Τούτοι οι άνθρωποι: οι εραστές του πένθους.Ειδήσεις απ' την Βόρειο Ήπειρο

Βουλιαράτες, των Αρχαγγέλων

Τούτοι οι άνθρωποι είναι πυκνοί, και αναρριχητικοί και επίμονοι σαν τα κλωνάρια ενός κισσού. Άπαξ και τα βαθυπράσινα σχοινιά σκαρφαλώσουν την ψυχή, δεν έχει επιστροφή.

«Κλαίει συνέχεια, όλοι έχουμε πικρανθεί, αλλά εκείνη κλαίει συνέχεια, και δεν ξέρω γιατί», είπε κοινός φίλος για μία νεαρή γυναίκα από τα Ριζά, 30 χιλιόμετρα από τους Αγίους Σαράντα, περίπου μια πενηντάλεπτη διαδρομή. Δεν απήντησα, δεν είπα τίποτα, κι ας γνώριζα γιατί κλαίει, γιατί κλαίω.

της Μυρένας Σερβιτζόγλου

Παραμονή της κηδείας, κι ενώ στο πατρικό σπίτι στους Βουλιαράτες, λάμβανε χώρα ολονυχτία, εν όψει της οριστικής εξόδου του νεκρού, της αμετάκλητης εκδημίας του τεθνεώτος, ήθελα να είμαι εκεί. Μαζί τους, με τους απ΄έκει.

«Δεν μπορώ άλλο, δες για καμιά αλλαγή ή προσθήκη στο κείμενο», λαμβάνω μήνυμα στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο με τίτλο «Επικήδειος», λίγο πριν από τα μεσάνυχτα. Το ανοίγω και το αναγιγνώσκω πυρετικά. Το κείμενο είναι ηλεκτρισμένο, σπαραξικάρδιο. Δεν είναι λόγος, πιότερο κάνει για μοιρολόγι, πρώιμο μοιρολόγι για όλους μας.

«Κωνσταντίνε,Γεννήθηκες σε ένα τόπο θυσίας και ηρωισμού για το έθνος μας. Τα πρώτα παιδικά σου βήματα σκόνταψαν σε φυσίγγια και οβίδες, απομεινάρια ενός πολέμου. Ο αφουγκρασμός των οστών των Ηρώων του Έπους του ΄40 που αναπαύονταν στο χωριό σου καθήλωσαν την ψυχούλα σου. Στα 7 σου χρόνια αναζήτησες το όνειρο, μια ανοιχτή αγκαλιά, στην ελεύθερη Ελλάδα, αυτή που πάντα κουβαλούσες μέσα σου. Δεν ξέρω αν η Ελλάδα σου πρόσφερε την αγκαλιά αυτή. Εσύ δεν της αρνήθηκες ποτέ τη δική σου…

… Ίσως, ελπίζω, με του θανάτου το φιλί να τα κατάφερες να μας ξυπνήσεις όλους, να ξυπνήσεις την Ελλάδα, την ωραία κοιμωμένη σου. Το έγκλημά σου ήταν ότι κι έτσι, κοιμωμένη, αυτήν την Ελλάδα, την αγάπησες πολύ.

Έχουμε δέκα μέρες να ακούσουμε τη φωνή σου, Κωνσταντίνε, αυτή με την οποία πάντα με χαμόγελο μας έλεγες «λίγη καρδιά, λίγο τσαγανό και λίγη θέληση ρε». Αυτή η προσταγή σου θα μας συνοδεύει και θα μας ελέγχει μέχρι να σε συναντήσουμε. Καλό Παράδεισο Κωνσταντίνε!

Σήμερα, δεν σε τρώει η γη. Σήμερα σε υποδέχτηκε η Ιστορία. Σήμερα, ανήμερα των Αρχαγγέλων, σαν λαμπρό άγγελο σε υποδέχεται ο ουρανός εκεί να περιμένεις την ανάσταση του τόπου σου.

“Τ′ αντρειωμένου ο θάνατος, θάνατος δε λογιέται”

Αθάνατος»

Τρέχω στη βιβλιοθήκη και το χέρι πιάνει στα σκοτεινά δύο βιβλία, την «Μήδεια» του Ευριπίδη σε μετάφραση και με εισαγωγή Γιώργου Χειμωνά και το «Ζώντες και Τεθνεώτες» του Κωστή Παπαγιώργη.

Δύο είναι οι πρώτες ύλες του τραγικού, η ολική συγκίνηση και ο έρωτας του πένθους. Συγκίνηση ως ένας ολοθυμικός κατακλυσμός της συνείδησης, πένθος, ως μία εξαρχής επώδυνη υποταγή στο τετελεσμένο, το οποίο είναι ήδη εγγεγραμμένο στην συνείδηση και για το οποίο ο άνθρωπος πενθεί σε όλη του τη ζωή.

