ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΙΝΑΣ- Χαρειτε και γλεντήστε όσο μπορείτε τον Αύγουστο

Χαρείτε όσο  μπορείτε τον Αυγουστο ...Και χορέψτε στα πανηγύρια που έρχονται..

Uploaded by DespinaKouros on 21 Mar 2010

Παιδιά της Σαμαρίνας - Ηπειρώτικο
Ερμηνεία: Ηλίας Κλωναρίδης

✿*ﾟﾟ✿*ﾟﾟ✿*ﾟﾟ✿*ﾟﾟ✿*ﾟﾟ✿*ﾟﾟ✿*ﾟﾟ✿* ﾟﾟ
Εσείς μωρέ παιδιά κλεφτόπουλα
κι εσείς μωρέ παιδιά κλεφτόπουλα
Παιδιά της Σαμαρίνας
μωρέ παιδιά καημένα
παιδιά της Σαμαρίνας
γιατί είστε λερωμένα

Κι αν πάτε πάνω μωρέ στ' Άγραφα
αν πάτε πάνω μωρέ στ' Άγραφα
κατά τη Σαμαρίνα
μωρέ παιδιά καημένα
κατά τη Σαμαρίνα
κι ας είστε λερωμένα

Αν σας ρωτήσει μωρέ η μάνα μου
κι αν σας ρωτήσει η δόλια η μάνα μου
μην πείτε πως λαβώθηκα
μωρέ παιδιά καημένα
μην πείτε πως λαβώθηκα
κι ας είστε λερωμένα.
✿*ﾟﾟ✿*ﾟﾟ✿*ﾟﾟ✿*ﾟﾟ✿*ﾟﾟ✿*ﾟﾟ✿*ﾟﾟ✿* ﾟﾟ
Boys of Samarina - Epirotan Greek Traditional
Singer: Elias Klonarides

A traditional song of war refered to the struggle
of Greeks against the Ottoman Empire! Epiros is the geographical area in North-Western Greece and Samarina one of the countless villages which supported the rebels who fought for Freedom and Independence!!!

Ιστορίες με νόημα και ανθρωπιά.. Ο διπλανός της..

Οι άνθρωποι γύρω μας....

Το ακόλουθο γεγονός συνέβη κατά τη διάρκεια ενός υπεραντλαντικού αεροπορικού ταξιδίου :

Μία κυρία έτυχε να καθήσει δίπλα σε ένα μελαψό κύριο. Η κυρία, φανερά εκνευρισμένη, ζήτησε από την αεροσυνοδό να της βρει άλλη θέση, επειδή δεν ήθελε να κάθεται δίπλα σε κάποιον μη «ευχάριστο» τύπο!
Η αεροσυνοδός της είπε ό,τι η πτήση ήταν γεμάτη, αλλά θα ερευνούσε εάν υπήρχε χώρος ελεύθερος, ακόμη και στην πρώτη θέση, ώστε να καλύψει το αίτημα της.
Oι υπόλοιποι επιβάτες βλέποντας τη σκηνή, απογοητεύτηκαν πάρα πολύ τόσο από την κυρία και την

αντικοινωνική της στάση, αλλά και με το γεγονός ότι μια τέτοια παράλογη απαίτηση θα την οδηγούσε ακόμη και στην πρώτη θέση.

Ο δυστυχής επιβάτης φανερά ενοχλημένος και συγχρόνως λυπημένος, για την ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε, προτίμησε να σιωπήσει.

Το κλίμα μέσα στο αεροπλάνο ήταν πολύ ψυχρό και η ατμόσφαιρα πολύ ηλεκτρισμένη, αλλά η συγκεκριμένη κυρία έδειχνε ευτυχισμένη και χαρούμενη που θα μετακόμιζε στην πρώτη θέση, μακρυά από «εκείνο» το άτομο

Λίγα λεπτά αργότερα η αεροσυνοδός επέστρεψε και είπε στη κυρία: "Συγγνώμη κυρία, η πτήση είναι γεμάτη και δεν υπάρχει κενή θέση … Ευτυχώς όμως βρήκα μία ελεύθερη στην πρώτη θέση! "Moυ πήρε αρκετή ώρα, διότι έπρεπε να πάρω πρώτα την άδεια του captain για να γίνει αυτή η αλλαγή. Συγκεκριμένα μου είπε ό,τι «με κανένα τρόπο δεν μπορούμε να πιέσουμε κάποιον να καθήσει δίπλα σε ένα τόσο μη ευχάριστο άτομο» και ενέκρινε αμέσως την αλλαγή!"

Οι υπόλοιποι επιβάτες δεν μπορούσαν να πιστέψουν ο,τι άκουγαν εκείνη τη στιγμή ... και η κυρία, με φανερή ικανοποίηση στο πρόσωπο, ετοιμάστηκε να σηκωθεί από τη θέση της ...

Τότε η αεροσυνοδός γύρισε δίπλα στο μελαψό κύριο και του είπε : "Κύριε, αν θέλετε ακολουθήστε με στην πρώτη θέση!!! Εκ μέρους της αεροπορικής μας εταιρίας, ο captain ζητά συγνώμη για το γεγονός πού έτυχε σε σας, να καθήσετε δίπλα σε ένα τόσο μη ευχάριστο άτομο"

Ολοι οι επιβάτες χειροκρότησαν και έδωσαν συγχαρητήρια στο πλήρωμα γιατί χειρίστηκαν την υπόθεση τόσο αποτελεσματικά.

Εκείνη τη χρονιά ο captain και το πλήρωμα βραβεύτηκαν για την αντίδραση τους σε εκείνη την πτήση.

Ας γίνει βίωμά μας ότι,

«Οι άνθρωποι μπορεί να ξεχάσουν ό,τι τους έχεις πει.

