| |
 |
Thursday, June 2, 2011
ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΕ ΠΕΤΑΛΩΤΗ...στην Αργυρούπολη
ΟΙ ΣΟΦΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ : Υπαρχει ακόμα καιρος να σωθούμε!
"Θέλουμε να εκφράσουμε
με τον πιο σαφή τρόπο την
αγωνία μας για τη δραματική
κατάσταση του τόπου..."
με τον πιο σαφή τρόπο την
αγωνία μας για τη δραματική
κατάσταση του τόπου..."
Θέλουμε να εκφράσουμε με τον πιο σαφή τρόπο την αγωνία μας για τη δραματική κατάσταση του τόπου. Η ισότιμη ένταξή μας στην Ευρώπη, αναγκαία για την επιβίωση της Ελλάδας ως σύγχρονης προηγμένης χώρας, αλλά και οι σημαντικές πολιτικές, κοινωνικές και οι...κονομικές κατακτήσεις που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της, απειλούνται σήμερα σοβαρά. Ως υπεύθυνοι πολίτες νοιώθουμε την ανάγκη να μιλήσουμε, καθώς οι φωνές του λαϊκισμού και της ανευθυνότητας κυριαρχούν στο δημόσιο λόγο, κρύβοντας από τους περισσότερους Έλληνες τη σοβαρότητα της κατάστασης και προτείνοντας λύσεις καταστροφικές, ανεδαφικές ή εξωπραγματικές σε στιγμή κρίσης. Απευθύνουμε έκκληση σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου, σε όποια θέση και αν βρίσκονται: στον πρωθυπουργό, την κυβέρνηση και τους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, αλλά και τον αρχηγό και τους βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τους αρχηγούς και τους βουλευτές των άλλων κομμάτων. Τους καλούμε όλους να αλλάξουν νοοτροπία, να παραμερίσουν τις ιδιοτέλειες, τις προσχηματικές αντιμαχίες, εσωκομματικές και εξωκομματικές, τους υπολογισμούς, τους συμψηφισμούς, καθώς και τις αγκυλωμένες στο παρελθόν ιδεολογικές και πολιτικές περιχαρακώσεις και να αναλάβουν επιτέλους στο ακέραιο τις ευθύνες τους. Τους ζητούμε να μιλήσουν με ειλικρίνεια στους έλληνες πολίτες για τους κινδύνους που απειλούν τη χώρα, για τον αγώνα και τις θυσίες που απαιτεί η σωτηρία και η ανάκτηση της αξιοπρέπειάς της, και να εργαστούν σκληρά και συστηματικά για τη νέα στροφή. Ο τόπος χρειάζεται μια ηγεσία ευθύνης και εθνικής ανασυγκρότησης που, σε συνεργασία με τους ευρωπαίους εταίρους μας, θα κάνει τα απαραίτητα για τη σωτηρία. Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο, και μόνο συντονισμένες ενέργειες, βασισμένες σε ένα νέο πνεύμα ομοψυχίας μπορούν να αποτρέψουν πλέον την καταστροφή. Όσοι αγνοούν προκλητικά τα σημεία των καιρών και, επιδεικνύοντας ασυγχώρητη ιδιοτέλεια, επιμένουν να επενδύουν στην κατάρρευση με οδηγό το δικό τους προσωπικό ή κομματικό συμφέρον, θα χρεωθούν στο ακέραιο την καταστροφή της χώρας. Υπάρχει ακόμη καιρός να σωθούμε, αν αυτοί που εκπροσωπούν τον λαό και παίρνουν τις αποφάσεις για λογαριασμό του, όπου κι αν βρίσκονται, είτε στην κυβέρνηση είτε στην αντιπολίτευση, είτε σε άλλους συλλογικούς φορείς ή όργανα, τολμήσουν να κάνουν το καθήκον τους. Οι κατακτήσεις της σημερινής Ελλάδας στηρίχθηκαν σε κόπους και θυσίες γενεών. Δεν έχουμε δικαίωμα, πολιτικοί και πολίτες, να τις εγκαταλείψουμε ούτε να αφήσουμε κανέναν να τις καταστρέψει. Δεν έχουμε δικαίωμα να υποθηκεύσουμε το μέλλον και τα όνειρα των νέων και των επερχόμενων γενεών. Υπογράφουν, από τα γράμματα και τις τέχνες: Θανάσης Βαλτινός Κική Δημουλά Απόστολος Δοξιάδης Τάκης Θεοδωρόπουλος Αθηνά Κακούρη Μένης Κουμανταρέας Γιάννης Κουνέλης Πέτρος Μάρκαρης Τάσος Μπουλμέτης Βασίλης Παπαβασιλείου Διονύσης Σαββόπουλος, Γιώργος Σκαμπαρδώνης Αλέκος Φασιανός Από την ακαδημαϊκή-επιστημονική κοινότητα: Νίκος Αλιβιζάτος Νάσος Βαγενάς Γιάννης Βούλγαρης Γιώργης Γιατρομανωλάκης Άγγελος Δεληβοριάς Γιώργος Δερτιλής Αρίστος Δοξιάδης Ορέστης Καλογήρου Στάθης Καλύβας Βάσω Κιντή Ανδρέας Κούρκουλας Νίκος Μουζέλης Χαράλαμπος Μ. Μουτσόπουλος Γιώργος Παγουλάτος Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου Παύλος Σούρλας Γιάννης Στουρνάρας Σταύρος Τσακυράκης Χαρίδημος Τσούκας Αν συμφωνείτε με την έκκλησή μας, πατήσετε το κουμπί "like"/"μου αρέσει" της σελίδας "Τολμήστε" -- http://www.facebook.com/tolmiste Μην αφήνετε σχόλια από κάτω, θετικά ή αρνητικά. Η συζητηση μπορεί να γίνει στους τοίχους που μοιράζονται αυτή τη σημείωση.Δείτε περισσότερα
Από: Τολμήστε
Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΕΝΤΑΡΗΣ γράφει και δινει ιδέες πως να ξεφυγουμε την κρίση
Συνεργατισμός: Μήπως είναι η απάντηση στην ανάπτυξη;
Γράφει ο
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΕΝΤΑΡΗΣ
Σήμερα διάβαζα σε ηλεκτρονική εφημερίδα για την υποβάθμιση της Ιαπωνίας από την εταιρεία S&P (Standards and Poors). Οι Ιάπωνες, βέβαια, γελούσαν με την απόφαση και, όπως έγραφε η εφημερίδα, χρησιμοποιούν την απόφαση κάθε οίκου αξιολόγησης για χαρτιά σημειώσεων, όπως ευγενικά δήλωσε ανώτατος Ιάπωνας κυβερνητικός αξιωματούχος. Την πραγματική χρήση την καταλαβαίνετε… Οι Ιάπωνες έχουν δικούς τους τρόπους αξιολόγησης και των τραπεζών τους και γενικά της οικονομίας τους. Από την άλλη πλευρά, οι διεθνείς αυτοί ληστές - αξιολογητές, συνεχίζουν να οδηγούν τη χώρα μας στη χρεοκοπία με την ιλιγγιώδη αύξηση των spreads στη δευτερογενή αγορά ομολόγων. Ο λόγος είναι ότι πολλά μεγάλα κεφάλαια έχουν ποντάρει στην χρεοκοπία μας με την χρήση του αέρα στις συναλλαγές. Νομίζω ότι το έχω ξαναγράψει. Μόνο το 4% των παγκόσμιων συναλλαγών εμπορευμάτων γίνεται με πραγματικά χρήματα ενώ το 96% γίνεται με αέρα. Αν δεν υπήρχε ο αέρας, δεν θα ήταν δυνατόν να γίνονται αυτά τα πράγματα. Αυτή είναι η σημερινή πραγματικότητα του οικονομικού συστήματος. Από την άλλη πλευρά, η χώρα με την πολιτική που εφαρμόζει το σημερινό οικονομικό επιτελείο με τις περικοπές μόνο των μισθών των εργαζομένων δεν οδηγείται πουθενά. Ακόμη και να μηδενιστούν οι μισθοί δεν θα υπάρξει ουσιώδες αποτέλεσμα. Αλλα μέτρα που θα έπρεπε να παρθούν π.χ. να ελεγχθούν οι μεγάλοι φοροφυγάδες ανακοινώθηκαν πριν δύο μέρες. Δεν σας ξενίζει αυτή η καθυστέρηση; Η έκτακτη εισφορά στις επιχειρήσεις και η περικοπή μισθών, δώρου και συντάξεων ήταν άμεση; Μήπως και αυτή η κυβέρνηση φοβάται ή είναι με το μέρος αυτών που λήστεψαν το δημόσιο χρήμα;
Αυτή τη στιγμή το μόνο που γίνεται είναι περικοπές και σχέδια για ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι ξεπουλάμε την ΔΕΗ για να εισπράξουμε λεφτά να ξεχρεωθούμε. Ας το εξετάσουμε το θέμα. Ψάχνουμε και βρίσκουμε τη μετοχική σύνθεση της ΔΕΗ από την ιστοσελίδα της. Εχουμε και λέμε λοιπόν: Το δημόσιο κατέχει το 51,12%, τα ταμεία ΙΚΑ -ΕΤΑΜ / ΤΑΠ - ΔΕΗ και ΤΑΥΤΕΚΩ / ΤΕΑΠΑΠ - ΔΕΗ (πρώην ΟΑΠ) κατέχουν το 3,81% και το υπόλοιπο 45,07% στο ευρύ επενδυτικό κοινό και θεσμικούς επενδυτές. Τι θα πουλήσει, λοιπόν, η κυβέρνηση; Θα πουλήσει το 20% του μεριδίου της ώστε με το 30% να μπορεί να έχει την διοίκηση; Πόσα θα εισπράξει; Οι μετοχές της ΔΕΗ είναι 232.000.000 τεμάχια εκ των οποίων οι 118.598.400 ανήκουν στο δημόσιο. Το 20% είναι 23.719.680 μετοχές. Σήμερα αν πουλήσει τις μετοχές, θα εισπράξει 254.986.560 ευρώ. Σταγόνα στο ωκεανό του χρέους δηλαδή. Θα δεχτούν, όμως, οι υποψήφιοι μέτοχοι να αγοράσουν μια επιχείρηση που θα διοικείται από το κράτος; Ή μήπως θα πουλήσει όλες τις μετοχές της; Και αν πουλήσει όλες τις μετοχές τα κέρδη που θα βγάζει η ΔΕΗ θα μένουν στην χώρα ή θα πηγαίνουν στο εξωτερικό στις τσέπες των θεσμικών χωρίς να προσφέρουν τίποτα στην εθνική οικονομία; (Αυτό λέγεται Ιμπεριαλισμός κατά τους οικονομολόγους). Αν γίνει αυτό, τότε να είστε σίγουροι ότι η τιμή του ρεύματος θα τριπλασιαστεί, όπως έγινε στην Αυστραλία.
