Wednesday, March 15, 2017

Με εγκύκλιο τού Πατριαρχείου, το 1819 απαγόρευε στους Έλληνες να δίνουν ελληνικά ονόματα στα παιδιά τους, ως.. ανάρμοστα!

Ηλίας
Ελί Για: Ο Θεός μου είναι ο Κύριος.
Ιωάννης
Γιο χανάν: Ο Θεός ελέησε.
Εύα
Χάβα: Μητέρα πάντων των ζώντων.
Άννα
Χανά: Η ευλογημένη απ' τον Θεό.
Μαρία
Μαριάμ (Μύριαμ): Ποθητή, επιθυμητή. Σημαίνει και πίκρα.
Λάζαρος
Ελ αζάρ: Ο Θεός βοήθησε.
Ανανίας
Ανάν Για: Χάρισε ο Θεός.
Ζαχαρίας
Ζαχάρ Για: Θυμήθηκε ο Θεός.
Ματθαίος
Ματάτ Για: Δώρο Θεού.
Θωμάς
Τθαόν: Δίδυμος.
Σάββας
Σαμπάτ (Σάββατο): Ανάπαυση.
Ησαΐας
Γιεσά Για: Έσωσε ο Θεός.
Ιερεμίας
Γερμί Για: Με ανέδειξε ο Θεός.
Ιορδάνης
Γιαρδεΐν: Αυτός που ρέει.
Μανώλης (Εμμανουήλ)
Ιμ άνου Ελ: Ο Θεός είναι μαζί μας.
Μιχάλης (Μιχαήλ)
Μι κα Ελ: Ποιος σαν τον Θεό.
Ιάκωβος (Ιακώβ)
Γιακόβ: Πτερνιστής (σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη, όταν γεννήθηκε, κρατούσε την φτέρνα του δίδυμου αδερφού του, Ησαύ).
Σολομός (Σολομώντας)
Σαλομών: Ειρηναίος
Σήφης (Ιωσήφ)
Γιο σεφ: Ο Κύριος να προσθέσει.
Δανιήλ
Δανί Ελ: Κριτής ο Θεός.
Γαβριήλ
Γαβρί Ελ: Άνθρωπος του Θεού.
Σαμουήλ
Σαμού Ελ: Ακούσθηκε ο Θεός.
Ραφαήλ
Ραφά Ελ: Θεράπευσε ο Θεός.
Ιωνάθαν
Γιο τανάν: Ο Θεός έδωσε.
Ιωακείμ
Γιο γιακίμ: Ο Θεός θα αποκαταστήσει.
Βενιαμίν
Μπεν γιαμίν: Υιός εκ δεξιών.
Αβραάμ
Άβραμ: Πατέρας λαών.
Ρεβέκκα
Ρίβκα: Δούλη του Θεού.
Ελισάβετ
Ελ ισεβά: Αυτή που πιστεύει στον Θεό.
Μωυσής
Μοσσέ: Υδατόσωστος.
Ισαάκ
Γελαστός.
Συμεών
Υπακοή.
Αναδημοσίευση από
Πάρε-Δώσε 
Πάρε - Δώσε
Υ/Γ: Παρατήρηση δική μου: Παρά την προσπάθεια της Εκκλησίας να «αγιοποιήσει» σχεδόν όλα τα αρχαία ελληνικά ονόματα, κάνοντας την ανάγκη φιλότιμο ώστε, ούτε γάτα ούτε ζημιά φαίνεται ότι τελικά της έχουν ξεφύγει πληθώρα ονομάτων τα οποία βέβαια δεν διαφεύγουν της προσοχής της μια και είναι αναρτημένα στις λίστες των εκκλησιαστικών κύκλων. Μια τέτοια «μαύρη» λίστα βρήκα στην ιστοσελίδα http://eortologio.gr/data/eortes/eortes_no_name_day.php όπου περιλαμβάνει όλα τα γνωστά και άγνωστα ονόματα που δεν γιορτάζουν. Δεν χρειάζεται βέβαια να πει κανείς ότι το 99% αυτών των ονομάτων είναι αμιγώς Ελληνικά! Όποιος λοιπόν θέλει για το παιδί του ή ακόμα και για το ίδιο όνομα αμιγώς ελληνικό που δεν έχει καπηλευθεί ακόμα η εκκλησία δεν έχει παρά να επιλέξει για ονοματοδοσία όνομα από την λίστα που ακολουθεί:



