Έφυγε από τη ζωή ο «μετρ» του μπουζουκιού Γιάννης Πολυκανδριώτης

Έφυγε από τη ζωή ένας από τους τελευταίους μετρ του μπουζουκιού, ο Γιάννης Πολυκανδριώτης, γιος του αείμνηστου ρεμπέτη Θεόδωρου Πολυκανδριώτη και αδελφός του πολύ γνωστού συνθέτη Θανάση Πολυκανδριώτη.

Ο Γιάννης Πολυκανδριώτης γεννήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 1946.

Οι λάτρεις του είδους στην Αθήνα της εποχής εκείνης, τον θυμούνται με κοντό παντελονάκι να παίζει γύρω στα 1954-’56 μπουζούκι στο πάλκο, πλάι στον πατέρα του, στον «Παράδεισο», μαζί με τον Στράτο Παγιουμτζή και τον Παναγιώτη Μιχαλόπουλο.

Για πρώτη φορά, έπαιξε επαγγελματικά το 1958-’59 στην «Ψάθα», στο Αιγάλεω, με τον Πρόδρομο Τσαουσάκη και την Ανθούλα Αλιφραγκή.

Αργότερα, ακολούθησαν η «Λουζιτάνια», ο «Κήπος του Αλλάχ», ο «Περιβόλας» και το «Καν Καν».

Το 1962, κάνει και την πρώτη του εμφάνιση, εκτός Αθηνών.

«Ήρθε και με ζήτησε από τον πατέρα μου ο Μανώλης Αγγελόπουλος για να με πάρει μαζί του στη Θεσσαλονίκη.

»Δεν είχα ακόμα δικό μου μπουζούκι, αυτό όμως δεν στάθηκε εμπόδιο», είχε δηλώσει.

«Ήταν για μένα – έλεγε – κάτι το ασύλληπτο να φύγω από την Αθήνα, μόνος μου, και να βρεθώ στην ορχήστρα του Αγγελόπουλου, με την Αννούλα και τον Βασίλη Βασιλειάδη στο ακορντεόν».

Παράλληλα, ο ίδιος έπαιξε και στη σκηνή του θεάτρου, δίπλα σε γνωστούς ηθοποιούς της εποχής, όπως τη Ρένα Βλαχοπούλου, τη Μάρω Κοντού, τον Κώστα Καρρά, τον Σταύρο Παράβα και τον Σωτήρη Μουστάκα.

Από το 1996 κατοικούσε μόνιμα με την οικογένειά του στο Λονδίνο και είχε δημιουργήσει τη σχολή «Νέα Γενιά της Διασποράς».

Σε αυτήν, τα Ελληνόπουλα που έμεναν στην Αγγλία διδάσκονταν την τέχνη του μπουζουκιού και της ελληνικής μουσικής παράδοσης.

Ιστορικό ρεκόρ για τις ελληνικές εξαγωγές – Έσπασαν το φράγμα των 30 δισ. ευρώ

Νέο ιστορικό ρεκόρ κατέγραψαν οι Ελληνικές εξαγωγές το 2018, επιβεβαιώνοντας τη δυναμική που έχει αναπτύξει ο κλάδος τα τελευταία χρόνια.

Ειδικότερα, σύμφωνα με ανάλυση του Πανελλήνιου Συνδέσμου Εξαγωγέων και του Κέντρου Εξαγωγικών Ερευνών και Μελετών (ΚΕΕΜ), επί των προσωρινών στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ, οι εξαγωγές συμπεριλαμβανομένων των πετρελαιοειδών αυξήθηκαν με διψήφιους ρυθμούς και έσπασαν το φράγμα των 30 δισ. ευρώ, φθάνοντας στα 33,42 δισ. ευρώ, αύξηση 15,7% σε σχέση με το 2017 και τα 22,15 δισ. ευρώ μη συμπεριλαμβανομένων των πετρελαιοειδών, ήτοι αύξηση 10,7% σε σχέση με το 2017.

«Αρχίζει τώρα μία νέα εποχή μετά την έξοδο της χώρας μας από τα μνημόνια, και υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα υπάρξουν αρνητικές γεωπολιτικές εξελίξεις μεγάλης έκτασης στην ευρύτερη περιοχή, οι ελληνικές εξαγωγές αναμένεται να καταγράψουν νέο ιστορικό ρεκόρ το 2019.

»Πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουν πως η επένδυση στην εξωστρέφεια είναι μονόδρομος για την οικοδόμηση μιας βιώσιμης οικονομίας, η οποία θα παράγει σταθερά πλεονάσματα.

»Περισσότερες εξαγωγές σημαίνει περισσότερες και καλύτερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας.

»Καθίσταται πλέον επιτακτική η παροχή κινήτρων για την τόνωση της εγχώριας παραγωγής προκειμένου να εξορθολογιστεί περαιτέρω το εμπορικό ισοζύγιο» δήλωσε η κυρία Χριστίνα Σακελλαρίδη, πρόεδρος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Εξαγωγέων.

Ειδικότερα, σύμφωνα με ανάλυση του Πανελληνίου Συνδέσμου Εξαγωγέων και του Κέντρου Εξαγωγικών Ερευνών και Μελετών (ΚΕΕΜ), επί των προσωρινών στοιχείων της ΕΛ-ΣΤΑΤ, οι εξαγωγές, συμπεριλαμβανομένων των πετρελαιοειδών, το Δεκέμβριο του 2018 μειώθηκαν κατά 74,7 εκατ. ευρώ ή κατά -2,8% και ανήλθαν στα 2,57 δισ. ευρώ από 2,65 δισ. ευρώ τον αντίστοιχο μήνα του 2017.

Ανοδικά κινήθηκαν οι εξαγωγές χωρίς να συμπεριλαμβάνονται τα πετρελαιοειδή.

Συγκεκριμένα, ενισχύθηκαν κατά 17,2 εκατ. ευρώ ή κατά 1% και έφθασαν στα 1,81 δισ. ευρώ από 1,79 δισ. ευρώ.

Συνολικά για το 2018 (Ιανουάριος – Δεκέμβριος), οι εξαγωγές αυξήθηκαν κατά 4,54 δισ. ευρώ ή κατά 15,7% και ανήλθαν σε 33,42 δισ. ευρώ από 28,88 δισ. ευρώ.

Χωρίς τα πετρελαιοειδή οι εξαγωγές αυξήθηκαν στα 22,15 δισ. ευρώ από 20,01 δισ. ευρώ, δηλαδή κατά 2,14 δισ. ευρώ ή κατά 10,7%.

Οριακά ανοδικά κινήθηκαν οι εισαγωγές το Δεκέμβριο του 2018, οι οποίες αυξήθηκαν κατά 7,7 εκατ. ευρώ ή κατά 0,2% και ανήλθαν σε 4,27 δισ. ευρώ έναντι 4,26 δισ. ευρώ κατά τον ίδιο μήνα του έτους 2017.

Εξαιρουμένων των πετρελαιοειδών, οι εισαγωγές αγαθών διαμορφώθηκαν στα 3,09 δισ. ευρώ από 3,05 δισ. ευρώ, δηλαδή ενισχύθηκαν κατά 44 εκατ. ευρώ ή κατά 1,4%.

Οι εισαγωγές για το 2018 (Ιανουάριος – Δεκέμβριος) αυξήθηκαν κατά 4,78 δισ. ευρώ ή κατά 9,5%, με τη συνολική τους αξία να διαμορφώνεται στα 55,13 δισ. ευρώ έναντι 50,35 δισ. ευρώ κατά το 2017. Εξαιρουμένων των πετρελαιοειδών, οι εισαγωγές αυξήθηκαν στα 39,60 δισ. ευρώ από 38,49 δισ. ευρώ, δηλαδή κατά 1,1 δισ. ευρώ ή κατά 2,9%.

Ως αποτέλεσμα των παραπάνω κινήσεων, το εμπορικό έλλειμμα αυξήθηκε τον Δεκέμβριο του 2018 κατά 82,4 εκατ. ευρώ, ή κατά 5,1%, στα -1,7 δισ. ευρώ από -1,61 δισ. ευρώ τον αντίστοιχο μήνα του 2017.

