Αυτή η περιγραφή του Ησιόδου φαίνεται να ταιριάζει με τα μυστηριώδη ερείπια του λαβυρίνθου στο Chavin de Huantar στις Περουβιανές Άνδεις, σύμφωνα με τον Δρ Enrico Mattievich, έναν συνταξιούχο καθηγητή φυσικής από το Ομοσπονδιακό Πανεπιστήμιο του Ρίο ντε Τζανέιρο (UFRJ) στη Βραζιλία.
Ο Δρ Mattievich έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο «Ταξίδι στη Μυθολογική Κόλαση», το 2011, στο οποίο περιγράφει το επικό ταξίδι του Οδυσσέως στον Κάτω Κόσμο που κατά τον καθηγητή βρίσκεται στη Νότια Αμερική.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της ιστοσελίδος theepochtimes.com, μέρος αυτού του βιβλίου εξετάζει τις ομοιότητες μεταξύ του Chavin de Huantar με τις περιγραφές του Ησιόδου.
Δεν είναι μόνο οι γεωγραφικές ενδείξεις που ταιριάζουν με τον χώρο, αλλά και οι τοπικοί θρύλοι επίσης με τον Ελληνικό μύθο, όπως και αντικείμενα του ναού, αναφέρει η ιστοσελίδα.
Γεωγραφικές Ομοιότητες
Ο Ησίοδος γράφει στη «Θεογονία» του για τον τόπο κατοικίας των Γοργόνων: «… Σκοτεινός και υγρός που μισούταν ακόμη και από τους θεούς-αυτό το χάσμα είναι τόσο μεγάλο όπου χανόταν ένα σκοτεινό ποτάμι και που κανείς δεν φθάνει μέχρι τον πυθμένα του ακόμη και αν κάνει πορεία ενός ολόκληρου έτους… »
Ο Mattievich αναρωτιέται αν αυτό περιγράφει τις εκβολές του ποταμού Αμαζονίου.Ή μήπως περιγράφει το κατά μήκος επικίνδυνο ταξίδι πέρα από τον ωκεανό στη Νότια Αμερική, ακολουθούμενο από το ταξίδι μέχρι τον Αμαζόνιο για να φτάσει τελικώς στις πύλες της Pongo de Manseriche-ένα βαθύ και στενό φαράγγι που στραγγίζει τον ποταμό Marañón;
Επικίνδυνες δίνες συχνά σχηματίζονται στο άνω ρου του Marañón.
Ο αρχαιολογικός χώρος του Chavin de Huantar Ο Ησίοδος γράφει επίσης: «Εκεί ξεχωρίζει το Σπίτι της ζοφερής νύχτας, με μαύρα σύννεφα και σάβανο το σκοτάδι. Πριν από [το Σπίτι της νύχτας] … ο [Atlas] στέκει όρθιος.»
Το Chavin de Huantar είναι ένα παλάτι μπροστά στις παν υψηλές Άνδεις.
Είναι το «σπίτι της Νυκτός» η κατοικία της Γοργόνας; Είναι ο «Άτλας», ένα από τα βουνά των Άνδεων;
Τα αρχαία αντικείμενα
Η «Γοργόνα» απεικονίζεται στη μέση του υπογείου λαβυρίνθου, πάνω σε ένα πυλώνα περίπου 4,5 μέτρα ψηλό. Γύρω από το ανάκτορο υπάρχουν σκόρπια πέτρινα κεφάλια που ίσως απεικονίζουν τους απολιθωμένους μάρτυρες της δύναμης της Γοργόνας.
Η «Γοργόνα» γλυπτό στον Chavin de Huantar, όπως απεικονίζεται στη σελίδα 67 του βιβλίου του Δρ Enrico Mattievich, το «Ταξίδι στην Μυθολογική Κόλαση,
Ανακάλυψη της Αμερικής από τους αρχαίους Έλληνες.» Πάνω από την «Γοργόνα» είναι ένα μικρό δωμάτιο θυσιών από την οποία το αίμα των θυμάτων χύνεται μέσα στο στόμα της θεότητας.
Ο Mattievich έγραψε για την εμπειρία του όταν επισκέφθηκε την περιοχή: «Αντιμετώπισα το επιβλητικό πέτρινο πυλώνα … Προσπάθησα να φανταστώ πόσο φρικτό θα πρέπει να ήταν καλυμμένος με αίμα. Αν η αγωνία και ο τρόμος μπορούσαν να αφήσουν τα σημάδια τους πάνω στην ύλη, τότε ο πυλώνας θα περιέχει σίγουρα όλα τα μοιρολόγια της κόλασης.»
Ένα γλυπτό τρομακτικής θεότητας στα ερείπια του λαβυρίνθου του Chavin de Huantar είναι η Γοργώ των Ελλήνων, σύμφωνα με τον Mattievich.
Το γλυπτό μοιάζει με απεικονίσεις της Γοργόνας που βρέθηκαν στην Ευρώπη, λέει ο καθηγητής Mattievich επικαλούμενος και άλλους ερευνητές που έχουν μιλήσει γι αυτές τις ομοιότητες.
Για παράδειγμα, το 1926, ο ανθρωπολόγος José Imbelloni συνέκρινε την γλυπτική του Chavin de Huantar με το κεφάλι της Γοργούς του 6ου αιώνος ιερό των Συρακουσών στη Σικελία.
Ο Imbelloni είχε πει τότε ότι το περουβιανό γλυπτό ήταν ελληνικής καταγωγής και ότι ο λαός του Περού δεν θα μπορούσαν να έχουν δημιουργήσει ένα τέτοιο παρόμοιο άγαλμα κατά τύχη.
Γοργόνεια από την Αμερική και τη Μεσόγειο
(1. Αθήνα, 2. Κολομβία, 3. Σικελία (Ιταλία) και 4. Περού), όπως απεικονίζεται στη σελίδα 69 του βιβλίου του Δρ Enrico Mattievich, το «Ταξίδι στην Μυθολογική Κόλαση, Ανακάλυψη της Αμερικής από αρχαίους Έλληνες.»
Η ηλικία του Chavin de Huantar δεν είναι επακριβώς γνωστή. Ο Mattievich εξήγησε ότι θα μπορούσε να εντοπίσει τα αρχαιότερα ευρήματα πίσω στο 1300 π.Χ.
Η ίδια η θρησκεία Chavin χρονολογείται από το 1600 π.Χ.
Τοπικοί μύθοι και Ελληνικοί μύθοι Ένας μεταγενέστερος μύθος του Chavin είναι για τον θεό Huari ο οποίος είναι μια εκδοχή του ελληνικού μύθου του Περσέως, λέει ο Mattievich.
Οι ντόπιοι μύθοι αναφέρουν ότι ο Huari είχε προσκληθεί σε μια γιορτή σχεδιάζοντας να τον παγιδεύσουν και να τον σκοτώσουν εκεί. Ο Huari κατάλαβε όμως το τέχνασμα και μετάτρεψε τους ενόχους σε πέτρα.
Η γιορτή και η επακόλουθη απολίθωσης λέγεται ότι συνέβησαν στο Chavin de Huantar.
Στον αντίστοιχο ελληνικό μύθο, ο Πολυδέκτης οργάνωσε ένα συμπόσιο στο οποίο όλοι οι φιλοξενούμενοι έπρεπε να δώσουν ως δώρα άλογα.
