Από χθες το βράδυ ο δημοσιογράφος Αλέξανδρος Βέλιος δεν είναι πια μαζί μας...
Εγκατέλειψε γενναία τον κόσμο τούτο, σε ηλικία 63 ετών, καταφεύγοντας τελικά στη λύση της "μη υποβοηθούμενης ευθανασίας", στο σπίτι του στο Γέρακα!
Τον τελευταίο καιρό ταλαιπωρήθηκε από καρκίνο, ο οποίος τον κατέβαλε σωματικά. Ο Αλέξανδρος Βέλιος όμως ήταν πνεύμα ελεύθερο και ασυμβίβαστο. Είχε αιρετικές απόψεις και πολλές φορές προκαλούσε με τις θέσεις του. Τελικά με την όλη στάση που κράτησε μέχρι τέλους, έδειξε πως τίποτα από αυτά που πρέσβευε δεν ήταν προσποιητό και επίπλαστο....
Τις τελευταίες μέρες, σύμφωνα με το prettylife.gr, φρόντισε να συναντήσει τους φίλους του και να τους αποχαιρετήσει με το δικό του ξεχωριστό τρόπο και πάντα με ένα μεγάλο χαμόγελο και αρκετό χιούμορ και σαρκασμό, παρά την τόσο δύσκολη κατάσταση της υγείας του.
Είχε μάλιστα το σθένος να διαβάσει ο ίδιος το ιδιόχειρο σημείωμά του, λίγο πριν φύγει από τη ζωή και να το αναρτήσει στο διαδίκτυο:
Την επιστολή συνέταξε λίγο πριν την τελευταία πράξη του δράματος και ζήτησε να διανεμηθεί στον Τύπο. Ήθελε, όπως έλεγε μέχρι τέλους, να παρευρεθούν στην κηδεία του, γνωστοί και άγνωστοι φίλοι του και να δημιουργηθεί μια κοσμοπλημμύρα. Επιθυμούσε να υπάρξει πλήθος κόσμου στην «τελευταία του δημόσια εμφάνιση», για να δείξει στον πολιτικό κόσμο που νομοθετεί, πως όλοι αυτοί οι άνθρωποι, ακόμη κι αν διαφωνούν μαζί του, με την παρουσία τους δηλώνουν ότι συμφωνούν στο γεγονός πως κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να αποχωρήσει από αυτή τη ζωή όπως αυτός επιθυμεί και πάνω απ’ όλα με αξιοπρέπεια.
Η κηδεία του θα γίνει την Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2016 στις 15:00 το απόγευμα στο Α΄ νεκροταφείο της Αθήνας και θα ψαλεί νεκρώσιμη ακολουθία στην εκκλησία των Αγίων Θεοδώρων, που βρίσκεται μέσα στο χώρο του νεκροταφείου.
Η ανακοίνωση του Αλέξανδρου Βέλιου, η οποία είναι χειρόγραφη για να μην αμφισβητηθεί από κανένα, είναι η ακόλουθη:
Ο Αλέξανδρος Βέλιος είχε αφήσει και οδηγίες για την κηδεία του σε φιλικό του πρόσωπο:
"Θέλω το φέρετρό μου να είναι λιτό, από φυσικό ξύλο. Η αίσθηση της πολυτέλειας στον θάνατο μου φαίνεται άκρως κακόγουστη. Η βασική μου επιθυμία είναι να μην υπάρχει σταυρός στον τάφο μου. Μια απλή στήλη, στην οποία θα αναγράφεται το όνομα και οι χρονολογίες γέννησης και θανάτου μου. Πάνω στη μαρμάρινη πλάκα, να χαραχθεί η εξής φράση: Ευ ζην, ευ θνήσκειν Αν υπάρχει μια φωτογραφία μου σε λιτή κορνίζα. Όχι καντηλάκια και άλλα παρόμοια. Λίγα φρέσκα λουλούδια κάπου – κάπου, για να φαίνεται πως δεν έχω λησμονηθεί".
Με φωτογραφίες που ανέβασε στην προσωπική σελίδα της στο Facebook, η σύζυγος του Αλέξανδρου Βέλιου Νάντια Γερολυμάτου αποχαιρέτησε τον άνθρωπό της. “Αγάπη μου, καλό σου ταξίδι. Θα είσαι πάντα στην καρδιά μου!”, έγραψε η Νάντια Γερολυμάτου.
