Μελβούρνη. ΟΧΙ ΝΕΑ ΖΥΡΙΧΗ .Γράφει ο Χρίστος Βιολάρης

ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΙΟΛΑΡΗΣ
Ιδρυτικό μέλος της ΣΕΚΑ και μέλος της
Κυπριακής Κοινότητας 
Μελβούρνης και Βικτωρίας

ΟΧΙ ΝΕΑ ΖΥΡΙΧΗ-ΟΙ ΑΠΟΔΗΜΟΙ
ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΘΕΣΗ

Οι συμφωνίες Ζυρίχης που έφεραν τον όλεθρο το 1974
έπρεπε να μας διδάξουν. Οι αποφάσεις των Ηνωμένων
Εθνών το 1974, που ομόφωνα αποφάσισαν την απομάκρυνση
των Τουρκικών στρατευμάτων από την Κύπρο και επιστροφή
των προσφύγων στις εστίες τους έπρεπε να μας κρατήσουν
ανυποχώρητους μέχρι την υλοποίηση των αποφάσεων.
Δυστυχώς, οι υποχωρήσεις και η αποδοχή των συνομιλιών
με τους Τουρκοκύπριους πριν την αποχώρηση των Τουρκικών
στρατευμάτων δημιούργησαν σοβαρά προβλήματα με απρόβλεπτες
συνέπειες. Οι αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών, το 1974,
δεν συμπεριέλαβαν Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία και
διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, ούτε και σχέδια τύπου
Ανάν. Επισκεπτόμενοι σχετικές σελίδες στο διαδίκτυο θα δούμε
ότι ο Μακάριος ομιλεί εναντίον της Διζωνικής Δικοινοτικής
Ομοσπονδίας και τονίζει ότι αν δεχτούμε αυτού του είδους την
Ομοσπονδία η Τουρκία θα απαιτήσει Συνομοσπονδία.

Πέτυχε ο Μακάριος, πριν φύγει από τη ζωή, τις συμφωνίες κορυφής
που προνοούν το ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ,
  ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ. 
Διαλαλούμε σε όλον τον κόσμον ότι δεν έχουμε διαφορές με τους
Τουρκοκύπριους και όμως συνομιλούμε μαζί τους για να εξεύρουμε
λύση. Η κοινή γνώμη επείσθη ότι έχουμε διαφορές. Μένει ανενόχλητος ο
εισβολέας και διαιωνίζεται το πρόβλημά μας. Αυτά είπα στο κ. Χριστόφια
το 1991, όταν πρωτοήρθε στην Αυστραλία και συμφώνησε απόλυτα μαζί μου.

Εκτιμώ τη θέση της Ελληνικής μας Κυβέρνησης, και ειδικά του
Υπουργού Εξωτερικών κ. Νίκου Κοτζιά και του Πρωθυπουργού
μας κ. Τσίπρα, καθώς και της Αντιπολίτευσης, πλην όμως
ολόκληρος ο Πολιτικός κόσμος της Ελλάδος μας πρέπει ν
α δουν με ευθύνη το Κυπριακό πρόβλημα, γιατί όλα τα λάθη
δυστυχώς προήλθαν από την Ελλάδα μας. Η άγνωστη και 
αποκλεισμένη από το Κυπριακό Τουρκία, από την Συνθήκη
της Λωζάνης που συμπληρώθηκε το 1923, ενεπλάκη στο
Κυπριακό τον Αύγουστο του 1955 με την ανοχή του τότε
Πρωθυπουργού Αλεξάνδρου Παπάγου που δεν άκουσε στον
Μακάριο και παρακάθισε η Κυβέρνησή του στην τριμερή
διάσκεψη του Λονδίνου μαζί με την Τουρκία. Η εμπλοκή
εδώ της Τουρκίας άλλαξε την πορεία του Κυπριακού.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, παρακινούμενος από το ΝΑΤΟ,
διαπραγματεύτηκε τις συμφωνίες Ζυρίχης, τις υπόγραψε
μαζί με τον Τούρκο ομόλογό του Αντνάν Μεντερές
στις 11/2/1959, ερήμην του Μακαρίου και του Κυπριακού λαού.
Όπως προανέφερα, οι συμφωνίες Ζυρίχης έφεραν τον όλεθρο.
Αόρατα η Τουρκία και οι μυστικές υπηρεσίες ανέβασαν την
χούντα στην Ελλάδα με στόχο την ανατροπή του Μακαρίου
που ήταν το εμπόδιο του σχεδίου ¨Ατσεσον να δοθεί κομάτι
στην Τουρκία και να γίνει η διπλή ένωση. Οι συνεδριάσεις
Χούντας και Τουρκίας στον Εύρο κατέληξαν στον διασυρμό
της ΕΟΚΑ Β στο πραξικόπημα και την εισβολή του 1974.
Μετά την εισβολή του 1974 η Ελλάδα θα έπρεπε να διακόψει
σχέσεις με την Τουρκία μέχρις ότου υλοποιηθούν οι αποφάσεις
των Ηνωμένων Εθνών. Για χρόνια γράφω και αναφέρομαι στη
Συνθήκη της Λοζάνης που κατά την ταπεινή μου γνώμη έπρεπε
να επικαλεσθούμε αμέσως μετά την εισβολή του 1974 και να
ζητήσουμε την τιμωρία της Τουρκίας όπως έγινε το 1923. 
Είδαμε πρόσφατα ότι ο κύριος Ερντογάν ζητεί επικαιροποίηση
και διαφοροποίηση της Συνθήκης της Λωζάνης. Έπρεπε να πάρε
ι μια σοβαρή απάντηση ότι η Συνθήκη της Λωζάνης απέκλεισε την
Τουρκία για την Γενοκτονία εις βάρος του Κυπριακού λαού την
περίοδο από το 1570-1878. Αφού παρομοίως έπραξε και το 1974
η Τουρκία έπρεπε να απαιτήσουμε να αποκλειστεί και πάλι κάθε
δικαιώματος επί της Κύπρου. Η μόνη λύση που απομένει για μας,
ιδιαίτερα τους απόδημους που δεν έχουμε πιέσεις από ξένα
συμφέροντα είναι όπως προσφύγουμε στο δικαστήριο της
Χάγης να καταγγείλουμε την Τουρκία που διέπραξε κατόπιν
σχεδίων όλα τα εγκλήματα μεταξύ των δύο κοινοτήτων με
απώτερο σκοπό τον επεκτατισμό. Καθήκον μας είναι να
απαιτήσουμε να ανοίξει αμέσως ο φάκελλος της Κύπρου,
να εκτεθεί η Τουρκία για όλα τα εγκλήματά της. Είμαι σίγουρος
ότι υπάρχουν στοιχεία στον φάκελλο που θα ενοχοποιήσουν την
Τουρκία. Είχα την τύχη, στις 7-1-1976, να μιλήσω εκτεταμένα
για το Κυπριακό μας με τον αείμνηστο Εθνάρχη Μακάριο.
Του είχα κάνει καυτές ερωτήσεις. Μου απάντησε ευθέως.
Τελικά μου είπε « θα πάω να δω τον Καραμανλή να του
ζητήσω να ανοίξει τον φάκελλο της Κύπρου, να διαλάμψει
η αλήθεια». Πράγματι πήγε, πολύ σύντομα άνοιξε ο Καραμανλής
τον φάκελλο αλλά για εθνικούς λόγους τον έκλεισε. Το ίδιο έκανε
και ο Ανδρέας Παπανδρέου αργότερα. Τον άνοιξε και για εθνικούς
λόγους τον έκλεισε και αυτός. Πιστεύω ότι υπάρχουν απόρρητα
μυστικά που θα μας  βοηθήσουν να εκτεθεί η Τουρκία, και αντί
να έρχεται για διαπραγματεύσεις να δικαστεί ως δολοφόνος των
Ελλήνων και των Τουρκοκυπρίων και να αποκλειστεί τελείως
από το Κυπριακό. Τα συνδικάτα στα κατεχόμενα μάχονται τώρα
εναντίον της Τουρκίας και πρέπει να τους συμπαρασταθούμε.
Αυτή είναι η ταπεινή μου γνώμη και εύχομαι το Συνέδριο
Ομοσπονδίας Κυπριακών Κοινοτήτων Αυστραλίας και Νέας
Ζηλανδίας και ΠΑΣΕΚΑ να λάβει σοβαρά υπόψιν αυτό το θέμα.
Επί πλέον, για επάνδρωση της ΣΕΚΑ χρειαζόμαστε νεολαία,
δικηγόρους και εκπαιδευτικούς. Χρειαζόμαστε σωστή επικοινωνία
με τα αγγλόφωνα και ελληνόφωνα Μέσα Ενημέρωσης.

