Οι γυναίκες στο Αφγανιστάν όταν βρίσκονταν υπό τον νόμο των Ταλιμπάν είχαν βιώσει την απόλυτη καταπίεση, αλλά μια σειρά από φωτογραφίες απεικονίζουν την ελευθερία που απολάμβαναν κάποτε.
Με τον όρο Ταλιμπάν, (παστού طالبان μεταγλωττ. ṭālibān), δηλαδή σπουδαστές του κινήματος της ισλαμικής γνώσης εννοείται το πολιτικό-θρησκευτικό κίνημα που κυβέρνησε το Αφγανιστάν από το 1996 έως το 2001. Οι Ταλιμπάν ανήλθαν στη εξουσία μετά από έναν μακρύ εμφύλιο πόλεμο και κατείχαν το 90% του συνόλου των εδαφών
. Οι Ταλιμπάν εφαρμόζουν με τον πιο αυστηρό τρόπο τη σαρία, προσπαθώντας να δημιουργήσουν το γνήσιο ισλαμικό κράτος, επιβάλλοντας σε άνδρες και πολύ αυστηρότερα σε γυναίκες περιορισμούς στην καθημερινότητα και την ατομική εξέλιξη. Απαγορεύτηκε στις γυναίκες να σπουδάζουν και να εργάζονται σε οποιονδήποτε παραγωγικό τομέα, εκτός των υπηρεσιών υγείας, μόνο και μόνο για να εξετάζουν γυναίκες ασθενείς. Οι άνδρες υποχρεώθηκαν να συμμορφωθούν ενδυματολογικά σύμφωνα με τις ισλαμικές παραδόσεις. Σε πολιτισμικό επίπεδο απαγορεύτηκε η μουσική, η τηλεόραση και το βίντεο, όπως και ό,τι μη εγκεκριμένο από τους θρησκευτικούς ηγέτες. Ταυτόχρονα απαξιώθηκε δραστικά η μη ισλαμική κληρονομιά του Αφγανιστάν. Οι Ταλιμπάν προκάλεσαν σοκ στην παγκόσμια κοινή γνώμη τον Μάρτιο του 2001 με την απόφασή τους να καταστρέψουν μνημεία της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς με την αιτιολογία ότι είναι είδωλα και συνεπώς αντίθετα προς τον νόμο του Ισλάμ
Έκθεση του State Department που δημοσιοποιήθηκε το 2001 εξηγεί ότι οι γυναίκες στο Αφγανιστάν είχαν το δικαίωμα να ψηφίζουν από το 1920, το Σύνταγμα της χώρας τις αναγνώρισε σαν ίσες με τους άνδρες το 1960 και αυτό είχε ως αποτέλεσμα μέχρι το 1990, το 70% των δασκάλων της χώρας να είναι γυναίκες όπως επίσης και οι μισοί κυβερνητικοί υπάλληλοι ενώ το 40% του γυναικείου πληθυσμού ήταν γιατροί.
Ο Μοχάμεντ Χουμαγιόν Καγιούμι που γεννήθηκε στην Καμπούλ, έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο "Once Upon a Time in Afghanistan" (Μια φορά και έναν καιρό στο Αφγανιστάν). Το βιβλίο του Καγιούμι μιλάει για την θέση που είχαν οι γυναίκες στη χώρα πριν από την επέλαση των Ταλιμπάν ωστόσο το πλούσιο φωτογραφικό υλικό του Καγιούμι μας λέει περισσότερα από τις περιγραφές του.
Οι φωτογραφίες είναι από την δεκαετία του ‘50, του ‘60 και του ’70 και απεικονίζουν τις γυναίκες που είχαν πρόσβαση στην εκπαίδευση, πήγαιναν στα μαγαζιά και στον κινηματογράφο μπορούσαν να φοράνε φούστες και σπούδαζαν στα πανεπιστήμια.
