ΑΝΟΙΞΗ
Τον κόσμο τον μάθαμε μ' εποχές,
τώρα όλα έχουν γίνει ένα,
ούτε τα φύλλα πέφτουν,
ούτε οι ψυχές ανθίζουν
Περιμένουν καρτερικά,
να χάσουν την τελευταία λάμψη,
που τους χάρισε η γέννησή τους
και να περάσουν το κατώφλι,
ενός αδιέξοδου βίου
Η λύτρωση θα ‘ρθει με το χάραμα,
μ' ένα τραγούδι, μια τελευταία ευχή,
κι ένα καθαρό φιλί σε όσα συνάντησαν
και δεν προσπέρασαν
Κώστας Παπαντωνίου
Απο 3pointmagazine.gr