Το βέβαιο είναι ότι κάθε ξεπούλημα εθνικής περιουσίας θα πηγαίνει στον καιάδα του δημόσιου χρέους και δεν θα προσφέρει τίποτα στην ανάπτυξη. Το ζητούμενο σήμερα είναι η ανάπτυξη γιατί από αυτήν παράγεται νέο χρήμα, κινείται η αγορά, αυξάνεται το εισόδημα καθώς και τα κρατικά έσοδα. Το ζητούμενο, λοιπόν, είναι να γίνουν επενδύσεις. Επενδύσεις όμως λέμε, αλλά επενδύσεις δεν βλέπουμε. Και δεν βλέπουμε γιατί το κράτος δεν έχει πόρους να βάλει την δική του συμμετοχή σε όσες επενδύσεις εντάσσει στον σχετικό νόμο. Η τρόικα από την άλλη πλευρά έχει επιβάλει μείωση των δαπανών του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων (ΠΔΕ) 500 εκ. ευρώ το χρόνο για τα επόμενα τρία χρόνια και έτσι όλα τα δημόσια έργα πάνε πίσω. Ηδη ξένες και ελληνικές εταιρείες έχουν εγκαταλείψει δημόσια έργα γιατί δεν υπήρχαν χρήματα να πληρωθούν. Αρα το ζητούμενο είναι τα χρήματα για επενδύσεις. Εδώ, λοιπόν, έρχεται το ζήτημα του συνεργατισμού.
Πολλοί θα πουν ότι αυτά που θα διαβάσουν παρακάτω είναι όνειρα θερινής νυκτός. Πιθανόν ναι. Εγώ, όμως, δεν θα πάψω να ονειρεύομαι. Ας κάνουμε, λοιπόν, μια υπόθεση εργασίας. Εστω ότι κάποιος ή κάποιοι έχουν μια βιώσιμη επιχειρηματική ιδέα. Το ζήτημα είναι ότι δεν έχουν λεφτά να την υλοποιήσουν ούτε και αυτά που απαιτεί ο επενδυτικός νόμος π.χ. το 25% της ιδιωτικής συμμετοχής (= συνολικό κόστος μείον κρατική επιχορήγηση). Η επιχειρηματική ιδέα, λοιπόν, μένει στο ράφι και αυτοί που την είχαν, κοιτάνε να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι. Αν ήμασταν στην Αμερική, στην Καλιφόρνια, τότε κάποιοι επιχειρηματίες σίγουρα θα την χρηματοδοτούσαν και σίγουρα θα είχαν κέρδη. Πάρτε για παράδειγμα την εταιρεία Google του Internet, που είναι σήμερα μεγαθήριο. Αν η επιχειρηματική ιδέα ήταν στην Ελλάδα, τίποτα δεν θα γινόταν. Δεν θα γινόταν γιατί εδώ δεν είναι συνηθισμένο το λεγόμενο Venture Capital όπου κάποιος βάζει τα λεφτά και κάποιος την ιδέα και την δουλειά και όλοι μαζί τα οικονομάνε. Στην Αμερική αντιστοιχούν 100 δολλάρια το άτομο, στο Ισραήλ 250 δολλάρια το άτομο, στην Ευρώπη 10 ευρώ το άτομο και στην Ελλάδα ΜΗΔΕΝ… Αυτό δεν γίνεται εδώ γιατί δεν υπάρχει σχετική νομοθεσία, δεν υπάρχει σχετική αντίληψη στους έχοντες τα χρήματα, στο τραπεζικό σύστημα κ.τ.λ. Αρα το ζητούμενο είναι τα χρήματα για το ξεκίνημα της επιχείρησης.
Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι κάποιος έχει μια επιχειρηματική ιδέα και δεν έχει τα χρήματα. Το κόστος, λοιπόν, για όλο το εγχείρημα ας το υπολογίσουμε γύρω στα 3.000.000 ευρώ. Βγαίνουμε στη δημοσιότητα και ζητάμε από τον κόσμο να βάλει ό,τι ποσό θα μπορούσε να διαθέσει π.χ. 3.000 ευρώ. Αν μαζευτούν 1.000 άτομα τότε να τα 3.000.000 ευρώ. Θα μου πείτε, ποιος θα βάλει τα λεφτά του για κάτι που δεν γνωρίζει και να τα διαχειριστεί κάποιος τον οποίο δεν γνωρίζει; Εδώ λοιπόν έρχεται η ιδέα του ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΣΜΟΥ. Το κράτος δημιουργεί νομοθετικό πλαίσιο που θα διασφαλίζει τους μετόχους για το κεφάλαιό τους χωρίς κρατική ή τραπεζική εγγύηση. Υπάρχουν άλλοι τρόποι. Μόνο το νομοθετικό πλαίσιο χρειάζεται που θα καθορίζει τον τρόπο οργάνωσης και διοίκησης της επιχείρησης.
Αν τώρα η επιχείρηση έχει κέρδη που λογικά πρέπει να έχει, τότε το μέρισμα για κάθε μέτοχο μπορεί να είναι αρκετά μεγαλύτερο από τον τόκο των 90 ευρώ που θα έπαιρνε κάποιος από την τράπεζα για τρία χιλιάρικα. Στην χειρότερη περίπτωση να μην πήγαινε καλά η επιχείρηση και να έχανε κάποιος τρία χιλιάρικα που και αυτό θα είναι δύσκολο γιατί μπορεί να διασφαλίζεται κατάλληλα από την σχετική νομοθεσία.
Εδώ, αν σκεφτούμε βαθύτερα, θα δούμε τα πλεονεκτήματα αυτής της ιστορίας. Πρώτον δεν θα υπάρχει ανάγκη χρηματοδότησης από το κράτος που προκαλεί καθυστερήσεις και αγκυλώσεις στην υλοποίηση μιας επένδυσης. Δεύτερον οι Ελληνες θα γινόντουσαν εν δυνάμει επιχειρηματίες. Δεν θα εξαρτιόντουσαν από τις ληστρικές τράπεζες. Το χρήμα που φυλάσσεται σε σεντούκια και σε θυρίδες θα έβγαινε στην επιφάνεια με αποτέλεσμα αύξηση της επιχειρηματικότητας, των εξαγωγών ή της υποκατάστασης των εξαγωγών. Ας μου συγχωρεθεί και η παρακάτω «ρατσιστική» σκέψη: Φτηνό εργατικό δυναμικό έχουμε. Εχουμε χιλιάδες μετανάστες που λιμοκτονούν και θα ήταν πολύ ευχαριστημένοι να δούλευαν με χαμηλά ημερομίσθια ώστε να έχουμε χαμηλό λειτουργικό κόστος στην επιχείρηση. Θα μου πείτε τώρα τι θα γίνει με τους συμπατριώτες μας τους ανέργους; Αν υπάρχει ανάπτυξη, τότε και αυτοί θα έχουν δουλειές που δεν μπορούν να κάνουν οι μετανάστες. Εξ’ άλλου στην χρυσή, αλλά με δανεικά, εποχή των Ολυμπιακών αγώνων τι γινότανε;
Αν, λοιπόν, αυτό το όνειρο που λέγεται «ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΣΜΟΣ» γίνει αλήθεια μια φορά, τότε να είστε σίγουροι για δύο πράγματα:
Πρώτον θα δεχτεί σφοδρότατες επιθέσεις από το οικονομικό κατεστημένο και δεύτερον θα βρει αμέσως μιμητές. Στην Αργεντινή, για παράδειγμα, δύο επιχειρήσεις που πήγαιναν για κλείσιμο και θα έβγαιναν στον δρόμο 10.000 άτομα, τις ανέλαβαν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και σήμερα μεγαλουργούν παρά το αντίξοο οικονομικό περιβάλλον. Δέχονται, όμως, επιθέσεις από το τραπεζικό σύστημα, αλλά έχουν αρωγό την κυβέρνηση. Η κυβέρνηση της Αργεντινής ψήφισε νόμο όπου αν κάποιος επιχειρηματίας εγκαταλείψει την επιχείρησή του, τότε την αναλαμβάνουν αυτοδίκαια οι εργαζόμενοι χωρίς να πληρώσουν τίποτα στον επιχειρηματία. Εκείνο που χρειάζεται είναι να σκεφτόμαστε με δημιουργικό, πρωτότυπο και ορθολογικό τρόπο.
