Tuesday, March 6, 2012

ΗΛΙΑΣ ΜΟΣΙΑΛΟΣ: Χρειάζεται να αλλάξουν πολλά στο ΠΑΣΟΚ..


«Αν η Ελλάδα συνεχίσει να λειτουργεί όπως σήμερα τότε η συνταγή της Τρόικας δεν βγαίνει» σύμφωνα με τον Ηλία Μόσιαλο 
«Αν η Ελλάδα συνεχίσει να λειτουργεί όπως σήμερα τότε η συνταγή της Τρόικας δεν βγαίνει» σύμφωνα με τον Ηλία Μόσιαλο   (Φωτογραφία:  ΑΠΕ ) 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ in.gr

Αθήνα
«Αυτοί που λένε πως το ΠΑΣΟΚ πρέπει να επιστρέψει στις αξίες του κρατισμού και του λαϊκισμού εξαπατούν τον λαό» λέει ο  Ηλίας Μόσιαλος στο in.gr. Τονίζει ότι ο νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ πρέπει να είναι μεταρρυθμιστής που πιστεύει στις αρχές της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας.

Παράλληλα, θεωρεί ότι η Δημοκρατική Αριστερά εκφράζει την αναπαλαίωση του ΠΑΣΟΚ. Ο κ. Μόσιαλος προτείνει ανεπιφύλακτα τη μετάβαση σε ένα εξωστρεφές και δυναμικό παραγωγικό μοντέλο, διαφορετικό από εκείνο που μας οδήγησε στη σημερινή κατάρρευση. Ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος θεωρεί «ανήθικη» -αν και νόμιμη- την εξαγωγή χρημάτων στο εξωτερικό. Υποστηρίζει, τέλος, ότι η μοναδική κόκκινη γραμμή είναι η παραμονή στην ευρωζώνη.

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν το ΠΑΣΟΚ κάτω από 20% και πολλοί υπουργοί του ΠΑΣΟΚ αλλά και στελέχη της ΝΔ ομολογούν στις ιδιωτικές συζητήσεις τους ότι είναι δύσκολο να κυκλοφορήσουν στο δρόμο και να συμμετάσχουν στην προεκλογική εκστρατεία. Διαφωνείτε ότι η ποιότητα της Δημοκρατίας και η εμπιστοσύνη στους πολιτικούς έχει φτάσει στο κατώτατο επίπεδο στα 38 χρόνια της Μεταπολίτευσης; Ανησυχείτε για αυτό; 
Είναι εύλογο να εκφράζεται σήμερα μια δυσπιστία απέναντι σε ένα πολιτικό σύστημα, το οποίο εν πολλοίς με τον λαϊκισμό του και την αποσιώπηση ή την απόκρυψη των πραγματικών δυνατοτήτων της χώρας, οδήγησε τη χώρα στα σημερινά αδιέξοδα.

Το σημερινό πολιτικό και κομματικό σύστημα έχει εξαντλήσει τις δυνατότητες του. Από αυτή την εξέλιξη δεν εξαιρώ φυσικά και το κόμμα στο οποίο ανήκω, το ΠΑΣΟΚ.

Αυτό σημαίνει πως πολλά χρειάζεται να αλλάξουν σ’ αυτό όσον αφορά τον ιδεολογικό του προσανατολισμό, τις αξίες που πρεσβεύει, τους βασικούς του πολιτικούς προβληματισμούς και φυσικά και τους ανθρώπους που θα πλαισιώσουν αυτό το νέο ΠΑΣΟΚ.

Εσείς θα συμμετάσχετε στις εκλογές και θα κάνετε προεκλογική εκστρατεία; 
Η προεκλογική εκστρατεία δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνει μακριά από τους πολίτες. Οι πολιτικοί χρειάζεται να μιλήσουν σ’ αυτούς. Αυτό όμως δεν σημαίνει την παραδοσιακού τύπου προεκλογική εκστρατεία με τα προεκλογικά κέντρα, τις στημένες συγκεντρώσεις, τα χαϊδέματα στην πλάτη και την υποσχεσιολογία. Σημαίνει δημόσια αντιπαράθεση για την πορεία της χώρας και τις προτεινόμενες λύσεις. Σ’ αυτό το πλαίσιο δηλώνω πως δεν θα κρυφθώ από τους πολίτες. Θα αντιμετωπίσω με επιχειρήματα την κριτική τους, αλλά και με προτάσεις τις αγωνίες τους.