Ο Περσέας επειδή δεν είχε άλογο, ζήτησε από τον Πολυδέκτη να του φέρει ό, τι άλλο επιθυμεί. Ο Πολυδέκτης θέλοντας να θέσει τον Περσέα σε μεγάλο κίνδυνο του ζήτησε το κεφάλι της Γοργόνας Μέδουσας.
Μέσα από μια μακρά πορεία των γεγονότων, ο Περσέας κατάφερε να αποκεφαλίσει την Μέδουσα, να πάρει το κεφάλι και έτσι να έχει τη δύναμη να μετατρέψει τους εχθρούς του σε πέτρα.
Γρηγόρης Λαμπράκης: Η "άλλη" 21η Απριλίου 1967 Του Νίκου Μπογιόπουλου
Σήμερα συμπληρώνονται 51 χρόνια από την «άλλη» 21η Απρίλη. Την 21ηΑπριλίου του 1963, όταν πραγματοποιήθηκε η πρώτη πορεία Ειρήνης, με τον Γρηγόρη Λαμπράκη να ξεδιπλώνει το λάβαρο από τον Τύμβο του Μαραθώνα.
21 ΑΠΡΙΛΗ 1963, η ώρα είναι 8 το πρωί: Ο Γρηγόρης Λαμπράκης, ο βουλευτής της Αριστεράς, ξεδιπλώνει το λάβαρο της ειρήνης και ξεκινά από τον Τύμβο του Μαραθώνα. Παντού η περιοχή είναι «σπαρμένη» με ασφαλίτες και χωροφύλακες για τη διαφύλαξη «του νόμου και της τάξης». Σύμφωνα με το «νόμο», όπως τον έχει υπαγορεύει η κυβέρνηση Καραμανλή, η μαραθώνια πορεία ειρήνης είναι «παράνομη» και η τέλεσή της έχει απαγορευτεί. Ρητά...
ΤΡΑΜΠΟΥΚΟΙ και παρακρατικοί με πολιτικά έχουν φτάσει στη στροφή της Ραφήνας, για να προστεθούν στις τάξεις των χωροφυλάκων. Εκεί ακριβώς ο Λαμπράκης δέχεται το πρώτο χτύπημα. Τραμπούκοι και ένστολοι πέφτουν επάνω του με λύσσα. Ο Λαμπράκης συνεχίζει. Ξεδιπλώνει την αφίσα με το σύνθημα «42 χιλιόμετρα Μαραθώνας - Αθήνα». Και προχωρά...
ΣΤΟ ΠΙΚΕΡΜΙ, ο Λαμπράκης και οι μαραθωνοδρόμοι που τον συνοδεύουν, αποτίουν φόρο τιμής στον τάφο των πατριωτών που εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς. Οι χωροφύλακες επιτίθενται στους δημοσιογράφους που καλύπτουν την πορεία. Ο Λαμπράκης συνεχίζει...
ΩΡΑ 10 π.μ.: Οι χωροφύλακες συλλαμβάνουν τους μαραθωνοδρόμους που πορεύονται μαζί με τον Λαμπράκη. Ο βουλευτής συνεχίζει μόνος του. Στο 14ο χιλιόμετρο, 30 χωροφύλακες ορμούν επάνω του. Ο εισαγγελέας αποφαίνεται: «Η πορεία ειρήνης συνιστά αδίκημα εις βαθμόν πλημμελήματος, διωκόμενον επ' αυτοφώρω»! Ο βουλευτής της ΕΔΑ, ο εκλεγμένος εκπρόσωπος του λαού, πέφτει θύμα απαγωγής από ασφαλίτες!
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΩΡΕΣ περιπλάνησης οι απαγωγείς του Λαμπράκη τον αφήνουν κάπου στη Ν. Ιωνία. Το τηλεγράφημα που αποστέλλει ο βουλευτής προς τις εφημερίδες ξεκινά ως εξής: «Πόθος δημοκρατικού λαού μας διά πορείαν Ειρήνης "Μαραθών - Αθήναι" επραγματοποιήθη». Το τηλεγράφημα:«Δυστυχώς διεπίστωσα ότι δημοκρατία δεν υπάρχει εις την Ελλάδα, όταν εκλεκτοί του λαού κυριολεκτικώς καταρρακώνονται».
Ο ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ, μετά και από εκείνη την ημέρα, είναι πια εξαιρετικά «ενοχλητικός» για το αμερικανόδουλο μετεμφυλιακό κράτος. Η συνέχεια θα δοθεί ένα μήνα αργότερα...
22 ΜΑΗ 1963: Η επιτροπή Θεσσαλονίκης για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη οργανώνει εκδήλωση στις 7.30 μ.μ. Ομιλητής ο Γρηγόρης Λαμπράκης. Η τρομοκρατία ξεπερνά κάθε προηγούμενο. Τραμπούκοι και αστυνομία προσπαθούν να ματαιώσουν την εκδήλωση.
ΩΡΑ 8.20 μ.μ. Ο Λαμπράκης ξεκινά από το ξενοδοχείο που διαμένει για να φτάσει στο χώρο της εκδήλωσης. Στη διαδρομή, σε μια απόσταση μόλις 80 μέτρων, δέχεται επίθεση από παρακρατικούς. Οι χωροφύλακες παρακολουθούν...
Ο ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ εισέρχεται στο χώρο της εκδήλωσης. Παρακρατικοί και τραμπούκοι λιθοβολούν το χώρο της συγκέντρωσης. Η αστυνομία παρακολουθεί...
Ο ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ διακόπτει την ομιλία του. Καταγγέλλει «σχέδιο δολοφονικής απόπειρας» εναντίον του. Καθιστά υπεύθυνη την κυβέρνηση και τις αρχές. Η Αστυνομία παρακολουθεί...
ΩΡΑ 10.15 μ.μ. Ο Λαμπράκης κατεβαίνει από την αίθουσα της συγκέντρωσης. Η κυκλοφορία στο δρόμο έχει απαγορευτεί. Παντού ασφαλίτες και χωροφύλακες. Κινείται προς το ξενοδοχείο. Απόσταση 80 μέτρα. Σε απόσταση 8 μέτρων από το βουλευτή ακούγεται το μαρσάρισμα μοτοσικλέτας. Ο οδηγός του τρίκυκλου με σκεπασμένο τον αριθμό, πέφτει πάνω στον Λαμπράκη. Ο συνεργός του στην καρότσα χτυπά το βουλευτή στο κεφάλι. Τον ρίχνουν στην άσφαλτο. Στο σημείο σχηματίζεται μια λίμνη αίματος…
27 ΜΑΗ 1963: Μετά από άνιση μάχη που κράτησε 5 μέρες στην εντατική, , στη 1.22 τα ξημερώματα, ο υφηγητής της Ιατρικής, ο πρωταθλητής στους στίβους, ο μάρτυρας της Ειρήνης και της Δημοκρατίας, ο βουλευτής της Αριστεράς, ο Γρηγόρης Λαμπράκης, αφήνει την τελευταία του πνοή.