ΑΒΔΗΡΟΣ (Αβδηρος)
ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ (Αγαμέμνων, Αγαμέμνονας, Αγαμεμνων, Αγαμεμνονας)
ΑΓΑΠΗΝΩΡ (Αγαπήνωρ, Αγαπηνωρ)
ΑΓΑΥΗ (Αγαύη, Αγαυη)
ΑΓΕΥΣ (Αγεύς, Αγευς)
ΑΓΗΝΩΡ (Αγήνωρ, Αγηνωρ)
ΑΓΗΣΙΛΑΟΣ (Αγησίλαος, Αγησιλαος)
ΑΓΙΣ (Αγις)
ΑΓΝΟΔΙΚΗ (Αγνοδίκη, Αγνοδικη)
ΑΓΝΩ (Αγνω)
ΑΓΝΩΝ (Αγνων)
ΑΓΟΡΑΚΡΙΤΟΣ (Αγοράκριτος, Αγορακριτος)
ΑΓΟΡΑΣΤΗ (Αγοραστή, Αγοραστη)
ΑΓΟΡΙΤΣΑ (Αγορίτσα, Αγορία, Αγοριτσα, Αγορια)
ΑΔΜΗΤΟΣ (Αδμητος)
ΑΔΡΑΣΤΕΙΑ (Αδράστεια, Αδραστεια)
ΑΔΩΝΙΣ (Αδωνις)
ΑΕΘΛΙΟΣ (Αέθλιος, Αεθλιος)
ΑΕΛΛΩ (Αελλώ, Αελλω)
ΑΕΡΟΠΗ (Αερόπη, Αεροπη)
ΑΕΡΟΠΟΣ (Αέροπος, Αεροπος)
ΑΘΗΝΑΪΣ (Αθηναϊς, Αθηναίς, Αθηναις)
ΑΘΗΝΙΩΝ (Αθηνίων, Αθηνιων)
ΑΙΑΚΟΣ (Αιακός, Αιακος)
ΑΙΑΣ (Αίας, Αιας)
ΑΙΓΕΥΣ (Αιγεύς, Αιγευς)
ΑΙΓΙΝΑ (Αίγινα, Αιγινα)
ΑΙΓΙΣΘΟΣ (Αίγισθος, Αιγισθος)
ΑΙΓΛΗ (Αίγλη, Αιγλη)
ΑΙΓΥΠΤΟΣ (Αίγυπτος, Αιγυπτος)
ΑΙΔΟΝΗ (Αιδονή, Αϊδονή, Αιδονη, Αϊδονη)
ΑΙΘΗΡ (Αιθήρ, Αιθηρ)
ΑΙΘΡΑ (Αίθρα, Αιθρα)
ΑΙΛΙΑΝΟΣ (Αιλιανός, Αιλιανος)
ΑΙΜΩΝ (Αίμων, Αιμων)
ΑΙΝΕΙΑΣ (Αινείας, Αινίας, Αινειας, Αινιας)
ΑΙΟΛΟΣ (Αίολος, Αιολος)
ΑΙΣΧΥΛΟΣ (Αισχύλος, Αισχυλος)
ΑΙΣΩΠΟΣ (Αίσωπος, Αισωπος)
ΑΙΩΡΑ (Αιώρα, Αιωρα)
ΑΚΑΔΗΜΟΣ (Ακάδημος, Ακαδημος)
ΑΚΤΑΙΗ (Ακταίη, Ακταιη)
ΑΚΤΑΙΟΣ (Ακταίος, Ακταιος)
ΑΚΤΩΡ (Ακτωρ)
ΑΛΒΕΡΤΟΣ (Αλβέρτος, Αλμπερτ, Αλβερτος, Αλμπερτ)
ΑΛΕΜΙΝΑ (Αλεμίνα, Αλεμινιώ, Αλεμινα, Αλεμινιω)
ΑΛΘΑΙΑ (Αλθαία, Αλθαια)
ΑΛΚΑΙΟΣ (Αλκαίος, Αλκαιος)
ΑΛΚΑΜΕΝΗΣ (Αλκαμένης, Αλκαμενης)
ΑΛΚΕΙΔΗΣ (Αλκείδης, Αλκειδης)
ΑΛΚΕΤΑΣ (Αλκέτας, Αλκετας)
ΑΛΚΗΣΤΗ (Αλκηστη)
ΑΛΚΙΝΟΟΣ (Αλκίνοος, Αλκινόη, Αλκινοος, Αλκινοη)
ΑΛΚΜΕΝΗΣ (Αλκμένης, Αλκμενης)
ΑΛΚΜΗΝΗ (Αλκμήνη, Αλκμηνιώ, Αλκμηνη, Αλκμηνιω)
ΑΛΚΥΟΝΗ (Αλκυόνη, Αλκυονη)
ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ (Αμαρυλλίς, Αμαρυλλις)
ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ (Αμυγδαλιά, Αμυγδαλια)
ΑΜΥΝΤΑΣ (Αμύντας, Αμυντας)
ΑΜΦΙΘΟΗ (Αμφιθόη, Αμφιθοη)
ΑΜΦΙΚΤΥΩΝ (Αμφικτύων, Αμφικτυων)
ΑΜΦΙΤΡΙΤΗ (Αμφιτρίτη, Αμφιτριτη)
ΑΜΦΙΤΡΥΩΝ (Αμφιτρύων, Αμφιτρυων)
ΑΝΑΙΣ (Αναίς, Αναις)
ΑΝΑΚΡΕΩΝ (Ανακρέων, Ανακρεων)
ΑΝΑΞΑΓΟΡΑΣ (Αναξαγόρας, Αναξαγορας)
ΑΝΑΞΙΜΑΝΔΡΟΣ (Αναξίμανδρος, Αναξιμανδρος)
ΑΝΔΡΟΚΛΗΣ (Ανδροκλής, Ανδροκλης)
ΑΝΔΡΟΝΙΔΗΣ (Ανδρονίδης, Ανδρονιδης)
ΑΝΘΕΜΙΟΣ (Ανθέμιος, Ανθεμιος)
ΑΝΤΑΙΟΣ (Ανταίος, Ανταιος)
ΑΝΤΕΙΑ (Αντεια)
ΑΝΤΙΜΑΧΗ (Αντιμάχη, Αντιμαχη)
ΑΝΤΙΜΑΧΟΣ (Αντίμαχος, Αντιμαχος)
ΑΝΤΙΝΟΟΣ (Αντίνοος, Αντινοος)
ΑΝΤΙΟΠΗ (Αντιόπη, Αντιοπη)
ΑΝΤΙΠΑΤΡΟΣ (Αντίπατρος, Αντιπατρος)
ΑΝΤΙΦΩΝ (Αντιφών, Αντιφων)
ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ (Απολλόδωρος, Απολλοδωρος)
ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ (Αργεντίνη, Αργεντινη)
ΑΡΓΟΣ (Αργος)
ΑΡΙΕΛ (Αριέλ, Αριέλλα, Αριελ, Αριελλα)
ΑΡΙΣΤΙΠΠΟΣ (Αρίστιππος, Αριστιππος)
ΑΡΙΣΤΟΓΕΙΤΩΝ (Αριστογείτων, Αριστογειτων)
ΑΡΙΣΤΟΔΙΚΟΣ (Αριστόδικος, Αριστοδικος)
ΑΡΙΣΤΟΜΑΧΟΣ (Αριστόμαχος, Αριστομαχος)
ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗΣ (Αριστομένης, Αριστομενης)
ΑΡΙΣΤΟΝΙΚΟΣ (Αριστόνικος, Αριστονίκη, Αριστονικος, Αριστονικη)
ΑΡΙΣΤΟΥΛΑ (Αριστούλα, Αριστουλα)
ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ (Αριστοφάνης, Αριστοφανης)
ΑΡΙΩΝ (Αρίων, Αριων)
ΑΡΚΑΣ (Αρκάς, Αρκας)
ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ (Αρκτούρος, Αρκτουρος)
ΑΡΜΟΝΙΑ (Αρμονία, Αρμονια)
ΑΡΠΙΝΑ (Αρπίνα, Αρπινα)
ΑΡΡΙΕΤΑ (Αριέτα, Αρριέτα, Αρριέττα, Αριέττα, Αριετα, Αρριετα, Αρριεττα, Αριεττα)
ΑΡΧΙΛΟΧΟΣ (Αρχίλοχος, Αρχιλοχος)
ΑΣΗΜΩΝΗ (Ασημώνη, Ασημωνη)
ΑΣΤΥΑΝΑΞ (Αστυάναξ, Αστυαναξ)
ΑΣΩΠΟΣ (Ασωπός)
ΑΤΘΙΣ (Ατθίς, Ατθις)
ΑΤΡΕΥΣ (Ατρεύς, Ατρευς)
ΑΤΤΑΛΟΣ (Ατταλος)
ΑΥΞΩ (Αυξώ, Αυξω)
ΑΥΡΗΛΙΟΣ (Αυρήλιος, Αυρηλία, Αυρηλιος, Αυρηλια)
ΑΦΕΝΤΙΑ (Αφεντία, Αφέντρα, Αφεντουλιώ, Αφέντρω, Αφεντρού, Αφεντια, Αφεντρα, Αφεντουλιω, Αφεντρω, Αφεντρου)
ΒΑΚΙΣ (Βάκις, Βακις)
ΒΑΚΧΥΛΙΔΗΣ (Βακχυλίδης, Βακχυλιδης)
ΒΑΡΥΤΙΜΟΣ (Βαρύτιμος, Βαρυτίμη, Βαρυτιμος, Βαρυτιμη)
ΒΑΥΒΩ (Βαύβω, Βαυβω)
ΒΑΦΗΣ (Βάφης, Βαφης)
ΒΑΦΥΚΛΗΣ (Βαφυκλής, Βαφυκλης)
ΒΕΑΤΡΙΚΗ (Βεατρίκη, Βεατρικη)
ΒΕΛΙΣΣΑΡΙΟΣ (Βελισσάριος, Βελισσαρία, Βελισσαριος, Βελισσαρια)
ΒΕΛΛΕΡΕΦΟΝΤΗΣ (Βελλερεφόντης, Βελλερεφοντης)
ΒΕΝΕΤΙΑ (Βενετία, Βενέτης, Βενέτιος, Βενετια, Βενετης, Βενετιος)
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Βενιζέλος, Βένος, Βενιζέλα, Βένη, Βενιζελος, Βενος, Βενιζελα, Βενη)
ΒΙΑΣ (Βίας, Βιας)
ΒΙΟΛΕΤΑ (Βιολέτα, Βιολετα)
ΒΙΩΝ (Βίων, Βιων)
ΒΟΙΩ (Βοιώ, Βοιω)
ΒΟΙΩΤΟΣ (Βοιωτός, Βοιωτος)
ΒΟΡΕΑΣ (Βορέας, Βορεας)
ΒΟΤΡΥΣ (Βότρυς, Βοτρυς)
ΒΡΑΣΙΔΑΣ (Βρασίδας, Βρασιδας)
ΒΡΙΣΗΙΣ (Βρισηίς, Βρισηις)
ΒΡΟΝΤΗΣ (Βροντής, Βροντης)
ΒΡΟΝΤΙΝΟΣ (Βροντίνος, Βροντινος)
ΒΡΟΤΕΑΣ (Βροτέας, Βροτεας)
ΒΡΥΑΣ (Βρυάς, Βρυας)
ΒΡΥΜΗ (Βρύμη, Βρυμη)
ΒΡΥΣΩΝ (Βρύσων, Βρυσων)
ΒΥΖΑΣ (Βύζας, Βυζας)
ΒΥΡΩΝ (Βύρων, Βύρωνας, Βυρων, Βυρωνας)
ΒΩΡΟΣ (Βώρος, Βωρος)
ΓΑΙΑ (Γαία, Γαια)
ΓΑΝΥΜΗΔΗΣ (Γανυμήδης, Γανυμηδης)
ΓΑΥΑΝΗΣ (Γαυανής, Γαυανης)
ΓΕΙΤΩΝ (Γείτων, Γειτων)
ΓΕΛΩΣ (Γέλως, Γελως)
ΓΕΜΙΝΟΣ (Γέμινος, Γεμινος)
ΓΗ (Γή, Γη)
ΓΗΡΥΟΝΗΣ (Γηρυόνης, Γηρυονης)
ΓΙΑΛΑΜΑΣ (Γιαλαμάς, Γιαλαμάς)
ΓΙΑΣΕΜΗΣ (Γιασεμής, Γιασεμης)
ΓΚΟΛΦΩ (Γκόλφω, Γκολφω)
ΓΛΑΥΚΗ (Γλαύκη, Γλαυκη)
ΓΛΑΥΚΙΑΣ (Γλαυκιάς, Γλαυκιας)
ΓΛΑΥΚΙΔΗΣ (Γλαυκίδης, Γλαυκιδης)
ΓΛΑΥΚΟΣ (Γλαύκος, Γλαυκος)
ΓΝΗΣΙΠΠΟΣ (Γνήσιππος, Γνησιππος)
ΓΟΡΓΙΑΣ (Γοργίας, Γοργιας)
ΓΟΡΓΟΣ (Γόργος, Γοργος)
ΓΟΡΓΩ (Γόργω, Γοργω)
ΓΡΑΙΚΟΣ (Γραικός, Γραικος)
ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ (Γραμματική, Γραμματικη)
ΓΡΑΜΜΕΝΟΣ (Γραμμένος, Γραμμενος)
ΓΡΥΛΟΣ (Γρύλος, Γρυλος)
ΓΡΥΝΕΙΟΣ (Γρύνειος, Γρυνειος)
ΓΥΓΗΣ (Γύγης, Γυγης)
ΓΥΗΣ (Γυής, Γυης)
ΓΥΛΙΠΠΟΣ (Γύλιππος, Γυλιππος)
ΓΥΠΑΙΕΥΣ (Γυπαιεύς, Γυπαιευς)
ΔΑΕΙΡΑ (Δαείρα, Δαειρα)
ΔΑΙΔΑΛΟΣ (Δαίδαλος, Δαιδαλος)
ΔΑΜΑΣ (Δάμας, Δαμας)
ΔΑΜΑΣΙΑΣ (Δαμασιάς, Δαμασιας)
ΔΑΜΑΣΚΙΟΣ (Δαμάσκιος, Δαμασκιος)
ΔΑΜΑΣΤΗΣ (Δαμαστής, Δαμαστης)
ΔΑΜΙΣ (Δάμις, Δαμις)
ΔΑΜΟΚΛΗΣ (Δαμόκλης, Δαμοκλης)
ΔΑΜΟΦΙΛΗ (Δαμοφίλη, Δαμοφιλη)
ΔΑΜΟΦΩΝ (Δαμόφων, Δαμοφων)
ΔΑΝΑΟΣ (Δαναός, Δαναος)
ΔΑΡΔΑΝΟΣ (Δάρδανος, Δαρδανος)
ΔΕΙΝΟΚΡΑΤΗΣ (Δεινοκράτης, Δεινοκρατης)
ΔΕΙΝΟΣΤΡΑΤΟΣ (Δεινόστρατος, Δεινοστρατος)
ΔΕΙΝΩ (Δείνω, Δεινω)
ΔΕΙΝΩΝ (Δείνων, Δεινων)
ΔΕΛΦΙΩΝ (Δελφίων, Δελφιων)
ΔΕΞΙΠΠΟΣ (Δέξιππος, Δεξιππος)
ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ (Δευκαλίων, Δευκαλιων)
ΔΗΛΙΟΣ (Δήλιος, Δηλιος)
ΔΗΜΑΡΑΤΟΣ (Δημάρατος, Δημαρατος)
ΔΗΜΟΔΟΚΟΣ (Δημόδοκος, Δημοδοκος)
ΔΗΜΟΚΙΔΗΣ (Δημοκίδης, Δημοκιδης)
ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ (Δημοκράτης, Δημοκρατης)
ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ (Δημόκριτος, Δημοκριτος)
ΔΗΜΟΦΙΛΗ (Δημοφίλη, Δημοφιλη)
ΔΗΜΟΦΩΝ (Δημόφων, Δημοφων)
ΔΗΜΟΧΑΡΗΣ (Δημοχάρης, Δημοχαρης)
ΔΙΑΓΟΡΑΣ (Διαγόρας, Διαγορας)
ΔΙΑΛΕΧΤΗ (Διαλεχτή, Διαλεκτή, Διαλεχτη, Διαλεκτη)
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ (Διαμαντής, Διαμαντης)
ΔΙΗΑΝΕΙΡΑ (Διηάνειρα, Διηανειρα)
ΔΙΗΔΑΜΕΙΑ (Διηδάμεια, Διηδαμεια)
ΔΙΚΑΙΑ (Δικαία, Δικαια)
ΔΙΚΑΙΑΡΧΟΣ (Δικαίαρχος, Δικαιαρχος)
ΔΙΚΤΥΣ (Δικτύς, Δικτυς)
ΔΙΝΩΝ (Δίνων, Δινων)
ΔΙΟΔΩΡΟΣ (Διόδωρος, Διοδωρος)
ΔΙΟΚΛΗΣ (Διόκλης, Διοκλης)
ΔΙΟΤΙΜΑ (Διοτίμα, Διοτιμα)
ΔΙΟΦΑΝΗ (Διοφάνη, Διοφανη)
ΔΙΟΦΑΝΤΗ (Διοφάντη, Διοφαντη)
ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ (Διόφαντος, Διοφαντος)
ΔΙΟΧΑΝΤΗ (Διοχάντη, Διοχαντη)
ΔΙΦΙΛΗ (Διφίλη, Διφιλη)
ΔΙΦΙΛΟΣ (Δίφιλος, Διφιλος)
ΔΙΩΝ (Δίων, Διων)
ΔΙΩΞΙΠΠΗ (Διωξίππη, Διωξιππη)
ΔΟΥΡΙΣ (Δούρις, Δουρις)
ΔΡΥΑ (Δρύα, Δρυα)
ΔΡΥΚΑΛΟΣ (Δρύκαλος, Δρυκαλος)
ΔΡΥΟΠΗ (Δρυόπη, Δρυοπη)
ΔΥΜΑΣ (Δύμας, Δυμας)
ΔΥΝΑΜΕΝΗ (Δυναμένη, Δυναμενη)
ΔΩΡΟΣ (Δώρος, Δωρος)
ΔΩΤΩ (Δωτώ, Δωτω)
ΕΒΕΛΙΝΑ (Εβελίνα, Εβελύνα, Εβελιν, Εβελυν, Εβελινα, Εβελυνα)
ΕΙΚΟΝΙΑ (Εικονία, Εικονια)
ΕΚΑΒΗ (Εκάβη, Εκαβη)
ΕΚΑΛΗ (Εκάλη, Εκαλη)
ΕΚΑΤΑΙΟΣ (Εκαταίος, Εκαταιος)
ΕΚΑΤΗ (Εκάτη, Εκατη)
ΕΚΤΩΡ (Εκτωρ)
ΕΛΑΤΟΣ (Ελατος)
ΕΛΒΙΡΑ (Ελβίρα, Ελβιρα)
ΕΛΙΔΑ (Ελίδα, Ελιδα)
ΕΛΙΚΗ (Ελίκη, Ελικη)
ΕΛΛΑΝΙΚΟΣ (Ελλάνικος, Ελλανικος)
ΕΛΛΗ (Ελλη, Ελλη)
ΕΛΛΗΝ (Ελλην)
ΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ (Εμπεδοκλής, Εμπεδοκλης)
ΕΝΑΡΕΤΗ (Ενάρετη, Εναρετη)
ΕΝΙΠΠΕΥΣ (Ενιππεύς, Ενιππευς)
ΕΝΥΩ (Ενυώ, Ενυω)
ΕΠΑΦΟΣ (Επαφος)
ΕΠΙΓΕΝΗΣ (Επιγένης, Επιγενης)
ΕΠΙΔΙΚΟΣ (Επίδικος, Επιδικος)
ΕΠΙΖΗΛΟΣ (Επίζηλος, Επιζηλος)
ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ (Επίκουρος, Επικουρος)