Η υπέρβαση ενός συναισθήματος το καθιστά τραγικό, παράδειγμα ο έρωτας για την πατρίδα. Στην τραγωδία έχουμε να κάνουμε με ένα απροσμέτρητο ποσόν πρωτογενούς συγκίνησης, παρά με ένα ποιόν σφοδρής μεν, αλλά ειδικής αντανακλαστικής συγκίνησης, με ένα συγκινησιακό συναγερμό, παρά με μια συναισθηματική υποτέλεια. «Δεν έχει σκοπό η καταστροφή», λέγει ο Σοφοκλής, δεν έχει σκοπό η συγκίνηση, που συχνά παίρνει τα χαρακτηριστικά μιας σκοτεινής, απειλητικής ευφορίας.

Ο έρως του πένθους, σημειώνει ο Χειμωνάς, είναι ένα είδος οντολογικής θλίψης, ήρεμης λύπης, έχει μια πολύ μακρινή σχέση με το κανονικό πένθος. Παρακολουθώντας από κοντά τον ήρωα, όλους τους ήρωες, τους νιώθεις να αντιστέκονται να παραιτηθούν όχι ασφαλώς από την μεγάλη πράξη για την οποία είναι κλητοί, αλλά από το άλγος: είναι εραστές του πένθους. Το πένθος παράγει και συνεχώς μεγεθύνει την απάνθρωπη τόλμη τους. Ηδονίζονται από το πένθος.

Αυτός ο αδιόρατος, βαθύς έρωτας του πένθους, έλκει την καταγωγή του από την θολή μνήμη μίας ανεπανόρθωτης, αναπότρεπτης πτώσης:της βάναυσης απόσπασης του ατομικού όντος από το κοινό είναι, δηλαδή της γέννησης του θανάτου. Έκτοτε ό,τι θα συγκλονίζει τον άνθρωπο θα είναι πόνος. Και ό,τι θα ανασκάπτει τον πόνο θα είναι ηδονικό.

Η Ιστορία ενός τόπου, γράφεται από πολλούς, αλλά κρατάει τον γραφικό χαρακτήρα του καλύτερου. Πόσω μάλλον όταν η ποίηση καλείται να συλλαβίσει εκείνα που η Ιστορία δεν επιτρέπεται να ψελλίσει. Στην ποιητική συλλογή «101 ποιήματα για μια χούφτα τόπο» του Ανδρέα Ζαρμπαλά, διαβάζει κανείς:

«Τριγυρίζω τον τόπο μου,
αναπνέω τον τόπο μου.

Όλον τον Μάη και το Θερτή μην με ψάχνετε,
είμαι ανάμεσα Μπουλιαράτι και Λόγγο,
μ’ έχουν καλεσμένο οι παπαρούνες
στο κόκκινο πανηγύρι τους. 
Περπατώ
και το αίμα μου φτάνει ως στον αστράγαλο.

Τριγυρνάω τον τόπο μου!
Αναπνέω τον τόπο μου! 
Κι αν μια μέρα θα κάνω πως φεύγω,
η Μπίστρισσα γίνεται νερένιο σχοινί
και με δένει πατόκορφα
και με δένει πατόκορφα. 
Κι αν ξεφύγω απ’ τη Μπίστρισσα
βγαίνει πάνω στον όχτο το αγιόκλημα της Δίβρης,
μου ρίχνει με τις χούφτες το άρωμα
και ξεχνάω το δρόμο
και ξεχνάω το δρόμο. 
Κι αν ξεφύγω απ’ τ’ αγιόκλημα
και διαβώ στα φαράγγια,
τα βουνά θα ξεριζώσουν κοτρόνια
να μου κόψουν την ανάσα
να μου κόψουν την ανάσα. 
Κι αν ξεφύγω και πάλι
και πατήσω στο Βούρκο,
θα μακραίνει ο κάμπος, θα πλαταίνει ο κάμπος,
να βαδίζω αιώνια πάνω του».

«Μην αλλάξεις τίποτα, έκανα κάποιες ελάχιστες διορθώσεις με κίτρινη επισήμανση στο συνημμένο. Σε παρακαλώ άναψε του ένα λευκό κερί και για μένα, με την πρώτη δυνατότητα θα ανηφορίσω να τον επισκεφτώ», απαντώ στον αποστολέα, που σκάρωσε τον επικήδειο για την εξόδιο ακολουθία του Κωνσταντίνου Κατσίφα. Και μετά τον λόγο παίρνει πάλι ο Ανδρέας Ζαρμπαλάς:

«Πάντως, να ξέρετεΔεν μένουμε έξω από την πόρτα του κόσμου
Να ζητιανέψουμε λίγη πατρίδα
Οι πατησιές της ιστορίας στάζουν αίμα.
Τρεις γενιές τώρα το μαζεύουμε στις χούφτες μας,
Ποτίζουμε ένα όνειρο
Όπως ποτίζουμε μια λεμονιά στην πέτρινη αυλή μας.
Κι αν καμιά φορά θα χτυπήσουμε την πόρτα του κόσμου
Δεν είναι που κουραστήκαμε,
Είναι που θέλουμε να κολλήσομε πάνω της
Τη ματωμένη μας παλάμη,
Έτσι, όπως θα σημαδεύαμε με κόκκινο
Την πόρτα ενός προδότη».