Το κράτος που είχε δολοφονήσει τον Λαμπράκη, το κράτος που είχε στηθεί πάνω στις βόμβες ναπάλμ, που έχτιζε «Νέους Παρθενώνες» στη Μακρόνησο, που στις εκλογές του ψήφιζαν και τα «δέντρα», τέσσερα χρόνια αργότερα, ανήμερα της πρώτης πορείας Ειρήνης, θα παραχωρούσε την διαχείριση των υποθέσεων των προυχόντων του στους Παττακούς, στους Παπαδόπουλους και στους Μάλλιους... www.enikos.gr/
21η Απριλίου 1967: Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος πραξικοπήματος
49 χρόνια από την ημέρα που επίορκοι αξιωματικοί βύθισαν τη χώρα στο σκοτάδι της δικτατορίας
«Λόγω της δημιουργηθείσης εκρύθμου καταστάσεως, από του μεσονυκτίου ο Στρατός ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας. Εντός ολίγου θα μεταδοθεί διάγγελμα του αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων»
Αυτή ήταν η πρώτη πληροφορία που έφτανε στα αυτιά των ακροατών του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας (ΕΙΡ) στις 06:30 περίπου το πρωί της Παρασκευής της 21ης Απριλίου 1967, για όσα συνέβαιναν στην πρωτεύουσα αλλά και σε όλη τη χώρα. Οι περισσότεροι είχαν ξυπνήσει λίγες ώρες νωρίτερα από έναν ασυνήθιστο και διαπεραστικό θόρυβο. Ήταν το κροτάλισμα από τις ερπύστριες των αρμάτων μάχης που περνούσαν μπροστά από τα σπίτια τους κατευθυνόμενα προς συγκεκριμένα σημεία της πόλης. Η πρώτη αντίδραση των περισσοτέρων ήταν να ανοίξουν τα ραδιόφωνά τους για να πληροφορηθούν τι είχε συμβεί, μια κίνηση όμως που περισσότερες απορίες δημιούργησε πάρα έλυσε. Καμία είδηση, καμία πληροφορία. Μόνο εθνικά εμβατήρια που διαδέχονταν το ένα το άλλο: «Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει», «Περνάει ο Στρατός» κοκ. Επόμενη αντίδραση, το τηλέφωνο. Ίσως κάποιος συγγενής ή κάποιος φίλος να γνώριζε κάτι παραπάνω. Οι τηλεφωνικές γραμμές όμως είχαν αρχίσει να κόβονται από νωρίς. Κάποια στιγμή λοιπόν γύρω στις 6:30, το πρώτο εκείνο διάγγελμα καθιστούσε σαφές ότι δεν επρόκειτο ούτε για κάποια στρατιωτική άσκηση, ούτε για τίποτα τέτοιο, η πραγματικότητα ήταν ότι η δημοκρατία είχε καταλυθεί και ότι τη διακυβέρνηση της χώρας είχε αναλάβει ο στρατός.
Ένα δεύτερο ραδιοφωνικό διάγγελμα ενημέρωνε τον ελληνικό λαό για την επιβολή γενικής απαγόρευσης της κυκλοφορίας καθώς και για την αναστολή μιας μακράς σειράς άρθρων του Συντάγματος, τα άρθρα 5, 6,8, 10, 11, 12, 14, 18, 20, 95 και 97«λόγω της εκδήλου απειλής κατά της δημοσίας τάξεως και ασφαλείας της χώρας εξ εσωτερικών κινδύνων». Οι κεντρικοί δρόμοι είναι κλειστοί, η Βουλή και άλλα κτίρια υπουργείων και υπηρεσιών είναι περικυκλωμένα από άρματα μάχης.
Λίγο αργότερα μία- μία όλο και περισσότερες λεπτομέρειες θα έβγαιναν στο φως, για τις πρώτες εκείνες ώρες.Υπαίτιοι και επικεφαλής του πραξικοπήματος ήταν τρεις επίορκοι αξιωματικοί του Στρατού: οι Συνταγματάρχες Γεώργιος Παπαδόπουλος, Νικόλαος Μακαρέζος και ο Ταξίαρχος Στυλιανός Παττακός. Αυτοί και οι έμπιστοί τους, έχοντας από καιρό αποκτήσει τον έλεγχο σημαντικών μονάδων της Αττικής κατάφεραν να συλλάβουν μία χώρα κυριολεκτικά κοιμώμενη.
Γύρω στις 2 μετά τα μεσάνυχτα της 20ηςΑπριλίου, το σύνθημα για την έναρξη του πραξικοπήματος έχει δοθεί. Τα άρματα μάχης του Κέντρου Εκπαίδευσης Τεθωρακισμένων, υπό τις οδηγίες του Παττακού βάζουν ταυτόχρονα μπρος τις μηχανές και ξεκινούν. Το Γουδί σείεται από το βουητό. Ταυτόχρονα ο Συνταγματάρχης Ιωάννης Λαδάς αφού επανδρώσει τα αστυνομικά τμήματα με μυημένους άνδρες της ΕΣΑ εισβάλει με επίλεκτες ομάδες στα σπίτια των πολιτικών. Έτσι μέσα σε λίγες ώρες, ένας – ένας όλοι οι πρωταγωνιστές του πολιτικού βίου της χώρας οδηγούνται δια της βίας στο κρατητήριο. Οι περισσότεροι μάλιστα από αυτούς φορώντας τις πιτζάμες τους ή και μόνο τα εσώρουχά τους. Τους είχαν βγάλει κυριολεκτικά από τα κρεβάτια τους. Οι ομάδες του Λαδά συνεχίζουν αστραπιαία με συλλήψεις εκατοντάδων πολιτών.
Έχει πια ξημερώσει και οι επίορκοι αξιωματικοί της χούντας, έχοντας ήδη θέσει την Αθήνα και το πολιτικό σύστημα αυτής υπό τον έλεγχο τους, κινούνται προς τα Ανάκτορα του Τατοΐου. Εκεί ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος ενήμερος για όσα έχουν συμβεί και έχοντας στη διάθεσή του μία μικρή μόνο δύναμη στρατιωτών και σμηνιτών ζητά ενισχύσεις από τον διοικητή Μοίρας Καταδρομών Κωνσταντίνο Κομπόκη. Οι ενισχύσεις όμως αυτές δεν θα φτάσουν ποτέ στο Τατόι. Όπως θα αποδειχθεί λίγο αργότερα, ο Κομπόκης ανήκει στην ομάδα των πραξικοπηματιών. Μάλιστα το όνομα του θα συνδεθεί με την απαρχή της μεγάλης εθνικής μας τραγωδίας, της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, καθώς θα είναι από τους πρωταγωνιστές του πραξικοπήματος κατά του Μακαρίου.
Οι χουντικοί φτάνουν στο Τατόι. Βρίσκονται μέσα στο γραφείο του Βασιλιά κι αυτός είναι ουσιαστικά αιχμάλωτός τους. Του ζητούν να υπογράψει τη συνταγματική κατάργηση, να ορκίσει την κυβέρνηση που επιθυμούν και να προβεί σε διάγγελμα. Αρνείται. Ζητά να δει τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Στρατού (Α/ΓΕΣ) Γρηγόριο Σπαντιδάκη και ως μια τελευταία απόπειρα αντίδρασης μεταβαίνει στο Πεντάγωνο. Η κατάσταση που επικρατεί εκεί όμως επιβεβαιώνει το χειρότερο. Το Πεντάγωνο βρίσκεται υπό τον απόλυτο έλεγχο της χούντας, η οποία φυλακίζει οποιονδήποτε αξιωματικό δηλώνει την αντίθεσή του προς αυτήν. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας υπό τον φόβο ένοπλης επιβολής των επιθυμιών των πραξικοπηματιών, ο βασιλιάς Κωνσταντίνος ορκίζει την κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον ανώτατο δικαστικό Κωνσταντίνο Κόλλια. Η χούντα ήταν πλέον ο απόλυτος κυρίαρχος και έβαζε την «ασθενούσα» Ελλάδα στον «γύψο».