Η εντύπωση που εμπεδώνεται στην κοινωνία είναι ότι οι κορυφαίοι του ΠΑΣΟΚ είναι απορροφημένοι στις εσωτερικές διαμάχες του κόμματος ακόμα και υπό τις σημερινές ακραίες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες. Συμφωνείτε με την εκλογή του προέδρου από τη βάση; 
Έπρεπε ήδη από τον Δεκέμβριο να έχουμε εκλέξει τον νέο Πρόεδρο. Νομίζω πως ο τρόπος εκλογής προέδρου του ΠΑΣΟΚ από τη βάση, παρ’ όλες τις δυσκολίες που παρουσιάζονται, δεν πρέπει να αλλάξει. Βεβαίως ενδεχομένως εδώ θα πρέπει να επανεξετασθεί το ζήτημα ποιοι αποτελούν αυτή τη βάση. Όλοι όσοι δηλώνουν φίλοι του κόμματος ή μόνο τα μέλη του;

Ανεξάρτητα όμως από δυσκολίες και προβληματισμούς δεν πρέπει σήμερα να αλλάξουμε τον τρόπο εκλογής. Με αυτό το σκεπτικό, η πολιτική μου δέσμευση συνδέεται απευθείας με σύγχρονες ιδέες, προτάσεις και πολιτικές συμπεριφορές. Δεν με αφορούν οι παρασκηνιακές κινήσεις και τα όποια εσωκομματικά μαχαιρώματα. Δεν τα χρησιμοποίησα ποτέ μου και δεν θα τα χρησιμοποιήσω, δεν εκτιμώ όμως και όσους τα χρησιμοποιούν, αντικαθιστώντας την πολιτική και ιδεολογική διαπάλη με τις εσωκομματικές ίντριγκες.


Ο νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ πρέπει να είναι μεταρρυθμιστής που πιστεύει στις αρχές της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας


Συντάσσεστε με τον κ. Ευ. Βενιζέλο, τον κ. Χρ. Παπουτσή ή περιμένετε να αξιολογήσετε όλα τα δεδομένα προτού αποφασίσετε; 

Πάντως αξίζει να μιλήσουμε για το ποια πρέπει να είναι τα χαρακτηριστικά του νέου Προέδρου. Αυτός κατά τη γνώμη μου πρέπει να έχει δείξει πως στρατεύεται αταλάντευτα υπέρ της ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας, η οποία θα εξασφαλισθεί μόνο αν προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις, θα πρέπει να υποστηρίζει ένα μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα ευρωπαϊκού σοσιαλδημοκρατικού προσανατολισμού, να στηρίζεται στην αξιοκρατία και τους διαφανείς μηχανισμούς και όχι σε αδιαφανείς και αποϊδεολογικοποιημένες ομαδοποιήσεις, να έχει σαφή μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα και σχέδιο που θα έρχεται σε σύγκρουση με ότι κρατά το ΠΑΣΟΚ καθηλωμένο σε παλαιές ξεπερασμένες και επιζήμιες για τη χώρα απόψεις. Τέλος να είναι μια τέτοια προσωπικότητα που με το κύρος και τις γνώσεις της θα εμπνέει ένα κλίμα βελτίωσης της παρουσίας του ΠΑΣΟΚ στην πολιτική ζωή.

Πιστεύετε πως το ΠΑΣΟΚ για να επανακτήσει την εμπιστοσύνη των πολιτών πρέπει να επιστρέψει στις λεγόμενες παλιές, παραδοσιακές του αξίες; 
Ξέρετε υπάρχει ένας έξυπνος και διαρκώς επίκαιρος στίχος του Ρασούλη. Αυτός λέει πως «όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλο τα ίδια μένουν». Αυτό ακριβώς συμβαίνει με το πολιτικό μας σύστημα, του ΠΑΣΟΚ συμπεριλαμβανόμενου. Αυτή η πρακτική μας οδήγησε στη σημερινή βαθύτατη κρίση. Όταν οι κοινωνίες αλλάζουν και τα κόμματα παραμένουν τα ίδια ή αναπαλαιώνονται, τότε αυτά χάνουν την εμπιστοσύνη του λαού.

Αυτοί που λένε πως το ΠΑΣΟΚ πρέπει να επιστρέψει στις αξίες του κρατισμού και του λαϊκισμού, θα έλεγα, παραφράζοντας τον στίχο του Μπρέχτ, πως προτείνουν στο πολιτικό σύστημα, που έχει χάσει την εμπιστοσύνη του λαού, να εξαπατήσει για μια ακόμη φορά τον λαό.

Σκληρές κουβέντες …
Κοιτάξτε, την αναπαλαίωση του ΠΑΣΟΚ την εκφράζει ο μέχρι σήμερα επίσημος πολιτικός λόγος της ΔΗΜΑΡ, την εκφράζουν όσοι από το ΠΑΣΟΚ αρνήθηκαν να ψηφίσουν τη δανειακή σύμβαση, την δε επιστροφή σε προπολιτικές στάσεις μίσους και διαχασμού την εκφράζει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Το σημερινό ΠΑΣΟΚ με τη νέα ηγεσία που θα εκλεγεί, καλείται να συλλάβει τα μηνύματα και τις ανάγκες των καιρών. Μηνύματα που μεταφέρουν την ανάγκη να στηρίξουμε και να αναπτύξουμε τον ελληνικό χώρο της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας.