Μπορεί να ξεχάσουν ό,τι έχεις κάνει σε εκείνους,

Αλλά δεν ξεχνούν ποτέ το πώς τους έκανες να αισθανθούν

Το πήραμε απο το Μπλογκ http://ektiesthisi.blogspot.com.au/2012/08/blog-post_6.html#more

Οι κρεμαστές πισίνες.Του Γιώργου Βέη* .Οπως δημοσιεύεται στην "Αυγή"

Ημερομηνία δημοσίευσης: 05/08/2012

ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΕΗΣ

 

«Όταν όμως μιλούσε, δεν έλεγε ποτέ του βλακείες. Ήταν ολοφάνερα ντροπαλός. Όπως αποδείχτηκε, ζούσε στην Ανατολή και βρισκόταν στην πατρίδα με άδεια»
Γ. Σόμερσετ Μομ, Το βαμμένο πέπλο

Η πρόχειρη βεντάλια των επιθυμιών. Η βαθιά ριζωμένη έξη των φαντασμαγοριών. Ταλάντωση πάνω από την εκκωφαντική αφθονία της σκηνής. Πάνω από τις δομές του αναγκαίου, του εξόφθαλμα ωφέλιμου, αλλά και του ενδεχομένως περιττού. Επείγουσα κινητοποίηση των αισθητηρίων. Το καλούπωμα της ιδιαίτερης στιγμής. Εννοώ την ανοιχτή πόρτα στην ενδεχομένως ορθή ερμηνεία του τυχαίου. Ίσως για μερικούς να είναι πράγματι η βασιλική οδός προς το απώτερο, το όντως περιεχόμενο του κόσμου. Ας την ονομάσω, προσωρινά έστω, ιδεώδη πρόσληψη προτύπων. Ασφαλή νομή και κατοχή πεδίου όρασης. Ας τυλιχτώ ακαριαία στην ωριμότητα της πρώτης σημασίας. Εκείνης δηλαδή που με επισκέπτεται χωρίς καμία εκ των προτέρων προειδοποίηση, που επείγεται να με χαράξει, και στη συνέχεια να με κατοικήσει. Να γίνει τώρα εαυτός. Την ώρα ακριβώς που όλα φαίνονται ρευστά, αγοραία, αναλώσιμα. Πρόχειρα δείγματα του χαοτικού. Προσπαθώ να διακρίνω στον ορίζοντα, όπως μου τον προσφέρει το μπαλκόνι του εστιατορίου «Ku dé ta» της Σιγκαπούρης, το καθησυχαστικό σημάδι, την ακύρωση της παρακμής, τη διάρκεια των απολαύσεων εις το διηνεκές των φώτων.
Διακρίνω τα πλέον εντυπωσιακά δεδομένα και καταμετρώ: τις κλίμακες της Ασίας σε μια συνοπτική εκδοχή τους, την αυθάδεια ορισμένων υπερυψωμένων πολεοδομικών όγκων, αλλά και τις συμπαγείς ομολογουμένως αλήθειες των κτισμάτων, πέρα από τα μπαρόκ επιτηδεύματά τους, εγγυήσεις των διακηρύξεων της ευνομίας από τα φερέφωνα της πολιτικής ηγεσίας. Κατανοώ το εδάφιο από το Περί ύψους του Κάσσιου Διόνυσου ή Ψευδο-Λογγίνου «όμως το υψηλό, όταν λάμπει καίρια, φωτίζει σαν κεραυνός όλα τα πράγματα κι αναδεικνύει μεμιάς συγκεντρωμένη τη δύναμη του ρήτορα», σαν να αφορά και τους πολεοδόμους της νεωτερικής Ασίας. Ένας κόσμος λείος, κατεργασμένος, όπως αυτό το τοιχογραφικό σύμπαν δίπλα μου. Με κερδίζει όμως εκείνος ο πίνακας, στα δεξιά μου όπως κάθομαι. Στο κέντρο του τοίχου. Τα μάτια του λιονταριού εμβλήματος. Η λάμψη, ο κίνδυνος, η παραδοχή του ισχυρότερου. Του προσώρας μόνον ακινητοποιημένου βασιλέως των ζώων. Μάτια καρφωμένα πάνω μου. Θέλουν προφανώς να με ζαλίσουν, να με παρασύρουν εκεί που ξέρουν καλύτερα από οπουδήποτε αλλού, στην καρδιά του αρχαίου δάσους της Σιγκαπούρης. Να με βουτήξουν για τα καλά στην υπόθεση μιας ακραίας τόλμης. Υπνωτισμένο, ανέκκλητα τρωτό. Αναρωτιέμαι, καθώς συνέρχομαι από τη στιγμιαία αυτή απόσυρση στα ενδότερα του πίνακα, είχε διαβάσει άραγε ποιήματα του Ράινερ Μαρία Ρίλκε ο ζωγράφος; Τις Ελεγείες του Ντουίνο για παράδειγμα; Εκεί που βγαίνουν τα λιοντάρια να περπατήσουν μαζί με τους αναγνώστες στο δάσος των συμβόλων. Ακούμε στην αρχή της Τετάρτης Ελεγείας: «Und irgendwo gehn Löwen noch und wissen, / solang sie herrlich sind, von keener Ohnmacht». Ή, όπως αποδίδει στη γλώσσα μας ο περίτεχνος εκείνος Θεσσαλονικιός, από την Επανωμή, ο Δημ. Στ. Δήμου: «Όμως ζουν κάπου ακόμα λιοντάρια, κι όσο είναι / μεγαλόπρεπα, τʼ είναι αδυναμία δεν γνωρίζουν». Οι μύθοι ανέκαθεν διαμόρφωναν ήθη και βεβαίως πολιτικές αγαστής συμβίωσης με το πεισματικά παράλογο. Ο σταθερός κανόνας διεθνούς εμβελείας. Πως λάμπει τώρα και σʼ αυτή την περίσταση; Προσπαθώ να αφοσιωθώ για λίγο στο φαγητό μου.