Ο ίδιος ο Αλέξανδρος Βέλιος ένιωσε από πλευράς του την ανάγκη να προσθέσει μια ακόμη παράγραφο στην επιστολή του στην οποία ανέφερε τα εξής: "Νιώθω προνομοιούχος γιατί έφυγα δίνοντας και εισπράττοντας πολλή αγάπη και ζεστασιά απο τη γυναίκα μου, Νάντια η οποία με στήριξε με όλες της τις δυνάμεις. Ομολογώ ότι εάν δεν είχα κοντά μου την ευγενική της παρουσία, με κανέναν τρόπο δεν θα θα μπορούσα να δώσω αυτή τη μάχη".
Μετανιωμένος εμφανίζεται τώρα ο πρόεδρος των Φιλιππίνων Ροντρίγκο Ντουτέρτε μετά την προσβολή που χρησιμοποίησε για τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα η οποία και αποτέλεσε τον λόγο ακύρωσης της σημερινής προγραμματισμένης συνάντησης των δύο.
Σύμφωνα με τον Λευκό Οίκο ο πρόεδρος των Φιλιππίνων εκφράστηκε με «βαριά προσβλητικό τρόπο για τον πρόεδρο των ΗΠΑ» και έτσι ο Μπάρακ Ομπάμα δεν θέλησε να συναντηθεί μαζί του.
Η συνάντηση θα γινόταν στο περιθώριο της συνόδου του Συνδέσμου Κρατών της Νοτιοανατολικής Ασίας (ASEAN) στο Λάος και μετά από αυτήν την εξέλιξη ο Ομπάμα θα συναντηθεί αντί του προέδρου των Φιλιππίνων με την πρόεδρο της Νότιας Κορέας Παρκ Γκέουν-χιε ώστε να έχει μια «εποικοδομητική κουβέντα». Skai Ο Ντουτέρτε εξελέγη στην προεδρία των Φιλιππίνων τον Μάιο, υποσχόμενος να πατάξει την εγκληματικότητα και να εξαλείψει τα ναρκωτικά και τις συμμορίες που τα διακινούν στη χώρα του. 2.000 άνθρωποι έχουν πεθάνει από τότε που ξεκίνησε την εκστρατεία του αυτή.
«Θα σκοτωθούν πολλοί μέχρι κι ο τελευταίος διακινητής να μην είναι πια στον δρόμο. Μέχρι να σκοτωθεί κι ο τελευταίος λαθρέμπορος ναρκωτικών, θα συνεχίσουμε» τόνισε ο πρόεδρος των Φιλιππίνων προσθέτοντας πως αν ο Ομπάμα θέσει ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων αυτός θα τον βρίσει χρησιμοποιώντας την επίμαχη φράση όπως και έκανε.
Σημειώνεται ότι δεν είναι η πρώτη φορά που ο Ντουτέρτε προσβάλει έναν ξένο ηγέτη. Τον ίδιο χαρακτηρισμό χρησιμοποίησε αναφερόμενος στον Πάπα Φραγκίσκο.
Με τον όρο «Σεπτεμβριανά» εννοούμε το πογκρόμ που εξαπέλυσε ο τουρκικός όχλος, υπό την καθοδήγηση της κυβέρνησης Μεντερές, εναντίον της πολυπληθούς και ευημερούσας ελληνικής κοινότητας της Κωνσταντινούπολης στις 6 και 7 Σεπτεμβρίου 1955. Αποτέλεσμα, οι 100.000 Έλληνες που ζούσαν εκείνη την περίοδο στην Πόλη να συρρικνωθούν σταδιακά και σήμερα μόλις και μετά βίας να ξεπερνούν τις 2.000.
Το 1955 τη γειτονική μας χώρα κυβερνούσε ο Αντνάν Μεντερές -ένας «πρώιμος Ερντογάν»- και το Δημοκρατικό Κόμμα. Ο Μεντερές έπαιζε αρκετά το μουσουλμανικό χαρτί, προκαλώντας εκνευρισμό στο κεμαλικό κατεστημένο της χώρας. Το αποδεικνύουν και τα χιλιάδες τζαμιά που κτίστηκαν επί πρωθυπουργίας του.