Η συγκυβέρνηση με τη Νέα Δημοκρατία αποτελεί εφικτή και ρεαλιστική μετεκλογική λύση;
Η οποιαδήποτε μετεκλογική κυβέρνηση συνεργασίας για να πετύχει πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας προγραμματικής συμφωνίας, η οποία θα πραγματοποιηθεί στη βάση ενός σαφούς σχεδίου, το οποίο θα αφορά τις αναγκαίες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις. Μια συγκυβέρνηση που θα προκύψει από μια ευκαιριακή σύγκλιση με στόχο την κυβερνητική εξουσία δεν θα λύσει τα προβλήματα της χώρας και θα είναι μικρής διάρκειας.

Τι πρέπει να γίνει με τα χρήματα που έχουν βγάλει βουλευτές στο εξωτερικό; Υποστηρίζετε την κατάσχεσή τους από το ελληνικό κράτος;
Είναι αλήθεια πως δεν είναι ηθικά αποδεκτό κάποιοι άνθρωποι την ώρα που γίνεται τέτοια προσπάθεια η χώρα να κρατηθεί στο ευρώ, την ίδια στιγμή να βγάζουν, έστω και νόμιμα τα χρήματά τους. Αυτό μπορεί να γίνεται μόνο στην περίπτωση που υπάρχουν ειδικοί λόγοι σπουδών και υγείας, οι οποίοι και τους αναγκάζουν να το κάνουν αυτό. Δεν είναι και σωστό και από πολιτικής πλευράς, γιατί έτσι υπονομεύεται η πολιτική και οικονομική προσπάθεια της χώρας.

Από την άλλη όμως προτάσεις για κατασχέσεις χρημάτων που έχουν αποκτηθεί νόμιμα, σε κανένα κράτος δικαίου και λειτουργίας των νόμων της ανοικτής οικονομίας δεν μπορούν να εφαρμοστούν. Το ζήτημα είναι ηθικό και πολιτικό, όχι νομικό.

Υποστηρίζετε τη μείωση των βουλευτών από 300 σε 200, πρωτοβουλία συμβατή με τη γενικότερη μείωση του δημοσίου τομέα;
Αν και την υποστηρίζω, αυτή είναι μια εύκολη λύση, η οποία δεν φθάνει για να λύσει το πρόβλημα της κρίσης εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα και την αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Για την αλλαγή του πολιτικού μας συστήματος δεν αρκεί η μείωση του αριθμού των βουλευτών, δεν αρκεί ένας νέος εκλογικός νόμος. Χρειάζεται να προχωρήσουμε σε αλλαγές που αφορούν την ποιότητα του πολιτικού προσωπικού και των θεσμών.

Να περάσουμε από τα κόμματα των μηχανισμών και των προσωπικών διαδρομών σε κόμματα αρχών και ιδεών. Να στηριχτεί η πολιτική αντιπαράθεση στην τεκμηρίωση και τον συγκεκριμένο πολιτικό λόγο, όπως επίσης και να δημιουργηθούν ουσιαστικοί και όχι μόνο νομικίστικοι μηχανισμοί λογοδοσίας.

Είναι δυνατόν η Ελλάδα να αντέξει 8 χρόνια λιτότητα για να πετύχει δημόσιο χρέος 120% που θα είναι όσο ήταν όταν χρειάστηκε να προσφύγουμε στο μηχανισμό στήριξης το 2009;
Αν η Ελλάδα συνεχίσει να λειτουργεί όπως σήμερα τότε αυτή η συνταγή δεν βγαίνει.

Αν πάλι κάνουμε όσα υποστηρίζουν ορισμένοι και ρίξουμε χρήματα για ανάπτυξη μέσα στο σημερινό κρατικοδίαιτο και εσωστρεφές παραγωγικό πλαίσιο, τότε πάλι δεν βγαίνει.

Να μη ξεχνάμε πως το 2009 είχαμε 3,3% ύφεση, παρόλο που ξοδεύαμε 24 δισ. ευρώ παραπάνω απ’ όσα εισπράτταμε, ρίχναμε δηλαδή στην κατανάλωση πάνω από το 10% του ΑΕΠ μας και είχαμε ύφεση.

Πολλοί εκτιμούν ότι η επανεκκίνηση της οικονομίας δεν μπορεί να γίνει χωρίς χρηματοδότηση. Εσείς πιστεύετε ότι μπορεί να γίνει μόνο με μεταρρυθμίσεις;
Σήμερα πάλι κάποιοι που δεν διδάχτηκαν τίποτα από την κρίση υποστηρίζουν, πως αν ρίξουμε «χρήματα στην αγορά» αυτομάτως θα υπάρξει ανάπτυξη. Αν ήταν έτσι, τότε το 2009 δεν έπρεπε να έχουμε 3,3% ύφεση, αλλά ανάπτυξη που θα υπερβαίνει το 15%.

Χρήματα πρέπει βεβαίως να δοθούν, όχι όμως στην κατανάλωση, αλλά στις εξωστρεφείς επιχειρηματικές μονάδες. Θα πρέπει επίσης η όποια οικονομική ενίσχυση και αναπτυξιακή προσπάθεια να στηριχθούν σε ένα πλαίσιο μεταρρυθμίσεων. Θα συμφωνούσα όμως πως για αυτό χρειάζεται περισσότερο χρόνος, μεγαλύτερη προσπάθεια και στήριξη σε εκείνους που πιστεύουν σε αυτή την πολιτική.