Ό,τι προλαβαίνω να αφομοιώσω δεν είναι ο λαμπρός περίγυρος μιας μείζονος θρησκευτικής τελετής, αλλά μια καθόλα πραγματιστική, ειλικρινέστατη και βατή κοσμικότητα. Εντατικής μάλιστα ανέλιξης. Η βίωση μιας ανεπαίσθητης απόκλισης. Ίσως το απαραίτητο προστάδιο μύησης στις κύριες παραμέτρους του συγκεκριμένου χώρου. Ο ανιδιοτελής, αναλυτικός προσεταιρισμός των ορατών σημάτων. Τα λόγια, όπως συνήθως συμβαίνει στις ανάλογες συνθήκες δράσης, φτάνουν κάπως αργά για να στήσουν, για να γράψουν τις εικόνες. Το πεδίο δράσης των συγκινήσεων είναι επόμενο να διευρύνεται συνεχώς. Αλλά και μήπως η ίδια η γλώσσα δεν είναι μια επιπλέον εικόνα, όπως ισχυρίζεται ο Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ; Το βλέμμα με έχει ήδη πείσει προ πολλού ότι μπορεί πράγματι να διαβάσει απερίσπαστο όλα τα τεκμήρια της πολεοδομικής δράσης. Από δω που στέκομαι τώρα, στο νοτιότερο άκρο αυτής της επιφάνειας, η οποία στεφανώνει ως αψίδα φουτουριστική ολόκληρο το ξενοδοχείο, το μάτι, σαν χορτάτο πια, πιστεύει πως αγκαλιάζει ανεμπόδιστο το γηγενές γίγνεσθαι. Η αίσθηση της πληρότητας μέσα στην έκπαγλη προσφορά των χρωμάτων. Ακόμη και οι πενέστεροι στους κύκλους των κατοίκων φαίνεται κάποια στιγμή ότι ζουν, ότι αναπνέουν διάρκεια και αντοχή μέσα στα χρώματα της σπατάλης των φωτεινών δεσμών. Σπατάλη, η οποία ενδεχομένως θα μπορούσε να θεωρηθεί στοργή.
Καθαρογράφω ή μάλλον αποπειρώμαι να αποτυπώσω σε έναν πρώτο βαθμό το προϊόν της εξισορρόπησης των περίπλοκων στοιχείων. Την αφανή αλλά πρόσφορη συναίρεση των εναντιωματικών προαιρέσεων. Αντιλαμβάνομαι ότι πρόκειται για την εσκεμμένη μη περαιτέρω κατάτμηση και αντιδιαστολή των όγκων. Τα συστατικά και τα παραρτήματα της πραγμοποιημένης βούλησης ανήκουν ασφαλώς στο ίδιο μουσικό κομμάτι. Εξ ου και η επιβλητική αρετή, η δομημένη, η περίβλεπτη πειθώ. Ένα είδος καρτεσιανής προοπτικής. Ανιχνεύεται κι εδώ, παρά το πέπλο της σύγχυσης που πέφτει ενίοτε εδώ κι εκεί.
Είναι φανερό ότι το νησί περνάει με ιδιαίτερη ευκολία από τον ένα κύκλο των παραγωγικών του μεταμορφώσεων στον άλλο. Τοπίο χαμαιλέων. Αρχαιολογία των πρώτων δέντρων, βράχοι σαν απειλή στην αρχή, στο ξύπνημα της ημέρας, στο πρώτο φιλί της νύχτας, αποτυπώματα καταιγίδων κι άλλα σκαριφήματα των καιρών. Τα πάντα βουτηγμένα στην υγρασία ενός υποθετικού μυστηρίου. Σήμερα, συνιστά πλέον την απαρτίωση μιας υποδειγματικής μητρόπολης. Αρχιτεκτονικές φωτοχυσίας πάνω στο κύμα. Η ισχυρή εντύπωση ότι δηλαδή υπερίπταται κι εδώ ένα είδος γρανίτη. Ή μάλλον όνειρο από γρανίτη. Οι ουρανοξύστες υπερ-φωλεές. Στην κορυφή τους η πισίνα της απροκάλυπτης τεχνολογικής έπαρσης. Κολυμπάμε διακόσια μέτρα πάνω από τη γη, στον αέρα της ματαιοδοξίας, στο ζεστό κενό της σιγκαπουριανής νύχτας. Η επωδός ότι είμαστε ίσως οι πλέον αβέβαιοι, οι επισφαλείς κάτοικοι του κόσμου, οι παρείσακτοι, οι οποίοι βιώνουμε εξακολουθητικά την πραγματικότητα μέσα σε μια καλοβαλμένη πλάνη, σε μια υπερβολή ηδονών. Να προσεγγίσουμε ξανά τιςΕλεγείες του Ντουίνο. Την Πρώτη αυτή τη φορά. «Tiere merken es schon / daß wir nicht sehr verläßlich zu Haus sind / in der gedeuteten Welt». Με τον τρόπο πάλι του Δημ. Στ. Δήμου: «... κι αυτά ακόμα τα ζώα, τα σοφά το μαντεύουν, / πως δεν είμαστε βέβαια τόσο ασφαλείς / μες στον γνώριμο κόσμο».
Πρόσθιο κολύμπι. Το θεσπέσιο αίσθημα του αβαρούς. Μακριά, πολύ μακριά από το έδαφος του βίου και των συνθηκών του. Εδώ, σʼ αυτό το ύψος, τα πράγματα φαίνονται κοσμήματα. Για λίγο ακόμη μέσα στις διαβεβαιώσεις της μουσικής. Την εκτελεί με συγκρατημένη ευθυμία ο χορός των Σειρήνων, μιας ακριβής αλλά όχι και τόσο απαγορευτικής απόλαυσης. Ίσως, για να συμβουλευτώ κι εδώ τον Διονύσιο Σολωμό, ένα είδος «αυτοΰπαρχτου» κόσμου», στην υλική του διάσταση, μας περιβάλλει με ήρεμη αποφασιστικότητα. Με έχει ήδη καταγράψει στο μητρώο του. Στην άκρη της πισίνας, στην απόληξη της πρόσκαιρης αυτής χαλάρωσης, περιμένει βεβαίως, πιστή αλογόμυγα, η καθημερινότητα. Ο βλοσυρός, πρώτος βαθμός της πραγματικότητας. Ο συμπαγής χρόνος. Ο χωρίς καμιά εγκοπή.
Φρονώ ότι επαληθεύεται άλλη μια ειδική στάση ζωής. Την παραθέτω αυτούσια: «Να βλέπεις αυτό που επέρχεται και όχι μόνο αυτό που είναι. Επικέντρωσε την εργασία σου στις συνέπειες του νέου. Αποδέξου την πειθαρχία που προσιδιάζει στο γίγνεσθαι αυτών των συνεπειών. Μετάτρεψε την πολλαπλότητα που είσαι, σώμα μέσα σε σώμα, σε ανεξίτηλη ύλη του Αληθούς». Πρόκειται για χαρακτηριστικές ρήσεις του Αλαίν Μπαντιού. Διδάσκει, μεταξύ άλλων, ετοιμότητα στην «Ενσωμάτωση», όπως εντοπίζεται στο έργο του Δεύτερο μανιφέστο για τη φιλοσοφία. Συνεισφέρει κι εδώ ένα αξιακό μέτρο συμπεριφοράς. Ικανό να μου εξασφαλίσει, σε σταθερή βάση, την απαραίτητη δημιουργική έκπληξη.