Η οικονομική κατάσταση στην Τουρκία δεν ήταν ανθηρή, ενώ ο εθνικιστικός πυρετός ανέβαινε, καθώς οι Ελληνοκύπριοι διεκδικούσαν την ένωση της μεγαλονήσου με την Ελλάδα. Ήταν μια καλή αφορμή για τους τούρκους ηγέτες να αποσπάσουν την κοινή γνώμη από τα προβλήματά της, στρέφοντάς την κατά της ελληνικής μειονότητας που ευημερούσε. Στις 28 Αυγούστου 1955 ο Μεντερές ισχυρίστηκε δημόσια ότι οι Ελληνοκύπριοι σχεδίαζαν σφαγές κατά των Τουρκοκυπρίων.
Η αφορμή για το Πογκρόμ κατά του Ελληνισμού της Πόλης δόθηκε στις6 Σεπτεμβρίου, με την έκρηξη ενός αυτοσχέδιου μηχανισμού στο Τουρκικό Προξενείο της Θεσσαλονίκης, που στεγαζόταν και στεγάζεται και σήμερα στο σπίτι, όπου γεννήθηκε ο Κεμάλ Ατατούρκ, ο ιδρυτής του σύγχρονου τουρκικού κράτους. Ως δράστης συνελήφθη από τις ελληνικές αρχές ο Οκτάι Εγκίν, ένας μουσουλμάνος σπουδαστής από την Κομοτηνή, που αργότερα περιεβλήθη το φωτοστέφανο του ήρωα. Τιμήθηκε στην Τουρκία και διορίστηκε κυβερνήτης σε επαρχία. Χρόνια αργότερα σε μία συνέντευξή του στην «Ελευθεροτυπία» αρνήθηκε οποιαδήποτε σχέση με το συμβάν και θεώρησε τον εαυτό του θύμα των ελληνικών αρχών.
Από την έκρηξη στο σπίτι του Ατατούρκ προκλήθηκαν μόνο μικρές υλικές ζημίες στις τζαμαρίες του κτιρίου, αλλά οι τουρκικές εφημερίδες εκμεταλλεύτηκαν το γεγονός, μεγαλοποιώντας και διαστρεβλώνοντάς το, κατόπιν κυβερνητικών οδηγιών. Πρωτοσέλιδοι τίτλοι, όπως «Έλληνες τρομοκράτες κατέστρεψαν το πατρικό σπίτι του Ατατούρκ» της «Ισταμπούλ Εξπρές» και δημοσίευση μιας σειράς από παραποιημένες φωτογραφίες του συμβάντος, προκάλεσαν «αυθόρμητες» διαδηλώσεις στην Πλατεία Ταξίμ το απόγευμα της ίδιας μέρας.
Στις 5 το απόγευμα, το μαινόμενο πλήθος των 50.000 ατόμων στράφηκε κατά των ελληνικών περιουσιών στη συνοικία Πέραν. Οι λεηλασίες κράτησαν μέχρι τις πρωινές ώρες της 7ης Σεπτεμβρίου, όταν επενέβη ο Στρατός, καθώς η κατάσταση κινδύνευε να τεθεί εκτός ελέγχου. Μέχρι τότε, οι αρχές παρέμειναν απαθείς, όταν δεν διευκόλυναν τους πλιατσικολόγους στο έργο. Ο μηχανισμός του Δημοκρατικού Κόμματος, που ήλεγχε τα συνδικάτα, έπαιξε καταλυτικό ρόλο στα έκτροπα.
Μεγάλος αριθμός διαδηλωτών μεταφέρθηκε από τη Δυτική Μικρά Ασία δωρεάν, αντί αμοιβής 6 δολαρίων, που ουδέποτε τους δόθηκε. 4.000 ταξί τους μετέφεραν στον χώρο των ταραχών, ενώ φορτηγά του Δήμου της Κωνσταντινούπολης είχαν αναπτυχθεί σε επίκαιρα σημεία της Πόλης, φορτωμένα με τσεκούρια, φτυάρια, ρόπαλα, αξίνες, σφυριά, σιδερένιους λοστούς και μπιτόνια βενζίνης, απαραίτητα σύνεργα για τον όχλο των επιδρομέων, που επέπεσε επί των ελληνικών καταστημάτων με τα συνθήματα «Θάνατος στους γκιαούρηδες», «Σπάστε, γκρεμίστε, είναι γκιαούρης», «Σφάξτε του έλληνες προδότες», «Κάτω η Ευρώπη» και «Εμπρός να βαδίσουμε κατά της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης». Την οργή του όχλου δεν γλύτωσαν και κάποια καταστήματα αρμενικής και εβραϊκής ιδιοκτησίας.
