ΠΟΙΗΣΗ: Γραφει η Δάφνη Κουμούλη

Dafni Koumouli

Πειρασμός πεινασμένος η ζωή..
με σημαία σαρκωμένα αντίθετα...
πολλά πρόσωπα και μια ουσία…
Κοιτάει μες τα μάτια τον ήλιο..
οραματίζεται θύελλες..
με κεραυνούς οδοιπορεί
στον ουρανό
και ζωγραφίζει άνοιξες
στο πείσμα του χειμώνα...
Το βράδυ κρύβεται..
να ξεφύγει τα απορήματα του ταξιδιού..
Βυθίζεται στης αθανασίας την πλάνη..
χάνοντας τούτη τη γιορτή..
την τόσο εφήμερη, τόσο πλούσια…
την κραυγαλέα πολύτιμη…
Μύθοι την ξεγελούν..
ερωτόκριτοι παίζουν κρυφτό μαζί της…
Κάποτε σα δελφίνα
βουτάει στην αθάνατη μοίρα της..
κι ο θάνατος αλυχτάει με πάταγο…
Όταν τη συναντά
εκείνη χορεύει γελώντας..
σαν κοριτσόπουλο στην αμμουδιά..
με λυτά μαλλιά κι αναίδεια στα μάτια……………………….

ΚΔαφνη