Βεβαίως όπως κάθε πραξικόπημα, έτσι και αυτό της 21ης Απριλίου δεν ήρθε ουρανοκατέβατο, ούτε αποφασίστηκε εν μία νυκτί. Αντίθετα οι πρωταίτιοί του, σχεδίαζαν τις κινήσεις τους αρκετό καιρό πριν, γι’ αυτό και κατάφεραν παρά τον σχετικά χαμηλό βαθμό που κατείχαν στην ιεραρχία να θέσουν υπό τον έλεγχο τους είτε δια της πειθούς, είτε δια του αιφνιδιασμού, είτε δια της παραπλάνησης ολόκληρο σχεδόν το ελληνικό στράτευμα.
Κομβικό σημείο αποτελεί η αποστράτευση του Ιωάννη Γεννηματά τον Οκτώβριο του 1965, και η αντικατάστασή του στην αρχηγεία του ΓΕΣ από τον Γρηγόριο Σπαντιδάκη. Ο Σπαντιδάκης με την ευχέρεια κινήσεων που του προσφέρει η νέα του θέση, προωθεί τους Παπαδόπουλο, Παττακό και Μακαρέζο σε νευραλγικές θέσεις. Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, παρά την αποδεδειγμένη ανάμειξή του στην υπόθεση του Σαμποτάζ του Έβρου, τοποθετείται επικεφαλής του νεοϊδρυθέντος 7ουΕπιτελικού Γραφείου του ΓΕΣ στο οποίο αναθέτονται οι τομείς ψυχολογικών επιχειρήσεων, προπαγάνδας και πολιτικής διαφωτίσεως. Ο Στυλιανός Παττακός τοποθετείται ως διοικητής στο Κέντρο Εκπαίδευσης Τεθωρακισμένων στο Γουδί και ο Νικόλαος Μακαρέζος στην ΚΥΠ. Αντίστοιχες κινήσεις έγιναν για έναν σημαντικό αριθμό αξιωματικών που αποτελούσαν τον στενό κύκλο των τριών. π.χ. Ο Δημήτριος Ιωαννίδης τοποθετείται ως διοικητής του Τάγματος της Σχολής Ευελπίδων και ο Ιωάννης Λαδάς ως διοικητής της ΕΣΑ.
Εκτός του γεγονότος αυτού, σε επιχειρησιακό επίπεδο η χούντα ευνοήθηκε σημαντικά από την ύπαρξη του «Σχεδίου Περικλής». Ενός σχεδίου δράσης που είχε εκπονηθεί από την ΚΥΠ στα μέσα της δεκαετίας του ‘50, για την αντιμετώπιση τυχόν εξωτερικού ή εσωτερικού κομμουνιστικού κινδύνου. Το σχέδιο αυτό στην αναπροσαρμογή του οποίου είχε συμμετάσχει και ο Παπαδόπουλος, βρισκόταν στα συρτάρι πολλών αξιωματικών, προσφέροντας έτσι στους πραξικοπηματίες ένα έτοιμο και δοκιμασμένο σχέδιο δράσης. Πέραν αυτού όμως οι χουντικοί προκειμένου να προσπελάσουν τις τυχόν αντιδράσεις που θα συναντούσαν στηρίχθηκαν και στο «Σχέδιο Προμηθεύς» ένα αντίστοιχο σχέδιο δράσης κατά ενδεχόμενης κομμουνιστικής απειλής που είχε εκπονήσει το ΝΑΤΟ και το οποίο βρισκόταν ακόμα εν ισχύι. Έτσι λοιπόν η διαταγή που εστάλη σε όσες μονάδες δεν είχαν μυηθεί ήταν «Εφαρμόσατε Σχέδιο Προμηθεύς», αφήνοντας παράλληλα να εννοηθεί ότι για την εφαρμογή του σχεδίου αυτού ήταν ενήμεροι και σύμφωνοι όχι μόνο σύσσωμη η στρατιωτική ηγεσία αλλά και ο βασιλιάς.
Η ετοιμότητα και η δίψα των επίορκων αξιωματικών για εξουσία και κατάλυση της δημοκρατίας ήταν τέτοια που μόνο ένα ισχυρό πολιτικό σύστημα θα μπορούσε να τους έχει αποτρέψει και αυτό δυστυχώς πλέον δεν υπήρχε. Είχε δηλητηριαστεί. Είχε εξουθενωθεί από τις συνεχείς και μέχρις εσχάτων συγκρούσεις μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων. Μόνο την τελευταία εξαετία είχαν συμβεί γεγονότα που έπλητταν ανεπανόρθωτα τον πολιτικό πολιτισμό της χώρας. Οι κατηγορίες για εκλογές βίας και νοθείας και η κήρυξη του Ανένδοτου Αγώνα της Ένωσης Κέντρου κατά της κυβέρνηση της ΕΡΕ το 1961, η ρήξη του Κωνσταντίνου Καραμανλή με το Παλάτι, η δολοφονία Λαμπράκη και η αποχώρηση του Καραμανλή από την πρωθυπουργία και την Ελλάδα το ’63, η υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ και τα Ιουλιανά το ΄65 αλλά και η ανατίναξη από τον Ανδρέα Παπανδρέου της μυστικής συμφωνίας που είχε επιτευχθεί μεταξύ του πατέρα του Γεώργιου Παπανδρέου, του Παναγιώτη Κανελλόπουλου και του Βασιλέα Κωνσταντίνου για εκλογές με απλή αναλογική στις αρχές του ΄67 είχαν πληγώσει βαθιά την πολιτική ζωή της χώρας.
Τα κόμματα κυρίως αλλά και ο λαός είχαν εγκλωβιστεί σε μία συνεχή και σκληρή διαμάχη μη βλέποντας τι πραγματικά ερχόταν. Οι φήμες για πραξικόπημα υπήρχαν, κανείς όμως δεν έμοιαζε να τους δίνει ιδιαίτερη σημασία. Ίσως θεωρούσαν την ύπαρξη της δημοκρατίας ως κάτι δεδομένο. Ακόμα και η εφημερίδα ‘’Αυγή’’ στο φύλλο της 21ηςΑπριλίου, που τελικά δεν κυκλοφόρησε ποτέ θα δημοσίευε το τελευταίο μέρος μιας σειράς κειμένων που ανέλυαν του λόγους για τους οποίους δεν θα μπορούσε να γίνει δικτατορία στην Ελλάδα. Κι όμως το πραξικόπημα της 21ηςΑπριλίου, για το οποίο είχαν υπάρξει ενδείξεις και σημάδια από καιρό είχε πετύχει μέσα σε λίγες ώρες και θα παρέμενε για χρόνια...
Αυτό λοιπόν είναι κάτι που ίσως θα πρέπει να θυμόμαστε αρκετά συχνότερα: Ότι το αγαθό της δημοκρατίας δεν είναι δεδομένο, δεν είναι αυτονόητο. Είναι κάτι για το οποίο πρέπει να μαχόμαστε καθημερινά.
Νέα καθυστέρηση και περισσότερη απογοήτευση ήταν το αποτέλεσμα της πολυαναμενόμενης απόφασης, που δεν ήρθε σήμερα, για το Mega.
Στη συνάντηση των εκπροσώπων των τραπεζών με τους μετόχους του Διοικητικού Συμβουλίο του Mega κρίθηκε ότι το bussiness plan του Θεοχάρη Φιλιππόπουλου χρήζει περεταίρω διευκρινίσεων, που αφορούν κυρίως στον τρόπο εξυγίανσης της εταιρίας,
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι διαδικασίες για την οριστική λύση στο πρόβλημα του καναλιού θα καθυστερήσουν, καθώς δεν διαφαίνεται άμεσα απόφαση για το μέλλον του Mega και τους εργαζόμενους.