Ο συνεργατισμός δεν είναι μια καινοφανής ιδέα, αλλά για πρώτη φορά εμφανίστηκε στο Μάντσεστερ της Αγγλίας κατά τις αρχές του 18ου αιώνα και επεκτάθηκε στην υπόλοιπη Ευρώπη. Ηταν ο σπόρος των συνεταιρισμών που στην Ελλάδα υλοποιήθηκε με τους αγροτικούς συνεταιρισμούς, οι οποίοι σήμερα, δυστυχώς, στην πλειοψηφία τους δεν ακολούθησαν τις νέες εξελίξεις λόγω νομοθεσίας και νοοτροπίας των συνεταιρισμένων. Μια πρωτοπόρος χώρα στον συνεργατισμό είναι η Κύπρος με εξελιγμένη νομοθεσία και ελεγκτικές αρχές. Αν ψάξετε στο Internet θα βρείτε πλήθος σχετικών πληροφοριών. Στην Κύπρο μοιάζουν με συνεταιρισμούς, αλλά ουσιαστικά είναι κάτι παραπάνω. Δρουν σαν επιχειρήσεις με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και το όφελος των μελών προέρχεται είτε από τις χαμηλές υπηρεσίες που προσφέρουν είτε από την κερδοφορία τους.
Στη μητρόπολη του καπιταλισμού, την Αμερική, το κίνημα είναι πάρα πολύ ανεπτυγμένο. Στο τέλος της δεκαετίας του 1990 υπήρχαν στην Αμερική 470.000 συνεργατικές επιχειρήσεις που είχαν πάνω από 100 εκατομμύρια μέλη (κάθε άτομο μπορούσε να είναι μέλος σε παραπάνω από μια συνεργατική επιχείρηση εξ’ ου και ο αριθμός 100 εκατομμύρια). Οι επιχειρήσεις αυτές παράγουν κάθε είδους αγαθό και υπηρεσίες από νοσοκομειακή περίθαλψη, παραγωγή ειδών οικιακής χρήσης, κατασκευή κατοικιών, δραστηριότητες στον γεωργικό τομέα, καθώς και κάθε είδος βιομηχανικής παραγωγής.
Αν θέλει κάποιος πληροφορίες, ας κοιτάξει την παρακάτω ιστοσελίδα: http://www.referenceforbusiness.com/encyclopedia/Con-Cos/Cooperatives.html.
Στο Νέο Μεξικό με έδρα την πόλη Σάντα Φε δραστηριοποιείται μια συνεργατική επιχείρηση παραγωγής ηλεκτρισμού που παρέχει ηλεκτρικό ρεύμα σε 200.000 αγροτικές οικογένειες (http: // www. nmelectric. coop/index.php).
Το κίνημα του συνεργατισμού είναι διαδεδομένο και στην Ισπανία πάρα πολύ. Υπάρχει και ιδεολογική και οικονομική και πολιτική κάλυψη. Για πληροφορίες διαβάστε την παρακάτω ιστοσελίδα. http://www.fundacionespriu.coop/pfw_files/cma/articulos/200313115957cooperativism-angles_2.pdf.
Συνεργατισμός λοιπόν. Οπως είδαμε από τα παραπάνω δεν είναι και πολύ όνειρο η πρότασή μου. Γίνεται σε διάφορα μέρη του κόσμου. Δεν χαίρει, όμως, δημοσιότητας γιατί αυτό δεν συμφέρει τον νεοφιλελευθερισμό που θέλει να τα φάει όλα. Από ανθρώπους μέχρι το περιβάλλον που όλοι ζούμε. Πρέπει να αναπτύξουμε το κίνημα αυτό και στην Ελλάδα σαν αντίβαρο στους καιρούς της «νεοδουλείας» που πλησιάζουμε να μπούμε ή έχουμε μπει. Να φανταστείτε ότι μόνο ένα βιβλίο κυκλοφορεί στα ελληνικά βιβλιοπωλεία για το θέμα αυτό.
Συνεργατισμός λοιπόν. Αφού το κράτος δεν έχει λεφτά, ας τσοντάρουμε εμείς να κάνουμε επιχειρήσεις γιατί θα είναι προς όφελος όλων και θα αναπτύξουμε την οικονομία μας να γίνουμε ισχυροί και εθνικό έργο να προσφέρουμε. Μάθετε ότι οι Τούρκοι κατασκευάζουν λιμάνι στην Αλβανία. Σε λίγο θα θέλουν και το Ιόνιο μέσω Αλβανίας, μη σας φαίνεται παράξενο. Οι αρχαίοι μας έλεγαν «Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται (=μάθανε ότι γα…στε πλακώσανε και οι γύφτοι, επί το νεοελληνικότερον)». Εκείνο που θέλουμε από τους αχαΐρευτους πολιτικούς μας είναι το νομοθετικό πλαίσιο.Παραδείγματα υπάρχουν εκατοντάδες στον κόσμο.
* O Γιωργος Πένταρης ειναι καθηγητής
Μαθηματικών και πληροφορικής ....
Γράφει ο
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΕΝΤΑΡΗΣ
Σήμερα διάβαζα σε ηλεκτρονική εφημερίδα για την υποβάθμιση της Ιαπωνίας από την εταιρεία S&P (Standards and Poors). Οι Ιάπωνες, βέβαια, γελούσαν με την απόφαση και, όπως έγραφε η εφημερίδα, χρησιμοποιούν την απόφαση κάθε οίκου αξιολόγησης για χαρτιά σημειώσεων, όπως ευγενικά δήλωσε ανώτατος Ιάπωνας κυβερνητικός αξιωματούχος. Την πραγματική χρήση την καταλαβαίνετε… Οι Ιάπωνες έχουν δικούς τους τρόπους αξιολόγησης και των τραπεζών τους και γενικά της οικονομίας τους. Από την άλλη πλευρά, οι διεθνείς αυτοί ληστές - αξιολογητές, συνεχίζουν να οδηγούν τη χώρα μας στη χρεοκοπία με την ιλιγγιώδη αύξηση των spreads στη δευτερογενή αγορά ομολόγων. Ο λόγος είναι ότι πολλά μεγάλα κεφάλαια έχουν ποντάρει στην χρεοκοπία μας με την χρήση του αέρα στις συναλλαγές. Νομίζω ότι το έχω ξαναγράψει. Μόνο το 4% των παγκόσμιων συναλλαγών εμπορευμάτων γίνεται με πραγματικά χρήματα ενώ το 96% γίνεται με αέρα. Αν δεν υπήρχε ο αέρας, δεν θα ήταν δυνατόν να γίνονται αυτά τα πράγματα. Αυτή είναι η σημερινή πραγματικότητα του οικονομικού συστήματος. Από την άλλη πλευρά, η χώρα με την πολιτική που εφαρμόζει το σημερινό οικονομικό επιτελείο με τις περικοπές μόνο των μισθών των εργαζομένων δεν οδηγείται πουθενά. Ακόμη και να μηδενιστούν οι μισθοί δεν θα υπάρξει ουσιώδες αποτέλεσμα. Αλλα μέτρα που θα έπρεπε να παρθούν π.χ. να ελεγχθούν οι μεγάλοι φοροφυγάδες ανακοινώθηκαν πριν δύο μέρες. Δεν σας ξενίζει αυτή η καθυστέρηση; Η έκτακτη εισφορά στις επιχειρήσεις και η περικοπή μισθών, δώρου και συντάξεων ήταν άμεση; Μήπως και αυτή η κυβέρνηση φοβάται ή είναι με το μέρος αυτών που λήστεψαν το δημόσιο χρήμα;
Αυτή τη στιγμή το μόνο που γίνεται είναι περικοπές και σχέδια για ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι ξεπουλάμε την ΔΕΗ για να εισπράξουμε λεφτά να ξεχρεωθούμε. Ας το εξετάσουμε το θέμα. Ψάχνουμε και βρίσκουμε τη μετοχική σύνθεση της ΔΕΗ από την ιστοσελίδα της. Εχουμε και λέμε λοιπόν: Το δημόσιο κατέχει το 51,12%, τα ταμεία ΙΚΑ -ΕΤΑΜ / ΤΑΠ - ΔΕΗ και ΤΑΥΤΕΚΩ / ΤΕΑΠΑΠ - ΔΕΗ (πρώην ΟΑΠ) κατέχουν το 3,81% και το υπόλοιπο 45,07% στο ευρύ επενδυτικό κοινό και θεσμικούς επενδυτές. Τι θα πουλήσει, λοιπόν, η κυβέρνηση; Θα πουλήσει το 20% του μεριδίου της ώστε με το 30% να μπορεί να έχει την διοίκηση; Πόσα θα εισπράξει; Οι μετοχές της ΔΕΗ είναι 232.000.000 τεμάχια εκ των οποίων οι 118.598.400 ανήκουν στο δημόσιο. Το 20% είναι 23.719.680 μετοχές. Σήμερα αν πουλήσει τις μετοχές, θα εισπράξει 254.986.560 ευρώ. Σταγόνα στο ωκεανό του χρέους δηλαδή. Θα δεχτούν, όμως, οι υποψήφιοι μέτοχοι να αγοράσουν μια επιχείρηση που θα διοικείται από το κράτος; Ή μήπως θα πουλήσει όλες τις μετοχές της; Και αν πουλήσει όλες τις μετοχές τα κέρδη που θα βγάζει η ΔΕΗ θα μένουν στην χώρα ή θα πηγαίνουν στο εξωτερικό στις τσέπες των θεσμικών χωρίς να προσφέρουν τίποτα στην εθνική οικονομία; (Αυτό λέγεται Ιμπεριαλισμός κατά τους οικονομολόγους). Αν γίνει αυτό, τότε να είστε σίγουροι ότι η τιμή του ρεύματος θα τριπλασιαστεί, όπως έγινε στην Αυστραλία.