Σήμερα στο Αφγανιστάν οι γυναίκες απαγορεύεται να βγαίνουν μόνες στο δρόμο ενώ πρέπει να συνοδεύονται και από κάποιον άνδρα της οικογένειας τους ή τον σύζυγο τους-τον οποίο επιλέγουν οι γονείς, τα υπόλοιπα είναι γνωστά για τις διαφορές ηλικίας, τα 12χρονα που παντρεύονται και την σωματική βία που αντιμετωπίζουν σε καθημερινή βάση. Επίσης απαγορεύεται ρητά η επαφή με άγνωστους άνδρες σε δημόσιους χώρους ενώ πάντα πρέπει να υπάρχει και η χαρακτηριστική αμφίεση με την μπούργκα.
geopolitics.com.gr
Με τον όρο Ταλιμπάν, (παστού طالبان μεταγλωττ. ṭālibān), δηλαδή σπουδαστές του κινήματος της ισλαμικής γνώσης εννοείται το πολιτικό-θρησκευτικό κίνημα που κυβέρνησε το Αφγανιστάν από το 1996 έως το 2001. Οι Ταλιμπάν ανήλθαν στη εξουσία μετά από έναν μακρύ εμφύλιο πόλεμο και κατείχαν το 90% του συνόλου των εδαφών
. Οι Ταλιμπάν εφαρμόζουν με τον πιο αυστηρό τρόπο τη σαρία, προσπαθώντας να δημιουργήσουν το γνήσιο ισλαμικό κράτος, επιβάλλοντας σε άνδρες και πολύ αυστηρότερα σε γυναίκες περιορισμούς στην καθημερινότητα και την ατομική εξέλιξη. Απαγορεύτηκε στις γυναίκες να σπουδάζουν και να εργάζονται σε οποιονδήποτε παραγωγικό τομέα, εκτός των υπηρεσιών υγείας, μόνο και μόνο για να εξετάζουν γυναίκες ασθενείς. Οι άνδρες υποχρεώθηκαν να συμμορφωθούν ενδυματολογικά σύμφωνα με τις ισλαμικές παραδόσεις. Σε πολιτισμικό επίπεδο απαγορεύτηκε η μουσική, η τηλεόραση και το βίντεο, όπως και ό,τι μη εγκεκριμένο από τους θρησκευτικούς ηγέτες. Ταυτόχρονα απαξιώθηκε δραστικά η μη ισλαμική κληρονομιά του Αφγανιστάν. Οι Ταλιμπάν προκάλεσαν σοκ στην παγκόσμια κοινή γνώμη τον Μάρτιο του 2001 με την απόφασή τους να καταστρέψουν μνημεία της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς με την αιτιολογία ότι είναι είδωλα και συνεπώς αντίθετα προς τον νόμο του Ισλάμ
Έκθεση του State Department που δημοσιοποιήθηκε το 2001 εξηγεί ότι οι γυναίκες στο Αφγανιστάν είχαν το δικαίωμα να ψηφίζουν από το 1920, το Σύνταγμα της χώρας τις αναγνώρισε σαν ίσες με τους άνδρες το 1960 και αυτό είχε ως αποτέλεσμα μέχρι το 1990, το 70% των δασκάλων της χώρας να είναι γυναίκες όπως επίσης και οι μισοί κυβερνητικοί υπάλληλοι ενώ το 40% του γυναικείου πληθυσμού ήταν γιατροί.
Ο Μοχάμεντ Χουμαγιόν Καγιούμι που γεννήθηκε στην Καμπούλ, έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο "Once Upon a Time in Afghanistan" (Μια φορά και έναν καιρό στο Αφγανιστάν). Το βιβλίο του Καγιούμι μιλάει για την θέση που είχαν οι γυναίκες στη χώρα πριν από την επέλαση των Ταλιμπάν ωστόσο το πλούσιο φωτογραφικό υλικό του Καγιούμι μας λέει περισσότερα από τις περιγραφές του.
Οι φωτογραφίες είναι από την δεκαετία του ‘50, του ‘60 και του ’70 και απεικονίζουν τις γυναίκες που είχαν πρόσβαση στην εκπαίδευση, πήγαιναν στα μαγαζιά και στον κινηματογράφο μπορούσαν να φοράνε φούστες και σπούδαζαν στα πανεπιστήμια.
Σήμερα στο Αφγανιστάν οι γυναίκες απαγορεύεται να βγαίνουν μόνες στο δρόμο ενώ πρέπει να συνοδεύονται και από κάποιον άνδρα της οικογένειας τους ή τον σύζυγο τους-τον οποίο επιλέγουν οι γονείς, τα υπόλοιπα είναι γνωστά για τις διαφορές ηλικίας, τα 12χρονα που παντρεύονται και την σωματική βία που αντιμετωπίζουν σε καθημερινή βάση. Επίσης απαγορεύεται ρητά η επαφή με άγνωστους άνδρες σε δημόσιους χώρους ενώ πάντα πρέπει να υπάρχει και η χαρακτηριστική αμφίεση με την μπούργκα.
geopolitics.com.gr