ΕΠΙΚΤΗΤΟΣ (Επίκτητος, Επικτητος)
ΕΠΙΜΕΝΙΔΗΣ (Επιμενίδης, Επιμενιδης)
ΕΡΑΤΟΣΘΕΝΗΣ (Ερατοσθένης, Ερατοσθενης)
ΕΡΓΙΝΟΣ (Εργίνος, Εργίνα, Εργινος, Εργινα)
ΕΡΓΟΤΙΜΟΣ (Εργότιμος, Εργοτιμος)
ΕΡΕΧΘΕΥΣ (Ερεχθεύς, Ερεχθευς)
ΕΡΙΦΥΛΗ (Εριφύλη, Εριφυλη)
ΕΡΜΟΔΩΡΟΣ (Ερμόδωρος, Ερμοδωρος)
ΕΡΡΙΕΤΑ (Εριέτα, Ερριέτα, Ερριέττα, Εριέττα, Εριετα, Ερριετα, Ερριεττα, Εριεττα)
ΕΡΡΙΚΟΣ (Ερρίκος, Ερρικος)
ΕΡΥΜΑΝΘΟΣ (Ερύμανθος, Ερυμανθος)
ΕΡΥΞΙΑΣ (Ερυξιάς, Ερυξιας)
ΕΡΥΞΙΜΑΧΟΣ (Ερυξίμαχος, Ερυξιμαχος)
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ (Ερωτόκριτος, Ερωτοκριτος)
ΕΡΩΦΙΛΗ (Ερωφίλη, Ερωφιλη)
ΕΣΤΙΑ (Εστία, Εστια)
ΕΤΟΙΜΟΚΛΗΣ (Ετοιμοκλής, Ετοιμοκλης)
ΕΥΑΓΟΡΑΣ (Ευαγόρας, Ευαγορας)
ΕΥΑΛΙΟΣ (Ευάλιος, Ευαλιος)
ΕΥΓΕΩΝ (Ευγέων, Ευγεων)
ΕΥΓΝΩΣΙΑ (Ευγνωσία, Ευγνωσια)
ΕΥΔΗΜΟΣ (Εύδημος, Ευδημος)
ΕΥΔΟΞΟΣ (Εύδοξος, Ευδοξος)
ΕΥΔΩΡΑ (Ευδώρα, Ευδωρα)
ΕΥΗΝΟΣ (Εύηνος, Ευηνος)
ΕΥΘΥΔΗΜΟΣ (Ευθύδημος, Ευθυδημος)
ΕΥΘΥΚΛΗΣ (Ευθυκλής, Ευθυκλης)
ΕΥΘΥΜΙΔΗΣ (Ευθυμίδης, Ευθυμιδης)
ΕΥΘΥΝΟΥΣ (Ευθύνους, Ευθυνους)
ΕΥΚΛΕΑΣ (Ευκλεάς, Ευκλεας)
ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ (Ευκλείδης, Ευκλειδης)
ΕΥΚΡΑΤΙΔΗΣ (Ευκρατίδης, Ευκρατιδης)
ΕΥΜΑΙΟΣ (Εύμαιος, Ευμαιος)
ΕΥΜΑΧΟΣ (Εύμαχος, Ευμαχος)
ΕΥΜΗΛΟΣ (Εύμηλος, Ευμηλος)
ΕΥΜΟΛΠΗ (Ευμόλπη, Ευμολπη)
ΕΥΜΟΛΠΟΣ (Εύμολπος, Ευμολπος)
ΕΥΝΟΜΟΣ (Εύνομος, Ευνομος)
ΕΥΠΑΛΙΝΟΣ (Ευπάλινος, Ευπαλινος)
ΕΥΠΕΙΘΗΣ (Ευπείθης, Ευπειθης)
ΕΥΠΟΛΕΜΟΣ (Ευπόλεμος, Ευπολεμος)
ΕΥΠΟΛΙΣ (Ευπόλις, Ευπολις)
ΕΥΡΙΑΔΗΣ (Ευριάδης, Ευριαδης)
ΕΥΡΙΔΙΚΗ (Ευριδίκη, Ευρυδίκη, Ευριδικη, Ευρυδικη)
ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ (Ευριπίδης, Ευριπιδης)
ΕΥΡΥΑΛΗ (Ευρυάλη, Ευρυαλη)
ΕΥΡΥΑΛΟΣ (Ευρύαλος, Ευρυαλος)
ΕΥΡΥΒΙΑΔΗΣ (Ευρυβιάδης, Ευρυβιαδης)
ΕΥΡΥΔΑΜΑΣ (Ευρυδάμας, Ευρυδαμας)
ΕΥΡΥΚΛΕΙΑ (Ευρύκλεια, Ευρυκλεια)
ΕΥΡΥΛΟΧΟΣ (Ευρύλοχος, Ευρυλοχος)
ΕΥΡΥΝΟΜΗ (Ευρυνόμη, Ευρυνομη)
ΕΥΡΥΣΘΕΥΣ (Ευρυσθεύς, Ευρυσθευς)
ΕΥΡΩΠΗ (Ευρώπη, Ευρωπη)
ΕΥΦΟΡΙΩΝ (Ευφοριών, Ευφοριων)
ΕΥΧΑΡΗΣ (Εύχαρης, Ευχαρης)
ΕΦΙΠΠΟΣ (Εφιππος)
ΕΦΡΟΝΙΟΣ (Εφρόνιος, Εφρονιος)
ΕΧΕΚΡΑΤΗΣ (Εχεκράτης, Εχεκρατης)
ΕΧΙΔΝΑ (Εχιδνα)
ΖΑΓΡΕΥΣ (Ζαγρεύς, Ζαγρευς)
ΖΑΛΕΥΚΟΣ (Ζάλευκος, Ζαλευκος)
ΖΑΜΠΕΤΑΣ (Ζαμπέτας, Ζαμπέτα, Ζαμπετας, Ζαμπετα)
ΖΑΦΕΙΡΙΟΣ (Ζαφείριος, Ζαφείρης, Ζαφειριος, Ζαφειρης)
ΖΑΦΕΙΡΩ (Ζαφείρω, Ζαφειρία, Ζαφειρω, Ζαφειρια)
ΖΕΥΞΙΔΑΜΟΣ (Ζευξίδαμος, Ζευξιδαμος)
ΖΕΥΞΙΠΠΟΣ (Ζεύξιππος, Ζευξιππος)
ΖΕΥΣ (Ζεύς, Ζευς)
ΖΕΦΥΡΟΣ (Ζέφυρος, Ζεφυρος)
ΖΗΘΟΣ (Ζήθος, Ζηθος)
ΖΗΚΟΣ (Ζήκος, Ζηκος)
ΖΗΛΟΣ (Ζήλος, Ζηλος)
ΖΗΝΙΣ (Ζήνις, Ζηνις)
ΖΗΝΟΔΟΤΟΣ (Ζηνόδοτος, Ζηνοδοτος)
ΖΗΝΟΔΩΡΟΣ (Ζηνόδωρος, Ζηνοδωρος)
ΖΗΤΗΣ (Ζήτης, Ζητης)
ΖΩΝΑΙΟΣ (Ζωναίος, Ζωναιος)
ΖΩΟΓΟΝΟΣ (Ζωογόνος, Ζωογονος)
ΖΩΤΙΑΤΗΣ (Ζωτιάτης, Ζωτιατης)
ΗΒΗ (Ηβη)
ΗΓΕΛΟΧΟΣ (Ηγέλοχος, Ηγελοχος)
ΗΓΗΜΩΝ (Ηγήμων, Ηγημων)
ΗΓΗΣΑΝΔΡΟΣ (Ηγήσανδρος, Ηγησανδρος)
ΗΓΗΣΙΑΝΑΞ (Ηγησιάναξ, Ηγησιαναξ)
ΗΓΗΣΙΑΣ (Ηγησίας, Ηγησιας)
ΗΓΗΣΙΠΠΟΣ (Ηγήσιππος, Ηγησιππος)
ΗΓΗΤΩΡ (Ηγήτωρ, Ηγητωρ)
ΗΓΙΑΣ (Ηγίας, Ηγιας)
ΗΔΥΛΗ (Ηδύλη, Ηδυλη)
ΗΕΤΙΩΝ (Ηετίων, Ηετιων)
ΗΛΕΚΤΡΑ (Ηλέκτρα, Ηλεκτρα)
ΗΛΕΚΤΡΙΩΝ (Ηλεκτρίων, Ηλεκτριων)
ΗΛΙΟΣ (Ηλιος)
ΗΝΙΟΧΟΣ (Ηνίοχος, Ηνιοχος)
ΗΠΙΟΝΗ (Ηπιόνη, Ηπιονη)
ΗΡΑ (Ηρα)
ΗΡΑΚΛΕΙΔΗΣ (Ηρακλείδης, Ηρακλειδης)
ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ (Ηράκλειτος, Ηρακλειτος)
ΗΡΕΑΣ (Ηρέας, Ηρεας)
ΗΡΙΓΟΝΗ (Ηριγόνη, Ηριγονη)
ΗΡΙΛΛΟΣ (Ηριλλος)
ΗΡΙΝΝΑ (Ηρίννα, Ηριννα)
ΗΡΟΔΟΤΟΣ (Ηρόδοτος, Ηροδοτος)
ΗΡΟΔΩΡΟΣ (Ηρόδωρος, Ηροδωρος)
ΗΡΟΦΙΛΗ (Ηροφίλη, Ηροφιλη)
ΗΡΟΦΙΛΟΣ (Ηρόφιλος, Ηροφιλος)
ΗΣΙΟΔΟΣ (Ησίοδος, Ησιοδος)
ΗΣΙΟΝΗ (Ησιόνη, Ησιονη)
ΗΦΑΙΣΤΟΣ (Ηφαιστος)
ΗΧΩ (Ηχώ, Ηχω)
ΗΩ (Ηώ, Ηω)
ΘΑΛΗΤΑΣ (Θάλητας, Θαλητας)
ΘΑΜΥΡΙΣ (Θαμυρίς, Θαμυρις)
ΘΑΡΥΠΟΣ (Θάρυπος, Θαρυπος)
ΘΕΛΜΑ (Θέλμα, Θέλημα, Θελμα, Θελημα)
ΘΕΛΞΙΩΠΗ (Θελξιώπη, Θελξιωπη)
ΘΕΜΙΣ (Θέμις, Θεμις)
ΘΕΟΔΗΓΙΟΣ (Θεοδήγιος, Θεοδηγιος)
ΘΕΟΚΡΙΤΟΣ (Θεόκριτος, Θεοκριτος)
ΘΕΟΞΕΝΙΟΣ (Θεοξένιος, Θεοξενιος)
ΘΕΟΦΡΟΝΙΑ (Θεοφρονία, Θεοφρονια)
ΘΕΡΣΙΠΠΟΣ (Θέρσιππος, Θερσιππος)
ΘΕΡΣΙΤΗΣ (Θερσίτης, Θερσιτης)
ΘΕΣΙΟΣ (Θέσιος, Θεσιος)
ΘΕΣΠΙΣ (Θέσπις, Θεσπις)
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ (Θεσσαλονίκη, Θεσσαλονικη)
ΘΕΤΙΣ (Θέτις, Θετις)
ΘΕΥΔΙΟΣ (Θεύδιος, Θευδιος)
ΘΕΩΝ (Θέων, Θεων)
ΘΗΒΑΪΣ (Θηβαϊς, Θηβαίς, Θηβαις)
ΘΗΡΙΑΜΕΝΗΣ (Θηριαμένης, Θηριαμενης)
ΘΟΗ (Θόη, Θοη)
ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ (Θουκυδίδης, Θουκιδίδης, Θουκυδιδης, Θουκιδιδης)
ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΣ (Θρασύβουλος, Θρασυβουλος)
ΘΡΑΣΥΛΛΟΣ (Θρασύλλος, Θρασυλλος)
ΘΡΑΣΥΜΑΧΟΣ (Θρασύμαχος, Θρασυμαχος)
ΘΥΕΣΤΗΣ (Θυέστης, Θυεστης)
ΘΥΙΑ (Θυία, Θυια)
ΘΥΜΟΧΑΡΗΣ (Θυμοχάρης, Θυμοχαρης)
ΘΥΩΝΗ (Θυώνη, Θυωνη)
ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ (Ιάμβλιχος, Ιαμβλιχος)
ΙΑΜΟΣ (Ιαμος)
ΙΑΠΕΤΟΣ (Ιάπετος, Ιαπετος)
ΙΑΣΙΩΝ (Ιασίων, Ιασιων)
ΙΑΣΩ (Ιασώ, Ιασω)
ΙΒΥΚΟΣ (Ιβυκος)
ΙΔΑΙΑ (Ιδαία, Ιδαια)
ΙΔΑΙΟΣ (Ιδαίος, Ιδαιος)
ΙΔΟΜΕΝΕΥΣ (Ιδομενεύς, Ιδομενευς)
ΙΕΡΟΚΛΗΣ (Ιεροκλής, Ιεροκλης)
ΙΘΑΚΟΣ (Ιθακος)
ΙΘΥΚΛΗΣ (Ιθυκλής, Ιθυκλης)
ΙΚΑΡΙΟΣ (Ικάριος, Ικαριος)
ΙΚΕΛΙΔΑΣ (Ικέλιδας, Ικελιδας)
ΙΚΕΤΑΣ (Ικέτας, Ικετας)
ΙΚΤΙΝΟΣ (Ικτίνος, Ικτινος)
ΙΛΙΑΣ (Ιλιάς, Ιλιάδα, Ιλιας, Ιλιαδα)
ΙΛΙΟΝΗ (Ιλιόνη, Ιλιονη)
ΙΛΛΟΣ (Ιλλος)
ΙΜΒΡΙΟΣ (Ιμβριος)
ΙΝΑΧΟΣ (Ιναχος)
ΙΝΩ (Ινώ, Ινω)
ΙΞΙΟΝΗ (Ιξιόνη, Ιξιονη)
ΙΞΙΩΝ (Ιξίων, Ιξιων)
ΙΟΒΑΤΗΣ (Ιοβάτης, Ιοβατης)
ΙΟΚΑΣΤΗ (Ιοκάστη, Ιοκαστη)
ΙΟΛΗ (Ιόλη, Ιολη)
ΙΟΛΛΑΣ (Ιόλλας, Ιολλας)
ΙΟΝΗ (Ιόνη, Ιονη)
ΙΠΠΑΡΧΟΣ (Ιππαρχος)
ΙΠΠΗ (Ιππη)
ΙΠΠΙΑΣ (Ιππίας, Ιππιας)
ΙΠΠΟΔΑΜΕΙΑ (Ιπποδάμεια, Ιπποδαμεια)
ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ (Ιπποκράτης, Ιπποκρατης)
ΙΠΠΟΣΘΕΝΗΣ (Ιπποσθένης, Ιπποσθενης)
ΙΠΠΩΝ (Ιππων)
ΙΣΑΒΕΛΛΑ (Ισαμπέλλα, Ιζαμπέλλα, Ισαβέλλα, Ισαμπελλα, Ιζαμπελλα, Ισαβελλα)
ΙΣΑΙΟΣ (Ισαίος, Ισαιος)
ΙΣΑΝΔΡΟΣ (Ισανδρος)
ΙΣΘΜΙΟΝΙΚΗΣ (Ισθμιονίκης, Ισθμιονικης)
ΙΣΤΡΟΣ (Ιστρος)
ΙΤΗ (Ιτη)
ΙΤΥΣ (Ιτυς)
ΙΦΙΚΡΑΤΕΙΑ (Ιφικράτεια, Ιφικρατεια)
ΙΦΙΚΡΑΤΗΣ (Ιφικράτης, Ιφικρατης)
ΙΦΙΤΟΣ (Ιφιτος)
ΙΩ (Ιώ, Ιω)
ΙΩΛΚΙΟΣ (Ιώλκιος, Ιωλκιος)
ΚΑΔΙΑΝΗ (Καδιανή, Κάντιω, Καδιανη, Καντιω)
ΚΑΔΜΟΣ (Κάδμος, Καδμος)
ΚΑΛΑΜΙΣ (Καλαμίς, Καλαμις)
ΚΑΛΑΣ (Κάλας, Καλας)
Καλλιάνθη, Καλλιανθη
ΚΑΛΛΙΑΣ (Καλλίας, Καλλιας)
ΚΑΛΛΙΔΙΚΗ (Καλλιδίκη, Καλλιδικη)
ΚΑΛΛΙΚΛΗΣ (Καλλικλής, Καλλικλης)
ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ (Καλλικράτης, Καλλικρατης)
ΚΑΛΛΙΜΑΧΟΣ (Καλλίμαχος, Καλλιμαχος)
ΚΑΛΛΙΜΕΔΩΝ (Καλλιμέδων, Καλλιμεδων)
ΚΑΛΛΙΝΟΣ (Καλλίνος, Καλλινος)
ΚΑΛΛΙΠΑΤΕΙΡΑ (Καλλιπάτειρα, Καλλιπατειρα)
ΚΑΛΛΙΠΠΟΣ (Καλλίππος, Καλλιππος)
ΚΑΛΛΙΣΤΩ (Καλλιστώ, Καλλιστω)
ΚΑΛΟΜΟΙΡΑ (Καλομοίρα, Καλομοιρα)
ΚΑΛΥΨΩ (Καλυψώ, Καλυψω)
ΚΑΝΕΛΛΑ (Κανέλλα, Κανέλα, Κανέλος, Κανέλλης, Νέλλη, Νέλη, Κανελλα, Κανελα, Κανελος, Κανελλης, Νελλη, Νελη)
ΚΑΡΑΝΟΣ (Καρανός, Καρανος)
ΚΑΡΝΕΑΔΗΣ (Καρνεάδης, Καρνεαδης)
ΚΑΡΟΛΟΣ (Κάρολος, Τσάρλς, Τσάρλυ, Κάρολ, Καρολίνα, Καρολος, Τσαρλς, Τσαρλυ, Καρολ, Καρολινα)
ΚΑΡΠΩ (Κάρπω, Καρπω)
ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ (Κασσάνδρα, Κασσανδρα)
ΚΑΣΣΑΝΔΡΟΣ (Κάσσανδρος, Κασσανδρος)
ΚΕΚΡΩΨ (Κέκρωψ, Κεκρωψ)
ΚΕΛΕΟΣ (Κέλεος, Κελεος)
ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ (Κένταυρος, Κενταυρος)
ΚΗΦΕΥΣ (Κηφεύς, Κηφευς)
ΚΗΦΙΣΟΔΩΡΟΣ (Κηφισόδωρος, Κηφισοδωρος)
ΚΙΜΩΝ (Κίμων, Κιμων)
ΚΙΝΗΣΙΑΣ (Κινησίας, Κινησιας)
ΚΙΝΥΡΑ (Κινύρα, Κινυρα)
ΚΙΝΥΡΙΣ (Κινυρίς, Κινυρις)
ΚΙΡΚΗ (Κίρκη, Κιρκη)
ΚΙΣΙΟΣ (Κίσιος, Κισιος)
ΚΛΕΑΝΘΗΣ (Κλεάνθης, Κλεανθης)
ΚΛΕΑΡΕΤΗ (Κλεαρέτη, Κλεάρετη, Κλεαρετη)
ΚΛΕΑΡΧΟΣ (Κλέαρχος, Κλεαρχος)
ΚΛΕΙΝΙΟΣ (Κλείνιος, Κλεινιος)
ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ (Κλεισθένης, Κλεισθενης)
ΚΛΕΙΤΟΣ (Κλείτος, Κλειτος)
ΚΛΕΟΒΟΥΛΟΣ (Κλεόβουλος, Κλεοβουλος)
ΚΛΕΟΔΑΙΟΣ (Κλεοδαίος, Κλεοδαιος)
ΚΛΕΟΔΑΜΟΣ (Κλεόδαμος, Κλεοδαμος)
ΚΛΕΟΜΕΝΗΣ (Κλεομένης, Κλεομενης)
ΚΛΕΟΜΗΔΗΣ (Κλεομήδης, Κλεομηδης)
ΚΛΕΩΝ (Κλέων, Κλεων)
ΚΛΙΤΙΑΣ (Κλιτίας, Κλιτιας)
ΚΛΥΜΕΝΗ (Κλυμένη, Κλυμενη)
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ (Κλυταιμνήστρα, Κλυταιμνηστρα)
ΚΛΥΤΙΔΗΣ (Κλυτίδης, Κλυτιδης)
ΚΛΥΤΟΣ (Κλύτος, Κλυτος)
ΚΛΩΘΩ (Κλώθω, Κλωθω)
ΚΝΗΜΟΣ (Κνήμος, Κνημος)
ΚΟΙΝΟΣ (Κοίνος, Κοινος)
ΚΟΜΝΗΝΟΣ (Κομνηνός, Κομνηνος)
ΚΟΝΔΥΛΕΝΙΑ (Κονδυλένια, Κονδυλία, Κοντυλιά, Κονδυλενια, Κονδυλια, Κοντυλια)
ΚΟΡΕΝΝΑ (Κορέννα, Κορεννα)
ΚΟΡΤΕΣΣΑ (Κορτέσσα, Τέσσα, Κορτέσα, Τέσα, Κορτέσσης, Κορτέσης)
