Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΠΙΘΕΤΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ
Μετά το Χριστός Ανέστη έχουμε μια αναβάθμιση της τουρκικής επιθετικότητας και του συστηματικού τρόπου τους που μας σπρώχνει σε πολύ δυσάρεστα γεγονότα. Η κλιμάκωση των γεγονότων ξεκινά από την εποχή της φαινομενική απόπειρας πραξικοπήματος των λεγόμενων Γκιουλενιστών και την άφιξη στην Ελλάδα των 8 Τούρκων στρατιωτικών.
Όπως έχω γράψει και σε παλαιότερα άρθρα, επειδή δεν έχουμε τα μέσα για να γνωρίζουμε τα πραγματικά γεγονότα και τις αιτίες τους, τα συμπεραίνουμε εκ του αποτελέσματος. Στην προκειμένη περίπτωση το πογκρόμ διώξεων στην Τουρκία, με την δικαιολογία της συμμετοχής στο «πραξικόπημα», έδωσε την ευκαιρία στον Ερντογάν να εξουδετερώσει τους πολιτικούς του αντιπάλους, αλλά και να δημιουργήσει στρατό απόλυτα αφοσιωμένο σε αυτόν.
Σημειολογικά θα πρέπει να πάμε πιο πίσω στο χρόνο και να δούμε την εποχή που έχτισε το παλάτι με τα 1000 δωμάτια και χρησιμοποιείται ως προεδρικό μέγαρο. Η κατασκευή, το κόστος και η χλιδή, δεν είναι τίποτα άλλο από την έκφραση προς τα έξω της τουρκικής δύναμης και του άγχους που έχει ο Ερντογάν να παραμείνει στην ιστορία ως ο νέος Κεμάλ που θα κάνει την Τουρκία τις ΗΠΑ της Μέσης Ανατολής. Σημειωτέο ότι οι εξελίξεις στην Συρία ευνοούν απόλυτα τα σχέδιά του και ένα από αυτά είναι η μακροχρόνια κατοχή του Αφρίν με την δικαιολογία του κουρδικού. Η τακτική αυτή είναι δοκιμασμένη στην Κύπρο και να είστε σίγουροι ότι θα την εφαρμόσει και στην περίπτωση της Συρίας.
Δεν γνωρίζουμε τι είχε πει στον Ερντογάν ο Πρωθυπουργός για τους 8 πριν αναλάβει η Ελληνική Δικαιοσύνη, αλλά το περιστατικό έγινε μεγάλο αγκάθι στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις. Από την άλλη πλευρά η αμετροέπεια του Υπουργού Εθνικής Αμύνης με τα «Μολών λαβέ» κτλ δίνει την ευκαιρία στους τούρκους να κλιμακώνουν τις επιθετικές τους ενέργειές.
Ας θυμηθούμε μερικά πρόσφατα γεγονότα. Στις 13 Φλεβάρη γίνεται απόπειρα βύθισης του σκάφους του λιμενικού στα Ίμια. Οι τούρκοι δεν έκαναν τυχαία την ενέργεια. Λίγα 24ωρα πριν, ο αρχηγός των Τουρκικών Ε.Δ Ακάρ δήλωνε ότι «η Τουρκία έχει την ισχύ να διεξάγει στρατιωτική επιχείρηση στο Αφρίν και ταυτοχρόνως στο Αιγαίο και πως η χώρα είναι αποφασισμένη να διαφυλάξει τα δικαιώματα και τα συμφέροντά της σε όλες τις θάλασσές της». Μετά ο Ερντογάν δηλώνει «Να μην κάνουν το λάθος βήμα σε Κύπρο και Αιγαίο» και έπεται η επίθεση στο σκάφος του Λιμενικού.