Ο Γιώργος Βέης είναι ποιητής

Αυστραλία:Μια εκκλησία χωρίς παππά και με γκρίνιες..Ιδιοκτησία ζητά η Αρχιεπισκοπή..

Published on 6 Aug 2012 by MHTSIARAS

Στο Μπέντιγκο και στα γύρω χωριά της Μελβούρνης υπάρχει η εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου η οποία αντί να εξυπηρετεί τους Έλληνες μάλλον προκαλεί προβλήματα..Διχάζει τους Έλληνες και η..Ιερά αρχιεπισκοπή αρνειται να στείλει παππά,ενω ζητά απο την εκει Κοινότητα να της παραχωρήσει τον τίτλο ιδιοκτησίας της εκκλησίας. Ακούστε εν μεσω δυνατού αέρα τί μας λέει μέσα στη νύχτα,ο πρωην αντιπρόεδρος της Κοινότητας Νίκος Κουραχάντης..

Category:

People & Blogs

• 
  

Παπαγάλος:Έλα Νίκο Τηλέφωνο!! Εικόνες απο την ύπαιθρο της Αυστραλίας

Ελάτε να σας γνωρίσω το Νίκο και την Περσεφόνη Κουραχάντη..απο το Πλωμάρι της Λέσβου που ζουν για πολλά χρόνια στην Αυστραλία και έχουν 'φάει με το κουτάλι" όλα τα χωριά της Βικτώριας ενω τώρα ζουνε στο Μπέντιγκο ,μια πολιτεία 150 χιλιόμετρα μακρυά απ τη Μελβούρνη.. 

Την ιστορια θα μας τηνπει με  βιντοσκοπημένη συνέντευξη ο Νικόλας...πολύ δυνατή..και να την αακούσετε όταν αναρτηθεί..Προς το παρον ...

Ο σκύλος τους... ήρεμος  σαν κια υτούς..

Και ο παπαγάλος τους..

Θορυβημένος που με είδε..Ο πανεμορφος παπαγάλος όταν χτυπάει το τηλέφωνο έμαθε ναλέει... ΝΙΚΟ... ΤΗΛΕΦΩΝΟ..όπως ακριβως τον φώναζεη σύζυγός του..

Περσεφόνη και Νίκος.. Εκεινος ήταν στην Αυστραλία απο το 1959, εκεινη ήρθε να δει τα αδερφια της,,τους προξένεψαν,άρεσε ο ένας στον άλλον κι έγιναν ένα ευτυχισμένο ζευγάρι ,με 2 κορες,και εγγόνια..

Περα απο τον παπαγάλο που τους κοιτάζει και τους φωνάζει ..

Ο Νικος έγινε πασίγνωστος στο Μπέντιγκο και για τα πολλά νεροκολόκυθα που παράγει στην αυλή του σπιτιού τους.

Στο χωρο του μεγάλου και τριπλού γκαράζ, λειτουργεί και ταβέρνα..όταν τυχει να τον επισκεφούν οι φίλοι του..

Οι φωτογραφίες αυτες έχουν δημοσιευθεί απο την τοπική εφημερίδα

Τα υπόλοιπα..είπαμε στο βίντεο!!!
ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ..http://efhmeris.blogspot.com.au/2012/08/blog-post_4968.html

ΚΟΤΡΩΤΣΙΟΣ -ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ:Καθοριστική για τη σωτηρία της χώρας η βοήθεια των Αποδήμων!

ΠΑΥΛΟΣ ΚΟΤΡΩΤΣΙΟΣ

Μιλούν στον «Πρωινό  Λόγο » Ιωαννίνων οι Π. Κοτρώτσιος (Πρ. Ελληνοαμερικανικού Συμβουλίου) και Α. Δημητρόπουλος, (Πρ. Εταιρείας Ελλήνων Ευεργετών)

Την άποψη, ότι οι Έλληνες της διασποράς και κυρίως
οι Ελληνοαμερικανοί θέλουν πολύ, σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία, να βοηθήσουν την Ελλάδα, τόσο για να κρατηθεί ο κοινωνικός της ιστός, όσο και για την ανόρθωση της οικονομίας της εξέφρασε στον «Π.Λ.» ο Ηπειρώτης ομογενής κ. Παύλος Κοτρώτσιος (κατάγεται από τον Παρακάλαμο Πωγωνίου), που για χρόνια δραστηριοποιείται στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, καθώς είναι Ιδρυτής και Πρόεδρος της διεθνούς έκθεσης «Ερμής» και Πρόεδρος του Ελληνοαμερικανικού Συμβουλίου.

Με αφορμή τη σημερινή εκδήλωση τιμής για τον Γεώργιο Αβέρωφ που γίνεται στο Μέτσοβο (αναλυτικά στη συνέχεια), ο κ. Κοτρώτσιος, μαζί με τον κ. Ανάστο Δημητρόπουλο, Πρόεδρο της Εταιρείας Ελλήνων Ευεργετών, μιλώντας στον «Π.Λ.» ανέφεραν, ότι έχει έρθει η εποχή για να αναπτυχθεί ένας νέος «οικονομικός πατριωτισμός».

Και αυτό, μπορεί να γίνει μέσα από τους χιλιάδες Ελληνοαμερικανούς (και τους ομογενείς σε άλλες χώρες βέβαια), που θέλουν να σταθούν δίπλα στην πατρίδα, βοηθώντας την να ξεπεράσει το σκόπελο της κρίσης.
«Οι Ελληνοαμερικανοί και θέλουν και μπορούν να συνεισφέρουν για να κρατηθεί ο κοινωνικός ιστός της Ελλάδας. Μπορούν να το κάνουν με διάφορα προγράμματα» εξήγησε ο κ. Κοτρώτσιος, διακεκριμένος οικονομολόγος στις ΗΠΑ, που έχει αναπτύξει από ετών μια σειρά επιτυχημένων δράσεων και που έχει οργανώσει δίκτυο 60.000 Ελληνοαμερικανών επιχειρηματιών!
Η συνάντηση…
Μάλιστα, εξέφρασε την επιθυμία να υπάρξει άμεσα συνεργασία μεταξύ Ελλάδας και ομογενών στις ΗΠΑ, ώστε να γίνουν συναντήσεις, για να διαπιστωθούν οι κοινοί τομείς ενδιαφέροντος, το πού υπάρχουν ανάγκες, κενά κ.α., φέρνοντας ως παράδειγμα την Ιρλανδία, που έκανε με επιτυχία κάτι αντίστοιχο, για να αντιμετωπίσει τη δική της κρίση.
«Εμείς αυτό που λέμε είναι το εξής: ελάτε να δείτε, να ενημερωθείτε, να εξετάσετε τι θέλετε να κάνετε. Και εμείς μετά να σας βοηθήσουμε σε αυτό» σημείωσε και στάθηκε στην ανάγκη να «μυήσουμε τις νέες γενιές στις αξίες της Ελλάδας. Αν δεν δώσουμε σε αυτούς το εφαλτήριο να ξεπεράσουν εμάς, τότε χάσαμε το παιχνίδι…».
Οι Ηπειρώτες των ΗΠΑ
Παράλληλα, απαντώντας σε ερώτηση, για το πώς βλέπει σήμερα τους απόδημους Ηπειρώτες, ο κ. Κοτρώτσιος επεσήμανε, ότι είναι πολύ καλά οργανωμένοι στους Συλλόγους και στις ενώσεις τους, με αιχμή του δόρατος την Πανηπειρωτική Ομοσπονδία Αμερικής (ΠΟΑ). «Ένας από τους κύριους στόχους τους είναι το Βορειοηπειρωτικό» επεσήμανε.
Μπορούν να βοηθήσουν…