Πολλοί μιλούν από τώρα ότι θα χρειαστεί τρίτο πακέτο διάσωσης. Πιστεύετε ότι θα ψηφίσουν τα κοινοβούλια των χωρών μελών της ΕΕ τρίτο πακέτο διάσωσης ή θα προτιμήσουν να μας εξωθήσουν στην αποχώρηση από την Ευρωζώνη; 
Ακόμη και αν γίνεται μια τέτοια συζήτηση, εμείς οφείλουμε να κάνουμε όλα αυτά που χρειάζεται ώστε να τη σταματήσουμε στη γέννηση της. Η χώρα δεν θα χρειαστεί νέο πακέτο, αν αυτή πραγματοποιήσει τις αλλαγές και αν της δοθεί χρόνος και βοήθεια και όχι προσβολές, για να το κάνει αυτό.

Αν παρόλα αυτά και λόγω των αδυναμιών του συνολικού ελληνικού και ευρωπαϊκού μοντέλου χρειαστεί να καταφύγουμε σε διεθνή βοήθεια, αν ως τότε εμείς είμαστε συνεπείς στις μεταρρυθμιστικές αλλαγές, τότε θα είναι ευκολότερο να μας εκταμιευτεί και ένα τρίτο πακέτο.

Το ερώτημα είναι αν μπορούμε να αλλάξουμε και να μεταβούμε από το σημερινό καταναλωτικό μας μοντέλο σε ένα παραγωγικό. Αυτό είναι το πραγματικό διακύβευμα

Σε συνθήκες σκληρής λιτότητας και πιστωτικής ασφυξίας δεν είναι εξαιρετικά πιθανό να χρειαστεί νέος γύρος περιοριστικών μέτρων και οριζοντίων περικοπών; Υπάρχει κόκκινη γραμμή στις περικοπές την οποία είστε διατεθειμένος να μην περάσετε; Φοβάστε κοινωνική έκρηξη με απρόβλεπτες συνέπειες;
Η κοινωνική έκρηξη θα υπάρξει αν δεν κάνουμε όλα όσα πρέπει ώστε η χώρα να αποκτήσει ένα εξωστρεφές και δυναμικό παραγωγικό μοντέλο. Η κόκκινη γραμμή είναι η παραμονή της χώρας στο ευρώ, ώστε να προστατευθεί πρωτίστως το εισόδημα των κοινωνικά και οικονομικά ασθενέστερων.

Οι κόκκινες γραμμές δεν πρέπει να είναι αυτές που μας κρατούν δέσμιους αυτού του μοντέλου που οδήγησε στη σημερινή κατάρρευση, αλλά αυτές που τίθενται για να προχωρήσει η αλλαγή του μοντέλου οικονομίας και παραγωγής. Αυτές είναι οι μόνες αναγκαίες κόκκινες γραμμές, που θα προστατέψουν εισοδήματα και συντάξεις.

Κόκκινη γραμμή είναι η δημιουργία ενός νέου παραγωγικού μη κρατικοδίαιτου οικονομικού μοντέλου, το νέο κοινωνικό κράτος υπηρεσιών και ένα νέο πολιτικό σύστημα.

Συνέντευξη: Θανάσης Κουκάκης
Newsroom ΔΟΛ

Monday, March 5, 2012

ΜΕ ΓΙΑΟΥΡΤΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΝΤΑΛΑΡΑ στο Ίλιον


Στιγμές απο την ταινία "Ζ" , θα θυμηθείτε  σ αυτό το βίντεο. Δεν ξέρω πως θα αισθανθείτε αλλα σίγουρα οι δημιουργοί αυτης της κατάστασης δεν πρέπει να αισθάνονται και πολύ υπερήφανοι για το έργο τους..Καλή τύχη πατρίδα

Γελάστε με τον μοναδικό ΚΟΥΡΣΟ

Liberation:«Ο Έλληνας ακόμα και χτυπημένος, σηκώνεται»


 Άρθρο ύμνος για Ελλάδα
Καλύτερα από οποιονδήποτε φιλέλληνα ο συντάκτης της εφημερίδας «Liberation» αναφέρεται σε αυτόν τον λαό, που ακόμα και «χτυπημένος μέχρι θανάτου, πάντα σηκώνετα
ι.».

Με τα πιο εγκωμιαστικά λόγια για τους Έλληνες εξηγεί πώς η χώρα λειτουργεί ως ανάχωμα του οικονομικού ολοκληρωτισμού και τονίζει ότι «η Ελλάδα είναι το παρελθόν μας, αλλά είναι και το μέλλον μας».