Αναδημοσίευση απο HuffingtonPost.gr
Πηγή: Himara.gr | Ειδήσεις απ' την Βόρειο Ήπειρο

ΚΛΙΜΑ/ Η Νέα Ζηλανδία απαγόρευσε την υπεράκτια εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου

Η Νέα Ζηλανδία απαγόρευσε τη χορήγηση νέων αδειών για την υπεράκτια εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου, στα πλαίσια της προσπάθειας αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής.

Ο λεγόμενος νόμος περί τροποποίησης των ορυκτών ψηφίστηκε μετά την τρίτη συζήτησή του στο κοινοβούλιο της χώρας την Τετάρτη, με 63 ψήφους υπέρ και 55 κατά, σύμφωνα με τα τοπικά μέσα.

«Οι Νεοζηλανδοί θέλουν να δουν ένα μέλλον για τη χώρα τους όπου αναλαμβάνουμε δράση για την κλιματική αλλαγή», δήλωσε η υπουργός Ενέργειας και Πόρων, Μέγκαν Γουντς.

«Όταν έχουμε μακροπρόθεσμο οικονομικό σχέδιο για τη χώρα μας, έχουμε το θάρρος να κοιτάξουμε πέρα ​​από τον τριετή πολιτικό κύκλο και να σχεδιάσουμε τα επόμενα 10, 20, 30 και 40 χρόνια», πρόσθεσε.

Ο νόμος θα διατηρήσει τις υπάρχουσες άδειες εξερεύνησης, σε μια περιοχή που καλύπτει περίπου 100.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, σημείωσε η υπουργός.

«Αυτοί οι κάτοχοι αδειών θα έχουν τα ίδια δικαιώματα και προνόμια που είχαν πριν τεθεί σε ισχύ αυτή η νομοθεσία», ανέφερε.

Η κυβέρνηση συνασπισμού της πρωθυπουργού Τζασίντα Άρντερν έθεσε τα θεμέλια της απαγόρευσης τον Απρίλιο.

«Όλος ο κόσμος πηγαίνει προς αυτή την κατεύθυνση», δήλωσε η πρωθυπουργός.

«Όλοι ταχθήκαμε υπέρ της συμφωνίας του Παρισιού που χάραξε το δρόμο προς την ουδετερότητα άνθρακα, και τώρα πρέπει να δράσουμε επ’ αυτής», πρόσθεσε.

«Τίποτα δεν θα αλλάξει εν μία νυκτί. Αυτές οι υφιστάμενες άδειες είναι πολυετείς, θα υπάρχει εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου για αρκετά χρόνια, όπως και οι 4.500 θέσεις εργασίας σε αυτή τη βιομηχανία».

Η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί να προμηθεύσει το δίκτυο της χώρας με 100% ανανεώσιμη ενέργεια έως το 2035 και έχει ως στόχο το ουδέτερο ισοζύγιο άνθρακα έως το 2050.

Το κεντροδεξιό Εθνικό Κόμμα ήταν αντίθετο στο νομοσχέδιο και δεσμεύτηκε να ανατρέψει την απαγόρευση αν επιστρέψει στην κυβέρνηση.

Αυστραλή «μπλόγκερ»: Έτσι ντύθηκα και δεν με άφησαν να μπω στο Λούβρο (φωτο)

Στην καταγγελία ότι ένας άνδρας ασφαλείας στο μουσείο Λούβρου στο Παρίσι δεν της επέτρεψε την είσοδο λόγω του αποκαλυπτικού φορέματός της προχώρησε η Αυστραλή blogger Νιούσα Σίε.

Η Αυστραλή περιέγραψε την «τραυματική» εμπειρία της στους 230.000- φίλους της στο Instagram αναρτώντας και φωτογραφίες με το επίμαχο φόρεμα.

Σύμφωνα με την Daily Mail στην ιστοσελίδα του μουσείου δεν υπάρχει ενδυματολογικός κώδικας αλλά επισημαίνεται ότι απαγορεύεται η είσοδος σε όσους φορούν μαγιό, είναι γυμνοί ή δεν φορούν μπλούζα.

Η 25χρονη blogger υποστηρίζει ότι ο φύλακας έκανε άσχημες χειρονομίες ενώ φρόντισε να δείξει την αποδοκιμασία του για την ένδυσή της και με εκφράσεις του προσώπου του.

Ανήρτησε, μάλιστα, και την αναζήτηση που έκανε στο Google για το αν υπάρχει ενδυματολογικός κώδικας.

Μαρκογιαννάκης: Δεν είμαι πορφυρογέννητος και η γυναίκα μου δεν έχει offshore

Μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό τον SUPER FM 89,6  και στον Δημήτρη Παππά, άφησε σαφέστατες αιχμές κατά Κυριάκου και Ντόρας, λέγοντας πως δεν είναι “πορφυρογέννητος”, πως δεν κληρονόμησε φίλους από τον πατέρα του και πως… η γυναίκα του, δεν έχει offshor

Η Μαρέβα Μητσοτάκη δεν δήλωσε πάλι την offshore (έγγραφο)

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Κατηγόρησε για αχαριστία την Ντόρα Μπακογιάννη, εκτίμησε πως το “κόψιμό” του από το ψηφοδέλτιο εξυπηρετεί την “παλινόρθωση της οικογένειας στα Χανιά” και αποκάλεσε “φερετζέ” την επικαλούμενη ανανέωση.