Περιορίζομαι μέχρι εδώ, αν και υπάρχουν και άλλα θέματα που
πρέπει και σαν ΣΕΚΑ και σαν Κυπριακές Κοινότητες να δούμε
με ευθύνη.  Για παράδειγμα, σχετικά με την έκδοση κυπριακών
διαβατηρίων στην Αυστραλία πρέπει να εξευρεθεί τρόπος να
μπορεί ο κάθε Κύπριος να βγάλει διαβατήριο χωρίς να χ
ρειάζεται να μεταβεί στην Καμπέρα. Πιστεύω ότι έχουμε
την τύχη αυτό τον καιρό να έχουμε μια αξιέπαινη,
συναισθηματική με πλούσια χαρακτηριστικά, εξοχότατη
Ύπατη Αρμοστή μας, την κυρία Μαυρομμάτη. Έχουμε
όλοι υποχρέωση να την στηρίξουμε, να βοηθήσουμε κα
ι να λύσουμε διάφορα μεταναστευτικά προβλήματα, καθώς
επίσης και το δικαίωμα ψήφου των αποδήμων. Για τις
εκλογές στη Κύπρο εμείς οι απόδημοι έπρεπε να
υποστηρίξομε Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας. Θα περιοριστώ
μέχρις εδώ και εύχομαι καλές επιτυχίες στο Συνέδριο και όλοι
μαζί να εργαστούμε να βοηθήσουμε και τις κυβερνήσεις μας
Ελλάδος και Κύπρου.

Με πατριωτικούς χαιρετισμούς,

Χρίστος Βιολάρης

Ιδρυτικό μέλος της ΣΕΚΑ και μέλος της Κυπριακής Κοινότητας Μελβούρνης και Βικτωρίας

16 Ιανουαρίου 2018    

Τι γράφoυν ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ και ΝΕΑ για το Κυπριακό 13.1.16

ΚΥΠΡΙΑΚΟ

Σε επόμενη φάση η συνέχεια της διαπραγμάτευσης για το διχοτομικό σχέδιο

Ολοκληρώθηκαν αργά χτες βράδυ οι εργασίες της Διάσκεψης για την Ασφάλεια, που είχαν ξεκινήσει το πρωί. Απόφαση για συνάντηση τεχνοκρατών στις 18 Γενάρη και συνέχιση της Διάσκεψης αμέσως μετά, σε πολιτικό επίπεδο

Ο ΓΓ του ΟΗΕ στη Γενεύη την ώρα της «μίνι» συνέντευξης χτες το μεσημέρι

Το βάθος των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, που κλιμακώνονται σε όλη την περιφέρεια της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, με «όχημα» και το Κυπριακό, αποτυπώθηκε ακόμα πιο χαρακτηριστικά μετά την πραγματοποίηση της Διάσκεψης για την Ασφάλεια της Κύπρου, χτες, στη Γενεύη, που εντάσσεται στα ευρύτερα παζάρια πάνω στο νέο διχοτομικό σχέδιο.

Η συνάντηση - της οποίας προήδρευσε ο ΓΓ του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες - έγινε σε αίθουσα του Παλατιού των Εθνών του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών στην ελβετική πόλη, με τη συμμετοχή του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη, του ηγέτη του ψευδοκράτους Μουσταφά Ακιντζί και των υπουργών Εξωτερικών των τριών «εγγυητριών δυνάμεων» Τουρκίας, Ελλάδας και Μεγάλης Βρετανίας, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, Νίκου Κοτζιά και Μπορίς Τζόνσον, αντίστοιχα.

