Χαμός έγινε την περασμένη Τετάρτη όχι μόνο στο Σύνταγμα, αλλά και μέσα στην Βουλή λόγω αντιδράσεων για την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου σχεδίου διάσωσης. Ας πάμε πρώτα στα ενδότερα της Βουλής. Το μνημόνιο ψηφίστηκε με ισχνή πλειοψηφία και παρ’ όλη την σοβαρότητα του θέματος οι πολιτικαντισμοί δυστυχώς δεν έλειψαν. Από τη μια η ηρωική έξοδος του κ. Κουρουμπλή που δεν ψηφίζει και διαγράφεται από το ΠΑΣΟΚ αλλά ο ίδιος κρατά την έδρα του. Κατά δηλώσεις του όμως θα ψηφίζει νομοσχέδια του ΠΑΣΟΚ όταν συμφωνεί, γιατί δεν θεωρεί τον εαυτόν του και δικαίως ότι είναι διαγραμμένος και από το ΠΑΣΟΚ. Ο κ. Αθανασιάδης μεταπείθεται από τον κ. Κακλαμάνη ότι δεν θα ιδιωτικοποιηθεί όπως σχεδίαζαν η ΔΕΗ. Τι εννοούν με αυτό; Δεν θα κάνουν ιδιωτικοποιήσεις; Μα το μνημόνιο ψηφίστηκε για ιδιωτικοποιήσεις. Δουλευόμαστε ρε παιδιά; Από την άλλη η κα Έλσα Παπαδημητρίου για να βρει μια λογικοφανή αιτία ψηφίζει το μνημόνιο και περιμένει την διαγραφή της από την ΝΔ για να πάει στην Ντόρα!!! Δηλαδή επαναλαμβάνω ότι εν μέσω αυτών των σοβαρών καταστάσεων ο πολιτικαντισμός δυστυχώς δεν έλειψε…..
Ας πάμε τώρα έξω από την Βουλή. Την περασμένη Τρίτη 100 περίπου άτομα, κουκουλοφόροι με τσάντες γεμάτες μολότοφ και ρόπαλα άρχισαν το κυνηγητό με τα ΜΑΤ. Ήταν γελοιωδέστατο το φαινόμενο να βλέπεις 100 κουκουλοφόρους να κυνηγούν τα ΜΑΤ. Είχαν μάσκες, είχαν μολότοφ, είχαν ρόπαλα και τα ΜΑΤ δεν μπορούσαν να τους συλλάβουν!!! Από την άλλη ο λαός στην Πλ. Συντάγματος παρέμενε συνεκτικός και με προσκλήσεις από τα μεγάφωνα προσπαθούσαν να διατηρήσουν την συνοχή του συγκεντρωμένου πλήθους.
Το θέμα είναι ότι μετά από λίγο άρχισε η επίθεση των ΜΑΤ με δακρυγόνα και άλλα χημικά εναντίον αυτών που ήρεμα διαμαρτύρονταν όχι μόνο κατά του μνημονίου, αλλά και του πολιτικού συστήματος γενικότερα. Το αποτέλεσμα ήταν η διάλυση του συγκεντρωμένου λαού και η Πλ. Συντάγματος παραδόθηκε στους κουκουλοφόρους!!!! Τα παραπάνω γεγονότα, σχεδόν με ίδιο τρόπο, επαναλήφθηκαν και την Τετάρτη 29 Ιουνίου περίπου την ίδια ώρα. Οι κουκουλοφόροι έδειξαν μια διαφορετική μορφή οργάνωσης και διασπάστηκαν σε μικρές ομάδες ώστε να διασπαστούν ανάλογα και τα ΜΑΤ. (Η μέθοδος δράσης των κουκουλοφόρων αποδεικνύει ότι πίσω από αυτούς υπάρχει κάποιος οργανωτικός νους-μηχανισμός με συγκεκριμένους στόχους). Το θέμα είναι ότι και σήμερα Τετάρτη 29 Ιουνίου επαναλήφθηκε το ίδιο φαινόμενο και χωρίς λόγο και αιτία ο ειρηνικά συγκεντρωμένος λαός δέχτηκε επίθεση δακρυγόνων από τα ΜΑΤ. Ένοιωσα την «γλύκα» των δακρυγόνων μετά από 30 χρόνια στις μεγαλειώδεις διαδηλώσεις των επετείων του Πολυτεχνείου.