ΚΟΡΥΔΩΝ (Κορυδών, Κορυδων)
ΚΟΥΡΟΣ (Κούρος, Κουρος)
ΚΡΑΝΑΟΣ (Κραναός, Κραναος)
ΚΡΑΤΗΣ (Κρατής, Κρατης)
ΚΡΑΤΙΝΟΣ (Κρατίνος, Κρατινος)
ΚΡΑΤΥΛΟΣ (Κρατύλος, Κρατυλος)
ΚΡΕΩΝ (Κρέων, Κρεων)
ΚΡΙΤΙΑΣ (Κριτίας, Κριτιας)
ΚΡΙΤΟΔΗΜΟΣ (Κριτόδημος, Κριτοδημος)
ΚΡΙΤΟΛΑΟΣ (Κριτόλαος, Κριτολαος)
ΚΡΙΤΩΝ (Κρίτων, Κρίτωνας, Κριτων, Κριτωνας)
ΚΤΗΣΙΑΣ (Κτησίας, Κτησιας)
ΚΤΗΣΙΒΙΟΣ (Κτησίβιος, Κτησιβιος)
ΚΥΒΕΛΗ (Κυβέλη, Κυβελη)
ΚΥΔΙΑΣ (Κυδιάς, Κυδιας)
ΚΥΔΩΝ (Κύδων, Κυδων)
ΚΥΜΟΘΟΗ (Κυμοθόη, Κυμοθοη)
ΚΥΨΕΛΟΣ (Κύψελος, Κυψελος)
ΛΑΕΡΤΗΣ (Λαέρτης, Λαερτης)
ΛΑΪΟΣ (Λάϊος, Λάιος, Λαιος)
ΛΑΚΥΔΗΣ (Λακύδης, Λακυδης)
ΛΑΚΩΝ (Λάκων, Λακων)
ΛΑΜΑΧΟΣ (Λάμαχος, Λαμαχος)
ΛΑΜΠΕΤΙΑ (Λαμπέτια, Λαμπετια)
ΛΑΜΠΡΟΚΛΗΣ (Λαμπροκλής, Λαμπροκλης)
ΛΑΜΠΩΝ (Λάμπων, Λαμπων)
ΛΑΟΔΑΜΑΣ (Λαοδάμας, Λαοδαμας)
ΛΑΟΔΑΜΕΙΑ (Λαοδάμεια, Λαοδαμεια)
ΛΑΟΔΙΚΗ (Λαοδίκη, Λαοδικη)
ΛΑΟΘΟΗ (Λαοθόη, Λαοθοη)
ΛΑΟΦΙΛΟΣ (Λαόφιλος, Λαοφιλος)
ΛΑΣΚΑΡΗΣ (Λάσκαρης, Λασκαρης)
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ (Λασκαρίνα, Λασκαρινα)
ΛΑΣΟΣ (Λάσος, Λασος)
ΛΑΧΑΡΗΣ (Λαχαρής, Λαχαρης)
ΛΑΧΕΣΙΣ (Λάχεσις, Λαχεσις)
ΛΑΧΗΣ (Λάχης, Λαχης)
ΛΕΜΟΝΙΑ (Λεμονιά, Λεμονια)
ΛΕΟΝΤΕΥΣ (Λεοντεύς, Λεοντευς)
ΛΕΥΚΑΤΗ (Λευκάτη, Λευκατη)
ΛΕΥΚΙΠΠΟΣ (Λεύκιππος, Λευκιππος)
ΛΕΥΚΩΝ (Λεύκων, Λευκων)
ΛΕΩΔΑΜΑΣ (Λεωδάμας, Λεωδαμας)
ΛΕΩΚΡΑΤΗΣ (Λεωκράτης, Λεωκρατης)
ΛΕΩΣΘΕΝΗΣ (Λεωσθένης, Λεωσθενης)
ΛΕΩΧΑΡΗΣ (Λεωχάρης, Λεωχαρης)
ΛΗΤΩ (Λητώ, Λητω)
ΛΟΙΔΑ (Λοίδα, Λωίδα, Λόις, Λοιδα, Λωιδα, Λοις)
ΛΟΡΕΝΤΖΟΣ (Λορέντζος, Λορεντζος)
ΛΟΥΚΡΗΤΙΑ (Λουκρητία, Λουκρητια)
ΛΥΓΕΡΗ (Λυγερή, Λυγερός, Λυγερη, Λυγερος)
ΛΥΚΑΙΟΣ (Λυκαίος, Λυκαιος)
ΛΥΚΑΟΝΑΣ (Λυκάονας, Λυκαονας)
ΛΥΚΕΑΣ (Λυκέας, Λυκεας)
ΛΥΚΙΣ (Λυκίς, Λυκις)
ΛΥΚΟΜΗΔΗΣ (Λυκομήδης, Λυκομηδης)
ΛΥΚΟΣ (Λύκος, Λυκος)
ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ (Λυκούργος, Λυκουργος)
ΛΥΚΟΦΡΩΝ (Λυκόφρων, Λυκοφρων)
ΛΥΚΩΝ (Λύκων, Λυκων)
ΛΥΣΑΝΔΡΟΣ (Λύσανδρος, Λυσανδρος)
ΛΥΣΙΑΣ (Λυσίας, Λυσιας)
ΛΥΣΙΚΡΑΤΗ (Λυσικράτη, Λυσικρατη)
ΛΥΣΙΜΑΧΗ (Λυσιμάχη, Λυσιμαχη)
ΛΥΣΙΠΠΟΣ (Λύσιππος, Λυσιππος)
ΛΥΣΙΣ (Λυσίς, Λυσις)
ΜΑΙΑΣ (Μαίας, Μαιας)
ΜΑΚΑΡ (Μάκαρ, Μακαρ)
ΜΑΝΘΟΣ (Μάνθος, Μάνθα, Μανθος, Μανθα)
ΜΑΝΤΙΑΣ (Μαντίας, Μαντιας)
ΜΑΝΤΙΟΣ (Μάντιος, Μαντιος)
ΜΑΡΙΛΙΑ (Μαρίλια, Μαριλία, Μαρήλια, Μαρηλία, Μαριλια, Μαριλια, Μαρηλια, Μαρηλια)
ΜΑΡΟΥΛΑ (Μαρούλα, Μαρουλα)
ΜΑΡΣΥΑΣ (Μαρσύας, Μαρσυας)
ΜΕΓΑΚΛΗΣ (Μεγακλής, Μεγακλης)
ΜΕΓΑΛΟΣΤΡΑΤΗ (Μεγαλοστράτη, Μεγαλοστρατη)
ΜΕΓΑΡΗ (Μεγάρη, Μεγαρη)
ΜΕΓΑΣ (Μέγας, Μεγας)
ΜΕΓΑΣΘΕΝΗΣ (Μεγασθένης, Μεγασθενης)
ΜΕΓΙΣΤΙΑΣ (Μεγιστίας, Μεγιστιας)
ΜΕΛΑΜΠΟΥΣ (Μέλαμπους, Μελαμπους)
ΜΕΛΑΝΘΙΟΣ (Μελάνθιος, Μελανθιος)
ΜΕΛΑΝΘΩ (Μελανθώ, Μελανθω)
ΜΕΛΑΝΙΠΠΙΔΗΣ (Μελανιππίδης, Μελανιππιδης)
ΜΕΛΕΑΓΡΟΣ (Μελέαγρος, Μελεαγρος)
ΜΕΛΗΣΙΑΣ (Μελησίας, Μελησιας)
ΜΕΛΙΚΕΡΤΗ (Μελικέρτη, Μελικερτη)
ΜΕΛΙΣΣΟΣ (Μέλισσος, Μελισσος)
ΜΕΜΟΣ (Μέμος, Μέμα, Μεχμέτ, Μεμος, Μεμα, Μεχμετ)
ΜΕΝΕΔΗΜΟΣ (Μενέδημος, Μενεδημος)
ΜΕΝΕΚΑΛΟΣ (Μενέκαλος, Μενεκαλος)
ΜΕΝΕΚΛΗΣ (Μένεκλης, Μενεκλης)
ΜΕΝΕΚΡΑΤΗΣ (Μενεκράτης, Μενεκρατης)
ΜΕΝΙΠΠΟΣ (Μένιππος, Μενιππος)
ΜΕΝΤΩΡ (Μέντωρ, Μεντωρ)
ΜΕΝΩΝ (Μένων, Μενων)
ΜΕΣΙΝΙΔΗΣ (Μεσινίδης, Μεσινιδης)
ΜΕΤΩΝ (Μέτων, Μετων)
ΜΗΔΕΙΑ (Μήδεια, Μηδεια)
ΜΗΔΕΟΣ (Μήδεος, Μηδεος)
ΜΗΡΙΟΝΗ (Μηριόνη, Μηριονη)
ΜΗΤΙΣ (Μήτις, Μητις)
ΜΗΤΡΟΔΩΡΟΣ (Μητρόδωρος, Μητροδωρος)
ΜΗΤΡΟΚΛΗΣ (Μητροκλής, Μητροκλης)
ΜΗΤΩΝ (Μήτων, Μητων)
ΜΙΑΟΥΛΗΣ (Μιαούλης, Μιαουλης)
ΜΙΚΩΝ (Μίκων, Μικων)
ΜΙΜΝΕΡΜΟΣ (Μίμνερμος, Μιμνερμος)
ΜΙΡΑΝΤΑ (Μιράντα, Μιραντα)
ΜΝΗΜΟΣΥΝΗ (Μνημοσύνη, Μνημοσυνη)
ΜΝΗΣΙΚΛΗΣ (Μνησικλής, Μνησικλης)
ΜΟΡΦΕΑΣ (Μορφέας, Μορφεας)
ΜΟΣΧΙΝΑ (Μοσχίνα, Μοσχινα)
ΜΟΥΣΑΙΟΣ (Μουσαίος, Μουσαιος)
ΜΥΚΗΝΗ (Μυκήνη, Μυκηνη)
ΜΥΛΛΙΑΣ (Μυλλίας, Μυλλιας)
ΜΥΝΗΣ (Μύνης, Μυνης)
ΜΥΡΙΝΗ (Μυρίνη, Μυρινη)
ΜΥΡΜΗΞ (Μύρμηξ, Μυρμηξ)
ΜΥΡΝΑ (Μύρνα, Μυρνα)
ΜΥΡΤΙΛΟΣ (Μυρτίλος, Μυρτιλος)
ΜΥΡΤΙΣ (Μύρτις, Μυρτις)
ΜΥΡΩΝΙΔΗΣ (Μυρωνίδης, Μυρωνιδης)
ΝΑΪΡΧΟΣ (Νάϊρχος, Ναιρχος)
ΝΑΠΟΛΕΩΝ (Ναπολέων, Λέων, Λεό, Ναπολεων, Λεων, Λεο)
ΝΑΥΚΛΕΙΔΗΣ (Ναυκλείδης, Ναυκλειδης)
ΝΑΥΜΑΧΙΟΣ (Ναυμάχιος, Ναυμαχιος)
ΝΑΥΠΛΙΟΣ (Ναύπλιος, Ναυπλιος)
ΝΑΥΣΙΘΟΗ (Ναυσιθόη, Ναυσιθοη)
ΝΑΥΣΙΚΑ (Ναυσικά, Ναυσικα)
ΝΑΥΣΙΚΡΑΤΗΣ (Ναυσικράτης, Ναυσικρατης)
ΝΑΥΣΙΜΑΧΟΣ (Ναυσίμαχος, Ναυσιμαχος)
ΝΑΥΣΙΝΙΚΟΣ (Ναυσίνικος, Ναυσινικος)
ΝΕΔΩΝ (Νέδων, Νεδων)
ΝΕΙΟΚΛΗΣ (Νειοκλής, Νειοκλης)
ΝΕΚΛΕΡΗ (Νέκλερη, Νεκλερη)
ΝΕΜΕΣΗ (Νέμεση, Νεμεση)
ΝΕΟΚΛΗΣ (Νεοκλής, Νεοκλης)
ΝΕΟΚΡΙΤΟΣ (Νεόκριτος, Νεοκριτος)
ΝΕΟΠΤΟΛΕΜΟΣ (Νεοπτόλεμος, Νεοπτολεμος)
ΝΕΟΡΟΣ (Νέορος, Νεορος)
ΝΕΣΣΟΣ (Νέσσος, Νεσσος)
ΝΗΙΣ (Νηίς, Νηις)
ΝΗΡΕΥΣ (Νηρεύς, Νηρέας, Νηρευς, Νηρεας)
ΝΗΡΙΤΗ (Νηρίτη, Νηριτη)
ΝΗΡΙΤΟΣ (Νήριτος, Νηριτος)
ΝΗΣΑΙΗ (Νησαίη, Νησαιη)
ΝΗΣΩ (Νήσω, Νησω)
ΝΗΦΑΙΗ (Νηφαίη, Νηφαιη)
ΝΙΚΑΓΟΡΑΣ (Νικαγόρας, Νικαγορας)
ΝΙΚΑΡΕΤΗ (Νικαρέτη, Νικαρετη)
ΝΙΚΙΑΣ (Νικίας, Νικιας)
ΝΙΚΟΔΩΡΟΣ (Νικόδωρος, Νικοδωρος)
ΝΙΚΟΚΛΗΣ (Νικοκλής, Νικοκλης)
ΝΙΚΟΜΑΧΟΣ (Νικόμαχος, Νικομαχος)
ΝΙΚΟΜΗΔΗΣ (Νικομήδης, Νικομηδης)
ΝΙΚΟΣΘΕΝΗΣ (Νικοσθένης, Νικοσθενης)
ΝΙΟΒΗ (Νιόβη, Νιοβη)
ΝΙΣΑΙΟΣ (Νισαίος, Νισαιος)
ΝΙΣΟΣ (Νίσος, Νισος)
ΝΟΗΜΩΝ (Νοήμων, Νοημων)
ΝΟΜΙΚΟΣ (Νομικός, Νομική, Νομικος, Νομικη)
ΝΟΜΙΟΣ (Νόμιος, Νομιος)
ΞΕΝΑΡΧΟΣ (Ξέναρχος, Ξεναρχος)
ΞΕΝΙΔΗΣ (Ξενίδης, Ξενιδης)
ΞΕΝΟΔΑΜΟΣ (Ξενόδαμος, Ξενοδαμος)
ΞΕΝΟΔΙΚΗ (Ξενοδίκη, Ξενοδικη)
ΞΕΝΟΚΛΕΙΑ (Ξενόκλεια, Ξενοκλεια)
ΞΕΝΟΚΛΗΣ (Ξενοκλής, Ξενοκλης)
ΞΕΝΟΚΡΑΤΗΣ (Ξενοκράτης, Ξενοκρατης)
ΞΕΝΟΚΡΙΤΟΣ (Ξενόκριτος, Ξενοκριτος)
ΞΕΝΟΦΑΝΗΣ (Ξενοφάνης, Ξενοφανης)
ΞΕΝΟΦΙΛΟΣ (Ξενόφιλος, Ξενοφιλος)
ΞΕΝΩΝ (Ξένων, Ξενων)
ΞΟΥΘΟΣ (Ξούθος, Ξουθος)
ΞΥΝΟΦΡΩΝ (Ξυνόφρων, Ξυνοφρων)
ΟΔΙΟΣ (Οδιος)
ΟΔΥΣΣΕΥΣ (Οδυσσεύς, Οδυσσέας, Οδύσσεια, Οδυσσευς, Οδυσσεας, Οδυσσεια)
ΟΘΩΝ (Οθων, Οθωνας)
ΟΙΑΓΡΟΣ (Οίαγρος, Οιαγρος)
ΟΙΔΙΠΟΥΣ (Οιδίπους, Οιδιπους)
ΟΙΝΕΥΣ (Οινεύς, Οινευς)
ΟΙΝΟΜΑΧΟΣ (Οινομάχος, Οινομαχος)
ΟΙΝΟΠΙΔΗΣ (Οινοπίδης, Οινοπιδης)
ΟΙΝΟΠΙΩΝ (Οινοπίων, Οινοπιων)
ΟΙΣΤΡΟΣ (Οίστρος, Οιστρος)
ΟΛΥΜΠΟΣ (Ολυμπος)
ΟΛΥΝΘΙΟΣ (Ολύνθιος, Ολυνθιος)
ΟΝΑΣΙΑΣ (Ονασιάς, Ονασιας)
ΟΝΕΙΡΟΣ (Ονειρος)
ΟΝΗΣΙΛΟΣ (Ονήσιλος, Ονησιλος)
ΟΝΗΤΩΡ (Ονήτωρ, Ονητωρ)
ΟΝΟΜΑΚΛΗΣ (Ονομακλής, Ονομακλης)
ΟΠΙΤΗΣ (Οπίτης, Οπιτης)
ΟΡΘΑΙΟΣ (Ορθαίος, Ορθαιος)
ΟΡΜΕΝΟΣ (Ορμένος, Ορμενος)
ΟΡΟΙΔΟΣ (Οροίδος, Οροιδος)
ΟΡΤΙΛΟΧΟΣ (Ορτίλοχος, Ορτιλοχος)
ΟΡΦΕΥΣ (Ορφεύς, Ορφέας, Ορφευς, Ορφεας)
ΟΦΕΛΕΣΤΗΣ (Οφελεστής, Οφελεστης)
ΟΦΕΛΤΗΣ (Οφέλτης, Οφελτης)
ΟΨΙΜΟΣ (Οψιμος)
ΠΑΓΩΝΑ (Παγώνα, Παγόνα, Παγούνω, Παγωνα, Παγονα, Παγουνω)
ΠΑΙΩΝΕΙΟΣ (Παιώνειος, Παιωνειος)
ΠΑΛΑΙΜΩΝ (Παλαίμων, Παλαιμων)
ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ (Παλαιολόγος, Παλαιολογος)
ΠΑΛΑΜΗΔΗΣ (Παλαμήδης, Παλαμηδης)
ΠΑΛΛΑΣ (Πάλλας, Παλλας)
ΠΑΝ (Πάν, Πάννας, Πάνας, Παν, Παννας, Πανας)
ΠΑΝΔΑΡΟΣ (Πάνδαρος, Πανδαρος)
ΠΑΝΔΙΩΝ (Πανδίων, Πανδιων)
ΠΑΝΔΡΟΣΟΣ (Πάνδροσος, Πανδροσος)
ΠΑΝΔΩΡΟΣ (Πάνδωρος, Πανδωρος)
ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ (Πανσέληνος, Πανσεληνος)
ΠΑΝΤΑΖΗΣ (Πανταζής, Πανταζης)
ΠΑΝΩΡΑΙΑ (Πανωραία, Πανωραια)
ΠΑΠΠΟΣ (Πάππος, Παππος)
ΠΑΡΙΣ (Πάρις, Πάρης, Παρις, Παρης)
ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ (Παρμενίδης, Παρμενιδης)
ΠΑΡΣΕΝΙΑ (Παρσενία, Παρσενια)
ΠΑΣΙΘΕΑ (Πασιθέα, Πασιθεα)
ΠΑΣΙΦΑΗ (Πασιφάη, Πασιφαη)
ΠΑΤΡΟΚΛΗΣ (Πατροκλής, Πατροκλης)
ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ (Παυσανίας, Παυσανιας)
ΠΕΙΘΕΑΣ (Πειθέας, Πειθεας)
ΠΕΙΘΩ (Πειθώ, Πειθω)
ΠΕΙΣΑΝΔΡΟΣ (Πείσανδρος, Πεισανδρος)
ΠΕΙΣΙΣΤΡΑΤΟΣ (Πεισίστρατος, Πεισιστρατος)
ΠΕΛΑΣΓΟΣ (Πελασγός, Πελασγος)
ΠΕΛΙΑΣ (Πελίας, Πελιας)
ΠΕΛΟΨ (Πέλοψ, Πέλοπας, Πελοψ, Πελοπας)
ΠΕΝΘΕΑΣ (Πενθέας, Πενθεας)
ΠΕΡΔΙΚΑΣ (Περδίκας, Περδικας)
ΠΕΡΙΑΝΔΡΟΣ (Περίανδρος, Περιανδρος)
ΠΕΡΣΑΙΟΣ (Περσαίος, Περσαιος)
ΠΕΡΣΕΥΣ (Περσεύς, Περσέας, Περσευς, Περσεας)
ΠΗΡΩ (Πήρω, Πηρω)
ΠΙΓΡΗΣ (Πίγρης, Πιγρης)
ΠΙΤΘΕΥΣ (Πιτθεύς, Πιτθέας, Πιτθευς, Πιτθεας)
ΠΙΤΤΑΚΟΣ (Πιττακός, Πιττακος)
ΠΛΑΝΗΤΙΑΔΗΣ (Πλανητιάδης, Πλανητιαδης)
ΠΛΕΙΣΤΟΝΙΚΗΣ (Πλειστονίκης, Πλειστονικης)
ΠΛΕΙΩΝΗ (Πλειώνη, Πλειωνη)
ΠΛΗΘΩΝ (Πλήθων, Πληθων)
ΠΛΩΤΩ (Πλωτώ, Πλωτω)
ΠΟΘΗΤΟΣ (Ποθητός, Ποθητή, Ποθητος, Ποθητη)
ΠΟΛΕΜΑΡΧΟΣ (Πολέμαρχος, Πολεμαρχος)
ΠΟΛΥΓΝΩΤΗΣ (Πολυγνώτης, Πολυγνωτης)
ΠΟΛΥΔΑΜΑΣ (Πολυδάμας, Πολυδαμας)
ΠΟΛΥΔΑΜΝΕΙΑ (Πολυδάμνεια, Πολυδαμνεια)
ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ (Πολυδεύκης, Πολυδευκης)
ΠΟΛΥΔΩΡΗ (Πολυδώρη, Πολυδωρη)