Αργά χτες το βράδυ, έγινε γνωστό ότι η φάση αυτή της Διάσκεψης ολοκληρώθηκε. Σε ανακοίνωση που εκδόθηκε από τον ΟΗΕ, όλες οι πλευρές δεσμεύονται να συνεχίσουν τη διαδικασία που βρίσκεται σε εξέλιξη προκειμένου να υπάρξει λύση. Ανακοινωνόταν επίσης ότι η Διάσκεψη θα συνεχιστεί σε επίπεδο τεχνοκρατών στις 18 Γενάρη για να συζητηθούν οι ανησυχίες και προτάσεις για την Ασφάλεια, ενώ για τα υπόλοιπα κεφάλαια, οι διαπραγματεύσεις θα συνεχιστούν σε διμερές επίπεδο στην Κύπρο.

Οταν η Ομάδα Εργασίας ετοιμάσει σχετικό πόρισμα, θα πραγματοποιηθεί νέα Διάσκεψη, σε πολιτικό επίπεδο, ως συνέχεια της σημερινής. Σύμφωνα και με ελληνοκυπριακά ΜΜΕ, ο Τσαβούσογλου δήλωσε ότι στόχος είναι οι διαπραγματεύσεις να τελειώσουν όσο πιο σύντομα γίνεται, όπως και ότι η Τουρκία ήθελε ακόμα και σήμερα να γίνει η συνάντηση τεχνοκρατών, αλλά η Ελλάδα δήλωσε ότι δεν είναι έτοιμη. Είπε ακόμα ότι μετά τους ΥΠΕΞ θα αναλάβουν και οι πρωθυπουργοί.

«Εξαιρετικά εποικοδομητική» έναρξη

Πολλοί συνέδεσαν τον «ιστορικό χαρακτήρα» της Διάσκεψης με την «πρώτη φορά από το 1960» (όταν δηλαδή ιδρύθηκε ως «ανεξάρτητο κράτος» η Κυπριακή Δημοκρατία) που οι τρεις «εγγυήτριες δυνάμεις» προσέρχονται στο ίδιο τραπέζι διαλόγου με τις «δύο πλευρές», όπως συνεχίζονται να τσουβαλιάζονται η κυβέρνηση της Κύπρου και η ηγεσία των Κατεχόμενων. Να σημειωθεί ότι, προφανώς για να εκτονωθούν οι αντιδράσεις για την επιμονή Τουρκίας και ψευδοκράτους να μην αναγνωρίζουν την Κυπριακή Δημοκρατία με τη διεθνή της ονομασία, Αναστασιάδης και Ακιντζί παρουσιάστηκαν στη Διάσκεψη με το ταμπελάκι «Aυτού Eξοχότης» (High Excellency), ενώ αποφεύχθηκε η χρήση σημαιών κ.τ.λ.

Στη Διάσκεψη παραβρέθηκε, με δικαίωμα τοποθέτησης όπως διαβεβαίωναν οι περισσότερες ανταποκρίσεις, και η ΕΕ, την οποία εκπροσώπησαν ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, αλλά και η Υπατη Εκπρόσωπος για την Εξωτερική Πολιτική και την Πολιτική Ασφαλείας, Φεντερίκα Μογκερίνι.

Η ΕΕ συμμετέχει ως «παρατηρητής» και «ενδιαφερόμενο μέρος», αφού ο βασικός κορμός της Διάσκεψης είναι πενταμερής. Στην εναρκτήρια τελετή παραβρέθηκαν και τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, με τις ΗΠΑ να ξεχωρίζουν εδώ και καιρό για τις παρασκηνιακές τους παρεμβάσεις, ενώ μεγάλο μέρος των σχετικών αναλύσεων αναφέρονταν και στο ρόλο που διεκδικεί η Γερμανία στις μελλοντικές εξελίξεις.

Σε δηλώσεις που έκανε το μεσημέρι, ο Γκουτέρες - μετά την πρωινή συνεδρίαση - μίλησε για «εξαιρετικά εποικοδομητική εναρκτήρια σύνοδο» και «καταιγισμό ιδεών», εμφανίζοντας ως βασικό συμπέρασμα την ανάγκη να βρεθούν «εκείνοι οι τρόποι που να επιτρέπουν την εφαρμογή της λύσης που θα επιτευχθεί, κατά τρόπο που θα εγγυάται ταυτόχρονα την αντιμετώπιση των ανησυχιών για την ασφάλεια της τουρκοκυπριακής κοινότητας και των ανησυχιών για την ασφάλεια της ελληνοκυπριακής κοινότητας. Υπάρχει σαφώς δρόμος να διανύσουμε, δουλειά να συνεχίσουμε».

Ο Γκουτέρες εξήγησε ότι «δεν μπορεί κανείς να αναμένει θαύματα για άμεσες λύσεις, δεν ψάχνουμε για μια γρήγορη λύση και μπαλώματα, ψάχνουμε για μια σταθερή και διαρκή λύση», υποστηρίζοντας ότι «βρισκόμαστε πολύ κοντά σε αυτό, που είναι η λύση σε σχέση με τη δημιουργία μιας διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας στην Κυπριακή Δημοκρατία». Ενώ ανάμεσα σε άλλα, είπε ότι οι συνομιλίες θα συνεχιστούν για «όσο χρειαστεί» και κατέληξε: «Αυτή είναι η πρώτη φορά που τα πέντε μέρη συζητούν το θέμα της Ασφάλειας και των Εγγυήσεων. Μόλις αρχίσαμε... Είναι έντονη πεποίθησή μου ότι η Κύπρος μπορεί να αποτελέσει ένα σύμβολο ελπίδας στον κόσμο, στην αρχή του 2017».

Παζάρι με ακτογραμμή και «φιλέτα»

Αργά το βράδυ της Τετάρτης, οι απευθείας συνομιλίες Αναστασιάδη - Ακιντζί κατέληξαν στην κατάθεση χαρτών με τις προτάσεις της κάθε πλευράς για τα εδάφη που θα περιέχει κάθε «συνιστώσα πολιτεία».

Νωρίτερα, ο ειδικός σύμβουλος του ΓΓ του ΟΗΕ, Εσπαν Μπαρθ Αϊντε, είχε εξηγήσει ότι δεν «θα επιστρέψουμε στην Κύπρο με συνολική λύση. Χρειάζεται δουλειά μέχρι να πλησιάσουμε στο συνολικό πακέτο λύσης», αλλά και ότι έχουν επιτευχθεί νέες συγκλίσεις σε πολλά πεδία.

