Γράφει ο
''''''''''''''''''
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
Θέλω να πάψω πια νάμαι σκλάβος, νάμαι δουλοπάροικος της Μεγάλης Ιδέας του Έθνους. Ενός ψέμματος ενός μυθεύματος που με αυτο γεννήθηκα και μεγάλωσα..Πως είμαι λέει ένας εκλεκτός του μόνου περιούσιου λαού, που όλοι είναι ταγμένοι να τον υπηρετούν και να τον ανέχονται, πως είμαι ΈΛΛΗΝΑΣ..
Λες και όλοι οι άλλοι που έχουν μια ξέχωρη εθνικότητα, άσπροι μαύροι και κίτρινοι, δεν τους γέννησε μάνα και αυτούς σαν την δική μου...δεν τρώνε και δεν πίνουν όπως και εγώ για να ζήσω, δεν δουλεύουν όπως εγώ για να επιβιώσουν, δεν αγαπάνε δεν μισούν δεν εξοργίζονται δεν θλίβονται, δεν γεννιώνται και δεν πεθαίνουν..Εμείς είμαστε ΕΛΛΗΝΕΣ, αυτοί απλά ατελή ανθρώπινα όντα..
Ολοι σε αυτόν τον τόπο, η εξανδραποδισμένη αστική τάξη, η δεξιά και κυρίως η αριστερή ιντελιγκέντσια, οι πατριώτες και οι πατριώτισσες, πάντοτε στο διηνεκές είναι μόνιμοι ιεραπόστολοι της Ελληνοφροσύνης"..Πάντοτε χτίστες αόρατων τειχών γιατί οι βάρβαροι πάντα θέλουν να εισβάλουν να πατήσουν τα ιερά και ταόσια της πατρίδας....Οι βάρβαροι είναι μόνο για τους πηδάς, να τους απομυζείς, να τους τα παίρνεις δανεικά και αγυριστα και στο τέλος για το ευχαριστώ να στρέφεις το μεγάλο δάχτυλο του χεριού προς τα πάνω και προκλητικά να τους το επιδικνύεις..
Σε ένα κόσμο που τρέχει που καλπάζει προς τα μπρός,εκεί που οι γεννιώνται νέες ιδέες για το μέλλον, για το αύριο, οι Ταγοί της Ελληνοφρένειας, οι πατερούληδες του Έθνους γυρίζουν τη πλάτη, και μας κάνουν νεύμα να κάνουμε το ίδιο πιάνουν ξανά το λιβανιστήρι και αρχίζουν ξανά τα μνημόσυνα ...ο Μιλτιάδης, ο Λεωνίδας, ο Θεμιστοκλής, ο Κων/νος ο Παλαιολόγος και πάει λέγοντας...μου φέρνουν εμετό...!
Κουβαλάω την κατάρα αυτή τρης ράτσας μου, την ¨"Ελληνοφροσύνη" χρόνια πολλά τώρα, όπως και σεις...Μα τώρα τελευταία την νοιώθω να με τυλίγει σαν σάβανο, να μου κόβει την αναπνοή, να με κάνει να μη αγαπάω τη χώρα μου,την καταγωγή μου, την προσωπική και τη συλλογική μου ιστορία, τις μνήμες του ανθρώπινου παρελθόντος μου..Δεν το αξίζω...
Αν είναι λοιπον να διαλέξω.... νάμαι ελεύθερος άνθρωπος ή υπηρέτης μιας νεκρής από καιρο ιδέας, θα διαλέξω σίγουρα το πρώτο...Και αν αυτό στη χώρα που ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα, στο ίδιο μου το τόπο δεν σταθεί δυνατόν, θα βγάλω τη περικεφαλαία μαζί με τη πανοπλία μου, θα ακούμπήσω κάτω την ασπίδα και το πατρογονικό ξίφος....και μετά άοπλος και γυμνός θα πάω να συναντήσω τους "βαρβάρους"...
Λες και όλοι οι άλλοι που έχουν μια ξέχωρη εθνικότητα, άσπροι μαύροι και κίτρινοι, δεν τους γέννησε μάνα και αυτούς σαν την δική μου...δεν τρώνε και δεν πίνουν όπως και εγώ για να ζήσω, δεν δουλεύουν όπως εγώ για να επιβιώσουν, δεν αγαπάνε δεν μισούν δεν εξοργίζονται δεν θλίβονται, δεν γεννιώνται και δεν πεθαίνουν..Εμείς είμαστε ΕΛΛΗΝΕΣ, αυτοί απλά ατελή ανθρώπινα όντα..
Ολοι σε αυτόν τον τόπο, η εξανδραποδισμένη αστική τάξη, η δεξιά και κυρίως η αριστερή ιντελιγκέντσια, οι πατριώτες και οι πατριώτισσες, πάντοτε στο διηνεκές είναι μόνιμοι ιεραπόστολοι της Ελληνοφροσύνης"..Πάντοτε χτίστες αόρατων τειχών γιατί οι βάρβαροι πάντα θέλουν να εισβάλουν να πατήσουν τα ιερά και ταόσια της πατρίδας....Οι βάρβαροι είναι μόνο για τους πηδάς, να τους απομυζείς, να τους τα παίρνεις δανεικά και αγυριστα και στο τέλος για το ευχαριστώ να στρέφεις το μεγάλο δάχτυλο του χεριού προς τα πάνω και προκλητικά να τους το επιδικνύεις..
Σε ένα κόσμο που τρέχει που καλπάζει προς τα μπρός,εκεί που οι γεννιώνται νέες ιδέες για το μέλλον, για το αύριο, οι Ταγοί της Ελληνοφρένειας, οι πατερούληδες του Έθνους γυρίζουν τη πλάτη, και μας κάνουν νεύμα να κάνουμε το ίδιο πιάνουν ξανά το λιβανιστήρι και αρχίζουν ξανά τα μνημόσυνα ...ο Μιλτιάδης, ο Λεωνίδας, ο Θεμιστοκλής, ο Κων/νος ο Παλαιολόγος και πάει λέγοντας...μου φέρνουν εμετό...!
Κουβαλάω την κατάρα αυτή τρης ράτσας μου, την ¨"Ελληνοφροσύνη" χρόνια πολλά τώρα, όπως και σεις...Μα τώρα τελευταία την νοιώθω να με τυλίγει σαν σάβανο, να μου κόβει την αναπνοή, να με κάνει να μη αγαπάω τη χώρα μου,την καταγωγή μου, την προσωπική και τη συλλογική μου ιστορία, τις μνήμες του ανθρώπινου παρελθόντος μου..Δεν το αξίζω...
Αν είναι λοιπον να διαλέξω.... νάμαι ελεύθερος άνθρωπος ή υπηρέτης μιας νεκρής από καιρο ιδέας, θα διαλέξω σίγουρα το πρώτο...Και αν αυτό στη χώρα που ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα, στο ίδιο μου το τόπο δεν σταθεί δυνατόν, θα βγάλω τη περικεφαλαία μαζί με τη πανοπλία μου, θα ακούμπήσω κάτω την ασπίδα και το πατρογονικό ξίφος....και μετά άοπλος και γυμνός θα πάω να συναντήσω τους "βαρβάρους"...