Αν και δεν μπήκε στα ψηφοδέλτια υποστήριξε ότι πολιτικά δεν έχει τελειώσει. «Δεν υπάρχει περίπτωση να προσχωρήσω σε άλλο κόμμα.Υπάρχουν πολλές διέξοδοι. Αν κατέβεις ανεξάρτητος συνεργαζόμενος με ένα μικρό κόμμα το οποίο όμως θα μπαίνει στη Βουλή. Πού το κακό; Προφανώς το σκέφτομαι».

Για τις αιχμές που άφησε για τις γυναίκες πολιτικών που έχουν πιαστεί με offshore, τόνισε: «Δεν νομίζω πως είναι εκβιαστικό να λες ότι προσπαθούσα να δω τον πρόεδρο της ΝΔ για δύο χρόνια, δεν πρέπει να ξέρει ο κόσμος; Να λες θα σε κόψω για να κάνω ανανεώσω αλλά θα σε βάλω σε μια καλή θέση.  Δηλαδή η ανανέωση δεν πιάνει εκεί; Στις ΔΕΚΟ ή σε μια ανεξάρτητη Αρχή που διαμορφώνεις πολιτική που διοικείς χιλιάδες ανθρώπους, για εκεί είμαι καλός, δεν πιάνει η ανανέωση;»

Υπενθυμίζεται πως ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης υπήρξε στενός συνεργάτης της Ντόρας Μπακογιάννη, την οποία και είχε ακολουθήσει και στη ΔΗ.ΣΥ. και όπως έχει εδώ και καιρό αφήσει να εννοηθεί, γνωρίζει για... πολλούς σκελετούς στη ντουλάπα της οικογένειας.

ΑΠΟ:Κουτί της Πανδώρας

¨Ανθρωποι : «ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΕΝΤΙ ΡΑΜΑ»

Την Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2018 δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ το άρθρο του κ. ‘Αγγελου Μ. Καππά (*) που φέρει τον τίτλο «ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΕΝΤΙ ΡΑΜΑ» και το ακριβές κείμενο του οποίου έχει ως εξής.

«Κύριε Πρόεδρε,
Πριν διερωτηθείτε ποιος είμαι και από πού βρίσκω το θάρρος να απευθύνομαι σε σας σε πρώτο πρόσωπο, σπεύδω να σας θυμίσω κάποια πτυχή της νεότερης ιστορίας της χώρας σας, δηλαδή της «Αλβανικής κρίσης» γνωστής ως «Κρίσης των πυραμίδων». Την περίοδο εκείνη, σωρεία πολυτραυματιών από πυροβόλα όπλα και εκρηκτικά διακομίζονταν από την χώρα σας κατ’ αποκλειστικότητα στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων. Την ίδια περίοδο είχα τη μεγάλη τιμή να διευθύνω την Χειρουργική Κλινική της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.

Ο αείμνηστος Πρύτανης Δημ. Γλάρος με είχε προειδοποιήσει πριν ξεσπάσει το τσουνάμι των ενόπλων συγκρούσεων: «Η Αλβανία έχει προβλήματα, πρέπει να την βοηθήσουμε». Του απάντησα τότε ότι πρέπει να προετοιμαστούμε για τα χειρότερα, γιατί προέβλεπα ότι η κατάσταση και θα διαρκέσει και πιθανά θα επιδεινωθεί. Του ζήτησα να μου διατεθούν από το Πανεπιστήμιο μια ή δυο θέσεις χειρουργών για να ενισχύσουμε το δυναμικό μας, αλλά μου κατέστησε σαφές ότι δεν υπήρχε τέτοια δυνατότητα. Ο Γλάρος κατανοούσε πλήρως ότι η αντιμετώπιση της κατάστασης ήταν δυσχερέστατη και έθεσε το ερώτημα να ενεργήσει έγκαιρα για την διοχέτευση των περιστατικών εξ Αλβανίας από άλλο ανατολικότερο συνοριακό σταθμό προς τη Θεσσαλονίκη. Την πρόταση αυτή δεν την υποστήριξα και θυμάμαι ότι του είπα: «Εμείς είμαστε κοντά, Βορειοηπειρώτες ζουν στην Αλβανία, εμείς θα αναλάβουμε αυτή την υπόθεση». Και το τσουνάμι ξεχύθηκε σε λίγο. Τα βαριά περιστατικά άρχισαν να καταφθάνουν το ένα πίσω από το άλλο. Και στα χειρουργεία να χειρουργούνται νυχθημερόν ομοεθνείς σας. Και οι προγραμματισμένοι για χειρουργείο Έλληνες αναβάλλονταν, αφού οι δικοί σας ήταν βαριά τραυματισμένοι και έπρεπε να χειρουργηθούν επειγόντως. Σκεφθείτε, κύριε Πρόεδρε, αναβάλλονταν οι Έλληνες ασθενείς για να χειρουργηθούν οι Αλβανοί, δηλαδή αναβάλλονταν εκείνοι που στην ουσία χρηματοδοτούσαν από το υστέρημά τους τις επεμβάσεις και τη νοσηλεία των δικών σας ασθενών. Και το δέχτηκαν αδιαμαρτύρητα και συνειδητά, γιατί συμμετείχαν και αυτοί με τον τρόπο αυτό στην αντιμετώπιση των δικών σας δεινών.