Σύμφωνα με διαρροές σε ελληνοκυπριακά ΜΜΕ, η Λευκωσία πρότεινε να περιέλθει στον έλεγχο του τουρκοκυπριακού «κρατιδίου» το 28,2% των κυπριακών εδαφών, ενώ το ψευδοκράτος κατέθεσε πρόταση για το 29,2%.

Επίσης, η Λευκωσία πρότεινε να περάσουν στην ελληνοκυπριακή πλευρά ένα μεγάλο μέρος της περιφέρειας της Μόρφου - που αποτελεί ένα από τα διαφιλονικούμενα «φιλέτα» - και συγκεκριμένα όλα τα χωριά που βρίσκονται τουλάχιστον νότια της οδικής αρτηρίας που συνδέει Μόρφου - Λευκωσία - Αμμόχωστο. Με την ίδια πρόταση, το μέρος της Αμμοχώστου, που σήμερα μένει κλειστό, περνά στην ελληνοκυπριακή πλευρά, ενώ «ειδικό καθεστώς» προβλέπεται για μεγάλο τμήμα της Καρπασίας, της χερσονήσου που εκτείνεται στην ανατολική «μύτη» του νησιού και έχει μεγάλη γεωστρατηγική σημασία, πολύ κοντά στα τουρκικά παράλια. Το «καθεστώς» αυτό αφορά προτάσεις π.χ. για «ομοσπονδιακά πάρκα», ζώνες δηλαδή που θα ανήκουν στην κεντρική, «ομοσπονδιακή κυβέρνηση».

Η πρόταση της πλευράς Ακιντζί δεν περιλαμβάνει τη Μόρφου στην ελληνοκυπριακή «πολιτεία».

Οσον αφορά τον αριθμό των Ελληνοκύπριων προσφύγων που θα μπορούν να επιστρέψουν στις εστίες τους, η πρόταση της Λευκωσίας φέρεται να προβλέπει επιστροφή μέχρι και πάνω από 90.000, η πρόταση της άλλης πλευράς για λιγότερους από 75.000.

Μεγάλο ενδιαφέρον έχουν οι επιπτώσεις για τη μοιρασιά της ακτογραμμής, αφού αυτή συνδέεται και με τον έλεγχο της ΑΟΖ, άρα την πρόσβαση στην «αξιοποίηση» των υδρογονανθράκων κ.τ.λ. Σύμφωνα με την ελληνοκυπριακή πρόταση, η ακτογραμμή που θα ελέγχει απευθείας η ελληνοκυπριακή «πολιτεία» θα πλησιάζει το 55%.

Στο μεταξύ, να σημειωθεί ότι χτες το πρωί, τα κόμματα ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, Κίνημα Αλληλεγγύη και Κίνημα Οικολόγων - Συνεργασία Πολιτών έστειλαν κοινή επιστολή, με την οποία εξήγησαν ότι δεν θα παρευρίσκονταν στη δεξίωση που θα παρέθετε ο ΟΗΕ στο πλαίσιο της Διάσκεψης, υποστηρίζοντας ότι οι προϋποθέσεις που είχαν τεθεί για την πραγματοποίηση της Διάσκεψης δεν πληρούνται και «δεν δικαιολογείται η σύγκληση της Διάσκεψης για την Κύπρο».

Μεγάλο παρασκήνιο ειδικά για την Ασφάλεια

Το απόγευμα της Τετάρτης, το υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας εξέδωσε ανακοίνωση όπου υποστήριζε ότι οι προσπάθειες για τη διευθέτηση του Κυπριακού «έχουν περιέλθει στην τελική τους φάση». Την ίδια μέρα, ο υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, Ομέρ Τσελίκ, επανέφερε το ενδεχόμενο μετάβασης του πρωθυπουργού Μπιναλί Γιλντιρίμ στη Γενεύη, στην περίπτωση που υπάρξουν γοργές εξελίξεις. Μάλιστα, οι δηλώσεις Τσελίκ τροφοδότησαν χτες ειδήσεις για «άφιξη Γιλντιρίμ» στη Γενεύη, τις οποίες τελικά οι εκπρόσωποι του ΟΗΕ διέψευσαν.

«Τα μανίκια σηκωμένα» είναι και σε άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, όπως την ΕΕ, που φερόταν να έχει αναλάβει ιδιαίτερα ενεργό ρόλο για την εύρεση λύση στο κρίσιμο θέμα της Ασφάλειας. Πολλοί εμφάνιζαν την Φ. Μογκερίνι να έχει πάρει πάνω της, «με εμπλοκή Ελλάδας - Τουρκίας αλλά και ισχυρών ευρωπαϊκών κρατών», τη σύνταξη συμβιβαστικής «φόρμουλας» που «είναι δυνατό να οδηγήσει σε συμφωνία τις δύο πλευρές». Οι ίδιες πληροφορίες, ελληνοκυπριακών ΜΜΕ, εστίαζαν στον «καθοριστικό ρόλο» που διαδραματίζει για πρώτη φορά το Βερολίνο, «που δείχνει να υιοθετεί πλέον μια πιο "επιθετική" εξωτερική πολιτική». Ενδεικτικά, το ΡΙΚ μετέδιδε χτες ότι ορισμένοι επιμένουν πως η Τουρκία είναι «πρόθυμη για υποχωρήσεις αν λάβει ανταλλάγματα σε διακυβέρνηση (σ.σ. εκ περιτροπής προεδρία)».

Να καταγραφεί ότι μέσα σε αυτές τις συνθήκες, το ψευδοκράτος εξέδωσε χτες ΝΟΤΑΜ, «δεσμεύοντας» μέρος του κυπριακού FIR για διεξαγωγή άσκησης έρευνας και διάσωσης. Μάλιστα, ορισμένα ΜΜΕ συνέδεαν τη νέα αυτή πρόκληση με προτάσεις που έχουν πέσει και στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για διαφορετικά ...FIR ανάμεσα στις δύο «συνιστώσες πολιτείες».

«Νέες ιδέες»

Σχετικά με το περιεχόμενο της Διάσκεψης, ο Τσαβούσογλου επανέλαβε πως οι τουρκικές εγγυήσεις πρέπει να παραμείνουν, πρόσθεσε ότι πρέπει επίσης να αναγνωριστούν οι πραγματικότητες στο νησί.