Το απόγευμα της Τετάρτης ο διευθυντής Ειδήσεων, Μανώλης Καψής, ενημέρωσε τους δημοσιογράφους για τις εξελίξεις, λέγοντάς τους ότι αυτά είναι πράγματα που θα πάρουν χρόνο, σκορπίζοντας απογοήτευση σε δημοσιογράφους και τεχνικούς που παραμένουν απλήρωτοι και πολλοί ρεπόρτερ δεν έχουν χρήματα ούτε για τις υποχρεώσεις του δελτίου.
Αύριο οι δημοσιογράφοι έχουν συγκαλέσει Γενική Συνέλευση στις 3 μετά το μεσημέρι, ξεχωριστά από τους τεχνικούς, προκειμένου να αποφασίσουν τη στάση τους.
Δικαιώνοντας τη Γενική Γραμματεία Ισότητας, το Συμβούλιο Ελέγχου Επικοινωνίας (ΣΕΕ) έκρινε ότι το σύνθημα «χτύπα σαν άντρας» της πολυσυζητημένης διαφήμισης των τελευταίων ημερών ενθαρρύνει τη βία κατά των γυναικών και πρέπει να απομακρυνθεί από το σποτ μέχρι την Πέμπτη.
Σύμφωνα με την απόφαση του ΣΣΕ (Αρ. Σ1102), η διατύπωση «χτύπα, χτύπα σαν άντρας» προσκρούει στα άρθρα 1.2 και 4.1 του Ελληνικού Κώδικα Διαφήμισης-Επικοινωνίας (ΕΚΔ-Ε) και πρέπει να τροποποιηθεί σε όλα τα μέσα.
Την ικανοποίησή της εκφράζει σχετικά με την απόφαση η Γενική Γραμματέας Ισότητας Φύλων, Φωτεινή Κούβελα. Αισθάνεται δικαίωση και τονίζει στο in.gr ότι ο αγώνας για την ισότητα των φύλων θα συνεχιστεί. «Έχουμε ομάδα στην Γενική Γραμματεία, που ελέγχει τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζονται οι γυναίκες στις διαφημίσεις, στα μέσα επικοινωνίας».
Χαρακτηρίζει «επικίνδυνη» την επίμαχη φράση και αναρωτιέται πως μπορεί να ένιωσε ακούγοντάς την μια κακοποιημένη γυναίκα. Η κ. Κούβελα επισημαίνει ότι το «χτύπα σαν άντρας» οδηγεί σε συνειρμούς ότι είναι φυσιολογικό να χτυπά ο άντρας τη γυναίκα. «Δικαιολογείται η βία έτσι. Ακόμη και αν πρόκειται για παρωδία, πρέπει να προσέχουμε τι λέμε. Δεν μπορούμε να τα λέμε αυτά. Χάνονται τα όρια ανάμεσα στο αστείο και στην προσβολή».
Η κ. Κούβελα κάνει λόγο και για το θέμα της διαπαιδαγώγησης με αυτού του είδους τις διαφημίσεις. «Τι παράδειγμα δίνεται;», ενώ εξηγεί ότι τα παράπονα και οι σχολιασμοί για την εν λόγω περίπτωση ήταν ιδιαίτερα πολλά. «Δεν έκανε καλή αίσθηση από την αρχή».
Τέλος, το μήνυμα που η ίδια επιθυμεί να δώσει τόσο στον κόσμο, όσο και σε κάθε εταιρεία, είναι να μην υπάρχει σεξισμός μέσω των διαφημίσεων. Να μην προσβάλλονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι ανθρώπινες αξίες μέσω παραπλανητικών διαφημίσεων. In.gr
Πρώτοι έκοψαν το νήμα και στην πολιτεία της Νέας Υόρκης η Χίλαρι Κλίντον και ο Ντόλαντ Τραμπ αποκτώντας έτσι σαφές προβάδισμα έναντι των αντιπάλων τους για την κατάκτηση του χρίσματος που θα τους οδηγήσει στις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου.
Ο Ντόναλντ Τραμπ, που προηγείται των υποψήφιων για το προεδρικό χρίσμα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, κέρδισε άνετα, πλησιάζοντας το όριο των εκλεκτόρων που χρειάζεται για να εξασφαλίσει την υποψηφιότητα του κόμματός του πριν το αμφιλεγόμενο συνέδριο του κόμματος τον Ιούλιο.
Η μεγάλη νίκη του Νεοϋορκέζου δισεκατομμυριούχου στην ίδια του την πολιτεία του έδωσε μεγαλύτερη ώθηση στον αγώνα και τον έφερε πιο κοντά στο να αποκτήσει τους 1.237 εκλέκτορες που χρειάζεται για κερδίσει το χρίσμα, αφήνοντας πίσω τον Τεντ Κρουζ και τον Τζον Κέισικ.
Η Χίλαρι Κλίντον, που προηγείται στους Δημοκρατικούς του μόνου άλλου συνυποψηφίου της, Μπέρνι Σάντερς, κέρδισε κι αυτή στην πολιτεία, την οποία είχε αντιπροσωπεύσει και ως γερουσιαστής.
Η ψηφοφορία στην πολιτεία ανέδειξε αρκετά προβλήματα στη διαδικασία. Μεταξύ άλλων, τα ονόματα περισσότερων από 125.000 ατόμων εξαφανίστηκαν από τους εκλογικούς καταλόγους, όπου οι εγγεγραμμένοι αγγίζουν περίπου τα 4 εκατομμύρια. Ο οικονομικός διευθυντής της πόλης της Νέας Υόρκης Σκότ Στρίνγκερ, υπεύθυνος για ατασθαλίες στη διοίκηση της πολιτείας, διέταξε έλεγχο του εκλογικού συμβουλίου της πόλης, το οποίο κατηγόρησε ως «μονίμως ανοργάνωτο, χαοτικό και ανεπαρκές».
Αισιοδοξία στα φαβορί
Μετά τη χθεσινή νίκη της, η Χίλαρι Κλίντον δεν έκρυψε την αισιοδοξία της: «Διαβλέπω τη νίκη», είπε ενώ το φαβορί των ρεπουμπλικανών δήλωσε: «Είναι σχεδόν μαθηματικά βέβαιο ότι ο Τεντ Κρουζ, θ' αποκλειστεί από τη διεκδίκηση του προεδρικού χρίσματος για το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα».
Στο μεταξύ, ο Τζον Κέισιτς εκτιμάται ότι θα κερδίσει τη δεύτερη για το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, στους προκριματικούς της Νέας Υόρκης, σύμφωνα με την πρόβλεψη του τηλεοπτικού δικτύου FOX News.
ΕΘΝΟΣ.gr
Για όλους και για όλα μίλησε ο πρώην πρωθυπουργός και επικεφαλής του «Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών» Γιώργος Παπανδρέου στη συνέντευξή του στην εκπομπή «Ιστορίες» του ΣΚΑΪ και κυρίως τα όσα έλαβαν χώρα την επίμαχη περίοδο 2009-11.
«Ο Καραμανλής δε ζητούσε συναίνεση αλλά συνενοχή»
Ερωτηθείς ο κ. Παπανδρέου για την περίοδο προτού αναλάβει την εξουσία, όταν ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής του πρότεινε συναίνεση, ο κ. Παπανδρέου επισήμανε ότι «δεν ζητούσε συναίνεση, αλλά συνενοχή». Παράλληλα, επισήμανε ότι «εμείς προειδοποιούσαμε για τα άσχημα, που έρχονταν, αλλά εκείνος έβγαζε τα παπαγαλάκια στις ευρωεκλογές του 2009, λέγοντας πως καταστροφολογούμε».