Χωρίς τα πετρελαιοειδή, το εμπορικό έλλειμμα αυξήθηκε στα -1,28 δισ. ευρώ από -1,25 δισ. ευρώ, δηλαδή κατά 26,8 εκατ. ευρώ, ή κατά 2,1%.

Συνολικά για το 2018 (Ιανουάριος – Δεκέμβριος) το εμπορικό έλλειμμα αυξήθηκε οριακά κατά 238,4 εκατ. ευρώ ή κατά 1,1%, στα -21,71 δισ. ευρώ από -21,47 δισ. ευρώ το 2017.

Χωρίς τα πετρελαιοειδή, το εμπορικό έλλειμμα μειώθηκε στα -17,45 δισ. ευρώ από -18,48 δισ. ευρώ, δηλαδή κατά 1,03 δισ. ευρώ, ή κατά -5,6%.

ΕΓΚΛΗΜΑ Tι είπε η 19χρονη που βιάστηκε από τον Αλβανό φονιά της Τοπαλούδη (βίντεο)

Να σταθεί ξανά στα πόδια της προσπαθεί η 19χρονη, η οποία έπεσε θύμα βιασμού από τον Αλβανό, που κατηγορείται για τον θάνατο της Ελένης Τοπαλούδη, και έναν Ρομά.

«Τους έλεγα συνέχεια «σταματήστε, δεν θέλω», αλλά εκείνοι δε σταματούσανε και ο Αλβανός «μου έλεγε πέντε λεπτά ακόμα, πέντε λεπτά ακόμα», δηλώνει η νεαρή κοπέλα μιλώντας στο Star.

Περιγράφοντας τον εφιάλτη που έζησε, λέει πως ήταν πολύ τρομαγμένη και ζαλιζόταν.

«Δεν σκεφτόμουν και πολύ καθαρά», εξομολογείται.

Όταν κατάφερε να ξεφύγει, λέει πως την απείλησαν ότι «θα ξαναγίνει αυτό», ενώ σοκαρισμένη περιγράφει πως από εκείνη τη φρικτή βραδιά που έζησε, της έχουν μείνει τα χαστούκια και το ξύλο, που της είχαν ρίξει οι δύο νεαροί.

Το ξέσπασμά της για τον θάνατο της Ελένης Τοπαλούδη

«Ντροπή του που δεν παραδέχεται τα λάθη του, ντροπή του γιατί σκότωσε την κοπέλα και ντροπή του επίσης γιατί δεν έχει τα κότσια να παραδεχτεί το λάθος του.

»Αυτό δεν τον κάνει άντρα αυτό τον κάνει έναν αλήτη», δηλώνει οργισμένη, σχολιάζοντας την απολογία του Αλβανού, στην οποία ισχυρίστηκε ότι δεν σκότωσε την Ελένη Τοπαλούδη.

«Θέλω να τιμωρηθούν, αυτό μόνο τίποτα άλλο για να μην περάσει και άλλη κοπέλα το ίδιο που πέρασα και εγώ», αναφέρει η 19χρονη.

Μάλιστα, όπως λέει, όταν έμαθε ότι ο Αλβανός κατηγορείται για τον φόνο της άτυχης κοπέλας τρόμαξε πολύ.

«Σκέφτηκα ότι αυτό θα μπορούσε να συμβεί και σε μένα και ότι ήμουνα πάρα πολύ τυχερή που δεν μου έτυχε κάτι αντίστοιχο κάτι παρόμοιο», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Δείτε το VIDEO

Χάρτη με την Τουρκία διχοτομημένη ανάρτησε ο ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο

Έχει παγώσει η κοινή γνώμη στην Τουρκία από χάρτη που ανάρτησε στο Twitter ο Μάικ Πομπέο, ο οποίος την απεικονίζει διχοτομημένη.

Το πιο ενδιαφέρον στον εν λόγω χάρτη είναι ότι δεν εμφανίζονται διχοτομημένη στο Κουρδιστάν, όπως θα ανέμενε κανείς, αλλά στη Μικρά Ασία.

Στον χάρτη που ανάρτησε ο Αμερικανός ΥΠΕΞ η Τουρκία είναι διχοτομημένη στη γραμμή της μέγιστης προέλασης του ελληνικού στρατού το 1922.