Ενδιαφέρον είχαν και οι δηλώσεις του Αιντε στο BBC, όπου είπε ότι θα παρουσιαστούν και κάποιες «νέες ιδέες» για μία «νέα αντίληψη» (για την Ασφάλεια), που δεν θα αποσυνδέσει την Κύπρο από τους γείτονές της, αλλά θα εντάσσεται σε ένα εντελώς νέο πλαίσιο του 21ου αιώνα

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ.on line

Ta NEA.

Κυπριακό: Πρώτο βήμα για

 τον ιστορικό συμβιβασμό

Ολοκληρώθηκε λίγο πριν από τα μεσάνυχτα η ιστορική πρώτη Διάσκεψη της Γενεύης για το Κυπριακό. Σύμφωνα με τον κύπριο κυβερνητικό εκπρόσωπο Νίκο Χριστοδουλίδη η Διάσκεψη για το Κυπριακό θα συνεχιστεί, σε επίπεδο τεχνοκρατών και από όλα τα μέρη που συμμετείχαν χθες, στις 18 Ιανουαρίου. Τότε, οι τεχνοκράτες θα συζητήσουν πιο διεξοδικά το θέμα της ασφάλειας και των εγγυήσεων και όταν φτάσουν σε πόρισμα – με στόχο, το συντομότερο δυνατό, όπως δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος – θα συνεχιστεί η Διάσκεψη με τη χθεσινή σύνθεση (σ.σ.: σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών).

Οι δύο πλευρές συζήτησαν πέντε κεφάλαια και συμφώνησαν σε ορισμένα θέματα ενώ άλλα παρέμειναν ανοιχτά, ανάμεσά τους και αυτό της εναλλασσόμενης κυπριακής προεδρίας.

Το ανακοινωθέν 

Το τυπικό τέλος των εργασιών δόθηκε από τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες με την έκδοση ανακοίνωσης, στην οποία αναφέρεται:

«Συγκλήθηκε σήμερα 12 Ιανουαρίου 2017 στη Γενεύη η Διάσκεψη για την Κύπρο, υπό την αιγίδα του γ. γ. των Ηνωμένων Εθνών, με τη συμμετοχή της αυτού εξοχότητας Μουσταφά Ακιντζί και της αυτού εξοχότητας Νίκου Αναστασιάδη, των υπουργών Εξωτερικών της Ελλάδας, της Τουρκίας και του Ηνωμένου Βασιλείου ως εγγυητριών δυνάμεων και την παρουσία της Ευρωπαϊκής Ενωσης ως παρατηρητή.

Η Διάσκεψη συνεχάρη τους κ. κ. Αναστασιάδη και Ακιντζί για τη σημαντική πρόοδο που σημειώθηκε τους τελευταίους 20 μήνες στις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό. Μόνο χάρη στην αφοσιωμένη τους εργασία κατέστη δυνατόν να συγκληθεί σήμερα η Διάσκεψη.

Είναι η πρώτη φορά που συγκεντρώθηκαν όλοι για να συζητήσουν το κεφάλαιο της ασφάλειας και των εγγυήσεων, το έκτο και τελευταίο κεφάλαιο των διαπραγματεύσεων. Στις συζητήσεις σήμερα υπογραμμίστηκε η πρόθεση των συμμετεχόντων να βρουν κοινά αποδεκτές λύσεις για την ασφάλεια και τις εγγυήσεις που να απαντούν στις ανησυχίες και των δύο κοινοτήτων.

Αναγνώρισαν πως η ασφάλεια της μιας κοινότητας δεν μπορεί να επιτευχθεί εις βάρος της ασφάλειας της άλλης. Επίσης αναγνώρισαν την ανάγκη να απαντηθούν οι παραδοσιακές ανησυχίες για την ασφάλεια των δύο κοινοτήτων, αναπτύσσοντας ταυτόχρονα ένα όραμα για την ασφάλεια μιας μελλοντικής ενωμένης ομοσπονδιακής Κύπρου.

Οι συμμετέχοντες αναγνώρισαν πως αυτή είναι η στιγμή για να έχουν επιτυχή κατάληξη οι διαπραγματεύσεις. Πρόκειται για μια ιστορική ευκαιρία που δεν πρέπει να πάει χαμένη. Οι συμμετέχοντες ως εκ τούτου δεσμεύτηκαν να στηρίξουν τη διαδικασία προς μια συνολική λύση στην Κύπρο. Οι κοινοί στόχοι που περιγράφονται πιο πάνω θα χρειαστούν συντονισμένες προσπάθειες από όλους τους ενδιαφερόμενους τις επόμενες ημέρες.

Ως εκ τούτου, με αυτόν τον στόχο, αποφάσισαν να συνεχίσουν τη Διάσκεψη, στη βάση του προηγούμενου που καθορίστηκε, με τα παρακάτω βήματα:

- Τη δημιουργία ομάδας εργασίας στο επίπεδο των αντιπροσωπειών. Η ομάδα αυτή θα αρχίσει τις εργασίες της στις 18 Ιανουαρίου. Το έργο της θα είναι να καθορίσει συγκεκριμένα ερωτήματα και τα όργανα που χρειάζονται για να απαντηθούν.

- Παράλληλα οι διαπραγματεύσεις για τα εκκρεμούντα θέματα στα άλλα κεφάλαια θα συνεχιστεί μεταξύ των δύο πλευρών στην Κύπρο.

- Η διάσκεψη θα συνεχιστεί σε πολιτικό επίπεδο αμέσως μετά για να ανασκοπήσει το αποτέλεσμα των συζητήσεων της ομάδας εργασίας. Στη Διάσκεψη επιβεβαιώθηκε η πλήρης δέσμευση των τριών εγγυητριών δυνάμεων να υποστηρίξουν την επίτευξη συνολικής συμφωνίας».

Γκουτέρες: Δεν τέθηκε ημερομηνία συνάντησης των εγγυητριών δυνάμεων

Ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Αντόνιο Γκουτέρες δήλωσε στο πρακτορείο Reuters ότι είναι αισιόδοξος καθώς οι συμμετέχοντες είναι αποφασισμένοι να κάνουν «μια τελευταία προσπάθεια» για την εξεύρεση λύσης στο Κυπριακό.

Ο ίδιος διευκρίνισε ότι δεν τέθηκε συγκεκριμένη ημερομηνία για την επόμενη συνάντηση των εγγυητριών δυνάμεων - των υπουργών Εξωτερικών Ελλάδας, Τουρκίας και Βρετανίας.