«Μύθος ότι γνωρίζαμε την αλήθεια», είπε ο κ. Παπανδρέου για το ύψος του ελλείμματος και του χρέους, κάνοντας λόγο για «στατιστική απάτη» εκ μέρους της κυβέρνησης Καραμανλή. Μάλιστα, για τον κ. Προβόπουλο είπε ότι «μας είχε πει ότι φοβόταν ότι θα πήγαινε το έλλειμμα σε διψήφιο αριθμό». Πρόκειται όπως είπε «για συγκάλυψη του πραγματικού προβλήματος».
Γκαιμπελίστικα συγκράτησαν το λεφτά υπάρχουν»
Μιλώντας για τη στιγμή, που ανήλθε στην εξουσία, είπε πως «γκαιμπελικά κράτησαν όλοι την φράση λεφτά υπάρχουν, ενώ έλεγα πως λεφτά θα υπάρξουν εάν καταπολεμήσουμε τις παθογένειές μας. Ήμουν εγώ που είπα όλη την αλήθεια στον λαό και πήρα πάνω μου όλες τις σκληρές αποφάσεις».
«Πάθαμε σοκ όταν είδαμε τι γινόταν».
Περιγράφοντας τα όσα είδε η κυβέρνησή του όταν ανέλαβε, είπε πως «πάθαμε σοκ», ενώ επέρριψε ευθύνες στους Ευρωπαίους ότι «δεν είχαν δημοσιοποιήσει τις επιστολές τους προς την ελληνική κυβέρνηση, όπου προειδοποιούσαν για την κατάσταση στην Ελλάδα
Ολόκληρη η συνέντευξη του Γιώργου Παπανδρέου στο Σκάϊ...
Οσοι δεν μπορέσατε, για δικούς σας λόγους, να παρακολουθήσετε τη συνέντευξη του Γιώργου Παπανδρέου στην αξιοπρεπέστατη και με θετικό δείγμα δημοσιογραφικής λειτουργίας Σία Κοσιώνη, παραθέτουμε τις απαντήσεις του Γιώργου στα επί μέρους ερωτήματα που του τέθηκαν:
Εφταιγε η κυβέρνηση Καραμανλή...
Αν δεν είχε υπάρξει η καταστροφική πολιτική από την κυβέρνηση Καραμανλή τουλάχιστον τη διετία 2007-2009, και είχαμε τριπλάσιο έλλειμμα από αυτό που δήλωνε η χώρα στην ΕΕ θα ήταν αλλιώς τα πράγματα.
Εμείς αντιδράσαμε πιο γρήγορα από κάθε άλλη κυβέρνηση από όλο τον ΟΟΣΑ
Συνειδητοποίησα στο Νταβός ότι κανένα μέτρο δεν θα είχε αποτέλεσμα αν δεν υπήρχε στήριξη από την ΕΕ
Γιατί δεν έδωσα συναίνεση στον Καραμανλή το 2009..
Ο Καραμανλής δεν ήθελε συναίνεση. Ο Καραμανλής δεν ζήτησε κάτι συγκεκριμένο από μένα. Εγώ από το 2004 στήριξα ιδέα συναίνεσης.
Τι μου είπε ο Προβόπουλος προεκλογικα για το έλλειμμα..
Το μόνο που μας είπε το 2009 πριν τις εκλογές ο κ. Προβόπουλος είναι ότι το έλλειμμα θα μπορούσε να είναι και διψήφιο. «Δεν είχε συγκεκριμένα στοιχεία, τα είχαν συγκαλύψει οι υπουργοί του Καραμανλή. Υπήρξε συγκάλυψη του πραγματικού προβλήματος της χώρας κάτι που απεδείχθη ότι ήταν πολύ χειρότερο από το ίδιο το έλλειμμα»..
Δεν υποσχεθήκαμε προεκλογικά παροχές...
«Ημασταν το κόμμα που υποσχέθηκε τα λιγότερα από κάθε άλλο κόμμα στη μεταπολίτευση. Το πρόγραμμά μου δεν είχε παροχολογία, αλλά μεταρρυθμίσεις. Για το περίφημο «λεφτά υπάρχουν», «έλεγα λεφτά θα υπάρξουν εάν... Και γκαιμπελικά απέκρυψαν το «εάν». Δεν ήταν το κυρίαρχο σύνθημα αυτό, το κυρίαρχο ήταν το «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε»
Το σοκ για την κυβέρνησή μου....
Περιέγραψε το σοκ για την κυβέρνησή του από τα κόστη που αντιμετώπιζε καθημερινά το πρώτο διάστημα από διοικήσεις οργανισμών και υποστήριξε πως το α' τρίμηνο του 2010 είχε κάνει περικοπές ύψους 40%.
«Σοκ υπέστησαν και οι Ευρωπαίοι αλλά όχι τόσο μεγάλο γιατί όλα αυτά δεν τα δημοσιοποιούσαν, όπως τις επιστολές στην κυβέρνηση Καραμανλή που έλεγαν να πάρουν μέτρα γιατί ξεφεύγει ο προϋπολογισμός»
Η πρώτη σύνοδος που τέθηκε το θέμα....
Πρώτη φορά ήταν τέλη Οκτωβρίου του 2009 σε κανονική σύνοδο κορυφής. Κεντρικό θέμα ήταν βεβαίως της Ελλάδας. Εγώ ήμουν πάρα πολύ ειλικρινής απέναντί τους. Ο Τρισέ μου είπε κόψε μισθούς και συντάξεις. Του είπα θα το κάνω αν χρειαστεί αλλά αυτό είναι ένα μέρος μόνο του προβλήματος. Το μείζον είναι ο τρόπος διαχείρισης, η διαφθορά, η έλλειψη διαφάνειας
Δεν είπα ποτέ ότι η Ελλάδα είναι διεφθαρμένη χώρα
Στο Νταβός κατάλαβα...
Στο Νταβός κατάλαβα ότι όσα μέτρα κι αν παίρναμε, αν δεν υπήρχε η αντίδραση της ευρωζώνης ότι στηρίζουν την Ελλάδα, δεν θα μπορούσαμε να μειώσουμε τα spreads. Στο Νταβός φάνηκε ένας πανικός.
Η μυστική συνάντηση στην κουζίνα με τον Στρος Καν
Βρεθήκαμε και άλλες φορές, ετός από την ....κουζίνα και σε πολυτελές γραφείο κάναμε συναντήσεις με τον Στρος Καν. Ούτε αυτός ούτε εγώ θέλαμε το ΔΝΤ, θεωρούσαμε απαραίτητο τον ευρωπαϊκό μηχανισμό.
Ο ίδιος δεν θεωρούσε την συμμετοχή του ΔΝΤ απαραίτητη δεν έσπρωχνε προς αυτή την κατεύθυνση. Μόνο σε τεχνικό επίπεδο.
Αυτό που θεωρώ απαράδεκτο είναι ο Ελληνας Πρωθυπουργός να ταξιδεύει 2,5 φορές την υφήλιο για να δημιουργηθεί μηχανισμός στήριξης και η Ευρώπη να μην στηρίζει. Οπως απαράδεκτη θεωρώ και την στάση του ξένου τύπου. Με ρωτούσαν στο Νταβος «μήπως δανειστήκατε να πάρετε εισιτήριο για να έρθετε στο Νταβός;».