Άνδρες και γυναίκες βιάστηκαν και σύμφωνα με τη μαρτυρία του γνωστού τούρκου συγγραφέα Αζίζ Νεσίν, πολλοί ιερείς εξαναγκάστηκαν να υποστούν περιτομή, με θύμα ένα αρμένιο παπά. 16 Έλληνες έχασαν τη ζωή τους και 32 τραυματίστηκαν.
Έκτροπα κατά των Ελλήνων δεν έγιναν μόνο στην Κωνσταντινούπολη, αλλά και στη Σμύρνη. Το πρωί της 7ης Σεπτεμβρίου τούρκοι εθνικιστές έκαψαν το ελληνικό περίπτερο στη Διεθνή Έκθεση της Σμύρνης. Στη συνέχεια, κατέστρεψαν το νεόκτιστο εκκλησάκι της Αγίας Φωτεινής, ενώ λεηλάτησαν σπίτια ελλήνων στρατιωτικών, που υπηρετούσαν στο Στρατηγείο του ΝΑΤΟ.
Ο πρωθυπουργός Μεντερές σε δηλώσεις του ισχυρίστηκε ότι το πογκρόμ κατά των Ελλήνων ήταν έργο των κομμουνιστών. Ένας ισχυρισμός που κατέπεσε αυτοστιγμεί και από τις αναφορές των ξένων πρεσβειών στην Άγκυρα προς τις κυβερνήσεις τους, που επισήμαιναν τις μεγάλες ευθύνες των τουρκικών αρχών.
Η κυβέρνηση Παπάγου προσπάθησε να διεθνοποιήσει το θέμα, αλλά χωρίς σημαντικά αποτελέσματα. Αμερικανοί και Βρετανοί δεν ήταν διατεθειμένοι να ασκήσουν πιέσεις στην Τουρκία, πολύτιμο σύμμαχό τους κατά τη διάρκεια του «Ψυχρού Πολέμου». Οι νατοϊκοί σύμμαχοί μας είπαν ξεκάθαρα να ξεχάσουμε το συμβάν. Μόνο το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών από τους διεθνείς οργανισμούς απαίτησε από την Τουρκία εξηγήσεις για την καταστροφή του 90% των ορθόδοξων ναών στην Κωνσταντινούπολη. Πάντως, τον Αύγουστο του 1995 η αμερικανική Γερουσία με απόφασή της κάλεσε τον Πρόεδρο Κλίντον να ανακηρύξει την 6η ΣεπτεμβρίουΗμέρα Μνήμης για τα Θύματα του Πογκρόμ.
Το Πογκρόμ κατά του Ελληνισμού της Πόλης προκάλεσε:
τον θάνατο 16 Ελλήνων και τον τραυματισμό 32
τον θάνατο ενός Αρμένιου
τον βιασμό 12 Ελληνίδων
τον βιασμό αδιευκρίνιστου αριθμού ανδρών (εξαναγκάστηκαν να υποστούν περιτομή)
την καταστροφή: 4.348 εμπορικών καταστημάτων, 110 ξενοδοχείων, 27 φαρμακείων, 23 σχολείων, 21 εργοστασίων, 73 εκκλησιών, περίπου 1000 κατοικιών, όλα ελληνικής ιδιοκτησίας.
Το οικονομικό κόστος των ζημιών ανήλθε σε 150 εκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με διεθνείς οργανισμούς, ενώ η ελληνική κυβέρνηση τις υπολόγισε σε 500.000.000 δολάρια. Η οικονομική αιμορραγία και ο φόβος ανάγκασαν χιλιάδες έλληνες ομογενείς να μεταναστεύσουν στην Ελλάδα.
Αργότερα, το τουρκικό κράτος διά του προέδρου Τζελάλ Μπαγιάρ υποσχέθηκε αποζημίωση για την καταστροφή των ελληνικών περιουσιών. Στην καλύτερη των περιπτώσεων δεν ξεπέρασε το 20% των απαιτήσεών τους, με δεδομένο ότι τα περιουσιακά τους στοιχεία είχαν υποτιμηθεί δραματικά.
