του 1917, σε μια περίοδο κορύφωσης του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών, Αρθουρ Τζέιμς Μπάλφουρ, απηύθυνε επιστολή στον ηγέτη της εβραϊκής κοινότητας στη Μεγάλη Βρετανία, Λόρδο Ρότσιλντ, με την οποία εξέφραζε τη στήριξη της κυβέρνησής του στην προοπτική δημιουργίας μιας «εθνικής εστίας» για τους Εβραίους στην Παλαιστίνη. Επρόκειτο για την περίφημη «Διακήρυξη Μπάλφουρ» η οποία, αν και συνειδητά απέφευγε να κάνει χρήση της λέξης «κράτος», αποτέλεσε την πρώτη διεθνή αναγνώριση των στόχων του κινήματος του Σιωνισμού. Εμπνευσμένο από τις αρχές και τα κηρύγματα του Διαφωτισμού και της Γαλλικής Επανάστασης, το κίνημα του Σιωνισμού αναπτύχθηκε κατά το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα στη Δυτική Ευρώπη και στην τσαρική Ρωσία και έκτοτε απέβλεπε στη δημιουργία ενός εβραϊκού εθνικού κράτους στην περιοχή της Παλαιστίνης. Στο πλαίσιο αυτό, από το 1882 έως το 1914, δεκάδες χιλιάδες Εβραίοι μετανάστευσαν στην αρχαία κοιτίδα τους, όπου σταδιακά αγόρασαν μεγάλες κτάσεις εγης και ανέπτυξαν τους δικούς τους θεσμούς.

Τα κίνητρα πίσω από την εξαγγελία της «Διακήρυξης Μπάλφουρ» ήταν σαφή: προσβλέποντας στην οικονομική, πολιτική και διπλωματική βοήθεια από το εβραϊκό στοιχείο, που διέθετε ισχυρά ερείσματα τόσο στις ΗΠΑ όσο και στη Ρωσία, το Λονδίνο «προσέφερε» μέρος της Παλαιστίνης για να δημιουργηθεί εκεί, μετά τον πόλεμο, μια «εβραϊκή εστία». Το ενδιαφέρον σημείο στη βρετανική «προσφορά» ήταν ότι η Παλαιστίνη, όπως άλλωστε και το σύνολο σχεδόν της Μέσης Ανατολής, αποτελούσε τμήμα της παρακμάζουσας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που από το 1914 ήταν σύμμαχος της Γερμανίας. Με άλλα λόγια, η Βρετανία, επιχειρώντας να διευρύνει τις συμμαχίες της, δεν δίστασε να δώσει ως αντάλλαγμα «εχθρικό» έδαφος - μια τακτική την οποία επανέλαβε αρκετές φορές κατά τη διάρκεια του πολέμου. Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, το πρόβλημα δεν ήταν ότι οι Βρετανοί μοίραζαν εδάφη που δεν τους ανήκαν· το πρόβλημα ήταν ότι δύο χρόνια νωρίτερα είχαν «προσφέρει» τα ίδια ακριβώς εδάφη και στους Αραβες, προκειμένου να τους προσεταιρισθούν στον αγώνα εναντίον των Τούρκων.

Οπωσδήποτε, η υπαγωγή της Παλαιστίνης υπό βρετανικό έλεγχο μετά το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου δεν ανταποκρινόταν στις προσδοκίες ούτε του αραβικού κόσμου, ούτε βέβαια του σιωνιστικού κινήματος. Παρ' όλα αυτά, υπό την ενθάρρυνση του Λονδίνου, ο εποικισμός της Παλαιστίνης από Εβραίους συνεχίσθηκε καθ' όλη τη διάρκεια του Μεσοπολέμου. Ετσι, το 1939, όταν ξέσπασε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, το εβραϊκό στοιχείο στην περιοχή άγγιζε τις 440.000, που αντιστοιχούσε στο 30% του συνολικού πληθυσμού. Η εξέλιξη αυτή προκάλεσε την έντονη αντίδραση των Αράβων που θεωρούσαν ότι οι Βρετανοί απέβλεπαν στη δημιουργία εβραϊκού κράτους στη Μέση Ανατολή. Ηδη, το 1921 σημειώθηκαν οι πρώτες ευρείας κλίμακας συγκρούσεις ανάμεσα στην αραβική και στην εβραϊκή κοινότητα, ενώ το 1936 ξέσπασε η λεγόμενη «Αραβική Εξέγερση», που στρεφόταν τόσο εναντίον των Βρετανών όσο και των Εβραίων κατοίκων της Παλαιστίνης.

