Μελβούρνη: "Νά πως έζησα 50 χρόνια στην Αυστραλία" Βιβλίο,Ιωσήφ Παπαδόπουλος

Ένα πολύ μικρό απόσπασμα από το
βιβλίο του Ιωσήφ Παπαδόπουλου:

.......) Καθώς οι μέρες πλησίαζαν,τόσο και πιο πολύ σκεφτικός
γινόμουν.Άραγε,τι με περίμενε εκεί στην Αυστραλία ;...
Το αφεντικό, μου έλεγε συνεχεια : "....Εκεί στην Αυστραλία έχει μεγάλα
οικόπεδα για περιφράξεις...τη δουλειά την ξέρεις θα κάνεις χρυσές δουλειές..."
.... Όλα αυτά σκεφτόμουν ,και όλα μέσα μου ήταν μπερδεμένα....
Στο αφεντικό μου του είπα αν δεν μου αρέσει θα γυρίσω πίσω και να
μου βαστάει το πόστο μου στη δουλειά...
.... Στο αφεντικό μου δεν ξαναγύρισα,τον Ολυμπιακό δεν τον είδα ξανά να
παίζει στο γήπεδο Καραϊσκάκη,την Αθήνα Την αποθύμησα σαν τρελός,το καλοκαίρι της Αττικής το αναζήτησα σ΄όλα τα καλοκαίρια της Αυστραλίας...
Το ψωμί της ξενιτιάς δεν ήταν πικρό,αλλά σαν την φραντζόλα του φούρνου
του κ. Σπύρου στην Αθήνα δεν ήταν.Στη μικρή εντεκάχρονη Μαρία ,την κόρη της κ. Μαρίνας,που της υποσχέθηκα πως θα γυρνούσα με μια μεγάλη κούρσα και θα
την παντρευόμουν,δε γύρισα.... Τα δέκα χρόνια μόνο που θα καθόμουν στην Αυστραλία,έγιναν σχεδόν πενήντα,και ακόμα συνεχίζω να βρίσκομαι στη Μελβούρνη...
.... Την Ελλάδα την αγάπησα πολύ και την αγαπώ. Τα τρία χρόνια που έζησα
στην Αθήνα ,ήταν πολύ φτωχά και μου φάνηκανσαν αιώνες αλλά ήταν τα καλύτερα της ζωής μου....
.... Άφησα την Ελλάδα δεκαεννιά χρονών.Για να έχω τη (τιμή)να αποχωριστώ την
γλυκειά μου πατρίδα,έπρεπε να πληρώσω 151 δραχμές.Τόσο μου κόστισε να πω αντίο στην πατίδα μου,σε όσους αγαπούσα και στο παρελθόν μου !..

ΦΩΤΗΣ ΠΙΚΟΥΛΑΣ ,σύντομα θα ακούτε τα τραγούδια του..

Μια ζωή στην ξενητιά ο Φώτης Πίκουλας και μια ζωή γράφει στίχους... Την ώρα που ψήνει τα πατατόψαρα στο "Φίς εντ  τσίπς" του Μπέντιγκο -150 χιλιόμετρα έξω απο τη Μελβούρνη στο μυαλό του καλπάζουν, σαν.. άγρια άλογα, αμέτρητοι στίχοι...Γράφει για την ιδιαίτερη πατρίδα του ,την Κόρινθο,για τους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας ("..ο Δίας μ έστειλε στη γή για να σας τραγουδήσω..") του Λονδίνου,για τους καυμούς της ζωής τους έρωτες και της ξενητιάς..

Και τώρα χάρη στο συνθέτη κ.Γιαννόπουλο σε λίγο καιρό οι στίχοι του θα ερμηνεύονται απο γνωστούς τραγουδιστές της Ελλάδας..

Στις φωτογραφίες ο Φωτης Πίκουλας στο μαγαζί του στο Μπέντιγκο, μας δείχνει στον υπολογιστή του την προσπάθεια που κάνει ο κ Γιαννόπουλος με το γνωστό τραγουδιστη Θανάση Κομνηνό να δώσουν "σάρκα και οστά" στις εμπνεύσεις του Φώτη...

Περισσότερες λεπτομέρειες  όταν πλησιάζει το τέλος του δίσκο του...

Παναγίώτης και Βαρβάρα Ιωαννου ,μας μιλούν για τα παλιά και τα τωρινά της Μελβούρνης

Πρωταγωνιστούν για πολλές 10ετίες στη Μελβούρνη κια κόμα είναι ακμαιότατοι και υπέρδραστήριοι.

Σας μιλούμε για τον Παναγιώτη Ιωάννου  και τη Βαρβάρα Αθανασίου- Ιωάννου.