Με τη σειρά του, ο κ. Ανάστος Δημητρόπουλος τόνισε, ότι έφθασε ο καιρός που μπορούν οι εν δυνάμει επενδυτές στην Ελλάδα, να θεωρούνται και ευεργέτες!
«Η δικτύωση των Ελληνοαμερικανών επιχειρηματιών μπορεί να κορυφωθεί με τη διεξαγωγή συνεδρίου στην Ελλάδα, καθώς μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά και σε διαφόρους τομείς στην ανόρθωση της οικονομίας μας» είπε.
Παράλληλα, τόνισε, ότι πρέπει να φτιαχτεί το «ψηφιακό μουσείο της Ελληνικής διασποράς», αφού τώρα δεν υπάρχει καν …μουσείο, ενώ σημείωσε ότι «θέλουμε να κάνουμε μια καμπάνια, για να γίνει το μνημείο του Αγνώστου έλληνα- ομογενή ευεργέτη».

Η εκδήλωση…
Στο μεταξύ, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένεται το συμπόσιο με θέμα «Γεώργιος Αβέρωφ: Εθνικός και Ολυμπιακός Ευεργέτης» που διοργανώνει σήμερα και αύριο ο Δήμος Μετσόβου σε συνεργασία με την Εταιρεία Ελλήνων Ευεργετών και με τη στήριξη του Μετσόβιου Κέντρου Διεπιστημονικής Έρευνας (ΜΕ.Κ.Δ.Ε) του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.
Το συμπόσιο θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα εκδηλώσεων του ΜΕ.Κ.Δ.Ε. του Ε.Μ.Π. στο Μέτσοβο. Διοργανώνεται στο πλαίσιο των εκδηλώσεων Εορτασμού των 100 χρόνων από την απελευθέρωση του Μετσόβου, αλλά και της διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου.
Κατά την διάρκεια του συμποσίου θα λειτουργήσει ειδική θεματική έκθεση με θέμα «Γεώργιος Αβέρωφ: Εθνικός-Ολυμπιακός Ευεργέτης» από το αρχειακό υλικό της βιβλιοθήκης Γεωργίου Δολιανίτη, ενώ θα παρουσιαστεί και το βιβλίο του Σπυρίδωνα Καμαλάκη με τίτλο «Η ευεργετική προσφορά του Αιγυπτιώτη Ελληνισμού, Αιγυπτιώτες εθνικοί ευεργέτες», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Αγγελάκη».
proinoslogos.gr
4/8/12

Ο Υπεύθυνος για τους Αποδημους Κ.Τσιάρας μιλά για τη δύναμή μας!!

Ο απόδημος ελληνισμός είναι δύναμη, που το εθνικό κέντρο σχεδιάζει να αξιοποιήσει στο έπακρο, για την έξοδο της χώρας από την οικονομική κρίση, δήλωσε στο Ελληνόφωνο Πρόγραμμα της SBS ο υφυπουργός Εξωτερικών αρμόδιος για τον απόδημο ελληνισμό, Κωνσταντίνος Τσιάρας.

Στην ίδια συνέντευξη, ο κ. Τσιάρας διατύπωσε την άποψη, ότι το ΣΑΕ «ολοκλήρωσε έναν κύκλο» και θα αντικατασταθεί από ένα «αυτο-οργανωμένο, αυτο-χρηματοδούμενο σώμα», διαβεβαίωσε για την πρόθεση της ελληνικής κυβέρνησης να διασφαλίσει με νομοθετικά μέτρα τις επενδύσεις στην Ελλάδα και δεσμεύτηκε να ενεργοποιήσει τις συνομιλίες με τα άλλα πολιτικά κόμματα για την παροχή ψήφου στους απόδημους Έλληνες.

«Η αξιοποίηση του απόδημου ελληνισμού είναι θέμα μείζονος σημασίας για την κυβέρνηση. Η ομογένεια είναι για την πατρίδα μας μεγάλη δύναμη και αυτή τη δύναμη, μιας και τη χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ, προτιθέμεθα, δε, να την αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Αυτό που σας λέω είναι κυρίαρχη επιλογή της πολιτικής της νέας κυβέρνησης, μία επιλογή που έχει γίνει από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά, και που καλούμε να υλοποιήσω εγώ, σε συνεργασία με τον υπουργό Εξωτερικών, κ. Δημήτρη Αβραμόπουλο.

Πιστεύω, ότι υπάρχουν τα δεδομένα που χρειαζόμαστε για να επαναπροσδιορίσουμε τη σχέση της μητέρας Ελλάδας με την ομογένεια, αλλά, κυρίως, ότι υπάρχουν όλα αυτά τα πλεονεκτήματα που χρειαζόμαστε για να ξεφύγουμε από αυτή τη δύσκολη συγκυρία που περνά η πατρίδα μα» οι δυνατότητες να ξεφύγουμε από τη δύσκολη κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε. Πιστεύουμε, ότι η δύναμη του απόδημου ελληνισμού μπορεί να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε, ότι κακό υπάρχει» είπε ο κ. Τσιάρας.