Το θέμα έγινε πρωτοσέλιδο «χτύπημα» στην τουρκική εφημερίδα Hürriyet, η οποία αναρωτιέται: «Από πού προέκυψε αυτός ο χάρτης».

Δείτε την είδηση στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας

Το δημοσίευμα της Hürriyet επικεντρώνεται στην ανάρτηση στο Twitter που έκανε ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάικ Πομπέο.

Σε αυτή απεικονίζεται ένας παγκόσμιος χάρτης όπου ξεχωρίζουν, με μπλε χρώμα, οι χώρες, οι οποίες τάχθηκαν υπέρ του Χουάν Γκουάιντο στη Βενεζουέλα.

Στον εν λόγω χάρτη η Τουρκία εμφανίζεται διχοτομημένη.

Σκανδαλώδης χάρτης

Για το ίδιο θέμα, η εφημερίδα Karar σχολιάζει ότι ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ προκάλεσε «έντονη διαμάχη» δημοσιεύοντας στο Twitter ένα «σκανδαλώδη χάρτη» που δείχνει την Τουρκία χωρισμένη στα δύο.

Εάν προσέξετε καλύτερα τον χάρτη είναι σαν να δείχνει τη Μικρά Ασία και την Κωνσταντινούπολη, μαζί με την ανατολική Θράκη, να ανήκουν στην Ελλάδα.

Επίσης, η Τουρκία «χάνει» την Αντιόχεια και την Αλεξανδρέττα (επαρχία Χατάι), που επιστρέφονται στη Συρία.

Τι συμβαίνει με τη Χατάι

Η Επαρχία Χατάι ήταν γνωστή στην οθωμανική περίοδο ως σαντζάκι της Αλεξανδρέττας και είχε μικτό πληθυσμό.

Τουρκόφωνο, αραβόφωνο, σουνίτες μουσουλμάνοι, Αλεβίτες, και του Έλληνες της Αντιόχειας.

Μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο με τη συνθήκη της Άγκυρας ενσωματώθηκε στη Συρία που αποτελούσε προτεκτοράτο υπό γαλλική εντολή.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των γαλλικών Αρχών, η σύσταση του πληθυσμού της επαρχίας το 1936 ήταν:

39% σουνίτες Τούρκοι.

28% Αλεβίτες (αραβόφωνοι και τουρκόφωνοι).

11% Αρμένιοι.

10% σουνίτες Άραβες.

8% Έλληνες της Αντιόχειας.

Η κυβέρνηση της Τουρκίας έθεσε το θέμα στην Κοινωνία των Εθνών διεκδικώντας την επαρχία με την επονομασία Χατάι (σε αναχρονιστική αναφορά στους Χετταίους που σύμφωνα με την κεμαλική προπαγάνδα της εποχής θεωρούνταν πρόγονοι των Τούρκων).

Με κόκκινο χρώμα απεικονίζεται η επαρχία Χατάι

Το 1937, σε μια προσπάθεια να βελτιώσει τις σχέσεις της με την Τουρκία ενόψει του αναμενόμενου πολέμου στην Ευρώπη, η Γαλλία παραχώρησε αυτονομία στην επαρχία.

Επίσης επέτρεψε την εγκατάσταση εκεί Τούρκων πολιτών που η Τουρκία ισχυριζόταν ότι είχαν εγκαταλείψει τις εστίες τους μετά τον Α’ Παγκόσμια πόλεμο.

Το 1938 διεξήχθησαν εκλογές και η βουλή της επαρχίας ανακήρυξε την ανεξαρτησία της Δημοκρατίας του Χατάι υπό γαλλο-τουρκική συγκηδεμονία με πρόεδρο τον Ταϋφούρ Σοκμέν, βουλευτή της τουρκικής βουλής.

Ένα χρόνο μετά, το 1939, διεξήχθηκε δημοψήφισμα που οδήγησε στην προσάρτηση της επαρχίας στην Τουρκία.

Το γεγονός αυτό οδήγησε σε κυβερνητική κρίση στη Συρία και παραίτηση του προέδρου Χασίμ αλ-Ατασί.