Ο Παναγιώτης απο τη 10ετία του 70 συμμετείχε στα θεατρικά σχηματα  στη Μελβούρνη.

Η Βαρβάρα, ασχολήθηκε με την παιδεία και με ομάδα εκπαιδευτικών προώθησε τα Ελληνικά στη δημόσια εκπαιδευση της Αυστραλίας ενω κέιμενό τους που αναφέρεται στα άσχημα της τηλεόρασης δημοσιεύεται στα αναγνωστικά της Ελλάδας.

 Η Βαρβάρα τα τελευταία χρόνια διαθέτει χρόνο και πνεύμα για την προώθηση  θεμάτωνπου ενδιαφέρουν  τις Ελληνίδες - και όχι μόνο- της Αυστραλίας μέσα απο το Σύλλογο που ίδρυσε με το πρωτότυπο  όνομα
"Φούντ φορ θώουτ",(Τροφή για το Πνεύμα).. Το τί ακριβως οργανώνουν θα μας τα πεί σύντομα σε βίντεοταινία.

Συνέντευξη θα σας παρουσιάσουμε βέβαια και απο τον Παναγιώτη ο οποίος είναι ιδιαίτερα γνωστός στη Μελούρνη για τα φιλοολυμπιακά του αισθήματα ..εξ ού και τα κόκκινα που σχεδόν πάντα φορά.

Αυστραλία- ομογενής δικαστής:«Μετάνιωσα που ο ρατσισμός με έκανε να ντρέπομαι για την ελληνική καταγωγή μου»

Ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η ομιλία του ομογενή δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Βικτώριας, Αιμίλιου Κύρου, κατά την παρουσίαση του αυτοβιογραφικού βιβλίου του με τίτλο «Αιμίλιο να με λες» στο Ελληνικό Μουσείο της Μελβούρνης.Βοσκός ο πατέρας του, Γιάννης, εγκατέλειψε το σχολείο σε ηλικία οκτώ ετών και η μητέρα του Στεργιανή, που εργαζόταν στο βαμβάκι και στα καπνά, άφησε το σχολείο μόλις εννέα ετών.Η καταγωγή τους ήταν από το χωριό Σφυκιά Ημαθίας και στην Αυστραλία μετανάστευσαν μαζί με τον Αιμίλιο και τον άλλο τους γιο, Θεόδωρο, που σήμερα είναι γιατρός.Μιλώντας μπροστά σε ένα εντυπωσιακό πλήθος, κυρίως Αυστραλών νομικών, ο δικαστής Κύρου σημείωσε μεταξύ άλλων:«Όσοι έχετε διαβάσει το βιβλίο μου θα ξέρετε ότι πήρα το όνομα μου από τον ήρωα του ρομαντικού μυθιστορήματος «Η Ωραία του Πέραν». Και το δικό μου βιβλίο έχει ήρωες - είναι οι γονείς μου, ο Ιωάννης και η Στεργιανή.Ο κυριότερος σκοπός του βιβλίου είναι να τιμήσω τους μετανάστες της γενιάς των γονιών μου. Αυτοί είναι οι ήρωες γιατί εγκατέλειψαν τα σπίτια τους και ταξίδεψαν σε μια ξένη και άγνωστη χώρα με σκοπό να προσφέρουν στον εαυτό τους και στα παιδιά τους την ευκαιρία μιας καλύτερης ζωής..Η γενιά των γονιών μου μας ανάθρεψαν και μας προστάτεψαν. Έχουν γεράσει πια και σιγά-σιγά λιγοστεύουν. Εμείς, ως παιδιά τους που ζούμε την άνετη ζωή μας δεν πρέπει ποτέ να ξεχάσουμε ότι οι θυσίες των γονιών μας δημιούργησαν τις ευκαιρίες για να προκόψουμε. Θα είμαστε πάντα υποχρεωμένοι σ' αυτούς και πάντα πρέπει να τους σεβόμαστε κι αυτούς, και την ιστορία τους».Ο δικαστής Κύρου δεν παρέλειψε να αναφερθεί και την ρατσιστική αντιμετώπιση που είχε, ως παιδί, στην Αυστραλία λέγοντας:«Υπάρχουν και κάποιες σκοτεινές στιγμές στο βιβλίο, όπου περιγράφω το ρατσιστικό εκφοβισμό που υπέφερα ως παιδί. Ο ρατσισμός μπορεί να καταστρέψει την αυτοεκτίμηση ενός ατόμου, να δημιουργήσει δυσαρμονία μέσα στις οικογένειες και να καταστρέψει ζωές. Για τα παιδιά είναι ένα ιδιαίτερο πρόβλημα επειδή δεν έχουν τη δυνατότητα να τον καταπολεμήσουν. Ο εκφοβισμός και η διάκριση είναι αιώνια προβλήματα και κάθε κοινωνία έχει την ευθύνη να τα σταματήσει.Ο ρατσισμός με ανάγκασε ν' αλλάξω τ' όνομα μου και να αρνηθώ την ταυτότητα μου. Με έκανε να ντρέπομαι για την Ελληνική μου καταγωγή.Ευτυχώς όλα αυτά άλλαξαν όταν ήμουν 15 χρονών. Κατάλαβα ότι θα έπρεπε να είμαι περήφανος για τους γονείς μου και να τους σέβομαι για τις θυσίες που είχαν κάνει. Κατάλαβα επίσης πόσο λάθος έκανα που ντρεπόμουν για την Ελληνικότητα μου. Οι Έλληνες έχουν μια πλούσια και αξιέπαινη ιστορία και κατά πολλούς τρόπους έστησαν τα θεμέλια του σύγχρονου πολιτισμού. Οι Ελληνοαυστραλοί έχουν κάνει αξιοσημείωτες εισφορές εδώ και δεκαετίες μέσα στην Αυστραλιανή κοινωνία. Αυτά είναι θέματα που πρέπει να γιορτάζονται φανερά αντί να μένουν κρυφά.Η Αυστραλία έχει προοδέψει πολύ από τότε που έφτασα εδώ το 1968. Εξωτικά ονόματα, τροφές και έθιμα που κάποτε τα κορόιδευαν οι Αυστραλοί είναι τώρα της μόδας. Όμως πρέπει πάντα να προσέχουμε για να βεβαιωθούμε ότι η χώρα μας συνεχίζει να δέχεται και να γιορτάζει τον κάθε άνθρωπο. Γι αυτό που είναι και γι' αυτό που έχει να προσφέρει, παρά να αποκλείεται επειδή είναι διαφορετικός.