Για το μέλλον του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ) ο υφυπουργός είπε: «Έχω την εντύπωση -και δεν είναι μόνο δική μου- ότι το ΣΑΕ ολοκλήρωσε έναν κύκλο. Από αυτόν τον κύκλο είδαμε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά του. Μπορούμε να αποκομίσουμε μία πλούσια εμπειρία από αυτή την πορεία του και να επιδιώξουμε τη δημιουργία ενός αντιπροσωπευτικότερου ΣΑΕ και, κατ’ επέκταση, δημιουργικότερου με δυνατότητα να κινητοποιήσει ολόκληρο τον απόδημο ελληνισμό.

Στο πλαίσιο αυτό, έχουμε ξεκινήσει τη διαδικασία νομοθετικής προσαρμογής του, αφήνοντας πίσω ξεπερασμένες πρακτικές. Πρέπει να εστιάσουμε, κυρίως, στην αυτο-οργάνωση και αυτο-χρηματοδότηση του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού σε μία προοπτική που θα εμφυσήσει στους απόδημους, ότι το ΣΑΕ τους ανήκει, τους εκπροσωπεί και να ανταποκριθεί στις προσδοκίες της Ελλάδας και του εθνικού κέντρου».

Ο υπουργός στηλίτευσε τις πρακτικές του παρελθόντος, που απαξίωσαν το ΣΑΕ και προκάλεσαν την ομογένεια, τόνισε ότι το εθνικό Κέντρο θα εστιάσει στις νέες γενιές αποδήμων και υπενθύμισε, ότι η θητεία του συμβουλίου του ΣΑΕ έχει παραταθεί μέχρι το Δεκέμβριο, οπότε θα γίνουν και η Γενική Συνέλευση και οι εκλογές για ην ανάδειξη νέου διοικητικού συμβουλίου.

Για το ενδιαφέρον Ελληνοαμερικανών και Ελληνοαυστραλών επιχειρηματιών να στηρίξουν την ελληνική οικονομία με επενδύσεις, ο κ. Τσιάρας είπε, ότι είναι ευκαιρίες που η πατρίδα και οι ομογενείς επιχειρηματίες πρέπει να αξιοποιήσουν.

«Επειδή συμμετείχα στις συναντήσεις που έγιναν στην Αθήνα, μπορώ να σας πληροφορήσω ότι υπάρχει σοβαρή πρόθεση για επενδύσεις ή επιστροφής από Ελληνοαμερικανούς και Ελληνοαυστραλούς επιχειρηματίες. Υπάρχουν πολλά θέματα που πρέπει να ρυθμιστούν και τα οποία η κυβέρνηση θα ρυθμίσει σύντομα με σχετικές νομοθετικές ρυθμίσεις, ώστε να διευκολύνονται, να εξασφαλίζονται και να στηρίζονται οι επενδύσεις στην ελληνική οικονομία».
Τέλος, για την παροχή δικαιώματος ψήφου στους αποδήμους, ο κ. Τσιάρας είπε ότι αποτελεί στόχο της κυβέρνησης Σαμαρά.
«Θεωρούμε εθνικά επιβεβλημένη την παροχή δικαιώματος ψήφου στους αποδήμους και κατ’ επέκταση τη νομική κατοχύρωση του δικαιώματός τους να συμμετέχουν στις εθνικές εκλογές.

Η Νέα Δημοκρατία περιελάμβανε και περιλαμβάνει στο πρόγραμμά της το δικαίωμα ψήφου των αποδήμων. Επειδή, όμως, η παροχή του δικαιώματος αυτού συνεπάγεται αυξημένη πλειοψηφία στο κοινοβουλευτικό σώμα θα αναλάβω προσωπικά πρωτοβουλία για επικοινωνία με τα άλλα πολιτικά κόμματα, ώστε σε μικρό χρονικό διάστημα να επαναφέρουμε το θέμα της ψήφου».

Απο το ΝΕΟ ΚΟΣΜΟ 6 Aug 2012

Ο Σιμόν Πέρες τραγουδά Ελληνικά.Του Λουκά Δημάκα

Του Λουκά Δημάκα

Μία άγνωστη πτυχή της οικογένειας του Προέδρου του Ισραήλ ( που μας επισκέπτεται τη Δευτέρα) είναι η ελληνική περιπέτεια του πατέρα του Γιτσάκ  που πέρασε στη χώρα μας,στη διάρκεια της Κατοχής  ως σαμποτέρ του βρετανικού στρατού,δύο χρόνια συνεργαζόμενος με την Αντίσταση! Συνελλήφθη από τους Γερμανούς,δραπέτευσε,επιβίωσε τρώγοντας χόρτα και ...σάβρες,ενώ φιλοξενήθηκε για μήνες σε Μοναστήρι στην Χασιά από καλόγερους! Ξανασυνελλήφθη στην Σάμο και δραπέτευσε ξανά!

==============================

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: ΤΑ ΝΕΑ/ Σάββατο 04 Αυγούστου 2012

==============================

Ο Σιμόν Πέρες σιγοτραγουδάει ελληνικά πολλές φορές! Ο Πρόεδρος του Ισραήλ έμαθε ελληνικά τραγούδια από τον πατέρα του Γιτζάκ Πέρσκι και συγκινείται πολύ όταν ακούει ελληνικά μοτίβα, ιδιαίτερα από τον πολύ γνωστό ισραηλινό τραγουδιστή Γεχούντα Πόλικερ, γιο εβραϊκής οικογένειας της Θεσσαλονίκης.

Ο 89χρονος Πρόεδρος, πρώην πρωθυπουργός, υπουργός Εξωτερικών, Αμυνας και Οικονομικών, θεμελιωτής του εξοπλιστικού προγράμματος του νεοσύστατου ισραηλινού στρατού στην αρχή της πολύπτυχης καριέρας του, επισκέπτεται τη Δευτέρα επισήμως την Ελλάδα για πρώτη φορά με την ιδιότητα του αυτή. Στόχος να σηματοδοτήσει η επίσκεψη τη συνέχιση, αναβάθμιση και εμβάθυνση των ελληνοϊσραηλινών σχέσεων στον πολιτικό, στρατιωτικό, ενεργειακό και εμπορικό - τουριστικό τομέα.