ΠΟΛΥΚΑΣΤΗ (Πολυκάστη, Πολυκαστη)
ΠΟΛΥΚΛΕΙΤΟΣ (Πολύκλειτος, Πολυκλειτος)
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ (Πολυκράτης, Πολυκρατης)
ΠΟΛΥΜΕΡΟΣ (Πολύμερος, Πολυμερος)
ΠΟΛΥΜΗΔΗΣ (Πολυμήδης, Πολυμηδης)
ΠΟΛΥΝΟΗ (Πολυνόη, Πολυνοη)
ΠΟΣΕΙΔΩΝ (Ποσειδών, Ποσειδων)
ΠΡΑΞΙΘΕΑ (Πραξιθέα, Πραξιθεα)
ΠΡΑΞΙΤΕΛΗΣ (Πραξιτέλης, Πραξιτελης)
ΠΡΙΑΜΟΣ (Πρίαμος, Πριαμος)
ΠΡΩΤΑΓΟΡΑΣ (Πρωταγόρας, Πρωταγορας)
ΠΡΩΤΕΥΣ (Πρωτεύς, Πρωτέας, Πρωτευς, Πρωτεας)
ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΙΑ (Πρωτογένεια, Πρωτογενεια)
ΠΡΩΤΟΓΕΝΗΣ (Πρωτογένης, Πρωτογενης)
ΠΡΩΤΩ (Πρώτω, Πρωτω)
ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΣ (Πτολεμαίος, Πτολεμαιος)
ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ (Πυθαγόρας, Πυθαγορας)
ΠΥΘΕΥΣ (Πυθεύς, Πυθευς)
ΠΥΘΩΝ (Πύθων, Πυθων)
ΠΥΡΡΑ (Πύρρα, Πυρρα)
ΠΥΡΡΑΝΘΟΣ (Πύρρανθος, Πυρρανθος)
ΠΥΡΡΙΑΣ (Πυρρίας, Πυρριας)
ΠΥΡΡΙΜΑΧΟΣ (Πυρρίμαχος, Πυρριμαχος)
ΡΑΔΑΜΑΝΘΥΣ (Ραδάμανθυς, Ραδαμανθυς)
ΡΑΜΦΙΑΣ (Ραμφίας, Ραμφιας)
ΡΕΑ (Ρέα, Ρεα)
ΡΕΙΣΗΣ (Ρείσης, Ρεισης)
ΡΗΓΑΣ (Ρήγας, Ρηγας)
ΡΗΓΙΛΛΑ (Ρηγίλλα, Ρηγιλλα)
ΡΗΝΗ (Ρήνη, Ρηνη)
ΡΗΣΟΣ (Ρήσος, Ρησος)
ΡΗΤΟΡΙΟΣ (Ρητόριος, Ρητοριος)
ΡΙΑΝΟΣ (Ριανός, Ριανος)
ΡΙΖΟΣ (Ρίζος, Ριζος)
ΡΙΝΩΝ (Ρίνων, Ρινων)
ΡΙΧΑΡΔΟΣ (Ριχάρδος, Ριχαρδος)
ΡΟΒΕΡΤΟΣ (Ροβέρτος, Ροβερτος)
ΡΟΔΕΙΑ (Ροδεία, Ροδεια)
ΡΟΔΕΙΑΣ (Ροδειάς, Ροδειας)
ΡΟΔΟΛΦΟΣ (Ροδόλφος, Ροδολφος)
ΡΟΔΟΣ (Ρόδος, Ροδος)
ΡΟΔΟΧΡΟΥΣ (Ροδόχρους, Ροδοχρους)
ΡΟΙΚΟΣ (Ροικός, Ροικος)
ΡΟΛΑΝΔΗ (Ρολάνδη, Ρολανδη)
ΡΟΛΑΝΔΟΣ (Ρολάνδος, Ρολανδος)
ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΣ (Σακελλάριος, Σακελλάρης, Σακελλαριος, Σακελλαρης)
ΣΑΡΑΠΙΩΝ (Σαραπίων, Σαραπιων)
ΣΑΡΑΦΙΑΝΟΣ (Σαραφιανός, Σαραφιανος)
ΣΑΡΠΗΔΩΝ (Σαρπηδών, Σαρπηδων)
ΣΑΤΝΙΟΣ (Σάτνιος, Σατνιος)
ΣΕΙΛΗΝΟΣ (Σειληνός, Σειληνος)
ΣΕΙΡΙΟΣ (Σείριος, Σειριος)
ΣΕΜΕΛΗ (Σεμέλη, Σεμελη)
ΣΘΕΝΕΛΑΟΣ (Σθενέλαος, Σθενελαος)
ΣΘΕΝΙΔΑΣ (Σθενίδας, Σθενιδας)
ΣΙΒΥΛΑ (Σιβύλα, Σιβυλα)
ΣΙΔΗ (Σίδη, Σιδη)
ΣΙΚΕΛΗ (Σικέλη, Σικελη)
ΣΙΜΜΙΑΣ (Σιμμιάς, Σιμμιας)
ΣΙΜΩΝΙΔΗΣ (Σιμωνίδης, Σιμωνιδης)
ΣΙΣΥΦΟΣ (Σίσυφος, Σίσσυφος, Σισυφος, Σισσυφος)
ΣΚΑΜΩΝ (Σκάμων, Σκαμων)
ΣΚΕΥΟΦΥΛΑΚΑΣ (Σκευοφύλακας, Σκευοφυλακας)
ΣΚΙΠΙΩΝ (Σκιπίων, Σκιπιων)
ΣΚΙΡΩΝΙΔΗΣ (Σκιρωνίδης, Σκιρωνιδης)
ΣΚΟΠΑΣ (Σκόπας, Σκοπας)
ΣΚΟΠΕΛΙΑΝΟΣ (Σκοπελιανός, Σκοπελιανος)
ΣΜΙΧΙΑΣ (Σμιχιάς, Σμιχιας)
ΣΟΦΙΛΟΣ (Σόφιλος, Σοφιλος)
ΣΠΑΡΤΗ (Σπάρτη, Σπαρτη)
ΣΠΕΙΩ (Σπειώ, Σπειω)
ΣΠΕΥΣΙΠΠΟΣ (Σπεύσιππος, Σπευσιππος)
ΣΠΗΛΙΟΣ (Σπήλιος, Σπηλιος)
ΣΠΙΝΘΑΡΟΣ (Σπίνθαρος, Σπινθαρος)
ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ (Σταμούλης, Σταμουλης)
ΣΤΑΦΥΛΟΣ (Στάφυλος, Σταφυλος)
ΣΤΗΣΑΓΟΡΑΣ (Στησαγόρας, Στησαγορας)
ΣΤΗΣΙΧΟΡΟΣ (Στησίχορος, Στησιχορος)
ΣΤΙΛΠΩΝ (Στίλπων, Στιλπων)
ΣΤΡΑΒΩΝ (Στράβων, Στραβων)
ΣΤΡΑΤΟΚΛΗΣ (Στρατοκλής, Στρατοκλης)
ΣΤΡΑΤΤΙΣ (Στράττις, Στραττις)
ΣΥΝΟΔΗ (Συνοδή, Συνοδη)
ΣΥΝΟΔΙΝΟΣ (Συνοδινός, Συνοδινος)
ΣΥΡΜΟΥΛΑ (Συρμούλα, Σύρμω, Συρμουλα, Συρμω)
ΣΥΡΟΣ (Σύρος, Συρος)
ΣΦΟΔΡΙΑΣ (Σφοδριάς, Σφοδριας)
ΣΩΦΙΛΟΣ (Σώφιλος, Σωφιλος)
ΤΑΙΝΑΡΟΣ (Ταίναρος, Ταιναρος)
ΤΑΛΩΣ (Τάλως, Ταλως)
ΤΑΝΤΑΛΟΣ (Τάνταλος, Τανταλος)
ΤΑΫΓΕΤΗ (Ταϋγέτη, Ταϋγετη)
ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ (Τειρεσίας, Τειρεσιας)
ΤΕΙΣΙΑΣ (Τεισίας, Τεισιας)
ΤΕΚΤΑΙΟΣ (Τεκταίος, Τεκταιος)
ΤΕΚΤΩΝ (Τέκτων, Τέκτονας, Τεκτων, Τέκτονας)
ΤΕΛΑΜΩΝ (Τελαμών, Τελαμων)
ΤΕΛΑΥΓΗΣ (Τελαυγής, Τελαυγης)
ΤΕΛΕΣΙΛΛΑ (Τελέσιλλα, Τελεσιλλα)
ΤΕΛΕΣΤΗΣ (Τελέστης, Τελεστης)
ΤΕΛΕΣΤΩ (Τελέστω, Τελεστω)
ΤΕΡΠΑΝΔΡΟΣ (Τέρπανδρος, Τερπανδρος)
ΤΕΡΨΙΘΕΑ (Τερψιθέα, Τερψιθεα)
ΤΗΘΥ (Τήθυ, Τηθυ)
ΤΗΛΕΒΟΗΣ (Τηλεβόης, Τηλεβοης)
ΤΗΛΕΚΛΕΙΔΗΣ (Τηλεκλείδης, Τηλεκλειδης)
ΤΗΛΕΦΑΣΣΗ (Τηλέφασση, Τηλεφασση)
ΤΗΛΕΦΗ (Τηλέφη, Τηλεφη)
ΤΗΛΕΦΙΔΗΣ (Τηλεφίδης, Τηλεφιδης)
ΤΗΛΕΦΟΣ (Τήλεφος, Τηλεφος)
ΤΗΜΕΝΟΣ (Τήμενος, Τημενος)
ΤΗΡΕΑΣ (Τηρέας, Τηρεας)
ΤΗΡΩ (Τήρω, Τηρω)
ΤΙΜΑΓΟΡΑΣ (Τιμαγόρας, Τιμαγορας)
ΤΙΜΑΙΟΣ (Τιμαίος, Τιμαιος)
ΤΙΜΑΝΔΡΟΣ (Τίμανδρος, Τιμανδρος)
ΤΙΜΑΡΑΤΟΣ (Τιμάρατος, Τιμαρατος)
ΤΙΜΑΡΕΤΗ (Τιμαρέτη, Τιμαρετη)
ΤΙΜΟΚΛΕΙΑ (Τιμόκλεια, Τιμοκλεια)
ΤΙΜΟΛΕΩΝ (Τιμολέων, Τιμος, Τιμολεων, Τιμος)
ΤΙΜΟΣΘΕΝΗΣ (Τιμοσθένης, Τιμοσθενης)
ΤΙΜΟΧΑΡΗΣ (Τιμοχάρης, Τιμοχαρης)
ΤΙΜΩΝΙΔΗΣ (Τιμωνίδης, Τιμωνιδης)
ΤΟΛΜΑΙΟΣ (Τολμαίος, Τολμαιος)
ΤΟΛΜΗΔΗΣ (Τολμήδης, Τολμηδης)
ΤΡΙΠΤΟΛΕΜΟΣ (Τριπτόλεμος, Τριπτολεμος)
ΤΡΙΣΕΥΓΕΝΗ (Τρισεύγενη, Τρισευγενη)
ΤΡΟΦΩΝΙΟΣ (Τροφώνιος, Τροφωνιος)
ΤΡΥΓΩΝΑ (Τρυγώνα, Τρυγόνα, Τρυγωνα, Τρυγονα)
ΤΡΥΤΩΝ (Τρύτων, Τρίτων, Τρυτων, Τριτων )
ΤΥΝΔΑΡΗΣ (Τύνδαρης, Τυνδαρης)
ΤΥΡΙΜΜΑΣ (Τύριμμας, Τυριμμας)
ΤΥΡΤΑΙΟΣ (Τυρταίος, Τυρταιος)
ΤΥΦΩΝ (Τύφων, Τυφων)
ΤΥΦΩΝΗ (Τυφώνη, Τυφωνη)
ΤΥΧΙΟΣ (Τύχιος, Τυχιος)
ΥΑΓΝΙΣ (Υαγνις)
ΥΒΟΝΝΗ (Υβόννη, Υβοννη)
ΥΓΕΙΑ (Υγεία, Υγεια)
ΥΔΡΕΑ (Υδρέα, Υδρεα)
ΥΔΡΕΑΣ (Υδρεάς, Υδρεας)
ΥΛΛΟΣ (Υλλος)
ΥΛΟΤΗΣ (Υλότης, Υλοτης)
ΥΠΕΙΡΟΧΟΣ (Υπείροχος, Υπειροχος)
ΥΠΕΡΒΟΛΟΣ (Υπέρβολος, Υπερβολος)
ΥΠΕΡΕΙΑ (Υπέρεια, Υπερεια)
ΥΠΕΡΙΔΗΣ (Υπερίδης, Υπεριδης)
ΥΠΕΡΙΩΝ (Υπερίων, Υπεριων)
ΥΠΕΡΟΧΗ (Υπέροχη, Υπεροχη)
ΥΠΕΡΤΙΜΟΣ (Υπέρτιμος, Υπερτιμος)
ΥΨΙΠΥΛΗ (Υψίπυλη, Υψιπυλη)
ΦΑΕΘΩΝ (Φαέθων, Φαεθων)
ΦΑΙΔΙΜΟΣ (Φαίδιμος, Φαιδιμος)
ΦΑΙΔΩΝ (Φαίδων, Φαιδων)
ΦΑΙΣΤΙΟΣ (Φαίστιος, Φαιστιος)
ΦΑΛΑΡΙΣ (Φάλαρις, Φαλαρις)
ΦΑΛΕΑΣ (Φαλέας, Φαλεας)
ΦΑΝΙΑΣ (Φανιάς, Φανιας)
ΦΑΝΟΔΙΚΟΣ (Φανόδικος, Φανοδικος)
ΦΑΝΟΚΛΗΣ (Φανόκλης, Φανοκλης)
ΦΑΝΟΣΤΡΑΤΗ (Φανοστράτη, Φανοστρατη)
ΦΕΙΔΙΑΣ (Φειδίας, Φειδιας)
ΦΕΙΔΩΝ (Φείδων, Φειδων)
ΦΕΡΕΚΥΔΗΣ (Φερεκύδης, Φερεκυδης)
ΦΕΡΕΣΥΔΗ (Φερεσύδη, Φερεσυδη)
ΦΕΡΟΥΣΑ (Φερούσα, Φερουσα)
ΦΗΜΙΟΣ (Φήμιος, Φημιος)
ΦΗΜΟΝΟΗ (Φημονόη, Φημονοη)
ΦΘΙΑ (Φθία, Φθια)
ΦΙΛΑΙΝΙΣ (Φίλαινις, Φιλαινις)
ΦΙΛΕΥΣ (Φιλεύς, Φιλευς)
ΦΙΛΙΝΟΣ (Φιλίνος, Φιλινος)
ΦΙΛΙΣΚΟΣ (Φιλίσκος, Φιλισκος)
ΦΙΛΙΣΤΟΣ (Φίλιστος, Φιλιστος)
ΦΙΛΛΙΣ (Φίλλις, Φιλλις)
ΦΙΛΟΔΗΜΟΣ (Φιλόδημος, Φιλοδημος)
ΦΙΛΟΚΡΑΤΗΣ (Φιλοκράτης, Φιλοκρατης)
ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ (Φιλοκτήτης, Φιλοκτητης)
ΦΙΛΟΛΑΟΣ (Φιλόλαος, Φιλολαος)
ΦΙΛΟΜΗΛΑ (Φιλομήλα, Φιλομηλα)
ΦΙΛΟΞΕΝΟΣ (Φιλόξενος, Φιλοξενος)
ΦΙΛΟΠΟΝΟΣ (Φιλόπονος, Φιλοπονος)
ΦΙΛΟΣΤΡΑΤΟΣ (Φιλόστρατος, Φιλοστρατος)
ΦΙΛΩΤΑΣ (Φιλώτας, Φιλωτας)
ΦΙΛΩΤΕΡΑ (Φιλωτέρα, Φιλωτερα)
ΦΙΝΕΥΣ (Φινεύς, Φινευς)
ΦΙΝΤΙΑΣ (Φιντίας, Φιντιας)
ΦΙΝΤΥΣ (Φιντύς, Φιντυς)
ΦΟΙΝΙΞ (Φοίνιξ, Φοινιξ)
ΦΟΡΜΙΩΝ (Φορμίων, Φορμιων)
ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ (Φραγκίσκος, Φραντζής, Φραγκίσκη, Φραντζέσκα, Φρατζέσκα, Φρασκώ, Φρασκούλα, Φραγκισκος, Φραντζης, Φραγκισκη, Φραντζεσκα, Φρατζεσκα, Φρασκω, Φρασκουλα)
ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΗ (Φρειδερίκη, Φρειδερικη)
ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΟΣ (Φρειδερίκος, Φρειδερικος)
ΦΡΙΞΟΣ (Φρίξος, Φριξος)
ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ (Φροντίδας, Φροντιδας)
ΦΡΟΝΤΙΣ (Φροντίς, Φροντις)
ΦΡΥΝΗ (Φρύνη, Φρυνη)
ΦΡΥΝΙΧΟΣ (Φρύνιχος, Φρυνιχος)
ΦΥΛΑΡΧΟΣ (Φύλαρχος, Φυλαρχος)
ΦΥΛΕΥΣ (Φυλεύς, Φυλευς)
ΦΥΛΛΙΣ (Φυλλίς, Φυλλις)
ΦΥΛΩ (Φυλώ, Φυλω)
ΦΥΡΣΗ (Φύρση, Φυρση)
ΦΩΚΥΛΙΔΗΣ (Φωκυλίδης, Φωκυλιδης)
ΦΩΤΗΛΑΣ (Φωτήλας, Φωτηλας)
ΧΑΙΡΕΑΣ (Χαιρέας, Χαιρεας)
ΧΑΙΡΕΔΗΜΟΣ (Χαιρέδημος, Χαιρεδημος)
ΧΑΙΡΕΙΑΣ (Χαιρείας, Χαιρειας)
ΧΑΙΡΕΣΤΡΑΤΟΣ (Χαιρέστρατος, Χαιρεστρατος)
ΧΑΙΡΗΜΩΝ (Χαιρήμων, Χαιρημων)
ΧΑΛΚΩΝ (Χάλκων, Χαλκων)
ΧΑΡΙΔΗΜΟΣ (Χαρίδημος, Χαριδημος)
ΧΑΡΙΚΛΗΣ (Χαρικλής, Χαρικλης)
ΧΑΡΙΝΟΣ (Χαρίνος, Χαρινος)
ΧΑΡΜΙΔΗΣ (Χαρμίδης, Χαρμιδης)
ΧΑΡΜΟΣ (Χάρμος, Χαρμος)
ΧΑΡΩΝ (Χάρων, Χαρων)
ΧΕΙΛΩΝ (Χείλων, Χειλων)
ΧΕΙΡΩΝ (Χείρων, Χειρων)
ΧΕΛΙΔΟΝΑ (Χελιδόνα, Χελιδονα)
ΧΕΡΣΙΑΣ (Χερσιάς, Χερσιας)
ΧΕΡΣΙΦΡΩΝ (Χερσίφρων, Χερσιφρων)
ΧΙΜΑΙΡΑ (Χίμαιρα, Χιμαιρα)
ΧΙΟΝΗ (Χιόνη, Χιονη)
ΧΙΩΝ (Χίων, Χιων)
ΧΛΩΡΙΣ (Χλωρίς, Χλωρις)
ΧΟΙΡΙΛΟΣ (Χοίριλος, Χοιριλος)
ΧΡΥΣΗΙΣ (Χρυσηίς, Χρυσηις)
ΧΡΥΣΙΠΠΟΣ (Χρύσιππος, Χρυσιππος)
ΧΡΥΣΟΘΕΜΙΣ (Χρυσοθεμίς, Χρυσοθεμις)
ΧΡΥΣΟΚΟΜΗΣ (Χρυσοκόμης, Χρυσοκομης)
ΨΑΛΜΑΧΑΡΗ (Ψαλμαχάρη, Ψαλμαχαρη)
ΨΑΛΜΑΧΑΡΗΣ (Ψαλμαχάρης, Ψαλμαχαρης)
ΨΑΜΑΘΗ (Ψαμάθη, Ψαμαθη)
ΨΑΜΜΗΤΙΧΟΣ (Ψαμμήτιχος, Ψαμμητιχος)
ΩΓΥΓΗΣ (Ωγυγής, Ωγυγης)
ΩΓΥΓΙΑ (Ωγυγία, Ωγυγια)
ΩΚΑΛΕΙΑ (Ωκάλεια, Ωκαλεια)
ΩΚΕΛΟΣ (Ωκέλος, Ωκελος)
ΩΚΥΠΕΤΗ (Ωκυπέτη, Ωκυπετη)
ΩΚΥΡΡΟΗ (Ωκυρρόη, Ωκυρροη)
ΩΚΥΤΗΣ (Ωκυτής, Ωκυτης)
ΩΛΗΝΟΣ (Ωληνός, Ωληνος)
ΩΜΑΡΗΣ (Ωμαρής, Ωμαρης)
ΩΡΑΙΑ (Ωραία, Ωραια)
ΩΡΕΙΘΥΙΑ (Ωρειθυία, Ωρειθυια)
ΩΡΟΣ (Ωρος)
ΩΤΟΣ (Ωτος)
ΩΦΕΛΙΩΝ (Ωφελίων, Ωφελιων)