Υποχώρησα, γιατί δεν μας παίρνει τώρα να αναπνέουμε δακρυγόνα (είδα νεώτερους από μένα να έχουν λιποθυμήσει). Πήγα προς την Σταδίου που ήταν έρημη. Ανέβηκα την Πανεπιστημίου και εκεί είδα το μέγα θαύμα!!!! Από Ιπποκράτους και προς Πλ. Ομονοίας ήταν το ΠΑΜΕ. Η βουλευτής του ΚΚΕ κα Λ. Κανέλλη ισχυρίστηκε ότι στο ύψος του εμπορικού κέντρου «ΑΤΤΙΚΑ», δηλαδή πλησίον της οδού Ομήρου 200 αναρχικοί δεν τους άφησαν να προχωρήσουν!!!! Τι μας λέτε καλέ; Το ΠΑΜΕ με τις σημαίες του και τα στυλιάρια στα οποία τις είχαν δέσει, παρέμενε ακίνητο στην Πανεπιστημίου από Ιπποκράτους μέχρι Χαυτεία. Μετά από λίγο υποχώρησαν προς πλ. Ομονοίας και τελικά παρέμειναν εκτός γεγονότων. Επιμένω ότι το ΚΚΕ έχει μεγάλη ευθύνη για όλα τα πολιτικά μας πράγματα μέχρι σήμερα.
Αυτά λοιπόν με τα γεγονότα και οι φωτογραφίες που δημοσιεύω είναι εύγλωττες. Ας πάμε τώρα στο θέμα του μεσοπρόθεσμου και του τρόπου με τον οποίο το αντιμετωπίζει η ΔΕΗ. Όπως έλεγα στο προηγούμενο άρθρο μου το διεθνές δίκτυο δικηγόρων «Inter Law» ενδιαφέρεται σφόδρα για τις αποκρατικοποιήσεις όπως ΕΥΔΑΠ, ΔΕΗ, ΟΠΑΠ κ.τ.λ. Επιχειρήσεις δηλαδή που θα αγοράσουν ίσως «έναντι πινακίου φακής» και θα έχουν ΑΜΕΣΩΣ κέρδη, τα οποία με κάθε δικαίωμα θα φυγαδεύονται στο εξωτερικό. Δεν βάζουν λεφτά σε δρόμους π.χ. που θα τα εισπράξουν σιγά-σιγά από τα διόδια. Το σωματείο λοιπόν της ΔΕΗ μειώνει την παραγωγή και έρχεται ο ΔΕΣΜΗΕ και κάνει διακοπές σε διάφορες περιοχές της χώρας ώστε να προστατευθεί το σύστημα. Αυτό όμως έχει φέρει το συνδικάτο της ΔΕΗ σε κάθετη ρήξη με την συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού. Δεν θα ήταν καλλίτερα να βγουν και να δηλώσουν π.χ. «ότι όλοι οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ δεν θα επιτρέψουν, χρησιμοποιώντας κάθε μέσο, να μπει άλλη οντότητα στον τομέα παραγωγής και διαχείρισης»; Αν γινόταν αυτή η δήλωση τότε ουδείς αρπάχτρας επιχειρηματίας δεν θα τολμούσε να μπει στην διαδικασία εξαγοράς της ΔΕΗ. Το ίδιο θα μπορούσε βέβαια να γίνει και για άλλες δημόσιες επιχειρήσεις. Αντίθετα οι «παλαιοσυνδικαλιστές» αυτών επιχειρήσεων δεν έχουν καταφέρει να εκσυγχρονίσουν τους τρόπους έκφρασης του συνδικαλιστικού κινήματος και έχουν παραμείνει στην εποχή του «Πάγωσε η τσιμινιέρα…». Παρ’ όλες λοιπόν τις αντιδράσεις το μνημόνιο Νο 2 ψηφίστηκε, οι περικοπές θα γίνουν και να δούμε πώς θα επιβιώσουμε. Το λέω αυτό γιατί τα δανεικά θα γυρίσουν πίσω στους δανειστές χωρίς να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της χώρας με επενδύσεις. Θα πάνε σε τόκους, θα πάνε σε πενιχρούς μισθούς με τους οποίους θα αγοραστούν προϊόντα που θα εισάγουμε από τις χώρες των δανειστών μας. Πρέπει να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας ώστε να μην υπάρξει άλλο μνημόνιο