Πολλές λεπτομέρειες για τα Σεπτεμβριανά ήλθαν στο φως το 1961, κατά τη διάρκεια της δίκης για εσχάτη προδοσία του ανατραπέντος από τους στρατιωτικούς πρωθυπουργού Αντνάν Μεντερές, ο οποίος τελικά δεν γλύτωσε από την αγχόνη. Πολύτιμα στοιχεία προσκομίζει και το βιβλίο του διαπρεπούς ελληνοαμερικανού βυζαντινολόγου Σπύρου Βρυώνη «The Mechanism of catastrophe: The Turkish Pogrom οf September 6-7, 1955 and the destruction of Greek Community of Istambul (Greekworks.com, New York, 2005).
Το 1861 η λαϊκή αντίδραση κατά της βασιλείας είχε φουντώσει για τα καλά. Ο Όθωνας κατηγορείτο για παραβίαση του Συντάγματος και δεσποτισμό. Η κατάσταση οξύνθηκε ακόμη περισσότερο στις αρχές Μαΐου, όταν οι αρχές αποκάλυψαν συνωμοσία κατά του Θρόνου και προέβησαν σε συλλήψεις ηγετικών στελεχών της αντιπολίτευσης. Ο Όθωνας τον επόμενο μήνα αναχώρησε για ένα μακρύ ταξίδι στο Μόναχο και καθήκοντα αντιβασιλέα εκτελούσε η βασίλισσα Αμαλία.
Αργά το βράδυ της 6ης Σεπτεμβρίου η Αθήνα αναστατώθηκε από την είδησης της απόπειρας δολοφονίας κατά της βασίλισσας Αμαλίας. Δράστης ο δεκαοκτάχρονος φοιτητής της Νομικής Αριστείδης Δόσιος, γόνος επιφανούς οικογένειας των Αθηνών. Ο πατέρας του Κωνσταντίνος ήταν ανώτερος δημόσιος υπάλληλος και μετά την έξωση του Όθωνα αναμίχθηκε στην πολιτική, διατελέσας βουλευτής και υπουργός. Η μητέρα του Αικατερίνη ήταν κόρη του κορυφαίου πολιτικού Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου και από τις πιο μορφωμένες Ελληνίδες της εποχής.
Ο νεαρός φοιτητής ξεκίνησε οπλισμένος από τα Εξάρχεια και συνάντησε την πομπή της βασίλισσας, που είχε βγει για τον βραδινό της περίπατο, γύρω στις 9 το βράδυ, κοντά στην Πλατεία Συντάγματος. Χωρίς δισταγμό πυροβόλησε εναντίον της, αλλά αστόχησε. Συνελήφθη πάραυτα και οδηγήθηκε ενώπιον του Υπουργικού Συμβουλίου, που εκείνη την ώρα βρισκόταν σε συνεδρίαση. Με θάρρος και υπερηφάνεια μπροστά στον έκπληκτο πρωθυπουργό Αθανάσιο Μιαούλη και τους υπουργούς του, ομολόγησε την πράξη του, χωρίς να κατονομάσει κανέναν ως συνεργό του. Τους είπε ορθά κοφτά ότι ήθελε να απαλλάξει τη χώρα από την τυραννία.
Ο νεαρός δράστης ρίχτηκε στα μεσαιωνικά υπόγεια της Χωροφυλακής, όπου υπεβλήθη σε φρικτά βασανιστήρια για να αποκαλύψει τους συνεργούς του. Το μαρτύριο της αϋπνίας και τα κτυπήματα στο κεφάλι δεν τον λύγισαν. Εκείνη την περίοδο είχε ανοίξει βεντέτα μεταξύ φοιτητών και αστυνομίας, λόγω των προηγηθέντων«Σκιαδικών». Οι αττικάρχες Βρατσάνος και Δημητριάδης έλεγαν, μεταξύ άλλων, στους συλλαμβανόμενους φοιτητές: «Τας βδελυράς κατά της βασιλίσσης συκοφαντίας, τας αναξίας όλως εις ακαδημαϊκούς πολίτας και μόλις αρμοζούσας εις τους εσχάτους μαχαιροβγάλτας διαβόητους τραμπούκους του Ψειρίου, οίτινες έχουσι τουλάχιστον αίσθημα φιλοπατρίας επάνω των, γινώσκομεν».