Εύχομαι ότι το βιβλίο μου θα βοηθήσει στην κατανόηση των ζητημάτων αυτών».

Δημοσιεύτηκε: Κυριακή, 9 Δεκεμβρίου 2012 11:34 Στον ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟ Θεσσαλονίκης

Δ.Ζιώγκος ..Τα 300 γίδια στην Οιχαλία ..έγιναν 10 σπιτια στην Αυστραλία

Published on 17 Nov 2012 by Efhmeris Antipodwn

Κάθε ¨Ελληνας και ένα...ΒΙΒΛΙΟ ..Ιστορίες της Αυστραλιανής ζωής και της Γ' Ελληνικής Πολιτείας όπως καταγράφονται απο την www.efhmeris.blogspot.com.
Email: efhmeris@gmail com ... Tel. +61 458593452

Ο Παντοπώλης και η Συγγραφέας μιλουν γαι τα παλια

 Η Κουλα ΤΕΟ,και ο Χάρης Λασπάς, είναι δύο υπέροχοι άνθρωποι και χαιρουν μεγαλης εκτιμησης απο τον Ελληνισμο -και όχι μόνο- της Μελβούρνης... Η Κούλα,αναγνωρισμένη συγγραφέας και ο Χάρης ο καλύτερος παντοπωλης που διαθέτει όλα τα προιόντα της Ελλάδας σε τιμές που αντεχουν και τα μικρα πορτοφόλια.. Στο μαγαζίτου συναντηθήκαμε τυχαία με την Κούλα και θυμηθηκαμε..-θυμήθηκαν τα παλιά.. Τί ακριβώς; ακούστε και δειτε

Νικη Σάββα.Η κορυφαία δημοσιογραφος της Αυστραλίας ψωνίζει Ελληνικά

Η Νικη Σάββα, είναι πολύ γνωστή στους αναγνώστες  του Αυστραλιανού Τύπου μιας και για χρόνια αναλύει τα πολιτικά δρώμενα της Πολιτικής ζωής στη Βουλή της Καμπέρρας.
Παλαιότερα στη "SUN" και τώρα στην "AUSTRALIA" είναι η πλέον έγκυρη αναλύτρια της πολιτικής μας ζωής. Για να δει τη μητέρα της κ Ελπινίκη που ζει στη Μελβούρνη ήρθε το Σαββατοκύριακο και πηγαινοντας για τα Ελληνικά ψώνια στο Παντοπωλείο του Χαρη Λασπά τους συναντήσαμε και είχαμε μαζύ τους μια σύντομη συνομιλία..

Εγκωμια σε Έλληνα γιατρό της Μελβούρνης απο τη "Φλόγα" των Αθηνών

ΔΕΥΤΈΡΑ, 5 ΝΟΕΜΒΡΊΟΥ 2012

Ο Έλληνας γιατρός που μας κάνει υπερήφανους !!!