Στα Τρίκαλα ο Παπακωνσταντίνου για το βιβλίο του και το ΔΝΤ


Η παρουσίαση του βιβλίου »GAME OVER – Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ» του πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ Γιώργο Παπακωνσταντίνου, θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 17 Μαρτίου 2017, στις 19:30,στην αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου στο Δημαρχείο Τρικάλων. Τον συγγραφέα θα προλογίσει ο Ανδρέας Γιουρμετάκης (Δημοσιογράφος).
Για πρώτη φορά ένας από τους πρωταγωνιστές της ελληνικής κρίσης αφηγείται εκ των έσω τα συγκλονιστικά γεγονότα της  προσφυγής της Ελλάδας σε μηχανισμό στήριξης και της υπογραφής του πρώτου μνημονίου.
«Σε αντίθεση με πλειάδα βιβλίων που γράφτηκαν για την περίοδο αυτή, αυτό το βιβλίο δεν αποτελεί σύνθεση διηγήσεων άλλων. Είναι τι έζησα – η προσωπική μου μαρτυρία, η δική μου αλήθεια για την κρίση. Προσπάθησα να αποτυπώσω τα γεγονότα με όσο το δυνατόν πιο απλό και συμπυκνωμένο τρόπο, με βάση τις εμπειρίες μου, τις σημειώσεις μου και το αρχείο μου. Ξεκίνησα να γράφω από προσωπική ανάγκη απέναντι στον εαυτό μου και σε μια χούφτα ανθρώπων που, ενώ έδωσαν τα πάντα και κατάφεραν πολλά, λοιδορήθηκαν όσο λίγοι. Αλλά θέλω να πιστεύω ότι το τελικό αποτέλεσμα θα συμβάλει στην κατανόηση μιας κρίσης που ακόμα δεν έχει ξεπεραστεί, καθώς και στην τόσο αναγκαία σήμερα αυτογνωσία.»
Από τον πρόλογο του συγγραφέα
Πώς βρέθηκε η Ελλάδα στο χείλος του γκρεμού; Πώς πάρθηκαν κατόπιν οι μεγάλες αποφάσεις; Ποιες ήταν οι εναλλακτικές, υπήρχαν άλλες καλύτερες λύσεις; Γιατί, σε αντίθεση με άλλες χώρες, η Ελλάδα είναι ακόμα σε μνημόνιο, η κρίση είναι τόσο οδυνηρή κοινωνικά και η έκβασή της παραμένει αβέβαιη;
Για πρώτη φορά ένας από τους βασικούς πρωταγωνιστές απαντά σε αυτά τα ερωτήματα και αφηγείται άγνωστες συναντήσεις και πτυχές από όσα συζητήθηκαν και αποφασίστηκαν στην ελληνική κυβέρνηση, στα ευρωπαϊκά όργανα και αλλού. Πρόκειται για μία προσωπική αφήγηση, γραμμένη με γλώσσα συναρπαστική, που διαβάζεται σαν μυθιστόρημα και θα αποτελέσει μία σημαντική πρωτογενή πηγή πληροφόρησης για μία από τις πιο ταραγμένες περιόδους στην ιστορία του σύγχρονου ελληνικού κράτους.
Ο συγγραφέας
Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1961 και σπούδασε Οικονομικά στη Μεγάλη Βρετανία και στις ΗΠΑ, λαμβάνοντας το διδακτορικό του από το London School of Economics. Εργάστηκε στον ΟΟΣΑ στη Γαλλία και επέστρεψε στην Ελλάδα μετά από είκοσι χρόνια σπουδών και δουλειάς στο εξωτερικό. Εξελέγη βουλευτής το 2007, διετέλεσε εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ και ήταν επικεφαλής της λίστας του ΠΑΣΟΚ για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2009.Τον Οκτώβριο του 2009, ανέλαβε υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου και από τη θέση αυτή έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαχείριση της ελληνικής κρίσης. Είναι παντρεμένος και έχει δύο παιδιά.
ΕΝΕΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ.Χρήστος Κοντός 

Βαρουφάκης στον ΑΝΤ1: Να φοβάστε λιγότερο τη δραχμή από το κλείσιμο της αξιολόγησης


«Χειμαρρώδης» για μια ακόμη φορά ήταν ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης, μιλώντας στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1 και στον Νίκο Χατζηνικολάου.

Ο κ. Βαρουφάκης μίλησε για την εποχή του δημοψηφίσματος και το κλείσιμο των τραπεζών, επισημαίνοντας ότι γνώριζαν ότι θα συμβεί, αλλά έπρεπε να αντιδράσει η κυβέρνηση.

Κατηγόρησε τον Σόιμπλε ως υπαίτιο για το τρίτο μνημόνιο τονίζοντας ότι από την αρχή ήταν το σχέδιό του για να οδηγήσει την Ελλάδα στο Grexit.

Απαντώντας στο ερώτημα για το ενδεχόμενο να κατηγορηθεί για τους χειρισμούς του ως υπουργός οικονομικών, δήλωσε χαρακτηριστικά: «Ας με πάνε στο Ειδικό δικαστήριο αν “κοτάνε”. Θα είναι μεγάλη ευκαιρία να ακουστεί επιτέλους η αλήθεια».