Είναι προφανής η συστηματική προσπάθεια έκφρασης ισχύος και εξαναγκασμού της Ελλάδας σε ενέργειες που δεν θα ήθελε και δεν την συμφέρουν και αυτό το γνωρίζει πολύ καλά η Τουρκία. Στη συνέχεια έχουμε την σύλληψη των δύο στρατιωτικών στον Έβρο. Ένα γεγονός που ήταν σύνηθες στα προηγούμενα χρόνια και από τις δύο πλευρές, αλλά τώρα εξελίσσεται σε θρίλερ. Στην προκειμένη περίπτωση η Τουρκία με την τακτική της κράτησης για τόσο καιρό χωρίς την απαγγελία καμιάς κατηγορίας θέλει να δείξει την δύναμή της και ότι μπορεί να καταπατά τις διεθνείς συνθήκες που η ίδια έχει υπογράψει. Οι Έλληνες στρατιωτικοί είναι αιχμάλωτοι χώρας του ΝΑΤΟ στο οποίο συμμετέχει και η Ελλάδα. Η αιχμαλωσία θα συνεχιστεί άγνωστο για πόσο καιρό και ίσως μέχρι να αναγκαστεί η Ελλάδα να υποκύψει στις τουρκικές αξιώσεις.
Η Τουρκία παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κάνει συστηματικά. Κομπάζει ο Ερντογάν για απαγωγές γκιουλενιστών σε διάφορες χώρες, 18 τον αριθμό, από τις Τουρκικές μυστικές υπηρεσίες. Δεν είδαμε καμιά ιδιαίτερη αντίδραση από Ευρωπαίους και Αμερικανούς. Και δεν προλαβαίνει να περάσει το Πάσχα και έχουμε το επεισόδιο στην νήσο Ρω. Να θυμηθούμε ότι εκεί κυμάτιζε η Ελληνική σημαία που την πρόσεχε η γνωστή Κυρά της Ρω. Δεν είχαμε τα παλιά χρόνια κανένα σοβαρό πρόβλημα από τους Τούρκους και σήμερα φτάσαμε στο σημείο να έχουμε αρκετά χαμηλή πτήση τούρκικου ελικοπτέρου και την αναχαίτησή του από την Ελληνική φρουρά στο νησί, που δεν υπήρχε όμως επί εποχής Κυράς της Ρω. Να σημειωθεί ότι η νήσος Ρω είναι Δυτικά του Καστελόριζου γύρω στα 5 χιλιόμετρα με ότι αυτό υπονοεί για την Τουρκική τακτική.
Μετά το επεισόδιο, ο Ακάρ δηλώνει ότι θέλει το Αιγαίο θάλασσα ειρήνης, αλλά χωρίς τετελεσμένα στο Αιγαίο και στην Κύπρο. Αμφισβητεί δηλαδή την ελληνική κυριαρχία που παραχωρήθηκε στην Ελλάδα με την συνθήκη των Παρισίων του Οκτωβρίου 1947.
Ανέφερα τα παραπάνω γεγονότα γιατί όπως καταλαβαίνετε η Τουρκία επιχειρεί μια κλιμάκωση της έντασης από την οποία δεν έχει να χάσει τίποτα. Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά. Διάφοροι αναλυτές στα κανάλια λένε ότι η Τουρκία δοκιμάζει την ετοιμότητα των Ελληνικών Ε.Δ., ότι η Τουρκική οικονομία δεν πάει καλά και ότι έχει σοβαρότερα προβλήματα στην Συρία με τους Κούρδους. Ναι με όλα αυτά, αλλά μη ξεχνάμε ότι η Τουρκία έχει μεγάλη παραγωγή, έχει λαό που περνά δύσκολα στα βάθη της Ανατολίας και δεν θα του στοιχίσει τίποτα ένας πόλεμος. Έχει και αρκετά δυναμικά εθνικιστικά κινήματα που βλέπουν ως εχθρό τους την Ελλάδα και όχι τους ομόθρησκους τους Κούρδους.
