Του ΝΙΚΟΥ ΡΟΥΣΣΗ sisour@orange.fr
Δολοφονίες, βίαιες επιθέσεις, συλλήψεις και φυλακίσεις, είναι η απάντηση των... θιγομένων απανταχού της Ευρώπης, σ' όσους δημοσιογράφους τολμούν να αποκαλύψουν σκάνδαλα διαφθοράς πολιτικών και ανθρώπων της εξουσίας στις χώρες τους.
Παράλληλα, μέσω μιας αόρατης συμπαιγνίας μεταξύ βαρόνων των μίντια και πολιτικών-κρατικών αξιωματούχων, τα ανεξάρτητα μέσα μαζικής ενημέρωσης οδηγούνται σε παύση της λειτουργίας τους, ενώ επιβάλλεται ένας ασφυκτικός λογοκριτικός έλεγχος στη διαχείριση και τη μετάδοση ειδήσεων των δημόσιων ραδιοτηλεοπτικών μέσων.
Πολυσέλιδη έκθεση
Τα συμπεράσματα περιλαμβάνονται σε πολυσέλιδη έκθεση του Σουηδού βουλευτή Ματς Γιόχανσον της ομάδας των Χριστιανοδημοκρατών στη Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης. Η έκθεση πρόκειται να έλθει προς ψήφιση στην Ολομέλεια του Σώματος, τη μεθεπόμενη βδομάδα στο Στρασβούργο και σ' αυτήν αναφέρεται ότι:
Η πιο επικίνδυνη χώρα για την άσκηση του δημοσιογραφικού λειτουργήματος είναι η Ρωσία, λόγω του μεγάλου αριθμού των δολοφονημένων δημοσιογράφων και των αδιερεύνητων υποθέσεων δολοφονίας τους.
Η Τουρκία έχει τα «σκήπτρα» της μοναδικής χώρας σ' όλο τον κόσμο που έχει τον μεγαλύτερο αριθμό δημοσιογράφων στις φυλακές.
Στο Αζερμπαϊτζάν, στις 23 Νοεμβρίου 2011, ο κατηγορούμενος από την κυβέρνηση, για υποκίνηση θρησκευτικού μίσους, δημοσιογράφος Ραφίκ Ταγκί δολοφονήθηκε, με τέσσερις μαχαιριές, έξω από το σπίτι του στο Μπακού.
Στη Λευκορωσία, ο διευθυντής της ειδησεογραφικής σελίδας «97» Αλεν Μπγιαντενίν βρέθηκε κρεμασμένος, το καλοκαίρι του 2010, έξω από το σπίτι του στο Μινσκ.
Στη Βουλγαρία, ο ενασχολούμενος με τις δραστηριότητες του οργανωμένου εγκλήματος δημοσιογράφος Μπόρις Νικόλοφ Τσάνκοφ πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε από ενόπλους, σε πολυσύχναστο δρόμο της Σόφιας.
Στη Λετονία, ο εκδότης της ρωσόφωνης εφημερίδας «Μιλιόν», που είχε δεχθεί επίθεση από εμπρηστές στο σπίτι του, πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε μέσα σε καφετέρια.
Στην Ουκρανία, τον Αύγουστο του 2010, ο εκδότης της εφημερίδας «Novy Stil», που ερευνούσε υπόθεση διαφθοράς, απήχθη από αγνώστους και βρέθηκε μόνο το κινητό του τηλέφωνο στο σημείο όπου τον είχαν δει τελευταία φορά ζωντανό.
Στη Ρωσία, το 2010, δολοφονήθηκαν ο διευθυντής των δημοφιλών ραδιοσταθμών «Πρίμπολ» και «Μπατάν», Σχάμιλ Αλίγιεβ, ο διευθυντής της τοπικής τηλεόρασης TBS, Σαγίντ Ιμπρατζίμοβ, και ο επικεφαλής της «Makhachkala-TV» και του «Nurul Irshad» (Φως της Αλήθειας) Μαγκομέντβαγκιφ Σουλτανμαγκομέντοβ.
Στη Ρωσία πάλι, το 2011, δολοφονήθηκε με τέσσερις σφαίρες ο εκδότης της ισλαμικής εφημερίδας «Ας Σαλάμ», Γιάκχγια Μαγκομέντοφ, ο γνωστός επικριτής των καταχρήσεων και της διαφθοράς, ιδρυτής της εφημερίδας «Τσέρνοβικ» και συγγραφέας Χαντζχιμουράτ Καμάλοβ, και ο αρχισυντάκτης της περιφερειακής τηλεόρασης «Kolyma Plus», Ανατόλ Μπίτκοβ, βρέθηκε με πολλαπλές μαχαιριές στο σώμα του.
Στην Τουρκία, τέλος, βρέθηκε κρεμασμένος από ένα δέντρο στα Αδανα ο Κούρδος δημοσιογράφος Μετίν Αλατάς.
ΑΛΛΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Η έκδοση διεθνούς εντάλματος σύλληψης δύο βρετανών υπηκόων για παράνομη εισαγωγή μεγάλης ποσότητας σκόρδων από την Κίνα στη Νορβηγία κι από εκεί στην Ευρωπαϊκή Ενωση που ζήτησε η Σουηδία, είναι ένα ακόμη επεισόδιο σε έναν ακήρυχτο πόλεμο: τον Πόλεμο του Σκόρδου.