Επιβίωση με θυμάρι: Σκοτώνει τα μικρόβια σε λιγότερο από μία ώρα – Πώς να το χρησιμοποιήσεις


Έχει την δύναμη να εξολοθρεύει τα μικρόβια εντός του χρονικού διαστήματος των εξήντα (60) λεπτών!
Οι κρητικοί από πολύ παλιά με θυμάρι έτριβαν τα ούλα τους για να θεραπεύσουν την ουλίτιδα. Τα τελευταία χρόνια κλινικές μελέτες το έχουν επιβεβαιώσει, οι αντιβακτηριακές και αντισηπτικές ιδιότητες του θυμαριού είναι όντως αποτελεσματικές για την οδοντική πλάκα την ουλίτιδα και την τερηδόνα.
Κάνοντας γαργάρες με αφέψημα θυμαριού λοιπόν για την ουλίτιδα την τερηδόνα και την οδοντική πλάκα ένα δυνατό αφέψημα θυμαριού στο μπάνιο μας είναι το άριστο γιατρικό για τους ρευματισμούς έγχυμα θυμαριού για να καταπραΰνουμε τα φουσκώματα της κοιλιάς να διευκολύνουμε την εντερική λειτουργία.
Το έγχυμα του θυμαριού είναι πολύ καλό για να βοηθήσουμε και να ενισχύσουμε την πέψη, για να θεραπεύσουμε την γαστρεντερίτιδα, για τα κρυώματα της κοιλιάς, για την διάρροια, για το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου -την γνωστή μας σπαστική κολίτιδα, για βαθιά εγκατεστημένες λοιμώξεις των πνευμόνων, για την βρογχίτιδα, για την λαρυγγίτιδα, για την φαρυγγίτιδα, για την αμυγδαλίτιδα, για τον κοκκύτη, την καταρροή, για την τόνωση του οργανισμού μας, για την εξάλειψη του άγχους, της ψυχικής και σωματικής εξάντλησης, της κατάθλιψης, της απάθειας, της αϋπνίας, για την τόνωση και βελτίωση της μνήμης.
Allspice. gr

Tuesday, March 14, 2017

Λάρισα.Σπουδαίος ο ρόλος της γυναίκας στην Αρχαία Ελλάδα

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΚΛΕΙΟΤΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΜΩΣ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΣΤΗ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΖΩΗ ΥΠΗΡΞΕ ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΗ


Παρωχημένη και ανυπόστατη η αντίληψη ότι οι γυναίκες στην Αρχαία Ελλάδα ήταν υποβαθμισμένες και απαξιωμένες στο επίπεδο των δούλων» ήταν το συμπέρασμα που βγήκε στη χθεσινή πολύ ενδιαφέρουσα εκδήλωση στο Διαχρονικό Μουσείο Λάρισας για τη νομική και οικονομική θέση της γυναίκας στην αρχαία Ελλάδα.
Η νομικός (τ. δικηγόρος - συμβολαιογράφος) Πολυξένη Τζόκα – Βαρδούλη ήταν η κεντρική εισηγήτρια της εκδήλωσης και ανέλυσε το θέμα παρουσιάζοντας πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα που ανέκυψαν μετά από μακροχρόνιες μελέτες της ίδιας. Επιχειρώντας μία σύγκριση ανάμεσα στις γυναίκες της Αθήνας και της Σπάρτης, τόνισε ότι οι γυναίκες της Σπάρτης ήταν σε πολύ καλύτερη θέση, κυρίως σε κοινωνικό και οικονομικό πεδίο. Οι Σπαρτιάτισσες, όπως και οι Αθηναίες δεν είχαν πολιτικά δικαιώματα, αποκ
λείονταν από την άμεση συμμετοχή στον δημόσιο βίο. Είναι αξιομνημόνευτο όμως τόνισε, το γεγονός ότι στη Θεσσαλία, την Ήπειρο, τη Μακεδονία και την Αιτωλία, οι γυναίκες είχαν μεγαλύτερη δικαιοπρακτική ικανότητα και μπορούσαν να γίνουν ακόμη και αρχηγοί ενός οίκου, ενός γένους ή ενός κράτους, ελλείψει ενήλικου άρρενα συγγενή.
«Στη Θεσσαλία, την εποχή των περσικών πολέμων, αναφέρεται ότι μετά τον θάνατο του Αντιόχου, ταγού της Φαρσάλου, άσκησε διακυβέρνηση για πολλά έτη η εταίρα του Θαργηλία. Επίσης στο βιβλίο του Αντωνίου Μπαμπάκου με τον τίτλο «Πράξεις κοινής διαθέσεως και άλλα συγγενή φαινόμενα κατά το δίκαιο της Αρχαίας Θεσσαλίας» αναφέρεται ότι, σε απελευθερωτική επιγραφή που βρέθηκε, γίνεται λόγος για Θεσσαλή γυναίκα ονόματι Κρατύλλη, η οποία προέβη με διαθήκη σε απελευθέρωση δούλων.
Στην Ήπειρο, στον οίκο των Μολοσσών, το 331 π.Χ., η Κλεοπάτρα, που ήταν κόρη του Μακεδόνα βασιλιά Φιλίππου του Β', ανέλαβε τη διακυβέρνηση του βασιλείου, μετά τον θάνατο του συζύγου της Αλεξάνδρου, ως επίτροπος του ανηλίκου τέκνου της. Σε επιγραφικές μαρτυρίες αναφέρεται και ως "θεωροδόκος", που σημαίνει υπεύθυνη για την υποδοχή των "θεωρών", δηλαδή των επισήμων απεσταλμένων για την παρακολούθηση των ιερών τελετών στο Κοινό των Ηπειρωτών.
Στην Αιτωλία βρέθηκε επιγραφή που καταγράφει μια γυναίκα της Ναυπάκτου, τη Λάνασσα ως «Ορφανοφύλακας», δηλαδή επίτροπος και διαχειριστής περιουσίας ορφανού τέκνου που ο πατέρας του σκοτώθηκε σε μάχη. Αυτό σημαίνει ότι η Λάνασσα απέκτησε το δημόσιο αυτό αξίωμα έπειτα από επιλογή του σώματος των πολιτών» πρόσθεσε επίσης η ομιλήτρια. Καταλήγοντας, υπογράμμισε ότι η αντίληψη ότι οι γυναίκες στην Αρχαία Ελλάδα ήταν υποβαθμισμένες και απαξιωμένες στο επίπεδο του δούλων, είναι παρωχημένη και ανυπόστατη. Παρότι λοιπόν, έχουν γραφεί πάρα πολλές μελέτες με αντικείμενο τη θέση και τον ρόλο της γυναίκας στην αρχαιότητα και δη στην κλασική εποχή, με συμπεράσματα πολλές φορές εκ διαμέτρου διαφορετικά έως αντιφατικά, είναι γεγονός ότι η γυναίκα στην Αρχαία Ελλάδα, (με τις σχετικές διαφοροποιήσεις από πόλη σε πόλη και στις διάφορες ιστορικές περιόδους) βίωνε την απαγόρευση της συμμετοχής στην πολιτική ζωή, προφανώς διότι αυτό εθεωρείτο το «ιδεώδες» στην ανδροκρατούμενη αρχαϊκή κοινωνία. Σε άλλες όμως περιοχές της αστικής, θρησκευτικής και κοινωνικής ζωής έπαιξε σπουδαίο ρόλο και αυτό αντικατοπτρίζεται ποικιλοτρόπως στον πλούτο των πάσης φύσεως αρχαιολογικών ευρημάτων και στον πλούτο της αρχαίας ελληνικής γραμματείας.
Στην έναρξη της εκδήλωσης χαιρετισμό απηύθυναν ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Λάρισας κ. Δημήτρης Κατσαρός, ο αντιπρόεδρος του Συμβολαιογραφικού Συλλόγου Εφετείου Λάρισας κ. Δημήτρης Παπαστεργίου, η προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων κ. Σταυρούλα Σδρόλια και ο πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων του Διαχρονικού Μουσείου Λάρισας Ιωάννης Σιούλας. Όπως επισημάνθηκε στη διάρκεια των χαιρετισμών, η διάλεξη της κ. Τζόκα Βαρδούλη εγκαινιάζει τον κύκλο διαλέξεων που προγραμματίζουν οι φίλοι του Διαχρονικού Μουσείου αλλά και τη συνεργασία με τους επιστημονικούς φορείς της πόλης. Ταυτόχρονα με την ομιλία, της κ. Π. Τζόκα Βαρδούλη, έγινε παρουσίαση οπτικού αρχαιολογικού υλικού από τον αρχαιολόγο, επίτιμο διευθυντή Αρχαιοτήτων του ΥΠ.ΠΟ Λεωνίδα Π. Χατζηαγγελάκη. Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με ξενάγηση στη σχετική ενότητα της έκθεσης από την αρχαιολόγο Στέλλα Κατακούτα.
Της Νατάσας Πολυγένη/  ΕΦ..ΕΛΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Λάρισας 


Ξενοδοχείο γυμνιστών στη Ρόδο ψάχνει για προσωπικό -Μισθός έως 1.300 ευρώ, απαγορεύεται το σεξ με πελάτες

Υπαλλήλους για την καλοκαιρινή σεζόν αναζητά ξενοδοχείο γυμνιστών στη Ρόδο. Σύμφωνα με αγγελία που δημοσιεύτηκε σε Ρωσικό site ξενοδοχείο γυμνιστών στη Ρόδο προσλαμβάνει προσωπικό για τη φετινή σεζόν με μισθούς που φτάνουν έως τα 1300 ευρώ το μήνα. 
Εκτός από τα τυπικά προσόντα που απαιτούνται για την κάθε θέση, απαραίτητη προϋπόθεση είναι  το προσωπικό να είναι ντυμένο και να μην κάνει…σεξ με τους πελάτες, σύμφωνα με την αγγελία.
Η αγγελία
Naturist Hotel Rhodes (hotel for nudists) is recruiting staff to work in season 2017
Period of work 20/04/2017 - 20/10/2017
Staff:
1. The maid with experience work- 10:00 AM 5 5 evening meals, accommodation free of charge. From 800-1200 depending on experience.
2. Waiter 3 people, knowledge of English. 10:00 works- 5 am 5 evening meals, accommodation free of charge. From 800-1200 depending on experience.
3. Assistant (female) to the kitchen in the kitchen 10:00 works- 5 am 5 evening. CP-from 800-1000 depending on opyta.Znanie English is not necessary, but need a Greek, even though the base.
4. Cook, first cook, male or female. From 1100-1300, depending on the experiment.
5. The assistant waiter driver, for distribution of products or customers. From 800-1000 depending on experience.
Requirements:
work experience, knowledge of English, basic Greek (desirable).
Knowledge of an additional European language bonus payment.
Staff only dressed strictly forbidden sex with the guests.
Bonuses:
Meals, accommodation free of charge.
All employees pay for health insurance pension (standard state package - ΙΚΑ).
Your CV with contact information and a photo. The CV indicate experience and references to previous work, possible responses, on emayl: cv@naturistangel.gr
Όλβιος  όστις  ιστορίας  έσχεν  μάθησιν.    ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ.

 Γιατί δεν χρησιμοποιούμε ελληνικές λέξεις ;
            Έχουμε τόσο ωραία και πλούσια γλώσσα, που είναι απορίας άξιο γιατί συνήθως χρησιμοποιούμε ξένες λέξεις και εκφράσεις στο καθημερινό μας λεξιλόγιο. (Γιατί έχει επικρατήσει η ιδεοληψία – και από τους δύο συνομιλητές - πως αν μεταχειριστούν την ξένη λέξη θα προκαλέσουν καλύτερη εντύπωση και ο λόγοςτους θα γίνει πιο πειστικός; Πρόκειται άραγε για σύμπλεγμα κατωτερότητας;)

            Θεωρούμε εκσυγχρονισμό την καθημερινή μας συνεννόηση σε αμερικανο-ελληνικά ή γαλλο-ελληνικά κλπ, διεκδικώντας παγκόσμια πρωτοτυπία.
            Ποιος άλλος λαός (του οποίου η γλώσσα διδάσκεται σε σχολεία και πανεπιστήμια του εξωτερικού) προσπαθεί να εξαφανίσει τον γλωσσικό του πλούτο;
            Και σ΄ αυτό (δυστυχώς) είμαστε μοναδικοί . . .
            Προτιμούμε, για παράδειγμα, να λέμε (και το χειρότερο, να γράφουμε!):
Πρεστίζ  αντί κύρος 
Καριέρα  αντίσταδιοδρομία 
Ίματζ  αντί εικόνα 
Σαμποτάζ   αντίδολιοφθορά 
Γκλάμουρ  αντί αίγλη / λάμψη 
Μίτινγ  αντί συνάντηση 
Κουλ  αντί ψύχραιμος 
Τιμ  αντί ομάδα 
Πρότζεκτ  αντί σχέδιο / μελέτη 
Ντιζάιν  αντί σχέδιο 
Τάιμινγκ  αντίσυγχρονισμός 
Σπόνσορα  αντίχρηματοδότης / χορηγός 
Τσεκάρω  αντί ελέγχω 
Μοντάρω  αντίσυναρμολογώ 
 Ρισκάρω  αντίδιακινδυνεύω 
Σνομπάρω  αντίπεριφρονώ / υποτιμώ
         Υπάρχουν εκατοντάδες παραδείγματα σαν κι αυτά. Τόσες υπέροχες ελληνικές λέξεις, μένουν στα γλωσσικά ερμάρια (ντουλάπια), γιατί ξεχάσαμε (κάποιοι ίσως δεν έμαθαν ποτέ), πώς και πού να τις χρησιμοποιούμε για να αποδώσουν τα νοήματαόπως πρέπει . . .
         Δυστυχώς το αρμόδιο Ελληνικό Υπουργείο, μαζί με το "Παιδαγωγικό Ινστιτούτο", όχι μόνο δεν ενδιαφέρονται για τη διατήρηση, με την κατάλληλη διδασκαλία της Ελληνικής γλώσσας, αλλά κάνουν τα πάντα για την διάβρωση της.
          Διαβάστε παρακάτω και θα καταλάβετε.
ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΑΛΛΑ ΚΡΑΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ TΟΥΣ και τι κάνει η Ελλάδα...
1. Ρωσία.
Διάταγμα του Προέδρου Πούτιν, το 2003, προβλέπει επιβολή αυστηρότατων προστίμων, σε όποιον τυχόν επιχειρήσει να χρησιμοποιήσει το Λατινικό αντί του Κυριλλικού αλφαβήτου.

2. Ιαπωνία και Κορέα.

Απαγορεύουν όχι μόνο την οποιαδήποτε αλλοίωση του αλφαβήτου τους, αλλά και την χρήση ξενόγλωσσων επιγραφών.

3. Κίνα.
Ίδρυσε ειδική Υπηρεσία των Υπουργείων Παιδείας και Πολιτισμού, που επιβάλλει στους διαφημιστές να μην χρησιμοποιούν λογοπαίγνια που διαφθείρουν την γλώσσα.

4. Ισπανία.
Απείλησε με αποχώρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αν η ΕΕ επέμενε στην υπόδειξη για την κατάργηση του 
"τήλδε",δηλαδή του τονικού τους σημείου, που μοιάζει με την δική μας (πρώην) περισπωμένη.

5. Γαλλία.
Ήδη προχωρά σε απο-αγγλισμό της γλώσσας της, διατηρεί μόνο της προερχόμενες από την Ελληνική γλώσσα και επιβάλλει διοικητικές κυρώσεις κατά των τυχόν χρησιμοποιούντων αγγλικούς κυρίως τίτλους σε πινακίδες, διαφημίσεις κ.λ.π.

6. Ισραήλ.