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

 «Όχι, αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, αν και δραματικό, δεν είναι μια καταστροφή. Είναι επίσης μια ευκαιρία. Γιατί η δύναμη του χρήματος έχει, για πρώτη φορά, υπερβεί με ένταση το ρυθμό της μέχρι τότε σταδιακής, σχολαστικής και προσεκτικά οργανωμένης καταστροφής του δημόσιου συμφέροντος και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Και σε μια χώρα τόσο διάσημη για τη φιλοσοφία της ζωής, στον αντίποδα του αγγλοσαξονικού μοντέλου, και διάσημη για την ακούραστη αντίσταση που έχει φέρει στις πολλαπλές μορφές καταπίεσης που προσπάθησαν να τη χαλιναγωγήσουν.

 

Ο Έλληνας δεν χορεύει και δε θα χορέψει ποτέ στο ένα πόδι, ούτε θα σκύψει δουλικά, ανεξάρτητα από τα καθεστώτα που θέλουν να του επιβάλλουν. Χορεύει με τα χέρια του, σαν να θέλει να πετάξει προς τα αστέρια. Γράφει στους τοίχους αυτό που θα του άρεσε να διαβάσει κάπου αλλού. Καίει μια τράπεζα όταν δεν του αφήνουν πλέον την πολυτέλεια να ψήσει στην παραδοσιακή του ψησταριά. Ο Έλληνας είναι τόσο ζωντανός, όσο η ιδεολογία της απειλής θανάσιμη. Και ο Έλληνας αν και χτυπημένος μέχρι θανάτου, στο τέλος πάντα σηκώνεται.

Ναι, η Ευρώπη της οικονομίας ήθελε να δημιουργήσει ένα παράδειγμα. Αλλά μες τον εκνευρισμό της να χτυπήσει τη χώρα που φαινόταν η πιο αδύναμη στη ευρωζώνη, μέσα στην υπερβολική της βία, η μάσκα της έπεσε. Είναι τώρα περισσότερο από ποτέ, η ώρα να καταδείξουμε το αληθινό της πρόσωπο: αυτό του ολοκληρωτισμού. Γιατί πρόκειται πραγματικά περί αυτού. Και υπάρχει μόνο μία απάντηση στον ολοκληρωτισμό: ο αγώνας, επίμονος και ανυποχώρητος, μέχρι τη μάχη, αν χρειαστεί, καθώς διακυβεύεται η ίδια η ύπαρξη.

Έχουμε έναν κόσμο, μια ζωή, και αξίες να υπερασπιστούμε. Παντού στους δρόμους, είναι τα αδέλφια μας, οι αδελφές μας, τα παιδιά μας, οι γονείς μας, οι οποίοι έχουν πληγεί μπροστά στα μάτια μας, ακόμα και αν είναι μακριά. Πεινάμε, κρυώνουμε και πονάμε μαζί τους. Όλα τα χτυπήματα που δέχονται μας τραυματίζουν εξίσου. Κάθε παιδί στην Ελλάδα που λιποθυμά στο σχολείο του, μας καλεί στην αγανάκτηση και στην εξέγερση.

Για τους Έλληνες, είναι καιρός να πούνε όχι, και, για όλους εμάς, ήρθε ο καιρός να τους υποστηρίξουμε. Επειδή ο ελληνικός λαός σήμερα ηγείται της μάχης κατά του οικονομικού ολοκληρωτισμού, που καταστρέφει παντού τη δημόσια περιουσία, απειλεί την καθημερινή επιβίωση, διαδίδει την απόγνωση, το φόβο και την αποχαύνωση μέσα από έναν πόλεμο όλων εναντίον όλων.

Πέρα από έναν συναισθηματικό θυμό που εκτονώνεται με την καταστροφή των συμβόλων της καταπίεσης, αναπτύσσει έναν διαυγή θυμό, των αγωνιστών που αρνούνται να στερηθούν την ίδια τους τη ζωή προς όφελος της τραπεζικής μαφίας και της λογικής της, αυτής του "τρελού χρήματος".

Με τις συνελεύσεις της άμεσης δημοκρατίας, το κίνημα της πολιτικής ανυπακοής, το κίνημα "Δεν πληρώνω" και τις πρώτες εμπειρίες της αυτοδιαχείρισης, μια νέα Ελλάδα αναδύεται αυτή τη στιγμή, που απορρίπτει την τυραννία της αγοράς για λογαριασμό των ανθρώπων.

Δεν γνωρίζουμε πόσο καιρό θα πάρει για τους ανθρώπους να ελευθερωθούν από την εθελοντική δουλεία τους, αλλά είναι βέβαιο ότι, αντιμετωπίζοντας τη γελοιότητα της πελατειακής πολιτικής, των διεφθαρμένων δημοκρατιών, τον τραγελαφικό κυνισμό του κράτους των banksters (τραπεζική μαφία), θα έχουμε μόνο την επιλογή -ενάντια σε κάθε εκβιασμό- να διαχειριστούμε τις υποθέσεις μας εμείς οι ίδιοι.

Η Ελλάδα είναι το παρελθόν μας.
Είναι επίσης το μέλλον μας.
Ανακαλύψτε την ξανά μαζί της!
Το 2012 ας γίνουμε όλοι Έλληνες!»