Το βέβαιο είναι ότι κάθε ξεπούλημα εθνικής περιουσίας θα πηγαίνει στον καιάδα του δημόσιου χρέους και δεν θα προσφέρει τίποτα στην ανάπτυξη. Το ζητούμενο σήμερα είναι η ανάπτυξη γιατί από αυτήν παράγεται νέο χρήμα, κινείται η αγορά, αυξάνεται το εισόδημα καθώς και τα κρατικά έσοδα. Το ζητούμενο, λοιπόν, είναι να γίνουν επενδύσεις. Επενδύσεις όμως λέμε, αλλά επενδύσεις δεν βλέπουμε. Και δεν βλέπουμε γιατί το κράτος δεν έχει πόρους να βάλει την δική του συμμετοχή σε όσες επενδύσεις εντάσσει στον σχετικό νόμο. Η τρόικα από την άλλη πλευρά έχει επιβάλει μείωση των δαπανών του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων (ΠΔΕ) 500 εκ. ευρώ το χρόνο για τα επόμενα τρία χρόνια και έτσι όλα τα δημόσια έργα πάνε πίσω. Ηδη ξένες και ελληνικές εταιρείες έχουν εγκαταλείψει δημόσια έργα γιατί δεν υπήρχαν χρήματα να πληρωθούν. Αρα το ζητούμενο είναι τα χρήματα για επενδύσεις. Εδώ, λοιπόν, έρχεται το ζήτημα του συνεργατισμού.
Πολλοί θα πουν ότι αυτά που θα διαβάσουν παρακάτω είναι όνειρα θερινής νυκτός. Πιθανόν ναι. Εγώ, όμως, δεν θα πάψω να ονειρεύομαι. Ας κάνουμε, λοιπόν, μια υπόθεση εργασίας. Εστω ότι κάποιος ή κάποιοι έχουν μια βιώσιμη επιχειρηματική ιδέα. Το ζήτημα είναι ότι δεν έχουν λεφτά να την υλοποιήσουν ούτε και αυτά που απαιτεί ο επενδυτικός νόμος π.χ. το 25% της ιδιωτικής συμμετοχής (= συνολικό κόστος μείον κρατική επιχορήγηση). Η επιχειρηματική ιδέα, λοιπόν, μένει στο ράφι και αυτοί που την είχαν, κοιτάνε να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι. Αν ήμασταν στην Αμερική, στην Καλιφόρνια, τότε κάποιοι επιχειρηματίες σίγουρα θα την χρηματοδοτούσαν και σίγουρα θα είχαν κέρδη. Πάρτε για παράδειγμα την εταιρεία Google του Internet, που είναι σήμερα μεγαθήριο. Αν η επιχειρηματική ιδέα ήταν στην Ελλάδα, τίποτα δεν θα γινόταν. Δεν θα γινόταν γιατί εδώ δεν είναι συνηθισμένο το λεγόμενο Venture Capital όπου κάποιος βάζει τα λεφτά και κάποιος την ιδέα και την δουλειά και όλοι μαζί τα οικονομάνε. Στην Αμερική αντιστοιχούν 100 δολλάρια το άτομο, στο Ισραήλ 250 δολλάρια το άτομο, στην Ευρώπη 10 ευρώ το άτομο και στην Ελλάδα ΜΗΔΕΝ… Αυτό δεν γίνεται εδώ γιατί δεν υπάρχει σχετική νομοθεσία, δεν υπάρχει σχετική αντίληψη στους έχοντες τα χρήματα, στο τραπεζικό σύστημα κ.τ.λ. Αρα το ζητούμενο είναι τα χρήματα για το ξεκίνημα της επιχείρησης.
Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι κάποιος έχει μια επιχειρηματική ιδέα και δεν έχει τα χρήματα. Το κόστος, λοιπόν, για όλο το εγχείρημα ας το υπολογίσουμε γύρω στα 3.000.000 ευρώ. Βγαίνουμε στη δημοσιότητα και ζητάμε από τον κόσμο να βάλει ό,τι ποσό θα μπορούσε να διαθέσει π.χ. 3.000 ευρώ. Αν μαζευτούν 1.000 άτομα τότε να τα 3.000.000 ευρώ. Θα μου πείτε, ποιος θα βάλει τα λεφτά του για κάτι που δεν γνωρίζει και να τα διαχειριστεί κάποιος τον οποίο δεν γνωρίζει; Εδώ λοιπόν έρχεται η ιδέα του ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΣΜΟΥ. Το κράτος δημιουργεί νομοθετικό πλαίσιο που θα διασφαλίζει τους μετόχους για το κεφάλαιό τους χωρίς κρατική ή τραπεζική εγγύηση. Υπάρχουν άλλοι τρόποι. Μόνο το νομοθετικό πλαίσιο χρειάζεται που θα καθορίζει τον τρόπο οργάνωσης και διοίκησης της επιχείρησης.
Αν τώρα η επιχείρηση έχει κέρδη που λογικά πρέπει να έχει, τότε το μέρισμα για κάθε μέτοχο μπορεί να είναι αρκετά μεγαλύτερο από τον τόκο των 90 ευρώ που θα έπαιρνε κάποιος από την τράπεζα για τρία χιλιάρικα. Στην χειρότερη περίπτωση να μην πήγαινε καλά η επιχείρηση και να έχανε κάποιος τρία χιλιάρικα που και αυτό θα είναι δύσκολο γιατί μπορεί να διασφαλίζεται κατάλληλα από την σχετική νομοθεσία.
Εδώ, αν σκεφτούμε βαθύτερα, θα δούμε τα πλεονεκτήματα αυτής της ιστορίας. Πρώτον δεν θα υπάρχει ανάγκη χρηματοδότησης από το κράτος που προκαλεί καθυστερήσεις και αγκυλώσεις στην υλοποίηση μιας επένδυσης. Δεύτερον οι Ελληνες θα γινόντουσαν εν δυνάμει επιχειρηματίες. Δεν θα εξαρτιόντουσαν από τις ληστρικές τράπεζες. Το χρήμα που φυλάσσεται σε σεντούκια και σε θυρίδες θα έβγαινε στην επιφάνεια με αποτέλεσμα αύξηση της επιχειρηματικότητας, των εξαγωγών ή της υποκατάστασης των εξαγωγών. Ας μου συγχωρεθεί και η παρακάτω «ρατσιστική» σκέψη: Φτηνό εργατικό δυναμικό έχουμε. Εχουμε χιλιάδες μετανάστες που λιμοκτονούν και θα ήταν πολύ ευχαριστημένοι να δούλευαν με χαμηλά ημερομίσθια ώστε να έχουμε χαμηλό λειτουργικό κόστος στην επιχείρηση. Θα μου πείτε τώρα τι θα γίνει με τους συμπατριώτες μας τους ανέργους; Αν υπάρχει ανάπτυξη, τότε και αυτοί θα έχουν δουλειές που δεν μπορούν να κάνουν οι μετανάστες. Εξ’ άλλου στην χρυσή, αλλά με δανεικά, εποχή των Ολυμπιακών αγώνων τι γινότανε;
Αν, λοιπόν, αυτό το όνειρο που λέγεται «ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΣΜΟΣ» γίνει αλήθεια μια φορά, τότε να είστε σίγουροι για δύο πράγματα:
Πρώτον θα δεχτεί σφοδρότατες επιθέσεις από το οικονομικό κατεστημένο και δεύτερον θα βρει αμέσως μιμητές. Στην Αργεντινή, για παράδειγμα, δύο επιχειρήσεις που πήγαιναν για κλείσιμο και θα έβγαιναν στον δρόμο 10.000 άτομα, τις ανέλαβαν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και σήμερα μεγαλουργούν παρά το αντίξοο οικονομικό περιβάλλον. Δέχονται, όμως, επιθέσεις από το τραπεζικό σύστημα, αλλά έχουν αρωγό την κυβέρνηση. Η κυβέρνηση της Αργεντινής ψήφισε νόμο όπου αν κάποιος επιχειρηματίας εγκαταλείψει την επιχείρησή του, τότε την αναλαμβάνουν αυτοδίκαια οι εργαζόμενοι χωρίς να πληρώσουν τίποτα στον επιχειρηματία. Εκείνο που χρειάζεται είναι να σκεφτόμαστε με δημιουργικό, πρωτότυπο και ορθολογικό τρόπο.