Η συνάντηση με το διευθυντήριο των Βρυξελλών
Συναντήθηκα με το «διευθυντήριο» που δημιουργήθηκε – και παραμένει και σήμερα» με Γερμανία Γαλλία, Τρισέ, Μπαρόζο, Γιούνγκερ. Μου ζήτησαν να πάρω κι άλλα μέτρα. Εκεί είχα και μια σκληρή σύγκρουση με τον Μπαρόζο και με συγκράτησαν οι συνάδελφοι. Τον ρώτησα «Πέντε χρόνια τι κάνατε; Και τα φορτώνετε τώρα σε μια σοσιαλιστική κυβέρνηση; Ξέρω ότι είναι πολιτικός φίλος σας ο Καραμανλής αλλά τι κάνατε;». Ολοι στο τραπέζι θεωρούσαν ότι πρέπει να πάρουμε νέα μέτρα.
Εγώ τους είπα <θα το κάνω αλλά με μια υπόσχεση: Να υπάρξει σαφής στήριξη στην Ελλάδα>. Το ΔΝΤ μπήκε στην συζήτηση μόνο ως προς το σκέλος της τεχνικής βοήθειας και το ζήτησαν εκείνοι.
Το ΔΝΤ είχε έρθει στην Ελλάδα και το 2005. Υπήρχε και συμβούλευε την Ελλάδα εδώ και πάρα πολύ καιρό. Εγώ το έμαθα αργότερα αυτό όταν γυρίζοντας ανά τον κόσμο στις ομιλίες σε ένα πανεπιστήμιο της Αμερικής, συντονιστής ήταν ένας κύριος Μπάνετζι, ο οποίος ήταν τότε υπεύθυνος για την Ελλάδα στο ΔΝΤ. Ο κ. Μπάνετζι μου είχε πει πως πήγε στην Ελλάδα το 2005, προειδοποιώντας ότι «θα ξεφύγουν τα δημοσιονομικά σας». «Τους πρότειναν να αλλάξουν το δημοσιονομικό πλαίσιο, όχι σε θέματα συντελεστών, αλλά να λειτουργήσει πολύ καλύτερα το όλο σύστημα, ΣΔΟΕ, φορολογική δικαιοσύνη κλπ. Και μου έκανε το παράπονο ότι κατέθεσαν προτάσεις για την βελτίωση του φορολογικού συστήματος και αυτά πήγανε στον κάλαθο των αχρήστων. Άρα λοιπόν το ΔΝΤ υπήρχε και συμβούλευε την Ελλάδα και την Ε.Ε. εδώ και πολύ καιρό.
Ζήτησα δήλωση Μέρκελ – Δεν την έδωσε...
Πήγα στο Βερολίνο και ζήτησα από την Μέρκελ να βγει με ισχυρή δήλωση. Δυστυχώς δεν το έκανε και συνέχισαν οι αγορές να φοβούνται γύρω από το θέμα της πιθανής εξόδου από το ευρώ και μάλιστα με δηλώσεις του κ. Σόιμπλε. Ολα αυτά δημιούργησαν ένα ασφυκτικό κλίμα
Αναζήτησα κεφάλαια παντού...
Ισχύει. Μίλησα με πάρα πολλούς με κινέζους, με άραβες με Ρώσους αν ήθελαν να αγοράσουν ελληνικά ομόλογα. Ουδείς ήθελε. Ο Πούτιν άλλαξε κουβέντα, ο Μεντβέντεφ δημοσίως είπε να πάμε στο ΔΝΤ. Ηταν υποχρέωσή μου να συναντηθώ με τον οποιοδήποτε από τον Στρος Καν μέχρι τον Πούτιν, τον πρόεδρο της Κίνας.
Γιατί το διάγγελμα έγινε στο Καστελόριζο..
Επρεπε να βάλω μαύρα δηλαδή; Με παραξενεύει η αντίδραση για το Καστελόριζο. Είναι ελληνική γη, είναι σημαντικό για όλο το έθνος. Ετυχε εκείνη την ημέρα να είχα κανονίσει να πάω στο ακριτικό αυτό νησί. Είπα <γιατί όχι; Γιατί να μην είναι μια εικόνα της Ελλάδας που όλοι αγαπάμε; θέλαμε να δώσουμε και ένα κουράγιο στον κόσμο ότι θα παλέψουμε και θα τα καταφέρουμε».
Δεν υπήρξε κίνδυνος για πραξικόπημα...
Δεν απειλήθηκε η χώρα από πραξικόπημα. Υπήρχαν όμως δυνάμεις – απόστρατοι κλπ – που επεδίωκαν αποσταθεροποίηση.
Γιατί δεν πήγα με τους 180 το Μάιο του 2010...
Είχα πάρει τον Σαμαρά και του είπα θέλω την στήριξή σου. Ο κ. Σαμαράς μου είχε πει ξεκάθαρα ότι δεν θα το ψηφίσει. Αρα εγώ ή θα πετούσα την ευθύνη στον Σαμαρά ή θα είχα τον κίνδυνο να μην περνούσε και να μην παίρναμε την πρώτη δόση. Επρεπε εγώ να αναλάβω την ευθύνη μου. Δεν την ανέλαβε ο κ. Σαμαράς. Πολιτικά μπορεί να με βόλευε. Δεν βόλευε όμως τη χώρα.
Πότε είπα στη Μέρκελ: Πάρε τα κλειδιά της χώρας...
Οπως υποστήριξε ο Γ. Παπανδρέου σε Σύνοδο Κορυφής τον Οκτώβριος 2010 η Μέρκελ και ο Σαρκοζί ζήτησαν να αφαιρεθεί δικαίωμα ψήφου χωρών που μπαίνουν σε προγράμματα προσαρμογής. Δεδομένου ότι δεν είχε μπει άλλη χώρα ως τότε σε Μνημόνιο «η λογική τους ήταν τιμωρητική και παραδειγματισμού» είπε ο Γ. Παπανδρέου και δήλωσε πως απάντησε στη Μέρκελ.
«Αν επιμένετε σε αυτό σας παραδίδω τα κλειδιά της χώρας πάρτε πίσω και τα λεφτά και κάντε καλά». Συνέχισε η κουβέντα. Αρχικά δεν είχα συμμάχους, είχαν μείνει αμέτοχες οι άλλες χώρες. Ευτυχώς έκανε πίσω η Μέρκελ, ήρθε ο Πορτογάλος Πρωθυπουργός ο Σόκρατες και μου είπε «Γιώργο δεν έχω ζήσει πιο σκληρή σύγκρουση σε Σύνοδο Κορυφής απ' ό,τι η δική σου με την Μέρκελ σήμερα».
Για την απόφαση της Ντοβίλ
Εκανα εκείνη τη στιγμή μια δημόσια δήλωση και είπα ότι αυτή η απόφαση θα σπάσει πλάτες στις χώρες των περιφερειών. Πήρα την Μέρκελ τηλέφωνο και της είπα: <Ανγκελα έχεις καταλάβει τι ακριβώς έχετε αποφασίσει;> Μου απάντησε ότι <θέλουμε να τιμωρήσουμε τις τράπεζες που δανείζουν χωρίς σκέψη>.
Δεν τιμωρείτε τους δανειστές αλλά τους δανειζόμενους. Οχι μόνο μας τιμωρείτε, αλλά επειδή εμείς δεν θα μπορούμε να βγούμε στις αγορές, θα μας χρηματοδοτείτε για άλλα δέκα χρόνια και το χρέος πια θα έχει μεταφερθεί από τις τράπεζες στους φορολογούμενους>. Νομίζω ότι κατάλαβε ότι ήταν λάθος απόφαση και άλλαξε μετά.