Αυτή είναι η διαφορά μας(The Massacre at Distomo)


Απόσπασμα από το βιβλίο "Η Μαύρη Βίβλος της Αντίστασης"
]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]


10 Ιουνίου 1944
Η μαρτυρία του επικεφαλής του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού στην Ελλάδα, Σουηδού Στούρε Λιννέρ, στο βιβλίο του "Η Οδύσσειά μου".

The report of the Head of the International Red Cross in Greece, the Swede Sture Linner, in his book "My Odyssey".

Ο επικεφαλής του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού στην Ελλάδα, Σουηδός Στούρε
Λιννέρ, στο βιβλίο του «Η Οδύσσειά μου» γράφει για το Δίστομο:

Παντρευτήκαμε στις 14 Ιουνίου. Ο υπεύθυνος της ελληνικής επιτροπής, Έμιλ
Σάντστρομ, παρέθεσε γαμήλιο γεύμα προς τιμήν μας. Αργά το βράδυ με πλησίασε
και με απομάκρυνε από τα γέλια και τις φωνές, προς μια γωνιά όπου θα
μπορούσαμε να μιλήσουμε οι δυο μας. Μου έδειξε ένα τηλεγράφημα που μόλις
είχε λάβει: οι Γερμανοί έσφαζαν για τρεις ημέρες τον πληθυσμό του Διστόμου,
στην περιοχή των Δελφών, και στη συνέχεια πυρπόλησαν το χωριό. Πιθανοί
επιζώντες είχαν ανάγκη άμεσης βοήθειας. Το Δίστομο ήταν μέσα στα όρια της
περιοχής την οποία, την εποχή εκείνη, ήμουν αρμόδιος να τροφοδοτώ με τρόφιμα
και φάρμακα. Έδωσα με τη σειρά μου το τηλεγράφημα στην Κλειώ να το διαβάσει,
εκείνη έγνεψε κι έτσι αποχωρήσαμε διακριτικά από τη χαρούμενη γιορτή.

Περίπου μα ώρα αργότερα ήμασταν καθ' οδόν μέσα στη νύχτα. Απαιτήθηκε
ανυπόφορα μεγάλο χρονικό διάστημα έως ότου διασχίσουμε τους χαλασμένους
δρόμους και τα πολλά μπλόκα για να φτάσουμε, χαράματα πια, στον κεντρικό
δρόμο που οδηγούσε στο Δίστομο. Από τις άκρες του δρόμου ανασηκώνονταν γύπες
από χαμηλό ύψος, αργά και απρόθυμα, όταν μας άκουγαν που πλησιάζαμε. Σε κάθε
δέντρο, κατά μήκος του δρόμου και για εκατοντάδες μέτρα, κρεμόντουσαν
ανθρώπινα σώματα, σταθεροποιημένα με ξιφολόγχες, κάποια εκ των οποίων ήταν
ακόμη ζωντανά. Ήταν οι κάτοικοι του χωριού που τιμωρήθηκαν με αυτό τον
τρόπο: θεωρήθηκαν ύποπτοι για παροχή βοήθειας στους αντάρτες της περιοχής,
οι οποίοι επιτέθηκαν σε δύναμη των Ες-Ες.

Η μυρωδιά ήταν ανυπόφορη. Μέσα στο χωριό σιγόκαιγε ακόμη φωτιά στα αποκαΐδια
των σπιτιών. Στο χώμα κείτονταν διασκορπισμένοι εκατοντάδες άνθρωποι κάθε
ηλικίας, από υπερήλικες έως νεογέννητα. Σε πολλές γυναίκες είχαν σχίσει τη
μήτρα με την ξιφολόγχη και αφαιρέσει τα στήθη, άλλες κείτονταν
στραγγαλισμένες, με τα εντόσθια τυλιγμένα γύρω από το λαιμό. Φαινόταν σαν να
μην είχε επιζήσει κανείς.

Μα να! Ένας παππούς στην άκρη του χωριού! Από θαύμα είχε καταφέρει να
γλιτώσει τη σφαγή. Ήταν σ ο κ α ρ ι σ μ έ ν ο ς από τον τρόμο, με άδειο
βλέμμα, τα λόγια του πλέον μη κατανοητά. Κατεβήκαμε στη μέση της συμφοράς
και φωνάζαμε στα ελληνικά: «Ερυθρός Σταυρός! Ερυθρός Σταυρός! Ήρθαμε να
βοηθήσουμε».

Από μακριά μας πλησίασε διστακτικά μια γυναίκα. Μας αφηγήθηκε ότι ένας
μικρός αριθμός χωρικών πρόλαβε να διαφύγει προτού ξεκινήσει η επίθεση. Μαζί
με εκείνη αρχίσαμε να τους ψάχνουμε. Αφού ξεκινήσαμε οι τρεις μας,
διαπιστώσαμε ότι [η γυναίκα] είχε πυροβοληθεί στο χέρι. Τη χειρουργήσαμε
αμέσως με χειρουργό την Κλειώ. Ήταν το ταξίδι του μέλιτός μας.