- Ιδρυσε από το 1948, την Ακαδημία της Εβραϊκής γλώσσας.
- Κατάφερε το1948 μετά από ….4.000!!! χρόνια  να επαναφέρει και επιβάλει τη  χρήση της αρχαίας - μέχρι τότε νεκρής -  Εβραϊκής γλώσσας.
- Για να εμπλουτίσουν το λεξιλόγιο τους με τις ονομασίες νέων φυτών, πραγμάτων, επιστημονικών όρων και δραστηριοτήτων, που δεν υπήρχαν στην αρχαία τους γλώσσα, δημιούργησαν νέες (εβραιογενείς) λέξεις.
- Κατέστησαν την ανανεωμένη, εμπλουτισμένη και ενισχυμένη αυτή γλώσσα τους, ενιαίο γλωσσικό όργανο εκπαιδεύσεως, διοικήσεως, αλλά και συγγραφής βιβλίων και δημοσιογραφίας, με αυστηρότατους ελέγχους και διαρκή εποπτεία, επιμελούμενοι την ορθή χρήση της.
 7. Ε Λ Λ Α Δ Α. Επεμβάσεις στην γλώσσα μας τα τελευταία 35 χρόνια.
α) Αν και δεν υλοποιήθηκε, αξίζει να καταγραφεί... Λέγεται ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ως Πρωθυπουργός το 1975, είχε καλέσει στο γραφείο του, τον Υπουργό Πολιτισμού Κ.Τσάτσο και τον επικεφαλής του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου Ευάγγ. Παπανούτσο και,μεταξύ άλλων, τους είπε ότι έπρεπε κάποια στιγμή να σκεφθούν το ενδεχόμενο να συνδυαστεί το Ελληνικό αλφάβητο με το λατινικό και να εξετασθεί και το θέμα της φωνητικής γραφής!!!! Τότε, όπως διέρρευσε αργότερα, σαν ελατήρια πετάχθηκαν επάνω οι δύο συνομιλητές του και του δήλωσαν, χωρίς περιστροφές,ότι παραιτούνται. Ο Καραμανλής απέσυρε το θέμα και ο Κ. Τσάτσοςαργότερα, αφηγήθηκε"Δεν πίστευα στα αυτιά μου"...
β) Το 1976 ο Υπουργός Παιδείας Γεώργιος Ράλλης, με εγκύκλιό του, αυθαίρετα και αντιδημοκρατικά, καταργεί την καθομιλουμένη απλή καθαρεύουσα και επιβάλλει την Δημοτική. Δεν αρκείται, όμως, σε αυτό και εισάγει την παράλληλη διδασκαλία της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσας με μετάφραση των διδασκομένων κειμένων εις την Δημοτική. Αργότερα, δηλώνει ότι αυτό ήταν το μεγαλύτερο και σοβαρότερο λάθος της πολιτικής του καριέρας. 
γ) Το 1981 επιβάλλεται από την Κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου με Υπουργό Παιδείας τον Ελευθέριο Βερυβάκη, το μονοτονικό, με τροπολογία, που αιφνιδίως προτάθηκε κοντά στα μεσάνυχτα, όταν η Βουλή των Ελλήνων, κατά την συνεδρίαση της 11-1-82 είχε περατώσει την συζήτηση και είχε ψηφίσει το ένα και μοναδικό άρθρο του Νόμου 1228, που αποτελούσε κύρωση της από 11-11-1981 πράξεως του Προέδρου της Δημοκρατίας "Περί εγγραφής μαθητών στα Λύκεια της Γενικής και επαγγελματικής Εκπαιδεύσεως" (με ακριβώς αυτόν τον τίτλο δημοσιεύτηκε στο Α τεύχος της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως). Από πόσους Βουλευτές ψηφίστηκε η τροπολογία αυτή; Κατά δήλωση του αείμνηστου Παν. Κανελλόπουλου, ο οποίος δεν ήταν παρών στην συνεδρίαση, αφού ουδείς γνώριζε πως η Κυβέρνηση θα εισήγαγε αιφνιδίως, προσκολλημένο σε άσχετο, επουσιώδη νόμο, τέτοιο μέγιστο εθνικό θέμα για συζήτηση, ψηφίστηκε από όχι από περισσότερους από τριάντα (30) βουλευτές... Αυτό επιβεβαιώνει και ο ποιητής και ακαδημαϊκός Νικηφόρος Βρεττάκος (στο ΕΘΝΟΣ την 8-5-1990). Παρατίθενται και οι αιτιολογίες της τροπολογίας.
1- Οι αρχαίοι έλληνες δεν χρησιμοποιούσαν στην γραφή τους τόνους και πνεύματα.
2- Οι μαθητές αφιερώνουν για την εκμάθηση τόνων και πνευμάτων περισσότερες από 6.000 διδακτικές ώρες.
3- Με την εφαρμογή του μονοτονικού θα προκύψει μείωση των δαπανών εκτυπώσεως και εκδόσεως των εφημερίδων και των βιβλίων, κατά 30%.
Όσον αφορά την πρώτη αιτιολογία είναι σωστή διότι οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν την μεγαλογράμματη γραφή, τα κεφαλαία.
Όσον αφορά την δεύτερη αιτιολογία, στερείται σοβαρότητος, επειδή οι 6.000 ώρες διδασκαλίας (κατά τον εισηγητή), χρειάζονται 27,5 χρόνια διδασκαλίας!
Η τρίτη αιτιολογία είναι βάσιμη, όσο και ειδεχθής. Οι μεγαλοεκδότες και οι παντοδύναμοι δημοσιογραφικοί οργανισμοί (τέταρτη εξουσία ή πρώτη;), αυξάνουν αισθητά τα κέρδη τους.

Monday, March 13, 2017

Ν. ΦΙΛΗΣ: Ο χωρισμός Εκκλησίας-Κράτους έχει ωριμάσει.Το άρθρο του στην Εφ. Συν


Το Σύνταγμα κατοχυρώνει την ελευθερία της συνείδησης. Συνεπώς κατοχυρώνει το δικαίωμα κάθε πολίτη να πιστεύει σε όποιον Θεό θέλει ή και να μην πιστεύει. Ωστόσο, όπως συμβαίνει και με άλλες συνταγματικές διακηρύξεις, η πραγματικότητα συχνά είναι διαφορετική, σε συνθήκες μάλιστα καθεστώτος «θρησκευόμενου Κράτους και πολιτευόμενης Εκκλησίας».
Η επικείμενη συνταγματική αναθεώρηση είναι αναγκαίο να προσδιορίσει τα βήματα μιας καθυστερούμενης εδώ και δεκαετίες αλλαγής στις σχέσεις Κράτους-Εκκλησίας. Το άρθρο 3 του Συντάγματος παράγει συγχύσεις, παρότι η αναφορά στην «επικρατούσα θρησκεία» ερμηνεύεται ως διαπιστωτική και όχι κανονιστική διάταξη.
Χρειάζεται πολιτική βούληση για να ρυθμιστούν εκκρεμότητες που συνιστούν αναχρονισμούς και συντελούν στη γενικότερη κρίση αξιών. Από την κρίση στην οποία έχουμε πέσει δεν θα βγούμε μόνο με οικονομικά προτάγματα.
Αλλωστε θεσμοί όπως η Εκκλησία, με τον τρόπο τους, συνετέλεσαν στη σημερινή κρίση. Να θυμηθούμε το σκάνδαλο του Βατοπεδίου που αποκαλύφθηκε λίγο πριν και επισήμως ξεσπάσει η οικονομική κρίση.
Ουδείς αναμάρτητος! Οπως η πολιτική εξουσία επιβάλλεται να προχωρήσει σε αυτοκριτική και ανατροπές, με πρώτο βήμα την κατάρρευση του δικομματισμού, έτσι και οι άλλες εξουσίες πρέπει να αντιληφθούν την ανάγκη της αυτοκριτικής. Αλλωστε ο Χριστός δεν είναι που μίλησε για μετάνοια;
Στα επίκαιρα ζητήματα τώρα. Η διδασκαλία των Θρησκευτικών, η καύση των νεκρών, η κατάργηση της βλασφημίας ως ποινικού αδικήματος, ο θρησκευτικός όρκος του ανωτάτου άρχοντα είναι επιβιώσεις αναχρονιστικές.
Για το μάθημα των Θρησκευτικών σημειώνω την απαίτηση της Ιεραρχίας για «συναπόφαση», κατά παράβαση μάλιστα ακόμη και του ισχύοντος Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος που προβλέπει συνεργασία (και όχι βέβαια συναπόφαση) με την Πολιτεία (άρθρο 2).
Ελπίζω ότι η εφαρμογή των νέων αναλυτικών προγραμμάτων, με τους «φακέλους των μαθητών» που θα διανεμηθούν με τη νέα χρονιά, θα δώσουν τη δυνατότητα στα Θρησκευτικά από ομολογιακό να γίνει μάθημα γνώσης των θρησκειών.
Επίσης έχει καθυστερήσει η ίδρυση ιδιωτικών αποτεφρωτηρίων, ώστε να παρακαμφθούν οι αντιδράσεις και να υλοποιηθεί η νομοθεσία για την καύση των νεκρών.
Κομβικά και ευαίσθητα ζητήματα που αποτελούν τον πυρήνα των εκκλησιαστικών αντιδράσεων είναι η εκκλησιαστική περιουσία και η μισθοδοσία των κληρικών. Χρειάζεται σχέδιο άμεσων μεσοπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων λύσεων.
Είναι περίεργο στη χώρα μας να μισθοδοτούνται 10.000 ιερείς έναντι 8.000 ιατρών του ΕΣΥ. Και κάθε χρόνο να ασκείται πίεση για νέους διορισμούς κληρικών που ικανοποιείται από την Πολιτεία παρά τη γενικότερη κατάσταση ουσιαστικού παγώματος διορισμών στο Δημόσιο και ειδικότερα στην εκπαίδευση.
Αν για την οικονομία υπάρχει το πραγματικό άλλοθι της τρόικας, για την εκκρεμότητα στις σχέσεις Εκκλησίας-Πολιτείας ποιο άλλοθι υπάρχει;
Τουλάχιστον η κυβέρνηση της Αριστεράς δεν πρέπει να υποκύψει σε ψηφοθηρικές λογικές. Πολύ περισσότερο που στην κοινωνία έχει ωριμάσει το αίτημα για τον σταδιακό χωρισμό Εκκλησίας-Κράτους, όπως έχει καταγραφεί στις δημοσκοπήσεις με ποσοστό άνω του 60%.
*Βουλευτής Α’ Αθηνών, μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ και τ. υπουργός Παιδείας.

Συμφωνία Ελλάδας - Ισραήλ για ναυτιλιακή συνεργασία.Άριστεςοι σχέσεις των 2 χωρών λέει ο Κουρουμπλής


Συμφωνία συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας - Ισραήλ για τις θαλάσσιες μεταφορές υπεγράφη το μεσημέρι της Δευτέρας (13.3.17) από τον Υπουργό Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, κ. Παναγιώτη Κουρουμπλή και την πρέσβη του Ισραήλ στην Αθήνα, κυρία Ιrit Ben-Abba.

Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση «οι διατάξεις της Συμφωνίας για τις Θαλάσσιες Μεταφορές αντανακλούν τις κύριες ελληνικές προτεραιότητες στον τομέα των θαλασσίων μεταφορών που, μεταξύ άλλων, θέτουν στο επίκεντρο την προστασία του ελληνικού πλοίου και του Έλληνα ναυτικού. Ειδικότερα, τα κύρια σημεία της υπογραφείσας Συμφωνίας εστιάζουν: α) στην ανεμπόδιστη πρόσβαση των πλοίων των δυο χωρών στα διεθνώς διακινούμενα φορτία, υπό καθεστώς ελεύθερου και θεμιτού ανταγωνισμού, (β) στην παροχή αμοιβαίων διευκολύνσεων σε πλοία και ναυτικούς και την υποστήριξη σε όλους τους τομείς των ναυτικών που επιβαίνουν σε πλοία των δύο χωρών, (γ) στη διευκόλυνση εγκατάστασης ναυτιλιακών εταιριών των δυο χωρών στο έδαφος του άλλου κράτους, (δ) στην προώθηση της συνεργασίας των χωρών για την εξάλειψη των εμποδίων στον τομέα των διεθνών θαλάσσιων μεταφορών και (ε) στην διμερή τεχνική συνεργασία επί ναυτιλιακών θεμάτων, μέσω της σύστασης Κοινής Επιτροπής στην οποία θα συμμετέχουν εκπρόσωποι των ναυτιλιακών διοικήσεων των δυο χωρών.»

Στον χαιρετισμό του ο κ. Κουρουμπλής «αναφέρθηκε στην προστιθέμενη αξία της υπογραφείσας Συμφωνίας, η οποία επιβεβαιώνει με τον πιο εμφατικό τρόπο τις άριστες σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών, ενισχύει περαιτέρω το σταθερό και αξιόπιστο νομικό πλαίσιο για τις μεταξύ τους θαλάσσιες μεταφορές, και αποτελεί ορόσημο για την περαιτέρω ανάπτυξη και εμβάθυνση των διμερών ναυτιλιακών σχέσεων, λαμβάνοντας υπόψη το σημαντικό οικονομικό και γεωπολιτικό ρόλο των δύο χωρών στην Ανατολική Μεσόγειο».

Από την πλευρά της η πρέσβης του Ισράηλ δήλωσε ότι η συμφωνία αντικατοπτρίζει την κοινή βούληση των δύο χωρών για την ενίσχυση των διμερών ανταλλαγών σε πολλαπλούς τομείς και πρόσθεσε «το Ισραήλ και η Ελλάδα έχουν εδώ και χρόνια σχέσεις στη ναυτιλία, ενώ οι λιμένες του Πειραιά, της Χάιφα και του Αστόντ πάντοτε ήταν σημαντικοί προορισμοί για τα εμπορεύματα». Υπογράμμισε ακόμα ότι «η συμφωνία θα εδραιώσει την ναυτιλιακή συνεργασία μας, ενώ η δημιουργία διμερούς ομάδας εργασίας θα προωθήσει την περαιτέρω ενίσχυση της».

Το ΒΗΜΑ. gr

Φίλης: Πήρα πολλούς σταυρούς στο Συνέδριο γιατί η Αριστερά θέλει διαχωρισμό Εκκλησίας-κράτους 17/10/2016


«Αποφασίζει η Πολιτεία, δεν συναποφασίζουμε με κανέναν», είπε ο υπουργός για τα Θρησκευτικά 

Στην πεποίθηση του κόσμου της Αριστεράς πως πρέπει να γίνουν βήματα στην κατεύθυνση του διαχωρισμού κράτους –εκκλησίας, απέδωσε τα υψηλά ποσοστά με τα οποία εξελέγη στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ ο υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης.

«Πρώτα-πρώτα δεν θέλουμε κόντρα και δεν είναι κόντρα με την εκκλησία. Είναι διατύπωση διαφορετικών απόψεων στη βάση γνωστών, προγραμματικών, θέσεων δικών μας και στη βάση γνωστών θέσεων της εκκλησίας. Δεν έγινε γι’ αυτό τον λόγο κάποια αντιπαράθεση και πιστεύω ούτε από τη μεριά της εκκλησίας έχει κάποιο τέτοιο χαρακτήρα η διατύπωση», ανέφερε χαρακτηριστικά μιλώντας στον realfm 97,8 ο κ. Φίλης.

Στο ερώτημα αν σε αυτό το πεδίο έχει εκτονωθεί η κατάσταση ο υπουργός Παιδείας απάντησε: «Είναι σίγουρο ότι ο κόσμος της Αριστεράς έχει επί χρόνια γαλουχηθεί και πολιτικά πειστεί ότι πρέπει να γίνουν βήματα σε αυτό που ονομάζεται διαχωρισμός της εκκλησίας από το κράτος. Αυτό είναι γνωστό, είναι προγραμματική θέση της Αριστεράς κι εδώ και στην Ευρώπη και παντού, όπου έχει ανέβει αριστερό κόμμα, έχει προωθήσει βήματα. Πρέπει να διευκρινίσουμε τι εννοούμε, ποιοι είναι οι ρόλοι εκατέρωθεν, καμία αντίρρηση. Αυτό το στοιχείο πιστεύω ναι ήταν «παρών» στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ και καθόρισε σε μεγάλο βαθμό και την υποστήριξη που υπήρξε και προς το πρόσωπό μου, αλλά συνολικότερα στην πορεία ενός αριστερού κόμματος σε συνθήκες διακυβέρνησης. Διότι αυτό είναι το μείζον που συζητήσαμε στο συνέδριο».

Στο ερώτημα αν η κυβέρνηση έχει υποχωρήσει στο θέμα των θρησκευτικών ο κ. Φίλης απάντησε: «Οχι. Δεν έχει υποχωρήσει. Προφανώς, όπως είπε και ο πρωθυπουργός στη Βουλή, η εφαρμογή των νέων προγραμμάτων θα γίνει εφέτος και θα αξιολογηθούν στο τέλος του χρόνου που θα δοθούν τα νέα βιβλία. Τη χρονιά αυτή το υλικό που συνοδεύει τη διδασκαλία των νέων προγραμμάτων των θρησκευτικών είναι πλούσιο και περιλαμβάνει ανάμεσα στα άλλα τα βιβλία τα οποία εμείς, ως κυβέρνηση, διανείμαμε το καλοκαίρι. Αυτό είναι σαφές. Θέλουμε να υπάρξει μία συνεννόηση στο ζήτημα αυτό; Βεβαίως, αλλά η συνεννόηση προϋποθέτει διάλογο και διάλογος έγινε και μπορεί να γίνει και ξανά διάλογος. Δεν σημαίνει αμφισβήτηση του κριτηρίου “ποιος αποφασίζει”. Κι αποφασίζει η Πολιτεία δεν συναποφασίζουμε με κανέναν».

Και τόνισε: «Είναι, κατά τη γνώμη μου, ένα πλαίσιο σχέσεων που δεν βοηθά ούτε την εκκλησία, ούτε την Πολιτεία. Αν βγούμε από την κρίση και μπορούμε να βγούμε με σταθερά βήματα που αφορούν την οικονομία, δεν μπορούμε να επιστρέψουμε σε νοοτροπίες, ιδεολογίες, σχέσεις εξουσίας που προϋπήρχαν της κρίσης και οδήγησαν τη χώρα σε αυτή την κρίση. Αυτό είναι πολύ σημαντικό».

wibiya widget