Ο συνεργατισμός δεν είναι μια καινοφανής ιδέα, αλλά για πρώτη φορά εμφανίστηκε στο Μάντσεστερ της Αγγλίας κατά τις αρχές του 18ου αιώνα και επεκτάθηκε στην υπόλοιπη Ευρώπη. Ηταν ο σπόρος των συνεταιρισμών που στην Ελλάδα υλοποιήθηκε με τους αγροτικούς συνεταιρισμούς, οι οποίοι σήμερα, δυστυχώς, στην πλειοψηφία τους δεν ακολούθησαν τις νέες εξελίξεις λόγω νομοθεσίας και νοοτροπίας των συνεταιρισμένων. Μια πρωτοπόρος χώρα στον συνεργατισμό είναι η Κύπρος με εξελιγμένη νομοθεσία και ελεγκτικές αρχές. Αν ψάξετε στο Internet θα βρείτε πλήθος σχετικών πληροφοριών. Στην Κύπρο μοιάζουν με συνεταιρισμούς, αλλά ουσιαστικά είναι κάτι παραπάνω. Δρουν σαν επιχειρήσεις με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και το όφελος των μελών προέρχεται είτε από τις χαμηλές υπηρεσίες που προσφέρουν είτε από την κερδοφορία τους.
Στη μητρόπολη του καπιταλισμού, την Αμερική, το κίνημα είναι πάρα πολύ ανεπτυγμένο. Στο τέλος της δεκαετίας του 1990 υπήρχαν στην Αμερική 470.000 συνεργατικές επιχειρήσεις που είχαν πάνω από 100 εκατομμύρια μέλη (κάθε άτομο μπορούσε να είναι μέλος σε παραπάνω από μια συνεργατική επιχείρηση εξ’ ου και ο αριθμός 100 εκατομμύρια). Οι επιχειρήσεις αυτές παράγουν κάθε είδους αγαθό και υπηρεσίες από νοσοκομειακή περίθαλψη, παραγωγή ειδών οικιακής χρήσης, κατασκευή κατοικιών, δραστηριότητες στον γεωργικό τομέα, καθώς και κάθε είδος βιομηχανικής παραγωγής.
Αν θέλει κάποιος πληροφορίες, ας κοιτάξει την παρακάτω ιστοσελίδα: http://www.referenceforbusiness.com/encyclopedia/Con-Cos/Cooperatives.html.
Στο Νέο Μεξικό με έδρα την πόλη Σάντα Φε δραστηριοποιείται μια συνεργατική επιχείρηση παραγωγής ηλεκτρισμού που παρέχει ηλεκτρικό ρεύμα σε 200.000 αγροτικές οικογένειες (http: // www. nmelectric. coop/index.php).
Το κίνημα του συνεργατισμού είναι διαδεδομένο και στην Ισπανία πάρα πολύ. Υπάρχει και ιδεολογική και οικονομική και πολιτική κάλυψη. Για πληροφορίες διαβάστε την παρακάτω ιστοσελίδα. http://www.fundacionespriu.coop/pfw_files/cma/articulos/200313115957cooperativism-angles_2.pdf.
Συνεργατισμός λοιπόν. Οπως είδαμε από τα παραπάνω δεν είναι και πολύ όνειρο η πρότασή μου. Γίνεται σε διάφορα μέρη του κόσμου. Δεν χαίρει, όμως, δημοσιότητας γιατί αυτό δεν συμφέρει τον νεοφιλελευθερισμό που θέλει να τα φάει όλα. Από ανθρώπους μέχρι το περιβάλλον που όλοι ζούμε. Πρέπει να αναπτύξουμε το κίνημα αυτό και στην Ελλάδα σαν αντίβαρο στους καιρούς της «νεοδουλείας» που πλησιάζουμε να μπούμε ή έχουμε μπει. Να φανταστείτε ότι μόνο ένα βιβλίο κυκλοφορεί στα ελληνικά βιβλιοπωλεία για το θέμα αυτό.
Συνεργατισμός λοιπόν. Αφού το κράτος δεν έχει λεφτά, ας τσοντάρουμε εμείς να κάνουμε επιχειρήσεις γιατί θα είναι προς όφελος όλων και θα αναπτύξουμε την οικονομία μας να γίνουμε ισχυροί και εθνικό έργο να προσφέρουμε. Μάθετε ότι οι Τούρκοι κατασκευάζουν λιμάνι στην Αλβανία. Σε λίγο θα θέλουν και το Ιόνιο μέσω Αλβανίας, μη σας φαίνεται παράξενο. Οι αρχαίοι μας έλεγαν «Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται (=μάθανε ότι γα…στε πλακώσανε και οι γύφτοι, επί το νεοελληνικότερον)». Εκείνο που θέλουμε από τους αχαΐρευτους πολιτικούς μας είναι το νομοθετικό πλαίσιο.Παραδείγματα υπάρχουν εκατοντάδες στον κόσμο.
* O Γιωργος Πένταρης ειναι καθηγητής
Μαθηματικών και πληροφορικής ....
ΗΡΕΜΗ-προς το παρον-ΔΥΝΑΜΗ .
Του
-----
Γιωργου Πένταρη
====================
Την περασμένη Τετάρτη πήγα κι εγώ στη μεγάλη πορεία - συγκέντρωση που έγινε μέσω της Πανεπιστημίου στην Πλατ. Συντάγματος.
Θυμήθηκα, λοιπόν, το σύνθημα του ΠΑΣΟΚ στις παλιές καλές εποχές του που είχε εφεύρει ο Λαλιώτης. «ΠΑΣΟΚ! Η ήρεμη Δύναμη». Στη συγκέντρωση αυτή αισθάνθηκα την ήρεμη δύναμη. Μια δύναμη που σε τρομάζει. Δεν υπήρχε ούτε ΠΑΜΕ ούτε ΕΛΑ. Δεν υπήρχαν ΜΑΤ ούτε κουκουλοφόροι δεν υπήρχε ΠΑΣΟΚ ούτε ΝΔ και ΛΑΟΣ. Ηταν απλοί Ελληνες κυρίως νέοι που ανησυχούν για την Πατρίδα. Δεν φώναζαν. Μόνο συζητούσαν. Πολύ φοβάμαι ότι αυτή η ήρεμη δύναμη σε λίγο θα γίνει τσουνάμι και θα συμπαρασύρει δικαίους και αδίκους.
Παρουσίασαν δε και μια πρωτοτυπία: Απλωσαν στην πλατεία Συντάγματος λευκό χαρτί, μήκους άνω των δέκα μέτρων και πλάτους περί το ένα μέτρο, και ο καθένας έγραφε το τι αισθάνεται, τι σκέφτεται, τι τον τρομάζει, τι θέλει να γίνει για την Πατρίδα και τι θα κάνουμε. Το θλιβερό ήταν ότι καταδικάζονταν όλος ο πολιτικός κόσμος, όλο το υπάρχον πολιτικό σύστημα που δεν λέει να κάνει την αυτοκριτική του.
Διαβάζοντας και διάφορα blogs, αφού πρώτα φίλτραρα τα λεγόμενά τους, κατάλαβα ότι αρχίζουμε να γινόμαστε Ισπανία. Μας ξύπνησε το σύνθημα των Ισπανών στις πλατείες που έλεγε «Ησυχία, μην ξυπνήσουμε τους Ελληνες»!! Μα γιατί έγινε αυτό, ίσως αναρωτηθούν πολλοί. Απλώς έγινε γιατί κανείς δεν καταλαβαίνει πώς, αφού είχαμε ένα μνημόνιο που ο Ελληνικός λαός στωικά, αποδέχτηκε αρχίζουμε πάλι από την αρχή; Το να ξεπουλάμε το νερό της Θεσσαλονίκης δεν διαφέρει από την Βολιβία που έκανε το ίδιο και ο κοσμάκης δεν είχε δικαίωμα να πάρει νερό ούτε από τα ποτάμια ούτε τα λαγκάδια.
Ο άνθρωπος που κατέστρεψε την χώρα μαζί με τους συνεργάτες του (ο υπουργός Οικονομικών εννοώ) παραμένει στην θέση του και έχει το θράσος στην τηλεόραση σε συνέντευξή του, να λέει ότι δεν παραιτήθηκε, αν και είχε δηλώσει ότι θα παραιτηθεί αν δεν πετύχαιναν τα μέτρα, δηλώνοντας ότι «και να παραιτηθώ, τι θα γίνει»; Αν σκεφτούμε αυτή τη δήλωση, θα δούμε πως έχει το νόημα ότι αν παραιτείτο θα έμπαινε κάποιος άλλος και θα εφάρμοζε την ίδια πολιτική. Δηλαδή ότι η πολιτική του είναι μονόδρομος!! Δηλαδή αυτό που κάνει είναι το πιο σωστό γιατί είναι θεός, είναι μοναδικός!