Πώς όμως προέκυψε η γνώση ελληνικών τραγουδιών; Μια άγνωστη στους πολλούς ιστορία δένει με την Ελλάδα τον πατέρα του τιμηθέντος ισραηλινού Προέδρου με το Νομπέλ Ειρήνης χάρη στους αγώνες του για ειρήνευση με τους Παλαιστινίους. Εξελίχτηκε τη δύσκολη εποχή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και σχετίζεται με την ελληνική Αντίσταση στους γερμανούς κατακτητές. Για σχεδόν δυο χρόνια έζησε περιπετειωδώς στην κατεχόμενη Ελλάδα όπου έπεσε με αλεξίπτωτο με βρετανική αποστολή, αιχμαλωτίστηκε από τους Γερμανούς, δραπέτευσε, επιβίωσε ως κομάντο τρώγοντας... σαύρες, έζησε ως τρόφιμος μοναχών σε μοναστήρι - μάλλον στη Χασιά - αγναντεύοντας για έναν χρόνο την Ακρόπολη από το κελί του! Εφυγε με βάρκα με τη βοήθεια των ανταρτών, ξαναπιάστηκε, ξαναδραπέτευσε και τελειωμό δεν είχε η ελληνική περιπέτειά του, την οποία ο Πρόεδρος του Ισραήλ θυμάται πάντα. Τη διηγήθηκε και πέρυσι στον ομόλογό του Κάρολο Παπούλια αλλά και - το 1998 - την εκμυστηρεύτηκε στην πρέσβη Φωτεινή Τομαή, η οποία ως προϊσταμένη της Υπηρεσίας Διπλωματικού και Ιστορικού Αρχείου του Υπουργείου Εξωτερικών την περιέλαβε σε εργασία της.

Η ιστορία ξεκίνησε το 1942 όταν ομάδα βρετανών σαμποτέρ στην οποία ανήκε και ο πατέρας του Σιμόν Πέρες έπεσε στα βουνά της Αττικοβοιωτίας. Ο πολωνοεβραίος Γιτζάκ Πέρσκι είχε εγκατασταθεί από το 1932 στην υπό βρετανική διοίκηση Παλαιστίνη και στον πόλεμο κατετάγη εθελοντικά στο εβραϊκό τάγμα του Βρετανικού Στρατού. Πέφτοντας στον Κιθαιρώνα ή κάπου μεταξύ Παρνασσού και Ελικώνα, έχασε τους συντρόφους του και συνελήφθη σχεδόν αμέσως από τους Γερμανούς. «Γρήγορα, ωστόσο, κατόρθωσε να αποδράσει από τη φυλακή και πέρασε αρκετούς μήνες περιπλανώμενος σε δασώδεις περιοχές της Αττικής, τρώγοντας χόρτα και σαύρες», είχε αφηγηθεί ο Σιμόν Πέρες και αναφέρει στην εισαγωγή του βιβλίου της η Φωτεινή Τομαή. Σε μια από τις περιπλανήσεις του συνάντησε καλογήρους που αναζητούσαν κι αυτοί στο δάσος τροφή. Τον έκρυψαν και τον περιέθαλψαν για έναν περίπου χρόνο στη μονή τους. Η εξιστόρηση δεν αναφέρει ποιο ήταν το μοναστήρι, ωστόσο από έρευνα που έκανε αργότερα η προϊστάμενη του Διπλωματικού και Ιστορικού Αρχείου συμπέρανε βασίμως ότι πιθανότατα είναι το Μοναστήρι της Χασιάς, κοντά στην Πάρνηθα, που τότε ήταν αντρικό.«Από το κελί όπου τον έκρυβαν έβλεπε την Ακρόπολη» - τότε ο αττικός ουρανός ήταν καθαρός και μπορούσε κανείς να διακρίνει στον ορίζοντα τον Ιερό Βράχο.

Η βάρκα στη Σάμο και ο «Αγγελος του Αουσβιτς

Η περιπέτεια του Γιτζάκ Πέρσκι δεν τελείωσε στη Χασιά. Οταν έπειτα από μήνες πήρε δυνάμεις και κανονίστηκαν οι σύνδεσμοι με οργανώσεις της Εθνικής Αντίστασης (πιθανώς τον ΕΔΕΣ), έφυγε με εφόδια για τον δρόμο προς Λιτόχωρο, στον Ολυμπο. Εμεινε για λίγο σε ένα χωριό μαζί με άλλους 18 Βρετανούς, Νεοζηλανδούς και Αυστραλούς. Ο πατέρας του ισραηλινού Προέδρου μαζί με άλλους πέντε έφυγε με βάρκα για Τουρκία μέσω Σάμου. Ηταν όμως και πάλι άτυχος, έξω από τη Σάμο πέσαν σε γερμανική ναυτική περίπολο και συνελήφθησαν.

Ωστόσο τα πράγματα θα ήταν σίγουρα ακόμα πιο άσχημα, αν οι Γερμανοί είχαν βρει πάνω του τα πραγματικά χαρτιά. Οπως στην Πάρνηθα η τύχη είχε τη μορφή των μοναχών, στο Αιγαίο είχε το πρόσωπο ενός από τους συντρόφους του, του βρετανού στρατιώτη Τσάρλι Κάουαρντ (=Δειλός). Πριν από τη σύλληψη και όταν από το κρύο και τις κακουχίες του ταξιδιού πέθανε ένας Νεοζηλανδός, ο Κάουαρντ έξυπνα και χωρίς καν να το πάρει είδηση ούτε ο ίδιος ο Πέρσκι έβαλε στην τσέπη του τα χαρτιά του νεκρού και πέταξε στη θάλασσα τα άλλα με την εβραϊκή ταυτότητα. Ετσι σώθηκε από βέβαιο θάνατο από τους Ναζί.

Η ιστορία είχε και άλλες αποδράσεις και συλλήψεις εντός κι εκτός Ελλάδας, έφθασαν μάλιστα μέσω Γιουγκοσλαβίας ο μεν Κάουαρντ ως δραπέτης έξω από το Αουσβιτς όπου βοηθώντας με μηνύματα και τρόφιμα τους μελλοθανάτους Εβραίους απέκτησε το προσωνύμιο «Αγγελος του Αουσβιτς» και ο Πέρσκι ως κρατούμενος σε διπλανό στρατόπεδο συγκέντρωσης. Από την κόλαση σώθηκαν μέσα από διαφορετικούς δρόμους και οι δύο. Συναντήθηκαν τυχαία έπειτα από πολλά χρόνια και αναγνώρισε ο ένας τον άλλο όταν σε εκδήλωση στο Τελ Αβίβ για την βράβευση του «Αγγελου του Αουσβιτς» κάθονταν ο ένας αριστερά και ο άλλος δεξιά από τον τότε υπουργό Εξωτερικών του Ισραήλ και στέλεχος του Εργατικού Κόμματος Σιμόν Πέρες! (Για την συνάντηση αυτή γράφει στο βιβλίο του «Μαχόμενος για την Ειρήνη»).