Ο ομογενής νευροχειρούργος Χρήστος Ξένος, που εργάζεται στο παιδικό νοσοκομείο Monash της Μελβούρνης, χάρη σε μία επαναστατική μέθοδο κατάφερε να αφαιρέσει ένα τεράστιο όγκο από το κεφαλάκι του ενός έτους Ivan Joe Leo κάνοντας τα Αυστραλιανά μέσα ενημέρωσης να μιλούν για ιατρικό θαύμα! Το επίτευγμα του Χρ. Ξένου αποκτάει μεγαλύτερη αξία αν αναλογιστεί κανείς οτι επιτεύχθηκε αφιλοκερδώς!

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ο εφιάλτης της Τζόσελιν Σάρι από τη Νέα Γουινέα ξεκίνησε όταν το αγοράκι της ήταν μόλις τριών μηνών. Η ίδια, νοσοκόμα στο επάγγελμα, παρατήρησε οτι ο γιος της εμφάνισε ένα εξόγκωμα στο κεφάλι το οποίο μέρα με τη μέρα μεγάλωνε όλο και περισσότερο. Μέσα σε έξι μήνες είχε φτάσει το μέγεθος μήλου και τα πράγματα έδειχναν να χειροτερεύουν. Όταν ο μικρός Ivan Joe έφτασε στα χέρια του Χρ. Ξένου, ο όγκος στο κεφάλι του είχε φτάσει το μέγεθος μπάλας ποδοσφαίρου! Το θέαμα για το γιατρό ήταν συγκλονιστικό αφού όπως είπε ''ο μικρός έμοιαζε να έχει δυο κεφάλια'', και η διάγνωσή του ήταν κρανιακή εγκεφαλοκήλη λόγω κατάγματος στο κρανίο κατά τη διάρκεια του τοκετού.

Η δουλειά που έπρεπε να καταβάλει ο Έλληνας γιατρός ήταν εξαιρετικά δύσκολη όσο και πρωτοπόρα. Τί έκανε; 'Φύτεψε' ένα σωληνάκι με ειδική βαλβίδα στον εγκέφαλο του μικρού, το οποίο κατέληγε στο στομάχι του απ' όπου και θα αποβάλλονταν το υγρό του όγκου. ''Το κεφάλι του Ivan ήταν για πάνω από έξι μήνες σαν κρατήρας ηφαιστείου'' εξηγεί ο γιατρός. Σταδιακά ο όγκος άρχισε να συρρικνώνεται ώσπου στέγνωσε και εξαφανίστηκε. Το παιδί εμφάνισε εμφανή βελτίωση αφού για πρώτη φορά άρχισε να μιλάει, να κινεί τα μέλη του και να ανταποκρίνεται στα ερεθίσματα του περιβάλλοντος.

Η δουλειά όμως του Χρ. Ξένου δε σταμάτησε εκεί. Με τη βοήθεια μια ομάδας νευροχειρούργων και τη συνεργασία του πλαστικού χειρούργου Charles Baillieu κατάφεραν να κλείσουν τον ανοιχτό εγκέφαλο του παιδιού και να ξαναχτίσουν τα οστά 

του κρανίου με οστικά μοσχεύματα από άλλα σημεία του κρανίου. Χρειάστηκαν πάνω από οχτώ ώρες και περισσότερες από 50 βιοδιασπώμενες βίδες και πλάκες για να συναρμολογηθεί εκ νέου το κρανίο του μικρού! Όλα όμως πήγαν καλά και με τον καιρό όλα τα οστικά κενά θα κλείσουν και ο μικρούλης θα είναι απόλυτα υγιής! Ήδη αισθάνεται πολύ καλύτερα και εξελίσσεται σε ένα σκανταλιάρη, ζωηρό και παιχνιδιάρη πιτσιρίκο!

Το ιατρικό αυτό θαύμα του χαρισματικού Έλληνα γιατρού μας κάνει περήφανους και δίνει νέο νόημα στις λέξεις ελπίδα και ανθρωπιά. Όταν η επιστήμη συνδυάζεται με την αγάπη και τον σεβασμό για τον άνθρωπο το αποτέλεσμα είναι πραγματικά συγκλονιστικό.

Και μπορεί η χώρα μας να βιώνει μια δύσκολη περίοδο, το σίγουρο πάντως είναι ότι έχουμε λαμπρούς επιστήμονες και πάνω απ' όλα ανθρώπους που όταν βρεθούν στο κατάλληλο επαγγελματικό περιβάλλον μπορούν να κάνουν θαύματα

 Το βρήκαμε ΕΔΩ.http://sillogosfloga.blogspot.gr/2012/11/blog-post.html

Πηγή: http://www.e-charity.gr