Μετά από κάθε προκλητική ενέργεια που κάνει η Τουρκία, θέτει συστηματικά το ζήτημα της κυριαρχίας στο Αιγαίο και τα νησιά του. Με αυτόν τον τρόπο εγγράφει υποθήκες σε μελλοντικές διαπραγματεύσεις που υπολογίζει να γίνουν για την κυριαρχία στο Αιγαίο. Αν δούμε με προσοχή την αλληλουχία των γεγονότων της Τουρκικής επιθετικότητας θα διαπιστώσουμε ότι σκοπός της είναι τελικά η σύγκρουση έστω και για λίγες ώρες. Αυτό θα έχει για εμάς ανυπολόγιστες συνέπειες και αυτό το γνωρίζει η Τουρκία. Εκτός των σοβαρών προβλημάτων με τον τουρισμό, την επιστράτευση και το κόστος σε ζωές και υλικό θα συρθούμε σε διεθνή διαπραγμάτευση όπου εκεί δεν θα είμαστε διεκδικητές αλλά αμυνόμενοι. Και απέναντί μας δεν θα έχουμε μια Τουρκία, αλλά και τους εμπορικούς εταίρους της που θα μετρήσουν σοβαρά να χάσουν μια τεράστια αγορά έναντι της δικής μας ασημαντότητας. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα.
Όπως είπα και στην αρχή του άρθρου μου, η ρητορική του Καμένου ήταν παντελώς λάθος από την αρχή της θητείας του ως ΥΕΘΑ. Μερικές φορές απορούσα αν έχει σύμβουλο τον Μπαρουφάκη με την θεωρεία του περί παιγνίων. Όποιος φαντάζεται τέτοια παίγνια, στην προκειμένη περίπτωση το παιχνίδι είναι μηδενικού αθροίσματος γιατί όσα εμείς θα χάσουμε οι Τούρκοι θα κερδίσουν. Η γνωστή προσέγγιση Ρωσίας Τουρκίας υποδεικνύει και μια αλλαγή στο Τουρκικό δόγμα. Βλέπουμε να δημιουργείται μια συνεχόμενη φιλορωσική ζώνη στην Ανατολική Μεσόγειο από Μόσχα μέχρι Δαμασκό. Αν το συνδυάσουμε αυτό με την Τουρκική επιθετικότητα που ως αποτέλεσμα είχε την αναστολή των εργασιών εξόρυξης φυσικού αερίου στην Κύπρο και την πολύ πιθανή κλιμάκωση και στην Ελλάδα, οι παραγωγή φυσικού αερίου μπλοκάρεται με άμεσο όφελος της Ρωσίας που πουλάει αέριο στην Δυτική Ευρώπη. Η προσπάθεια δηλαδή μιας εναλλακτικής πηγής για την ενεργειακή αυτάρκεια της Ευρώπης αποτυγχάνει με τις τουρκικές μεθοδεύσεις.
Δεν ξέρω πόσο έτοιμοι είμαστε να αντιμετωπίσουμε τα δύσκολα και εύχομαι να μην είμαστε αυτό που φαίνεται. Όμως στο θέμα του έμψυχου δυναμικού υπάρχουν κατά τη γνώμη μου ζητήματα και θα πρέπει να τα δούμε ως κράτος το συντομότερο. Αυτά τα 19 δις που έχει μαζέψει η κυβέρνηση από το ξεζούμισμα του Έλληνα πολίτη με στόχο να παίξει πολιτικά παιχνίδια με την επανεκλογή της, θα ήταν σκόπιμο αυτή τη στιγμή να τα διέθετε για την αμυντική μας θωράκιση. Είχαμε μια ευκαιρία να κυριαρχήσουμε στο Αιγαίο αν κατασκευάζαμε πολλά υπερσύγχρονα υποβρύχια στο ναυπηγείο Σκαραμαγκά όπως αυτά τα δυο τρία που φτιάχτηκαν, αλλά οι λανθασμένες πολιτικές και τα κομματικά συμφέροντα σταμάτησαν την παραγωγή τους. Κάτι ανάλογο έχει γίνει και με άλλους τομείς της ισχνής μας πολεμικής βιομηχανίας. Ίσως θα καταλάβατε ότι με διακατέχει μια ανησυχία για το μέλλει γενέσθαι, αλλά οι ανησυχίες είναι πραγματικές και ελπίζω να μας βοηθήσει άλλη μια φορά ο Θεός της Ελλάδας.
ΓΠ