Αυτός που κορόιδεψε τον ελληνικό λαό, δηλώνοντας ότι δεν θα παραιτηθεί από Ευρωβουλευτής. Οχι μόνο παραιτήθηκε, αλλά έγινε υπουργός Οικονομικών για να μας σώσει! Δεν βγήκε να μας πει γιατί απέτυχε το μνημόνιο, να καταλάβουμε βρε αδελφέ!! Το ότι απέτυχε φταίει ο Ελληνικός λαός που έδειξε πρωτοφανή όρια ανοχής ή το ανίκανο επιτελείο του και ο ίδιος φυσικά;
Γιατί καθυστερεί η εκμετάλλευση του Ελληνικού; Καθυστερεί γιατί απλά δεν έχει βρεθεί η φόρμουλα για να τα οικονομήσουν οι κολλητοί. Με ποια λογική πάνε να πουλήσουν τον ΟΠΑΠ; Αφού ο ΟΠΑΠ δίνει εκατομμύρια ευρώ στο κράτος κάθε χρόνο; Ερωτώ το εξής απλό: Τα έσοδα του δημοσίου μέχρι το 2015 από την πώληση του ΟΠΑΠ (που πρέπει να μαζευτούν τα λεφτά) θα είναι λιγότερα ή περισσότερα από αυτά που θα εισπράξει από την πώληση; Τι θα εισπράττει μετά την πώληση το δημόσιο αφού όλα τα έσοδα θα πηγαίνουν στο εξωτερικό; Τα ......δια του Καράμπελα; Μην νομίζετε ότι θα συνεχίσει να εισπράττει φόρους γιατί εφ’ όσον δεν θα έχει την διοίκηση το κράτος και αφού είναι ανώνυμη εταιρεία, μπορεί να την διαλύσουν και να φέρουν άλλες εταιρείες (όπως θέλουν οι Αγγλοι) με έδρα το εξωτερικό και το δημόσιο θα παίρνει, να μην πω τι...
Γιατί νομίζετε ότι φέρνουν λεμόνια από την Νότιο Αμερική; Απλώς για να μην πληρώνουν φόρο και το δέχονται οι φωστήρες του υπουργείου Οικονομικών. Πώς γίνεται το κόλπο; Κάνουν υπερτιμολόγηση, δηλαδή παρουσιάζουν τιμολόγια με τιμή αγοράς πάνω από 200% της πραγματικής, και πουλάνε με τιμή κατώτερη του τιμολογίου εμφανίζοντας ζημίες και έτσι δεν πληρώνουν φόρο και τα λεμόνια του Ξυλοκάστρου σαπίζουν στα δένδρα. Το έλεγξε κανείς αυτό; Μπορεί να το ελέγξει; Θέλει να το ελέγξει; Το ίδιο βέβαια γίνεται και με άλλα γεωργικά και βιομηχανικά προϊόντα. Εχω εκατοντάδες παραδείγματα, αλλά, σεβόμενος τον χώρο του «ΠΑΛΜΟΥ», σταματώ εδώ.
Ανακοινώνεται ότι θα έρθουν 200 στελέχη και 80 διερμηνείς της Ε.Ε. να καθίσουν στο σβέρκο μας για να προωθήσουν το ΕΣΠΑ. Εμείς δεν έχουμε τέτοια στελέχη; Και βέβαια έχουμε, αλλά δεν είναι στις θέσεις που πρέπει να είναι γιατί ποτέ στο Ελληνικό δημόσιο δεν πρυτάνευσε η αξιοκρατία, αλλά ο κομματισμός και η ρουσφετολογία όλου του πολιτικού συστήματος που ενδιαφέρεται σήμερα να μας σώσει. Η ρουσφετολογία, όχι μόνο στο στενό δημόσιο τομέα, αλλά και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, στους ΟΤΑ, Περιφέρειες κ.τ.λ. Η προσπάθεια που γίνεται με τον νόμο του Ραγκούση για τις προαγωγές ελπίζω να αλλάξει κάτι, αλλά η εφαρμογή του καθυστερεί όπως και τα άλλα μέτρα.
Δεν αρνούμαι ότι υπάρχουν και καλές προθέσεις σε κυβερνητικά στελέχη γιατί δεν θέλω να τα ισοπεδώνω όλα. Το θέμα, όμως, είναι ότι αυτοί που ανέλαβαν θέσεις είναι άτολμοι, είναι αδαείς, είναι ανίκανοι. Και όχι μόνο αυτό. Σήμερα, με την κρίση αυτή, υπάρχει Γενικός Γραμματέας Υπουργείου που πάει κάθε Σαββατοκύριακο στο Βόλο όπου είναι το σπίτι του, χρησιμοποιώντας το υπηρεσιακό αυτοκίνητο και οδηγό. Γνωρίζω όμως και άξια στελέχη οργανισμών του δημοσίου που χρησιμοποιούν το υπηρεσιακό αυτοκίνητο ΜΟΝΟ όταν είναι υποχρεωμένοι εκ των πραγμάτων, προσπαθώντας από εδώ και από εκεί να συμμαζέψουν τα οικονομικά των οργανισμών τους. Ο κόσμος, όπως έλεγε και ένας από τους συγκεντρωμένους, δεν έχει καταλάβει τι γίνεται με το χρέος. Πώς γίνεται το χρέος να ανεβαίνει ενώ έχουν γίνει τόσες περικοπές σε μισθούς, συντάξεις, στην υγεία, παιδεία ακόμη και στην Εθνική Αμυνα; Δεν γνωρίζουν να μας εξηγήσουν ή φοβούνται ότι αν πουν την αλήθεια, θα πρέπει να τους πετάξουμε όλους στον Καιάδα; Εχουν βγει τα παλικάρια (οι thinkers όπως λένε οι Αγγλοι) να δουν τι γίνεται στην αγορά; Το ένα μαγαζί κλείνει μετά το άλλο και οι αυτοκτονίες από χρέη το 2010 έφτασαν στις 150 σύμφωνα με έρευνα της τηλεόρασης (MΕGA TV, Τσίμας).
Θυμήθηκα, λοιπόν, το σύνθημα του ΠΑΣΟΚ στις παλιές καλές εποχές του που είχε εφεύρει ο Λαλιώτης. «ΠΑΣΟΚ! Η ήρεμη Δύναμη». Στη συγκέντρωση αυτή αισθάνθηκα την ήρεμη δύναμη. Μια δύναμη που σε τρομάζει. Δεν υπήρχε ούτε ΠΑΜΕ ούτε ΕΛΑ. Δεν υπήρχαν ΜΑΤ ούτε κουκουλοφόροι δεν υπήρχε ΠΑΣΟΚ ούτε ΝΔ και ΛΑΟΣ. Ηταν απλοί Ελληνες κυρίως νέοι που ανησυχούν για την Πατρίδα. Δεν φώναζαν. Μόνο συζητούσαν. Πολύ φοβάμαι ότι αυτή η ήρεμη δύναμη σε λίγο θα γίνει τσουνάμι και θα συμπαρασύρει δικαίους και αδίκους.
Παρουσίασαν δε και μια πρωτοτυπία: Απλωσαν στην πλατεία Συντάγματος λευκό χαρτί, μήκους άνω των δέκα μέτρων και πλάτους περί το ένα μέτρο, και ο καθένας έγραφε το τι αισθάνεται, τι σκέφτεται, τι τον τρομάζει, τι θέλει να γίνει για την Πατρίδα και τι θα κάνουμε. Το θλιβερό ήταν ότι καταδικάζονταν όλος ο πολιτικός κόσμος, όλο το υπάρχον πολιτικό σύστημα που δεν λέει να κάνει την αυτοκριτική του.
Διαβάζοντας και διάφορα blogs, αφού πρώτα φίλτραρα τα λεγόμενά τους, κατάλαβα ότι αρχίζουμε να γινόμαστε Ισπανία. Μας ξύπνησε το σύνθημα των Ισπανών στις πλατείες που έλεγε «Ησυχία, μην ξυπνήσουμε τους Ελληνες»!! Μα γιατί έγινε αυτό, ίσως αναρωτηθούν πολλοί. Απλώς έγινε γιατί κανείς δεν καταλαβαίνει πώς, αφού είχαμε ένα μνημόνιο που ο Ελληνικός λαός στωικά, αποδέχτηκε αρχίζουμε πάλι από την αρχή; Το να ξεπουλάμε το νερό της Θεσσαλονίκης δεν διαφέρει από την Βολιβία που έκανε το ίδιο και ο κοσμάκης δεν είχε δικαίωμα να πάρει νερό ούτε από τα ποτάμια ούτε τα λαγκάδια.