«Εμαθα ελληνικά τραγούδια από τον πατέρα μου που αυτός τα έμαθε από μοναχούς και αντάρτες στην Ελλάδα» φέρεται να αφηγήθηκε συγκινημένος πέρυσι στον έλληνα ομόλογό του Κάρολο Παπούλια στη συνάντησή τους στο Τελ Αβίβ. «Μας μάζευε ο πατέρας μας συχνά, τα παιδιά του και τα εγγόνια του, και μας μάθαινε διάφορα ελληνικά μοτίβα. Τα σιγοτραγουδάω με συγκίνηση. Θυμάμαι τον πατέρα μου όπως και όταν ακούω τον Γεχούντα Πόλικερ να τραγουδά ελληνικά», λέει για τον ισραηλινό τραγουδιστή με πολλά ελληνικά τραγούδια στο ρεπερτόριό του που έχει κάνει και συνεργασίες με τον Νταλάρα, τη Γλυκερία, την Αλεξίου, τον Μανώλη Ρασούλη...

ΔΕΣΤΕ ΤΟ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ, ΕΔΩ:

http://www.tanea.gr/ellada/

article/aid=4743052&wordsinarticle=%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B5%CF%83

http://www.tanea.gr/ellada/

Την φλόγα και τον... Ολυμπο θέλει η Τουρκία να οικειοποιηθεί. ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΕΡΝΤΟΓΑΝ

Να ανάβει στην Τουρκία και όχι στην Ελλάδα η Ολυμπιακή Φλόγα, φέρεται να ζήτησε από τον πρόεδρο της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, Ζακ Ρογκ, ο Τούρκος πρωθυπουργός, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, σε κατ' ιδίαν συνάντηση που είχαν οι δυο τους χθες στο Λονδίνο, όπως έγινε γνωστό σήμερα στους δημοσιογράφους, από τον υπουργό Αθλητισμού της γείτονος.

Μάλιστα για να ενισχύσει τον ισχυρισμό του, φέρεται να είπε ότι υπάρχει κοντά στην Αττάλεια ένα βουνό που λέγεται Όλυμπος, από όπου σύμφωνα με την μυθολογία των Τούρκων ξεκίνησε η Φλόγα.

Η Τουρκία έχει καταθέσει υποψηφιότητα για την ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2020 και η κίνηση αυτή του κ. Ερντογάν εκτιμάται ότι σχετίζεται με προσπάθειες ενίσχυσης της υποψηφιότητας.

Ο αρχηγός της ελληνικής αποστολής, κ. Ισίδωρος Κούβελος τόνισε ότι ο κ. Ερντογάν πρέπει να μάθει ιστορία.

(πηγή: Megatv)και Εθνος

2.-Ταξιδέψετε Ελλάδα με την Ελένη της Μελβούρνης..

 ZAKYNΘΟΣ

    

Μας ξεναγεί η
ΕΛΕΝΗ ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗ
απο τη Μελβούρνη,τη Χίο
και την Αλεξάνδρεια..

   Την αγάπη μας από τηΖάκυνθο   την πατρίδα του Δ. Σολωμού και του Αγίου Διονυσίου, προστάτη του νησιού.

Βόλτες με άμαξα και με τον αμαξά να είναι ταυτόχρονα ξεναγός και κανταδόρος.

Συνέχισε η βραδυά με καντάδες σε ένα μικρό εστιατόριο στην παραλία "το gia.fagaκi" με υπέροχες καντάδες που μας ταξίδεψαν σε άλλες εποχές.

Σήμερα απολαύσαμε την πόλη, τον ναό του Αγίου Διονυσίου, το Μουσείο όπου βρίσκονται και οι τάφοι του Δ. Σολωμού κ.α. Συνεχίσαμε για την πανοραμική θέα και για καφέ στο μπαλκόνι της Ζακύνθου "Μπόχαλη" και μετά για κολύμπι στο "Κερί".

Τι να πω; ότι δεν μου άρεσε; Θα ήταν ψέμα! Κάθε κομμάτι που περνάμε μας αγγίζει.

Χθες ,5-8-12,προσκυνήσαμε στον ιερό ναό Αγίου Διονυσίουzakynthos-metropolis/agios-dionysios και συνεχίσαμε με προορισμό τα Κεφαλοχώρια όπου γευτήκαμε τα λαδότυρα της νήσου και κολύμπι στον Άγιο Νικόλαο

Αύριο για Ναυάγιο και Μπλε Σπηλιές.


 Μια φανταστική βόλτα σήμερα με ένα "πειρατικό καϊκι" με όλα τα αξεσουάρ των πειρατών, με προορισμό τις μπλε σπηλιές (και βουτιές) και μετά στο ναυάγιο για κολύμπι. Παιδιά δεν παίζεται αυτή η παραλία. Δεν είναι το πλοίο που μετράει όσο η μαγευτική παραλία, το γαλάζιο χρώμα του νερού στον κόλπο, να κολυμπάς άφοβα στα βαθιά αντικρίζοντας ολόγυρα σου τους πελώριους βράχους. Μαγεία με όλη τη σημασία της λέξεως. 
Απόψε θα είναι και η τελευταία βραδυά εδώ και θα αποχαιρετίσουμε την Ζάκυνθο με μια επίσκεψη το βράδυ στη Μπόχαλη σε μια ταβέρνα με βαρύτονους κανταδόρους. Αύριο πρωί μετά από την επίσκεψη μας στις χελώνες Caretta-Caretta αποχαιρετούμε το πανέμορφη νησί για άλλους προορισμούς.

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ της Ελένης στη ΣΥΡΟ http://efhmeris.blogspot.com.au/2012/07/blog-post_31.html

Ζάκυνθος Μουσεία :

Βυζαντινό Μουσείο - Ζάκυνθος

Σολωμός και Κάλβος Μουσείο - Ζάκυνθος

Γρηγόριος Ξενόπουλος Μουσείο - Ζάκυνθος

Βερτζάγιο Πολιτιστικό Μουσείο - Πηγαδάκια

Ναυτικό Μουσείο - Μπόχαλη

Επιστροφή στη λίστα με τα Μουσεία