Το έργο αυτό το έφερε σε αίσιο πέρας γενικότερα η Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, και ειδικότερα η Χειρουργική Κλινική, χωρίς καμιά επιπλέον ενίσχυση, δουλεύοντας αθόρυβα αλλά συνειδητά και μεθοδικά. Και μπορεί η Χειρουργική Κλινική να μην άκουσε ούτε ένα «ευχαριστώ» από το επίσημο Αλβανικό κράτος για τις υπηρεσίες που προσέφερε τότε, εμείς όμως που στελεχώναμε την Χειρουργική Κλινική «διαβάσαμε» την ευγνωμοσύνη στα μάτια των αρρώστων που νοσηλεύσαμε. Στα μάτια του κακοποιημένου και τρομοκρατημένου δημοσιογράφου Μπάρτοκ Λάλα, στα μάτια του πατέρα της νεαρής τότε φοιτήτριας Κλαουντιάνας Πόση, για την οποία έπεσε πάνω μας όλη η μειονότητα να την προσέξουμε ιδιαίτερα.

Την ίδια περίοδο αλλά και στο διάστημα που ακολούθησε, είχα την ευκαιρία να γνωρίσω και να συζητήσω με εξέχοντες συμπατριώτες σας όπως ο Τσένη Τιράνα, ο Αγγιμ Ισάκου, ο Αγγίμ Νέσιο, ο διακεκριμένος συνάδελφός μου Καντερέ και άλλοι. Στο πρόσωπο αυτών είδα μια νέα αναδυόμενη Αλβανία μέσα από τις δύσκολες εκείνες ημέρες, μια Αλβανία που σκέφτηκα ότι άξιζε τις θυσίες που κάναμε για να την βοηθήσουμε τότε. Και πιστέψτε με, κύριε Πρόεδρε, αυτό ήταν για μένα η μεγαλύτερη ικανοποίηση.

Με την ίδια ειλικρίνεια όμως, δεν μπορώ να σας κρύψω, κύριε Πρόεδρε, την ανησυχία και την απογοήτευση που μου προκάλεσαν τα πρόσφατα γεγονότα. Άρχισα να διερωτώμαι, εγώ που έδωσα το μέγιστο των δυνάμεών μου για τους ομοεθνείς σας τότε, αν η Αλβανία των τελευταίων ημερών είναι αυτή που είχα στο μυαλό μου από παλιότερα. Η εικόνα που εκπέμπει η Αλβανία των τελευταίων ημερών στον έξω κόσμο, κυριαρχείται από τους σκοπευτές των ειδικών δυνάμεων, τους ανεγκέφαλους των γηπέδων και τους ανάλγητους γραφειοκράτες που μηχανορραφούν πάνω στο άψυχο σώμα ενός άτυχου νέου άντρα… Εσείς τον είπατε τρελό, αλλά και αν ήταν, σας διαβεβαιώνω ως ιατρός, ότι στην Ευρώπη ανέκαθεν τους τρελούς δεν τους σκοτώνανε, τους περιθάλπανε…

Κύριε Πρόεδρε, 
Είτε το θέλουμε είτε όχι είμαστε γείτονες και για να είμαστε καλοί γείτονες θα πρέπει ο καθένας απ’ την πλευρά του να σφυρηλατήσει με έργα τις σχέσεις καλής γειτονίας.

Εμείς με όσα χειροπιαστά σας ανέφερα προηγουμένως το κάναμε με το παραπάνω… Τώρα είναι η σειρά σας…

Με κάθε ειλικρίνεια και τα καλύτερα αισθήματα για το φίλο Αλβανικό λαό.

Άγγελος Μ. Καππάς, 
Ομότιμος Καθηγητής Χειρουργικής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων» 
Απόφοιτος της Ζωσιμαίας Σχολής Ιωαννίνων (1958)

Apo himara.gr
Πηγή: Himara.gr | Ειδήσεις απ' την Βόρειο Ήπειρο

Μόνο στην Κρήτη αυτά! Βρήκε στην πλάτη του καρφωμένο κουζινομάχαιρο και… δεν θυμάται πως βρέθηκε εκεί!

Είναι από τις ειδήσεις που τις διαβάζουμε και νομίζουμε ότι είναι τρολιά... αλλά δεν είναι! Στην Κρήτη, λοιπόν, ένας άντρας πήγε στην τουαλέτα του σπιτιού σου και ξαφνικά να «καρφώθηκε» στην πλάτη του  ένα... κουζινομάχαιρο!