Ο άνθρωπος που κατέστρεψε την χώρα μαζί με τους συνεργάτες του (ο υπουργός Οικονομικών εννοώ) παραμένει στην θέση του και έχει το θράσος στην τηλεόραση σε συνέντευξή του, να λέει ότι δεν παραιτήθηκε, αν και είχε δηλώσει ότι θα παραιτηθεί αν δεν πετύχαιναν τα μέτρα, δηλώνοντας ότι «και να παραιτηθώ, τι θα γίνει»; Αν σκεφτούμε αυτή τη δήλωση, θα δούμε πως έχει το νόημα ότι αν παραιτείτο θα έμπαινε κάποιος άλλος και θα εφάρμοζε την ίδια πολιτική. Δηλαδή ότι η πολιτική του είναι μονόδρομος!! Δηλαδή αυτό που κάνει είναι το πιο σωστό γιατί είναι θεός, είναι μοναδικός!
Αυτός που κορόιδεψε τον ελληνικό λαό, δηλώνοντας ότι δεν θα παραιτηθεί από Ευρωβουλευτής. Οχι μόνο παραιτήθηκε, αλλά έγινε υπουργός Οικονομικών για να μας σώσει! Δεν βγήκε να μας πει γιατί απέτυχε το μνημόνιο, να καταλάβουμε βρε αδελφέ!! Το ότι απέτυχε φταίει ο Ελληνικός λαός που έδειξε πρωτοφανή όρια ανοχής ή το ανίκανο επιτελείο του και ο ίδιος φυσικά;
Γιατί καθυστερεί η εκμετάλλευση του Ελληνικού; Καθυστερεί γιατί απλά δεν έχει βρεθεί η φόρμουλα για να τα οικονομήσουν οι κολλητοί. Με ποια λογική πάνε να πουλήσουν τον ΟΠΑΠ; Αφού ο ΟΠΑΠ δίνει εκατομμύρια ευρώ στο κράτος κάθε χρόνο; Ερωτώ το εξής απλό: Τα έσοδα του δημοσίου μέχρι το 2015 από την πώληση του ΟΠΑΠ (που πρέπει να μαζευτούν τα λεφτά) θα είναι λιγότερα ή περισσότερα από αυτά που θα εισπράξει από την πώληση; Τι θα εισπράττει μετά την πώληση το δημόσιο αφού όλα τα έσοδα θα πηγαίνουν στο εξωτερικό; Τα ......δια του Καράμπελα; Μην νομίζετε ότι θα συνεχίσει να εισπράττει φόρους γιατί εφ’ όσον δεν θα έχει την διοίκηση το κράτος και αφού είναι ανώνυμη εταιρεία, μπορεί να την διαλύσουν και να φέρουν άλλες εταιρείες (όπως θέλουν οι Αγγλοι) με έδρα το εξωτερικό και το δημόσιο θα παίρνει, να μην πω τι...
Γιατί νομίζετε ότι φέρνουν λεμόνια από την Νότιο Αμερική; Απλώς για να μην πληρώνουν φόρο και το δέχονται οι φωστήρες του υπουργείου Οικονομικών. Πώς γίνεται το κόλπο; Κάνουν υπερτιμολόγηση, δηλαδή παρουσιάζουν τιμολόγια με τιμή αγοράς πάνω από 200% της πραγματικής, και πουλάνε με τιμή κατώτερη του τιμολογίου εμφανίζοντας ζημίες και έτσι δεν πληρώνουν φόρο και τα λεμόνια του Ξυλοκάστρου σαπίζουν στα δένδρα. Το έλεγξε κανείς αυτό; Μπορεί να το ελέγξει; Θέλει να το ελέγξει; Το ίδιο βέβαια γίνεται και με άλλα γεωργικά και βιομηχανικά προϊόντα. Εχω εκατοντάδες παραδείγματα, αλλά, σεβόμενος τον χώρο του «ΠΑΛΜΟΥ», σταματώ εδώ.
Ανακοινώνεται ότι θα έρθουν 200 στελέχη και 80 διερμηνείς της Ε.Ε. να καθίσουν στο σβέρκο μας για να προωθήσουν το ΕΣΠΑ. Εμείς δεν έχουμε τέτοια στελέχη; Και βέβαια έχουμε, αλλά δεν είναι στις θέσεις που πρέπει να είναι γιατί ποτέ στο Ελληνικό δημόσιο δεν πρυτάνευσε η αξιοκρατία, αλλά ο κομματισμός και η ρουσφετολογία όλου του πολιτικού συστήματος που ενδιαφέρεται σήμερα να μας σώσει. Η ρουσφετολογία, όχι μόνο στο στενό δημόσιο τομέα, αλλά και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, στους ΟΤΑ, Περιφέρειες κ.τ.λ. Η προσπάθεια που γίνεται με τον νόμο του Ραγκούση για τις προαγωγές ελπίζω να αλλάξει κάτι, αλλά η εφαρμογή του καθυστερεί όπως και τα άλλα μέτρα.
Δεν αρνούμαι ότι υπάρχουν και καλές προθέσεις σε κυβερνητικά στελέχη γιατί δεν θέλω να τα ισοπεδώνω όλα. Το θέμα, όμως, είναι ότι αυτοί που ανέλαβαν θέσεις είναι άτολμοι, είναι αδαείς, είναι ανίκανοι. Και όχι μόνο αυτό. Σήμερα, με την κρίση αυτή, υπάρχει Γενικός Γραμματέας Υπουργείου που πάει κάθε Σαββατοκύριακο στο Βόλο όπου είναι το σπίτι του, χρησιμοποιώντας το υπηρεσιακό αυτοκίνητο και οδηγό. Γνωρίζω όμως και άξια στελέχη οργανισμών του δημοσίου που χρησιμοποιούν το υπηρεσιακό αυτοκίνητο ΜΟΝΟ όταν είναι υποχρεωμένοι εκ των πραγμάτων, προσπαθώντας από εδώ και από εκεί να συμμαζέψουν τα οικονομικά των οργανισμών τους. Ο κόσμος, όπως έλεγε και ένας από τους συγκεντρωμένους, δεν έχει καταλάβει τι γίνεται με το χρέος. Πώς γίνεται το χρέος να ανεβαίνει ενώ έχουν γίνει τόσες περικοπές σε μισθούς, συντάξεις, στην υγεία, παιδεία ακόμη και στην Εθνική Αμυνα; Δεν γνωρίζουν να μας εξηγήσουν ή φοβούνται ότι αν πουν την αλήθεια, θα πρέπει να τους πετάξουμε όλους στον Καιάδα; Εχουν βγει τα παλικάρια (οι thinkers όπως λένε οι Αγγλοι) να δουν τι γίνεται στην αγορά; Το ένα μαγαζί κλείνει μετά το άλλο και οι αυτοκτονίες από χρέη το 2010 έφτασαν στις 150 σύμφωνα με έρευνα της τηλεόρασης (MΕGA TV, Τσίμας).
Θα μπει ειδικός φόρος κατανάλωσης και στις γκαζόζες! Κάναμε δηλαδή τις γκαζόζες ουίσκι! Εχουν ακούσει ότι η Coca Cola θα φύγει, αν συνεχιστούν οι έκτακτες εισφορές και ιδιαίτερα όταν μπει ο ειδικός φόρος κατανάλωσης; Ποιος θα πληρώσει τις οικογένειες που θα μείνουν στον δρόμο; Μια και τα αναψυκτικά γενικά έχουν και ζάχαρη και νάτριο που το πρώτο κάνει κακό στο ζάχαρο του οργανισμού και το δεύτερο στην πίεση, θα πρότεινα στους φίλους αναγνώστες, αν μπει φόρος κατανάλωσης στα αναψυκτικά, να το ρίξουν στο νερό. Και κάτουρο περισσότερο φέρνει που κάποια στιγμή θα το χρειαστούμε, και πιο υγιεινό είναι γιατί σε λίγο αν αρρωστήσουμε, θα βλέπουμε τα νοσοκομεία με το κυάλι.
Οποτε και όταν γίνουν αποκρατικοποιήσεις, πολύ θα ήθελα να μάθω ποιοι αγόρασαν αυτές τις εταιρείες του δημοσίου. Να δούμε ποιοι κρύβονται από πίσω και ποιοι τα οικονομάνε τώρα που μας έχουν στριμώξει στον τοίχο εξ αιτίας της ανικανότητας των πολιτικών μας. Ακόμη πουλάμε τα διόδια και ο δρόμος Κόρινθος, Πάτρα, Πύργος, Καλαμάτα σχεδόν σταμάτησε να κατασκευάζεται ελλείψει χρημάτων. Ρωτώ απλά. Τα ασφαλιστικά ταμεία δεν μπορούν να βάλουν μέρος του αποθεματικού τους για την κατασκευή και μετά να εισπράττουν μια ζωή διόδια; Γιατί δεν το κάνουν; Περιμένω απάντηση - τρίχες δηλαδή...
Είμαι τσαντισμένος και δεν μπορώ να γράψω άλλο, αλλά θέλω μόνο να τονίσω ότι η χθεσινή συγκέντρωση είναι μάλλον η αρχή του τέλους για όλους που αντιπροσωπεύουν το σημερινό πολιτικό σύστημα, που δεν είναι μόνο τα κόμματα, αλλά και τα οικονομικά συμφέροντα που τα στηρίζουν. Καλό μπάνιο για όσους πάνε...