Η Συρία διεκδικεί τη Χατάι

Μετά την ανεξαρτησία της το 1946 η Συρία συνέχισε να διεκδικεί την επαρχία Χατάι, τουλάχιστον μέχρι το 2009 που επιχειρήθηκε προσέγγιση ανάμεσα στις κυβερνήσεις του Μπασάρ αλ Άσαντ και του Ταγίπ Ερντογάν.

Οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) στις σημαίες τους έχουν τον χάρτη της Συρίας με την επαρχία Χατάι συριακό έδαφος.

Οι Τούρκοι τρέμουν ότι υπάρχει διεθνής συνωμοσία οι Κούρδοι να πάρουν το λιμάνι της Αλεξανδρέττας.

Ο μεγαλύτερος φόβος

Ο χάρτης του Μάικ Πομπέο το πιθανότερο είναι να πρόκειται για ένα λάθος, αλλά «επιβεβαιώνει» τον μεγάλο φόβο των Τούρκων.

Ο οποίος είναι ότι μια ημέρα οι Έλληνες θα επιστρέψουν στη Μικρά Ασία και θα τους απωθήσουν από εκεί που ήρθαν.

Tribune.

Ο 23χρονος Τρικαλινός που ανέδειξε την υπεραιωνόβια γέφυρα του Ληθαίου 133 χρόνια μετά

Γράφει η

 Λέλα Κατεχάκη 

Επέζησε από τους πολέμους, είναι όμορφη, θαυμαστή, μοναδική στο είδος της και χιλιοφωτογραφημένη.

Ο λόγος για την κεντρική, ιστορική, μεταλλική γέφυρα του Ληθαίου ποταμού, στο κέντρο των Τρικάλων.

Κατασκευάστηκε το 1886 από Γάλλους μηχανικούς, υποδηλώνοντας και στα Τρίκαλα εκείνης της εποχής, την κυριαρχία του σιδήρου. Ένωσε τις απέναντι όχθες, στην καρδιά της πόλης. Από πάνω της έχουν περάσει άνθρωποι, καταστροφές, αγάπες, μίση, χαρές, λύπες, εξεγέρσεις, αιώνες.

Πριν λίγες μέρες, μια φωτογραφία της υπεραιωνόβιας ντίβας των Τρικάλων, δημιουργία του 23χρονου Τρικαλινού φωτογράφου, Αλέξανδρου Μπότα, πήρε την πρώτη θέση, στον διεθνή διαγωνισμό φωτογραφίας του photocrowd.com, ανάμεσα σε 1087 συμμετοχές απ΄όλο τον κόσμο. Θέμα του διαγωνισμού: «Λήψεις κάτω από γέφυρες». Η προσωπική ματιά του Αλέξανδρου Μπότα τον οδήγησε να φωτογραφήσει την 133 χρονών γέφυρα, ως Γέφυρα της Επικοινωνίας…

•     Από την μαύρη εικόνα στην 1η θέση διεθνή διαγωνισμού φωτογραφίας

Ο  Αλέξανδρος Μπότας παραχώρησε αποκλειστική συνέντευξη στοtrikalanews.gr λίγο μετά την βράβευσή του. Του ζητήσαμε να μιλήσει για τα πρώτα του βήματα στην φωτογραφία, την προσωπική του φωτογραφική ματιά, τον ρόλο της φωτογραφίας ως Τέχνης στις μέρες μας και φυσικά για την ιστορική γέφυρα των Τρικάλων.

Ο νεαρός φωτογράφος, κατάγεται από τον Παλαιόπυργο Τρικάλων, είναι απόφοιτος του τμήματος «Η Τέχνη της Φωτογραφίας» του Ι.Ε.Κ του Δήμου Βόλου και ασχολείται πλέον, επαγγελματικά με την φωτογραφία.

Η αγάπη του για αυτή, ξεκίνησε  πριν από 4  χρόνια, όταν ήρθε τυχαία σε επαφή με μια φωτογραφική μηχανή ενός φίλου του.

«Το αποτέλεσμα της πρώτης μου λήψης ήταν αυτό που με ταρακούνησε και με «κόλλησε» στον κόσμο της φωτογραφίας, διότι εν αγνοία μου, έχοντας την μηχανή σε χειροκίνητη λειτουργία, είχα αποτυπώσει μια μαύρη εικόνα. Από τότε, δεν σταμάτησα μέχρι σήμερα να διαβάζω και να ψάχνω τον μαγικό κόσμο της», είπε.