Σύμφωνα με το cretapost.gr, ένας Ηρακλειώτης, ο οποίος ευτυχώς την γλύτωσε με ένα θλαστικό τραύμα, επιμένει ότι δεν γνωρίζει πως τραυματίστηκε μέσα στο σπίτι του.

Την ημέρα εκείνη είχε καλέσει τηλεφωνικά την Αστυνομία, υποδεικνύοντας την σύντροφο του, όμως στην κατάθεση που έδωσε αργότερα υποστήριξε ότι η φίλη του ουδεμία σχέση έχει με τον περίεργο τραυματισμό του. Ισχυρίστηκε ότι είχε κενό μνήμης λόγω μέθης καθώς νωρίτερα έπινε σε μαγαζί.

Η φίλη του πάντως αρνείται την κατηγορία σύμφωνα με τον συνήγορο της κ. Αντώνη Επιτροπάκη, ο οποίος υπογράμμισε ότι το ζευγάρι παραμένει μαζί και είναι μια χαρά στην ζωή του.

Η υπόθεση αναβλήθηκε για τον προσεχή Ιούνιο.

Τσίπρας προς αντιπολίτευση: έμ ..κουτσουρέψατε τους μισθούς, έμ ..γράψατε τους δικαστές ..βγαίνετε κι απο πάνω! video

Α.Τσίπρας (Πρωθυπουργός)(Κινητικότητα

 των μεταξύ των κρατών-μελών)(08/11/2018)

Μόνη συζήτηση και ψήφιση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία της Οδηγίας 2014/50/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 16ης Απριλίου 2014, σχετικά με τις ελάχιστες προϋποθέσεις για την προαγωγή της κινητικότητας των εργαζομένων μεταξύ των κρατών-μελών με τη βελτίωση της απόκτησης και της διατήρησης δικαιωμάτων συμπληρωματικής συνταξιοδότησης (L128/1 της 30.4.2014)».

Ανακοίνωση Υπουργείου Εξωτερικών για την απώλεια του Πρέσβη Βασίλειου Τόλιου

Εκφράζουμε την οδύνη μας για την απώλεια του Πρέσβη Βασίλειου Τόλιου.

Ο Βασίλειος Τόλιος υπήρξε εξαίρετο στέλεχος της Διπλωματικής Υπηρεσίας της χώρας. Καθ΄ όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του στο Υπουργείο Εξωτερικών διακρίθηκε για το ήθος, τον επαγγελματισμό του και το συναδελφικό του πνεύμα. Υπηρέτησε την Ελλάδα με εντιμότητα, αξιοπρέπεια και πίστη στο καθήκον.

Εισήλθε στη Διπλωματική Υπηρεσία το 1989 και υπηρέτησε σε σημαντικές θέσεις, όπως στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία στον ΟΑΣΕ και στις Πρεσβείες Τόκυο και Βαρσοβίας ενώ διετέλεσε Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας σε Σίδνεϋ και Αργυρόκαστρο.

Σύσσωμη η πολιτική και υπηρεσιακή ηγεσία του Υπουργείου Εξωτερικών και οι συνάδελφοί του εκφράζουν ειλικρινή συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του.
Πηγή: Himara.gr | Ειδήσεις απ' την Βόρειο Ήπειρο

Το μοιρολόι στην κηδεία του Κατσίφα – «Σήκω Κωστάκη γιε μου» (βίντεο)

«Σήκω Κωστάκη γιε μου….» τραγούδησε ο τραγουδιστής Σάββας Σιάτρας στην κηδεία του 35χρονου Κωνσταντίνου Κατσίφα στους Βουλιαράτες.

Μετά την εξόδιο ακολουθία, η σορός του Κωνσταντίνου Κατσίφα, μεταφέρθηκε στο μνήμα για την ταφή και επικράτησε μια πρωτόγνωρη σιγή από τον κόσμο που είχε πλημμυρίσει το νεκροταφείο.

Όταν έγινε η ταφή, ο τραγουδιστής Σάββας Σιάτρας τραγούδησε το μοιρολόι, όπως του είχε ζητήσει η μητέρα του Κωνσταντίνου Κατσίφα.

ΚΟΙΝΩΝΙΑ. Η Δύση γερνάει: Περισσότεροι οι παππούδες από τα εγγόνια

Στοιχεία σοκ για την υπογεννητικότητα στον δυτικό κόσμο παρουσιάζει η μεγάλη παγκόσμια επιστημονική έρευνα που δημοσιεύει η ιατρική επιθεώρηση Lancet, επιβεβαιώνοντας ότι το δημογραφικό αποτελεί την μεγαλύτερη απειλή που αντιμετωπίζουν οι αναπτυγμένες χώρες που μετατρέπονται σε χώρες ηλικιωμένων με ό,τι αυτό συνεπάγεται οικονομικά αλλά και κοινωνικά. 

Είναι χαρακτηριστικό ότι την δεκαετία του 50 οι γυναίκες γεννούσαν κατά μέσο όρο κατά μέσο όρο 4,7 παιδιά. Σήμερα γεννούν μόλις 2,4 παιδιά. Την ώρα που ο ρυθμός γεννήσεων σε χώρες όπως ο Νίγηρας αλλά και στην δυτική Αφρική είναι 7,1, στην Κύπρο είναι μόλις 1 παιδί.