Λίγο καιρό αργότερα η επαφή μας με το Δίστομο θ' αποκτούσε και έναν
αξιοσημείωτο επίλογο. Όταν τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής αναγκάστηκαν να
εγκαταλείψουν την Ελλάδα, δεν πήγαν και τόσο καλά τα πράγματα, αφού μια
γερμανική μονάδα κατάφερε να περικυκλωθεί από αντάρτες ακριβώς στην περιοχή
του Διστόμου. Σκέφτηκα ότι αυτό ίσως θεωρηθεί από τους Έλληνες ως ευκαιρία
για αιματηρή εκδίκηση, πόσο μάλλον που η περιοχή εδώ και καιρό είχε αποκοπεί
από κάθε παροχή βοήθειας σε τρόφιμα. Ετοίμασα λοιπόν φορτηγά με τα αναγκαία
τρόφιμα, έστειλα μήνυμα στο Δίστομο για την άφιξή μας και έτσι βρεθήκαμε στο
δρόμο για εκεί, για άλλη μια φορά, η Κλειώ και εγώ.

Όταν φτάσαμε στα όρια του χωριού, μας συνάντησε μια επιτροπή, με τον παπά
στη μέση. Έναν παλαιών αρχών πατριάρχη, με μακριά, κυματιστή, λευκή
γενειάδα. Δίπλα του στεκόταν ο αρχηγός των ανταρτών, με πλήρη εξάρτυση. Ο
παπάς πήρε το λόγο και μας ευχαρίστησε εκ μέρους όλων που ήρθαμε με τρόφιμα.
Μετά πρόσθεσε:«Εδώ είμαστε όλοι πεινασμένοι, τόσο εμείς οι ίδιοι, όσο και οι
Γερμανοί αιχμάλωτοι. Τώρα, εάν εμείς λιμοκτονούμε, είμαστε τουλάχιστον στον
τόπο μας. Οι Γερμανοί δεν έχουν χάσει μόνο τον πόλεμο, είναι επιπλέον και
μακριά από την πατρίδα τους. Δώστε τους το φαγητό που έχετε μαζί σας, έχουν
μακρύ δρόμο μπροστά τους». Σ' αυτή του τη φράση γύρισε η Κλειώ το βλέμμα της
και με κοίταξε. Υποψιαζόμουν τι ήθελε να μου πει με αυτό το βλέμμα, αλλά δεν
έβλεπα πλέον καθαρά. Απλά στεκόμουν κι έκλαιγα.

Από το βιβλίο "Η Μαύρη Βίβλος της Αντίστασης"



Για να μην ΞΕΧΝΑΜΕ ποιοι είμαστε & πώς πρέπει να παραμείνουμε εμείς οι
"απολίτιστοι" Έλληνες ..

ΔΕΙΤΕ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ..

Sunday, March 4, 2012

Ο θαυμαστός κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ...


Ως τώρα μιλάγαμε - και δικαίως - για τον λαϊκισμό και τη δημαγωγία των κομμάτων εξουσίας. Φευ όμως, οι πρακτικές αυτές δεν είναι πλέον μονοπώλιο του ΠαΣοΚ ή της ΝΔ. Εναν εξίσου, αν όχι και περισσότερο, λαϊκίστικο και δημαγωγικό λόγο εκφέρουν πλέον και τα κόμματα της Αριστεράς, επενδεδυμένο μάλιστα με έναν σωτηριολογικό μανδύα. Με απίστευτη ευκολία υπόσχονται λαγούς και πετραχήλια για να μας σώσουν από τα επάρατα μνημόνια και να μας απαλλάξουν εν ριπή οφθαλμού από τρόικες, ΔΝΤ και όλα τα συναφή δαιμόνια.
Αρκεί να διαβάσει κανείς την απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ με την «εναλλακτική πρόταση εξουσίας» του για να αντιληφθεί ότι είτε ζουν σε έναν δικό τους κόσμο είτε μας κοροϊδεύουν ασύστολα. Δικαίωμά τους φυσικά να θεωρούν το μνημόνιο και τη νέα δανειακή σύμβαση καταστροφή, αλλά ας μην προσπαθούν και να μας πείσουν ότι αυτά που προτείνουν αφενός είναι εφικτά, αφετέρου μπορεί πράγματι να μας βγάλουν από την κρίση.
  """"""""""""""""""""""""""""""""""""""""                                              
  Γράφει ο ΣΉΦΗΣ ΠΟΛΥΜΙΛΗΣ
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
Τι προτείνουν λοιπόν οι πολέμιοι του λαϊκισμού; Κατ' αρχήν ανατροπή της νέας δανειακής σύμβασης και των μέτρων που τη συνοδεύουν. Και βέβαια διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, χωρίς μνημόνια, μόνο με τη... μαγκιά μας, και, αν δεν το δεχθούν οι διεθνείς τοκογλύφοι, αναστολή πληρωμών που θα συνοδεύεται από ένα πρόγραμμα αντίστασης της κοινωνίας... Και τι θα προβλέπει αυτό το πρόγραμμα αντίστασης; Αύξηση μισθών και συντάξεων, κανένας άνεργος χωρίς επίδομα, μείωση των έμμεσων φόρων και κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης... Πάρε κόσμε, δηλαδή, χρήμα από αυτό που δεν έχουμε... Για το πού θα βρεθούν τα λεφτά, μην ανησυχείτε, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τη μαγική συνταγή που την ψάχνουν δεκαετίες τώρα οικονομολόγοι και πολιτικοί... Φορολόγηση των μεγάλων εισοδημάτων, της ακίνητης περιουσίας, των μεγάλων επιχειρήσεων, των εφοπλιστών, και διεκδίκηση του γερμανικού κατοχικού δανείου μαζί με την απαραίτητη κρατικοποίηση των τραπεζών.