Μαρτυρίες που δόθηκαν στη Χωροφυλακή ανέφεραν ότι η δολοφονική απόπειρα κατά της Αμαλίας δεν ήταν έργο μόνο ενός ανδρός, αλλά εξυφάνθηκε στα γραφεία εφημερίδας «Το Μέλλον της Πατρίδας», που ήταν το κέντρο της αντιοθωνικής αντιπολίτευσης, με συνεργάτες τους αδελφούς Δεληγεώργη, τον Οδυσσέα Ιάλεμο και τον Αντώνιο Βαλέττα. Ο νεαρός Δόσιος δικάστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο. Η ποινή του, όμως, δεν εκτελέστηκε, έπειτα από προσωπική επέμβαση της Αμαλίας. Του απονεμήθηκε χάρη και η θανατική ποινή μετατράπηκε σε ισόβια δεσμά.
Η δολοφονική απόπειρα κατά της βασίλισσας σίγασε προς στιγμήν το αντιδυναστικό μένος του λαού. Ακολούθησαν δοξολογίες και έρανοι για την ανέγερση του ναού του Αγίου Σώζοντος (ο σημερινός Άγιος Σώστης στη λεωφόρο Συγγρού). Η κατάσταση ηλεκτρίστηκε και πάλι, όταν αποκαλύφθηκε συνωμοσία αξιωματικών του στρατού για την απόδραση του Δόσιου από τις φυλακές. Ο νεαρός φοιτητής περνούσε δύσκολες ώρες, καθώς τα βασανιστήρια συνεχίζονταν για την αποκάλυψη των πιθανών συνενόχων του.
Η λύτρωση για τον Αριστείδη Δόσιο ήλθε μετά την έξωση του Όθωνα (1862), όταν του χορηγήθηκε αμνηστία και απολύθηκε από τη φυλακή. Μετέβη στο Μόναχο και στην Ιταλία, όπου περάτωσε τις σπουδές του και στη συνέχεια επιδόθηκε σε μελέτες οικονομολογικού περιεχομένου, ενώ διετέλεσε διευθυντής της ναυτιλιακής τράπεζας «Ο Αρχάγγελος». Πέθανε το 1881 σε ηλικία μόλις 37 ετών, εξαιτίας των βασανιστηρίων που υπέστη στη φυλακή και αφού προηγουμένως πέρασε ένα διάστημα σε φρενοκομείο
Σε γλέντι στην Κρήτη τα ξημερώματα της Κυριακής, και ενώ οι παρευρισκόμενοι διασκέδαζαν υπό τον ήχο της λύρας του Μανώλη Αλεξάκη, ο μουσικός αποχώρησε όταν παρά τις προειδοποιήσεις, κάποιοι συνέχιζαν να πυροβολούν ασκόπως μέσα στο πλήθος.
Στο χωριό Κασσάνοι τα ξημερώματα, και ενώ είχαν μείνει πολλοί θαμώνες, έκαναν την εμφάνιση τους δύο παρέες.
Κάποιος από την παρέα έβγαλε ένα όπλο και έριξε στον αέρα, με τον λυράρη να προειδοποιεί, πως αν συνεχίσουν να πέφτουν πυροβολισμοί θα σταματήσει. Σύμφωνα με πληροφορίες, παρά τη συμμόρφωση του, από την άλλη παρέα,σηκώθηκαν κάποιοι και έριξαν δύο- τρεις φορές μπαλοθιές, κάνοντας τον κ. Αλεξάκη να αποχωρήσει. Οι περίπου 500 παρευρισκόμενοι καταχειροκρότησαν την κίνησή του και ταυτόχρονα απομόνωσαν τους ταραξίες.
Ο πρόεδρος του πολιτιστικού Συλλόγου καταδίκασε τους συγκεκριμένους για την ενέργεια τους, χωρίς να διστάσει να πάρει τους αριθμούς κυκλοφορίας των οχημάτων τους, και να καλέσει την Αστυνομία, την ώρα που εκείνοι απειλούσαν σε έντονο ύφος, ενώ λίγο έλειψε να δημιουργηθεί "θερμό επεισόδιο.
Μα είμαστε καλά;
Να ασχολούμαστε με τον ΕΝΦΙΑ, τις μειώσεις συντάξεων, τις τηλεοπτικές άδειες και τόσα άλλα ασήμαντα.
Οταν στο νησί των ανέμων συμβαίνουν κοσμοϊστορικές συναντήσεις και αναπτύσσονται σχέσεις που θα διαμορφώσουν το μέλλον μας.
Το ξέρατε ότι ο Τάσος Ποτσέπης, γνωστός ως «Αγάπη μόνο», μετά την εμφάνιση του σε εκπομπή του Σεφερλή που τον καθιέρωσε στη σόουμπιζ, βρίσκεται το τελευταίο διάστημα στη Μύκονο, όπου έχει γίνει «κολλητός» με την Τζούλια Αλεξανδράτου.