γιατί τότε μάλλον θα βαρέσουμε διάλυση ως κράτος κυρίαρχο. Ελπίζω ότι ο νέος υπουργός οικονομικών θα καταλάβει τα πραγματικά προβλήματα της οικονομίας, αλλά και ότι θα έχει το θάρρος να εφαρμόσει ρηξικέλευθα μέτρα ώστε αντί να ξεζουμίζεται ο απλός μεροκαματιάρης να πληρώσουν αυτοί που πρέπει από τη μια μεριά, αλλά και να προχωρήσει σε μέτρα ανάπτυξης από την άλλη. Μέτρα δηλαδή που θα παράγουν νέο χρήμα. Σε όλο αυτόν τον αγώνα συμφωνούμε δεν συμφωνούμε με την Κυβέρνηση, θα πρέπει σαν Έλληνες να συσπειρωθούμε και να εργαστούμε ο καθένας από τον τομέα του ώστε να τα καταφέρουμε. Χρειάζεται όμως κάποιος που να δώσει στον κόσμο προοπτική να του δώσει βεβαιότητα και αισιοδοξία για το μέλλον. Αυτό όμως δεν είναι δυνατόν να γίνει με το σημερινό πολιτικό σύστημα. Απέδειξε την πλήρη ανικανότητά του να διαχειριστεί τα μεγάλα οικονομικά, αλλά και εθνικά θέματα. Επιμένω λοιπόν πάλι ότι θα πρέπει να δημιουργηθεί νέος πολιτικός σχηματισμός που να θέσει τα πράγματα σε νέες βάσεις. Να γίνει αλλαγή του Συντάγματος σε πολλά σημεία του, να φέρει νέα ήθη στην πολιτική και να φέρει ένα νέο δυναμισμό στον δημόσιο τομέα. Να ζητηθεί από όλα τα κόμματα συνεργασία ώστε να επεξεργαστούν όλοι μαζί ένα πρόγραμμα για την παιδεία. Το πρόγραμμα αυτό να ψηφιστεί από όλους και να μην αλλάζει με τον κάθε υπουργό Παιδείας που αναλαμβάνει είτε είναι του ίδιου και πόσο μάλλον διαφορετικού κόμματος. Τώρα φέρνει η Διαμαντοπούλου στην Βουλή πρόγραμμα για την Παιδεία. Όταν βγει η ΝΔ θα το αλλάξουν. Η ελληνική Παιδεία κατέχει σήμερα σχεδόν την τελευταία θέση στις χώρες του ΟΟΣΑ. Μόνο με την αναδόμηση του εκπαιδευτικού μας συστήματος, την χρηματοδότησή του που θα υπόκειται σε αυστηρό έλεγχο και αξιολόγηση και την χρηματοδότηση της έρευνας, η χώρα θα πάει μπροστά. Δεν ανακαλύπτω τον τροχό με αυτά που λέω. Επαναλαμβάνω την συνταγή της Φινλανδίας που πέρασε τα ίδια την δεκαετία του 90 και σήμερα έχει ένα από τα καλλίτερα εκπαιδευτικά συστήματα και ερευνητικά κέντρα. Αυτά ήταν που την έκαναν να είναι σήμερα μια από τις δυναμικότερες οικονομίες στην Ευρώπη. Θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι το οικονομικό μας πρόβλημα θα πάρει εικοσαετία για να εξομαλυνθεί. Όλα τα μέτρα και δάνεια που παίρνονται είναι μόνο για επιβίωση και όχι για μακροπρόθεσμη προοπτική. Στο επόμενο θα επανέλθω με ένα θέμα που αφορά το ΕΣΠΑ και την χρηματοδότησή του και την ανικανότητα του δημόσιου τομέα. Όχι του στενού δημόσιου τομέα μόνο, αλλά και των εκλεγμένων περιφερειακών εκπροσώπων και συνδικαλιστών όλης της χώρας.
Δύο δίδυμες με βαμμένο πρόσωπο όπως οι Αμπορίτζινες της Αυστραλίας για προστασία από τα δακρυγόνα.
Αναρωτιέμαι μήπως με το μνημόνιο γίνουμε και εμείς στην Ελάδα μας Αμπορίτζινες.
Γ. Πένταρης
Α