Τα στοιχεία της παγκόσμιας έρευνας

Σχεδόν οι μισές χώρες του πλανήτη αντιμετωπίζουν ελλείψεις ιατρικού και νοσοκομειακού προσωπικού. Η γεννητικότητα στον κόσμο εμφανίζει σταδιακή μείωση μετά το 1950. Τέσσερις μόνο παράγοντες κινδύνου (υπέρταση, κάπνισμα, σάκχαρο, παχυσαρκία) ευθύνονται για τους μισούς θανάτους διεθνώς το 2017. Το μέσο προσδόκιμο ζωής διεθνώς αυξήθηκε εντυπωσιακά κατά περίπου 22 χρόνια μεταξύ 1950-2017.

Αυτές είναι οι τέσσερις κυριότερες διαπιστώσεις της νέας μεγάλης διεθνούς επιστημονικής μελέτης «Global Burden Disease», που κάθε χρόνο αξιολογεί την κατάσταση της υγείας στον κόσμο και η οποία παρουσιάσθηκε σε επτά επιμέρους δημοσιεύσεις στο ιατρικό περιοδικό "The Lancet", με επικεφαλής τον καθηγητή Κρίστοφερ Μάρεϊ, διευθυντή του Ινστιτούτου Μέτρησης και Αξιολόγησης της Υγείας του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον στο Σιάτλ.

Η παγκόσμια γεννητικότητα, σύμφωνα με τον «συντελεστή ολικής γεννητικότητας», ο οποίος δείχνει τον μέσο αριθμό παιδιών που μια γυναίκα θα κάνει στη διάρκεια της ζωής της, εμφανίζει μείωση μετά το 1950. Το 2017, 91 χώρες είχαν συντελεστή γεννητικότητας μικρότερο του 2, πράγμα που σημαίνει ότι το μέγεθος του πληθυσμού τους είναι αδύνατο να διατηρηθεί. Μεταξύ 2010-2017, 33 χώρες είχαν μειούμενο πληθυσμό, μεταξύ των οποίων η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ρουμανία, η Πολωνία, η Γεωργία, η Ιαπωνία και η Κούβα. 

Αρνητική παγκόσμια πρωταθλήτρια ήταν πέρυσι η Κύπρος, με γέννηση κατά μέσο όρο μόνο ενός παιδιού από κάθε γυναίκα, ενώ στην Ελλάδα ο συντελεστής γεννητικότητας είναι 1,4 παιδιά ανά γυναίκα. Από την άλλη, σε 104 χώρες η γεννητικότητα αυξάνει διαχρονικά, όπως και ο πληθυσμός τους, με πρωταθλητή γεννήσεων την αφρικανική χώρα του Νίγηρα, όπου μια γυναίκα κάνει κατά μέσο όρο επτά παιδιά. Ακολουθούν το Τσαντ (6,7), η Σομαλία (6,1), το Μάλι (έξι) και το Αφγανιστάν (έξι).

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι το ελάχιστο όριο για μια χώρα, ώστε να είναι εφικτή η επαρκής παροχή υπηρεσιών υγείας στον πληθυσμό, είναι να υπάρχουν τουλάχιστον 30 γιατροί, 100 νοσοκόμοι και πέντε φαρμακοποιοί για κάθε 10.000 κατοίκους. Το 2017 μόνο 41 χώρες ξεπερνούσαν αυτό το όριο στο ιατρικό προσωπικό και μόνο 28 χώρες στο νοσοκομειακό προσωπικό.

Σχεδόν οι μισές χώρες (92 από τις 195 ή το 47,2%) έχουν λιγότερους από δέκα γιατρούς ανά 10.000 κατοίκους, ενώ το 46,2% (90 χώρες) έχουν λιγότερους από 30 νοσοκόμους από 10.000 κατοίκους. Με «μηδέν» βαθμολογείται το Μπενίν στην υποσαχάρια Αφρική (όπου είναι καλύτερα να μην αρρωστήσει κανείς…). Από την άλλη, 15 χώρες παίρνουν «άριστα» όσον αφορά τη στελέχωσή τους με ιατρικό και νοσοκομειακό προσωπικό: Νορβηγία, Σουηδία, Ελβετία, Φινλανδία, Ισλανδία, Δανία, Βέλγιο, Νέα Ζηλανδία, Γερμανία, Αυστρία, Βερμούδα, Τσεχία, Κούβα, Ανδόρα και Σλοβακία.

Η έκθεση επισημαίνει, επίσης, ότι οι θάνατοι από πολεμικές συγκρούσεις και τρομοκρατικές επιθέσεις αυξήθηκαν σημαντικά κατά 118% μέσα στη δεκαετία 2007-2017, ενώ επιδεινώθηκε η επιδημία εξάρτησης από τα οπιοειδή, με τουλάχιστον τέσσερα εκατομμύρια νέα περιστατικά και περίπου 110.000 θανάτους πέρυσι (αύξηση 75% από το 2007).