Οποτε και όταν γίνουν αποκρατικοποιήσεις, πολύ θα ήθελα να μάθω ποιοι αγόρασαν αυτές τις εταιρείες του δημοσίου. Να δούμε ποιοι κρύβονται από πίσω και ποιοι τα οικονομάνε τώρα που μας έχουν στριμώξει στον τοίχο εξ αιτίας της ανικανότητας των πολιτικών μας. Ακόμη πουλάμε τα διόδια και ο δρόμος Κόρινθος, Πάτρα, Πύργος, Καλαμάτα σχεδόν σταμάτησε να κατασκευάζεται ελλείψει χρημάτων. Ρωτώ απλά. Τα ασφαλιστικά ταμεία δεν μπορούν να βάλουν μέρος του αποθεματικού τους για την κατασκευή και μετά να εισπράττουν μια ζωή διόδια; Γιατί δεν το κάνουν; Περιμένω απάντηση - τρίχες δηλαδή...
Είμαι τσαντισμένος και δεν μπορώ να γράψω άλλο, αλλά θέλω μόνο να τονίσω ότι η χθεσινή συγκέντρωση είναι μάλλον η αρχή του τέλους για όλους που αντιπροσωπεύουν το σημερινό πολιτικό σύστημα, που δεν είναι μόνο τα κόμματα, αλλά και τα οικονομικά συμφέροντα που τα στηρίζουν. Καλό μπάνιο για όσους πάνε...
Anonymous: Απειλούν με online επίθεση το ΔΝΤ
Διαμαρτύρονται για τα μέτρα στην Ελλάδα -
Ετοιμοι να το αντιμετωπίσουν δηλώνουν από το Ταμείο
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 07:49
Το κτίριο όπου στεγάζεται το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην Ουάσινγκτον ( Πηγή: EPA)
Ουάσινγκτον
Πειρατές του διαδικτύου, της ομάδας Anonymous, απηύθυναν σήμερα έκκληση για μια online επίθεση εναντίον του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, σε διαμαρτυρία κατά των αυστηρών περιορισμών που επιβάλλονται στην Ελλάδα στο πλαίσιο της οικονομικής διάσωσής της.
Ενα «tweet» που εστάλη από τους Anonymous Operations, με τη χρήση της λέξης-κλειδί «Operation Greece» καλεί τους συνδρομητές στον λογαριασμό του Twitter να επισκεφθούν μαζικά την ιστοσελίδα του ΔΝΤ, σε μια προσπάθεια προφανώς να καταποντίσουν την ιστοσελίδα και να την κάνουν ανενεργή.
Δεν ανέφεραν πάντως τι ώρα θα αρχίσει η επίθεση, που ονομάζεται «άρνηση υπηρεσίας».
Το μήνυμα παραπέμπει επίσης σε μια ιστοσελίδα που επικρίνει το πρόγραμμα της λιτότητας που επιβλήθηκε στην Αθήνα και συνδέεται με την καταβολή βοήθειας 110 δισ. δολαρίων που υποσχέθηκαν η ΕΕ και το ΔΝΤ.
Το Ταμείο διαβεβαίωσε ότι έχει λάβει μέτρα για να αποφευχθεί η παράλυση της ιστοσελίδας του. «Είμαστε ενήμεροι για την απειλή και έχουμε λάβει τα κατάλληλα μέτρα», δήλωσε ο Μπιλ Μάρεϊ, εκπρόσωπος του ΔΝΤ.
Πειρατές του διαδικτύου, της ομάδας Anonymous, απηύθυναν σήμερα έκκληση για μια online επίθεση εναντίον του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, σε διαμαρτυρία κατά των αυστηρών περιορισμών που επιβάλλονται στην Ελλάδα στο πλαίσιο της οικονομικής διάσωσής της.
Ενα «tweet» που εστάλη από τους Anonymous Operations, με τη χρήση της λέξης-κλειδί «Operation Greece» καλεί τους συνδρομητές στον λογαριασμό του Twitter να επισκεφθούν μαζικά την ιστοσελίδα του ΔΝΤ, σε μια προσπάθεια προφανώς να καταποντίσουν την ιστοσελίδα και να την κάνουν ανενεργή.
Δεν ανέφεραν πάντως τι ώρα θα αρχίσει η επίθεση, που ονομάζεται «άρνηση υπηρεσίας».
Το μήνυμα παραπέμπει επίσης σε μια ιστοσελίδα που επικρίνει το πρόγραμμα της λιτότητας που επιβλήθηκε στην Αθήνα και συνδέεται με την καταβολή βοήθειας 110 δισ. δολαρίων που υποσχέθηκαν η ΕΕ και το ΔΝΤ.
Το Ταμείο διαβεβαίωσε ότι έχει λάβει μέτρα για να αποφευχθεί η παράλυση της ιστοσελίδας του. «Είμαστε ενήμεροι για την απειλή και έχουμε λάβει τα κατάλληλα μέτρα», δήλωσε ο Μπιλ Μάρεϊ, εκπρόσωπος του ΔΝΤ.
Wednesday, June 1, 2011
2-6-11 Ψαρεύοντας στο ΦΑΙΗΣ ΜΠΟΥΚ
F/W 2011/2012 Collection ===============================
================================================
Ο παπάς της φωτογραφίας φαίνεται πως ακολουθεί τη νέα τάση, θέλοντας να φέρει την τεχνολογική επανάσταση στον χώρο της εκκλησίας…
Ο ιερέας διακρίνεται να τελεί το μυστήριο πιθανότατα του γάμου, έχοντας αντικαταστήσει το Ιερό Ευαγγέλιο με το δημοφιλές tablet της Apple, και το ερώτημα που προκύπτει, είναι αν στο τέλος οι νεόνυμφοι φίλησαν το iPad αντί για το κλασσικό ευαγγέλιο!
Η φωτογραφία του «παπά-iPad» πάντως κάνει τον γύρο του διαδικτύου και έχει γίνει δεκτή με ποικίλες αντιδράσεις.
Απο την Σελίδα της
Χρύσας Κέφαλου
Να γιατι βουλιάξαμε λενε στο ΠΑΣΟΚ
Το «λάθος» και ο «στόχος»
Πως αποδομείται - μόνη της - η αξιωματική αντιπολίτευση
1. Το «λάθος»: Πρόσφατη δήλωση του αρχηγού της Ν.Δ. αναφορικά με το αν το κόμμα του θα ψηφίσει ή όχι το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα: «Δεν ψηφίζω το λάθος». Αυτά τα λέει ένας από εκείνους που ψήφισαν τον προϋπολογισμό του 2008, τον προϋπολογισμό του 2009 (που έπεσε έξω 13% του ΑΕΠ, περίπου 31 δισ.) και όλα τα πραγματικά λάθη - εγκλήματα της προηγούμενης κυβέρνησης. Αν αυτός και οι υπόλοιποι δεν είχαν ψηφίσει και στηρίξει τα πραγματικά λάθη, σήμερα σίγουρα τα πράγματα θα ήταν καλύτερα για όλη την Ελλάδα.
2. Ο «στόχος»: Είναι αδιανόητο το ρητορικό σχήμα που επιστρατεύει η Ν.Δ. για να δικαιολογήσει την ήξεις αφήξεις στάση της απέναντι στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα. Λένε: «Συμφωνούμε με τον στόχο, αλλά διαφωνούμε με τον τρόπο».
- «Και την πίτα ολάκερη και τον σκύλο χορτάτο» όμως δεν γίνεται. Δεν γίνεται να λες ότι συμφωνείς με τον «στόχο» (έλλειμμα 7,5% το 2011) και ο «τρόπος» που προτείνεις να αναιρεί τον στόχο! Γιατί με ένα μετριοπαθή υπολογισμό, αυτά που προτείνει η Ν.Δ. για να χαϊδέψει αυτιά όχι μόνο δεν θα μείωναν το έλλειμμα στο 7,5% το 2011, αλλά θα το εκτόξευαν στα επίπεδα του 15% του 2009, που αφήσαμε πίσω με τόσες θυσίες το 2010!
«Δεν κάνει για τίποτε. Βολέψτε τον κάπου».
Μαζί με το «ασ' το για αργότερα», οι δυο φράσεις εξηγούν με τον πιο εύγλωττο τρόπο πως γονάτισε η Ελλάδα
1. Πριν από μερικές εβδομάδες μάθαμε (διαβάστε εδώ) ότι η απάντηση του και τότε και τώρα ηλιοκαμένου από το Μάιο πρώην «καταλληλότερου», στις προτάσεις για λήψη μέτρων για την οικονομία, ήταν «ασ' το για αργότερα».
2. Πριν από λίγες μέρες, δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» η πληροφορία ότι στο βιογραφικό ενός από τους εκατοντάδες προσληφθέντες στο Αττικό Μετρό τις παραμονές των εκλογών του 2009, ήταν γραμμένη, από το χέρι συνεργάτη πολιτικού γραφείου πρωτοκλασσάτου υπουργού της προηγούμενης κυβέρνησης, η εξής φράση: «Δεν κάνει για τίποτε. Βολέψτε τον κάπου».
3. «Δεν κάνει για τίποτε. Βολέψτε τον κάπου». «Ας' το για αργότερα». Οι 2 φράσεις που εξηγούν με τον πιο εύγλωττο τρόπο πώς γονάτισε η Ελλάδα. Πώς οδηγηθήκαμε στο χείλος της καταστροφής.
Subscribe to:
Posts (Atom)