Τα δύο σχέδια για το μέλλον της Παλαιστίνης

Το αίτημα για δημιουργία ενός εβραϊκού κράτους απέκτησε τεράστια δυναμική μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν η δραματική εμπειρία του Ολοκαυτώματος είχε πείσει πλέον τη διεθνή κοινότητα για την ανάγκη οριστικής διευθέτησης του «εβραϊκού ζητήματος». Ούτως ή άλλως το προσφυγικό ρεύμα προς την Παλαιστίνη είχε αυξηθεί σημαντικά κατά τη διάρκεια του πολέμου: το 1945 ο εβραϊκός πληθυσμός στην περιοχή έφτασε τις 550.000 για να ξεπεράσει, δύο χρόνια αργότερα, τις 600.000.

Την ίδια περίοδο, η υποχώρηση της βρετανικής ισχύος ανά την υφήλιο έμελλε να επηρεάσει την ισορροπία δυνάμεων και στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Αντιμέτωπη με τα τεράστια οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα που της κληροδότησε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, η Εργατική κυβέρνηση του Κλέμεντ Ατλι δεν ήταν σε θέση να διατηρήσει άθικτη την αχανή βρετανική αυτοκρατορία, ιδιαίτερα μάλιστα όταν το αίτημα των αποικιακών λαών για ελευθερία έβρισκε θετική ανταπόκριση και από τις δύο νέες υπερδυνάμεις: τις ΗΠΑ και τη Σοβιετική Ενωση. Ετσι, το 1946, οι Βρετανοί αποχώρησαν από την Ιορδανία, ενώ το καλοκαίρι του επόμενου έτους θα αναγκάζονταν να εγκαταλείψουν ακόμα και την Ινδία.

Η εξασθένηση της Βρετανίας κατά τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, σε συνδυασμό με την αδυναμία της να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις εβραϊκές παραστρατιωτικές οργανώσεις (όπως η Χαγκανά, η Ιργκούν κ.ά.), οδήγησαν το Λονδίνο στην απόφαση να εγκαταλείψει την Παλαιστίνη. Πράγματι, τον Φεβρουάριο του 1947, η Βρετανία ζήτησε από τον νεοσύστατο Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών να αποφανθεί σχετικά με την τύχη της Παλαιστίνης που, μετά την αποχώρηση των Γάλλων από τη Συρία και τον Λίβανο, αποτελούσε την τελευταία δυτική «εντολή» στη Μέση Ανατολή. Τον Μάιο του ίδιου έτους, ο ΟΗΕ συγκρότησε ειδική επιτροπή η οποία, αφού μελέτησε διεξοδικά την κατάσταση έτσι όπως είχε διαμορφωθεί κατά τις τελευταίες δεκαετίες, υπέβαλε δύο σχέδια για το μέλλον της Παλαιστίνης: το πρώτο σχέδιο, που συντάχθηκε από την πλειοψηφία των μελών της επιτροπής, εισηγείτο τη διαίρεση της Παλαιστίνης με τη δημιουργία ενός εβραϊκού και ενός αραβικού κράτους. Αντίθετα, το σχέδιο της μειοψηφίας προέκρινε την ομοσπονδιακή ένωση των δύο κρατών και την άσκηση μιας κοινής εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής.