Το 51,5% όλων των θανάτων του 2017 παγκοσμίως (28,8 εκατομμύρια θάνατοι από τους 55,9 εκατ. συνολικά) προκλήθηκαν από μόνο τέσσερις παράγοντες κινδύνου που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί με τις κατάλληλες αλλαγές στον τρόπο ζωής. Συγκεκριμένα 10,4 εκατομμύρια θάνατοι σχετίζονταν με την υψηλή αρτηριακή πίεση (υπέρταση), 7,1 εκατομμύρια με το κάπνισμα, 6,5 εκατομμύρια με το υψηλό σάκχαρο (διαβήτη) και 4,7 εκατομμύρια με τον μεγάλο δείκτη μάζας σώματος (παχυσαρκία).

Οι μη μεταδοτικές ασθένειες ήσαν η αιτία των περισσότερων θανάτων το 2017 (41,1 εκατομμύρια ή το 73,4% του συνόλου), με το ποσοστό τους να εμφανίζει αύξηση σχεδόν 23% μεταξύ 2007-2017. Οι περισσότεροι θάνατοι ήσαν καρδιαγγειακής αιτιολογίας (17,8 εκατομμύρια) και ακολουθούσαν οι καρκίνοι (9,6 εκατομμύρια) και οι χρόνιες αναπνευστικές νόσοι (3,9 εκατομμύρια). Οι άνδρες είναι πιθανότερο να πεθάνουν από αυτές τις αιτίες από ό,τι οι γυναίκες.

Τα ποσοστά παχυσαρκίας και διαβήτη τύπου 2 εμφανίζουν ανοδική τάση σε όλες σχεδόν τις χώρες, ενώ οι τρεις κυριότερες αιτίες κινητικών προβλημάτων και αναπηρίας το 2017 ήσαν οι πόνοι στη μέση, οι πονοκέφαλοι και οι διαταραχές της κατάθλιψης. Τα ποσοστά αυτοκτονιών μεταξύ των ανδρών (13,8 ανά 100.000 άτομα) ξεπερνούν κατά πολύ αυτά των γυναικών (τέσσερις αυτοκτονίες ανά 100.000).

Επίσης μεταξύ 1990-2017 υπήρξε αύξηση 71% στις διαταραχές λόγω χρήσης ναρκωτικών, 115% στα περιστατικά Αλτσχάιμερ και άλλων μορφών άνοιας, 117% στα περιστατικά διαβήτη, 80% στα περιστατικά απώλεια ακοής λόγω ηλικίας, 75% στα περιστατικά οσφυαλγίας (πόνων στη μέση) και 53% στα περιστατικά διαγνωσμένων διαταραχών κατάθλιψης.

Όσον αφορά το μέσο προσδόκιμο ζωής παγκοσμίως, μεταξύ του 1950 και του 2017 αυξήθηκε από τα 48,1 στα 70,5 έτη στους άνδρες και από τα 52,9 στα 75,6 έτη στις γυναίκες. Οι γυναίκες ζουν περισσότερο από τους άνδρες σχεδόν παντού στον κόσμο (στις 180 από τις 195 χώρες), από 1,4 χρόνια (Αλγερία) έως 11,9 χρόνια (Ουκρανία), αλλά συνήθως ζουν περισσότερα χρόνια κακής υγείας από ό,τι οι άνδρες στην τρίτη ηλικία. Το μεγαλύτερο προσδόκιμο υγιούς ζωής έχουν η Σιγκαπούρη (74,2 έτη), η Ιαπωνία (73,1) και η Ισπανία (72,1), ενώ το μικρότερο η Κεντρο-Αφρικανική Δημοκρατία (44,8 έτη).

Στην Ελλάδα το προσδόκιμο ζωής κατά τη γέννηση είναι 83,6 έτη για τις γυναίκες και 78,4 έτη για τους άνδρες (διαφορά 5,2 έτη). Στην ηλικία των 60 ετών μια Ελληνίδα έχει προσδόκιμο άλλων 25,7 ετών ζωής, ενώ ένας άνδρας άλλα 22,1 έτη (διαφορά 3,6 έτη). 

Ο παγκόσμιος πληθυσμός αυξήθηκε κατά 197%, δηλαδή σχεδόν τριπλασιάσθηκε, από 2,6 δισεκατομμύρια το 1950 σε 7,6 δισεκατομμύρια το 2017. Η μέση ετήσια αύξηση του πληθυσμού μεταξύ 2007-2017 ήταν 87,2 εκατομμύρια, έναντι αύξησης 81,5 εκατομμυρίων μεταξύ 1997-2007.

Το 1950 οι ανεπτυγμένες χώρες υψηλού εισοδήματος αποτελούσαν το 24% του παγκόσμιου πληθυσμού, αλλά το 2017 μόνο το 14%. Οι χώρες με τον μεγαλύτερο πληθυσμό πέρυσι ήσαν η Κίνα (1,41 δισεκατομμύρια), η Ινδία (1,38 δισεκατομμύρια) και οι ΗΠΑ (324,84 εκατομμύρια).

Διαβάστε όλη την έρευνα: https://www.thelancet.com/gbd