Στην παραλία Super Paradise, ο Αγάπη μόνο είχε και μια συνάντηση από τον χώρο της πολιτικής.
Φωτογραφήθηκε με τον Άρη Σπηλιωτόπουλο και από το ενσταντανέ ξεχωρίζει ασφαλώς το τροπικό μαύρισμα του πρώην υπουργού της Ν.Δ. και δημοτικού συμβούλου της Αθήνας.
Η συνάντηση των δύο αντρών έλαβε χώρα κατά την παρουσίαση του τραγουδιού του Τάσου Ποτσέπη με την Τζούλια Αλεξανδράτου.
Μαζί τους ήταν και ο μάνατζερ Σπύρος Ρέβης.
Το μέλλον της χώρας.
Ένα πολύ θετικό βημα προς το σύγχρονο κόσμο προχώρησε η κυβέρνηση με απόφασή της να παρακάμψει την πρωινή θρησ κευτικη προσευχή από τα σχολεία.
Ήταν απαράδεκτο σε μια εποχή που ο άνθρωπος γνωρίζει ακριβώς τι συμβαίνει σε απόσταση εκατομμυρίων και δισεκατομμυρίων ετών φωτός και οι Έλληνες επιστήμονες να διαπρεπουν στα μεγαλύτερα επιστημονική κέντρα και εμείς .. να μαθαίνουμε στα παιδιά μας περί τριάδας και ..περιστέρια.
Mε εγκύκλιο του υπουργείου Παιδείας που μόλις σήμερα στάλθηκε στα σχολεία, το υπουργείο Παιδείας καταργεί την πρωινή προσευχή. Για την ακρίβεια έχει απαλείψει οποιαδήποτε αναφορά στην πρωινή προσευχή, όπως γινόταν πάντα κάθε έτος.
Μεταφέρουμε τη φετινή και την περσινή εγκύκλιο του υπουργείου και συγχαίρου με τον αρμόδιο υπουργό για την απόφαση που ούτε καν έπρεπε να μας απασχολεί.
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 2016-17 (Αρ. Πρωτ.: 139808/Δ1/31-8-16), στην οποία ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ,ΔΙΑΓΡΑΦΗΚΕ η φράση «ΠΡΩΙΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ»:
«Β. Φοίτηση και Σχολική Ζωή
1…….Στις 8.10, μετά το ηχητικό σήμα (κουδούνι), με ευθύνη των εφημερευόντων κλείνουν οι είσοδοι και οι μαθητές συγκεντρώνονται κατά τμήματα ή τάξεις στον προκαθορισμένο χώρο και τα τμήματα ή τις τάξεις επιτηρούν οι διδάσκοντες σε αυτά την 1η διδακτική ώρα. Εκ μέρους του συλλόγου διδασκόντων ο Διευθυντής του σχολείου ή αναπληρωτής του ή μέλος του Συλλόγου Διδασκόντων προβαίνει σε πιθανές ανακοινώσεις-οδηγίες που αφορούν την εύρυθμη λειτουργία του σχολείου και την μαθητική ζωή της συγκεκριμένης μέρας ή και σε γενικότερα θέματα. Μετά το πέρας της συγκέντρωσης οι μαθητές κατά τμήματα και οργανωμένα κατευθύνονται στις αίθουσες τους συνοδεία των εκπαιδευτικών που διδάσκουν την 1η ώρα……»
ΠΕΡΣΙΝΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 2015-16 (Αρ.Πρωτ.Φ.3/1105/141440/Δ1/10-09-2015), στην οποία ΥΠΑΡΧΕΙ η φράση «ΠΡΩΙΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ»:
27. Πρωινή Προσευχή -ανάρτηση σημαίας
Σύμφωνα με το ΠΔ 201/98 (ΦΕΚ 161 τ. Α’)- άρθρο 13, παρ. 5, εδάφ. α και β και παρ.10, εδαφ. δ, σας επισημαίνουμε ότι: Α. Πριν από την έναρξη των μαθημάτων πραγματοποιείται κοινή προσευχή των μαθητών και του διδακτικού προσωπικού στο προαύλιο του σχολείου με ευθύνη των εκπαιδευτικών που εφημερεύουν. Σε περίπτωση δυσμενών καιρικών συνθηκών η προσευχή πραγματοποιείται στην αίθουσα κάθε τάξης. Οι εκπαιδευτικοί συμμετέχουν υποχρεωτικά στην πρωινή προσευχή και στον εκκλησιασμό και επιβλέπουν τα τμήματά τους. Οι ετερόδοξοι μαθητές παρευρίσκονται με το τμήμα που ανήκουν στο χώρο της συγκέντρωσης χωρίς να συμμετέχουν στην προσευχή, τηρώντας απόλυτη ησυχία, σεβόμενοι τους δασκάλους και τους συμμαθητές τους που προσεύχονται…
Ένα κείμενο, που ανέβασε ο χρήστης του facebook Johannes O’Mayor με αφορμή τα 42 χρόνια από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ έχει γίνει viral εδώ και λίγες ώρες, σταχυολογώντας με γλαφυρό ύφος τα επιτεύγματα του ΠΑΣΟΚ όλα αυτά τα χρόνια.