Χριστοδουλίδης: Θα ήταν καλύτερα να είχαμε καταλήξει

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος της Κύπρου Νίκος Χριστοδουλίδης ανέφερε νωρίτερα, και μετά το τέλος των εργασιών, ότι η Διάσκεψη για το Κυπριακό θα συνεχιστεί σε επίπεδο τεχνοκρατών, και από όλα τα μέρη που συμμετείχαν στη συνεδρίαση της Πέμπτης, στις 18 Ιανουαρίου.

Οι τεχνοκράτες θα συζητήσουν πιο διεξοδικά το θέμα της ασφάλειας και των εγγυήσεων και όταν φτάσουν σε πόρισμα - με στόχο, το συντομότερο δυνατό, όπως δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος - θα συνεχιστεί η Διάσκεψη με την ίδια σύνθεση (σ.σ. σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών).

Κάνοντας μια πρώτη αξιολόγηση των εργασιών, ο Ν. Χριστοδουλίδης επισήμανε ως επιτυχία το γεγονός ότι ξεκίνησε η συζήτηση για το θέμα της ασφάλειας και των εγγυήσεων, κάτι που αποτελούσε αίτημα της ελληνοκυπριακής πλευράς.

Επιπλέον, «η πρόταση Αναστασιάδη για κατάργηση των εγγυήσεων έθεσε το πλαίσιο στη συζήτηση», ανέφερε ακόμη, παραδεχόμενος ότι «αν είχαμε σήμερα (την Πέμπτη) κατάληξη, θα ήταν καλύτερα».

Ο κύπριος κυβερνητικός εκπρόσωπος υπογράμμισε τη σημασία εκπροσώπησης της Ε.Ε. (ο Ζ. Κλ. Γιούνκερ εκπροσώπησε και τον Ντ. Τουσκ, όπως διευκρίνισε).

Ημερομηνία για την επανέναρξη των συνομιλιών σε δικοινοτικό επίπεδο δεν υπάρχει ως τώρα.

Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης αποφάσισε να εκπροσωπηθεί στη Διάσκεψη των τεχνοκρατών από τον διαπραγματευτή της ελληνοκυπριακής πλευράς στις συνομιλίες για το Κυπριακό Ανδρέα Μαυρογιάννη.

Τσαβούσογλου: Βρισκόμαστε σε κρίσιμο σταυροδρόμι

Οι συνομιλίες για την επίλυση του Κυπριακού στη Γενεύη υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών «βρίσκονται σε κρίσιμο σταυροδρόμι», είπε ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου, προσθέτοντας ότι θα συνεχιστούν σε επίπεδο τεχνοκρατών.

Σε δηλώσεις του στη Γενεύη μετά την ολοκλήρωση της Διάσκεψης, ο Τσαβούσογλου τόνισε ότι ως εγγυήτριες δυνάμεις η Ελλάδα, η Τουρκία και η Βρετανία συμφώνησαν σε ένα σχέδιο αλλά δεν υπήρξε συμφωνία για την ημερομηνία της επόμενης συνάντησης πολιτικού επιπέδου.

«Ο ρόλος της Τουρκίας ως εγγυήτριας δύναμης είναι ζωτικής σημασίας για τους Τουρκοκύπριους», τόνισε και συμπλήρωσε ότι θα υπάρξει δημοψήφισμα επί του θέματος

Γενεύη. Αρχίζει το Κυπριακό: Η ώρα της αλήθειας (;)

Στη Γενεύη, από σήμερα 9 έως την 11η Ιανουαρίου, επαναλαμβάνεται ο
ενδοκυπριακός διάλογος μεταξύ του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας
 Νίκου Αναστασιάδη και του Τουρκοκύπριου ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί.

Σε διάφορες πόλεις της Ελβετίας -ευρωπαϊκή έδρα του ΟΗΕ- 
έχουν γραφεί σημαντικά κεφάλαια των ελληνοτουρκικών 
σχέσεων και του Κυπριακού.

Από τη Λωζάννη το 1923, το Μοντρέ το 1936, τη Ζυρίχη το 
1959, στη Γενεύη το 1974, το Νταβόςτο 1975 και το 1988, το Μπούργκενστοκ στη λίμνη της Λουκέρνης το 2004, έως το 
Μοντ Πελεράν τον Νοέμβριο του 2016, η διαδρομή είναι 
σπαρμένη με τα ράκη του διαλόγου Ελλήνων και Τούρκων σε αναζήτηση μιας κοινά αποδεκτής βάσης ειρηνικής γειτονικής συνύπαρξης.

Στη Γενεύη, από σήμερα έως την 11η Ιανουαρίου, 
επαναλαμβάνεται ο ενδοκυπριακός διάλογος μεταξύ του 
Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη 
και του Τουρκοκύπριου ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί, σε μια 
ακόμη προσπάθεια να γεφυρωθούν οι διαφορές που
 καταγράφηκαν στις συνομιλίες του Μοντ Πελεράν, 
τον περασμένο Νοέμβριο.

Φιλοδοξία όσων εμπλέκονται στη διαδικασία αναζήτησης 
μιας «δίκαιης και βιώσιμης λύσης» του Κυπριακού είναι η 
παρούσα φάση των συνομιλιών να ολοκληρωθεί με τη 
σύγκληση της λεγόμενης «πολυμερούς Διάσκεψης», 
προκειμένου να απαντηθούν τα ζητήματα της Ασφάλειας 
και των Εγγυήσεων. Πρόκειται για ζητήματα που 
παρακολουθούν την Κυπριακή Δημοκρατία από την πρώτη
 ημέρα της συστάσεώς της, το 1960, και υπήρξαν -μαζί με τη συνταγματική δομή- στη βάση των προβλημάτων που 
ευνόησαν τις διχοτομικές ενέργειες της Τουρκίας στο 
νησί, καθώς και τις παρεμβάσεις τόσο της Ελλάδας -με
 αποκορύφωμα το προδοτικό πραξικόπημα τον Ιούλιο του 
1974- όσο και την ανάμιξη ΗΠΑ και ΕΣΣΔ στο πλαίσιο του ανταγωνισμού τους, την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου.