Η εβραϊκή πλευρά αποδέχθηκε την πρόταση της πλειοψηφίας, ενώ οι Αραβες απέρριψαν και τα δύο σχέδια. Ετσι, στις 29 Νοεμβρίου 1947, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ αποφάσισε κατά πλειοψηφία (33 ψήφους υπέρ, 13 κατά και 10 αποχές) τη σύσταση δύο κρατών, ενός αραβικού και ενός εβραϊκού. Η Ιερουσαλήμ, ιερή πόλη και για τους δύο λαούς, θα ετίθετο υπό διεθνή έλεγχο. Λίγους μήνες αργότερα, στις 14 Μαΐου 1948, ανακοινώθηκε η ίδρυση του Ισραήλ με πρόεδρο τον Χαΐμ Βάισμαν και πρωθυπουργό τον Δαβίδ Μπεν Γκουριόν. Ο αραβικός κόσμος, όμως, δεν ήταν διατεθειμένος να δεχθεί τη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ σε μια περιοχή που πίστευε ότι του ανήκε, αλλά είχε δοθεί στους Εβραίους από τη Δύση ως «αποζημίωση» για το Ολοκαύτωμα. Στις 15 Μαΐου, μία μόλις ημέρα μετά την ανακήρυξη της ίδρυσης του Ισραήλ, στρατιωτικές δυνάμεις της Αιγύπτου, της Ιορδανίας, του Λιβάνου, του Ιράκ και της Συρίας επιτέθηκαν εναντίον του νεοσύστατου κράτους. Ο πρώτος αραβοϊσραηλινός πόλεμος είχε μόλις ξεκινήσει...

Η στάση της Ελλάδας

Η Ελλάδα ήταν η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που το 1947 ψήφισε εναντίον της ίδρυσης του κράτους του Ισραήλ. Οι παραδοσιακοί δεσμοί με τον αραβικό κόσμο, τα γενικότερα συμφέροντα στη Μέση Ανατολή και στα Πατριαρχεία Ιεροσολύμων και Αντιοχείας, καθώς και ο φόβος αντιποίνων εις βάρος της ελληνικής κοινότητας της Αλεξάνδρειας, οδήγησαν την κυβέρνηση Σοφούλη στην απόφαση να αντιταχθεί στη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ. Αν και τον Μάρτιο του 1949 η Ελλάδα αναγνώρισε de facto το Ισραήλ, οι σχέσεις των Αθηνών με την Ιερουσαλήμ δεν αποκαταστάθηκαν πλήρως παρά μόνο το 1990, όταν η ελληνική πλευρά, με πρωτοβουλία της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, προχώρησε στην de jure αναγνώριση του ισραηλινού κράτους, θέτοντας τις βάσεις για τη σημερινή συνεργασία των δύο κρατών.

* Ο κ. Μανόλης Κούμας διδάσκει στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 05.02.2012

Η Τατιάνα Παπαγεωργιόυ στο Ηρώδειο όπως δεν την ακούσατε ποτέ

ΤΑΤΙΑΝΑ..

ΟΛΕΣ ΟΙ

 ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ ΤΗΣ

 ΣΤΟΝ 

ΚΟΣΜΟ 

ΕΙΝΑΙ 

ΜΑΓΕΙΑ

Τατιάνα Παπαγεωργίου Μίκης Θεοδωράκης Suite No 1 (IV)
Συμφωνική Τέχνης Αθήνα

Δημοσιεύθηκε στις 27, Ιαν 2015

Συναυλία στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, την Ακρόπολη, Αθήνα, Ελλάδα. Τατιάνα Παπαγεωργίου (πιάνο), Μίλτος Λογιάδης (μαέστρος), Συμφωνική Ορχήστρα Νέα Όπερα Μόσχας. Αυτή είναι η τέταρτη κίνηση από τον Μίκη Θεοδωράκη «Σουίτα Νο.1 για πιάνο και ορχήστρα (1955), η οποία έλαβε Χρυσό Μετάλλιο και 1ο βραβείο στο 1957 Μόσχα Διεθνές Νέων Συνθετών« Ανταγωνισμός από μια κριτική επιτροπή με επικεφαλής τον Ντιμίτρι Σοστακόβιτς.