Τι είπα στο τηλέφωνο στον Σαμαρά τον Ιούνιο του 2012...
Είπα θέλω κυβέρνηση συνεργασίας. Εφόσον χρειαστεί να παραιτηθώ, αλλά το να παραιτηθώ ή να κάνουμε συνεργασία για εκλογές σε δύο χρόνια, δεν είναι το αντικείμενο. Ο κ. Σαμαράς το ερμήνευσε ότι ήθελα να παραιτηθώ.
ΤΙ έγινε στις Κάννες
Ο κ. Παπανδρέου επέρριψε ευθύνες στην Ευρωζώνη και κυρίως στη Γερμανία –ονοματίζοντας τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε - για τη συντήρηση μίας συζήτησης περί Grexit, σημειώνοντας ότι το δημοψήφισμα θα ήταν η απάντηση. Όπως εκτίμησε, αν είχε διεξαχθεί, θα έληγε η συζήτηση και θα προχωρούσαν οι επενδύσεις.
Είναι υπερβολές αυτά που λέγονται για φωνές του Γάλλου Προέδρου Σαρκοζί ή για κλάματα από μέρους της Καγκελαρίου της Γερμανίας, κ. Μέρκελ. Ηταν θετική και υποστηρικτική στις Κάννες αλλά ο κ. Σαρκοζί ήταν έξαλλος και κακώς, αλλά είναι και ο χαρακτήρας του έτσι, που του χάλαγα το πάρτι των G20. Τους είχα πει περίπου ένα μήνα πριν για την σκέψη μου για δημοψήφισμα.
Η ρωγμή με Βενιζέλο
Παραδέχθηκε επίσης ότι «στην επιστροφή από τις Κάννες, στο αεροπλάνο, συζητήσαμε με το Βενιζέλο. Εκεί υπήρξε μία ρωγμή που συνεχίστηκε μέχρι σήμερα και μαστίζει τον χώρο μας».
Είχα μόνο 153 βουλευτές. Δημοσίως αντιδρούσαν. Ηδη από το καλοκαίρι είχα μια μικρή ανταρσία εναντίον μου με παραιτήσεις κλπ. Υπήρχε ο κίνδυνος να μην περάσει από τη Βουλή το δημοψήφισμα και να πάμε σε εκλογές.
Ας μιλήσει ο Ευ. Βενιζέλος για τις επιλογές του. Υπήρξε όμως ρωγμή, το εκμεταλλεύτηκε η αντιπολίτευση
Το μεγαλύτερο λάθος μου
Στεναχωρήθηκα πολύ που δεν έγινε το δημοψήφισμα. Ισως οι χειρισμοί μου αν ήταν διαφορετικοί να μπορούσε να περάσει το δημοψήφισμα.
Η πρόταση Σόιμπλε σε Βενιζέλο για το Grexit
Για τα γεγονότα στο ξενοδοχείο «Monopol» στην Πολωνία και το περιστατικό μεταξύ Σόιμπλε και Βενιζέλο, ο κ. Παπανδρέου δήλωσε ότι ενημερώθηκε από τον τότε Υπουργό Οικονομικών για την πρόταση αυτή. Η συζήτηση υποστηρίζει ότι είχε ξεκινήσει από πιο νωρίς και θεωρεί ότι προερχόταν από το Βερολίνο και πιο συγκεκριμένα από τον κ. Σόιμπλε.
«Υπήρχαν δυο σχολές στην Ευρώπη πάνω σε αυτό το θέμα. Η μια έβλεπε την «διασπορά του προβλήματος», δηλαδή υποστήριζε ότι μια έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα έκανε τις αγορές να ψάχνουν τον επόμενο «θύμα» που θα αποχωρήσει και έτσι να λειτουργήσει σαν ντόμινο και για άλλες χώρες.
Η δεύτερη σχολή θεωρούσε ότι η Ελλάδα είναι ο «αδύναμος κρίκος» και ότι μια έξοδος της θα ενίσχυε την «αλυσίδα» και θα λειτουργούσε παραδειγματικά για τους υπόλοιπους».
«Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που πρότεινα το δημοψήφισμα. Όταν ο πιο κατάλληλος τρόπος να απαντήσουμε και να σταματήσουμε την συζήτηση για το Grexit και πιστεύω ότι το γεγονός ότι δεν πραγματοποιήθηκε τελικά, επέτρεψε την συνέχιση της συζήτησης που λίγα χρονιά μετά, με την πολιτική του κ. Βαρουφάκη έφερε ξανά την χώρα στο χείλος του γκρεμού.
Με τα γεγονότα της 28ης Οκτωβρίου στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής παρέλασης πείστηκα ότι το δημοψήφισμα είναι απαραίτητο για να εφαρμοστεί η συμφωνία που περιλάμβανε το κούρεμα του χρέους και ένα νέο πρόγραμμα χωρίς την διχόνοια των περασμένων ετών.
Για τον Σύριζα
Οποιος αυτοπροσδιορίζεται ως δημοκράτης, σοσιαλιστής, ας προσέλθει. Δεν ξέρω αν ο Σύριζα θέλει.
Δεν αποκλείω να κάνει ο Τσίπρας δημοψήφισμα
Μπορεί να το θεωρεί ως λύση. Δεν μπορεί να το αποκλείσει κανείς. Αλλά έχοντας την εμπειρία του προηγούμενου δημοψηφίσματος που από το «όχι» πήγαμε στο «ναι», αυτή τη φορά ένα δημοψήφισμα μπορεί να είναι διχαστικό.
Αισθανόμουν λεπρός δεν ήθελαν φωτογραφία μαζί μου
Σε Συνόδους Κορυφής, δεν ήθελαν να φωτογραφηθούν μαζί μου. Αισθανόμουν σαν το λεπρό. Πρωθυπουργοί απο χώρες όπως η Πορτογαλία ή η Ισπανία ήθελαν να με αποφύγουν για να μην συνδεθούν με το Μνημόνιο. Πολλές φορές δε ήταν βασιλικότεροι του βασιλέως.
Βαρουφάκης, Παναρίτη, Γκάλμπρειθ δεν ήξεραν την Ευρώπη
Κανείς από τους τρεις δεν ήξερε την Ευρώπη. Ο Γκάλμπρειθ ήταν φίλος. Δεν γνώριζε την Ευρώπη, ούτε τις δυνάμεις, ούτε τις συγκυρίες στην Ενωση. Η Ελενα Παναρίτη ήταν βουλευτής. Ο Γ. Βαρουφάκης είχε ιδέες που ήταν εκτός πραγματικότητας. Δεν τον είχα σύμβουλο, ήταν σε κάποιες επιτροπές του ΠΑΣΟΚ. Μπορεί να είχε κάποιες ενδιαφέρουσες ιδέες, αλλά δεν έκανε για την διαπραγμάτευση. Και όχι μόνο αυτό αλλά έφερε την Ελλάδα στα πρόθυρα καταστροφής όπως τα capital controls.
George A. Papandreou ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΚΑΪ HD 19.04.2016
Published on Apr 19, 2016
''ΙΣΤΟΡΙΕΣ'' με την Σία Κοσιώνη - Συνέντευξη με τον Γιώργο Παπανδρέου (απόσπασμα εκπομπής) ΣΚΑΪ HD TV - 19 April, 2016