Ό,τι διασπά το πέπλο της μυστικότητας, που καλύπτει τις εν εξελίξει συνομιλίες Αναστασιάδη-Ακιντζί, ελάχιστα περιθώρια αισιοδοξίας επιτρέπει ότι τα «παθήματα έγιναν μαθήματα». Η απαίτηση της Άγκυρας για αποτύπωση της «πλήρους πολιτικής ισότητας» των δύο κοινοτήτων, μέσω της εναλλασσόμενης προεδρίας Ελληνοκύπριου και Τουρκοκύπριου προέδρου, θα καταστήσει, για άλλη μια φορά, την Κύπρο μοναδικό παράδειγμα κράτους με μειωμένη εφαρμογή του δημοκρατικού κανόνα.

Στο Κυπριακό περίσσεψαν οι συναισθηματικές 

προσεγγίσεις 

και οι εύκολες κατηγοριοποιήσεις σε «πατριώτες 
και ενδοτικούς», κατάσταση που ελάχιστα βοήθησε
 στην κατανόηση του 

ζητήματος, συσκότισε τα κριτήρια πρόσληψής του 
από τους

 πολίτες και εμπόδισε τις πολιτικές ηγεσίες, σε Αθήνα 
και 

Λευκωσία, να επιδιώξουν έναν επωφελή συμβιβασμό,
 για την 

επίλυσή του, σε συνέχεια της μείζονος παραδοχής 
στην οποίαν

 ήχθη η ελληνοκυπριακή πλευρά, με τις Συμφωνίες
 Κορυφής 

Μακαρίου-Ντενκτάς το 1977 και Κυπριανού-Ντενκτάς
 το 1979, αποδεχόμενη την εγκαθίδρυση μιας 
«διζωνικής-δικοινοτικής ομοσπονδίας».

Η μακρά διαδρομή του Κυπριακού και η παρέλκυση
 της επίλυσής
 του, δεκαετίες τώρα, δεν επιτρέπουν την καλλιέργεια
 αυταπατών
 περί λύσης ικανής να περιγραφεί ως «δίκαιη».

Η απολύτως θεμιτή και νόμιμη απαίτηση για

«δίκαιη λύση» προϋποθέτει την πλήρη κι απόλυτη
 εφαρμογή των κανόνων του διεθνούς δικαίου, την 
πλήρη κι απόλυτη υλοποίηση των 
Ψηφισμάτων της Γ.Σ. και των Αποφάσεων του Σ.Α.
 του 
ΟΗΕ και εν τέλει την καθολική άρση των τετελεσ
μένων που δημιούργησε η εισβολή του Αττίλα το 1974.

Αλλά, δυστυχώς, στο Κυπριακό, από την πρώτη ημέρα της 
εγέρσεώς του, είτε στη φάση του αντιαποικιακού αγώνα, 
είτε με την εγκαθίδρυση της ανεξάρτητης Κυπριακής
 Δημοκρατίας, η κατίσχυση του δικαίου και του δημοκρατικού
 κανόνα ήταν και παραμένουν ζητούμενα.

Ο βιαστικός, ενθουσιώδης μαξιμαλισμός της ελληνικής 
πλευράς την δεκαετία του ‘50 κατέληξε σε αναγνώριση 
και απόδοση δικαιωμάτων στην τουρκική μειοψηφία που
 οδήγησαν σε πλήρη παράλυση το νεοσύστατο κράτος.

Η κτηθείσα εμπειρία δηλοί ότι μια λύση, για να είναι
 «δίκαιη 
και βιώσιμη», οφείλει να μην παραβιάζει εξόφθαλμα 
τον πάγιο δημοκρατικό κανόνα και να είναι λειτουργική.
 Να επιτρέπει,
 δηλαδή, στο κράτος να λειτουργεί αποτελεσματικά,
 να προάγει
 το κοινό καλό, να επιλύει και να μη δημιουργεί προβλήματα.

Ό,τι διασπά το πέπλο της μυστικότητας, που καλύπτει 
τις εν εξελίξει συνομιλίες Αναστασιάδη-Ακιντζί, ελάχιστα
 περιθώρια αισιοδοξίας επιτρέπει ότι τα «παθήματα
 έγιναν μαθήματα». Η απαίτηση της Άγκυρας για
 αποτύπωση της «πλήρους πολιτικής ισότητας» των 
δύο κοινοτήτων, μέσω της εναλλασσόμενης προεδρίας
 Ελληνοκύπριου και Τουρκοκύπριου προέδρου, θα
 καταστήσει, για άλλη μια φορά, την Κύπρο μοναδικό
 παράδειγμα κράτους με μειωμένη εφαρμογή του 
δημοκρατικού κανόνα.

Στο εδαφικό, που είναι η σημαντικότερη πτυχή των 
συνομιλιών που επαναλαμβάνονται σήμερα, οι
 διαφορές των δύο πλευρών δεν φαίνεται να είναι
 αγεφύρωτες, καθώς στο Μοντ Πελεράν -τον Νοέμβριο-
 υπήρξε καταρχήν συμφωνία για την έκταση της 
τουρκοκυπριακής συνιστώσας πολιτείας σε ποσοστά 
μεταξύ 28,2% και 29,2%. Στη Γενεύη, το επόμενο 
διήμερο, θα πρέπει να παρουσιαστούν χάρτες με 
την ακριβή αποτύπωση των εδαφών της κάθε 
συνιστώσας πολιτείας και στο πλαίσιο αυτό τόσο 
το ζήτημα της επιστροφής της Μόρφου, όσο και της
 ακτογραμμής της κάθε πλευράς αποκτά μείζονα σημασία.

Η κυπριακή κυβέρνηση έχει καταστήσει σαφές ότι 
επιδιώκει να επιστραφούν περιοχές που ήταν 
πυκνοκατοικημένες πριν από την εισβολή της 
Τουρκίας και επιμένει στην απόδοση της Μόρφου, 
δεχόμενη ακόμη και την παραμονή αριθμού
 Τουρκοκυπρίων στο έδαφός της. Σε εκκρεμότητα
 παραμένει -και θα συζητηθεί από σήμερα- τόσο 
ο αριθμός των προσφύγων του 1974 που θα 
επιστρέψουν υπό ελληνοκυπριακή διοίκηση, 
όσο και το ποσοστό της ακτογραμμής της κάθε 
συνιστώσας πολιτείας.