Στην ερώτηση, τι είναι για εκείνον, η Τέχνη της φωτογραφίας, απάντησε:

«Είναι τρόπος έκφρασης και αποτύπωση ιδεών, σκέψεων και συναισθημάτων. Δεν έχει να κάνει με το τι φωτογραφίζεις, αλλά γιατί και πώς θέλεις να το φωτογραφήσεις».

Τι μπορεί να προσφέρει η φωτογραφία ως μορφή Τέχνης σήμερα, σε ένα κόσμο που αντιμετωπίζει κοινωνικο-οικονομικά προβλήματα, τον ρωτήσαμε: «Η Τέχνη της φωτογραφίας, είναι πάνω απ΄όλα μια προσωπική αναζήτηση. Ανέκαθεν προσέφερε όχι μόνο την ευχαρίστηση της αποτύπωσης της στιγμής, αλλά ένα τρόπο διαφυγή και δημιουργίας, που είτε είσαι επαγγελματίας, είτε ερασιτέχνης, σε βοηθά ψυχολογικά να ξεφύγεις από την ρουτίνα της καθημερινότητας» απάντησε και δεν παρέλειψε να σημειώσει: «Δυστυχώς, οικονομικά και επαγγελματικά, η φωτογραφία δεν αντιμετωπίζεται συχνά ως μορφή Τέχνης. Το μεγαλύτερο ποσοστό είναι μπερδεμένοι και λόγω της χρήσης των κινητών τηλεφώνων».

Σχετικά με την πρώτη θέση που πήρε σε ένα διεθνή διαγωνισμό φωτογραφίας, είπε: «Η χαρά και ικανοποίησή μου είναι πραγματικά τεράστια. Όχι τόσο, λόγω των κόπων, υπομονής και τεράστιας προσπάθειας, αλλά λόγω ότι κατάφερα να αποδώσω αυτό που ήθελα από την δική μου οπτική και αυτή η ματιά βρήκε ανταπόκριση».

•    Η Γέφυρα της Επικοινωνίας

Στην ερώτηση, τι σημαίνει για εκείνον η ιστορική γέφυρα του Ληθαίου ποταμού και τι είχε στο μυαλό του ως έμπνευση όταν την φωτογράφησε για τον διαγωνισμό, ο νεαρός φωτογράφος, απάντησε: «Είναι ένα αρχιτεκτονικό στολίδι των Τρικάλων, ένα από τα πιο όμορφα σημεία της πόλης, ειδικά στη δύση του ήλιου και την νύχτα που είναι φωτισμένη.

Η φωτογραφία μου ήταν προσπάθεια αρκετών ημερών. Σκεφτόμουνα πώς θα μπορούσα να αποτυπώσω μεταφορικά, το μήνυμα: Η γέφυρα της Επικοινωνίας.

Έμεινα ώρες κάτω από την γέφυρα με την μηχανή στηριγμένη στο τρίποδο, περιμένοντας να ανάψουν τα φώτα. Όταν δυο περαστικοί, στάθηκαν ακριβώς την κορυφή της για να ανταλλάξουν μερικές κουβέντες, τότε, πριν πατήσω το κλικ, ψιθύρισα: «το κάδρο μου ολοκληρώθηκε»! Είχα το νερό, το φως, την γέφυρα, την επικοινωνία των ανθρώπων. Τα πάντα όπως τα ήθελα!».

Τον ρωτήσαμε για το προσωπικό στοιχείο που θέλει να δίνει στις φωτογραφίες του και ο  23χρονος Τρικαλινός φωτογράφος, απάντησε: «Κάθε λήψη, είναι στηριγμένη σε μια έμπνευση που συμπεριλαμβάνει σημασιολογικές πινελιές. Μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις».

Στην ερώτηση, πώς σκέφτεται το μέλλον του στην φωτογραφία, τόνισε: «Δεν επαναπαύομαι με αυτή την πρώτη διάκριση, διότι για μένα η φωτογραφία δεν είναι ένας διαγωνισμός, αλλά τρόπος ζωής και ένα ταξίδι δίχως τελειωμό».