Προφανώς ο ΣΥΡΙΖΑ έχει βρει τη μηχανή που βγάζει χρήμα... Ας λένε οι διάφοροι άσχετοι οικονομολόγοι ότι ένα κράτος που έχει πρωτογενές έλλειμμα - χωρίς δηλαδή να πληρώνει το χρέος - δεν μπορεί να επιβιώσει, εκτός και αν έχει δικό του νόμισμα και μπορεί να τυπώνει συνεχώς πληθωριστικό χρήμα... Οι ατσίδες της αριστερής σκέψης λύνουν το πρόβλημα στο άψε-σβήσε... Υπόσχονται σε όλους αυτά που θέλουν να ακούσουν και καθάρισαν. Αν αυτό δεν είναι λαϊκισμός, πείτε μου τι είναι... Με μια Σοβιετία νέας κοπής, αλλά με την ίδια παλιά κλασική συνταγή, θα εξαφανίσουν την κρίση και θα τρώμε όλοι με χρυσά κουτάλια... Και επειδή οι σωτήρες του ΣΥΡΙΖΑ καταλαβαίνουν ότι μπορεί να δημιουργηθούν και μερικά προβληματάκια, έχουν έτοιμη τη λύση. Τις επιχειρήσεις που έχουν προβλήματα θα τις αναλαμβάνουν οι εργαζόμενοι, γιατί στην κοινωνία που ονειρεύονται δεν θα είναι γνώμονας τα κέρδη αλλά η ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών.
Μην ανησυχείτε λοιπόν. Ο κ. Τσίπρας, όπως μας έσωσε με τα πετρέλαια του Τσάβες, θα μας σώσει και τώρα...

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  04/03/2012, 05:45 ΣτοΒΗΜΑ ΑΘΗΝΩΝ


Αρχαία Ευφυολογήματα..Ατάκες και φράσεις


Δυο πράγματα μας βοηθούν να καταλάβουμε τι είναι ο θάνατος: το πώς νιώθαμε 
προτού γεννηθούμε και ο βαθύς ύπνος (Αναξαγόρας).

Όταν τα πράγματα δεν γίνονται όπως θέλουμε, τότε πρέπει να τα θέλουμε
όπως γίνονται (Αριστοτέλης).

Άτυχος είναι αυτός που δεν μπορεί να υποφέρει την ατυχία (Βίαντας).

Κακό πράγμα η ανάγκη, αλλά δεν είναι ανάγκη να ζει κάποιος δημιουργώντας
πολλές ανάγκες (Επίκουρος).

Αν θέλεις να κάνεις κάποιον πλούσιο, μην του προσθέτεις χρήματα, να του
αφαιρείς επιθυμίες (Επίκουρος).

Τη μοίρα του ανθρώπου καθορίζει ο χαρακτήρας του (Ηράκλειτος).

Ίδια είναι η μοίρα όλων μας, ωστόσο ο καθένας φροντίζει τον εαυτό του. (Σοφοκλής).

ΠΗΓΗ: fraseis.blogspot.com


Εντυπωσίασε ο Καθηγητής Θανάσης Σπηλιάς


Ο καθηγητης πανεπιστημίου Θανάσης Σπηλιάς εντυπωσίασε με την παρουσίαση των έργων της συγγραφέως κ.Φραγκούλη απο τον Καναδα..και δεχτηκε τα συγχαριτήρια τόσο της ίδιας όσο και του εκδότη κ Ψυχογιού καθως και των πολλών παρευρισκο μένων..Ακούστε αποσπασμα της παρουσίας του,στην Ελ.Κοινότητα Μελβούρνης ,4-2-12

H κ. Αλεξοπούλου για την Ιουστινη Φραγκούλη

Η ΕΛΕΝΗ ΛΙΑΝΙΔΟΥ ΥΠΟΔΕΧΕΤΑΙ ΤΗΝ ΙΟΥΣΤΙΝΗ


Η Γενική Πρόξενος της Ελλάδας στη Μελβούρνη υποδέχεται τη φίλη της συγγραφέα κ Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη απο τον Καναδα και τη συστήνει στους Eλληνομελβουρνιώτες όπου την υποδέχτηκαν με πολύ ενθουσιασμό..

wibiya widget