Ξημέρωσε
η 28η Οκτωβρίου 1970 στη Μελβούρνη..
Σχεδόν πάντα το πρωί η πόλη του "Κάπταιν Μέλμπουρν" ξεκινάει με λιακάδα,που σε κανει να λες
" ..σα στη Μελβούρνη έχει λιακάδα..τύφλα νά χει η Ελλαδα'' (δικό μου), έστω κι αν αργότερα μπορει να δεις τους κεραυνούς να χορεύουν ...συρτάκι σε πιο έντονο στύλ απο του Ζορμπά..
"Σήμερα ότι και να γίνει θα σας σκίσω ξενερομούρηδες δεν μπορεί ένας Έλληνας με ιστορία να σκύβει το κεφάλι στην ανύπαρκτη και εγκληματική ιστορία σας.." ψιθύριζα την ώρα που έρριχνα την κόντρα 'ξούρα' στο 20 και κάτι ετων πρόσωπό μου,στο τεράστιο σπίτι που με είχε "νοικιάσει" ο μακαρίτης Γιώργος Σαμαρτζής που τόσο άδοξα έφυγε την ημέρα που ανακοίνωνε προγράμματα στις τηλεοράσεις για μια Μελβούρνη τουριστική και..ανθρώπινη*!
Είχα βάλει και στο παλιο πικ-απ τη Φωτεινή Μαυράκη,και τον Κιτσάκη με τα τραγούδια της ξενητιάς και ανέβαινα κάργα.
Για όσους διαμαρτύρηστε, τη Σοφία Βέμπο ποτέ μέχρι τότε δεν την είχα φιλοξενήσει στην δισκοθήκη μου γιατί τα τραγούδια της με φαίνονταν ψεύτικα και πολύ σαλωνάτα, μετα τα όσα είχα ακούσει απο τον
Μπαρμπαντώνη το θείο μου που τραυματίστηκε στον. πόλεμο του '40!!
Ήμουν αποφασισμένος..
Σήμερα θα έτρωγε η "μυίγα σίδερο'' που μας έλεγε κι ο δάσκαλος ο Ψάλλας και δεν θα δεχόμουν τρίτη ντροπή.
Ναι και στις δύο προηγούμενες φορές είχα σπάσει τα μούτρα μου.
Την πρώτη με μπέρδεψαν τα αγγλικά και τη δεύτερη η μπροστινή μου που την είχε αράξει μπροστά μου κι όταν αποφάσισα να κουνηθώ ήταν αργά για δάκρυα.
Σήμερα τέρμα...είναι η Εθνική μας γιορτή...
με άδεια χέρια έστειλαν τον Μπαρμπαντώνη στον πόλεμο και τα κατάφερε με άδεια χέρια έστειλαν κι εμάς στην
Αυστραλία και σήμερα είναι η μέρα να κερδίσω για να μη ρεζιλέψω και την πατρίδα μου..
.........
Ο άνθρωπος που με κοίταζε και θα έκρινε το μέλλον μου,δεν φαίνονταν κακός σαν τους προ γούμενους ,αλλά το είχα πάρει απόφαση.. κάθε λεπτό και μπροστά μου έβλεπα το "έπος" του 40,τον παππού μου πως πρωτοπάτησε στην Αμερική., το 1821..
και τί δεν είδα στο 20άλεπτο εκείνο ..ότι περνάει απο το νού σας.,όλα ηρωικά και δοξασμένα.
Κι όταν τελικά τράβηξα το χειρόφρενο και άκουσα την ετυμηγορία του
"Κονγκρατσιουλέσιον μάητ είμαι βέβαιος ότι θα γίνεις ένας καλός Αυστραλός οδηγός αυτοκινήτου "
πετάχτηκα έξω και φώναξα στη γλώσσα μου..
ΖΗΤΩ ..ζητω Ζήτω ..η 28 Οκτωβρίου
και ζήτω η Ελλάδα μας!!!
Επι τέλους !!!
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
28η Οκτωβριου 2014. Τρίκαλα