Πέραν όλων αυτών, μείζον ζήτημα παραμένει αυτό
 της Ασφάλειας και των Εγγυήσεων, στο οποίο έχουν
 αποφασιστικό λόγο και ρόλο οι τρεις Εγγυήτριες 
Δυνάμεις των Συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου, 
το 1959-1960, και στο οποίο οι διαφορετικές 
προσεγγίσεις Αθήνας και Άγκυρας μοιάζουν 
αγεφύρωτες.

Η Αθήνα έχει διαμηνύσει σε όλους τους τόνους
 -και εγγράφως- ότι δεν στέργει σε παράταση του
 καθεστώτος εγγυήσεων και συναφώς στην παραμονή
 τουρκικών στρατευμάτων στο νησί, μετά τη λύση του
 Κυπριακού. Στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση
 κινείται η Άγκυρα, επιμένοντας να αντιμετωπίζει 
το Κυπριακό ως μείζον ζήτημα «εθνικής ασφαλείας»,
 και εμφανιζόμενη έτοιμη να δεχθεί διατήρηση των 
εγγυήσεων μόνο για την τουρκοκυπριακή συνιστώσα
πολιτεία, στην οποίαν θα παραμείνει και αριθμός 
τουρκικών στρατευμάτων, κατά προφανή παραβίασ
η κάθε νομικού κανόνα και του ευρωπαϊκού κεκτημένου!

Η αξίωση αυτή της Τουρκίας είναι ικανή να τινάξει στον αέρα κάθε προσπάθεια για τη σύγκληση πολυμερούς Διάσκεψης, την οποίαν κι επιζητεί, από το 1974, να περιορίσει στο πλαίσιο μιας πενταμερούς. Δηλαδή, οι τρεις Εγγυήτριες Δυνάμεις -Ελλάδα, Βρετανία, Τουρκία- και οι δύο κοινότητες της Κύπρου.

Ένα παλαιό αγγλοσαξωνικό κλισέ, αγνώστου πατρότητας, προτρέπει: «Ποτέ μην αφήνεις την αλήθεια να σου χαλάσει μια ωραία ιστορία».

Στο Κυπριακό, η «αλήθεια» συστηματικά αποσιωπήθηκε και διαστρεβλώθηκε, ενώ παραμένει δεκαετίες τώρα ζητούμενο η «ωραία ιστορία».

Η προϊστορία του εδαφικού ζητήματος

1977 - Στον 6ο γύρο των ενδοκυπριακών συνομιλιών, η Λευκωσία κατέθεσε χάρτη με το 80,3% του εδάφους στην ελληνοκυπριακή πλευρά και το 19,7% στην τουρκοκυπριακή, ενώ για την ακτογραμμή προέβλεπε το 75,3% να ανήκει στην ελληνοκυπριακή και το 24,7% στην τουρκοκυπριακή πλευρά, καθώς και την επιστροφή 109.515 Ελληνοκυπρίων στα εδάφη τους.

1978 - Η τουρκική πλευρά παρουσίασε πρόταση σύμφωνα με την οποία διατηρούσε το 35,2% του εδάφους και το 55,5% της ακτογραμμής και απέδιδε στην ελληνοκυπριακή το 64,8% και 44,5% αντιστοίχως, ενώ θα επέστρεφαν στις εστίες τους μόνον 4.124 πρόσφυγες.

1981 - Η τουρκοκυπριακή πλευρά -η Τουρκία δηλαδή- επανήλθε με ελαφρώς βελτιωμένη πρόταση με ποσοστό εδάφους 33,4% και 53,4% ακτογραμμής για την ίδια και 66,6% και 46,6% για την ελληνοκυπριακή πλευρά, ενώ θα επέστρεφαν 13.818 Ελληνοκύπριοι.

Την ίδια χρονιά παρουσίασε χάρτη και ο ΟΗΕ, για πρώτη φορά. Με τον χάρτη του ειδικού αντιπροσώπου Χούγκο Γκόμπι, ποσοστό εδάφους 72,6% ετίθετο υπό ελληνοκυπριακή διοίκηση και 27,4% υπό τουρκοκυπριακή, ενώ το 49,8% της ακτογραμμής θα ανήκε στην ελληνοκυπριακή πλευρά και 50,2% στην τουρκοκυπριακή. Θα επέστρεφαν 78.025 Ελληνοκύπριοι.

Ο δεύτερος χάρτης Γκόμπι, έδινε 0,2% περισσότερο ποσοστό εδάφους στην ελληνοκυπριακή πλευρά (72,8%) και το 27,2% στην τουρκοκυπριακή. Τα ποσοστά της ακτογραμμής παρέμεναν τα ίδια, ενώ θα επέστρεφαν 79.720 Ελληνοκύπριοι.

1993 - O γ.γ. του ΟΗΕ Μπούτρος Μπούτρος Γκάλι παρουσίασε νέο χάρτη, με ποσοστό εδαφών 72,1% υπό ελληνοκυπριακή διοίκηση και 27,9% υπό τουρκοκυπριακή. Επίσης, η ελληνοκυπριακή πλευρά θα κατείχε το 49,9% της ακτογραμμής και η τουρκοκυπριακή το 50,1%. Θα επέστρεφαν 78.912 Ελληνοκύπριοι.

2002 - Με το πρώτο σχέδιο Ανάν, τον Νοέμβριο, το ελληνοκυπριακό συνιστών κρατίδιο θα είχε το 71,4% του εδάφους και το τουρκοκυπριακό το 28,6%. Η ελληνοκυπριακή πλευρά θα είχε το 45,5% της ακτογραμμής και η τουρκοκυπριακή το 54,5%, ενώ θα επέστρεφαν 82.170 Ελληνοκύπριοι.

2004 - Έπειτα από διαδοχικές τροποποιήσεις στο «σχέδιο Ανάν 5», που τέθηκε σε δημοψήφισμα, ποσοστό εδάφους 71,3% ετίθετο υπό ελληνοκυπριακή διοίκηση και 28,7% υπό τουρκοκυπριακή και επέστρεφαν 86.366 Ελληνοκυπρίων. Σε ό,τι αφορά την ακτογραμμή, τα ποσοστά ήταν 45,7% για την ελληνοκυπριακή πλευρά και 54,3% για 

NAFTEMPORIKI.gr απο την έντυπη έκδοση

Του Δημήτρη Η. Χατζηδημητρίου 
dhatz@naftemporiki.gr