Αναλυτικά όσα γράφει ο Johannes O’Mayor:
«42 χρόνια ΠΑΣΟΚ,
Παραλάβαμε μια Ελλάδα ψωροκώσταινα, ένα θρησκόληπτο, φτωχό, άκρως συντηρητικό λαό που άναβε τον θερμοσίφωνα να κάνει μπάνιο κάθε Σαββάτο για να φορέσει επιτέλους καθαρό βρακί μινέρβα την Κυριακή στην εκκλησία.
Παραλάβαμε μια Ελληνίδα που έκανε περμανάντ μόνο σε γάμους και βαφτίσια, που φορούσε τις γιορτές κολωνια ΜΥΡΤΩ και τις έτρωγε απο τον υδραυλικό σύζυγο που την κεράτωνε με την κυρα-Αμαλία απο το Μαρούσι που δήθεν τον είχε φωνάξει να της φτιάξει τον μπιντέ.
Παραλάβαμε έναν Έλληνα με μουστάκια κιτρινισμένα απο τα Καρέλια και χαλασμένα δόντια, έναν Έλληνα με μανσέτες και μπαλωμένα παντελόνια που ξυριζόταν με πινέλο και έτρωγε κρέας κάθε Κυριακή.
Παραδώσαμε έναν λαό ντυμένο με τα ακριβότερα ρούχα, του δώσαμε κέντρα να διασκεδάσει, του δώσαμε ελευθερία, του μάθαμε να τρώει, τον μάθαμε να κάνει μπάνιο. Μάθαμε τον λαό να διεκδικεί, να απαιτεί, να ζητάει μια καλύτερη ζωή. Ένα λαό που κατέβηκε απο τα ζάσταβα και ανέβηκε στα καγιέν.
Παραδώσαμε εναν Ευρωπαίο Έλληνα επιχειρηματία, μια γυναίκα ελεύθερη με δικαιώματα. Παραδώσαμε ένα κράτος απαλλαγμένο απο ταμπού , ενα κράτος στις 20 καλύτερες οικονομίες του πλανήτη και το ντύσαμε με έργα υποδομής στολίδια και γιορτάσαμε την νέα Ελλάδα με τους καλύτερους ολυμπιακούς αγώνες που έγιναν πότε.
Αυτό ειναι το ΠΑΣΟΚ, αυτό αξίζει στον Ελληνικό λαό και όχι η μιζέρια της αριστεράς και η συντήρηση της δεξιάς.
Δεκαετίες ολόκληρες άκουγα από τον Άγγελο Γαγατσια στη Μελβούρνη ιστορίες για το αγαπημένο του χωριό, το Μακρυχωρι Καρδιτσας Και χτες βράδυ με καλούσε να παρευρεθώ στο γλέντι που τα αδέρφια του Μαρία, και Αντώνης οργάνωσαν γι αυτόν στη ψησταριά του Βαγγέλη Βασιλόπουλος στην πλατεία του χωριού. .
Φτάνοντας με τον Απόστολο τον αδελφό μου ένοιωσα σαν να τους ήξερα όλους.
Άνήψια και ξαδέλφια, κάπου 50 νοματαιοι ήταν εκεί καΙ ξεκοκκάλιζαν την καλό ψημένη γουρνοποϋλα..
Από τη
Γοργοβετα ήρθε η ξαδέρφη του ,συζυγος του φαρμαδορου..
.κ.Ντάλλα..
